"t oogenklik stilzwijgend voorbij. Vermot-
den we alieen, dat de mistletoe één van de
meest geheimzinnige planten is.
Meer van belang voor ons zijn de ande
re bes-dragende heesters, oa. de verschil
len de cotoneaster8 (cotoneaster horizonta
ls, Cot-Franchettii, col Simonsii enz.), die
zich in 't najaar en den winter tooien met
een massa roodo of oranjeroode bessen, 't
Zijn heel goedkoope heestertjes van met
te groeten omvang, die in een border heel
goed op hun plaats zijn, wijl ze ook de zon
verdragen kunnen.
Verder komen als heedragende heesters
in aanmerking de bekende meidoorn va
riëteiten, vooral de Crataegus pyraeantha,
dan de Berberissen, o.a. Berberis vulgare
met oranjobessen en do Berberis fcqui-
folia, is prachtig om 't blad voor decoratie
te gebruiken (blauwe bessen, groeit graag
in een weinig schaduw, schitterend bruin
groen blad); de Eleagnus edulis brengt
ook prachtige vruchten voort, die zelfs
evenals die van de bottebroos (Rosa ca-
nina) en de Rosa rugosa geconfijt kun
nen worden. Be rozenbottels (rozenvruch-
ten) afkomstig van de hierbovengenoemdo
z.g. wilde rozen hebben een zeer eigen-
aardigen typischen vorm, en 't is te ver
wonderen, dat men ze in flinke tuinen
(zo groeien sterk) niet meer ziet.
Al do hierop genoemde heesters stellen
absoluut geen bijzondere eischen en zijn
zeer goedkoop bij iederen kweeker te be
komen, zoodat het ieder mogelijk is, ook
in don winter, met z'n tijd medo te gaan,
zonder groote onkosten.
Over de éénjarige planten, welks vruch
ten ter versiering worden aangewend, heb
ben we nu nog niet eens gesproken. Hier
over nog weieens later.
V. H.
Vragen aan de Redactie van „Be Leid-
sche Courant".
DE ARMO DE VAN 0 L. VROUW.
Het liet al'es dokter Chctwynde, toen hij
op Kerstavond voor het venster van de
kliniek stond, volmaakt onverschillig. Wat
hem te doen stond, was een uitgemaakte
zaak. Clara bad geschreven: ,.Jo zult zelf
inzien, dat het absoluut onmogelijk is Je
zult het volkomen begrijpen, daar ben ik
zeker van." Ja, hij begreep hot.
Hij keek naar buiten, naar de modderi
ge straat met de hooge huizenrijen, naar
de regen, die kil neerdrufilde uit een vuile
lucht op het vieze plaveisel. ClaTa had al
tijd gelijk; en had hef altijd gehad. Zotfs
in zijn éigen onzekerheid, kon hij haar
vertrouwen.
Bat had hij haar verleden jaar ook ge-
daan, toen het hem als bijna ongepast
voorkwam, dat zij, zoo kalm en zoo be
daard, zoo zacht en vol rustige overtui
ging, liet over zich kon verkrijgen Som
te beminnen, die geen geloof bezat in Le
ven of Bood, en die een jaar geleden dat
gene ging verliezen, wat hij nu. naar het
scheen, gehéél verloren had: zijn geloof
aan hetgeen Hiernamaals komt.
Hij vertrouwt haar weer. Een Katho
liek kon niet samenleven met iemand, die
zidh iribgaf als agnosticiöt, ja zolfs als god
loochenaar. Zij had gelijk Arme Klaar!
Hoe teleurgesteld moet zij geweest zijn,
want toen hij haar iets van ziin moerin
gen vertelde, had zij geglimlacht, en. dat
wist hij, voor hem gebeden. Zii kon niet
gelooven. dat hij, opgevoed in het Katho
licisme, het Geloof kon verlaten, waarin zij
haar overtuiging vond.
Tnfussehen, het was geschied; en daar
mee had zij rekening te houden. Zij had
hem geschreven, onmiddellijk nadat zij
uit zijn artikelen in een liberaal dag
blad. tot die conrlus'e was gekomen. Het
was nu voorbij. Een episode was afgeslo
ten -
Geoffrey stond nog steeds fe staren in
de naargeestige straat en overwoog de po
sitie waarin hij nu geplaatst was. Hij
was vrij. Be laaf dn hindernis, zijn aan
hankelijkheid voor Klaar, was opgeheven.
Geen geloof hield hem meer'tegen. H'j. als
dokter, zou zich geheel kunnen wijden
aan al die duizenden, die noodig waren
voor de wereld en voor wie gezondheid en
levenslust. een eisch was. Zij waren zijn
werk. Gevoelskwesties waren verdwenen
Clara was verdwenen.
Spoedig zou de hel van de kliniek wopt
onophoudelijk kinken voor het avond-
sprenkuur. Be patiënten zouden hem op
wachten. Ban was er weer werk!
Moreen was het Kerstdag. Clara hield
van Kerstmis. Hij was van plan geweest,
de dag hij haar dooT te brengen, en nu
was alles voorbij en Kerstmis was een le
gende, een fantasie geworden. Baar
k'orik d^ bot!
Be paf'ënten kwamen, hitna allen vrou
wen met kinderen, met lijdende gezichten.
Kerslm's kon hun lijden n'ef helpenHet
had geen tastbare boodschap voot men
schen a's deze!
Boktor Chetwynd'e. in zijn witte ja-s,
druk doende, onwillekeurig vriendelijk en
hartelijk zijnd, hielp zijn patiënten, totdat
hij ten slotte zich vermoeM en vervelend
tot zijn laatste patiënt keerde een vrouw
met oen baby in haar sjaal gewikkeld.
Zelfs in het harde, ongevoelige éleetri-
sche licht zag haar gezicht er jong en mooi
uit. Slechts haar oogen waren droovig en
vol diepe ervaring. Toch ware» zij niet
als ai dl'e andere droeve oocen. Zoo veel
«achter, vol smart maar zonder bitterheid.
..Zij kijkt op Klaar." dacht de dokter
onwillekeurig1. „"Dezelfde manier van uit
drukking.''
„Er is niets verkeerd met dit kind", zei
bij even later, „behalve een ding de
honger. Hef is systematisch ondervoed.
Begrijpt n me?"
Zij keek hem aan hij bemerkte niet
hoe strak en knikte.
„Systematisch ondervoed", herhaalde
hij. „Wel, jk geloof niet. dat er veel aan
te doen is. Op do eerste plaats moet u
voor u zelf zorgen."
Hij keek weer naar de baby. Een mager
ding. maar dat kwam door bef gebrek aan
goed eten. Donker van tint en bleek, maar
werkelijk een ongewoon mooi kind voor
zoo'n jong kind en voor zoo'n kind! Het
lag rustig, zijn donkere oogjes naa.r den
dokter koerend. Br. Chctwynde glimlachte
tegen de vtouw en streek de baby over
zijn wangetje.
Be stem van de vrouw trilde, toen zij
antwoordde:
„Ondervoed. 0, ja, dat weet ik. Tk wocht
en ik vraag, maar ik kan geen voedsel
voor hem krijgen."
Be dokter keek haar nieuwsgierig aan.
„Zoo", zei hij. „Maar wel. gaat u
een oogen-bUk zitten. Wat bent u?"
Zij bleef staan ..Tk bedel", zei de zij
zachtjes, ,voor hem."
Er was een lange stilte. Toen zei de dok
ter eindelijk: ..Tk begrijp 't: u hebt een
moeilijke tijd doorgemaakt."
Maar de vrouw antwoordde niet, en,
zich een beetje verwonderend, schreef hij
een recept. Toen ze zich omkeerde om weg
te raan. zei de hij:
„Waar woont u? Misschien kan ik u
een beetje helpen. Zoo kunt u niet blijven
doorgaan."
Er was iets van levendige nieuwsgierig
heid in haar oogen en daarbij ook een
glimpje van zachte vreugd. Toen hij zich
naar zijn schrijftafel wendde, ontdekte dr.
Chetwvnde in ziin binnenste een gevoen
van verw'jf. van schuld, alsof hij een of
ander vrceseMjke vergissing ha<^ gemaakt,
schuldig was aan een zorgeloosheid, die
goedgemaakt moest worden, en dat zij.
hoewel nederig een beroep doend, niette
min deze verzoening verwachtte.
.Wacht. Tk zal uw adres opschrijven."
Zij was toch een arme ziel, die hulp
noodig had. H'j keek rond. en bleef vol
verbazing staan, want zij was verdwenen
'Hij had niets gehoord, niets gezien. Zij
bad eenvoudig opgehouden er te zijn.
Hij ging naar de deur en keek naar
buiten. Be gang was leeg. Tn de apotheek
was Clarke, die de recepten schreef, aan
het sluiten voor den feestdag. Hij glim
lach fe.
„Er zijn er weer heel wat geweest van
avond, dokter Een gelukkige Kerstmis
voor velen, denk ik."
Dr. ChetwyncTe keek rond. „Ts hier zoo
juist een vrouw met een baby doorgeko
men. Clarke?"
„Een vrouw mgt een Neen, dokter.
Er is hier niemand in 't laatste kwartier
geweest."
„Wel zij wasBe stem van de dokter
verdween, en hij keerde met gefronste
wenkbrauwen terug naar de kliniek. Het
was werkelijk idioot. Hij keek naar bene
den in do straat, die nu donker was. Ge
stagen bewogen er zich op cn neer, maar
niet een geleek de vreemde persoon, die
zoo plotseling was verdwenen.
Eenigon tijd later stapte Geoffrey Chet-
wynde, de behoefte gevoelde aan
frissche lucht, vlug door de straten
en dacht na. Hij dacht aan het incident in
zijn kliniek, maar hij kon er geen bevre
digende verklaring voor vinden Bat wond
hem op, want hij had een afkeer van din
gen, waarvoor geen bevredigende verkla
ring was. H:j .stapte nog vlugger door.
Het was reeds lang na middernacht, en
hij was nu in Bethnal Green en de hoek
van een straat omgaand stond hij tegen
over het kleine, grauwe gebouw van een
Katholieke Kerk. Het volk kwam de kerk
uit. Natuurlijk uit de Nachtmis, en in
iemand, die op het-trottoir stond, herken
de hij, met een opwelling van warmte,
de vrouw die verdwenen was. Zij had hem
verteld, dat zij bedelde, en hier was zij
aan het bedelen. Be baby was nog steeds
in haar armen.
Zonder aarzeling stapte Geoffrey in de
schaduw van de kerk en keek. Toen, ter-
wijl hij zag het geduldige bedelen van het
meisje en de ongevoelige, negeerende hou
ding der menschen, werd hij opn'euw
vervuld van dat gevoel iets verplicht te
zijn.
Hij dacht eraan, dat zij een bedelares
was. maar het kwam niet in hem op, te
denken dat zij een bedriegster was. Hij
stapte vooruit met ëen beschaamd verlan
gen iets tegen haar te zeggen, iets te doen
om de onverschilligheid der anderen goed
te maken. Maar toen hij bewoog, bewoog
zij zich ook. Hij volgde haar op d'e trap
pen en door het verlichte portaal.
Tn de kerk brandden alleen nog de kaar
sen. He lucht was nog nevelig van de
wierook, maar de stilte der verlatenheid
daalde reeds neer. Hij keek rond. Hij wist,
dat zij hier ergens moest zijn, knielend in
de onzekere schaduwen en hij moest haar
vinden.
In een hoek stond de Kribbe, en, als door
een plotselinge ingeving, ging Geoffrey
daar naar toe: Het was een tamelijk ge
woon kribbetje, maar zoo prachtig als vele
maar gewone dingen zijn, met sterren en
sneeuw en mos.
Geoffrey tfoof ernaar met milde mScfiïB
■kelijkiheid. Wel, wel.
En toen plotseling, vond hij haar, dia
hij zocht. Zij leunde over de kribbe en
keek naar haar Kind. En plotseling werd!
hem duidelijk, wie Zij was. „Ik bedel voor.
Hem" dat wa$ de Vrouw. In de kribbe
lag het K nd. het Kmd ..systematisch" on
dervoed. Armoede. Bedelaars...
Hij bleef daar knielen, en besefte, daï
het geneesm'ddel in zijn eigen hand lag.
Hij verte'dc er Klaar over toen zij weer
bij eRcaar waren, alsof nooit iets hen ge-1
scheiden had. Met haar 1'eve glimlach:
zeide z:j hem: „Wel, het was toen, dat ik
voor jou zoo extra hard gebeden heb. Ik
wist, dat je terug zou komen. Je moest
eenvoudig."
Clara had altijd 'gelijk. F
UITZETTEN.
(Vlaamsche schets).
Als de nolaj-is en de twee getuigen dé
deur uit waren kwam Martha terug bin*
nen.
Nonkel Louis lag in zijn breeden leunr
stoel, en trok de wollen deken over zijn
beenen. Zijn ééne kaak stond wel scheef
van de pijn, maar toch lachte hij:
Nichtje, nu is het gedaan. Nu is mijn
testament gemaakt. En ik heber deugd
van gehad. De notaris heeft zijn oogen nog
al open gezet. En de twee getuigen nog
meer. Ze wisten niet dat ik zoo rijk was.
Dat hadden ze niet verwacht, neen
Zit ge gemakkelijk eenoog. Nonkel?
vroeg het meisje.
Ja, ja, zei hij. En heel mijn fortuin
ie voor mijne familie. Ge zult er allemaal
goed bij varen. En ge zult ook allemaal
staan kijken als het voor den dag komt.
Ge zult er van verschieten, dat het zóóveel
is. Dat ik zóó rijk ben.
«Kom, Nonkel, zei Martha, we zullen'
bidden, dat ge nog lang leeft.
Ja, ja. k Weet het wel, dat gij op
het geld niet .uit zijt. Maar algelijk, ge
zuTt toch staan te zien. En in het dorp
ook. Als de menschen later vernemen:
hoeveel ik bijeen gebracht heb, in mijn
leven
"Zijt ge nu niet moei, Nonkel? Etf
zoudt ge niet wat rusten? zei Martha, om
hem te stutten.
Neen, neen, het gaat me vandaag.
Geef me daar die twee papieren.Neen,
die daar, op de tafel, 'k Zal u eens laten
zien hoe rijk ik ben. Neen, die twee groots
bladen, onder die gazet. Ja die. En dat-
potlood ook.
Nonkel Louis nam de twee vollen pac
pier. Ze bibberden in zijn hand, en m»
het puntje van het potlood reed hij ef
over en wees aan.
BESCHRIJVING DER PLAAT.
No. 323. Een zeer aardige japon die
als informeel© robe (fe soir diensten kan
bewijzen voor diners of voor'theater. Men
kan haar vervaardigen in velours chiffon
of fluweel in de tint „bois de rose", een
kleur het midden houdend tusschen licht
beige en oud-rose Het lijfje en de mou
wen zijn eenvoudig recht en glad gehou
den, waarhij dient opgemerkt dat de hals
opening gegarneerd is met een lijn in
bijpassend soutache zoodat er een onge
veer 2 c.M. brecde strook ontslaat. Lijfje
en rok worden verbonden door een gedra
peerde heupband of ceintuur. Het rokje
heeft van voren drie los overhangende en
ongeveer 12 c.M. breede strooken d e van
onder met wit bont gegarneerd zijn Onder
elk dezer strooken verborgen heeft de rok
een diepe stolpplooi om hem de noodige
ruimte te geven. Be gameering met wit
bont herhaalt zich onder aan de mouwen.
Kousen tint. bols de rose; schoenen iets
donkerdeT of goud. Pafroon f 1 35.
No 324. Model voor oen hooe elegante
wintermantel van donker bruin-paars flu
weel Be achterkant vraagt hier een be
langrijk deel der aandacht, daar hier alle
ruimte geconcentreerd is in hef onderste
gedeelte en wel in dien zin dat de taillelijn
een naar beneden gerichte Irrommme ver
toont. Be voorkant is geheel recht en glad;
we zien hier echter de merkwaardigheid
van een overslaand voorpand dat precies
ïot aan de middenlijn van het lichaam
reikt en hier gegarneerd wordt met een
breedo strook skunks bont, welke zich
voortzet langs den sinalkraag. He bont-
strook van het ondervallond pand der an
dere zijde wordt zoodanig aangebracht dal
zij juist tegen de eerste stmok voltBe
mouwen hebben een bonfmanchet die naar
onder verwijdt Voering der mantel met
Keht-beige zijde. Patroon f 1.35.
No. 825. Een eenvondige wintermantel
van donker groene wollen rips. Be beide
Voorpanden hebben van voren elk een
■platte plooi over de geheele lengte. Be rug
fe recht en fiflad tOTwiil in elk der zi«naden
Van onder een driehoekig stuk gezet is Ier
verkrijging van de klokvorm. Be mouwen
rijn nanw en recht en van onder even-
aks de fraaie sJaaTkraag bezet met seal
bont. Do binnenkant dor mantel wordt ge
voerd met gelïïocmd-beige zijde. Kousen
ïicht-boigo en schoenen donkerbruin ueau
de snéde of zwart leer. Hoed bijpassend
groen of zwart. Patroon f 1.35.
Nb. 325. Een moderne mantel van
„Wen'' velours de laine. Het voorpand
hooft een breeden overslag doch is overi
gens zonder eenige bijzondere bewerking.
Daarentegen heeft de rug vanonder twee
gmolo plooien, ontstaan door het invoegen
van puntig toeloop en de stukken en be
kroond door eon geborduurd rijden pijltje.
Be mouwen zijn gegarneerd met een strook
skunks bout niet geheel tot den onder
kant reikt. Ook de kraag is bezet met
skunks. Een zwart hoedje, beige kousen en
zwarte of blauwe schoenen. Patroon f 1.35.
No. 327. Een aardige middag japon van
beige crêpe de chine. Het lijfje is recht,
doch heeft langs de halsopening een
strookje fluweel in de zelfde tint en in de
rijden een dubbefle opgestikte naad. Be
taillebandwordt als „matelassée" diago
naal gefronsd en van achter eegarncerd
met een groote afhangende strik. Be rok
is van ach teer glad doch van voren ruim
geplooid op den tailleband gezet en voor
zien van twee smalle strooken Marderbont,
hetwelk men eveneens bezigt #ter gamee
ring der mouw. Kousen en schoenen l>eide
beige. Patroon f 1.35.
WAT JANUARI ONS BRENGT...
Als do December-maand voorbij is met
haar heerlijke feesten, die toch voor de
huisvrouw ^ooveel extra bezigheden verg
den, staan wij weer voor den aanvang van
oen nieuw jaar, dut bet goed© en heft
kwade wat het ons brengen zal, voor ons
verborgen houdt en slechts dag na dag
den skrier een weinig zai oplichten, totdat
deze geheel van ons zal rijn weggenomen,
«ooals nü over 1925 het geval ie.
Laten wij hopen, dat dit jaar voor ons
allen voel goeds zal inhouden, eoodat
1926 een gelukkig en zalig jaar voor ons
zal worden.
De maand Januari brengt weer andere
bezigheden .met zich mede dan December.
Hadden wij in de laatste maand mis
schien niet veel tijd om onze aandacht te
Wijden aan nieuwe kleeren, deze maand
dwingt ons er wel toe, zelfs al zouden wij
vinden dat onze garderobe beslist in
orde is.
Gaat n maar eerst eens een middag
winkelen in een groote stad en u zult be
grijpen wat ik bedoel. Een vrouw die in
Januari gaat winkeflou en er zonder kleer
scheuren van af komt, dat is een sprookje.
Be respectievélijke echtgenootcn zullen
hef veelal met mij eens zijn!?
„Uifverkoop". ..Opruiming".
Ziedaar, dat zegt toch alles?
Een „aardig" lapje rijde, een couponne
tje stof, een „leuk" stukje goudkant, *n
paar ellen galon, een restantie fluweel
enz. Toch is een „Uitverkoop" voor vele
dames een goed ding. "Wie niet dadelijk in
den aanvang van een seizoen den vollen
prijs kan besteden, vindt gelegenheid thans
te koopen, wat zo t&en al zoo erg ver
langd heeft en ze betaalt veel minder
dan in H begin-seizoen. Heusch. in de op
ruimingen worden er evengoed mooie en
moderne kleedings tukken verkocht, die
heol in 't begin nog peperduur waren.
Het spreekt toch van zelf, dat de mode
zaken liever hun win ter-artikelen geheel
uitverkoopen voor een 1 ageren prijs om bij
"t volgend seizoen met uitsluitend „haute
nouveaulé's" te kunnen beginnen, dan
zooveel goed over te houden. Toch zijn
overleg en een practische zin goede eigen
schappen van de vrouw, die in Januari op
haar koop gaatl
KOUSEN-MODE.
De wollen kous wordt waarlijk door de
mode-wereld toch nog als iets practisch
beschouwd, ondanks het feit dat de dunne,
spinneweb-achtige haar zoo langen tijd
verdrong. Men schijnt tot het verstandige
inricht te zijn gekomen dat een vochtig
klimaat en een koud seizoen andere
eischen aan bocnbekleedine stellen, dan
een doorzichtig zijden omhulsel. Tn Parijs
draagt de vrouw die de mode aanhangt (en
dat doen ze allen) bij elk costuum wollen
kousen in dezelfde, tint. Ze gelijken veel
op de z.g. sportkousen, welke hier door
de jongeheer en gedragen worden. Vaal
grijze of bruine schoenen worden er bij
gedragen, die van een eenigszins sportief
model zijn.
ANNIE M. M.
PATRONEN NAAR MAAT.
Papieren patronen op maat gemaakt,
kunnen besteld worden onder toezending
of bijvoeging van het bepaalde bedrag
phis 15 cent porto, aan het Comptoir des
Pairons, Molenstraat 48 B, Den Haag. D"
maten op te geven volgens onderstaand^
teekening. J
