Tweede Blad.
Zaterdag 3 Juli 1926.
De eerste schooldag van
het kind.
Zes jaar lang leefden de kleine dulskos
als bloemen op bet veld; ze zaaiden niet
en ze maaiden niet, en de warme zonue-
£C[)ija der ouderliefde koesterde hen dag
cn nacht en beschermde hen niet de groot
je teederheid tegen bet geringste storm
pje. Het vriendelijk huis, wellicht een lief
Uiintjc er naast, en het stukje straat er-
joorziedaar de wereld van het kind!
Zorgeloos genot en vroolijk spel.... zie
daar het zonnige bedrijf van 't jonge le
ven
„Van allen plicht verschoond", zoo heel
lie't'nu nog en wellicht nog enkele weekjes.
Haar nauwelijks zijn de bonte paasch-
eiertjes opgepeuzeld of daar daalt op het
doezigc kopje van zoo menig knaapje en
meisje de eerste zorg. Reeds in den vroe
gen morgenstond, roep de klok naar school
?n na lange urén van werken noodigt ze
Len pas weer ten maaltijd; ja. te midden
van het gezelligste spel herinnert ze hen
li ean het huiswerk.
Het spel moet blijven voor het kind,
ils 't God belieft, nog recht lang en*
li steeds genoegelijker en zinrijker worden;
maar de school beurt den kleinen burger
ij ;jes allerlei plichten op de tetdere schou-
ru liertjes: stiptheid, oplettendheid, gehoor-
le jaamlieid en vlijt.
bat alles werd het kind reeds thuis ver
leid en bange zorgen slopen het jonge
hartje binnen. Maar het vernam ook veel
aïoois van de school. In zijn droom speel
de voorlaan niet alleen Sinterklaas een
xol, maar ook de meester met den boom,
zoo rijk beladen met builtjes snoepgoed.
w Soms ook werd er in het droomgezicht
een(roede gezwaaid. Sinterklaas of het
Kerstkindje bracht den ransel, sterk ver-
vaardigd uit leer, het deksel bont gestikt-
j; met een hond of een haan er op. En wat
lat er allemaal al niet in! De blikken
trommel voor de lekkere boterhammetjes,
het doosje met gouden en zilveren griffels,
een lei met'sponsje en lapje en het abc-
v boek met geheimzinnige zonderlinge tee-
iens. Met groote oogjes werd de ransel
^emónsterd en „open-en-dicht geprobeerd"
l ?n aan den rug gehangen. Lei en abc-
jj ioek droegen weldra al duidelijke sporen
lan „welenschappelijken" arbeid.
Van Paschen af telt het kind reeds de
aog overblijvende vacantiedagen tot
eindelijk een zonnige lentemorgen daagt,
mrop de klok ter schole roept.
Y-uler en moeder herdenken met dank-
gar gemoed de blijde stonde, die hun liet
jefste schonk, wat ze op aarde bezitten.
Hun -smoezende woordjes tooverden het
ferste stamelen uit het kleine mondje, en
na een jaar waagde de "dreumes de eerste
Khredc. Maar er kwamen ook dagen en
nachten vol zorgen, toen deouders 'bang
lick bogen over zijn ziekbedje. Thans
«hier is hun ziel vervuld met innigen
dank en stille vreugde.
'h. Vroolijk stapt het kleine ding, in z'n
(j, 1 ale kleertjes, aan de hand der moeder
k den weg op naar school. Met trotscli en
ie gewichtig gezichtje tippelt het de kinder
lik ijes uit de buurt'voorbij, die gisteren nog
zÜn speelmakkertjes waren. Zij mogen nog
W' ''iet mee naar school! Pas over een jaar!
ni! be klok slaat* kwartier. Uit alle straten
oil en stegen dribbelen de aankomende abc-
!il< studentjes den breeclen met hoornen over
ig lommerden weg op, die naar het school-
ioii lebouw leidt. Wat zouden de moeders toch
i »o zorgvuldig onder hun mantel verber-
t? ;en? Een jongske moet door vader aan
i bet handje worden voortgetrokken; het
schreeuwt als werd het naar de slacht-
,3 i>ank gevoerd. Onverstandige grooten heb-
im ben hem den meester afgeschilderd als een
w boeman met een dikken stok. Dat was niet
socil gedaan, want er 'zullen weken ver-
hopen, eer het ventje den meester heele-
jj vertrouwt.
Het statige, liooge gebouw met de rui-
•j Pr,?hige speelplaats er voor. is de
whool. Bij de breede .poort loopt een stille
',mvcri"e over He ledemaatjes van den
w Jhine. In do gangen wemelt het al van
is w a 8n groole menschen. Eindelijk
ordt de deur van een klas geopend en
oe meester gereed het jonge goedje te
""'vangen.
Een „goeien morgen" moet elk kind
ft' "0Dschen, een handje geven en flink zijn
,rJ "am noemen. Die zwarte krullebol daar
oH het er duidelijk genoeg uit, ja, !iij
1 Hen strengen meester moedig in de
oa denkt bij zich zelf: voor jou ben
idij 5 aie' bang. Maar een heeleboel staan er
tegenover den vriendelijken man
e n sluipsgewijze een bank op. Ve-
r. area tegenover de vragen van den
'Som J -een onverzettelijk stilzwijgen.
VntS omen er door de verbouwereerdheid
fc* Hingen voor den -dag. De kleine
lroiiweh''k^n reR0^ ^el meest ver"
j, e, is tot het laatste plaatsje toe
1 maakt W^1 de meester een praatje
kind r0381 vadcrs en moeders, nemen de
f' 'hun S ™et aanHacht en belangstelling
ie* ^^ving op. Honderden heldere oog-
wt ouifKu den stok, maar hij is nergens lo
£i7 en gerustgesteld verademt me-
2ioltic
e ^vnHebo! ginds aan het raam
p *3n, j*!?"el Heel spoedig ingeburgerd,
r 5-^ Zlt behaaglijk aan z'n boterham-
r h i!6 ?eu*e,en. Op de laatste bank zit-
i> t: l0r J0nge kemphanen; zij onthalen
,J' °P een pak slaag en de meester
moet tusschenbeide komen om de twisten
de partijen te scheiden. Daar klinkt een
schril gefluit door de klas: het gezichtje
van den zwartkop bloost als oen kriek.
"Wie zou do boosdoener wel zijn?....
In de bonte rijen der meisjes stralen de
oogjes bet felst en babbelen de mondjes
het snelst. Met dtf grootste belangstelling
bewonderen zo eikaars kleedjes en schor
tjes en de haarlokken fladderen om de
kopjes.
Eindelijk is fc meester met de kleintjes
alleen. IIij heeft over hun levensgang ver
nomen en gemerkt hoe Jantje hardhoorig
is en Mientje erg bang. Toen dc moeders
uit de school heengingen klonk bier. en
daar een zucht. Ja, een van dio moeders
kindjes gaf door luid geschrei uiting van
zijn verlatenheid. Maar de vriendelijke
woorden van den meester en do bonte
plaatjes, die hij laat kijken, wisten het
hartzeer al spoedig te stillen. Gelijk de
zonnestraal het bloempje doet opengaan,
zoo wekt een minzaam gelaat het vertrou
wen der kinderen.
Nu verhaalt de meester een lief sprook
je. De oogjes schilleren en de babbelmond
jes staan stil..Koek en wijn, die Roodkapje
aan de grootmoeder brengt, herinneren -lo
aan de verwachte suikerbuiltjes. Zonder
zich aan de aandacht van haar klasge
nootjes te storen, eischt de kleine egoïst
de zoete gift mot luider stem. Zulk een
koenheid moedigt zelfs het bange Mientje
aan. „Ik wil naar huis", roept ze vast
beraden. Maar een beteekenisvolle blik en
het troostwoord „straks" brengen weer
kalmte onder hot volkje, zoodat het lievo
sprookje wordt uitverteld.
Evenals het veulen legen toom en teugel
zich verzet, zoo buigt zich het jonge men-
schenkind slechts met tegenzin zelfs onder
liet lichtste schooljuk.
Weldra is de verlegenheid der kleinen
'"verdwenen, Gaarne antwoorden zij op al
lerlei vragen, en als de meester maar den
mond opendoet, over een liedje, jubelen
allen te gelijk „ik, ik, ik!...."
Sommigen hebben al van grootere zusjes
Iels gehoord on)trent enkele kleine school
gebruiken, en steken dadelijk den vin
ger op.
Vóórdat de kleintjes weer naar buis
dutsen moet de meester nog menig wondje
heelen, nog menig traantje drogen. Een
overmoedige bengel nijpt zijn vriendje;
een gierigaardje .grijpt naar het snoepgoed
van zijn buurmanneke. Jo trekt Mientje
aan het haar, en al deze euveldaden doen
het kleine volkje in geschrei en gesnik los
barsten. Bij 't zoeken naar de aan den
kapstok gehangen kleedingslukjes ontwik
kelen zich do bontste meeningsverschillcn
over hei mijn en het zijn. De zonderlingste
hulpvaardigheid wordt van "den meester
gevergd, want do kleine schavuitjes zijn
in alles nog zoo onhandig.
Gelukkig de meester, wanneer hij zelf
vader van een huisgezin is. en wanneer
ook over zijn wieg de engel des geduld?
zijn vriendelijk aangezicht heeft gebogen.
De eerste dag, dien het kind op school
doorbrengt, is voor hem van groot ge
wicht voor zijn volgende leerjaren. De
som der aangeworven wetenschap is wel
iswaar nog gelijk nul, doch dc bodem
word geëffend voor den arbeid der toe
komst. Vaak zou den meester de moed ont
zinken waar hij staat voor liet vraagstuk
uit niets iets te maken, het ledige te vullen
met schatten voor het leven. Want zijn ar
beid bepaalt zich niet alleen tot het in
pompen van kennis. Kennis alleen adelt
niet; gemoed en karakter bepalen pas de
waarde van den mensch. En zoo streeft de
trouwe opvoeder liet verheven ideaal na,
om naast de veelvuldige takken van onder
richt ook door eigen voorbeeld de zedelij
ke ontwikkeling van het kind to bevorde
ren.
Een zware taak!
En vaak mislukt ze, ondanks tie groot
ste opofferingen en zorgen. De vrome een
voud der kinderziel wijkt, helaas, te snel
bij het groeien in kennis. Het is de zegen
en de vloek van den wasdom, dat, gelijk
op het veld het onkruid woekert tusschen
het koren, ook in het hart van den'mensch
bet goede en slechte groeit door elkander
en twist om de heerschappij.
Ouders en leermeesters, die geroepen
zijn om de gave Gods te koestereu en tc
bewaken in de ziel van het kind. dienen
in gemeenschappelijken arbeid voor dat
kind de wapenen te smeden, "die het han-
teeren moet in den strijd tegen het kwaad.
En die wapenen zijn in zijn ontvankelijk
zieltje vertrouwen op God, liefde voor de
waarheid en afschuw voor de leugen aan
te kweeken.
Ziedaar het werk, waartoe reeds op
den eersten schooldag van het kleintje de
grondslag dient gelegd.
P. v. S.
UIT DE PERS
DE NAIJVER DER S. D. A. P.
De Volkskrant schrijft:
„De sociaal-democraten weinig gewend
en veel begeerend, staan voortdurend te
gluren over het hek van den mooien tuin
onzer katholieke beweging.
Het kleine Kleerekopertje zien wij me
nigmaal op z'n teentjes staan, om or over
heen te kunnen kijken en, met 't sap uit
den mond, zijn verlangende oogjes te
richten naar al de heerlijke vruchten, die
daar groeien in zomerweelde.
Vaak wordt 't hem te machtig en kan
hij niet nalaten, om, als de grooleren van
zijn familie, met steenen of vieze voor
worpen te gooien of een scheldwoord te
gebruiken.
Een levensbeeld.
Goen dag gaal voorbij of het Volk bevat
minstens één artikeltje over onze'politieke
of sociale organisaties, terwijl de kleine
Kleerekoper er drie kwart van zijn krab
beltjes aan besteedt.
Het zijn geen slechte vruchten, waaraan
do wespen zuigen!
Zulke warme belangstelling is zeer ver-
eerend. Goen beier bewijs voor onzen wel
stand.
Maar hot kan te gok worden.
Hel „Volk" schrijft nu al vele dagen
over verdeeldheid in onze katholieke par
tij. Misleid door do groote male van vrij
heid, waarmede wij, katholieken, gewoon
zijn onze meeningen te zegenen, geraakt
liet blad telkens op een dwaalspoor en
meent heusch,- dal liet met onze eenheid
gedaan is.
Wij behoeven geen moeite te doen, om
bot „Volk" van deze zieke illusie to ge
nezen. Dat komt vanzelf.
Maar liet is toch tc gek, zich zoo over
onze eenheid en vrijheid te bekommeren,
wanneer men in eigen familie eene ver
houding waarneemt als tnssolien kat en
hond.
Do onderlinge strijd is niet van de lucht
in de S D. A. P.
Kuyper vecht legen Bongers, Bongers
en Goudriaan schelden op Stenhuis, Mien
Lnusen vaart uit tegen Polak, Polak
spuwt vuur en vlam tegen de menschen
van de „Eenheid" en Stenhuis, den gewel
dige, heeft men in den witkiel gestopt en
door twee moties dubbel gemuilkorfd!
Dit alles speelt zich af in de kolomuien
van het „Volk", en daar tusschen door
worden dan die artikeltjes geschreven
A-ver de*eenheid: en de vrijheid der katho
lieken.
Mi.sühion gebeurt liet laatste om do aan
dacht af te leiden van eigen lood, maar
hoe 't zij, wij kunnen er onze kalmte niet
duur verliezen en hebben schik in 't geval.
De kleine Kleerekoper vermeerdert nog
de pret. Vindingrijk als hij is, heeft hij
nu ontdekt, dat onze arbeiders door Ver
aart worden ingezeept, door Nolons ge
schoren en door Van Wijnbergen afge
droogd. t' Is wat omslachtig. Dn bewuste
proletariër, die het „Volk" leest, onder
gaat dit alles door Kleerekoper alléén. Hij
wordt iederen dag in hetzelfde hoekje ge
schoren en bol....zerd bovendien!
't Is vermakelijk, maar toelf nog niet
zoo grappig als dat snoetje boven het hele
van onzen mooien tuin."
t'-iederiandsch Oost-lndië
Een Nimrod geveld.
Zijn daden en zijn dood.
In liet midden van 192f> is de heer Ber
nard Ledeboer, de bekende jager op groot
wild, erfpachter van het Jang-plateau en
mede-eigenaar van het koffieland Wan-
dêeng "West (Baujoowangi), naar Oost-
Afrika gegaan om daar te te jagen.
Dezer dagen is in Indiü ontvangen een
telegram van den consul te Mombasa (Br.
Oost-Afrika, het vroegere puitscho ge
bied), meldend, dat de heer Ledeboer op
jacht door een olifant is gedood.
Z.(enlgraaff; herdenkt hem In liet Soer
Hbl. en vertelt van een onderhoud, dat
hij eens met den jager had.
Ledeboer was in dp eerste plaats tij
gerjager, hoewel hij in z'n hart de ech
te jagers zullen dit met hem eens zijn
dit niet de echte jacht noemde. De groote
«jacht was voor hem die op olifant en
rhinoceros, waartoe hij de meest afgele
gen streken van Sumatra tot het hart van
Aljfih doortrok
„De tijger is laf", zei L., „hij vlucht al-
lijd, ook als ff ij is aangeschoten en wordt
eerst gevaarlijk als bij niet meer vluch
ten-kan, of doodelijk gewond is." Natuur
lijk is er geen regel zonder uitzondering.
Tóch, ondanks die minachting voor den tij
ger, zóó zuiver gemeend dat hij een aan
geschoten tijger,- die de vlucht nam in
eonige holen en grotten in dc buurt van
Pajakoemboeli, op handen en voeten na-
kroop, liet geweer meosleepnd, tot-ie het
doodelijk schot kon plaatsen, was deze
jacht voor hem liet Aantrekkelijkst.
Een tijger is slim, voorzichtig; in stre
ken van Sumatra waar veel op hem wordt
gejaagd, bijv. bij do doesoens, komt hij,
wijs door routine dikwijls niet meer terug
bij liet achtergelaten aas. Zoo had de
jacht O)) hem iets fascineerends.
Ledeboer kende de taal van het woud, 't le
ven in deze ruige geheimenis, en hij las dc
historie van den dag op de paden waar
langs hot gedierte zich beweegt naar jacht
veld of bron. Uit de geluiden boorde hij,
wie er op liet pa'd waren. Het zenuwachtig
geluid der eekhoorns, de kakelend weg
vliegende boschkip, de met blaffend ge
rucht vluchtende kidang, en vooral: do
luidruchtig-angstige apen, zij loeren »dat
de schpik van het woud. de gestreepte
Dood rondsluipt, onhoorbaar en zelfs in
het donker een takje op z'n weg vermij
dend.
Maar vooral leefde Ledeboer op toen hij
begon te vertellen van olifant en rliino-
ceroes op Sumatra. Hij nam op deze jacht
niet stelling in een boom. tenzij dit voor
het werk noodig was. doch nooit voor
eigen veiligheid. Zoo trad hij den olifant
tegemoet, met vast vertrouwen op "het
nimmer falend schot.
Do olifant reageert niet op geluid
hij maakt zelf teveel lawaai in het bosch
doch op reuk. Niemand weel. wat het
is met den reuk van den mensch, en het
is misschien ook niet erg vleiend voor
ons, maar er is geen monster in bosch of
jungle, of het wordt aangegrepen door een
vreemden angst, als het den reuk van den
mensch waarneemt. Is het een waarschu
wend instinct, dat hier het grootste ge
vaar nadert, dat cenig dier, ook het sterk
ste, bedreigen kan, of iets anders? Er zijn
uitzonderingen: een kwaadaardige rhino
ceros of olifant, die attaqueert, ook al is
hij niet aangeschoten, maar als regel
neemt alles de vlucht, en er zijn voorbeel
den uit de groote jacht, dat een olifant da
gen achtereen voortliep, als-ie den mensch
had geroken.
Maar als hij aanvalt.Bij dit verhaal
sprong Ledeboer op en zei: „De breede
kop. «laarnaast de reusachtige, wijd uit
staande ooren, de recht vooruitgestoken
slurf een breede massa, die op je
toeschiet. Dan spring je op 't laatste mo
ment op zij en plaatst je kogel in de her
sens, achter liet oog".
Alen moet dan wèl een zeker schot heb
ben; hij liet me liet geraamte van een kop
zien, waarin dc holte voor de hersenen,
ongeveer do grootte van een klapper. JLu
dan, in die voorbij vliegende geweldige
massa, het doodend schut te zei ten in de
ze kleine ruimtedit is wèl het echte
jagerswerk.
Hij heeft eens in de huurt van Kola
Agoeng dagen achtereen het spoor van
een vluchtenden olifant gevolgd, zonder
eenig ander voedsel dan de kern van een
bepaalde rotansoort, slechts te eten voor
hem die in hoogsten nood is. Maar, hoe
wel zelf uitgeput van ontbering, schoot
hij hem.
Toen heeft hij getracht liet minst har
de stuk van het dier: do tong, te koken
voor voedsel, doch dit was na 12 uur nog
even hard als in den aanvang, volmaakt
oneetbaar. Dan de lange tocht door de
wildernis terug, met de slagtanden!
Hij was zich volkomen bewust van hol
gevaar dezer jacht; eenmaal in den aan
val, vechten olifant en rhinoceros to the
bitter end^ en zij schieten heen en weer
met bijna ongelooflijke snelheid tot ze
hun vijand verpletterd hebben. Zoo zag
Ledeboer op Sumatra een olifant staan bij
liet. lijk van een Afaleischen jager, en do
kolossus was langer dan oen kwartier be
zig met liet in den grond wrijven, onder
zijn zware poolen, van liet vermorzelde
lichaam van zijn slachtoffer.
De rhinoceros is nog iets gevaarlijker;
Ledeboer en veen Maleier liepen bijna tegen
zoo'n monster op dat zich, ergens in Su
matra een weg baande in een dichlbegroci
den poel. De Maleier vloog als een kat in
een sliert lianen, werkte zich in doods
angst wat naar boven, terwijl do neus
hoorn tevergeefs met den gruwelijken hek
naar hem heet. Op 't zelfde moment viel
Ledeboer's schot en terwijl de rhinoceros
neerstortte, tuimelde de Maleier, die zóó
vermoeid was dat hij zich niel langer kon
handhaven in z'n vreemde positie, op hel
stervende dier.
Do jacht in Afrika was een illusie voor
Ledeboer, en hij,is er in het laatst van
192r> heengegaan.
Men paar brieven zijn in Indië van hem
ontvangen; hij scheen ietwat gedesillusion
noord te zijn en sommige dingen wezen er
op dat hij spoedig zou terug koeren. Hij
klaagde er over dat ook daar het terrein
was afgejaagd, on dat men vrijwel geen
groote olifanten meer zag.
Vermoedelijk heeft hij er nog wel één
ontmoet, en toen is daar het drama afge
speeld, dat, op z'n kortst saamgevat, ons
is meegedeeld: „Gedood door een olifant".
Eigenlijk zou hij moeten rusten op den
koninklijken Jang, den Godenberg, waar
hij leefde als een heerscher. Doch wel
licht is het zóó maar beter; hij rust r-
moedelijk op de plek, waar hij, na bob-
derden victories, voor liet eerst de groote
fout maakte. Alen weet liet niet. hoe dit
ging, en zal het vermoedelijk nooit weten,
maar hij ligt dan op liet terrein der groo
te jacht, waarvan hij, in Indië, de koning
was.
Indië kout meer onverschrokken jagers,
die tijger eu olifant zooken in hun .schuil
plaatsen. Maar allen zullen ongetwijfeld
van Ledeboer erkennen: JIij was dc'besla
.onder ons.
DE ffêBJ^SYREEfiC
ALPHEN AAN DEN RIJN.
Personalia. De heer H. Vpoijs, Com
missaris van Politie alhier, is dóór het
hoofdbestuur van den Alg. Ned. Politic
hond uitgenoodigd, di' jaar als lid zitting
tc willen nemen in de examen-comuiissio
voor het Politie-diplonia. (Voor dit examen
hebben zich dit jaar ruim 1200 candidaten
aangemeld).
„Eerbier in Gods huis". Zondag 4
Juli. Vroegmis 4, 5, fi, Hoogmis 7, 8 Ves
pers 5). Lof 10.
BODEGRAVEN.
R. K. Vrouwenbond. Donderdagavond
vergaderde de R. K. Vrouwenbond in het
Pa t ronaatsgebouw.
Dc presidente opende de vergadering op
de gebruikelijke wijze en riep alle aan
wezigen een hartelijk welkom toe. De se
cretaresse deed hierna voorlezing van de
notulen der vorige vergadering en het ver
slag van de Diocesane Vergadering gehou
den to Rotterdam op 20 April j.l.
Hierna deelt de presidente medé, «Int
zijn ingekomen eonige stukken waaronder
een dankbetuiging van Pastoor Jongorius
tc Jvlazinavecn betreffende de 7 door dc
leden der Vrouwenbond gemaakte jongens
pakjes ter gelegenheid der le H. Commu
nie, welke zeer in den smaak zijn geval
len. Ook zijn er gebedjes verkrijgbaar voor
aanstaande moeders. Verder stelt de pre
sidente voor, gezien den desolaten toestand
van liet. krannivronwenbusje, voortaan bij
vergaderingen bii den uitgang te collcc-
tceren met een bus voor vrijwillige niet
verplichtte bijdragen. Hierna is aan de
orde liet al of niet uitbreiden van het. be
stuur. Bii hoofdelijke stemming bleek, «lat
de meerderheid voor uitbreiding was. Mej.
AVn'su ijk-Ovi-rhcek zegt nu dat hel Be
stuur zelf moet begrijpen dat, wegens druk
ke werkzaamheden bij sommige gelegenhe
den, uitbreiding dringend noodzakelijk is.
Na de pauze wordt besloten door enkele
leden van den Vrouwenbond een vaandel
tc laten vervaardigen, zoodat met het 10-
jarig bestaan van den Bond, deze een
eigen vaandel zal bezitten. Hierna ver
zocht de presidente candidatcn voor de
uitbreiding van het bestuur tc willen op
geven. Daar zich hiervoor maar 2 dames
beschikbaar stelden werd besloten dit
punt tot de volgende vergadering aan lo
hoiulcn. De presidente dankt hierna alle
aanwezigen voor hun opkomst, spoorde al
len aan iets bij te dragen voor de eerst
daags to houden bazar en sloot op de ge
bruikelijke wijze.
Geboren: Jan Cornelia z. van A.
Loenen en G Kleinveld Corru-Iia Aga
tha d. van .T. van Veïzen en G. AL Node-
rr'nd Grietje d van \V. de Koning en
AL .T, Bosmap Jacob Rutger z. van J.
AFanten en T A. Hartman.
n3 e r t r o u w cl: Th". Vorlaan 28 j. en
A. J. Steenbergen 20 j. - J. v. d. Pol 27
j. en AL G. den Neijsel 2G j.
Getrouwd: AV. van Dam j. wetlr.
van T. J. van Veldhuizen en J. Jncohi 40
jaar.
Ov or leden: Jacob Maarten Viss. r
79 j. wedr. van M. Blonk (overl. (-• Ra
zors woude").
Gevestigde personen: M. F.
Schaap, arbeider, van 's-Gravenliage -
D. G. van Delft, van ks-Graveiihago M.
C. Kramer, dienstbode, van Hilversum
C. AI. Moons, van Gouda Af. Hoogen-
doorn, arbeider, van Reeuwijk J. Th. v.
cl. Peel, bakkersknecht, van Alkemade.
Vertrokken personen: A. J.
Loon naar 's-Gravenliage - - J. V. Voodbij
en gezin naar Woerden H. G. Nobel
nnar Willeskop J. J. Vlaandoren en ge
zin naar Schoonhoven G. Bandmann
naar Keulen.
NIEUWKOOP.
Hinderwet. B. en W. dezer Gemeente
hebben door aanplakking bekend gemaakt,
dat ter gemeente-secretarie ter inzage ligt
een verzoek met bijlagen van de Bntaaf-
sche Import Mij. te 's Qravenhage, om
vergunning tot bet plaatsen van een ben
zinc-inslnUntic op het perceel, kadastraal
bekend in sectie No. 3146. Op Vrijdag,
10 Juli a.s., des voormiddags 10 uur, zal
ten Gcnjeenteliuize gelegenheid" bcstaa'n
om bezwaren tegen de inwilliging van «lit
verzoek in te brengen.
UIT DE GSHGEVING
KATWIJK AAN DEN RIJN.
Veiling. We verwijzen de bollenkoop-
lieden en mede ook de leden der veilihg-
vereeniging „Bloembollenteelt" naar een
advertentie in dit nummer waarin wordt
bekend gemaakt dat dc veilingver. volgen
de week Zaterdag 10 .Tuff weer met haar
veilingen zal aanvangen oó de bekende,
plaats en den gewonen tijd. Gelegenheid
\<ibr opgaven is..er lot Maundngavond a.s
Men wachtte echter niet tot het laatste
oogenblik. De volgende veilingen kon de
aanvoer mogelijk soms te groot zijn waar
door men te lang naar den zin zou moe
ten wachten. De aanvoer belooft goed to
worden. Do toezegging voor de eerste vei
ling wees er al pp.
DE KWAKEL
Geboren: Martina Jacoba d. van
Kouwenhoven en M. G. v. Zaal Glasi-
nus Gornelis z. van .T. v. d. Bijl on G.
Oiilshoorn Wilhehnina d. van J. H. v.
Vliet on L. Rodenburg Siert z. van .1
de Lange en Glir. de Wilde - Laurcntim
Bernard us van A. Fransen en J. Sis
sen Nicolaas Jacobus van I'. Ver
hoef en M Wijfjes Sophia Willielmiui
Frederica Carolina d. v. K.-F. v. d. Woord,
en .1. Koenen Theodorus Alberlu- z.
van A. Iïaak on C. v. Leeuwen.
O ver lel ent Theodorus Martiuus
Johannes Vlasman 9 m.
Getrouwd: J W Vork 2fi j en P v
Grieken 21 j
LE I DSC H END AM.
Kanowedstrijden.
De. Vereeuiging „dc Pcddolbool" lo L.-i l-
-ehendum zal op Zondag 11 Juli a.s. kan>>-
v.edstrijden houden op dc Vliet achter dr
R. K. Kerk te Leidschendam. 'Er /al var-
den gekampt om 2 wisselbekeis, waarvan
-de een reeds tweemaal word gewonnen,
terijl om den andere, geschonken door
de Willielmina-vcVceniging te Veur-I.eiJ-
scliciidam. v«iqp het. erst moe worden ge
streden. Voorts zullen nog wciLstnj.len
worden gehouden voor dames over 200 Me
ter etc.
Drankwetovertreding. In den loop le
ze- r week is door burgem. Keijzer en do
Rijkpolitic een inval gedaan bij A. Ver
hoog, verlofhouder te Vour, die verdacht,
werd van clandestine verkoop vin ster
ken drank. Lenige flcsschcn met drank
werden in beslag gcnohien, terwijl tegen
den overtreder proces verbaal v.erd opge
maakt.
NOORDWIJK.
Personalia. Alej. H. A. de B« slaag
de te Leiden voor liet examen onderwij
zeres L. O.
NOOTDORP.
Geboren: dochter van Th. van Schio
en Ar. Olslhoorn G. A. dochter van C
Opstal en G, J. Ruigt Een levenloos
aangegeven kind van T'. '1 Hart en .1. Wr-
loo.
RIJNSBIJRG.
Bloemenhandel. Flinke doch _g .m
overmatige aanvoer met loonrndc prijzen.
Betaald wordt: Convili per 100 l.lü -
1.50, Mal va 15—17 ct„ Margrieten 55 W
et., Anjers 25—70 ct„ Alumnii 15- 17 «l.,
Cenloria 60—70 ct„ Primulinus 8.40—
3.60, Gips 2.40—3.—. Irissen 0.80 -
2.10, Asters 1.15-1.20, Korenbloemen
30—40 ct., Statice 4050 ct„ Juliaantje.s
1020 cl., Henonkels 40 -40 ct„ Scale, e
7090 ct., Del fine 9 13 cl.. Duizend-
schoonen J 3—4, Astrertieria 1.70 -1,75.
STOMPWIJK.
Zilveren Ambtsjubileum.
Ter eere van den heer Fleuren, die gis
teren zijn zilveren feest herdacht als
hoofd der „St. Gerardus Majella"-school
tc Stompwijk, wapperden reefis vroeg in
den morgen de vlaggen. Vroegtijdig gingen
do scholieren ter kerke om den goeden
God hunne gebeden op le dragen voor liet
tijdelijk en geestelijk welzijn van hun on
derwijzer en zijne dierbare cchtgenoote.
Dit immers was de schaduwzijde n.l. dA
de cchtgenoote van den jubilaris reeds
maanden aan liet ziekbed gekluisterd big,
en, ofschoon reeds herstellende, toch niet
aan de feestelijkheden kon deelnemen.
Na afloop van de plechtige Hoogm 4
werd de jubilaris het versierde schoollo
kaal binnengeleid. Terstond bij zijn bin
nentreden zongen de kinderen hem oei|
toepasselijk lied toe en daarna word doot
do leerlingen den jubilaris een bloemen<
mand aangeboden. Daarna werden gloed*
