A.iecdoten, DINGEN DEZER DAGEN. v-B. Als niet anders wordt aangegeven heeft in deze week iedere H. Mis Gloria, gcen Credo en de gewone Prefatie. ZONDAG, 30 Mei. Eerste Zondag na Pinksteren. Feestdag der Allerheiligste Dricëenhcid. ilis: Benedicta sit. 2e gebed en laatste Evangelie v. d. lslcn Zondag na pinksteren. Credo. Prefatie v. d. Alle r- lieiligsle Drieëenheid. Kleur: .Wit •I Verheven Geheim der Allerheiligste Drieëenheid kunnen wij met ons menschen verstand niet begrijpen. Brengen wij daar om het heerlijk offer van ons Geloof, van daag vooral. Eeren wij door een echt Ka tholiek geloofsleven den Vader, den Zoon en den Heiligen Geest, de Allerheiligste Drieëenheid en onverdeelde Éénheid. MAANDAG, 31 Mei. Mis v. d. H. An gela de Merici, Maagd: Dilexisti. 2o gebed v. d. H. Petrouclla, Maagd. Kleur: W i t- In Franciscanerkerken: M i s v. d. Wij ding der Patriarchale B a s i 1 i ek van den H. Vader Franciscus: Terribilis. 2e gebed v. d. overbrenging van Jiet lichaam van den H. Franciscus; 3e v. d. H. Angela de Merici; 4e (alleen in stille H.E. Missen) v. d. H. Petronella. Credo. In bet Stilgebed blijft bet tusscbcn haakjes geplaatste weg. Kleur: W i t. Angela was een Italiaansche, geboren uit vrome ouders te Denzano, een stad in het Bisdom Verona. Op jeugdigen lcpflijd verloor zij hare ouders. Uit verlangen naar een strenger leycn trachtte zij te vluchten naar een eenzame plaats, maar werd daarin verhinderd door haren oom. loen ging zij thuis doen, wat zij in dc een- zaamhqjd niet doen kon. Zij leidde een le ven van boete door sommige spijzen niet te gebruiken, veel te bidden, weinig en dan op den grond te slapen. Zij deed ook af stand van haar vaderlijk erfdeel, werd .tertiaris v. d. H. Franciscus en voegde bij do maagdelijke zuiverheid de evangelische armoede. Zij is ook dc stichtster van eene vereeniging van maagden, die zij stelde onder de bescherming van de H. Ursula, (Ursulinnen). Angola stierf den 27sten Januari 1540. Haar lichaam, datv dertig dagen onbegraven bleef, was die dagen lenig gebleven en alsof er'nog leven in was. Na hare begrafenis hadden vele wonderen bij baar graf plaats. Paus Pius VII heeft haar den 24stcn Mei 1807 Hei lig verklaard-. DINSDAG, 1 Juni. Mis v. d. eersten Zondag na Pinksteren: Domino. 2e gebed A Gunctis; (ter eerc v. d. Heili gen). 3e naar keuze v. d. priester. Kleur: Groen. In Franciskanerkerken: Mis v.-d. Z. Z. Her c u 1 a n u s van P i a g a 1 e, Felix van Nicosia en Joannes Pclingotto, Bclij- ders: Confileantur. Kleur: W i t. WOENSDAG, 2 Juni. Mis v. d. H. H. MYr c 1 li nil's, Petrus en Eras mus, Martelaren. Clamaverunt. 2e gebed ter eere van de Heiligen (A Gunctis), 3e naar keuze v. d. priester. Kleur: Rood. De Heilige Marcellinus, piipster en Pe trus, Exorist duivelbezweerder, een der lagere H.H. Wijdingen, behooren tot het getal der geloofshelden, die onder de re- geéring van Keizer Diocletianus hun le ven voor bet geloof hebben gegeven. De I- keizer bad ben op een eenzame plaats in een bosch laten onthoofden opdat de chris 'enen aan de Martelaren niet de eer der christelijke begrafenis zouden kunnen ge ven. Maar God verijdelt de plannen der menschen en verheerlijkt zijne heiligen, ►n een droomgezicht werd aan een voor name, deugdzame vrouw de plaats van Yiune graven bekend gemaakt. Deze liet 'Je lichamen overbrengen en in dc Cala- 'ombeii ^Bgraven. Do II. Erasmus stierf ëen marteldood in Campanië. In Franciscanerkerken: Mis v. d. Z. II urn i 1 i a n a C e r c li i, Weduwe: Cog- l'ovi. 2e gebed v. d. H.H. Marcellinus. Pe trus en Erasmus, Martelaren; 3e A ëunc- «is. Kleur: Wit. DONDERDAG, 3 Juni. Feestdag van bet Allerheiligste Sacra ment des Altaars. Dag van De- 01 i Geen verplichting van Mis- -Xioron. Mis: Cibav i t, Sequens: Laiida Sion (in gelezen H.II. Missen onder liet octaaf niet verplichtend). Credo. Prefatie van Kerstmis gedurende het Octaaf. Kleur: W i t. Herdachten wij op Witten Donderdag dc i n s t e IJ i n g v. h. Allerheiligste Sa crament, vandaag vieren wij hel bezit der H. Eucharistie. Er is geen volk, dat zijne goden zoo dicht bij zich heeft, als onze God tegenwoordig is bij ons (aldus de H. Thomas in dc getijden der H. Kerk). Richten wij onze oogen op den verborgen God onzer altaren; laat Hij zijn onze d a g e 1 ij k s c h e s p ij z e, opdat Christus in ons en wij in Christus één, doel mogen hebben hebben aan de vrucht der verlossing: liet eeuwig leven. (Gra duale; Alleluja-vers en Gebed). VRIJDAG, 4 Juni. Tweede dag v. h. Octaaf v. h. A Herb. Sacrament M i s: Cibavit (als gisteren) 2e gebed v. d. H. Franciscus Caracciolo, Belijder. Kleur Wi t. Eerst Ascanius gebeelen, nam*de heili ge, van wien vandaag de gedachtenis, la ter, uit diepe vereering voor den H. Fran ciscus van Assisië, den naam aan van Franciscus, wiens navolger li ij ook geweest is vooral in zijn boetvaardigheid. ZATEDDAG, 5 Juni. Derde dag on der het Octaaf. Mis: Cibavit. 2c gebed ter eere van Maria (Concede), 3e voor Kerk of Paus. Kleur: Wi t. In Franciscanerkerken: 2e gebed v. d. H. Bonifacius, Bisschop en Martelaar. Lisse. ALB. M. KOK, Pr. ik nog niet genoeg gezien, om daar iets over te zeggen, doch van enkele dingen wil ik hier de groolto eens geven. De Lounge of Conversatiezaal meet c.a. 12 X 8 Me ter, is clectrisck verlicht, heeft fauteuils en divans, piano, schrijftafels, speelta fels en bibliotheek. De eetzaal meet c.a. 20 X 10 Meter en biedt plaats aan ongeveer 140 personen. Voor zieken wordt uitmun tend gezorgd. Het best is dat zij op bel dek verblijven, doch, als zij in de hut blij ven, zorgen de stewards voor alles wat zij behoeven, en, als dc locstand zeer onguii stig is, wordt dc dokter gehaald, doch dit is nog maar tot zeer enkelo gevallen be perkt gebleven. Van ons twaalven zijn er thans nog maar 3 afwezig, en van mijn protege's, dc drie jonge dames, die tijden* de reis onder mijn hoede zijn gesteld, en waarvan „Trina" uit St. Jacob Friesland nog maar 15 jaar telt, slechts één Dclfl- havensch meisje, die echter wel weer spoedig beier zal zijn. Onze geheclc tafel (24) zijn Noord- of Zuid-Hollanders en allen ongeveer met eindbestemming Van couver of tot Britsh Columbia. Heel dik wijls, vooral als 't schommelen of stooten b.v. op hel A-dek niet gevoeld wordt, kan je-jo zelfs niet eens verbeelden te varen. Als alles goed is, het in ons complex zeer gezellig. Op 24 April, toen een der onzen in Van couver jarig was, hebben wij een radio- telegram vérzonden (tevens onze komst meldend), van elf woorden, .wat G shilling 4 d. kostte, wat hqel wat- goodkooper is dan hel Hollandscho kabeltelegram. Ik zal nu eerst nog eens hier en daar gaan zien om nog eenige mededeelingen te doen over do indeeling van het schip, want, alsw^ru naar buiten zien, is water en lucht het eenige wat te bespeuren is. Toch is de zee schitterend, als vlak bij de boot dc donke- ro golven oen lichtgroene kleur krijgen, die overgaat tot een uitspattend zilver- schietend schuim; tot Dinsdagmorgen wei den wij gevolgd door parasieteerende wa tervogels. en zagen wij ook op aas beluste viscbscholen in dc nabijheid van het schip aan de oppervlakte verschijnen. Tegen allo verwachting in zijn wij nog een zee mijl vooruitgaan, en hebben er 360 geva ren, zoodat wij als wij zoo doorgaan Don derdagmiddag land zien, en wij de Lau- rens-zee invaren (Wordt vervolgd). FEEST IN DE MOMBAKSTRAAT. Ze hadden allen toch zoo'n meelij met die stakkers. Daar zaten dezen nu al da gen in het water. Nog erger dan dal je al: zeeman boven in den mast hangt, met on der je een kokende zee. Zoo een ziel wel den dood naderen, maar hij hoort ten minste niet het jammeren van zijn vrouw en kinderen.'t roepen om wat «ten.. 't looien van'z'n-yee in stervensnood. Die heeft tenminste niet bet vooruitzicht, dit ij straks als doodarme dugloouer om "n broodje kon beginnen.... om vier, vijc monden te voeden.... nadat eerst al z'n hebben en houden is weggespoeld of ka pot gevreten. Neen, T is rcuze-vcrschrikke lijk! Dat is de uitroep van de Mombak- straat. Van lieden die allemaal zelf hel getob om. kost of kleeren kennen. En ze hebben allen zónder uilzondering iets ge offerd, desnoods een kwartje, wat ze tevo ren zelf bij elkaar moesten scharrelen. Vooral op den hoek, in het café wordt de watersnood druk besproken. De waard opperde bot eerst dal idee, wat zich thans net een zelfloopend nieuwsblad door heel de lange Momhakstraat verspreidt. Op eiken hoek, in iedere deur slaan vrouwen en meisjes, bakkersjongens of slager te praten. Ginds beaamt de eenige waschvrouw van deze buurt: „Ja, ze motte d'r 'n arend van make., met kemedie en liedjes.... en mescbieu wel dan.se ook. Allemaal vcur die stum pers van miuse, die d'r gins in 't water zwemme. Mijn l.ewie doet tenminste dire:: moe. En jouw jonge vas van 't zelfde, hè? De koopman in brandstoffen knikt, of zijn hoofd er af moot. jNelurlijk buurvrouw onze Piel en as 't moet m'u meis.sio d'r bij". „Hccremejeetjo, ja! De dames motte ouk meespeule. Dan wordt 't eers fijn. Dal trekt! En 'I gaat ommers veur *t goeie.... veur die minse te helpe". D4 gesprek wordt de tweede stevige stoot voor het plan, dat lieden over alle tongen rolt. Want de wascbvrouw-babbel- kous. beslist nogmaals: „Dal mot jij de li eerc venaveud ces voorhouwe, buur. Jij komp ommes vas in bet konnnclce". En dien avond is de netjes opgepoetste koleuman, welke om z'n centen altijd mee telt, werkelijk een van de eersten, die tot comité-lid worden verkozen. Dc waard uit „De Eend" is vanzelf weer voorzitter. Hij herhaalt dus zijn voorstel: „Heere, me kenne niet beter doen, dan een kemedie". Ieder is er van overtuigd: ?t moet uit draaien op een tooneelspel, Dan vloeien de baten toe. „Wat zou dc heere denke over dal mooi,* stuk: De gravin van*Parijs?" Nu herinnert de koopman in steenkool zich vrouw Sop's gezegde: De dames motte meespeule. En hij staat op. „Meneer de voorzitter, jij ben er een die d'r verstand van heb. Jij ziet zoo veul van die speulerij. Dat merke me dadelijk, nie waar?.... In die kemédic komp ook een vrouwc-rol? Jc zeg ja van zoo'n gra vin? Of nie?" Even is er harrewar van stemmen grof. donker of bruut ïnannengeluid. 'n Nevel van tabakswalm drijft oin dez<- stoere werkerskoppen, welke vol zijn van het gewicht: Tooneelspel lot lenigen van een anders nood. 'n Paar zijn er tegen, dal een „dame" uit hun midden op de plan ken zal verschijnen. Ma air de wnairj kont zijn menschen. Dat zal juist trekken. Mis schien moeten ze den avond wel eens her halen.... daii verhuurt hij de zaal twee keer. Om nog niet te denken aan de rest. De voorzitter klopt dus stilte: ..Heere, dat stuk kan ik aanbevele. 'k Heb het zelf vroeger helpe spcule. En waarom mag er nou es geen meisie mee doen? 't (iaat veur de goeiigheid... veur niks en niemendalalleen om honge rige te late ele". 't Is een moment stil. Vlug bedenkt do herbergier: ,,'t Wordt nou zoo meteen sluile. Vraag liet komeleo morregc weer hier bij een. Voortgang van zake is gewonscli". Dien Vrijdag zijn alle monden van de Momhakstraat vol over c-en comedie. Do moeder met dochters en deze laat sten zelf zijn vierkant voor een vrouwenrol in het spel. ..De gravin van Parijs" is een suc cesstuk. Vroeger ging dit op iedere ker misalleen in Den Haag wel honderd keer. Denk eens aan! Dq bovenzaal van „De Eend" is vast niet groot genoeg om allo toeschouwers te bergen. Winkeldochters en meisjes op ateliers, de popjes van den slager en mooie Sien van den kolenboer, dagbitjes en dienstbo den voor morgenuren mei elkaar bab belen dezen 'n dag lang over die hoofdrol van hel drama. En een volgende verga dering wenschl ieder lid van het comité zijn dochter gravin van Parijs. De stem biljetten wijzen dit tweemaal zeer duidelijk aan. Om nieuwe herrie te weren (want het feest moot er komen) weet dc bijdehandc waard iels anders. Na derde stemming leest hij van zijn briefje: „Een beroeps- speelster laten komen" De overigen kij ken bevreemd. Maar Qfc eenige discus--ie begint de caféhouder: ..Kijk es heere, dit papiertje doel lie! goede voorstel, 'k Zal 'i maar eerlik )>••- kenne 'k zou me eigen dochter ook ni« op de plankc motte, 't Is oiumes altijd „En daarnet werd juist jouw meisje af- gcroepe.wablief?" Docli hun voorzitter schijnt nu niet te verslaan. „Die gravin hiel ommers 'n giftineng- ster, nie waar? 'n Imel leolijke rol, nie waar? Dus 'k zeg nog eres late we een broepsspeulster late kume. Ik ken d'r ge noeg die graag wille". Dit kan niet direct aller goedkeuring wegdragen.... 'I kost (enten. Maar na lang getwist en gebabbel draait het toeh daarop uit. De kastelein is bekend met lieden van cabarettroep. Hij zal dezen eens polsen. Dien volgenden morgen kijken de meis jes van do Momhakstraat sip. Doch ze loopen met opgetrokken neusjes naar „at- leljee" of dienstjes. Jakkes! wie wil ook voor giftmengster spelen? Even hard als ze gister deze rol begeerden, even luid wordt ze lieden afgekeurd. Wie wil zich nou tot zoo iets ieenen? En no wel-in T openbaar.... voor bet voetlicht?.... 'n Paar dagmi later echter zit de waard van „De Eenl" verlegen. Niet één actrice kan hij bemachtigen. Geen wil in zijn her berg optreden. Wat 'n verbeelding li ebben die lui!.... gewoonweg bespottelijk! Daarbij, de lijd dringt. Na cenig mopperen vb At zijn* eega de oplossing. Haar kwabbige dikzak spoedt zich naar hun groenten vrouw. Deze dient overreed ha.v dochter moet „gravin van Parijs zijn. Dit is op: ons weer een sue es- rol voor iedere „dame", 'l Gaat om mee te doen aan 'n edel werk. Haar kind is immers geknipt voor gravin. Weet ze dal nog niet eens? Liesje is heel aardig om Ie zien.hoeft zulke mooie haren. Ze is recht en fier als een heipaal. RjuscIi 'l comité staat on haar medewerking. Dat zijn immers allemaal lui hi» r uit do straat menschen, die zij tot klant heeft. Bij dit laatste besrhi-H van den wel- sprekendon waard breekt ron.-h! i vrouw Berber's tegenstand. I). die scharrel om dat dagelijkscho brokje! Ze moot 't nu wel willen. En de beproefde moeder zegt ja en amen. Later, wanneer haar eenige thuis komt, is die niet zoo gauw te bewegen. Van schrik tuimelt Lies bijna in een kist met enten!" gilt de da. Pas óp noi weduwe angstig. ..Hoe kan u dat nou belove? Ik doe 't niet! Nooit! Laat die bierkrnik z'n eigo moise d'r voor neme. Maar die heit ie d'r te lief voor. En'nou mot ik 't mnur wez- omdat'ie wel woct, dat wij ei- niet durvc weigcre". De moeder ziet drommels good liet rOclii van haar eenige. Doch het gaal hier om liet brood. Als ze haar onmogelijk maken, kan ze l winkeltje ook sluiten. Yreesc- lijkï'Ze is er half ziek van. Maar toch weet ze de rechte snaar hij liet werkelijk vrbmc Liesje te treffen. „Och, denk maar: lk do'e 'I veur een goed werk.... om die bloejo i it 't waku fo helpe. Wat kan liet jou vorder schele? Ze kenne. jou d'r toch wel. dat jij 'n ander geen vergif-zei late smulle". Even nog is or strij. d in die op moeder gerichte meisjesoogen. Dan knikt Lies 'dapper mee. „Och ja laa 'k ot dan maar doen ook' Reeds na do eerste repetitie vertelt J.ies een massa lolligs. Dc jongens zijn 's avonds allemaal heusehe baronnen, graven on lakeien blijken zeer netjes voor de gravin. Trouwens, de juffrouw uit „De Eend" zit er zelf altijd ITij. „En denk eens moe, vena vend was ter en kapper. Die kwam om te prato over al do pruikc.... die we motte op hebbo. Maar toe ie men hare zag, deed-ie zoo dwaas.... nel of tie mal werd. Ik hoef geen pruikie op, zeid ie. Mijn hare bennc veuls fo mooi om te verstoppc", en Lies /schud haar zwarte krullenvaeht los. Ze bekijkt zich in den spiegel. Ja, die man heeft toch gelijk.,., nu schijnt ze veel knapper dan andersmet dat knotje in d'r nek. Ook de groentenvi-ouw geniet van Liesjc's kinderlijken trots. Wat een lier meisje! Mo ar dat hoeft ze zelf niet 1.7 Jioo- tqii. Als die kapper nu eens ongetrouwd is? Wie weet? Toeli informeert de moedor lachend en langs een geduchlcn omweg: „Vas ren ouwe heer, die man in pruikc?" „Wol nee wat 'n leuke jonge! Hij bleef wel 'n kwartier met ons prate. vooral met mijn". „Zoo', is al wat do oudere nog zegt. Maar ze is edit vroolijk mee, wanneer Liesje weer ièderen avond babbelt van dien meneer, welke baar krullen prachtig opsmukt. Wel lachen dc meisjes van do Marabakslraal om Lies, die zich goed ge noeg acht voor deze rol. Nou, daarvoor moesten ze haar hebben gevraagd! Lies? wel ja.die moet immers of ze wil of niet. Het vrouwelijk deel van do buurt laat dit do groenlenvrouw met haar dochter telkens voelen. Doch Lies is blij.zij doet bet voor 't goedo doel.... voor Onzen Lievoi Heer. Anders geven kunnen moeder en zij ook al niet. Laten die wichten maar praten., haar rol is wat fijn. Ze kan deze reeds van bulten.Do jongens zeggen, dal ze doe", als een heuselm gravin. Zelfs de juffrouw uit „De Eend" beweert dit. En die kap per.... Gister heeft hij haar tot de deur van moe's winkel weggebracht Trien vac vrouw Sop en Kaatje van den schoenma ker hebben dal gezien. Vandaag vragen al die malloten aan Lies, of ze soms ver loofd is. Verbeeld jo zij verloofd met zoo'n meneer! dio een kapperszaak' beeft! Zóó een zal om baar komen! Kan je begrijpen! Maar toch wel leuk, dal hij al tijd even vriendelijk is. En al die vraag sters! ze loken vreeselijk nieuwsgie rig. net of dezen haar nu benijden. Daags na de eoniedio is Liesje echter werkelijk verloofd. ine! den meneer uit den kapperswinkel, 't Is een nieuw praatje voor do „dames" uit dc Mombuk- straat. Van afgunst groeten ze Lies niet inöeï. Do respectievelijke vader.* moeten heel wat hooren. Waarvoor zitten die dan in oen Knm-met-tee, wanneer zo zich zoo laten bedotten?.door liet wicht van 'n groenlenvrouw?.... nis ze hun eigen "dochters nog geen goeden, rijken man kun hen bezorgen? I.iesje's moedor echter dankt Onzen Lieven Heer, Die alle weduwen en weezen helptDie ieder goed werk loont. „Rrs." M. K.. Twee zijn cén!? Seven Kndol van Galmaei'dcn was nog niet I.iug getrouwd en lag reeds gHnele, ■dagen id wr/ie met Itika, zijn wettelijke. Pastoor Goederaard, eens dal bij to Se ■veiis (e wnargnng kwant, gaf hem daar voor een zalige vermaning en: Seven, zei liij nlzoo, „gij moet braaf •en verstandig leven, V.nhdcr ruzie of twist, gij weet toch dat man en vrouw maar één uitmaken"'. Wat één, zei Seven, i' zou aanraden, mijnbeer pastoor van omlcrtussclien eens lhicr tc komen, gii zuil waarachtig gc- l«-e\en, (lat er wel twintig zijn. Blouses met lage hals. Jonge dame: Pokter.is bet. waar. dat blouses met lage hals slecht zijn voor do 'hersenen 1 Dokter: Wat zal ik daarvan zeggen? Dames met hersenen dragen dio dingen niet De reden. Eerste vriendin: ITij /egt, dat bij me lief heeft en toch kent hij mo pas enkelo dagen. Tweede vriendin: - Dat is misschien de reden, lieve. Niet bekend? Ik trof in den trein een stadgenoot aan jc; bij woont al dertig jaar in Amster dam, ken je hem soms Hoe liecl bij? DE DIKKE. Het is nog niet abnormaal heet geweest waar toch warm genoeg om je in een mooie open auto door Hollands landouwen 'o laten slingeren. Wo zijn weer thuis van zulk een tocht. Lr zijn menschen dio zelfs 's nachts als *o wakker worden beweren dat ze hel liefst rijden langs bosschen en velden, om- '-at ze de schoonheid der natuur liejheb- ?on- Ik geloof hen niet. die dat ostentatief *elfs bij nacht en ontij betoogen. Voor iemand die een scherpen blik heeft T°°i' de minst waarneembaro uitingen van menschclijke psychologie is bet aaugena- Iuor 'e rijden door de drukke straten onzer üfoote steden. Dan aanschouwt je oog dingen, waar in je geniet, als je je actief inspant om 10 to doorgronden. Zoo deden wij. De auto snorde, de motor gonsde gezel- 'k'. Alles glom aan de nieuwe wagen en Hi'uiscliloos gleden we over het gladde 6,ratendek. Een wereld schoof ons voorbij. Moeders kinderwagens, waarin hun kleinen j-°°r liet zonlicht besprieleld werden; ver- met bloemen, zuur of fruit; ijsco-man- onophoudelijk op hun gong hamerend; "Hos en fietsen bij honderdtallen. Als je auto niet te vlu^ gaat en je be- 'rmwt dc mensclien, dio je voorbijglijdt h'vfac'l''Lr ^an i® h'j velen in de 'jttcn van hun gelaat de innerlijke roer- Zoo' ook bij dc dikke. Hij was dik en lang. Zoo dik dat (wee jongens zich aan het uiteinde zijner boenen in de schaduw van zijn groot lichaam nestelden, zonder dat bij zc vermocht te zien. Zoo lang, dat diezelfde jongens luidop grappen maakten op de abnormale afme tingen van 's mans lichaam, zonder dat liij zulks vermocht te hooren. Een arm als een kachelpijp omspande een klein kind, dat hij vast tegen zich aandrukte. Hij stond in hot midden der straal en r.oodzaakte onze auto stil te staan. Hij liefkoosde onÖer het uitspreken van aanminnige woorden het kind, dat zijn vuistjes diep in zijn vleezige wangen he groef en met onsamenhangende klanken antwoordde. De auto snorde, de chauffeur toeterde. De dikke liefkoosde en hel kind "kraaide. Do claxon knerpte, de auto trilde, de motor spon heftiger. Dc dikke bewoog zich niet. Malcontent pruttelde ons wagentje, de chauffeur grommelde een vloekje, twee vloekjes, liet tweede een weinig minder onschuldig dan zijn voorganger. Omstanders lachten hem uit, maar me>, bet voordeel van zijn ontzaglijk postuur tartte bij de gebeele-wereld. Toen kwam er een vrouwtje, een heel klein petieterig vrouwtje. Zij drong door de menigte, trok den reus aan den mouw van zijn jas en zei iels. dat dc menigte gie- len deed. Kleurend als een bestrafte schooljon gen volgde de dikke, groote man zijn dier bare wederhelft. PERSIFLAGES. Uit een feuilleton: Het ontging mij niet. dal er even een trek van afkeurende verwonde ring zich nfteckendc op liet gelaat van den Schot; bij hernam echter aanstonds zijn voornè m en va n i nn c m cn d e gemoedel ij k- h e i d en glimlachte. Een mooi staaltje van golaatsgymnas- «'iek. Advertenties. Samen wonen. Alleenw. Heer, of leeftijd, mooi hoerenhuis en meubelen, niet onb-■- middcld, zoekt Dame om mcl de Dienstbode samen te wo nen, mooie sla/hd, Den Haag. - "Wel deftig als men er zelfs voor zijn dienstmaagd een juffrouw van gezelschap opnalioudt. Wordt plaatsing (met kost en in woning) gevraagd voor jongen van pl.m. 14 jaar. om opgeleid te wor den tot bakker, tuinier, boomkwec- ker. smid. zinkwerker, rijwielher steller en hndere vakken. Voor de opleiding wordt eene vergoeding gegeven. Het is tegenwoordig ook een reuzentoer om aan de kost te komen. Daarom is deze methode nog zou kwaad i.iel: lukt liet in het .ene vak niet, dan misschien wel in het andere. Ledenvergadering der Mij. \an Landb.. afdop Zaterdag 15 Mei 1026. 's morgens 0.30 uur onze t ij d)- bij Van dor Zee. De U-den van de Mij. van landbouw schijnen niet gewend te zij.i in bun eigen tijd te vergaderen. Uitstapjes. Wilt u bij uwe uil slapjes comfortabel reizen, wendt u dan in vertrouwen tot do firma.... Van ouds bekend adres. Luxe auto bars voor gezelschappen van 3540 personen. "Wij vermoeden dat dergelijk modern verkeerswezen bijzonder bij Amerikanen in den smaak zal vallen. Noy eens: enze Mccdertaal. "Wij lezen in een loterij-prospectus uit Hamburg: Om u niet te belasten niet de briefscbrijving, bid ik u dit schijn te willen hervullen, a.u.b. naam en adress wel klaare schrijven. Sjeks a.u.b. betalbaar maken aan: Karl Balzer, Hamburg 36. Voor uwe eigene zekerheid ver zoek ik u, brieve n in e t woorden inhoud enkel „inge schreven" te zenden. Niet vrijgemakie of niet genoe gend frijgemakte brieven mogen niet worden aanvard. Vooral dal „brieven met wooi'deninlioud" Schijnt de schrijver van dit fra ó- zelf ni l te begrijpen anders had hij zijn prospec tus wel anders opgesteld. HET ZWAK KE GESLACHT. Vroeger voelde je dat vrouwen Anders waren dan een mail Eu van al dio nieuwigheden, Niemand zag daar ooit i»-ls van Als je nu eens in den trein zit En je vraagt een dame nel, Of 't geoorloofd is te rooken Een sigaar of sigaret; Zegt ze U heel liefjes lachend Dat zc 't heu-cli niet heel graal ziet - En steekt zelf een sigaret np, Waar ze sierlijk van geniet. Je ziet nu den man gekleed gaan ln een sterk getailleerd pak En de vrouwen in een smoking Waar voorheen dc man in stak. Robbed, shingeld, jongenskopjes Heuscli ze zijn voor niets meer bang, Mannen die het haar zoo dragen, Voor hen is 't niet eens te lang. Nu nog draagt de vrouw haar rokken En de man ja*, vest en broek Maar 't verschil tusschen ben beiden Raakt toch langzaam aan al zoek. En dan stond er deze dagen Ken berichtje in dc krant Van veel menschen die bezwijmden Door de hitte in Engeland. Twintig moesten er naar 't gasthuis Of U 't al of niet gelooft Van die twintig achttien mannen .Slechts twee rouwen zwak var. hoofd Leest men. dat met Samson's haren Ook zijn kracht was nqar de mam. Wel dan vraag je, waar t"cj« haalt do Vrouw nu zulk een kracht vandaan.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1926 | | pagina 13