Reepen niet Cadeau
.tan Alphen, don hoogeèrv. lieer J. M. Hel
legers, maar, omreden het nog Vasten
ivas, de viering in stemmige en een
voudige loon werd gehouden. Ho plechtige
viering van dit gedenkwaardig jubileum
werd uitgesteld tot Beloken Paschon, en
'daarvan waren wij gisteren getuige.
Een groolc menigte parochianen begaf
zich door do bevlagdc stralen ter kerke om
te 10 uur de Plechtige Hoogmis hij (e wo
nen. I)e kerk was met smaak versierd. Op
liet altaar prijkten witte Calla's en Serin
gen, waartusschcn lantaarns hun gedempt
•licht verspreidden. Rondom stonden pal
men en Hortensia's en Seringen. Tol boven
hel Missiekruis liepen brcede linten in
geel-wit en rood samen; vaandels versier
den de pilaren. Waar midnen en dwars-
ecl'iip elkaar kruisen hing een prachtige
mand met lila Hortensia's neer, van
waaruit goel-witte linten zich hogen naar
do vier hoofd-pilaren.
Dc- Plechtige Hoogmis.
Voorafgegaan door oen stoet van misdie
naars en bruidjes deed de deken van bui
len zijn intrede in do tempel, terwijl alle
gcloovigen liein het Feestlied toezongen.
Bij de opdracht van het Heilig Misoffer
werd de jubilaris geassisteerd door kape
laan A. Boekcl als diaken, door zijn heer-
broer, den zcerecrw. lieer A. Hellegers, rus
tend pastoor te Dongen als sub-diaken en
door kapelaan F. J. Lips als ceTomoniarius.
Na de voorlezing van het Evangelie be
steeg de deken den kansel om een toespraak
1e houden tot zijn parochianen, waarhij tot
tekst was gekozen Col. 315: „Woest
dankbaar!"
Beminde Parochianen!
Nu het mij vandaag gegeven is den dag
te herdenken dat ik 12'A jaar geleden in
uw midden als pastoor word aangesteld,
mag ik wel in herinnering brengen dc
woorden van St. Paulus tot zijn geliefde
Colossensen: „Weest dankbaar"!
Wien toch voegt meer dankbaarheid dan
den priester, wien, niet door eigen ver
diensten, maar door Gods goedheid meer
gegeven is dan anderen?
Dank bracht epr. aan God niet alleen
voor de gaven der natuur, maar bovenal
voor dc bovennatuurlijke gaven. Twaalf-en-
half jaar is hot hem gegeven te slaan aan
dit altaar, het Brood en den Wijn in de
handen te dragen en op tc heffen als een
offer tot God als een offer bij uitstek,
waarbij zelfs de offers van Mozcs en het
Oude Verhoud in de schaduw gesteld wor
den een offer van oneindige waarde.
En dankbaarheid voegt het, dat hij iederen
dag die spijze heeft mogen toereiken aan
de geloovigcn.
Dankbaar is spr. ook, dat hij velen met
God hoeft mogen verzoenen en blijdschap
en vrede heeft gezien op de gezichten dier
jredeloozen.
Ook voegt dank voor Gods gaven door
'den pastoor aan dc parochie gegeven.
Hocvelen heeft hij niet ingeleid in do Kerk
van Christus door het H. Doopsel? Aan
hoevelcn het Brood des Levens uitgereikt?
IIoo dikwijls niet Gods Woord gesproken?
Gods Woord, dat nu weer cons harder
dan weer eens zachter klonk, maar steeds
was het Gods Woord en dat voortkwam uit
een welmeenend hart. Hoevelen heeft
do priester door de Genademiddelen de
Poort der Eeuwigheid geopend?
Dankbaar mogen wij dus zijn voor het
geen God ons heeft geschonken. Al moge
ik vele tekort komingen hebben, z/ sjr.,
dal God in zijn oneindige goedheid liet mij
vergeve.
Op dezen dag gaan spr.'s gedachten ook
uit, naar do velen dier zielen, die doover
zijn als do dooden en op wien zijn woord
cn werk geen invloed heeft gehad. Maar hij
troost zich met de geruststelling, dat het
ricMerugkecrcn van velen tot wie hij sprak
en ging ook den Zaligmaker is overkomen.
Hartelijk dank bracht hij den parochia
nen, die hem in den loop der twaalf jaren
gesteund hebben door hun gebed. Van den
Priester, aan wien veel gegeven, zal veel
gevraagd worden en door hun gebeden
schragen dc gcloovigen den priester in zijn
monschelijkc zwakheid.
Dank ook voor de stoffelijke gaven. Ge
dachtig aan de uitspraak dat „zij die den
Tabernakel bedienen ook van den Taberna
kel mogen leven", hebben do parochianen
gezorgd, dal hun priester volgens zijn staat
en stand kan leven.
Daarvoor alles dank! „Ik ga thans voort",
zei do jubilaris, mol het opdragen van het
Heilig Offer. Dat rijke gunsten door dit
offer op u mogen afdalen. En wanneer aan
het einde der H. Mis ik u allen de pries
terlijke zegen geef, moge dan door Uw Va
der in den hemel dien zegen bekrachtigd
worden. Amen".
Door liet knor werd op verdienstelijke
wijze uitgevoerd de driestemmige Mis
„O quam gloriosum est regnum" van P. J.
.Tos. Vrankon. Het driestemmig „Veni
Creator'' hij den aanvang van de Mis was
van H. F. Willenborg.
Tol slot werd een vierstemmige feest
groet gezongen, gecomponeerd door J.
Haagh.
De receptie.
Des middags werd van 13.30 uur re
ceptie gehouden in dc in feestkleed gestoken
►St. Josepli-zaal. Omringd door palmen cn
bloemen stond op een verhooging de zetel
van den Jubilaris. De gcheele zaal was
weder versierd met Buxus-hoonipjea cn
vlaggendoek, met -Seringen en Hortensia.
In het midden was oen perkje aangelegd
van „Vergeet mij niet" inet enkele wit tc
on roodc tulpen ertusschcn in.
Bij den aanvang der receptie waren, be
halve reeds een groot aantal parochianen,
aanwezig de feestcommissie beslaande uit
Kerk- en Armbestuur waaraan toegevoegd
dc hoeren J. Scheerder, Th. v. Tol, J. v. d.
Valk en H. S. v. d. Putten.
Allereerst woed de jubilaris loegespro'
ken door kapelaan F. J. Lips. Twaalf-en-
ba If jaar ziji^ dan voortgesneld sinds uw
intrede in Alphen als pastoor e.h deken.
Zeer zeker past het ons een oogenbHk te
blijven stilstaan bij dit feest, om op dezen
<iag met II God, den gever van abc goed
heid, te bedanken.
Dc tijd vliegt zoo snel, dot de gebeurte-
iisscn van vroeger al spoedig zijn wegge
doezeld uit de herinn ring. Terwijl de
krijgsfakkel rondom de landen ontbrandde,
gaf God u gezondheid om in die bedrukte
tijden, met raad en daad te troosteen waar
dat noodig waa. En steeds meer gcloovigen
werden aan uw zorg toevertrouwd. Dank
dus aan Hom, Die door Bisschopswoord
heeft gesproken: Gaat cn weidt mijne
schapen te Alphen aan den Rijn en die
j;iel opgehouden heeft U krachten te schen
ken voor de vervulling uwer taak
Naast dank aan God. dank aan u voor
alles wal ge gedaan hebt. Uw streven was
h het Huis Gods steeds te versieren en
Godo waardig te maken en liet steeds
meer te doen worden een „domus oralionis'
cc-n huis dos gobeds, waar de gcloovigen
opgewekt door de vrome afbeeldingen, hun
godsvrucht zouden ontvouwen. De schoonc
Kruisweg werd onder u voltooid. Evenzoo
ile brandschilderde ramen ter cere van St.
Bonifacius, liet in dc verkwikkende stralen
der morgenzon zoo heerlijk kleurende
raam van St. Joseph cn het v/anneer de
dagvorstin ter kimme neigt -- door haar
laatste stralen in gloed gezette tafrccl der
Martelaren van Gore urn. Ton .slotte is ook
onze goede Moeder Maria door u niet ver
geten en prijkt als herinnering aan hot
Eucharistisch Congres in onze kerk de
lieve afbeelding der reine Moedermaagd,
vereerd door de eenvoudige Bernadette.
Meer nog dan op de versiering van het
Godshuis, was uw streven gericht op het
heil der zielen. Den kleinen gaaft ge steeds
zelf do Eerste H. Communie, in uw hand
werd door zoovelen de onverbreckbare hand
des huwelijks gesloten en als uw kinde
ren gevallen waren, Avist ge hen te ster
ken door uw vaderlijke goedheid. Was er
rouw cn droefheid bij uw schapen, dan
kwam de herder en bracht woorden van
troost.
Het TL K. Vereenigingsleven nam onder
uw pastoraal een zeer hooge vlucht. En ook
hier toonde ge uw zorg voor de jeugd door
de instelling van het Patronaat, gedachtig
de woorden: „Wie de jeugd bezit, bezit do
grijsheid"
Maar hoe zullen wij u bedanken voor
alles wat u in deze parochie gedaan hebt?
Ons gebed zal lot God opstijgen uit dank
baarheid voor hetgeen reeds gegeven, maar
ook met den wensch dat hij u nog lang
mag sparen.
Maar ook een geldelijk offer hebben uwe
parochianen zich willen getroosten. Uit
kleins is iets groots voortgekomen. In me
dewerking mot dc pastoors van het deke
naat en de kapelaans, schenken u de paro-
cianen een ameublement voor uw huiska
mer. Móge in uren va kommer dit ge
schenk u opbeuren bij dc gedachte dat er
dank en waardccring is voor uw Averk.
Maar ook de vereenigingen hebben spon
taan niet alles in de grootc beuds willen
doen en ieder afzonderlijk nog ec*n geschenk
willen geven.
Moge het u gegeven zijp, besloot spr., de
jaren tc beleven, die opvoeren naar uw
zilveren kroon, gesteund door uw parochia
nen en geve God dat uw helpers u nog
vele jaren mogen bijslaan in uw priester
lijke bediening en uw zorgen verlichten.
Namens het Genootschap van den Stillen
Omgang sprak daarna de heer Jolly. Dit
genootschap, zeido spreker, dat om het doel
dat zij beoogt eigenlijk verdiand had meer
door de Parochianen gesteund tc worden,
is door u steeds met liefde omringd. Op de
vergaderingen werd ge nooit gemist en als
dc tochten naar Amsterdam steeds geslaagd
zijn, is 't omdat u ons door uw onderrich
ting zoo goed had toegerust. Als geschenk
was een tafelkleed gedacht, maar de tafel
Avas van zoo buitengeAvono maat, dat wij
Leol Europa hebben afgezocht maar tot nog
toe niet gevonden.
De lieer C. IJ. Ponsioen sprak namens
het Armbestuur.
Het moge nu eens publiek gezegd wor
den, zei spreker, dat gij steeds in stilte
gegeven is Godo geleend, luidt het gezegde,
cn dan mogen wij vast vertrouwen dat de
grootste zegen van God uw bon zal zijn.
Spreker besloot met den wensch dat de jubi
laris zijn volle gezondheid nog in lengte
\-an dagen mag genieten.
Hierna sprak dp deken een voord van
dank. Alvorens allen zich gaan verspreiden,
Avil spreker in korte woorden de schitte
rende woorden van kapelaan Lips beant
woorden. Zooals te doen gebruikelijk was,
heeft deze tamelijk Avel aangedikt c-n van
al die lof moeten wij het noodigc afdoen,
laten wij God danken, zei spr. voor het
waartoe ik in staal ben geweest.
Daarom toch dank voor dezen feestdag
voor de steun cn de bercidAvilligheiil
weinige, Avaartoe ik in staat ben geweest,
waarmee gij mij dit feest hebt bereid. Ik ben
uiterlijke en stoffelijke er wel in. En ik ben
u zeer dankbaar voor dit uiterlijk teeken
van Avaardcering, om mijn huiskamer zoo
gezollig mogelijk le maken, net zal aange
naam zijn daar telkens aan herinnerd te
worden. Het zal voor mij een blijvende aan
sporing zijn want aanzien doet geden
ken om tc blijven werken zooals ik tot
uog toe heb gedaan. Mocli ik tusschenbeidc
wel een beetje bruusk zijn, een antwoord
geven dat hard leek, mijn hart Avas goed.
Met Gods genade zal ik mijn best doen uw
waardige en goede pastoor te blijven! (lang
durig applaus).
De geschenken.
Hierna Averden de geschenken bezichtigd,
welke op het looneel waren opgesteld. Het
was een ware tentoonstelling. Behalve het
geschenk der parochie: zes echt mahonie
houten stoelen en buffet, oen prachtig
vloerkleer en karpet, Avaren nog tal van
andere geschenken binnengekomen. Van de
Eerw. Zusters een looper met kleedjes en
verschillende borduurwerken; Aan den
Stillen Omgang het tafelkleed: van do R.K.
Naaischool een aardig klokje. De R. K.
Volksbond schonk een schemerlamp, dc
seminaristen een rookstandaard, „Wils
kracht" een kistje sigaren. Van de bewaar
school prijkte er een theeblad en een ascli-
tak, van liet R. K. Zangkoor een boeken-
standaard. Er waren vier hang lampen ge
schonken nl. door do heide kapelaans, de
St. Jozefgezellenvereeniging, de St. Barba-
ravereeniging en een particulier, die de
pastoor, nu pas in de pastorie eleetriciteit
is aangelegd zeer gelpgcn komen. De mis
INGEZONDEN MEDEOEELI^G
IITKNIPPEN EN SEW AREN!
Inzenders van 2üO sterretjes
geknipt uit de achterzijde der 5 c"s. Kwatla
Reep-etikeiten ontvangen gratis en franco
1 PRIMA VERZILVERD VULPOTLOOD
merk „Marquise". Het beste Fransche Vulpotlood, winkelwaarde f 3 -
Oeze Reclame loopt tot 1 Augustus 1926
Inzendingen met opgaaf van juist adres aan 1517
KWATTA - BREDA' Atdeeling RECLAME.
KWATTA SOLDAATJES blijven ALTIJD geldig.
Katholieke fègesida
LEIOEN
Dinsdag R. K. Bakkersgezellen. Bond e-
bouw, 8 uur.
Woensdag. Ledenvergadering Ned. R. K.
Volkshond afd. Leiden, Bondsge-
bouw 8 uur.
Wccnsdag, R. K. Rijtuig- cn Wagenmakers-
Patroons-Vereen. ,,St. Joseph",
Kring Leiden, L'Union, te 5 uur.'
De avond-, nach t- cn Zond a s-
dienst der apotheken wordt van:
Dinsdag 6 lot en met Zondag 11
April a.s. waargenomen door de apo
theek van den lieer M. Boek w ij t
Viscbmarkt 8, Telef. 552.
dienaars hadden een fijn-besneden pijpen-
rek en lucifers-houder aan den pastoor
geschonken, plus negen pijpen en een zakje
tabak. Verder waren er van particulieren
nog geschenken binnengekomen als een albo
met stool en palla van onbekende geefsters,
een doos bonbons, kussens en kleedjes cn
verschillende kistjes sigaren, die in den
loop van den middag nog met enkele ver
meerderd werden.
Nadat de geschenken bezichtigd waren,
waarbij de deken nogmaals zijn vreugde
ever aller vrijgevigheid uitsprak, werd de
receptie voortgezet. Het woord werd nog
gevoerd door den heer Vlasman voor dc
St. Joseph-vereeniging, den heer Bunnik
voor den R. K. Volksbond en de onderaf-
deelingen, door den heer J. M. v. d. Valk
als oud-voorzitter van den R. K. Volkshond
en voorzitter R. K. Werkmeestcrbond, door
den lieer A. Brasker namens de Transport
arbeiders, die allen in oen kort speechje don
pastoor gelukwenschten op dit hooge feest.
Onafgebroken ging een stroom van men-
schen langs den deken. Honderden en hon
derden, oude mannetjes en vrouwtjes tot
de kleine kinderen aan moeders arm, allen
kwamen den pastoor, s.ijn familie cn kape
laans gelukwenschon. Wij schatten het aan
tal op een 700.
Do deken werd nog toegesproken door
den heer Nieuwendijk namens „Eerbied
is Gods lluis", die een kistje sigaren aan
bood en door den heer v. d. Putten na
mens de St. Vineen t i us-v er een i g i ng.
De seminaristen der parochie zongen
onder leiding van den eerw. heer Ruiten
een Gregoriaansch „Tu es Sacerdos in
aeternum", waarna do eerw. heer Rutten
een toespraak tot den deken hield. Zoo
schoon als nu do natuur is, zeido spr.,
zoo groot is ook do schoonheid der paro
chie van St. Bonifacius op dezen dag. Bij
het zien van al die weelde gaat een dank
gebed op tot God, die Alphen zoozeer ge
zegend heeft. U ziet hier voor U de jon
gelingen uit dc parochie, die ook een stem
gehoord hebben die hen riep en bleef roe
pen lot liet priesterschap. Ook wij gevoe
len behoefte U onzen dank te brengen. Gij
zijt "hot geweest, die ens in onze roeping
hebt gesteund en. geleid om naderbij te ko
men liet ideaal dat gijzelf gekozen liebt.
Jubileerende deken, dat God U en Uw
priesterlijke arbeid zegene!
Do deken antwoordde, dat hij, niet al
leen als pastoor, maar ook als oud-
leeraar van Hageveld gaarne meeleeft
met degenen, die zich geroepen achten
voor het Priesterschap. Hij zag gaarne
deze kleine schaar grooler, maar hoopte
dat tenminste deze zouden voortgaan op
den ingeslagen weg.
Tot besluit zongen do seminaristen een
Gregoriaansch offertorium „Gratia Domi
ni offeren les".
Namens „Wilskracht" sprak dc voorzit
ter, de heer G. Capel, den deken toe, en
dankte hem vooral voor den moreelen
steun geschonken hij de oprichting der
Vereeniging. De deken antwoordde, dat
hij met hart en ziel aan de oprichting had
meegeholpen van „Wilskracht", die de
jongens niet alleen moest sterk maken
naar liet lichaam maar ook naar don
geest.
Door leden van dc Mariavereeniging
werd oen lied gezongen: „Hoe dankbaar
ben ik mijne Moeder, dat zij mij bidden
heeft geleerd", waarbij mej. Schavemaker
op de piano begeleidde. Den deken werd
een mooi bloemstuk van rozen en seringen
aangeboden, waarvoor zijneerw. harteijk
dank zcide.
De jongens van het patronaat zongen
onder leiding A*an meester Buckel een
lied, getiteld „Aan U, o Priester des Hee-
ren". nadat eerst do patronaatsdirecteur,
kapelaan Lips, uil naam van de jongens
don deken had toegesproken. De pastoor
dankte voor het heerlijke lied. Hij zeide
zeer weinig voor het Patronaat te hebben
kunnen doen, Avanneer hij niet een grootc
staf van medcAverkers had gehad in den
directeur, kapelaan Lips en dc ijvervolle
commissie, die hun lijd en moeite niet heb
ben gespaard.
Helena Zonderop wensch te den deken
geluk in een gedicht. Tot slot hield nog
een der kweekelingen der parochie, Aan
Bahlwann, een speechje tot den deken.
Hij zoide, dat zijn toespraak kort zou zijn
omdat eensdeels hij den deken niet lang
meer wilde bezighouden, anderdeels om
dat er wel 'ns een onverwacht vroegtijdig
slot aan zijn toespraak kon komen. Hij
hoopte dat de deken niet vast zal hou
den aan zijn eigen Avoorden: ,Het is niet
gezegd, dat ik altijd onderwijzers neem
van Alphen a. d. Rijn!"
Tc klokkeslag half vier warden de deu
ren van do St. Josephzaal gesloten. De
receptie, die hijzonder goed geslaagd Ava«.
behoorde tot het verleden
Des avonds werd in de Parochiekerk
een Plechtig Lof gecelebreerd met dezelfde
assistentie als in de Hoogmis.
Heden-, Dinsdag- en Woensdagavond
heeft de uitvoering voor de parochianen
in dc St. Josephzaal plaats.
LEIDERDORP.
Autobus in den Rijn. Zaterdagmiddag
is tengevolge van een lekke voorband de
autobus A.D.W.A.L. nabij Achthovcn in
den Rijn gereden. Dc chauffeur zat alleen
in de bus. Hij is door het portierraam uit
de bus gekropen. De vooras was .verbogen.
De auto lag dwars in den Rijn. De chauf
feur kwam cr met een nat pak af.
STADSNIEUWS
Watersnood-comité.
Ingekomen giften.
v. W50.
Giften kunnen nog Avorden afgedragen
bij den secretaris-penningmeester de heer
Mys van de Moer, Plantsoen 49, postgiro
57471.
Prof. dr. J. Huizinga.
Prof. dr. J. Huizinga, hoogleeraar in de
algemeene geschiedenis en do politischo
aardrijkskunde aan de universiteit alhier, is
Zaterdag, met twee maanden A'erlof naar
Amerika vertrokken.
Deze reis houdt verband met een door
pief. Huizinga ontvangen uitnoodiging van
het Laura Spelmen Rockefeller Memorial,
een stichting in Amerika, welke zich ten
deel stelt de bevordering der sociale we
tenschappen: economie, staatswetenschap,
sociologie, geschiedenis enz. Deze stichting
heeft in verschillende Europcesche landen
haar vertegenwoordigers. Voor ons land is
dit prof. Huizinga. Het doel A'an deze reis
is, zich daar, door een bezoek aan do voor
naamste uni\*ersiteiten, op de hoogte te
stellen van hetgeen daar op het gebied van
de studie in genoemde wetenschappen ge
schiedt.
S. van Groningen, t
Aan den pianist Steven Aran Groningen,
laatstelijk hoofdleeraar voor pianospel aan
de Muziekschool der Maatschappij van
Toonkunst alhier, van welke school hij ge
durende de jaren 1894—1919 directeur Avas
geweest, wijdt „De Ingenieur" een „In mc-
moriam".
Van Groningen is niet van jongs af in
de muziek opgeleid. Hij zou ingenieur wor
den en heeft ook het diploma van techno
loog behaald.
Ir. R. A. van Sandick schrijft in heb
jongste nummer van „Dc Ingenieur":
„Als leerling van de H. B. S. to Deven
ter toonde hij een inderdaad buitengewone
begaafdheid voor de wis- en natuurkundi
ge vakken. Daarnaast echter stond een ge
niale aanleg voor do muziek. Zijn piano
spel was zoo bijzonder, dat, toen Rubcn-
stein een concert gaf te Deventer, cn Ste
ven voor hem speelde, hij de hand op heb
hoofd van den knaap legde en zeide: „geef
hem mij mee, hij moet musicus worden".
Steven heeft later spijt gehad, dat hij dien
weg reeds toen niet heeft kunnen opgaan.
De onzekerheid van een kunstenaarsloop
baan, Avaarnaast stond zijn uitgesproken
aanleg voor Avctenschappclijke studie, de
den de schaal overslaan in laatstgenoem
de richting. Hij werd in 1870 ingeschreven
aan dc Polytechnische School te Delft. Als
lid van de club (dispuut) „Theorie cn Prac-
tijk" was hij een populair figuur in het
Delftsch Studentencorps.
De grootere vrijheid, die hij als student
genoot, was aanleiding, dat hij in de eerste
jaren meer tijd aan de muziek dan aan dc
technische studie wijdde, en tijdgenooten
zullen zich nog herinneren zijn schitterend
solo-pianospel op do uitvoeringen van het
Studenten-Muziekgezelschap „Apollo",
waarvan hij de ziel was.
Intusschen behaalde hij toch in 1874 het
diploma van technoloog cn hij koesterde
het Aasle voornemen een loopbaan te vin
den in do technische praktijk. Hij kreeg
een plaatsing op dc kaarsenfabriek „Apol
lo", te Schiedam. Met eenige landgenooten
werkte hij tc Maagdenburg op een suiker
fabriek, op initiatief van de bekende sui-
keronderwijs-spccialiteit dr. Bartz.
Toen kwam een keerpunt in zijn leven.
Hij besloot zich aan dc muziek te wijden,
studeerde bij Liszt te Weimar, vervolgens
aan de Hochschule te Berlijn, vestigde zich
als musicus to Zwolle en daarna in 1889 tc
's-Gra\enliago cn hij, werd in 1894 direc
teur cn hoofdleeraar voor piano aan de
Muziekschool der Maatschappij voor Toon
kunst te Leiden.
Bij zijn 25-jarig jubileum als zoodanig
werd hij in 1919 gehuldigd en tot eerelid
der Maatschappij benoemd. Intusschen
was hij afgetreden als directeur, doch bleef
nog als hoof dïec raar aan dc school vei boli
den.
In 1924 nam bij afscheid van Leiden cn
vestigde zich tc Laren.
Als solo-pianist, als componist cn als
leermeester Avas hij een toongevende figuur
in de Nedcrlandschc muziekwereld.
Zijn korte technische loopbaan was
ker voor hem zelf Avel geheel vervaagd.
Maar Ayij willen hem hier toch gedenken.
Dc w einige overlevenden ,van do vele vrien
den uit zijn vroolijken studententijd bewa
ren nog een zonnige herinnering aan Ste
ven van Groningen."
Ernstige tramstoring.
Gisteravond te kwaft over zeven, toen
een motorwagen met aanhangwagen der
H.T.M. op den Rijnsburgerweg nabij Posl-
hof reed, brak door tot nu too onbekende
oorzaak ,een voedingsdraad dor bovenlei
ding van het tramnet. De losschietende
draad sloeg tegen den wagen op, Avaar-
door kortsluiting ontstond en de automaat
op den wagen in brand geraakte. Het
vuur Averd echter spoedig met zand ge-
bluseht, zoodat de brandweer, die onder
leiding van den commandant spoedig ar
riveerde, geen dienst behoefde te doen.
Dienstpersoneel van de tram Avist door
den stroom over het gedeelte Station H.
IJ. S. M.Endegeest uit to schakelen
ernstige ongelukken te voorkomen en het
mag zeker wel een wonder hoeten, dat er
geen persoonlijke ongevallen le betreuren
zijn.
Onder leiding van ir. Modderman
inspecteur van de Vijver beiden van de N.
Z. T. AL werd dadelijk met het herstel
der leiding begonnen. Do electrischo tram
werd door een locomotief van de stoom
tram op het eigen baanvak gebracht. Na
ongeveer twee uur was alles hersteld, doch
die tijd AA*as voldoende om van eon ernsti
ge verkeersslagnatio te doen spreken, dio
voor het talrijk reizend publiek veel
gerief opleverde. Ook op den weg heersch-
te or een ware chaos, doch dc Leidschc
politie trad flink op en Avist spoedig orde
to scheppen.
Vanmorgen omstreeks 12 uur. reed door
onze stad in de richting Oegstgeest
grijze auto, waarin, naar men beweerde,
de Duitsche ex-keizer met eenige van zijn
huisgenooten, die een tocht naar de bloe
menvelden maakten. Wij hebben geen of-
ficioelc bevestiging van do mededeeling
kunnen krijgen.
Hedenmorgen Averd door ambtenaren
der belastingen Aveer eens speciale con
trole uitgeoefend over de rijwielbelasting-
plaatjes. Aan don post op de Havenhrng
viel menig slachtoffer.
TOONEEL.
„Het Duistere Punt". Dc Vcrccnig-
de R.-K. Dilettanten in L'ünic
Gisterenavond gaven de Vereenigdc R.
K. Dilettanten een tooneeluitvocring in de
concertzaal van l'Union. Voor een goed be
zette zaal werd opgevoerd „Het duistere
punt", een blijspel in drie bedrijven. De
keuze Aan dit stuk mag zeker wel een goe
de genoemd worden, gezien het vele zéér
middelmatige, dat maar al te vaak in do
dilettanten tooneellitcratuur wordt
getroffen. Dit brengt natuurlijk mede, dat
in zoo'n geval meer gevergd wordt van dc
spclqualiteit dan gewoonlijk. Ondanks dat
Averden de verschillende rollen goed
tolkt, behoudens enkele zwakke plekjes,
die bij het dilcttautentooneel haast niet te
vermijden zijn, omdat men nu eenmaal
moet werken met de krachten, die disponi
bel zijn. Dc schrijvers van dit sLuk lebben
zich klaarblijkelijk ten doel gesteld hunno
meening te zeggen over dc dikwijls onge
motiveerde afkeer, die cr bestaat lusschen
het blanke en het zwarte ras. Bovendien
Averden er nog rake dingen gezegd over
den feudalen trots van den Duitschcn land
jonker, die zijn tegenstander vond in een
jovialen hccrebocr, die hartgrondige ma
ling had aan allo adellijke fratserijen. Het
duistere punt ontpopte zich in den loop
van het spel als een roetzwarte neger, di«
o, schrik! de schoonzoon van den
landjonker bleek to zijn. Dit duistere punt
was echter een heel sympathiek punt-, dat
don trotschen baron duidelijk aan ziju ver
stand bracht, dat onder een zwarte huid
ook wel een edel, warmvoelend liart kon
kloppen.
Na A-eel geharrewar cn vermakelijke too-
neeltjes legde dc baron zich bij bet onver
mijdelijke neer, en het gevolg was dat hij
zijn toestemming gaf tot de verloving van
zijn zoon met de dochter van een adellijke
familie. Van deze verloving wilde hij eerst
niets welen, omdat de zoon van deze fa
milie verloofd Avas met de dochter van den
heereboer, die ook al 'n „duister" punt te''
dc onder zijn verwanten in den vorm van
een Italiaanschen schoenlapper. Nu do ba
ron zelf echter een „roetzwart" punt
zijn eigen familie had, meende hij dat d't
geen beletsel meer mocht zijn voor z'Jn
toeslemming, die hij nu ook zeer gaarn®
gaf-
Zooals gezegd hebben de spelers zien
goed van hun taak gekweten cn de lach
salvo's, die telkens uit de zaal opdaverden
bewezen wel, dat het publiek de vermak*
lijkc toonceltjes met veel genoegen volgde*
Rest on» fiog tc vermelden, «lat het inuo-
kale gedeelte dat voor aangename vulhof
