VRAAGT STEEDS
CENTS
DE RIJNSTREEK
UIT NIEUWKOOP EN NOORDEN.
IV.
Een belangrijke procedure.
Het mag verklaarbaar heeten, dat, toen
de Staten van Zuid-Holland met op 2 na
algemeene stemmen het voorstel van Ge
deputeerde Staten eens door Minister
ftuys de Beerenbrouck genoemd: een bij
uitstek deskundig ooilege aannamen
om het Reglement zoo ten nadeele van
ouze twee waterschappen te wijzigen, de
moed eenigszins ontzonk.
Doch één weg stond nog open. Het be-
iluit moest om te kunnen werken nog
worden goedgekeurd door de Kroon. Aan-
Itonds werd een klinkend request samen
gesteld en Hare Majesteit de Koningin op
deugdelijke gronden en met aandrang ge
vraagd hare goedkeuring aan het besluit
fa onthouden.
Intusschen werd een onderhoud aange
vraagd en verkregen bij den Minister van
Waterstaat, die de Kroon in deze had te
adviseeren.
Minister Van Swaay ontving de depu
tatie op hoffelijke wijze, beloofde heel
ernstig de zaak te zullen onderzoeken en
met voldoening en goeden moed keerde
men huiswaarts.
Groot was dan ook de teleurstelling,
toen zonder meer de Kroon hare goedkeu
ring aan het besluit schonk en dus alle
pogingen vruchteloos waren gebleken.
Wat te doen? Meerdere bekende rechts
geleerden werden geraadpleegd, admini
stratief was de zaak verloren, doch 'n be
roep op den burgerlijken rechter stond
nog open, Mr. A. Philips te 's-Gravenhage
rechtskundig adviseur van den Polder
Nieuwkoop (Droogmakerij) en Mr. A. n.
J. van der Biesen te Amsterdam, rechts
kundig adviseur van den Polder Nieuw
koop en Noorden, beiden raadden met
klem aan er niet in te berusten.
Intusschen waren de aanslagbiljetten
rondgezonden en alleen voor den Polder
'Nieuwkoop en Noorden moest over 1922
i meer dan 8000 aan omslag voor
Rijnland betaald worden. Sindsdien is de
omslag aanmerkelijk verminderd, doch op
dat oogenblik was dit bedrag, dat zooals
gevreesd werd, ieder jaar mogelijk be
taald zou moeten worden, mede een mo
tief, en een doorslaand motief om ook met
het laatst ten dienste staand middel te
trachten den ramp af te wenden.
ie zaak was echter van te groot belang
over ijs te gaan van één nacht, de
(en van een proces zouden ook niet ge
ring zijn, waarom dan ook Nieuwkoop en"
Noorden het initiatief namen, op voorstel
van Mr. van der Biesen, een der knapste
rechtsgeleerden van het land, de zaak in
onderzoek te geven. Algemeen werd er-
kend, dat deze keuze niet twijfelachtig
kon zijn. Staatsraad prof. mi. dr. A. A.
H. Struijcken te 's-Gravenhage was de
aangewezen man, een man die op het ge
bied van het recht standaardw,.ken
schreef en een wereld-reputatie genoot.
?t rapport, waarin zijn advies is ver
vat, is dan ook een meesterstukje van fijne
juridische wetenschap. Na al het voor
de zal men benieuwd zijn te weten
hoe prof. Struycken de quaestie ziet en
beredeneert.
De vraag wordt aldus opgezet: Warén
de Provinciale Staten van Zuid-Holland
bevoegd tot het nemen van het besluit en
kunnen belanghebbenden, ondanks dit be
sluit, zich op het accoord van 1394 blijven
beroepen, teneinde de daarin bedongen
vrijheid van uitwatering van Nieuwkoop
op Rijnland ook in de toekomst te kunnen
handhaven.
Omtrent het accoord van het jaar 1394
beslisten het Provinciaal Gerechtshof in
Zuid-Holland bij arrest van 14 Sept. 1864
e Hooge Raad der Nederlanden bij
arrest van 5 Mei 1865. dat het was eene
tusschen den Baljuw en Hoogheemraden
van Rijnland aan de ééne zijde en 't vrije
ambacht van Nieuwkoop met degenen, die
met hen van rechte plegen uit te wateren,
aan de andere zijde aangegane privaat
rechtelijke overeenkomst. Op dit .punt is
jurisprudentie, een uitspraak van de
hoogste rechterlijke macht in het land, een
uitspraak, waar men zich ook dus
prof. Visser van IJzendoorn bij neer
heeft te leggen. De overeenkomst tusschen
deze twee partijen stond op zichzelf, de
Souverein van den Lande heeft haar al
leen bevestigd en erkend, op de wijze on
geveer als thans een notaris een koopakte
verlijdt Uitdrukkelijk is bij voornoemde
rechterlijke uitspraak ook vastgesteld, dat
die bevestiging van den Souverein geen
ander gevolg heeft gehad, noch kon heb
ben, dan dat daardoor de geldigheid van
overeenkomst is erkend en aan de con-
tracteerende partijen de daarbij bedoneen
vechten en verplichtingen onherroepelijk
ïijp verzekerd, en zij alleen tengevolge dieT
bevestiging niet van karakter is kunnen
veranderen en daardoor later ook niet. is
verwisseld kunnen worden in eene regee-
ïingsdaad of acte van wetgeving.
Vastgesteld werd ook, dat na de inlij
ving van het ambacht Nieuwkoop in Rijn
land de polder, waaruit dat ambacht be
tfond en wiens ingelanden zijn opgevolgd
aan- en getreden in de rechten van de
«igenaren der gronden, ten behoeve van
wie de overeenkomst is gesloten, als zoo
danig ia blijven bestaan.
Do privaatrechterlijke rechtsverhou
ding, zooals in genoemde rechterlijke be
slissingen werd omschreven en vastge
steld, medebrengende vrijdom van bun-
■tergeld, moet dus, zoolang nieuwe feiten
daarin verandering brengen, zich niet
Jooifoen, ten aanzien van alle ingelan-
en« die als rechtsopvolgers in genoemde
®vareenkomst van 1894 zijn te beschou-
*en- als nog bestaande worden aange
merkt
•Voorts staat vast en wordt algemeen
•^genomen, dat privaatrechterlijke over-
®^komsten de basis kunnen «rijn van vrij
stelling van poldeilasten. Ten afuvten
van Rijnland blijkt zulks nog ten over
vloede uit de overwegingen van het Ko
ninklijk besluit van 0 Juli 1857. waarbij
het thans geldende Reglement voor Rijn
land werd vastgesteld. Deze vaststelling
vond plaats, wijl tusschen de Reglemen
ten, door Provinciale Staten, respectieve
lijk van Noord-Holland en van Zuid-
Holland voor Rijnland vastgesteld, in vele
opzichten verschil bestond. Rijnland toch
ligt gedeeltelijk in Zuid- gedeeltelijk in
Noord-Holland. Een der verschilpunten
betrof art. 154, waarin de Staten van
Noord-Holland hadden bepaald, dat ge-
heele vrijdom der omslagen werd toege
kend aan „eigendommen, die, volgens be
staande schriftelijke overeenkomsten, reg-
terlijke gewijsden of beslissingen van den
Souverein, ongehouden zijn tot het vol
doen van den omslag." Te dien aanzien nu
overwoog het Kon. besluit: „dat vooreerst
van eene handhaving, noch van eene ver
nietiging van overeenkomsten in een pro-
vincieel reglement sprake behoort te zijn;
dat rechterlijken gewijsden of beslissingen
van den Souverein kunnen berusten, op
een geheel anderen toestand dan waarin
thans wordt verkeerd, zoodat het onbillijk
ware ten nadeele van anderen, zoodanigen
toestand te handhaven, dat toch allen, die
gelijke voordeelen genieten, ook gelijke
lasten moeten dragen, dat echter, door het
toelaten van het tegenbewijs de gelegen
heid wordt aangeboden rechten op vrij
dom te doen gelden, wanneer die op be
hoorlijken titel rusten, en dus door het
weglaten der bepaling op geene wettig
verkregene rechten inbreuk kan worden
gemaakt
Het gevolg was, dat ln .art. 154 van
Rjjnland's Reglement, de volgende tot op
heden daar nog in voorkomende bepaling
werd vastgesteld: behoudens tegen
bewijs zijn tot de betaling der omslagen
verplicht alle gronden en wateren, gelegen
binnen de grenzen van het hoogheem
raadschap.
De geschiedenis aan de gespatieerde
woorden verbonden is derhalve geheel in
het voordeel van den Polder. De bedoeling
van de macht, die het Reglement vaststel
de, -was derhalve, dat privaatrechterlijke
overeenkomsten als tegenbewijs konden
dienst doen, gelijk ook in het boven aan
gehaalde arrest van den Hoogen Raad
werd beslist.
Gelijke beslissing werd ook gegeven in
het arerst van 20 Maart 1868, waarin de
rechten uit de dading van 30 September
1851 (het accoord dat de Droogmakerij
met Rijnland trof om 30 ets. voor elke
volle 50 cents van den omslag te beta
len) als „verkregen rechten" werden ge
handhaafd.
Hadden nu de Staten de bevoegdheid
om de bedoelde overeenkomsten van 1394
en 1851 vervallen te verklaren, voorzoo-
ver daarbij de omslagplichtigheid is gere
geld en een bepaling in het Reglement van
Rijnland op to nemen, regelende den vrij
dom van omslag binnen zekere grenzen?
Onbetwistbaar is, dat zij de bevoegd
heid tot belastingwetgeving opzichtens
waterschappen bezitten. De Staten zijn
dus in dat opzicht vrij, voorzoover de wet
hen daar niet in beperkt. En het is art.
150 van de Grondwet, dat zegt, dat de re
geling van het burgerlijk recht (onderlin
ge contracten, enz.) aan den wetgever is
voorbehouden (deze regeling is vastgelegd
in het Burgerlijk Wetboek) en art. 153
van de Grondwet, dat letterlijk luidt als
volgt: „Alle twistgedingen over eigendom
of daaruit voortspruitende rechten, over
schuldvordering en andere burger
lijke rechten behooren bij uitsluiting
tot de kennisneming van de rechterlijke
macht."
Hieruit volgt, dat dergelijke overeen
komsten beheerscht worden door het in de
wet geregelde burgerlijke recht en dat zij
staan onder de hoede van de rechterlijke
macht; conclusie: de Staten zijn niet be
voegd hunne vervallenverklaring uit te
spreken
Van ouds vindt de bevoegdheid tot be
lastingheffing in de waterschappen hare
begrenzing in de te dien aanzien verkre
gen private rechten der belanghebbenden.
Dit regiem bestond, toen het grondwette
lijk stelsel, waaronder Nederland thans
leeft, werd ingevoerd en heeft zich tot op
heden ondèr de opvolgende Grondwetten
gehandhaafd; het kan daarom niet dan
met inachtneming der in de Grondwet
vervatte regelen worden gewijzigd of op
geheven. Slechts de Wetgever zou door
wijziging van de Grondwet
daartoe in staat zijn.
Slechts het voornaamste hebben wij
uit het lijvig rapport van prof. Struycken
kunnen aanhalen. Deze opmerking, welke
op het eind wordt gemaakt, is o.i. nog
zeer ter zake. De Staten van Zuid-Hol
land hebben wel nietig verklaard het ac
coord, voorzoover dit voor Rijnland na-
deelig is, doch voorzoover dit voor haar
in het voordeel waé, hebben zij 't laten be
staan. De vrijdom van omslag wordt pt
uitgelicht, doch het onderhoud van de
waterkeering, waarmede in het contract
de Polder belast was, dat heeft men lal en
bestaanI Inderdaad wel frappantl
Het is begrijpelijk dat stemgerechtigde
ingelanden van beide Polders in den zo
mer van 1922 op het' prachtig gedocumen
teerd en van grondige studie getuigend
advies van prof. Struycken, eenparig het
besluit namen in verzet, te gaan tegen
den aanslag den Polder opgelegd. Zij
machtigden tegelijk het bestuur om, wan
neer het rechtskundig advies daartoe
strekt, tegen het in hooger beroep gewe
zen vonnis cassatie aan te teekenen.
Ook Rijnland liet een rapport samen
stellen, en wel door Mr. E. Ma Meijers,
professor in het burgerlijk en- internatio
naal recht aan de Universiteit te Leiden.
Heeft men het rapport van prof.
Struycken terstond openbaar gemaakt en
aan Rijnland getoond, dat van prof.
Meijers hield men geheim!
Eerst in September van het vorig Jaar
werd althans aan den Polder Nieuwkoop
en Noorden het dwangbevel bèteekend,
waarop Rijnland la gedagvaard om op
Dinsdag, 14 October d.a.v. te verschijnen
voor de Rechtbank te 's-Gravenhage. Op
dien dag had niet anders plaats, dan het
overhandigen van de conclusie van eisch
en VToeg de tegenpartij een termijn van
uitstel om van antwoord te dienon en
hiermede waren de zoogenaamde replie
ken begonnen, welke bestaan uit de schrif
telijke uitwisseling van gedachten tus
schen de advocaten van beide partijen.
Zoodra deze (niet de duplieken) "geëindigd
zijn komt de zaak in openbare zitting en
worden de mondelinge pleidooien gehou
den. Wanneer dit zal zijn is nog niet be
kend
CRITICUS.
BODEGRAVEN.
OP DEN Hl 1
Gooien dag. Wat een wild weer hè?
Nou, zeg dat wol. Enfin, het is
Zondag onder voetbaltijd droog gebleven.
Was het maar gaan regenenI
Waarom?
Wel, dan was er allicht niet ge
speeld. Terwijl ze nu met 31 afgestuurd
zijn.
Ja, het. begin ,van de competitie is
niet schitterend; verleden week verloren
nu weer, als dat zoo doorgaat, dan wordt
't huilen.
Ik begrijp er geen steek van. In een
vriendschappelijken wedstrijd zijn ze
haast niet te verslaan.
Het is wel eigenaardig. Enfin, laten
we dit onderwerp maar laten rusten. Hoe
vond ie die film verleden week?
Schitterend zeg! Jammer maar, dat
er zoo weinig belangstelling voor was.
Dat was treurig, ja En je hoort hier
zoo dikwijls zeggen: er is hier niks te
doen.
Ja, de Missie zal er niet veel aan
verdiend hebben.
Geen cent. Als de film op risico van
den Vrouwenbond was gekomen, had er
waarschijnlijk geld bij gemoeten.
O, dorsten ze het risico zelf niet aan?
Neen, dat vond het bestuur te groot.
Maar, om nou nog eens wat anders bij de
kop te nemen. Heb jij wat gezien van het
nieuwe uitbreidingsplan van onze ge
meente.
Ja, zooiets wel. Het centrum van uit
breiding is onze nieuwe markt.
Dat dacht ik wel. Dat is het troetel
kindje van onze burgemeester.
Och, wat zal ik daarvan zeggen: hot
is zijn eerste werk geweest in deze ge
meente en het is schitterend geslaagd.
Maar, om verder te gaan. Vanaf den wa
tertoren tot aan het begin van de Noordzij
zal een weg gelegd worden, achter de
markt om, met enkele dwarsstraten tus
schen deze en den bestaanden straatweg.
Maar voor den aanleg hiervan zijn nog
eenige bezwaren te overwinnen, zoodat
het vandaag of morgen nog wel niet zal
gebeuren.
Zooiets schijnt ook het geval te zijn
met het opknappen van de Van Tolstraat.
Ja, de kwestie is nog ter sprake ge
bracht in de laatst gehouden raadsverga
dering van Zwammerdam. De breedte
van den weg is o.a. wel besproken, maar
wanneer die mooie weg er zou zijn, is niet
gezegd.
Neen, en hij is toch zoo hard noodig,
al was het alleen maar voor die arme
wielrenners, die Zondags daar over die
slechte wegen heen moeten hobbelen.
Enfin, we zullen maar denken: wat in
't vat is, verzuurt niet.
Zoo zal 't ook wel blijven met het
verplichte sluitingsuur voor winkels en
de Zondagssluiting in Damme.
Waartoe ook die noodelooze vrij
heidsbeperking?
Nou. voor de menschen die personeel
in dienst hebben!
Maar die werken zoo laat niet meer,
daar zal de organisatie wel voor zorgen en
Zondags komen toch de meeste menschen
niet koopen. Want wie hebben het dan
druk, dat wil zeggen, waar komt publiek
in den winkel? Toch zeker bijna uitslui
tend in sigaren- en banketbakkerszaken!
Ja, het eenige is, dat de menschen in
Bodegraven het niet mogen doen, terwijl
hun collega's enkele meters verder nergens
last van hebben. In dien zin zou het mis
schien wat minder aangenaam zijn.
Och, die toestand bestaat al meer
dere jaren. Tot 9 uur-sluiting zijn de
Overtocht-winkeliers allemaal vrijwillig
overgegaan. Maar Zondagssluiting!....
Daar beginnen ze .niet aan, de
Boomschen! In de laatste Hanzevergade-
ring werd het nog gezegd: Onze opvattin
gen daaromtrent waren soepeler dan die
van onze andersdenkende dorpsgenooten.
En eenige soepelheid in de kieswet
zou niet kyvaad zijn voor de 65 gedaag
den, die op 1 Juli niet aan de stembus
verschenen zijn.
Nou ja, je betaalt een paar pop en
je bert overal af.
Dat is zoo, maar de „poppen" zijn
tegenwoordig wat schaarsch!
Begin je weer te klagen? Dan ga ik
gauw naar huis! Bonjour 1
Tot ziens, hoor!
ONZE BODEM.
Moet er hier een gebouw gezet worden
van eenige beteekenis, dan moet men
heien: de grond is te zacht om er zonder
heiwerk op te bouwen. Immers, de boven
laag is wel klei, maar hieronder bevindt
zich weer een laag veen, en dit is abso
luut niet in staat om eenige zwaarte te
verduren.
Hoe is dat alles hier gekomen? En wat
zit er dan onder het veen? Hierover wil
len wij een korte beschrijving geven.
De Oude Rijn was vroeger de uitmon
ding van de „Grootvorst van Europa's
stroomen", zooals een van onze dichters
den Rijn noemt. Dat deze rivier zijn wa
ter van gletschers uit Zwitserland krijgt,
behoef ik hier niet te betoogen.
Nu is er ten ijtd geweest, dat alles in
INGEZONDEN IMEDEDEELINGi
DE
deze streken zee was Toen kwam er een
tijdperk van hevige koude, en de Alpen-
glctschers kwamen veel meer naar lagere
streken Het spreekt dus vanzelf, dat,
toen de koudo-periode voorbij ging en het
ijs zich van lieverlede terugtrok, er ontzet
tende massa's smeltwater vrij kwamen,
die tevens steencn, print, zand en klei,
allemaal verweeringsproducten der Zwit-
sersche granietgesteenten. meevoerden.
Hier werd de stroom kalmer. Dus grint
bezonk en verder ook het zand, dat een
groote zandbank vormde, een eind voor
de monding. Deze werd ten laatste» zóó
groot, dat zij een gedeelte der zee afsloot.
Deze zandbank werd later duinenrij. Het
afgesloten stuk werd door gestadige toe
voer van zoet water, steeds minder zout.
En het Rijnwater, dat nu tot rust kwam,
kon zijn klei laten bezinken. Zoo ontstond
op het zand een laag klei, die evenwel
onder water was gelegen, en dus niet
verder kon verweren. Dit was de zooge
naamde oude blauwe zeeklei. Over deze
klei-afzetting moet men niet te min den
ken: nu nog voert de Rijn (niet onze
Rijn) pl.m. 21 millioen slib, dun klei afi
en de Maas 600.000 ton. Wat zal dus toen
hier gebracht zijn? Bovendien stroomt het
water nu gemakkelijker weg met klei en
ai, terwijl het toen in onze binnenzee tot
rust kwam en, mede door inwerking van
het nog aanwezige zout, de klei rustig kon
laten bezinken. De kleibndem komt in de
droogmakerijen boven. (Haarlemmermeer,
bijv.), waarschijnlijk ook bij de Reeuwijk-
sche en Sluipwijksche plassen gedeeltelijk.
Het water werd dus geleidelijk volko
men zoet, en hierin ontwikkelde zich plan
tengroei, die steeds diohjer en dichter
werd. Op allerlei plaatsen vormden zich
drijftillen, complexen van gestorven plan
ten ,die van den bodem losraakten en weg
dreven. Op deze tillen groeiden nieuwe
planten. Soms zonk het heele gevaarte
omlaag, om dan weer hoven te komen en
later voorgoed te verdwijnen. Het meer
werd zoo geleidelijk aan met een spons
achtige massa gevuld, en alleen de rivie
ren hielden zich diepe geulen open.
Deze grond, bijna geheel samengesteld uit
vergane planten, is het laagveen. Mogelijk
dat we deze laogveenvorming later nog
breeder behandelen. Nu moet men niet
denken, dat de bouwlaag van het veen
enkel plantenresten is. Neen. dit is juist
een heel eigenaardig mengsel: zand-, klei
en veen. Koe dat komt? Wel, sinds men-
schenheugenis is het veen doorsneden ge
weest door diepe slooten, die om de drie-
vier jaren uitgebaggerd werden. Die bag
ger werd, en wordt nog, vermengd met
stalmest dikwijls, over 't land uitgespreid.
Maar in die bagger zit ook wat klei, on
der uit de sloot vandaan en wat zand
van de diluviale lagen, wat aan de struc
tuur van do bovenlaag natuurlijk ten
goede komt. En in don loop der eeuwen is
die bovenlaag gemiddeld ruim een voet
dik geworden!
Nu rest ons nog een en ander over de
klei, die aan do Rijnoevers ligt. Deze is
natuurlijk van do allerlaatste periode,
voor de dijken or langs gelegd werden, en
de Rijn dus telkens de omtrek onder wa
ter zette. Zoo was de bodem gereed voor
zijn bewoners.
H AZERSWGUDE.
De Wilhelmina-Vcreeniging
Jubileum-viering.
De jubileerende Wilholmina-Vereeniging
alhier mag ongetwijfeld met veel genoegen
terugzien op den dag van gisteren, den eer
sten van do twoo fosstdagen, waarop haar
25-jarig bestaan luisterrijk herdacht wordt.
Eon van de voornaamste factoren voor
het wélslagen van dergelijke feesten is wel
gunstig weder on hoewel het gisteren nu
juist geen heerlijk weer te noemen was,
toch was hot geschikt genoeg om te feesten.
Is er vandaag voor de grooteren meer
gelegenheid om feest to vieren en hun be
hendigheid ^n verschillende wedstrijden te
toonen, gisteren was alles er vooral op ge
richt om de jeugd te doen genieten.
Zoo vingen om 1 uur de feestelijkheden
aan met een kinderoptocht door het dorp.
Een aardig gezicht was het de kleuters in
hun beste pakjes, overkruisd door oranje-
sjerpen te zien stappen door de Dorpsstraat
nu en dan huppelend op de blijde tonen der
muziek, waarvoor de plaatselijke Harmonie
alle zorg droeg. Dat eenieder het zijne had
willen doen, om do feesten zoo aangenaam
mogelijk te maken, bleek wei uit het feit,
dat van bijna alle huizen de driekleur was
buitengestoken, terwijl verscheidene win
keliers bijzondere zorg hadden besteed aan
hun étalages.
Bij de St. Michaëlschool gekomen werd
halt gehouden en zongen de kinderen
eenige vaderlandsche liederen, om ver
volgens op te gaan naar het feestterrein,
alwaar hen een tractatie wachtte.
Om 3 uur werd een aanvang gemaaké
met de wedstrijden, waarvan als eerste
nummer op het programma stond: hard-
loopen met hindernissen voor jongens van
1210 jaar. De mooie prijzen, voor de
winnaars in dezen wedstrijd uitgeloofd,
werden behaald als volgt: le prijs A. Breg-»
man: 2s prijs G. v d. Vaart; 3e prijs G. D.
v. d. Geest: 4e prijs Abr. Dorsman, 5e prije
B. Rietveld. Het aantal deelnemers be*
droeg 15.
Voor het volgend nummer: stoelendans
voor meisjes, waren 32 deelneemsters. De
prijzen bestaande uit fraaie kunstvoorwer
pen werden behaald door de volgende meis
jes: le prijs Jo. Haakman. 2e prijs Anna
Timmermans, Se prijs Jeanne v. d. Werf*
4e prijs Marie de Haas, 5e prijs Nelly v. d.
Werf; fie prijs Sientjo Timmermans.
Om 6 uur had een wedstrijd plaats in
hardloopen over een baan van 500 M. voor
jongens van 10 jaar en ouder. Aantal deel
nemers 12. Do prijzen, geldprijzen van 10,
7.50, 5 en 2.50 werden als volgt be-»
haald: le prijs L. Matze; 2e prijs L. van
Vliet, 3e prijs F. Fokker, 4e prijs A. v. d.
Geest.
Hedenmorgen om 9 uur werden de fees
lelijkheden voortgezet met als eerste pro
grampunt: ringrijden voor paren roet paard
ep tilbury. Tijdens het ringrijden hield de
„Harmonie" er met eenige mooie num
mers de stemming in.
Zoowel van dit nummer als van het
volgende, waarmede om 10 uur begonnen
werd, nl. ringrijden per fiets voor dames
en heeren vanaf 16 jaar, zullen wij mor-*
gen den uitslag in ons blad hekend maken.
Het verdere gedeelte van dezen tweeden
dag is vooral gewijd aan het festival, waar
aan door niet minder dan 15 muziekkorp
sen uit de omliggende plaatsen wordt deel
genomen.
Nadat de ontvangst van de directeuren
en do bestuursleden der deelnemende rro*
zeischappen had plaats gehad in de be-
stuurstent op het feestterrein en hnn de
eerewijn was aangeboden, werden te circa
2 uur de korpsen opgesteld, om een rond
gang met muziek door het dorp to maken,
met ontplooide vaandels en banieren Fel
geheel geschiedde onder de leiding der
Feestcommissie. Nadat de stoet op het
feestterrein was teruggekeerd, werden do
toebereidselen gemaakt voor den aanvang
van het festival, waarover morgen meer.
At.PHEN AAN DEN RUN.
Bijz. Vrijw. Landstorm. Onze lezers
herinneren zich zeker nog wel de Land
stormavonden van Februari il bij gelegen-»
beid van de herdenking van het 5-jarig be
staan. Drie avonden was het Nufsgehouw
stampvol en aan tientallen personen kon
geen toegangskaart' verstrekt worden
In November a.s. organiseert de B V. L.
weer twee, vermoed dijk zelfs drie avonden,
waarop o m de Leger- en Vlootfilm ver-»
toond wordt. Voor dien avond is ook de wel
willende medewerking verkregen van h"t
Alphensch Mannenkoor ..Kunst na Arbeid"
Directeur de heer Van Beek, uit Woerden.
O.a. voort dit pl.m. 40 man sterke koor uit
als hoofdnummer „Hollands Glorie" met
begeleiding van orkest. Op die avond zal
tevens aanwezig zijn een uitstekend strijk
orkest, waarvan de meeste modeworkors
uit Woerden komen. Voorts worden ter af-»
wisseling voordracht gegeven. Opmerkelijk
is, dat waar einde der vorige week tot het
houden der landstormavonden besloten is,
reeds nu aanvragen om toegangsbewijzen
binnenkomen.
Eerst half October worden de nankondi-»
gings-biljetten opgehangen. TTet is te ver-»
wachten, dat de Landstorm, gezien het groo
to succes van Februari, weder stompvollo
zalen zal trekken.
We hopen, dat deze avonden veel er too
zullen bijdragen, om de toename van het
aantal vrijwilligers in Alphen te bevorde
ren. Het Alphensohe corps bedraagt thans
reeds 220 vrijwilligers.
Oudste Inwoonster. Gisteren is del
oudste inwoonster dezer gemeente, Mej,
Wed. MookHeemskerk op bijna 101-jari-'
gen leeftijd overleden.
BOSKOOP.
Gewetensgeld. Do minister van fw
nanciën maakt bekend, dat ten behoeve
van 's Rijks schatkist is ontvangen bh
den ontvanger d^r directe belastingen,
enz., alhier, 257.09 wegens over de be
lastingjaren 1920—1921 tot en met 1924—
1925 en 250.03 wegens over de belas
tingjaren 1918—1919 tot en met 1024
1925 te weinig betaalde directe belastin
gen.
EfetfriciUit in Boskoop? Dinsdag-»
avond 22 September is in Hotel EJaaasenl
alhier een opembaro vergadering gehou-»
den, welke door eenige vooraanstaand a
personen was uit geschreven en bedoeld»
als propaganda-avond, daar op de eerst*
