TUSSGHENPERSOON
Tweede Blad.
binnenland
Woensdag 7 Juli 1926.
oe hongaarsche kinder-actie.
De Hongaarsche kinder-actie wordt stop
*Tlen heeft de mededeelincen van het be-
iluur van het R. K. Huisvestingscomité te
's-Hertogenbosch daaromtrent in de bla
den kunnen lezen:
Het bleek niet langer mogelijk, de Hon-
warsche kinder-actie te financieren; ver
schillende factoren hebben daartoe geleide
lijk medegewerkt.
De Ooslenrijksche spoorwegen gingen
Lor doorvoer van Hongaarsche. kinder
transporten (hoogere) tarieven stellen.
hetzelfde deden de Duitsche. hetzelfde
doden de Nederlandsche spoorwegen.
Hot werd duur, een kind van Budapest
naar Holland vervoerd te krijgen.
En dat, terwijl de giften voor de Hon
gaarsche'kinder-actie bij het Huisvestings
comité steeds schaarscher inkwamen,
ga dat, terwijl wij in Holland zelf met
ernstige noodtoestanden werkloosheid
in Drenthe, stormramp in Augustus 1925,
watersnood in Januari 1926 te kampen
kregen.
En tóch zouden de financieele moeilijk
heden nog overwonnen zijn:
De Hongaarsche Kinderschutz-liga te
|>j Budapest besloot ten slotte de vervoerkos
ten der kinderen vrijwel geheel op zich te
nemen, terwijl het Huisvestingscomité liet
rerbjijf der kinderen hier te lande finan-
(I; eieren zou.
Men had echter nog geen gelegenheid
gehad, de overeenkomst definitief te slui
ten, toen in den loop van Februari 1926
door onze regeering bepaald werd, dat de
faciliteiten ten aamzien der passen voor de
Hongaarsche kinderen werden opgeheven,
voor dezen voortaan de bepalingen
zouden gelden, welke op volwassenen van
toepassing zijn.
Het Huisvestingscomité wij citeeren
hier even het jaarverslag van het Comité
over 1925 „deed hiervan mededeeling
aan de Liga. te Budapest en vroeg, of zij
staat was, aan de nieuwe voorschriften
te voldoen dan wel uit de opheffing der
faciliteiten de conclusie trok. dat de actie
poost beëindigd worden. In Maart be
richtte Dr. Neugebauer (de directeur der
Hongaarsche Kinderschutzliga L. S.),
«at de Liga heeft ingezien, dat zij niet
langer een beroep mocht doen op het Ne
derlandsche volk."
Gezien het feit, dat de omstandigheden
een voortzetting der Hongaarsche kinder-
lie in Holland klaarblijkelijk onmogelijk
jkten, verzochten de Hongaren, ridder
los als altijd, de actie dan maar te doen
ligen.
Huisvestingscomité gaf gevolg aan
verzoek, publiceerde in de bladen, dat
Hongaarsche kinderactie op verzoek
Hongarije zou wprden gestaakt en dat
nog enkele kindertreinen van Holland
naar Budapest gedirigeerd zouden worden
de nog hier te lande vertoevende kinde
gelegenheid te geven, naar hun vader
land terug te keeren.
In die dagen was het ook. dat Mgr. Dr.
Knebel de vurige apostel van het arme
"mgaarsche kind in Nederland en België
per radio de Hollandsche pleegouders
hartelijk dank zegde voor het vele goede,
zij het arme Hongaarsche kind bewe-
hadden, en.afscheid nam.
Met bloedend hart.
Evenals ook de Hongaarsche Liga met
Woedend hart verzocht had. de Hongaar
se kinderactie in 's hemels naam maar
'op te zetten.
In dergelijke bewoordingen hebben de
lelijke en wereldlijke autoriteiten van
longarije zich natuurlijk niet uitgelaten:
war hoog en voornaam karakter zoude er
jich tegen verzet hebben, zich na van
Uk zoovee* goedheid ondervonden te
ebben te beklagen over beëindiging der
dü z
Ho»
G
lie.
En toch, wie gedurende de laatste
jaren in do gelegenheid geweest is. de toe
standen in Hongarije en speciaal to Buda
pest te zien en te bestudeeren wie aan
het gebouw van de-Liga in de Wesselenyi-
utca te Budapest de tallooze moeders, die
toch ook moeder-harten hebben, zich met
haar kinderen heeft zien verdringen, om
toegelaten te worden en om voor een harer
lievelingen een plaatsje in een gezin in
Holland of in België of in Zwitserland
afgebedeld te krijgen, wie de ellende der
Budapester armoe-wijken en vluchtelingen
kampen met eigen oogen heeft aanschouwd
en iels van al die gruwelijke ellende heeft
medebeleefd, en medegevoeld, die weet,
die moet weten, dat de Hongaren met
bange zorg in het hart de Hollandsche
hulpactie zagen beëindigd worden.
Hun nationale fierheid en hun vrees,
van den goeden Hollander ook maar iets
meer te aanvaarden dan wat spontaan,
als vanzelf, aangeboden werd, moet wel
een zwaren strijd gestreden hebben met
hun overtuiging, dat Holland's hulp eigen
lijk nog niet gemist kon worden, dat bui-
tenlandsche hulp het laatste jaar eigenlijk
nog noodzakelijker geworden was dan te
voren, en dat honderden en honderden on
schuldige kinderen van de beëindiging der
actie het slachtoffer zouden worden.
Wamt-- dat weten wij uit eigen aanschou
wing, uit eigen ervaring, dat Hongarije
zonder huilenlandsclie hulp zijn kinderen
niet redden kan en dat de jeugd de toe>-
komst van Hongarije ernstig gevaar
dreigt, indien het buitenland ziin bescher
mende hand terugtrekt.
De Katholieke Hollandsche pleegouders,
die verleden jaar een bezoek aan Buda
pest gebracht hebben, zullen het voor
zoover zij kennis gemaakt hebben met <le
levensomstandigheden van een deel der
Hongaarsche jeugd kunnen getuigen, dat
zij het op sommige pijnlijke momenten diep
betreurd hebben, de Hongaarsche kleintjes
niet in groote massa naar Holland te kun
nen overbrengen, naar Holalnd waar
weliswaar ook malaise heerscht en waar
ook arme kindertjes wonen, maar waar do
kinderen toch over het algemeen behoor
lijk gevoed en gekleed kunnen worden
enniet sterven voor hun tijd.
Men moet dat alles van nabij gezien
hebben om den vollen weedom er van te
kunnen doorvoelen; men moet een be-,
zoek gebracht hebben aan de hokkamer-
tjes, waar vaders en moeders met vijf,
zes,, zeven, acht kinderen (vaak heel of
half naakt) in den nacht trachten te sla
pen op wat bedden-overschot, op wat lom
pen; men moet gezien hebben, hoe voor
meerdere huisgenooten vaak zelfs geen
lig-gelegenheid bestond, hoe hier en daar
mannen of vrouwen met het hoofd op de
tafel wat nachtrust zochten; en dat
dan soms maar gedurende enkele uren
van den nacht! Na drie uur 's nachts
moesten deze plaatsen weer afgestaan wor
den aan andere huurders, die om drie uur
thuis kwamen!
Op deze wijze „sliepen" in één kamer
tje.... twintig personen per nacht!
n cr ook kamer voor veertig
personen!
In een kelder onder den grond vonden
wij een moeder met zeven kinderen „rus
ten."
Men moet verder de armoe- en ellende-
verhalen van vele dezer waarlijk niet
onnette families aanhoord hebben.
En nu meene men niet, dat dit alels het
gevolg is van een min of meer natuurlijke,
bijzonder ergo malaise in Hongarije.
Neen, het geldt hier geen gewone ma
laise voor voorbijgaanden aard: de kwaal
zit dieper.
In tegenstelling met Oostenrijk, waar
van nog niet zoo lang geleden officieel is
vastgesteld, dat het in zijn nieuwen staat
kundigen vorm levensvatbaarheid bezit,
moet van het verminkte Hongarije ver
klaard worden, dat het zóó thans niet le
ven kan.
Het verdrag van Trianon heeft van het
vroegere, rijke Hongarije 'n noodlijdend
stuk land doen overblijven, waarvan de
bewoners bijna alle voor handel en nij
verheid benoodigde grondstoffen missen;
alleen koren vindt men er nog genoeg,
doch ook in letterlijken en profanen zin
leeft de mensch niet van brood alleen, en
wanneer men bedenkt, dat de Hongaren
alle benoodigde grondstoffen betrekkon
moeten uit min of meer vijandig gezinde
staten, welke duur laten betalen, en dat
diezelfde staten, op geenerlei wijze den
exporthandel van Hongarije, b.v. van
graan en meel, willen bevorderen over hun
gebieden, dan begrijpt men wel. hoe treu
rig het er in Hongarije moet uitzien, en
hoe de toestand er steeds ondraaglijker
moet worden.
Het is er allemaal nog na-oorlogs
ellende.
Na den mannen- en geld-ver^indenden
oorlog, na de verschrikkelijke heerschap
pij der bolsjewieken en vooral na de plun-
derinvasie der Roemeniërs heeft Honga
rije zich niet kunnen, herstellen: het miste
do middelen, waarmede hot herstel had
kunnen geschieden; het verloor 71 pet.
van zijn grondgebied, 90 pet. yan zijn
bosschen, het verloor zijn mijnen, zijn
schoonste en oudste steden. kortom:
het verloor de vruchten van een duizend
jarigen arbeid.
Hongarije, het voorheen zoo krachtige,
gezond-levende lichaam, het werd door
het verdrag van Trianon verminkt tot een
armzaligen romp, het kon niet meer leven
en niet meer voeden.
En tot overmaat van ramp werden nog
duizenden en duizenden Hongaren uitge
zet uit de door andere "staten geannexeer
de gebieden, zoodat zich bij de toch al ver
armde bevolking nog een leger van straat
arme, wcrklooze ballingen voegde.
In Budapest kan men deze arme men-
schen in kampen bijeenvinden; hier
treft men nog grootere ellende dan in de
beruchte hongerkampen van New York,
Londen en Warschau!
In deze omstandigheden is hel geen
wonder, dat in Hongarije, en speciaal te
Budapest groote ellende heerscht. een
ellende, waaraqn eerst voorgoed een ein
de zal komen, wanneer het land door mid
del van een nieuwe indeeliug levensvatbaar
gemaakt wordt, of wanneer buitenlandsch
kapitaal ter beschikking zal worden ge
steld om den bodem van Hongarije de
noodige productiviteit te verschaffen.
Een gebeurtenis, waarnaar wii niet al
leen uit medelijden met Hongarije-, doch
ook omwille van den vrede in dit deel van
Europa, verlangen moeten.
God geve, dat hier een rechtvaardige en
naar alle zijden -billijke oplossing gevon
den en getroffen worde!
Tol zóólang mag het liefdadig huilen-
land Hongarije echter niet aan zijn lot
Overlaten.
De nood is cr vooral tengevolge van
de zeer verklaarbare crisiswerkloosheid
zóó ernstig, dat leniging daarvan niet
mag uitblijven.
Men bedenke het eens goed:
volgens -officicele opgaven is het aantal
werkloozen in Budapest in Januari 1920
alreeds tot 74 pet., d.w.z. tot 30.056 ge
slegen; in Januari 1926 hebben slechts
17.6 pet. der werkloozen werk kunnen
vinden en van de 14.00Q aanvragen om
werk konden er slechts 2400 ingewilligd
worden.
Er wordt geen geld verdiend.
En daarbij dan te bedenken, dat de prij
zen in den handel thans nog beduidend
hooger zij dan in vredestijd!
Het gevolg is: geen verbruik.
Waardoor het kleinbedrijf weer ten
gronde gaat.
En bij dat alles nog directe en indirecte
belastingen van ongelooflijke hoogte!
Is het niet gruwelijk, te vernemen, dat
de zelfmoord-epidemie in Budapest juist
in den laatsten tijd nog zóózeer verer
gerd is, dat het Hougaarsche Ministerie
van Binnenlandsche Zaken reddingsmotor
booten op den Donau gemobiliseerd en do
verschillende bruggen onder bewaking ge
steld heeft, om de ellendigen. die zich dag
na dag in den Donau werpen, tc redden?
De Hongaarsche kinder-actie wordt
stopgezet.
De moeilijkheden werden te groot.
Mogen wij in deze omstandigheden voor
('t zij toegegeven) groete moeilijkheden
wijken?
Moeien wij, ondanks narigheden in liet
eigen .land, niet pogen, het veel ergere
leed daarginder te verzachten?
De Belgen, de vroegere vijanden van
Hongarije, geven ons een edel voorbeeld:
Onder leiding van den ZeerEerw. lieer
Deken J. J. Jansen van Turnhout hebben
zij een actie ontwikkeld, waardoor dui
zenden om nog eens duizenden arme Hon-
gaartjes oen plaatsje kondon krijgen in
een gezin.en nog steeds rijden nieuwe
kindertreinen van Budapest naar Brussel.
Moet de Hollandsche actie in dezo om
standigheden stopgezet worden?
Mogen vooral wij, Katholieken, ons nu
onttrekken aan een liefdedienst, een....
christenplicht tegenover een Katholiek
land?
Hebben juist wij. Katholieken, hier geen
taak te vervullen?
In meerdere gesprekken heeft Z. D. II.
Mgr. Dr. Johan Cziszarik. Bisschop te
Budapest, -het ons terecht ingeprent:
..De vijanden van Christus triomphecren
wanneer geloovig Hongarije ten gron
de gaat!"
Zal onze Hongaarsche kinder-actie
voortgezet kunnen worden?
Wij kunnen het verklaren, dat het R. K.
Huisvestingscomité to 's-Hertogenbosch
teruggeschrikt is voor de steedsgrootere
moeilijkheden, doch het zal tenslotte van
Katholiek Nederland afhangen, of de actie
"voorloopig kan worden voortgezet.
En.... „Katholiek Nederland" wil wol:
is het niet teekenend. dat zich na liet
hekend worden van de stopzetting der
Hongaarsche kindor-aclie te Amster
dam onder auspiciën van den Hoogecrw,
heer Mgr. Deken J. Stroomer alreeds een
voorloopig comité vormde om alsnog te
trachten de actie te doen voortduren?
En kroeg de Wcleerw. heer Kapelaan
J. Kuilman te Amsterdam, na een publi
catie van het .plan in de Roomsche pers
niet vele sympathie-betuigingen?
Dat alles wijst er op. dat er in Roomscii
Nederland noe animo bestaat voor de
Hongaarsche kinder-actie en dat er slechts
voorlichting on leiding behoeft te komen
om de Hongaj;rschc kinderactie in Neder
land vernieuyvd te krijgen.
Oils dunkt: het schoonc werk kan
zoolang het nog zoo onafwijsbaar noodig
is - - worden voortgezet.
Wij twijfelen, er niet aan. of de Katho
lieken van ons land zullen een goed en
sol.oon werk niet half-roltooid willen la-
len liggen: ze zullen, daaraan twijfelen wij
niet, liet arme Hongaarsche kind willen
helpen, 'I zij door het schenken van gif
ten. 't zij door aan zoo'n arm schepsel
tje een plaatsje aan den disch te gunnen;
- liet woord van don Vlaamschen dichter
is 'och ook hot hunne:
Zal men armoe lijden
Om oen mondje meer?
Och! Waar monschen strijden,
Helpt Me Hoer!
Alkmaar, LEO SPEET.
ONDERLIJS
Promotie Zuster Hildegarde tot Dr. in de
Letteren en Wijsbegeerte.
Over deze promotie lezen wc nog in ..Het
Centrum" o.m.:
Maandagmiddag om 9 uur is de"Sehaals-
lcoiner der Universiteit te Utrecht getuige
geweest van een bijzondere plechtigheid.
Zuster Hildegarde (in de wereld mej.
Alice Gcrarda Maria van de Wijnporsso)
van de Congregatie der Franciscanessen
van TTeythuysen, promoveerde tot doctor
in do letteren en wijsbegeerte op- een proef
schrift getiteld: „De. Dietse Vertaling van
Suso'g Hornlogium Aetcrnae Sapientiae".
Zuster Hildegarde, in 1898 te Zaandam
geboren, maakte haar dissertatie hier to
Utrecht en was toenmaals ab-actis van do
R. K. Studcntenvereeniging „Veritas".
Voor Katholiek Utrecht, bijzonder voor
hen, die zich wijden aan den missiën beid
is zij geen onbekende.
Het Proefsrhrift van Zuster Hildegarde
ia opgedragen: aan mijn ouders.
Het „Horologium Aeternac Sapientiae"
of liet „Orloy der ewiglier wijsheid" is een
der werken van den Dominicaner niylieus
Heinric Suzo.
Het was een ongewoon gezicht in de
deftige Senaatskamer gistermiddag, waar
de promotie zoir plaats hebben.
Daar waren verscheiden religieuzen in
Franciscaner habijt, die zich vrij en ge
moedelijk bewogen te midden van de pro
fessoren en studenten.
Daar was op do eerste plaats Zuster
'Hildegarde, in dc eenvoudige Francis-
caansche pij, 'lie heden promoveeren zou.
Daar wns verder de algemeene Overste
UIT DE RADIO-WERELD.
Programma's voor Donderdag 8 Juli.
Hilversum 1050 M.
12.Polilieber.
3.80—4.30 Uurtje vuur Wees- en Zie
kenhuizen door Mevr. Ant. v. Dijk,
5.6.30 Vooravondconcert door I» el
H.D.O.-orkest.
6.307.30 Fransche les door den hoor
Ch. Miche.
7.Polilieber.
7.308.Orgelbespeling van uit de St.
Bavokerk te Haarlem. Organist: de heer
George Robert te Haarlem. 1. Prélude R-
inajeur, St.-Saëns. 2. Improvisation, S.
Karg-Elert. 3. Piece horoique, C. Franck.
8.109.05 Harmonieconcert door het
Chr. Fanfare-corps „Huizen" te Huizen.
9.15 Kamermuziek. Christiaan Timm-
ner, viool. Mevr. Annie Timmner -Do
Jongh, cello. Mevr. WitsenburgTirnm-
ner-piano. Werken van Mozart, Haydn,
Handel, Beethoven en Popper.
Da tonlry, 1600 M
11.201.20 Het radiokwartet en solis
ten (Contra alt, tenor, cello).
1.202.20 Gramofoonmuziek.
2.202.45 Opening van de „Hoyal
Tournament", door den Koning; Ho
bands van de Marine, Garde en dc Lucht
vaart.
3.35 Schoollezing: Shakespeare's he
roines, Imogen.
4.20 Lezing: The psychology of colour.
4.35 Trocaderom u ziek
5.35 Kinderuurlje.
6.20 Dansmuziek.
6.55 Landbouwberichten.
7.20 Tijdsein Big Ben, .vcerher.,
nieuws. Lezing: Heroes of commerce, Lord
Leverhulme.
7.45 Pianonocturnos van Chopin.
8.Causerie: Hobbies.
8.20 Concert door het Stedelijk orkest
van Bournemouth. L. Cooper, sopraan. C.
Sluejs, humorist.
9.3p Voorlezing van lichte verzen.
9.35 Orkestconcert (vervolg).
9.50 Wcerber., nieuws, lezing: Art. and
the public.
10.25 Variëte. De Aucklands-concertina
artisten. J. Hazel en If. Canler, oude en
nieuwe liodjps. N. Adams, joodschc- voor
drachten.
10.50 12.20 Dansmuziek van het Sa
voy hotel.
„R a d i o-P a r i s" 1750 M
12.50 Concert Lucien Paris (piano,
viool, cello).
5.05 Klassiek uur.
8.50 Concert.
K n i g s w u s I c r h a u s o n, 1300 M.
8.50 „Der'Herr der Erde", radio-toonocl
in G afdeelingen, „Der Tag der Entscliei-
dung". „Das Kirchenkonzert". „Tm Club".
Met modow. van orkest en solisten.11
10.5012.20 Dansmuziek.
Brussel -186 Af, Antwerpen 265 M.
5.20 Kindcrmatinee.
8.20 Lezing over „Le Colonel Chaherl",
van B&hsac
9.3010.20 Dan. muziek.
Antwerpen om 9.20 Vluamsche lezing.
M ii n s l o r. 4 10 M
1.35 2.50 Buitenlandscho muziek.
3.50 Mandoline-concert.
5,20 Solistenconcert.
6. - Lezing: Hugo v. Hofman.-thai.
6.50 en 7.30—8.-Lezingen.
8.20 Spaansche les.
8 50 „Der ITerr der Erde!' (zie Kö-
nlMw.h.)
10.20 Oost-ische gedichten
van dc R. K. Meisjes H. B. S. te Auis
d:un en Zuster Xaverianu, direct, i'.
deze If. 11. S.
Vorder waren aanwezig de ouders
vele familieleden van do promota,
moderator Kapelaan Holtinann en liet
stuur van de R. K. Sludentenvereenii
„Veritas", waarvan Zuster Hildegarde
norair bestuurslid is, Prof. I». G. Groei
Sem. Warmond; Prof. Dr. Jus. ter H-r
Culcnborg; Pater Dr. Sassen O. P. ca
ter Kooien"O. P., van de St. Doiui
parochie te Utrecht, de Witheer Pali
Rooycn van do Orde der Norbcrt-ii
die te Utrecht, zijn studies in::
cn binnenkort, vertrekt naar M1
FEUILLETON.
Roman van E. F.' BEN§ON.
(Nadruk verboden).
leid
iWat had hij gekocht?"
ee^ ik niet! Vermoedelijk oen kleinig-
voor de meidenkamer. Tienduizend
het schilderij, honderd voor de lijst,
«k je ook niet? O, nog wat anders: daar
'-»t een lang artikel in de krant over de
«toonstelling van de „schilders en et-
iin 'ii Ik heb Iiet mee8ehracht. Er staat
u a v;3 en nog wat in over dat schilderij
k Ch0111' Hier iS bet Pak aa"
i liik ar'ieS ^e.ep krant met de begrijpe-
J e begeerigheid van een jongen van
voor den eersten keer notitie geno-
d wordt in de pers. De malancholieke
1fïouw Latkom stelde er niet minder be-
r u "j ^an want mct een stuk ge-
»ii" u aan kaar vorfc kwam ze over
^houder staan lezen en de melancho-
*er4ween.
^karles!" «ep ze, „„een prachtig
jive'^at meesterlijke techniek het
IL *an een tamelijk middelmatige ten-
ifcbi g be*' s'crLjk figuur van een
j jongm.-nseh" Kemrie, dut
j ouwd jongemenseh ben jij „pen
,*e jP00^ in de Engelschc schilder-
fcjj jullie lievelingen! Ik zou wel
weten wie dat geschreven heeft.
onderteekenen dj» menschen hun
i niet?"
daar staat een lang artikel in dekraat.
Maar terwijl Charles las,
verdween zijn genoegen go-
heel. Op het laatst verfrom
melde hij de krant en gooido
ze in den kolenbak.
„Goden, wat een onzin!"
zei hij.
„Het ligt er nogal dik op,
niet?" zei Reggie. „Maar dien
zin over dat welgebouwd
jongmensch mag ik wel."
„Daar twijfelt niemand
aan!" zei Charles.
Het atelier, dat deel uit
maakte van Craddock's con
tract met Charles, was uit
stekend voor zijn doel ge
schikt en prachtig gemeu
beld. Een hoog raam in het
hellende dak gaf het. Noor
derlicht toegang en een aan
tal blinden cn gordijnen
maakte het onmogelijk het
licht naar willekeur te rege
len. De muren waren zoo
neutraal mogelijk van tint,
grijsgroen als de onderkant
van o'lijfblaren en op den
parketvloer legen een paar
kleedjes van gedekte kleur.
Maar overigens was er kleur
genoeg: een paar prachtige
kamerschermen, een van lak
werk en een van oudo Spaan
sche zij, onderschepten even-
tueelcn tocht en gaven een
overvloed van warme kleur
aan hun omgeving en een
groote haard met Holland
sche tegels gaf met een kleine
verzameling stoelen er omheen, iets rustigs
cn comfortabels, aan wat anders alleen
een werkamer zou geweest zijn. Het trou
we geraamte en lie.t spicrb'eeld hielden
elkaar gezelschap in een afgesloten hoek,
waar zo elkaar droevige verhalen konden
vertellen van hoe zo daar terecht waren
gekomen, want dc learner was niet langer
de kamer, waar een student studeerde,
maar do werkplaats van iemand die in de
praktijk was gegaan. Behalve deze dingen
was er weinig wat het oog af kon leiden,
want de visie moet van binnenuit gevoed
worden en niet door de omgeving.
Toen Graddock Chrales zijn aanbieding
deed. was het atolier met de aangren
zende kamer al in zijn handen. Eerst had.
hij het willen gebruiken als een filiaal
van Thistleton, maar hij vond het ten
slotte heler het af te staan aan Charles,-
omlat hij meende dat dat voor hem tot
finai" -1 betere resultaten zou leiden.
Du m o -;*, waarop hij het gemeubeld had,
in overeenstemming met wat hij voor
Charles' kunstontwikkeling het best vond,
was meesterlijk. Tedercn morgen o!- Ch ar
les zich aan liet werk zote, voelde hij in-
stincm&tig da! ziin eigen visie niet ge
stoord werd door lcelijkc dingen, maar
ook niet werd afgeleid door een zoo mooie
omgeving, dat zij de aandacht opcischte.
Hier groeide hij zooals planten groeien
ep warme, bewolkte dieren, wanneer zij
niet verdrinken in het vocht, noch ver
branden in de zon, maar zich onplooien
onder de werking van hun eigen levens
kracht. Een maand geleden zou Charles
het hoofd niet af hebben kunnen krabben
dat hij vandaag zoo goed gehumeurd uit
had gewischt. Zonder twijfel waren de uit
wendige omstandigheden niet de leden
van zijn ontwikkeling, maar 't was al \"«-l
waard dat zij.dio niet tegenwerkten. Bo
ven alles word zijn geest nu niet meer in
genomen door de gedachte dat hij niets
verdiende, niets bijdroeg voor hen, dia
voor lieru werkten. Voor sommige nat men
zijn zulke gedachten een prikkel, voor
hem waren zij alleen hinderpalen. Zo had
den wel zijn ijver nooit kunnen doen ver
slappen, maar zo hadden hem altijd ver
vuld met ron zekeren angst die hem ver
hinderde zich inet hart en' ziel ovo/ to
geven aan zijn kunst, hoewel hij zieli «laar-
van niet bewust was. Nu hu<l liii daar
geen last meer van; hij 'voelde, zich vol
maakt' vrij; er was niets dat de volle nt-
plooiing van zijn talent tegenhield.
Arthur Craddock had het dezen herfst
zeer druk gehad; sinds Augustus, toen hij
in Mariënbad geweest vin, waar l ij boete
deed voor den overvloed van voedsel,
waarmeo hij zich het vorig jaar over
laden had en waar hij zich weer had toe
gerust voor den strijd, had hij Londen
nauwelijks oen enkelen dag verlaten. Het
grootste, deel van zijn werk bestond iu
verband met de opvoering van „Pan «li-
eieren", want sinds bij wist dat geen
regisseur er naar wilde kijken omdat cr
geen hoofrol in was, of dat de reg; c-ir
die dat wel deed, het zeker zou bederven
door er een hoofdrol in te brengen, had
hij zelf een theater gehuurd een specu
latie op groote schaal - cn zelfs de ac
teurs geëngageerd die hij cr graag in op
zou zien treden. Het waren zonder uit
zondering dames en hccren die tot dusver
nog niet zoo gelukkig waren geweest do
aandacht te trekken; als gevolg daarvan
