Vierde Blad. DE VALSCHE TAND. UIT DE RADIO-WERELD Programma's voor Zondag 2 Mei. II i 1 v c r s u m 1030 M. 8.3<>9.30. II.-K. Morgenwijding. Spre ker: de heer L. v. d. Broeke, redacteur van .,De Tijd", over: „Het internationaal Eucharistisch Congres te Chicago", met medewerking van incj. Rie van Pulten, mezzo sopraan, mej. L Brom, piano, den hoer D. Brom, cello. 1. Largo, Handel Zang, cello en piano. 2. Andante, Mann. Cello. 3. Jesu wya en wondermachtig. Haas, Zang. 4. Spreker: L. v. d. Broeke. 5 Evangelie der natuur, Zweer.-. Zang. 6. I/O rêve, Goltermann, Cello. 7. Ave Ve- rura Corpus, Mozarl, Zang, cello, piano. 9'i,5. N. Chr. Radiover. Aanslnilin;: van de Gereformeerde Kerk, Duysstraat. Rot terdamDelfshaven. 2.30. Uilzending van het Arils-concert Ic Amsterdam. Do Amstprdnmsclic or- kestvereen., o. 1. van Er. v. Diepenbeek. 7.Vrijz. Prot. Radio-Omroep •S.~. Persber. en spovmitslagen. 810. Symphonieconcert door hot H D. o.-oikest (versterkt), o. 1. van Willem y. Waruelo, in de zaal „Concordia". Bus- sum. Mevr. GrondijsGontjarenko. piano Symphonieën van Haydn, Beethoven en piano-concert van Mendelssohn. Dftvcntry, 1G00 M. 9.33. Militaire Zondagsdienst van York Minster, met raedew. van een militaire band 2.30. Evensong van King's College Chapel Cambridge. 3.50. Concert. De band van de dragon der-garde. R. Davies, tenor. 4.505.05 Scènes uit: ..Naar het U lijkt", van Shakespeare. 7.20. Godsdienstoefening. Preek, orgcl- 1 muziek en koorzang. 8.Vocaal concert door de vereenig- do koren van New College, Magdalena en Christ. Church, Oxford. 8.15. Liefdadigheidscauserie. 8.20. Wecrber., nieuws. 8.35. De vereenigdo koven. 8.459.55. Concert. Orkest f. Ki'ddier, sopraan. D. Noble, bariton. Radio-Paris, 17.30 M 12.05. Concert I.ucien Paris (piano, viool, cello). 1.05. Nieuws. 7.50. Concert door het orkest Mario Ga zes. Königswustcrhausen, 1300 M 10.50. Concert door hel Bandonion Strijkorkest. 7.50. Duo en duet J. WoL'sthal, viool. H. Mahlke, viola. N. Pisling Boas, sopraan M. Seret van Eyken, alt. A. Stomer, cello L. Scheiwcin, fagot. 8.50. Concert, E. C. Bruinier, piano. E. v. Szpanowski, viola. J. Berger, cello. 9.50^11.20. Dansmuziek. Brussel, 202 M. 1.50. Concert. Solisten en koor v. Cesar Frnnek. 7.35. Galaconcert. 8.05. Lezing: Les évèncmenls de la se- maine. 8.209.20. Concert. Hilversum. 1050 M. 12.en 7.30. Politieber. 56. Kiuderuurljo, door mevr. Ant. v. Dijk 77.30. Radiopraatje door den heer W. Spruit, over: Het zoeken en verhelpen van fouten in ontvangtoestellen. 7.45 en 10.Persber. 8.10. Concert door het versterkte H. 1), O.-orkest, o. 1. van Fr. Lupgens. Mej. An nie Craamer, sojraan, de lieer Everhard, de blinde pianist 8.309.30. Lezing door prof. dr. D. Co- hen, over: Zionisme. Daarna weer con cert. D a v c n l r y, 1000 M. 10 2012.20. Concert door liet rad;o- kwartet en solisten (contra alt, tenor, piano). J 2.20—1.20. Orgelconcert. 2.35. Lezing: Roptilcs and their allies. The extinct reptilians. 3.20. Lezing: The pre-war „Jeune fille" 3.35. Orkestmuziek. 4.35 Kinderuurtje. 5.20. Dansmuziek. 6.Lezing: Fading and the heaviside- layer. 0.20. Tijdsein Big Beu, wecrber., nieuws 0.45. Pianopreludes van Bach. 7.Lezing: The city of Stoke-on-Trcnt and iets industries. 7.20. Liederen van Schubert. T. Goodcy, tenor. 7.50. Speeches, zang en muziek \an het diner v. d. Society of Dorset men in Lon don 8.50. Tijdsein, weorber., nieuws. Voor lezing: Simple Simon. 9.2010.20. Concert door het Ca sa no octet en B. Hooper, tenor. 10.2011.20. Dansmuziek van It :t Carltonhötel. R a d i o-P a r i s, 1750 M 11.50. Concert I.ucien Paris (pieno, viool, cello). 4.05. Orkestconcert. 7.50. Concert K n i g s w u s t e r li a u s o n, 13 0 0 M. 7.50. Concert. P. Zampa, sopraan, H. Erichsen, accordean. K. Naumann, cor net n piston. Brussel 201 M cn Antwerpen 250M 7.20. Fragmenten uit „Boccace", operet te v. Suppé. 7.50. Voorlezing: I.a raaison sur l'eau, Gauchez. 8.05. Operettefragmenlen. 9.20. Nieuwsber. M n 8 t e t, 410 M 12.35. Orkestconcert. 3.20. Bockvoorlezing. 3.40. Lezing: Goethund die Tonselzer seiner Zeit. •4.30. Sfiortlezing. 4.50. Avonduitzending, inleiding. 5.20. Lezing: Die I.iebe zu den Bergen 5.5010.50. „Die Meistersingi-r von Niirnberg"-, opera in 3 aefen van Wagner. HET RADIOTOESTEL MEE NAAR BUITEN. Zaterdag I Mei 1926 Buitenl. Weekoverzicht De hccle wereld hangt van afspraakjes aan elkaar. Nu hebben wij niet op de eer ste plaats die afspraakjes op het oog, welke gewoonlijk 's avonds en op stille plekjes gemaakt worden. Maar ons heelo wereldje, ook dat waarin wij zelf als in een kringetjo ronddraaien, is vol van af spraken. Wij hebben contracten met onze huisbaas, met onze patroons, met onzo leveranciers, wij beloven aan onze ega's, dat wij 's avonds vroeg thuis zullen ko men.... en doen dat dan ook, natuurlijk. Wij spreken alle mogelijke dingen af met elkaar. Dat gebeurt in het dagelijkscbe leven, dat gebeurt in wen sterke mate in de dagelijkscbe politiek, ook in de liuitenlandsche. Deze week kunnen wij ons van de waarheid van deze stelling ter dege overtuigen. Het is alles van do weck loven en bieden, afspraakjes maken en probeeron om tot afspraakjes te komen. Het pas tot stand gekomen verdrag van Berlijn is het gewichtigste, ofschoon voor den doorsnee-lezer niet aantrekkelijkste onderwerp van deze week. Verder do "vredesonderhandelingen in Marokko, de debatten over do schadeloosstelling aan de Duitsche vorsten en de- besprekingen over de regeling der Fransche oorlogs schuld aan Amerika. Verdrag van Berlijn. Vorige week Zaterdag is to Berlijn het Duitsch- Russisch verdrag geteekend. Wij schre ven er reeds over in ons vorig week over zicht, waarbij wij tevens melding maak ten van de ongerustheid, welke dit ver drag in verschillende geallieerde landen wekte. Na de publicatie van het verdrag (men zie ons blad van Dinsdag) is die ongerustheid blijven bestaan. Voorname lijk Frankrijk blijkt niets op z'n gemak te zijn en de reden van zijn onrust is de neu- iraliteitsclausule. Mag men den diplomatiekefl medewer ker van de Daily Tel. gelooven, dan l oeft Rusland aanvankelijk getracht met Duitschland een offensief on defensief ver bond to sluiten. Toen dit voorstel was af geslagen, kwam Rusland met plannen l voor een louter defensief verbond. Nadat 'l bet ook hierbij bot had gevangen, kwam eerst de mogelijkheid van een neutrali teitsverdrag ter sprake. Maar ook een verdrag van absolute neutraliteit wilde Berlijn met Moskou niet aangaan. Van dit oogenblik af zocht men in de richting van de voorwaardelijke neutraliteit. In verband met Duitscblands a.s. loc- treding tot den Volkenbond rees n.l. de vraag in hoeverre neutraliteit bij conflic ten vereenigbaar kon zijn met liet lid maatschap van den volkenbond. De oplos sing, die de Duitsche staatslieden aan deze quaestic hebben gegeven, vindt men in de omschrijvingen van de artikelen en bijlagen van het verdrag van Berlijn. Art 2 zegt b.v.: Indien een dor onder tekenende partijen, ondanks haar vre delievende houding, door een derde mo gendheid of door meer mogendheden wordt aangevallen, zal de andere partij tijdens den geheelen duur van het conflict haar neutraliteit handhaven." Stelt men dit artikel tegenover art. 1 van het Russisch-Turksch neutraliteits verdrag, dan komt de beperking van het verdrag van Berlijn duidelijk uit. Het verdrag van 17 Dec. 1925 zegt: „In geval van een gewapende actie tegen een der contracteerende partijen door een of ver schillende andere mogendheden, zal do andere contracteerende partij de neutra liteit bewaren." Turkije belooft neutraliteit bij elko ge wapende actie, Duitschland alleen bij een aanval" van derden (en dan nog een aanval „ondanks de vredelievende hou ding van do contracteerende partij.") FEUILLETON. 12) Al voortgaande vertelde hij haar nu, wat liij van Parson te weten was gekomen on deelde hij haar zijn onderhoud met me vrouw Kersten mede. „Laat ik u dit nu nog zeggen", zoo eindigde hij, „u behoeft me vrouw Kersten niet dankbaar te zijn vqor baar aanbieding. Zij is dat tegenover zich zelf verplicht en ons kan het de middelen aan de hand doen om Willy's onschuld te bewijzen." „U gelooft dus werkelijk, dat zij meer van dc zaak weet, dan zij loslaat?" „Ik geloof liet, of liever, ik weet het ze ker." „Dan zal ik de betrekking bij baar aan nemen", zei Jenny vastbesloten. „Uitstekend! En probeer nu om zooveel mogelijk in hare onmiddellijke nabijheid te blijven. U moet zien, wat ze doet; hoo- ren, wat ze zegt; ja, als 't kan, uitvorscken, wat ze denkt," „Zou ik daardoor .de verdenking niet op mij laden, dat ik haar bespionneer?" vroeg zij twijfelend. Thomson antwoordde niet op die vraag. Hij was in beschouwing van een heer, die I m gezelschap van den directeur der ge vangenis hen passeerde. De heer lachte zoo luid cn deed daarbij zijn mond zoo ver J>pe;i, dat Thomson duidelijk kon zien, dat j «JJ in het bezit was van een valseh gebit. In het verdrag van Berlijn wordt dus een voorwaarde ïngelascht. Juist deze voorwaarde echter maakt de situatie veel gecompliceerder. Want onmiddellijk rijst de vraag op welke manier uitgemaakt zal worden, of er in een gegeven geval sprake is van een „aanval" en zoo ja. wie de aanvaller is. De tot nog toe beschikbare gegevens laten niet toe uit te maken, hoe deze zaak geregeld is. Maar afgaande op den geest van wat wèl gepubliceerd is, mag men veronderstellen, dat de contrac teerende partijen zulks elk voor zich zul len uitmaken. We gronden deze veronderstelling op een plaats van het aanhangsel van hel verdrag, waarin eveneens sprako is van liet bepalen van den „aanvaller", liet be treft de eventueele toepassing van de art. 16 en 17 van bet grondverdrag. Volgens art. 17 zou op dit oogenblik de Volken bond tot een gewapende actie tegen Rus land kunnen overgaan, indien Rusland een zekeren staat aanvalt, waarvoor de Volkenbond opkomt. Duitschland zal, vol gens het verdrag in dat geval zelf uitma ken of bet Rusland als aanvaller wenscht te beschouwen. Om den tekst te citeeren: „Hierbij moet men in liet oog vatten, dat de vraag of Rusland in een gewapend conflict met een derden staat aanvaller is, alleen met bindenden kracht voor Duitschland kan worden opgelost, als tiet tot clio oplossing meewerkt en dat derhalve een aanklacht van andere landen te dier zake tegen Rusland, welke volgens Duitsch land niet gerechtigd is. Duitschland niet dwingen kan aan maatregelen op grond van art. 10 deel te nemen." In verband met do restricties, omtrent genoemd art. 10, welke Duitschland reeds heeft, toen van zijn toetreding tot den Volkenbond sprako was, is het niet te verwonderen, dat Polen een beetje onge rust worclt. Het leeft op niet al te besten voet met zijn naaste buren. En als je naar Polen wijst, jankt Frankrijk. In Engeland ziet men echter geen gevaar in dit neu traliteitsverdrag en Chamberlain heeft verklaard, geloof te hechten aan dc Duit sche verzekering, dat het Duitsch-Rus- sisch verdrag noch tegen de letter noch tegen den geest van het pact van Locar no is, doch integendeel een voortzetting is van de politiek van Locarno. In Vojkcn- bondskringen trekt men evenwel oen beetje zuuü gezicht. Dit neutraliteitsver drag maakt Duitscblands verplichtingen volgens het Volkenbondspact wel wat slapjes. Vrede in Marokko. Er liecrscht op het oogenblik wapenstilstand in Ma rokko, maar de vredesonderhandelingen zelf vlotten niet al te best. De Riffijuen zijn handige snuiters en de Spanjaarden en Franschen mogen nog zoo snoeven op hun strategische positie en zich een air geven van: „wij houden ons in. maar anders sloegen we dien Krim tot mosterd" zij hebben dat Moorenvolkje er toch maar niet zoo één-twee-drio onder. De aanvankelijke condities van de Franschen en Spanjaarden, welke vooraf moesten gaan aan do eigenlijke vredesbesprekin gen, waren: uitwisseling der krijgsgevan genen, en bezetting door Franschen en Spanjaarden van een strategische linie, dio het Rif geheel moest afsluiten. Deze voorwaarden moesten dus eerst ingewil ligd worden, voordat men over dc vre desvoorwaarden zou kunnen praten. De Riffijnen pasten daar echter voor; zij zouden daarmee een paar van hun groot ste voordeelen prijsgeven. Dat zou letter lijk zijn: smoeken om den vrede. En ze weten te goed, dat do Franschen en Span jaarden even hard naar vrede snakken als zij zelf. De Franschen en Spanjaar den hebben die eischen dan ook laten val len. Maar nu blijkt, dat de Riffs op do eigenlijke vredesvoorwaarden ook niet zoo happig zijn, als men wel gedacht had. Op het oogenblik, dat wij dit schrijven, is zoo juist aan dc Riffijnsche gedelegeer den een tijd van 3 dagen toegestaan, om dc voorgelegde vredesvoorwaarden alsnog te aanvaarden, anders zal men weer tot het offensief overgaan. De grootste moeilijkheid leveren de voorwaarden op, dat Frankrijk en Spanje waarborgen willen, dat bet niet weer tot opstanden en rooftochten zal komen; dat de stammen ontwapend moeten worden, en ten slotte, dat Abd-cl-Krim uit het Rif- HOOFDSTUK IX. Het bezoek in de gevangenis. De eenigo gedachte, waarmee Willy zich voortdurend bezighield was: hoo kan ik uit do gevangenis ontsnappen? Hij snakte naar de vrijheid, naar frissche lucht, naar beweging. In zijn verhit brein smeedde hij allorlei plannon, die hem wel uitvoerbaar schenen. Van kindsbeen af was bij in het stndjo Wrottesley bokend. Hij wist, hoe de gevan genis er van buken uitzag, waar de goten liepen, waar do woning van den directeur zich bevond. Het gebouw was oud en ver vallen en lag midden in dc stad op een hoogte. Men kende hot onder den naam van het oude slot, maar niemand wist, waartoe het. eertijds gediend had, ook Lo- mas niet. Van het oogenblik af, dat de deuren van „bet oude slot", achter hem ge grendeld waren, doken in zijn phantasie allo verhalen van spoken en geesten op, die hier vroeger gehuisd moesten hebben. Vrees en schrik maakten zich dan van hem meester, wonden hem op en brachten hem bijna tot wanhoop. Hij moest er uit, hij zou er uit, 't mocht gaan, hoe 't wilde. En nu zat hij, na het vertrek van Jenny, som ber neergehurkt in een hoek. zich nog eens voor den geest, halend dc gcheele inrichting van het gebouw cn welken weg hij zou moeten nemen, als het liera mogelijk zou zijn, door dat hooge tralievenster te krui pen. Eigenlijk was het geen venster, meer een groot gat met een paar dikke ijzeren staven erin. llij stond op en bekeek ze eens cn wat hij reeds meer gedaan had, deed hij ook nu. Hij schoof een tafel tegen den muur, zette eon stoel hierop en klom er op om naar buiten te kunnen zien. Be- M n s t o r, 410 M. 7.508.20. Les in ocnheidskortsi hrifl. 8.209.20 Morgenconcert. 10.20. Goetbe-matinéc. 11.0511.50. Concert door den toon kunstenaar Paul Mania, 2.40. Lezing: Lusliges aus des llundc- leben. 3.20. Tziganeconcert. Orkest en zang- solisten. 4,50. Concert. Kwartet Caeciiia 5.50. Scliaakles. 0.20. Sportber. 6.25, 0.50 en 7.20. Lezingen. 7.5010.50. Concert en solisten (tenor, sopraan). Programma's voor Maandag 3 Mei. gebied verwijderd moet worden. Aan de vervulling van deze laatste eisch gelooft echter niemand. De Duitsche vorsten. De ju ridische commissie uit den Duitschen Rijksdag heeft hare beraadslaging over bel zoogenaamde compromis-ontwerp no- gcerig snoof hij de frissche lucht op, die door bet gat naar binnen wool Dat prik kelde hem nog meer en hij probeerde het hoofd door de staven te steken. Dit. ging niet, maar wel merkte hij, dat die ijzers niet al te vast zaten cn dat ze er mis schien makkelijk liit den muur te halen waren. Op hetzelfde oogenblik ging de deur van zijn cel open en do directeur trad binnen in gezelschap van een vreemden lier. „Je kunt daarboven niet heel veel zien, vrindje. Is 't w$11" „Niets anders dan op ccnigen afstand dc draden van de telefoon," antwoordde Willy, terwijl hij naar omlaag kwam. „Juist, telefoondraden," zei do directeur vriendelijk. „Tic heb bier een oud vriend van je meegebracht," vervolgde hij „kapi tein Kathart, die u in Indië gekend hoeft." Willy keek den vreemdeling eens aan. „Je stond als sergeant bij liet Kaboel- Kandahar regiment van Lord Roberts, niet waar?" begon de kaptcin. „Ja mijnheer," antwoordde Willy met glinsterende oogen, „dat is zoo?" „In den slag van Kandahar word een officier het paard onder het lijf doodge schoten. Toen wilde een Ghazi hem met een lans afmaken. Maar u schoot den Ghazi dood en gaf toen uw paard aan dien officier." „Zoo is het. Ik herinner het mij nog best." „Die officier was ik," vervolgde kapi tein Kathart hem de hand reikend. „Ik verloor u dadelijk uit het oog en heb u nog nooit voor uw edelmoedige daad kun nen danken. Van mijn vriend, den direc teur, vernam ik, dat een zekere Lomas hier gevangen zat en uit alles, wat ik Met lu i naderen van den zomer, worden de vucantieplunnen gemaakt en waar men ook zijn verblijf kiest, in 't bosc i. aan strand of op het» water, de radio kan mee Onzo Hollandsche zomers met P.'er ra gen dan zonneschijn nopen ons dikwijls het vermaak binnen te zoeken en wat bc- pens do schadeloosstelling der vroegere Duitsche regeeringshuizen moeten staken, omdat er geen overeenstemming bij oen meerderheid over te bereiken was on thans (teet men moeite om een anderen uitweg in den vorm van oen schikking tusschcn de partijen te zoeken. De pleitbezorgers van rechts van de hoorde bleek ine, dal u de man is, die mij het leven redde. Ik kan u niet dank baar genoeg daarvoor zijn." -Bij deze woorden schudde hij Willy 's hand recht, hartelijk. „Tiet spijt ine evenwel zeer, (lat ik u nu juist hier moet aantreffen." „Het. is mijn schuld niet." zei Willy. „Het is een vergissing van de justitie. Ik ben - onschuldig." „Daarvan ben ik overtuigd," 7.ei Kathart snel. „Hot komt mij voor, dat men iemand voor den moord op dien schurk van een Kersten verantwoorddelijk stellen moot. En op u vallen. Maar," ging hij op gewekt voort, „ik kwam eigenlijk hier om u te vragen, of ik u op de ecno of andere wijze van dienst zou kunnen zijn, of u soms een dedcctivc of een verdediger noodig mocht hebben." „Tk dank u zeer voor uw vriendelijk heid. Ik ben evenwel reeds voorzien." En terwijl een zwak glimlachje oven zijn ge laat verhelderde, vervolgde hij: Men meent, dat. het moeilijk zal gaan mij do de vrijheid te hergeven. Do feilen spreken tegen mij en toch," zegt men, „moet ik maar moed houden." „En zelf hebt u geen hoop? U verwacht dus niet vrijgesproken tc worden?" „Hoo kan iemand linop hebben, dio door domkoppen geoordeeld wordt?, meen de Willy bitter. „Aan zulke gedachten moet je geen voedsel geven, Lomas." Nu haalde Kat hart een boekje uit zijn zak en zich tot den directeur wendend, vroeg hij: „Mag ik dit aan Lomas te lezen geven?" „Mij goed," antwoordde deze, „maar eigenlijk is liet mijn plicht hel zplf eerst tc lezen. Wat is het voor een boek F" zorgt er 'clan meer afleiding dm de radio* De crvuriii; welk.» ik in loni.'o j.m.„ „1(.t het radiotoestel builen heb ony.-l mn. «{.-.•{ ik_ liieroiul r mede. uinl.il t' - h..•••- inédo iu voorkomende gov.ilten riteuiin» kunnen houden. Voor hei» dio «l«* vrije ihg.n op h water doorbrengen in zeil- o. uiolu hl 't volgende. Voor ontvangst op luidspr. ker «enie men het vierlampstoc.stel De a.ml- verhinding ontmoet geen bezwaren; ten blanke draad overboord geworpen en du aarde is er. Do antenne wordt gemaakt van geisoleerd koperdraad (gewoon licht snoer, dat door haar soepelheid vele hui- gingen kan weerstaan, is to prcfereeron), daar het op 't water gewoonlijk vochtig is en contact met hout- of touwwerk een slechte ontvangst kan veroorzaken. Door dat het antennedraad geïsoleerd is, be hoeven er geen porceleinen isolatoren ge bruikt te worden. Do beste plaats nftu boord is de m»-d natuurlijk, men spant den draad van Int roer naar het topje van den mast, daar vandaan naar den voorsteven en trekt liet door lol den antenneknop van het toe stel in de roef, aldus een driehoek ma kend. Men zal verwonderd zijn nwr do duidelijke, zuivere ontvangst op zulk een primitieve antenne. De krachtige .stations, zooals Da vont ry, Hilversum en Parijs ko men zeer goed door In het bosch is 't .spannen van een «an tenne al even eenvoudig. Vooraf wordt deze gereed gemaakt. Hiervoor neemt men tweo «tellen van drie isolatoren en ieder stel wordt von een schroefoog voorzien, liet antennedraad, weer gevlochten en ge ïsoleerd, wordt in een rolletje medegeno men. We zoeken twee gunstige punten uit en draaien de schroef onzen in het hout van de boom n. wi rop de keuze is geval len. Hel is vel.-1 ivl.l niet eindig om voor do bevestiging in liet topje te klimmen: eon hoogte van 4 a 5 meter is voldoende. Het antennedraad wordt aan 't eene stel iso latoren geknoopt en vervolgens door den Iaatsten isolator vnn het andere stel ge haald. liet horizontale en verticale gedeel te beslaat dus uit één stuk. Indien men vooraf de antenne op lengte maakte, zou dfzo of to lang of te kort zijn., nu kan men liet draad door den isolator trekken en wat over is oprollen. De aardverbinding wordt verkregen door b.v. met oen wandelstok in don grond te steken en in 't verkregen gat een blan ke draad te schuiven. Aan he strand wordt dikwijls de va cantia doorgebracht en ook bier is do radio op baar plants. Do antenne (borg- antonno. zou men haar kunnen noemen) wordt aan een slok g- houden, die tevig boven op het duin geplant woedt; Hel andere einde komt op het strand, even eens aan ten slok. Vardverhinding is hier weer gemakkelijk; een stijve koperdraad in 't vochtige zand is voldoen do. Ook wordt hier wel eens gebruik ge maakt van do z.g vliegernntei im. Een flink formaat vlieger wordt opgelat n, echter niet m t touw, doch met zeer dun koperdaad. Is eenmaal een b lmorliiko hoogte bereikt, dan gant liet einde aan 't radiotoestel. Deze methode heef!, n.inr inij uit proeven bleek, \er.-r'billende be zwaren en b ter i; hel Idee van h-.'.in- tenno te volgen. Als reservemuleriii tl u 'in ni ii -tj p or lumpen mode -n int o ienige gü elementen voor de gloeidraden te voed» e. indien de accu ontladen is. Met hel oog op hol transport kan men den accu b ter geheel, thuis laten en slechts drug.- «te- menton gebruiken. vrocgoro vorste» hebben aan de zaak \an deze laatstcn veel kwaad gedaan door het stellen van overdreven eischen en o>n reactie van links in de hand gewerkt. Do soeiaal-democralisehe partij is me.» porten gaan toon van uiterst links de cis,-li ut onteigening gesteld word. om een ver schuiving van du stommen van hun kic- „Gedenkschriften van den over(inr- diner," antwoordde de kapten», terwijl hij don directeur vcelbetcek. u -.i l aanzag en bet dezen ter hand stelde. De directeur zag het even in. Het was eon klein, dun boekje, dut cr zeer ons -hul dig uitzag en waarin een bladwijzer teg geheel uit zijdo vervaardigd. Hij gaf bet terug cn do kapitein zei nu tot Lomas:! ..Ik hoop, dat het u van dienst moge zijn. Het ia oei» uitstekend L ek me' -.cel v.ijzo lessen. U zult liet ondervinden." Lomoi bedankte voor bpl b on hier op nom men afscheid. Nieuwsgierig bekeek hij liet borg van alle kanten. Hij bladerde er eens iu en kwam te weten, dat. Gardiner een dapper dragonderoffieier was geweest, voor zoo- wat. bondordvijftig jaar leefde en dat die gedenkschriften \nn krijgskundigen nard waren. Hij deed het weer dicht en Logde het weg, rich verwonderd afvngcnd, om welke reden do kapitein hem toch wel dat boek kon gegeven hebben. Hij nam liet bock nog eens ter hand. bekeek bladzij na bladzij, doch vond niets. Daar irl ziii» ong op den bladwijzer. Tte'i l.. .chnuwln «lieo nauwkeurig en nu b«- 'Int cr op den rnnd iets gel u l met fijne potloodletters Vj te - bij: „Als do duisternis vsl». 'm dezen bladwijzer nf en Usf ten - draad uit het venster naar bened**? ken." Nu onderzocht hij dei» bbvlwij/.-r nauwkeuriger en ontdekte, dr.t de/e af gewonden kon worden cn opewv kwtu» do gn-laohto bij L m oj-- ..De kapitein wil mij relden. Most 1 re?" (Wordt vervolgd) BMGEZOM33EKI ffflCDEB FU G UIT VOORRAAD: GEEN ANODE HUSÏtiFlE, i| PHILIPS Radio-Plaatsiiaiininysapparaien, 125 en 220 Volt f N.V. LE.M.C.O. v liGEERAERTS-REUTER. Leitien Kare 70.Tci.iliS

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1926 | | pagina 11