lazaret h gekomen. En Petrus had boot en
toe! ten en schoonmoeder en vrouw laten
gitten, en was met den timmerman mee
tel rokken. Want die timmerman was God.
Veel last echter iiad Jezus met zijnen
Petrus. Gewillig en vinnig was hij genoeg,
een echt haantje vooruit, maar zóó wan
kelmoedig! Seffens den kop kwijl!
Op 'nen nacht, als 't leelijk stormde en
hij met zijn maten over de zee vaart, ziet
liij Jezus afkomen al wandelend over de
klotsende haren. Dadelijk schiet hij voor
uit: „Heer, laat mij over 't water, naar U
komen!" „Kom!" zegt Jezus. En Petrus
.left zijn kleed op, en stapt als een groote
de boot uit en 't water over.... Maar,
jawoll De schrik kruipt in zijn lijf, zijn
hurt is geen in.cn meer groot, iiij zakt de
zee in, tol aan zijn knieën, tot aan zijnen
nek: „Heer, help mij! ik verdrink!" Jezus
trok hem boven en moest er mee lachen:
„Gij kJeingeloovige! waarom hebt gij ge
wankeld!"
Op 't laatste avondmaal, als Jezus voor
zegt dat nog dien nacht al de apostelen
zullen gaan loopen, vliegt Petrus op: „Ik
toch niet!" Jezus kcudc zijnen man: „Pe-
trua, eer de haan tweemaal kraai, zult gij
Mij driemaal verloochenen!"
fn den hof der olijven konion de Jo
den op Jezus af. Petrus trekt zijn lang
mes, kapt er mee onder den hoop, en slaat
den knecht Malchus zijn oor af
„Steek uw mes in de schede!" zei Jezus...
En loon Petrus zag dal het mocnens was,
liep hij, do bcencn onder zijn lijf uit,
en sprong den hofmuur over, het veld iu.
In den latcu nacht komt hij weer, ge
raakt het huis van Kaïphas binnen, op de
werf, en zit met de knechten zijn eigen
te warmen bij het vuurken. Hij is niet
bang! Daar, een meid beziet hem in zijn
gezicht cn roept: „Dat is er ook cene van
Jezus!" En Petrus geraakt zijnen kop
kwijl, en vloekt en zweert dat hij Jezus
aleons niet kent.
Jezus had hem ecus gezegd: „Gij zijl
een steenrots, en op die steenrots zal Ik
mijn kerk bouwen!" Een wankelbare
steenrots!
En toch.... Een klein veertig jaar la
tei' woonde hij te Rome, en kon van daar
over heel de wereld zien. In alle landen,
in alle groote steden, zaten Christenen die
in Jezus geloofden. Die had hij samen met
zijn helpers bekeerd. En naar alleman, tot
in de verste uithoeken der wereld, schreef
hij brieven om dc Christenen aan te wak
keren.... Hij had in T groot gcvischt.
Maar den keizer slak het tegen, dat
eeuwig prediken ovr Jezus. Hij liet Pe
trus vangen, en hing hein op een kruis,
mei den kop naar beneden en de heenen
omhoog.
Toen echter kende hij geen wankelen
meer en was zijn hart van staal geworden.
Hij zei niets, maar keek naar de hel
blauwe lucht waar Jezus ook licen geva
ren was. Totdat zijn oogen uitgingen en
vol bloed schoten.
Waar dat averochtscbe kruis stond,
woont nu Paus Pius XI, de 261c opvolger
van den vissclïcr. En die heeft nu drie
honderd millioen Christenen onder hem,
en schrijft zijn brieven naar de verste uit
hoeken dor wereld.
Een wever, die Paiilus. Hij schoot het
schietspoel door do ketting, dat zijn ge
touw hotste en schokte. Maar 's avonds zat
}.ij hij den schijn van zijn olielampen in
zijnen Bijbel te lezen over den Christus der
'Joden, die weldra komen zou.
Een geweldige kerel was hij, die geen
zwichten kende, voor niemand; met in
zijn kop een koppel oogen 'lijk kolen vuurs,
vaar hij de menschen dwars mee door hun
3ijf keek dat ze er aardig van werden; en
van die rake woorden die ze omver sloe
gen.
Hij was naar Jerusalem gaan loeren,
om van alles het fijne te kennen. Daar
hoorde hij spreken over Jesus.
Maar dan echoot hij in zijn vuur: „Wal?
iemand die op een kruis geslorven was?
Neen, dio kan de Christus niet zijn!"
En hij hielp de Christenen mee slceni-
gen, sleurde zo uit hun huizen naar do ge
vangenis, en reed te paard hel laiul door.
verre, om er van daar nog weg te sleepen.
En plots! waar staal Jesus zelf voor
hem, licht als de zon, zoo schoon als God
alleen zijn kan.
De felle Paulus valt van zijn paard en
ligt daar, als een heel klein manneken:
„Heer, wat moet ik loch doen?"
En seffens slaat hij om, en predikt dat
Jesus de Christus is, de wereld rond.
Waar niemand gegaan was, ging hij;
waar niemand dierf spreken, sprak hij.
Meer dan de twaalf apostelen samen be
keerde hij menschen.
De Christenen zien hem doodgaarne en
zouden hun oogen voor hem uitplukken;
zij willen hem voor niet kost en inwoon ge
ven, cn reisgeld voor de herbergen onder
weg en op de booten. Maar hij is te fier
om iets aan te nemen: in alle sleden waar
hij komt verdient hij zijnen kost met we
ven, en preekt 's avonds.
Overal schier krijgt hij steenen naar zij
nen kop van Joden en heidenen; de Joden
wilhen hom vermoorden en 's nachts van
hel schip af in zee slooten en verdrinken;
wat kan hem dat schelen? Hij zal daarom
niet. ophouden te prediken.
Te Damascus wordl hij door de Christe
nen 's nachts in een mand over den stads
muur naar heneden gelaten, en trekI het
veld door, naar elders; hij wordl op zijnen
buik gelegd, en over zijnen bloolen rug ge-
gocseld, dat hef bloed er afloopt, en hij
ligt te lachen; hij wordt in het gevang ge
stoken, met zijn twee voelen vaslge-
xchoefd in oen houten blok en \s nachts zit
hij te zingen dal de muren klinken; hij
laat hooreii dat hij zijn beklag zal doen bij
den keizer-, en 's morgens komen de over
heden mpl hun hoedje in de hand hem
vragen, dat hij als-'t-u-belieft uit de >ge-
vangenis zou weggaan en de zaak maar
uitlaten.
Hij is geboeid op een schip, en wordl
door soldaten bewaakt. Maar het stormt op
zee, hef schip kraakt en zal vergaan. En
lij speelt kapitein, doet iedereen eten om
sterk te zijn, houdt de matrozen op bet
schip, komt niet alleman heelhuids aan
wal, en laat dan weer de boeien om zijn
polsen aandoen.
Maar gelijk Petrus wordl ook hij door
soldaten huiten Rome geleid Zij doen zij
nen manlel af mak^n zijn klcéd van boven
los cn zijnen hals Idool Hij knielt op den
grond voorover, met zijnen hals op een
blok. Een soldaat Irekl zijn zwaard, zwaait
het met heide handen en kapt: Paulus zijn
I oofd rolt in hel zand; Paulus is bij
Christus. -<»-
En Ihans, schier in elke Mis, wordl in
hel Episfel een brok voorgelezen uit de
brieven van Paulus; en wie heilig vfil wor-
den en Christus bovenal beminnen, leest
nog de brieven die hij naar zijn Christenen
schreef.
WIL ME DOODEN!..!..?
door Pierre 1E r m i t e.
Hel was een van die moderne jonge
meisjes, wit gepoederd mol de oogen
zonder ideaal van een nulligheidfiosoof.
Twee en twee zijn vier.Time is Money.
Dezen kant uit. dokter!.... Ach wat
zal u ze veranderd vinden, mijn arme
grootmoeder!
De dokter deed eenigc passen in de
gang, die langs hel salon heendraaide
cn kwam in de slaapkamer.
Hot arme oudje kon niet meer spreken,
in het bed, met haar gerimpelde huid,
haar kleurlooze haren, hare lange verma
gerde armen, deed ze denken aan een
cnigekapteu boom. De lippen hadden die
eigeuaardige kleur aan kankerlijders eigen.
Met oogenblikken kromp ze ineen als on
der de beet van duizend insecten die on
zichtbaar haar levend verslonden....
Er is niets meer te doen dan gedul
dig af te wachtenzeide de dokter na
een vluchtig onderzoek.
Waarom te wachten?.... antwoord
de liet jonge meisje met een heldere maar
klanklooze stem....
Ik begrijp u niet, juffrouw?
Dit is wol boel eenvoudig.... Groot
moeder is verloren.... zij lijdt onnoodig..
Zou 't nu heuscli geen goed werk zijn om
haar uit haar lijden te' verlossen?
Zachter, ongelukkig kind.... zij zou
kunnen verstaan wal ge daar zegt....
O! ze denkt er over als ikl
Heeft zij u dat gezegd?v
Neen, maar daar hen ik zeker van.
Met groote stappen keert de dokter te
rug naar den salon en kijkt het jonge
meisje recht in liet gezicht.
Wat!.... liet is u juffrouw die zoo
legen mij spreekt!.... Voor'wie houdt gn
1110?
Aeb dokter!.
Ik hen dokter, dat wil zeggen,
iemand wiens eenigc bestaansreden deze
is: dc zieken te genezen of hun leven te
verlengen.... Wat ge me daar vraagt
gaat den heul aan of don moordenaar!.
Ik verzeker u, dokter.ik verwacht
te heelemaal geen verontwaardiging.
O ja!.... Ik moet 't heel natuurlijk
vinden dat een jong meisje tegen me zegt:
Omdat ik zoo dolveel van mijn grootmoeder
1 oud, kom ik u vragen zoo goed te willen
zijn haar te dooden
Grootmoeder lijdt onnoodig.... Ik
neem de smart van haar weg....-» dat
is alles!.
En gij begrijpt niet dal, als een der
gelijk princiep zou worden toegestaan ge
dan den wettelijken moord in de samenle
ving binnenhaalt?.
Maar als er hij do zieke heelemaal
geen hoop op genezing meer bestaat?....
Je maakt me diep verontwaardigd!..
Weet men ooit met absolute zekerheid dat
ct hij een zieke geen genezing meer moge
lijk is?. Ik heb een boer gekend die zijn
razend geworden kind onder een matras
wilde verstikken.... En hel kind is ge
nezen. Men heeft nooit geweten hoe!....
En dan, als men 't recht heeft te dooden
bij elke ziekte die niet genezen kan....
dan zou men alle tuherc.uloozen in den
derden graad die nu kecle zalen van onze
ziekenhuizen in beslag nemen, de kanker-
lijders, de ongeneeslijkep, de lammen en
de blinden!.weet ik wie nog meer van
kant kunnen maken.... Waarom ook
niet? Er bestaan nog andere ziekten dan
de lichamelijke. Kr zijn krankzinigen die
ongeneeslijk zijn: personen wier heele leven
door een groote smart is gebroken.
Zou men die dan ook mogen dooden; die
allemaal?.... Waar zou dal op moeten
uitdraaien?.Wal een prikkeling voor
hen die niet lastig gevallen willen worden
of die naar een erfenis smachten!
Het jonge meisje meende hierop heel
Verstandig Ie moeten antwoorden.
Maar dokter, u heeft liet niet begre
pen.... Men zou slechts dooden hen die_
daarin toestemden!....
Kostelijk!.... Men zon ze er zelfs
ïoe kunnen brengen om er in toe ie stem
men.... Ik ken een portierster waarvan
do man, een gewezen sjouwer en cokosklop-
per, aan do gasfabriek langzaam aan keel
tuberculose wegstierf. Telkens als hij het
brood sneed of om oen kopje theo ver
zocht, schreeuwde zijn vrouw hem toe:
„luiaard!je mist den moed, om je te
gaan verdrinken in de gracht!" De onge
lukkige, die vijftig jaar gewerkt had, ween
de als hij dat hooien moest!.En werke
lijk op een dag liet hij zich overhalen en
wierp zich in het water.... Men moet da
zieken dooden die er om vragen!! Dan
zou mon zulks moeten doen hij nicrkoliek.
bij violentd kiespijn! enz.
-Dokier, ik zog T u nogmaals, ik ver
wachtte niet....
O! Maar ik ook niet! Ik zie hier een
kruisbeeld hangen.... Zijl ge soms
Rooniseh?.
Ja.zoo'n beotjt
Dan vergeet ge dat er een uitdrukke
lijk verbod bestaat: Ge zult niet dooden.
Zelfs als men iemand onnoodig ziet
lijden.
Weet, juffrouw, dat er geen lijden
beslaat dat nutteloos is!.... Geen enkel
waaruit geen vrucht te trekken is!
Geen waarin men niet een prachtig voor
beeld van geduld kan geven aan hen die
ons omringen!.... de smart is die kost
bare munt waarmede men zijn entree-biljet
moet betalen voor Hierboven: in navolging
van den Christiisk Nooit heeft de
kroon der overwinning gerust op oen voor
hoofd, dan nadat l.ijden daaraan was voor
afgegaan!
Maar, enfin.... ik heli deze week
gelezen dat men in Ohio een wet zal gaan
voorstellen
Oh! Juffrouw in Amerika!....
Do dokter nam zijn hoed op om heen
'e gaan.
Maar in de hal keerde hij terug.
Trouwens.... ik waarschuw ul.lv
«Jvv grootmoeder is mijn zieke.Ik zal
haar leven'verdedigen tegen oen ieder....
'zélfs tegen u!.... Oh '1 is afschuwelijk te
denken dat. men zoover komen kan....
Als ik merk dat mijn dosis morfine ver
dubbeld is geworden.... dm klaag ik u
dadelijk aan bij de Rechtbank....
En dat rustige kinderfiguurtje aanzien
de.... die kalme trekken, waarin, als in
'n antiek beeld, geen spier bewoog 0111 ge
voel of medelijden uil te drukken, wreef dc
dokter met de hand over het voorhoogd en,
de trap afdalend, zeide hij tul zich zelf:
Wat een generatie krijgen we nu! Droom
ik? Op welk tijdstip leven we!Twin
tig eeuwen na Christus.... of twee dui
zend jaren voor Ilem?....
Hel was een van die moderne jonge
meisjes, wit gepoederd, met de oogen zon
der ideaal van oen nuttigheidfiosoof. Twee
en twee zijn. vier.Time 'is Money.
OP BEZOEK Bii DE ZUSTERS ..DE
L ENFANT JÉSUS'" TE YOKOHAMA
door Ellen Forest.
Naakt en kaal hood de Bluffroad een
Yokohama op zijn slechtst.
Wolkon rossig stof versierd mot stoffige
oleanders en slordige, stofgrauwe camé-
lias.
Yokohama tegen den tijd der Nyabai
geeft zich eerlijk over aan de vermoeienis
van een heet jaar.
Stof, niets dan slof, als de voorbode voor.
de verschrikking die komen gaal, het sei
zoen van don warmen regen.
Toch, als go niet geheel en al veriijjTli
wilt cn m luiheid ondergaan, zijt
doerad, u tevreden to stollen met oen v»
deling door zon en stof. Wie in Yokohjl
geen auto heeft, moet kiezen: vadsig»
den of slof slikken.
Zoo ging ik dan op een middag *n v
droeg een pak, iets dat me aile iJr*«.
ontnam in de oogen <ier Japs die me te»T
kwamen. Een Europeaan, die zich resn
leert, laat anderen voor zich sjcuwon H»
heb ik mo nooit aan al die dingen gosioori
meer hechtend aan mijn gezondheid
niet tegen luieren kail, dan aan het oo'r.W
der geeltjes.
De stof, dien dag, had gedaan wal k
kon. Ze stond lussclien de muren der
zen als iets compacts, iels tastbaar-:, 0n
doorzichtelijks. Do anno, leelijke. 'u\\y
woonde huizen der Europeanen liet |ir\'
binnen, te ontmoedigd door jarenlange ca
dervinding, om ook maar te trachten iiaij
tegen te houden. Mijn neus, noodzakelijk
wijs mijn mond, uit slappe moedeloos
deden hetzelfde. Door haar. valcn
waar de schaduw viel, sleepte ik me voon'
naar mijn doel I.c Convent de
Jésus
Alles is moeilijk ie vinden op de Bluff
die een samenstel is van smalle l.uun
kronkelend als boosaardige slangen.
In mijn doffe wanhoop, veroorzaakt Ju*
de drukkende Oostersche hitte en do qüf
maakte ik me niet de minste^illusie, 'i
wel zoeken worden.
Ge moet liet Oosten kennen, hot vom
èqjile Oosten, om na te kunnen voelen wn;
ik u vertel. Zon, stof, vuile, groote, karak-
lerlooze huizen waarvan je er één meel
•lebben, één uil de pl.in. 800.
En niemand om iets te vragen en al-
je vraagt 'n dof en moedeloos „waka-
rimasen" fik weel niet). En dan loop
maar of je eenwig loopen moest en in
je ziel rijst een beeld, dat nooit tol zijn
recht kwam en dat ge nu voor 't eerst ir.
al zijn ellende en tragische moeheid orkeiti,
de wandelende Jood.
Iets van zijn ellende wordt de uwe, iels
van zijn wanhoop is ook in u.
En dan opeens een tuin en boomn
uit liet verve land! Boomen zonder groote.
sterke, volte bladen, zonder glimmend,-,
storrende bloemen, boomen „van bij on:",
omwaasd door de zachte groene teedcrli.-id
die is, hun lente herleven.
Even de oogen sluiten. Dan wéev ope
nen. Brugge! «Gent? Waar. waar tocli i<
de getrouwe copie hiervan? Moe, uilgppni,
liet ik me op een bank neervallen cn koe»
raar de lange, driekantige zuilengang),
en liet do stilte in me druipen en genoot
van het sioflooze, hier.
Ik moet geslapen hebben cn ioon i't
ontwaakte, was de dagdroom compleet.
Rechts op" den achtergrond tegen do
heli (grijzen muur toekende zich in verdoe
zelde lijnen het decoratieve beeld van c
non. Groot en 'slank gleed ze met vrome,
rustige passen on me toe. Ze noemde kaar
naam: „Soeur Saint Pierre".
Soeur Saint Pierre de 1'EnfanL Jésus..]
Dc zware slag van oen bronzen gong sl«?j
uil een tempel der benedenstad lot oiif o;
was als 'I ware de sombere hcgeleidiq
van dien lichtenden naam, die den zoete»)
klank had van gefluisterde geheimenis?
We spraken en ze noodde mij binnen O!1,
dc koele verkwikking van de lange, pij#
reine kloostergangen. Nonnetjes glcder
voorhij mol Bedeesde knikjes onze a.ina
righeid erkennend en dan nam Soeur Saint
Pierre me m'ee, liet me zien wat er gedaan
word. In oen groote zaal zaten kleine h-
pansche meisjes, ze naaiden, borduurden,
haakten en breiden.
Het waren kleine Japansche incisie; -
maar ze hadden dat wondere, dat ik no;
rooit bij ec-n Japansch meisje gezien haA
BESCHRIJVING DER PLAAT.
No. 414. Keurig zomermanlelcostuum
voor een jong figuurtje. Als stof kan men
een wollen diagonaal weefsel in bois de
rose lint nemen. De rok heeft van voren
een aantal breede platte plooien, terwijl
hij van achter recht en glad valt: hij is
vastgezet aan een lijfje van dunne goed-
koopo stof. De mantel heelt geen garnec-
xing; hij kenmerkt zich door oen smalle
revers mot kraagje. Dc mouwen hebben
een kleine verwijding naar beneden, waar
ze gespleten zijn en weer gesloten niet een
dubbele knoop in bijpassende kleur. Men
kan van dit costuura ook een z.g. eBsein-
ble maken door toepassing van een rechte
blouse van dezelfde slof of van crêpe de
chine, in dc kleur. Zoo niet dan drage men
er con gewouo witte blouse bij, doch een
model dat over den rok gedragen wordt.
Hoed van wit vilt, kousen rose en schoe
nen grijs of beige.
No. 415. „Pour la campagne" zouden de
Franschen deze japon wellicht betitelen;
en niet ton onrechte: gij kunt haar uitste
kend in uw vacantie buiten gebruiken,
hoewel ze ook als uw cTagelijkscho ochtend
japon dienst kan doen. Als stof kieze men
een dier talloozo kleurige zomcrweefsels
van bedrukte toile dc soie, shantung of
cretonne. Het kraagje en de donkere pun
ten aan liet ondereinde van mouwen en
rok zijn van bijpassende effen stof. Het
voorpand beeft een split je op dc borst met
dubbclo knoopsluiling van boven. De cein
tuurband mo gespsluitïng overdekt den
taillenaad van waaruit het rokgedeelle
rijk geplooid omlaag valt. Kousen licht
beige of rose; sclioeDeti bruin of beige.
No. 416. Cretonne is een verrukkelijke
«tof voor kinderjurken; we zien haar hier
aangewend iu een rose gebloemd dessin
tezamen met effe roscf voor een lief zo-
mcr-uiodelleljc voor meisjes van ongeveer
4 lol 6 jaar. Met uitzondering van een
klein splilje voor den hals (van hoven
mei oen knoopje gesloten) is de achterkant
gelijk aan den voorkant: dc stolpplooi}jes
PATRONEN NAAR MAAT
f! t.00 per stuk.
Kindermaten tot 12 jaar fl 0.75,
Papieren patronen op fnaat'ff-
maakt, kunnen onder toezending
van het bedrag besteld worden aan
Paper Pattern Service, Parkstraat
79. Den Haag.
De maten op te geven volgens
onderstaande tcekening
van onder in het rokje, komen dus ook
van achter.
No. 417. Keurig tweedeelig costuum van
rok met blouse, uit Ie voeren in witte en
citroen-gele zijden tricot. De gele dient
voor den rok, rondom gepliseerd en van
boven verbonden aan een katoenen- of
wasebzijden lijfje met schouderbandjes.
De blouse, van de witte tricot, is van on
der gegarneerd met gele banden hetzij tus-
schengezcf, aangeweven of geverfd. In de
onderste hand ziet men de spleten voor
twee zakjes. Over de horst een split met
sluiting van hoven; de halsopening wordt
afgemaakt met een smal dubbel boordje
met strik op zijde; deze laatste van onder
te garnecren mot geel. Dc mouwen met
flinke verruiming naar onder zijn even
eens met gele handen versierd. Hoed in
geel of groen vilt of slroo: kousen rose en
schoenen grijs leer.
No. 418. Elegant zomcrmodel, geschikt
voor vacantie- en als sportief costuum
voor den. ochtend. Als stof is licht groene
shantung te gebruiken. Hel gepliseerde
front is omgeven door een ruche en heeft
over het midden oen vlakke strook met
knoopsluiling (roode knoopjes). Een ruche
l garneert eveneens hel kraagje cn de man
chetten. Oi> iedcrefc schouder twee geslo
ten stolpplooitjes, waardoor cenige ruim
te over de borst ontslaat. Do rok heeft in
liet voorpand 4 stolpplooien, waarvan er
twee telkens een zakje insluiten: deze zak
jes hebben een rood knoopje als sluiting;
een groen loeren ceintuur gaat onder de
driehoekige kleppen door. Sluiting der
manchetien eveneens met roode knoopjes.
Kousen rose; schoene grijs.
No. 419. Eenvoudig costiuim van bois
do rose zijdelinnen (toile de soie). Men
doet goed dit model tweedeelig (rok en
blause) te maken. Dc rok, rondom
verbindt
boud»-
groepen pliscerwerk voorzien,
men aan een kort lijfje met scl
bandjes. Dc blouse heeft een spm®'
knoopsluiling over de borst (kiioopj®?
de kleur). Op den schouder aan wc'jf
ten twee groepjes platte plooitjes,
ruimte op de borst geven. De halsop<*j*
heeft van achter als kraag een
sjaal aangehecht, die lang naar vort'0
hangt. In het midden van het v0ö.rl)f!i
borduurt men een vignet mot Baan»»*
in dezelfde kleur zijde, terwijl meor.;
boneden twee spleten voor zakjes JP®*
worden. Kousen rose, schoenen M'#1,
