KALENDER DER WEEK
N.B. Als niet. anders wordt aangegeven
heeft in deze week iedere H. Mis Gloria en
Credo en de Prefatie v. d. IL J o s c p li.
ZONDAG 18 April. Tweede Zon-
d ag na PaschÖ n. MisM i s c r i c o r-
dia. 2e gebed ter cere van Maria (Con
cede), 3e voor Kerk of Paus. Prefatie van
Paschen. Kleur: Wit.
In Franciscanerkerken: 2o gebed v. d. Z.
[Andreas Hibernon, Belijder. Geen 3c ge
bed.
Van Gods barmhartigheid is geheel de
aarde vervuld(Inlroitus). Bovenal schit
tert Gods barmhartigheid uit in de boven
natuurlijke orde, dc orde der genade.
Christus, ons voorgesteld onder liet beeld
van den goeden Herder, (Evangelie), Alle
luja-vers, (Communio) heeft in Zijne barm
hartige liefde alles gedaan wat Hij doen
Jcon om ons, Zijne schaapjes, verdwaald tus-
sclien dc doornen der zonden, vvqgr terug
te brengen in de weino Zijner goddelijke!
genade. Daarvoor heeft Hij geleden (Epis
tel) ja Zijn leven gegeven (Evangelie).
Laat ons dankbaar volgen dc voetstap
pen van den goeden Opperherder ónzer
zielen (Epistel) naar Zijne stem luisteren
(Evangelie), iederen dag opnieuw, reeds
bij ons ontwaken onze ziel tot Hem verhef
fen (Offertorium), opdat wij na dit ge
nadeleven eeuwig ons mogen verblijden
over dc genade, het geschenk van Gods
liefdevolle barmhartigheid (Postcommu-
nio).
MAANDAG 19 April. Mis v. d. vori
ge n Zondag: M i s e r i c o r d i a. 2c ge
bed ter eerc van Maria; 3e voor kerk of
Paus. Geen Credo. Kleur: Wi t.
In Franciscanerkerken: Mis v. d. Zali
gen Conradus van Ascoli, Belijder: Os
justi. Verder als boven.
DINSDAG 20 April. Mis v. d. vori
ge n Zondag: M i s c r i c o r d i a. 2c ge
bed ter eèrc van Maria; 3e voor kerk of
Paus. Geen Credo. Kleur: Wit.
WOENSDAG 21 April. Bc schor m-
feest van den H. Joseph. MisA d-
j u t o r (alleen in stille H.H. Missen) 2e
gebed v. d. H. Anselmus, Bisschop, Belij
der en Kerkleeraar. Kleur: Wit. In de
Prefatie invullen: En U op liet Feest.
De H. Joseph, tijdens zijn leven be
schermer van Christus' vleesehelijk
Lichaam, is door Paus Pius IX in 1870
verheven, tot. Beschermer van Christus''
geheimzinnig Lichaam: dc H. Iverk
door vijanden omsloten, door zware ram
pen bedreigd. H. Joseph wees onzer in
dachtig en treedt bij Uw Voedsterkind
voor ons op met dc hulp van Uw gebed.
(Breviergebed).
DONDERDAG 22 April. Mis v. d. H.IT.
So ter en Ca jus, Pausen en Martela
ren: Sancti tui. 2c gebed v. h. Octaaf
v. d. H. Joseph; 3c ter cere van Maria.
Kleur: Bood.
In Franciscanerkerken: Mis v. d. Zali
gen Franciscus .van Fabrino, Belijder: Os
Justi. 2e,gebed w. d. HJT. Soter en Gajus;
3c v. h. Octaaf v. d. II. Joseph. Kleur:
W i t.
VRIJDAG 23 April. Mis v. d. II. G c o'r-
g i u s, MartelaarP r o t e I s t i. 2c en 3c
gebed als gisteren. Kleur: Bood.
in Franciscanerkerken: Mis v. d. Zali
gen Acgidius van Assisië, Beliidcr: Justus
ut palma. 2c gebed v. d. IL Gcorgius: 3c
v. h. Octaaf v. d. H. Joscuh. Kleur: Wit.
ZATERDAG 21 April. Mis v. d. H. Fi
de li s van S i g ni a r i n g c n, Marte
laarProtcxisti. 2c gebed v. li. Octaaf
v d. H. Joseph; 3c voor den Paus. Kleur:
Boo d.
Dc H. Fidclis van )Sigmaringenr eerst be
roemd advocaat, muntte later als Capucijn
uit door versterving en zelfbehccvsching.
Door dc Congregatie tot Voortplanting des
Gcloofs uitgezonden, werkte hij met ijver
n.on het Missiewerk en verdiende als eerste
Martelaar dier .Congregatie, zjjn leven te
mogen geven in 1G22.
Lissc. ALB. M. KOK, Pr.
Toen de rootle daken van la Cachure,
een lief" dorpje' midden in de wijnt'eèlt,
nog Voor het laatst een straaltje van de
avondzon ontvingen, trok meester Corim
zijn Zondagsdie pak aan, zette een fonkel-
nieuwen deukhoed op, nam den houten
klopper onder den arm en begaf zich naar
'de huisdeur.
Waar ga je naar loc? vroeg hem zijn
vrouw, die aan zulke toiletten niet gewoon
,\vas.
Daar naar Ine. antwoordde Govrm-
die er niet van hield aan zijn dierbare we
derhelft altijd rekenschap van zijn daden
af te leggen
En blijf je lang weg?
Dal hangt er van af.
En als ze vragen waar je ergens bént?
Zeg dan maar, dat je er niks van
weet.
Daarop slookonzc vriend de deur ach
ter zich en bromde nog tnssclien zijne tan
den: De drommel moge die vrouwen ha
len! Zo willen alles welen en niks be
talen!
Terwijl Gornu de voornaamste cn eenigc
straat van Ia Vaehèrc opliep, dacht hij er
een beetje over na, wat er lo<5' ;Vn het
handje was, want eigenlijk gezegd, ver
trouwde hij dat dingetje maar half
Want al is iemand een-der grootste wijn
gaardeniers van liet land en al beschijnt
de trouwe zon oen half dozijn morgens,
waarop geen halve cent schuld ligt en
al is hij lid van den raad en van het land-
Louw-syndicaat daarenboven sergeant-
majoor van de dienstdoende schutterij enz.
enztoch is het altijd iets vreemds als
jo onverwachts bij mijnheer pastoor inoelj
komen. Wan! tegenover zijn herder had hij
wel con paar dikke strepen op zijn gewe
ien.-Niet alsof* hij den godsdienst vijandig
was!.... o hemel neen, dal niet.... hij
had in den raad zelfs gestemd voor de
herstelling van het priesterkoor -en toen de
doordrijver liet kruis uit dc school wihle
verbannen, had hij wezenlijk krachtig tot
hoos wordens loc geprotesteerd.... Maar
jongens, jongens, daar hield zijn godsdien
stigheid ook schoontjes mee op en toen
de pastoor eerbiedwaardig man, zeker
hem had aangeraden, z'n Paschèn te
houden, lrad hij vierkant gezegd neon!
Wat had die pastoor ook een rare ge
dachte -gehad.... Hij Gom uz'n Pa
sehen houden? r| r wal zouden z'n huren
wel zeggen?.... dio slimme schurk van
een Chariot, die iederen dag een blad uit
Parijs leest en do oude Trognaduc?
(ook lid van den raad.cn Martin? en
Chauvière? zijn trouwe gezel aan do
pandoer laf el.
Neen en zou hij alléén onder de oogen
van dó geheolc gemeonlc naar do kerk
gaan. biechten.en Paschen houden
Maar drommels, dan werd hij ge
brandmerkt als vroom, fijn! clerieaalü
O, als de mode anders was, zooals voor
heen, toen iedereen, van zelf katholiek leef
de en niemand er aan dacht anders te
noen.. ja., dan., cn zelfs heel gaarno
hij wilde zelfs dat 't weer was als in
den goeden ouden tijd, in den lijd zijner
kindschc jaren on van zijn cersle II. Com
munie! Maar nu!
Aldus bij zich zeiven filosofe-erend;' komt
onze vriend op het plein voor de kerk aan.
Dc stecncn massa van den vierkanten toren
baadde zich iii het lieflijke aanlicht en do
sterretjes schenen ondeugend te lachen
met de geheimzinnige overwegingen van
vader Cornu.
Niemand ziet hem'?? Niemand?? Neen!
Gelukkig! Wat zon iemand ook moeten
denken. -Goran bij mijnheer pastoor!.
Gornu
De deur van het hok voor de pastorie is
open; in la Vaehèrc denkt do pastoor niet
aan sloten cn aan grendels. Gornu is wel
dra dicht hij het woonhuis. Tussehcn de
roten vair de gesloten luiken komt hier cn
daar een straaltje lamplicht doorgesmok-
keld liij zou haast zoggen, dal er meer
gasten hij den pastoor aanwezig waren
-Kom, kom, zei de wijnbouwer, mijn
lieer pastoor is veel te bang om anderen
jalöèrsch le maken bij zal er niemand
iets van hebben gezegd. Hij klopt aan..
Ah, kijk daar is ie eindelijk! Maai*
kom dan binnen, Cornu! Kon jo nog
langer wegblijven, liardlooper?
Wat een drukte, wal óc-n uitroepen, wat
een leven, precies een zitting van de Fran
se, lie Kamer.
Welnu? meester Gornu, lad n wel ge
dacht hier al uw medeburgers'aan to
treffen?
Wat. dat betreft, mijnheer pn.sloör, ik
had .liet niet gedacht.
En ja, 'daar zo Ion ze allen bij elkaar, al
de kiesgerechtigden van la VacliOre, 07
goed geleld. Niemand ontbreekt.... zelfs
niet de locpo Clvarlotnoch Martin.
noch dio oude Trognaduc.. allen, jo allen
zijn daar present. Maar weet ge wat
den verwonderden meester 'Cornu nog
moer In den war brengt? Het zijn die 67
houten kloppers, di£ hij daar ziel; overal
liggen er: op den schoorsteenmantel....
onder de stoelen, tegen den muur, op do
kast, op cle knieën, ja op don lessenaar en
zelfs o]i den hidstoel van mijnheer pastoor.
Er waren grootn bij onrkleino, lange cn
korte, ronde; spifse en vierkante, van
notenhout on eikenhout, witte, zwarte.
een ware uitstalling, als gold het eene pu
blieke verkooping!
Beste vrienden, zoo begon de pastoor
c.p z'n goedhartigen loon, maar toch met
con ondeugend lachje op de lippen, nu
gij eenmaal hier (c zamen zijl, mag ik nu
wel zeggen waarom ik u hier heb onlbo-
den.
Dan is hel ook niet voor een stop!
mompelde vader Cornu.
Wacht even! Sedert de drie jaren, dat
ik hier hen, heb ik u allen loeren kennen.
en beminnen; allen zijt gij uitmuntende
werkers en zorgvolle huisvaders. En meer
malen heb ik mij zeiven afgevraagd:
Waarom zijn die wijngaardeniers van ia
Vaehèrc zulke goede burgers en toch zulke
slechte Christenen? Toen hen ik u allen
gaan bezoeken, niemand uitgezonderd.
Bot gevangen! Waarom? Zijl ge soms
goddeloozen? Volstrekt niet. Allen hebt
gij met aandoening gesproken over uw
cersle H. Communie en over den eerbiod-
waardigen grijsaard, die u tot die plechtig
heid hoeft voorbereid.... Maar nu?....
Vanwaar komt nu die onoverwinnelijke
lauwheid, die verwaarlobzmg uwer heilig
ste plichten? Men behoeft geen toove-
naav te wezen om hot (a raden.
Hier wachtte dc pastoor van la Vaelièro
een oogenblik om do aandacht te verdub
belen, daarna sloeg hij een vcelbeleekenen-
den blik op ieder der 08 aanwezigen cn
vervolgde onder diepe stilte:
Hel is omdat gij allen bang zijt voor
elkander.... Zeg ïnij of het niet waar is!
Daarom kreeg ik de gedachte u allen hier
te vergaderen en u te zeggen, wat gij
zeiven in stilte zegt en wal gij op den bo
dem van uw hart vurig wenscht
Laten wij maar beginnen met den
oudste.
Kom vader Trognoduc, wilt ge uw
Pasehen houden?
Drommels! riep de oude en krabde
zich achter het oor, a!s dc andoren het
cok dóen.
Goed! on u Chariot?
Ik. zei dc leepc vos, ik doe nooit
anders dan anderen.
Zoo. spraken Martin, dc Fussy cn nog
03 anderen, zoo sprak ook vader Cornu.
Allen antwoordden op dezelfde wijze en
staande de vergadering werd er besloten,
dat de 68 huisvaders van la Vachère dit
jaar dc oudo zeden en gewoonten, zoo jam
merlijk onderbroken, zouden hernieuwen
Toen de „raadsvergadering" was afge-
loopon. vroeg meester Goran.'
En nu, mijnheer -pastoor, laat mij nu
uw val zien.
Dat is goed, riepen de anderen -
waar is mijn klopper?
Vrienden, antwoordde de pastoor,
nu is mijn vat geheel in orde. Dat vat
is mijn parochie. er is een heerlijke wijn
in, maar ik kon cv nicjs uil krijgen tenge
volge van een akeÜgén slop. dien ik er
onmogelijk af kon lichten.. Weel gij nu
wat bot was?"
Noen,, riepen 08 stemmen.
Hot menschelijk opzicht, vrienden, hel
men schel ijk opzichiL.
-Jongens, dat is oen fameuze stop, zei
vader Cornu, terwijl hij zijn klopper onder
den arm nam en met >1' anderen vvoor huis
waarts keerde. „N. K."
DE KWAKZALVER.
Teun Dikkers die verleden Woensdag in
dc stad naai- do markt was gegaan, was
al tweemaal het huis van den landendok-
ter voorbij geloopen. Tol driemaal toe had
bij den arm opgeheven om aan Ie bellen,
maar iederen keer trok bij terug. Hij
woelde met do vingers" onder den dikken
doek met watten, die zijn gelaat bedekte
en boven zijn pel was vastgeknoopt; daar
na liep hij op cn neól'en krabde zich den
kop, met angstzweet op liet voorhoofd.
En opeens, toen hij iemand door do gang
hoorde gaan, was hij bang dat dc deur
geopend zou worden en vlug als eon kie
vit liep li ij weg.
Door den schrik was zijn tandpijn bijna
bcfor; li ij dacht weer aan den gulden, dien
dc operatic hij den doktor hem zou kosten
cn hoopte zoowel den gulden a]s den land
to kunnen behouden. In ieder geval had
hij nog den lijd; T was pas twaalf uur en
eerst o)n vijf uur moést hij weer de stad
uit,
In zijn omdwalingen kwam hij op do
markt, waar hij wal rondliep om ver
strooiing lo zoeken, Hij keek n.tar de kra
mers, naar dc kooplui in ijzerroest en
polten en pannen. Bij een liedjeszanger
bleef bij staan kijken naar een bonte'
schilderij, den gruw; lijken moord vair
flaamsdonk voorstellend: de koopman
zong de wijs onder begeleiding van een
oude viool, terwijl zijn vrouw ijverig lied
jes verkocht aan een grootcn kring van
gapende hoeren.
Teun probeerde ook do melodie op to
vangen, om ze 's avonds op de hoeve tc
kunnen zingen, maar zoodra hij den
mond opende kwam zijn tandpijn terug.
Hij verwijderde zich met hangend
hoofd cn veel pijn en kwam eensklaps,-
zonder dat hij het bemerkte, voor den
wagen van een kwakzalver.
Boven op den wagen, hoog als een huis,
stond een lange kerel op zijn Spaanse!»
gekleed in groen met goud, le gelijker lijd
op de hekkens -en de Turkscho trom tc
slaan, terwijl een vrouw, die er zoo on-j
geveer als oen marketentster uitzag nu en
dan schutterende lonen haaldo uil een
trompet, die aan oen draagband om haar
hals hing.
Naast hen stond do kwakzalver met
hooge Jaarzen; om dc schouders had hij
een Romeinsclicn mantel van verscholen
purper en aan zijn zijde bengelde oen ver
vaarlijke sabel. Op zijn hoofd droeg hij
een koperen helm, die de. ougen dor me-
nigte verblindde en waarboven een groote
dric-kleurigo pluim verdachte zwenkingen
maakte bij de minste bewegingen van den
drukken koopman.
Op bet eerste oogenblik had de kwak
zalver den boerenknecht met den doek om
zijn gezicht opgemerkt. Hij liield hem
goed in liet oog, maar durfde hem nog
niet aanspreken, uit vrees hem op de
vlucht to jagen; maar toen hij zag, dal
andere nieuwsgierigen in driedubbele rij
hem den terugtocht afsloten, wondde hij
zicli rechtstreeks tol den tandpijnlijder en
noodigde hem uit, op den wagen te ko
men.
In hel eerste moment overbluft en ver
legen door de tegenwoordigheid van zoo
veel mcnschen, wilde Teun er vandoor
trekker, maar de menigte die achter hem
opdrong maakte hem dc vlucht onmoge
lijk. Bovendien had hem cén ding getrof
fen: uit dc woorden van den kwakzalver
had hij begrepen, dat deze hem don. tand
voor niets zou (rokken.
Hij aarzelde cn lachte met een dommen
lach hij de opmerkingen der omstanders.
Maar dc bekoring werd sterker en toen dc
kwakzalver nogmaals verzekerde, dat hij
hem voor niets en zonder de minste piju
den land zou trekken ,lict hij zich door
zijn buren vooruiluiiwcn cn ging op den
hoek van den wagen zitten niet zijn ge
zicht naar het publiek.
Dikkers hoorde niets meer. hij was
hoelemaal onder don invloed van den
groolen purperen man ïpel den blinken
den helm, die aanhoudend gebaren maak
te en druk praatte. Om zich wat voorko
men tc geven, sloeg hij do been en over
elkaar en stak zo een oogenblik lalcr
weer uit; on benéden aan het rijtuig
eonigo kennissen ziende, knikte hij lira
toe om te laten zien hoe kalm hij was.
Nu cn dan liet (le kwakzalver boni don
mond open doen wijder nog wijder
om zijn land aan liet volk le looncn. Hij
legde de kwaal uil; was een worm, an
ders niets, een wormpje, dat den (and
aantastte en afknaagde. Dij vergeleek den
tand met een appel; cn de toehoorders
meenden, dat zij hém begrepen; dc worm,
de erfvijand, dc verwoester van alles, was
voor hen een tastbaar beeld. Do .man met
den helm overstroomde hen letterlijk niet
golven van wetenschap.
All'o ziekten moesten trouwens aan wor
men worden toegeschreven. Dc geleerde
Pasteur had hel in de academie it. Lcid-n
uitgelogd cn dc professors hadden het al
lemaal erkend De mcnsclicn luidden allo
kwalen .en Ij ij beschreef dat lijden onder
de verschrikkelijkste heelden.
Hij wendde zich tol Dikkers, die hij die
- akelige beschrijving zijn pijn voelde toene
men cn binnen in zijn land gosladig den
worm voelde kiitfgui. De kwakzalver wies
op do 'opgezwollen wang van den patient,
op zijn dom en stompzinnig uiterlijk, dal
hij door. liet-lijden had verkregen. Daarna
begon de geneesheer grapprn (o maken.
Dikkers was van tandpijn bijna gek-ge
worden: de mcnschen kouden immers wel
zien, dat hij er uitzag als cup idioot.
Maar eensklaps kreeg Teun wantrou
wen. Hij dacht dut de gehelmde mail lo«'li
wel wat ver-ging; en daarmee herinnerde
hij zich, dat hij voor zijn hoer nog ver
scheidene boodschappen had tc doen!,
waarvan niets, komen zou als hij lang op
dien wagen bleef.
Doch toen hij op wilde slaan, pakte dc
kwakzalver hem hij den schouder en
dwong liem. weer te gaan zitten. En de
lieele menigte gierde het uil van 'l lachen.
toen die comedie opnieuw begon. Zooitrn'
do gehelmdo man den rug gedraaid had,
stond Teun op, maar de andere hield hen»
in het oog en,dwong hem mol een enkel
gebaar weer op zijn stoel plaats (o nemen.
De kwakzalver had een razend succes en!
de gelicelo markt verdrong zich 'om zijn
wagen.
Eindelijk moest er toch een eind aan
komen. Na nogmaals do goede hoedanig
heden van zijn poeder te hebben aange
prezen, legde hij er wat van op den taml
van den patient. Door do kracht van dat
poeder zou do zieke tand er vanzelf uit
vallen. Hij zou hem eenvoudig opvangen
op do punt van zijn sabel zondor dat de
patient de minste pijn leed, zonder dat hij
or zelfs iets van merkte.
Dikkers werd weer gedwee, opende een'
vrcosclijkèn mond oil roldo met de oogen;
onder de kijkers word hier en daar •ge
grinnikt; daarna was alles doodstil.
Dc kwakzalver had zijn groote sabel uil
do schede getrokken en bracht dc punt
behoedzaam voor den mond van den ziu-
ke; bijna onmiddellijk trok hij terug cn
toonde (romfantelijk oen mpiisteracliligeii
land, dio aan do sabel zat als con stak
kurk aan een naald.
Teun Dikkers was opgetogen; hij Je-
cn .-duidde met liet hoofd, hij had inder
daad niet de minslc pijn gevoeld. Hij li. t
zich binnen in den wagen brengen 0111 den.
mond le. spoelen en verdween, voor de
ook en des volks.
De mcnsclicn vlogen op den kwak/.uD
aan om pakjes poeder machtig lo worden;
maar deze voltooide zijn triomf door nog
eerst den worm lo laten zien. die den land
van zijn palient verleerd had.
Binnen in den wagen stond Teun i 1 u
en hoelemaal onthutst. Kr was niemand!
Kr was ook geen gelegenheid om zijn
mond Ie spoelen, die halfvol kleverig poe
der zal. En een nieuwe verrassing over
kwam heni, een verrassing, die hem
spoedig zoo nijdig maakte als een spin;
zijn tand dien hij op dc punt van do sabel
had zien stoken, zat nog altijd op dezelfde
plaals.
Hij voelde hem met dc punt \un
long en tegelijkertijd kwam Ho pijn v.-.vr
terug, ondragelijk lievig. Hij wilde d
deur openen, maar ze was gesloten; hij
schreeuwde, sloeg cn schopte, maar de
muziek van Turkscho (rom en trompet;
overstemde hem. Hij liet zich op ccn stoel
neervallen en vroeg zich af of hij droom
de of dat hij gek geworden was.
Eindelijk na verloop van een kvvnr'i v,
vertoonde zich do kwakzalver.
Mijn tand! brulde Dikkers, gij luid
mijn (and niét ui (getrokken!
Hij sprak opgewonden en wee: d u
land niet zijn vinger aan.
Dal weet ik ook wol, antwoordde de
man mei den helm. Hoe kom jo or n
dat ik jo een land zou (rekken? Ik zou
bang zijn een verkeerde lo pakken.
Hij strekte den arm uit, opende nriii. r
iii den wagen een an der o deur en duwde
Teun Dikkers zaeVlIjgs naai' den uitgaw',
/net de woorden:
-* Ga nu heen* danr. aan dien kuil
in dié straal.... daar woont een
landendokter. .,Ch\"
DR E.
Hel is Zaterdagavond.
Hol verlichten do groote booglampen
oor lid danspalei.s de straal. Auto's rijden,
af on aan om de bezoekers van het grool"
bal, wal er hedenavond gegeven wovdl,
mar bef gebouw le brengen. Dames, ge
kleed in luchtige ru.-.luums, die gedeel' -lijf.
verborgen zijn onder breede zijden shawl-
cn herren, allo gekleed in rok, verlaten de
aulo'; en begeven zirfi haastig naar dé
balzaal. Het is reeds half lien, en nog
sleeds troonurn er meer en meer gasten de
zaal binnen. Kr heorsebt een benauwende
drukte, en er Jiangl een ondragelijke lucht
van verschillende parfums en odeurs, die
de ulino.-pliecr vergiftigen. De grool.u Ik-hi-
kronon verspreiden een' verblindend ie ié.
i n hot vele groen en de tulloo/.e bloemen gi
ven aan de zaal een faniusliselic aanliii!,.
Op hel podium is. bijna geheel achter let
giocn -verscholen, het orkest gephaLi. lie:
riant tien uur, en hel orkest zet den eft
s'en dans in. Spoedig zweven p.tnn
(loor de zaal. Op hun gelaat kan men het
verlangen naar genot en vermaak lozen.
Wild schitteren hunne oogen, en hun hm 1
zwoegt woest oj» en neer van insjiaimin
Zij dan-en, --- don doodendaiis van hei
■moderne heidendom. Dc dan:; is geëh'digd
rn inen neemt even rust, om kroelden
Ir- verzamelen voor een nlgei'ibn ban.-.
Onderinsse.hcH' i?<-brinken u coinen vu n-
DINGEN DEZER DAGEN.
Emancipatie en fatsoen.
Dc machine pufte,, hijgde, blies, stamp
te en sclioktc. Dc trein stond, het gerek
te lijf als oen hardleoper bij den start,
gereed, .om in den laten avond uit hel hel
verlichte slation dc duisternis in to
springen. Een menschenmassa wemelde
en wriemelde voorbij do open coupe's,
dribbelde voorbij, hoofdwendende .blikken
naar binnen werpend.
Alle reizigers slokte het monster óp,
ongeduldig groote rookwolken blazend dio
omhoog pluimden cn uitwaaierden tegen
de glazen overkapping.
Een locomotief is ongeduldig, moet on-
i geduldig zijn. Dal is het karakter van een
locomotief. Een locomotief die niet onge
duldig is, is geen locomotief.
Ook de chef was ongeduldig, zwaaiend
mot zijn grwn-wil beringde pannekoek.
Een chef, die'niet ongeduldig is, is geen
idled
De- coupó's werden gevuld, dc locomo
biel' Schokte vinniger cn blies heviger, do
1 pannekoek rees.
i Toen kwam er een juffrouw, tot mijn
spijH oen juffrouw als alle tegenwoordige
juffrouwen: klein dopje, polka-haar en
korte rokken, beige kousen en schoenen,
odeur. Dus een gewone juffrouw. De
rnnnekoek daalde. Een coupédeur opende
zich, liet beige-bekoiisd heen heesch de
juffrouw via de treeplank naar binnen.
Op bevel van don pannekoek vertrok de
trein. Het moest zoo wezen, de inhoud
der coupé bestond alleen uit leden van
het mannelijk geslacht, uitgezonderd dan
dc bcigc-bekousdc dame. Een juffrouw uit
de dagen van olim zou gesiddol'd hebben
endo gebeefd, al zoo niet deze. Liefelijk
glimlachend Vleide zij zicli vrouwelijk-
- gracieus neer in een boekplaats van de
niet-rook-coupé, die oen mannelijk reis
genoot met een opofferend li et-hooi' l-zoo-
(lus-het-moet-wcd-gezicht voor baar bad
vrijgemaakt.
Tegenover dc (riomfeerondc dame zat
een oud mannetje, met oen vriendelijk
uiterlijk, gerimpeld en grijs, die het
treingebonk van regelmatige asthma-
kuchjes deed vergezeld gaan.
„De mannen moeten zich toch maar
opofferen voor het schoon e geslach t"
zuchtte de staander diep. Die zucht was
geen gewone zucht cn toch ook geen
splinternieuwe zucht. Die zucht bewees
beter dan ccn logisch opgezette redénee-
ring dat de vrouwen man worden of
vrouw blijven, naar gelang van welke
houding garen te spinnen valt. De dame
glimlachte, zoodat een schoon wit aan-
eengerijde landenroeks zich vertoonde en
zeide fier cn zelfbewust: „Iedere man
dieni zich opofferingen tc getroosten
voor dc Vrouw, die hein Hel leven tot ccn
vreugde maakt", .AV.d zou het leven
waard zijn als er geen vrouwen waren",
betoogde zij. ,,'t Is niel meer dan passend
tlat een heer een dame zijn zitplaats
laai, in tram en trein het roolcen achter
laat voor oen dame en meer van die klei
ne opofferingetjes."
-Hef. gezelschap knikte en zweeg. Het
oude heertje kuchte cn sloot lief 'rdani.
Toen opende de dame haar tascli, wip-
(o uil een fraaie koker een sigaret, stak
die- aan en rookte.... als mijn groot
vader.
Stom verbaasd keek men toe.
„Niet Rookcn-' vorkddc lid e/unille-
bordje.
Spitse rookwolken omlioogspiiaiend in
vtoolijkc kronkelingen vulden do coupé.
De dame zat en rookte -tuin
der stond het oude heertje kreeg *oen:
hoestbui.
Persiflages.
Zooals men weet zijn er in Den
Haag proeven 'genomen met witte j.-1 - -
erke
rente
Naar do bladen nu melden is de
proef uitstekend geslaagd en schijnen
de witte, jassen uitstekend lo voldoen.
Vele weggebruikers hebben er hun in
genomenheid mee. betuigd.
Er zal dan ook lóc worden overge
gaan alle ver!--M .igiuien zulk n
witte jas te ver.' nuffen.
Naar ons let' oore komt schijnen de
jassen zoo goed te bevallen dal een hui -
houdeüjke juffrouw hij oen zoodanig uil-
gedoschton verkeersagent een hostelling
kwam afgeven van.-. varkensgehakt.
Ook schijnen de verkeersagenten dan
nog itl veel last 1c-hebben van honden, dio
waarschijnlijk op.... een kluitje hopen.
Wij lazen dezer dagen de volgende ad
vertentie:
Te koop een heide viool, mooi ge
luid mot toebehoordi, voor 25. -
Een viool rad hijgeluiden .du<. Indien
(lil een nieuwe vinding .was, zou men dit
bijvoorbeeld een rhdio-viool kunnen noo-
l'n.k Hötel >m See Ie X. allereer
ste klasse ö'X) bedden aan bol ineór
g. h'L'eli.
Ou schijnt deze gelegenheid voorals
nog alleen geschil;I voor hen, die ecu open-
.luchtkuur moeien houden.
Vrij naar hei Fransch.
Gelezen in een etalage van ecu win
kel in Huishoudelijke artikelen:
..Pommer-friefer-snijder 30 cent."
Al.r men zoo iemand ééns benoemde tot
I'u dar! oii i'-Builoiilaml van ecu dagblad
konden du lezers nog eens pret hebben.
Btcenicnvreugdu.
-Als begin del' lentevreugde
En der hloemenhollenpn l
Heeft- heel Holland nu de bloom
Weer opnieuw buiten gezet.
Aulo's, rii-f.eïi en wat wand'In ars
Trekken langs de volden' heen.
d'Ker.-len gaan iu bloemgcurcii
Wand'laars snuiven stof alken.
'I I nu licht on lucht cn lento
Rluciiciigeur en zonneschijn.
Holland proeft do lentewcclele
Mil de zinnen, die er zijn.
Holland heeft cle roep naar hui:-
V au den grootcn bolleboo
Niemand is er holluii-boos nu,
Iedereen geniet een poos.
Alle hoeren vinden 'l prachtig
En de dames vinden 't dol.
Holland met zijn hlocnu-Hvekhui
Holland j, een reuze-hol.
En van lieu die liu genieten
Gaan, in ..Sassem" of in „l.is"
Geniet lui liet meeste huilen
Dio hot beste ..binnen" is.
Wé- hel allorinccU geniet nu:
De verkooper aan den kanl.
Met cén aardig winstje doel hij
Grif zijn bloemen van de hand.
Als de bollenvelden bloeien
Heeft hij .-leeds de group Jol,
En v *i)i alle koopmahsbolfen
Is hij wel du grootste bol.
