I X
i I
KALENDER DER WEEK
N.B. Als «iet anders wordt aangegeven
beeft in deze weck iedere H. Mis Gloria
en Credo en de Prefatie van Paschen.
ZONDAG 0 Mei. Vijfde Zondag
na Paschen, Mis: Voccm. 2o gebed
v. d. Octaafdag v. d. Wijding der Kathe
drale Kerk; 3e v. d. IT. Gregorius van
Nazianze, Bisschop, Belijder en Kerk
leeraar. Kleur: Wit.
in Franciscancrkerken valt het gebed
van do wijding der kathedrale kerk weg.
Christus' overwinning op den dood bij
Zijno verrijzenis beeft ons verlossing ge
bracht; :t moet verkondigd lot aan de
grenzen der aarde (lntroitus). Aan ons
do plicht als verlosten te leven: daarom
niet alleen geluisterd naar ChrisluP leer,
ter prediking waarvan Hij van den Vader
was uitgegaan, maar ook ons leven met
Christus' leer in overeenstemming ge
bracht. Anders bedriegen wij ons zeiven.
(Epistel). Laten wij dan in Naam van
Christus aan God, van Wien allo goed
voortkomt, vragen, datgene, wal wij van
Christus hebben geleerd ook in beoefening
te brengen. (Evangelie en Gebed).
MAANDAG, DINSDAG en WOENSDAG
zijn de drie Kruisdagen of in dc taal der
II. Kerk-Biddagen. Zij zijn ontslaan in
de 5e eeuw. Wegens do plagen, waarmee
liet Bisdom Vienno (Frankrijk) in 469
geslagen werd, beloofde de toenmalige
Bisschop do H. Mamertus met de geeste
lijken en geloovigen jaarlijks een proces
sie tes houden op de drie onmiddellijk aan
liet Feest van .0. II. Hemelvaart vooraf
gaande dagen. De overige Fransche Bis
schoppen volgden Mamertus' voorbeeld
na en in de 8e eeuw voerde Paus Leo III
deze processie in voor de geheclc Kerk.
Onder de processie wordt de Litanie van
Allo Heiligen gezongen. Het doel is: af
wenden van Gods straffen door (1e zou
den verdiend en Gods zegen afbidden
voor de vruchten der aarde. (vgl. Epistel;
zegen; en Evangelie: voedsel).
MAANDAG 10 Mei. lc Kruisdag.
Gedachtenis der overbrenging der Relie
ken van den II. Bavo. Mis: G a u d e a-
mus. 2e gebed v. d. H. Antonius; 3e v. d.
Kruisdag. (Zie in het Misboek na den
hen Zondag na Paschen.) 4e v. d.-H IT.
Górdianus en Epimachus. Credo wordt
alleen gebeden in de Bisschopsstad en in
kerken aan den H. Bavo toegewijd. Lnat-
eto Evangelie v. d. Kruisdag. Kleur: Wit.
Ook mag gelezen worden dc II. Mis v.
d. Kruisdag: Exaudivit. (Zie na den hen
Zondag na Paschen-). 2e gebed v. d. II.
Bavo; 3e v. d. II. Antonius; 4e v. d. H.lï.
Górdianus en Epimachus. 'Geen Gloria;
geen Credo. Kleur Paars.
in Franciseanerkcrken: M iv. d. II.
'Antonius, Bisschop c-n Belijder: Sla-
tui!. 2e gebed v. d. Kruisdag; 3c v.
H.H. vGördianus en Epimaclius, Martela
ren. Laatste Evangelie v. d. Kruisdag.
In benarde omstandigheden hebben de
Haarlemmers zich gesteld onder de be
scherming van den heiligen Bavo. Volgens
overlevering heeft de heilige heil gered.
Uit dankbaarheid kozen geestelijkheid en
volk Bavo tot Patroon c-n Bavo ter Cero
is gebouwd de St. Bavokerk te Haarlem.
Dc geestelijkheid van Gent (België) de
plaats van zijne bekoeling, heilig leven
en sterven, sloten met de Haarlemmers
een geestelijk verbond en aan de kerk te
Haarlem werd een gcdeelto van Havo's
overblijfselen geschonken. De overbren
ging daarvan wordt vandaag*in het Bis
dom Haarlem herdacht.
DINSDAG 11 Mei 2 e Kruisdag.
Al i s v. d.'II. Ga n gulp bus. Marte
laar: Prolcxisti. 2c gebed v. d. Kruisdag.
Geen Credo. Kleur: Rood.
In Franciscanerkerken: Mis v. d. Z. Z
Julianus van Vallc, Ladislaus van Gicl-
niow en Vivaldus, Kluizenaar. Belijders:
Confiteantur. 2e gebed v. d. Kruisdag;
3e ter eere van Maria (Concede). Geen
Credo. Kleur: Wit.
Gangulpbus, christen krijgsman kwam
op last van Pepijn II naar West-Fries
land om to strijden tegen den Friezenko
ning Radboud en den II. Wulfram bij
zijne prediking te beschermen en te on
dersteunen. Na volbrachte taak naar zijn
land (Frankrijk) teruggekeerd, werd bij
döor "zijn redelijk diepgevallen c'ehlgc-
ïiooto vermoord.
WOENSDAG 12 Mei. 3 e Kruisdag
en Vigilie dag van O. H. Hemel
vaart. Mis v. d. H.II. Neren?. Acbillcus
en Domitilla, Maagd en Pancratius, Mar
telaren: Ecce oculi. 2c gebed v. d. Vigilie;
3e v. d. Kruisdag. Geen Credo. Laatste
Evangelie v. d. Vigilie. Kleur: Rood.
Ook mag gelezen worden de H. Mis v.
d. Vigilie: Voccm (als op den hen Zondag
na Paschen); 2e gebed v. cl. H.H. Ncreus
en Gezellen; 3c v. d. Kruisdag. Geen
Credo. Kleur: Wit.
De H.H. Broeders Xercus en Achilléus,
dienaren van de II. Flavia Domitilla, zijn
te zamen met hunne meesteres en hare
moeder Phantilla door den H. Petrus ge
doopt. Ncreus en Acliilleus werden in de
le eeuw voor het geloof gemarteld; Do
mitilla is verbannen cn later levend ver
brand.
Dc II. Pancralius, wiens feestdag van
daag ook gevierd wordt is als knaap van
14 jaren, om zijn hardnekkig weigeren
aan do afgoden te offeren, onthoofd.
DONDERDAG 13 Mei. Feestdag
van O. H. II eraclvaar t. Te vieren
als Zondag. Mis: V i r i G a 1 i 1 a c i.
Prefatie van Hemelvaart.' (gedurende bet
Octaaf). Mc-n denkc ook aan de verande
ringen in den Canon (lijst dei; vaste ge
beden) der H. Mis gedurende dit feest-
octaafKleur: W i t.
Wij gclooven, dat Christus ten hemel is
opgeklommen. Geve God, dat wij, die nog
in het lichaam op aaruo verblijven, met
onzen geest wonen in den hemel. (Gebed).
N.13. Na het Evangelie der Hoogmis
wordt de Paaschkaoirs, die Christus voor
stelt, uitgedoofd. Christus is ten hemel
opgeklommen (Evangelie).
VRIJDAG li Mei. 2e dag ouder hel
Octaaf van Hemelvaart. Mis: Yiri Gali-
laei (als, gisteren.) 2e gebed v. d. H. Bo-
nifatius; 3e ter eere van Maria (Con
cede). Kleur: Wit.
In Franciscanerkerken: AI i s v. d. Z.
P e l r o n i 11 a van ïroyc s. Maagd
Dilcxisli. 2c geheel v. li. Octaaf; 3c v. d.
H. Bonifatius.
ZATERDAG 13 Mei. M i s v. d. II. J o-
annes Baplista de la Salie, Be
lijder: Os Jusli. 2c gebed v. b. Octaaf.
Kleur: W i t.
De II. Joannes, Kanunnik der kathe
drale kerk van Reims, is de Heilige v. h.
Christelijk onderwijs. Vooral heeft l ij
door dc stichting der Congregatie v. d.
Broeders der Christelijke Scholen gezorgd
voor het onderricht in godsdienst en goe
de zeden aan de arrao kinderen uit het
volk.
Lisse. ALB. M. KOK, Pr.
UIT ROME.
Kwam dat nu door die leelijke valling en
mijn schorre keel, ik weet het niet. Maar
dien „van u" moet aardig uit mijn mond
geraakt zijn.
Want de vrouw zette de lamp op tafel,
zei 'nen „ja" die 'ne „neen' was, pakte,
naar den-stoofbaak-on koterde in dc
stoof die al brandde als een hel.
Toen ik buitenging kwam ze mij r.a en
trok de deur achter ons toe. „Als gii er
dan toch iets van weet. Mijnheer de On
derpastoor", zei ze, „zal ik het maar
rechtuit bekennen. Ge zult toch zwijgen".
„Watle?" vroeg ilc verwonderd.
„Ja, ja", zei ze stil, „ik heb daar
wel verstaan dat go er iels van weet, vaii
dien kleine."
Ik zag haar in den donkere aan.
„Ze zijn allemaal van ons, die kin
deren, behalve Jat jongetje met zijn dik
ke, blozende kaken. Die is van ons niet.
Maar die staat toch ook op ons trouw-
boeksken, precies lijk do anderen, en wij
zien bom zóó geornc als dc anderen dal
V.durf ilc zeggen!"
„En hoc is dat toch gekomen?"
„Och, Mijnbeer de Onderpastoor,
heel «iïnpel. In T begin van den oorlog.
Wij hadden een jongo vrouw ingenomen,
een vluchtelinge. Haar dorp was platge
schoten. Zo was nog niet lang getrouwd,
en haar man was soldaat. En do eerste
dagen gekwetst bij Luik, cn gestorven in
't gasthuis. En dan is zij bij ons gestor
ven in ons buis, van haar eerste kindje.
Verstaat go het?"
Ik mompelde van ja.
„En dan, ja, dan hebben wij, mijn
man en ik, gezegd: „We kunnen dat
bloedje toch zóó niet laten. We zullen ei-
Men kan Italië niet gclnel aanvoelen
cn begrijpen, als men den nalionalen
feestdag van 21 April, de stichting van
Rome; niet ééns meeleeft. Dan ziet men
eerst hoe dit volk zijn land liefheeft, dan
dringt het eerst volkomen lol een vreem
deling door, hoe frotsch ze zijn op hun
historie, hun kunst, hun door kogels
doorzeefde vlaggen. Het is werkelijke eer
bied, waarmee zij de, soms half in flarden
om den slok hangende, vlag blootshoofds
begroeten; het is werkelijke vreugde, dio
hen bezielt, als men hen op het zeer hij
zonder groot gelul kinderen wijst, dat
krioelt door do geestige volksbuurten. Ik
geloof vast, dat dit volk nog een groolc
toekomst beeft; zij tellen nu 46 milliuen
en zijn Frankrijk dus flink boven het
hoofd gewassen. Over een 10 of 20 jaar
zal het verschil nog wel veel grooter zijn
en zal Italië zich-, daar twijfel ik geen se
conde aan, krachtig doen gelden. Hel va-
dcrlan&sch bewustzijn is hier zoo krachtig
en levendig, dat aan insluimeren niet te
denken valt! En dat dit volk niet Roomseh
zou voelen, niet, op andere manier dan
wij, o ja, waarachtig liet Roomseh geloof
en de Roomscho Kerk zou liefhebben,
neem ik zoo gauw niet aan. Er is hier veel
devotie op aanbiddingsdagen (op iederen
dag in een of andere Kerk en zelfs in een
paar keiken, oin de beurt. *ook iederen
nacht). Het publiek, dat daar Christus
komt aanbidden, ik zag het in G kerken,
is talrijk en zeer gemengd, allo leeftijden
en standen, mannen zoowel als vrouwen.
Veel Italianen trekken zich wel degelijk
iets aan, van wat ik in een kerk zag aan
geplakt (bedenk, dat veel kerken wonde
ren van kunst zijn en dus allicht als mu
seums dreigen b.zocht te worden!) „liet
is voegzaam, dat men, als men in een
kerk komt, eerst neerknielt cn bidt voor
't altaar, waar het H. Sacrament rust".
Ook in St. Pielcr bidden veel mensehen.
Baedekor-Amerikanen k ij k c 11 alleen
dat is waar.... Van Baedeker ge
sproken, laat mc er Gr i eb en 'bijnoe-
men, och, als 't er enkel om to doen is,
vast te stellen, dat wat Baedeker (Grie-
ben) aangeeft er cck werkelijk is, om la
ter (o kunnen zeggen: „ik heb dit cn dat
gezien", Roomscho menschcn. neemt
dan, als ge naar Rome gaat, Baedeker of
Grichen. Maar als 't u te doen is. en uw
doel is, om Rome lc beluisteren en le
verstaan, neem dan: do Waal „Rom-
p i 1 g #r" (Romepelgrims). 'I Kost moge
lijk iets meer, maar welk een hemelsbreed
verschil!!.... Vooral do nieuwe uitgaaf,
waar Kirsch (de Waal is nu dood)
baar hij mij zeide, 6 mud. op werkte, is
schitterend. Kirsch kent Romo door en
door, is oen R. K. oudheidkenner eorsto
klas en do Waal's ..Rom-pilgcr" is wer
kelijk een prachl-gids. Op raad van
Kirsch lich ik dezo keer alle „lilcl-ker-
ken" bezocht, d.i. het echte, oude Kathol.
Rome. Daar, in dio kerken, diep onder
den grond, voelt men hot roomscho der lo
Christenheid, dc lc Christenheid gegroept
om cn georganiseerd in de Roomscho
hierarchic, een nieuw gezichtspunt in
mijn lezing over „het Chr. Getuigenis der
Catacomben", want de begraafplaatsen,
waren innig verbonden met dc titelkerken
en meer dan 1 steen uit dc Cat. getuigt do
Roomscho hierarchic v. d. Iston Chris
tentijd. Dc 25 of 27 titelkerken zijn niet
enkel merkwaardig (men denkc aan Cle
mens, Caesilia, Chrysigino, 4 Coronati,
Pudrrliana), maar vormen, in innig ver
hand met de Catacomben, één groot stuk
roomscho Apologie. Do Waal's „Rompil-
ger" behandelt deze oude kerken zakelijk
cn devoot, alle fabelen, al '1 legendarische
eerlijk uitgezuiverd (blz. 329-383). 't Is
daardoor een vertrouwbare en zeldzaam-
kundigc gids. De argumentatie, die men
daarop logisch opbouwt, heb ik Kirsch
voorgelezen, hij beeft ze onvoorwaardelijk
goedgekeurd. Ik kom ermee naar Neder
land....' voor dezen winter. Zonder
Kirsch was ik niet klaargekomen met dit
omvangrijk materiaal. Wie zijn hoek
„D ie 1- m i s c h e n T i t c lk i r o h e u
i m A 11 e r t u m" kent, begrijpt welk een
steun men aan hem heeft bij deze studie
(Apologetisch materiaal ovcrwXdigend!
Uitstekend wt»rk voor jeugdige Prie.-tcrs!)
F. HENDRICIIS S.J.
ons eigen, kind van maken. „En we heb
ben het op 'i gemeentehuis aangegeven
als ons kind, en 'l slaat op ons trouw-
bockskcn. En we meenden dal niemand
daar iel? van ayL'. Want in die eerste
oorlogstijden ging dat gemakkelijk. Maar
gij moet dat toch vernomen hebben...."
Ik werd gewaar dat mijn cogcn nat
werden en mompelde iets van „Goed
hart."
„Neen, neen, ;:vg dat niet. 't Is veel
lo simpel, zoo iel.- Wc doen geen nadeel
aan ons eigen kinderen. Er zuilen bij ons
later toch geen sêlialten le verdeden zijn;
en dat er nu twaalf parten te maken zijn
of dertien, dat j? al eender. En waar eien
is voor twaalf, daar is ook den voor
dertien! Als het maar nooit uitkomt, en
ons ander kind j n. irooit welen, dat het
hun broerken niet l.v. Want wc zien hein
toch zóó geérilè, diéïf dikzak.
Dal heb ik nooit nan iemand voort\ -r-
leld.
Maar daarboven .-.taal dal opgeschreven
met gulden letters.
En daar zullen v.ij dat later lezen, met
naam en datum.
MEI.
door Gr. M. Ir. .,G ar meiroze n".
Schoon is uw hopping en wonderbaar
zijn*Uw werken, o God!"
Trillend stond hij daar gdeund i"gop
hel naar binnen geslagen vensterluik, de
magere witte handen voor de borst ge
kruist z'n diepe, donke.'-' oogcri in
c-xtasc naar den av.njdhem I die zidi
donker uitstrekte over de reeds in rust
verzonken Mei-natuur in et westen 'n
onduidelijke rose veeg, paarsblauw un-
waasd.
De avondlinvte treek laur? liet bruine
habijt van den jongfii'Carmeüot en spoelde
door de donkore haren, ging als 'n adem
tocht over '1 bleek e gezicht, dat r.og blocker
dan anders scheen i- die donkerende
avond. En z'n oogen dwaalden weer dooi
den rusligen kloo-! rluiii.
Dc kastanjes wiegden hun rose pluimen
heen en weer bov j de Mavjagrot, waar
(usschen de donkere rotsen kleine wille
hóornbloempjcs hun kopjes naar de On
bevlekte ophieven.
Vlak vóór hem: do mulschgroone gazons
en kleurige bloembedden vol roodc en
goudgele tulpen en dan 't vijvertje: 'n vlak
win zaehl-glanzcud parelmoer, waarin do
treurwilg met do fijne lancctvormigo blaad
jes haar jeugdige Mi isehoonhoid spiegel
de. Koerend vloog 'n witte duif op en
klapwiekte langs 't venster van z'n cel.
De handen onder z'n s mpuiier en de
moeë rug leunend tegen het vensterluik
dacht hij terug.aan die avond vóór
Kerstmi?, toen hij daar zwaar ziek lag en
zoo langzaam maar zeker achteruitging
Toen hij 't giiig begrijpen, had hij geboden
om behoud van z'n jong loven, waarin, hij
löfli nog zoo héél erg weinig voor God
j'oduaji had, ICnvijl hij nog zoo veel moe: t
doen: en nooit hadden z'n idealen hem
2ÓÓ scherp voor den geest gestaan als dio
avond! Kreunend kromp hij van innerlij
ke .smart: „Maria.... Moeder! hier....
Uw kind.I"
Toen was hij buiten kennis gerna! t
Mnpr in die Kerstnacht was het geweest,
dal hij dio slem gehoord had zoo zacht
en zoet in z'n wild-vcrwjrd ijlen: ,,M'n
kind, ge zult-beter zijn in do maand, aau
mij toegewijd", en toen hij z'n oogen open
de, was 't of 'n geheimzinnig licht in de
kamer hing dat langzaam minderde, maar
nog den boelen dag naglan-de om 'l beeld
der Zoete Moeder.
"Weken verliepen, meer en moer ging
rij achteruit; de avond vóór Maria Licht
mis kwam. waarin hij dooi- zware koort
sen overvallen cn ondermijnd werd, zoo
dat iedereen nu vreesde....
Smartvolle dagen kwamen en gingen:
dagen, vól bitter lijden en iedereen fluis
terde met vochtige oogen dingen, die wel
gauw gebeuren zouden, me.ar waarvan
de zieke niet vermoedde in z'n rotsvast
kindervertrouwen. Angstig ging meu de
gure Maart in, 'i vrccselijko nu verwach
tend, totdat 24 Maart kwam, de dag vóór
Mortier? feest. Avonds was do Prior ge-
tomen, had van bedienen gesproken....
Als 'n striemende slag was dat op hem
in eruri-i.uicn - - dus - toch stenen!.
En toen hij gereed was om op le gaan
raar het andere, 't eeuwige Leven, was
er met dio kalme vrede ook 'n groole, bit- j
tero sniavf in z'n ziel gekomen, want had j
dc Moeder 'l niet beloofd? had Ze niet go-,
sproken? had zo nietO! en toen! Hier
had hij 't stralende licht geziendaar
was de Onbevlekte langzaam genaderd,
schitterend in al haar reinheid
Daags daarna kwam do ommekeer en
don eersten dag van Mei mocht hij naar.
builen.
't Blije levensgeluk gulpte nu z'n onl-
roerde ziel binnen en 'n dankbaar gebed
bruiste op uit die stroom lot Haar. die
hem zoo wonderlijk genezen had. Zacht t
wiegde hel windje hoornen en bloemen iu
slaap, dc vogelkcns werden stil en heel iu
de verte: 'n Ave Maria door do sluime
rende Mei-avond.
Da's wat anders.
Zeg, zou die Gcrrilse te vertrouwen
zijn?
Tc vertrouwen 1 Zeker! Ik zon hem
mijn leven toc\crtrouwcn.
Jawel, maar ilc bedoel iets van,
waarde
Zang.
Wo hebben één bezwaar legen ouzo
keukenmeid.
Wal is dat dan?
We welen nooit of ze nu van blijd.s hap
zingt ouder haar werk, of dal zo schceu-.vt
an de pijn, omdat zo zich gebrand heeft.
Letterlijk verstaan.
Een ijverig, doch onervaren prediker
zou in de gevangenis spreken.
Broeders, riep hij vol vuur uil, wacht
niet, mot U van hel kwaad af to wenden
en liet rechte pad op te gaan. Bedenk toch,
vandaag zijn wc hier, en morgen zijn ivo
v/eg!
„Je neemt mij niet, vader", zei een in
here slem, „ik heb nog 18 jaar op lo knap
pen."
Instructie.
Jonge vader: - Die lichtgevende u rf is
oen reuze uitvinding.
Vrijp zei- Waar gebruik iij die v< r?
Jonge vader: We schilderen ally's
gezicht er mee, dan kunnen we hem nes
nacht? een flesch m, zonder het licht
aan le doen.
Onverwachte aanvulling.
Een oude neger vroeg zijn vriend
ja-ad, hoe hij om op lag zou vrag. n. Do
vriend zei: Kij'., yam, je gaat naar 11
Laas cu zegt „Ra je moet ine opslag
geven, of ander J'rucies zoo moot joint
zeggen, dan deni.i hij natuurlijk, dat J
anders weg gaai.
Sam ging bani- zijn haas en zei: Haas,
jo moot ine opslag geven, of anders.
Anders wal, schreeuwde do baas.
Sam krabde stomverbaasd cn heel vm-'.~
gen zijn hol en zei toen: Anders blijf ik
voor het oude loon \v< n.
Niet zo) erg.
Profc- or was in zijn werk vcnli.-pl, Imoi
zijn vrouw riep: man. bi by heeft allo
inkt uit het Bosch ja opgedronken!
Schrijf dan maar met potlood, was
het droomerigc antwoord.
Zich verspreken.
Oii-b rv. ij/'-r: Wa.-.rom lach ji.i. Kr 'li-
helbergen?
Leerling: -- II; moest over uw l a' (o
uitdrukking lachen, meester.
Onderwijzer: Je moet niet aanstonds
over elke dwaasheid lachen.
Van inzicht veranderd.
Ilij: Beste vrouw, het gaal zoo né t
langer. We moeien beslist bezuinigen.
Zij: Goed, dan stuur ik vandaag nog
dc keukenmeid v.cg cn zal voorlaan If
Koken.
J1 ij- Nu, luPn we 't dan liever img
een een maand probcercu!
Lieve cya.
Mac (ioid.il z.iju vrouw i nnige malen (o-
DINGEN DEZER DAGEN.
OPTOCHT.
Het ïvas niet op 1 Mei, noch een Ko
ninklijke feestdag. Ik liep 'op de Haven
en wilde mijn Aveg vervolgen maar "kon
plots niet verder. Een zwarte menscben-
massa verder nog opeengepakt dan mijn
oog kon zien, belette mij den doortocht.
Eerst staarde mijn spiedend oog links
dan rechts langs de menschenmassa, niets
onregelmatigs vermoei* ik te bespeuren!
„Wat is er aan dc hand", vroeg ik. Dui
zend en één veronderstellingen volgden.
Een ongeluk, brand. Aveg afgezet, mis
schien wel een optocht.
Alleen maar gissingen van allerlei aard,
geen zekerheid. Menschcn uit meer voor
gaande regionen werden ondervraagd.
Schouderophalen als antwoord.
Ieder wachtte gelaten af, men wilde
wachten, Avant er waas iets aan de hand
dat was duidelijk waar men de sensa
tie van wilde genieten.
Met zulk eon vooruitzicht is men gedul
dig en. Avacht. Ik haakte van verlangen
naar dat ongeweten evenement, naar een
sensalioneelo onthulling van oen onver
wachte gebeurtenis.
De wachtenden spraken, heele gesprok-
Ion over wat zij niet wisten, maar wilden
.welen.
Kwinkslagen volgden, meestal aan het
adres van verkeers-agi nfceh en andere amb-
tenaarlijke personage-,
lk hoorde het een tijdlang aan en dacht
intusschen.
Omloopou en gaan zien? -
Maar inlusschcn was misschien liet eve
nement reeds geschied.
Ik liep om, in versnelden pa?, hang iets
van hel drama Avant dat Avas hel onge
twijfeld te zullen missen. Ademloos
kwam ik op de Princessekade aan, zag in
de verte (le zwarte menschcn-:!ng hng-
zaam voortschuifelcn.
Ik keek de Haarlemmerstraat in. II"!
eindo van het schuifelend menschenrep
liel was nog lang niet te zien.
De verkeersagent transpireerde.
Op den hoek der Princessekade stonden
menschcn lang te wachten* tot de slang
voorhijgeschuifeld was, aleer zij hun weg
konden vervolgen.
Zij gaapten van don honger.
Het was niet op 1 Mei, noch een Ko
ninklijke feestdag.
De Blauwpoort.--brug Avord juist weer
dichtgedraaid.
DEN HAAG.
Zondagavond, Wagenstraat. Den Ilaag.
Gedrentel van men.-chen, langzaam heen
en Avecr wandelend of groepend voor
Scala.
Luxe auto's snorren door de menigte.
Opzichtige reclames. Drukte.
Daar is ook een Avinkcl.
Er zijn meer Atinkels natuurlijk, maar
ik bedoel do winkel van Biesmans, in
comestibles.
Waar je zoo voor dc toonbank even een
broodje pikt. dat jo Avordt aangereikt dooi
de wit-gejüste bedienden of de juffrouw
zelf.
Bij iedere bestelling ratelen of suizen
dc vlecsclnnachines.
Een ongewone en abnormale boevei l
heid wordt tusschon een geboterd „puntje"
gelegd. Je hapt maar, zoo uit het vuistje
slaand, of zittend op 'n lange lage leuning-
looze bank. die legen den muur staat.
„Mij half om".
Schril: niet. het is geen ver-
Avijt aan iemand die teveel spiritualiën zon-
genoten-hebben. Hét is een luttele boste!-
ling.
De bezoeker vra .gt een broodje belegd
met vlcesch en lever. Aanstonds Avcrdl bet
klaargemaakt en aan hem overgereikt.
Drie vier plakken !rver en vleesch dal
aan alle kanten lang? liet broodje bengelt.
Een nieuwe bezoeker. Een jongmem -li.
IctAvat blasé.
„Broodje ros".
Voor Avien hot - niet weet, hij
vraagt een broodje met rrn-tbief. Hel
Avordt hem overhandigd. Hij maakt nog
aanmerking/ op de overdodig belegde
broodjes.
..Het vlcesch zief blcAk
De juffrouv: zet en blikken I n bij Lm
neer. als antwoord.
Zijn oogen vit,; - -i.
„Rooie verf. meneer" zegt de juffrouw
en behandelt kalm don volgenden klaui.
PERSIFLAGES.
Onze Latinisten.
Het geeft cache f aan een bhd, als dc
lezers zoo nu en dan eens in dc kolom
men eenigo Lalijn-eho woorden lezen, ook
al vermogen zij de beleekonis ilaarvan niet
lo doorgronden. Zuo Jazen avc in ..Het
Réclile Spoor", or-.-aan van den Nid- r-
laiulsclicn R. J\. Rond van Spoor- en
Tramv.egpéi-Mjiiéieen artikel bij hel over
lijden van Mgr. Mulsacrs, Avaarboven als
kop mot groole letters stond: .,()ui non
flcrit" Aval dan zou moeten belcekencn;
„Wie zou niet Avetncn''.
Het is wel om te huilen, ja, als mm
I;r n? ziiom in een zin van drie Avoorden
nog twee fouleii (e schrijven, want schrijver
bedoelde: „Quj's non flcret".
Een aanval van deftigheid:-.waanzin li M
ook een journalist van ..liet Vaderland",
dié é.'n lioofdui lik'd schreef over hot 75-
jarig heslaan van de sociëteit „Dc Verecni-
ging'! on als kop over twee kolom zette
Dulco c d i s s i p a r e in loco" terwijl hij
ii het einde nog een? schreef: Dulee es'
dissipei-é in loco", waarbij hij als \<i-
taling gaf: IIél heeft iets aanIrekkelijk?
zich op zijn lijd dwaas aan te stellen.
Als iiij het zoo bedoeld heeft, heb ik na
tuurlijk niets gezegd.
Ook al sport.
Dc ..Maandagmorgen'' bevatte in dc laat
file aflevering een bericht over dc interna
tionale ZAV' inv.éd.Mrijdcn lc Bric vel. Jlet
blad gaf daarbij o.a, den volgenden uit. -■
100 M. s n ol z av am m e n om V
kampioenschap Aan België werd
gewonnen door van Schelle in 1 m
2 sec. (een nieuw Belgisch r •'•or
Hoe veelvuldig de zwem sport ook be
oefend wordt gclooven av ij toch dat zij h<-i
Uit c-cn feuilleton.
Als wij geloof moeien slaan .aan 'h
tuigenis van het nachthemd, (wal ik
volstrekt niet doe;, dan hebt gij nioi •-
de V( rf van dc deur ge.«frel:en, zond'
te weten, maar ook den diamant u
nomen.
„HANDS-UP".
We gam langzaam en heel zekér
Naar den Wild-West roovcrlijd,
't Is niet langer film-sensatie
Maar liet Avordt nu work lijklicid.
Een herooviiig in het donker
Of een inbraak in den nacht.
Wordt nu door de rooierheiden
Laf en hoogst unfair geacht.
Neen,, je trekt je beste pak aan
En Avat schmink op jo gezicht,
Een revolver in jo handen
„Hands-up" zeg je, „kiezen dicht
Kalm neem je acht duizend gulden
Pakt ze netjes bij elkaar
Dan een glimlach en een buiging
En je gaat. De zaak is klaar,
't Is maar coed dat dio beambte
In die mooie Gooische stad
Juist zijn Mulo Enge! cli-actc
In zijn A'é.-,tjo;-zakj' had.
Want -.érhcMl je dat die -poorn
Dat lie nd-i 11 iét bad \.i'
3 Dan was er beili i een kogel
j Door zijn i Ibb ki 1 gi - i in
D' aml't'naar ii:«. t hél av. i-r onH
IEn als hij 't niet goedschik gaf
Neemt nog - na Colijn zijn - n
1 'n Roo\ r In-in het leven af.
