DERDE NEDERLANDSCHE KATHOLIEKENDAG.
*17 r DONDERDAG.
Eenige aanvullingen van het gisteren ge
geven overzicht moge hier een plaats vin-
jd^n
Mgr. Lorenzo Schioppa, apostolisch in-
Serniuitiua te 's-Gravenhage, werd bij de
(Pontificiale Hoogmis in de kerk van de
.H. Anlonius en Lodewijk geassisteerd
Idoor den Hoogeerw. heer Mgr. H. J. M.
{Taskin, president van het seminarie War-
;gnond als presbyter-assitens; troondiakens
fwaren de Hoogeerw. heeren prof. J. D. J.
'{Aengenent, hoogleeraar van het seminarie
{Warmond en Th. F. Ebbinkhuijzen, regent
Van hetseminarie Hageveld, diaken en sub-
Idiaken ad missam de Zeereerw. paters
pastoor S. A. J. Gilissen O.F.M. en K.
[Vriend O.F.M. De overige functies werden
vervuld door heeren theologanten van het
Igrooto sminarie Warmond n.l. ad my-
'tram A Trouwborst, ad baculum F. Loh-
inan, ad librum G. de Rooij, ad ampullas
[A. Hoogeveen, ad candelam W. Westerho
lten, thuriferarius F. Bollinger, caerofera-
jfai B. Plat en L. Boomgaard, familiares A.
ft. d. Hoeven, J. Verhaar, A. v. d. Togt en
[A. Geerlings.
•1 Sectie Vil, waarin prof. W. Nolet van
(Warmond sprak over het „aandeel van het
Katholicisme in onderwijs en wetenschap"
fwerd gedeeltelijk bijgewoond door Z. D. H.
Iden Aartsbisschop, mgr. H. v. d. Wetering.
Prof. Nolet besloot zijn rede met te wij-
Den op do Katholieke Universiteit.
„De stichting van do Nijmeegsche uni
versiteit, die ons een keurcorps gaf van
vrijgestelden voor de wetenschap, bevat
echoone beloften, wanneer het werk van
die mannen gedragen gaat worden door do
'daadwerkelijke sympathie van katholiek
Nederland. D e steun is katholieke plicht,
maar die steun Is ook vaderlandsche
plicht, omdat wij katholieken, die de af
stammelingen zijn van degenen die ons
volk hebben gekerstend en beschaafd, die
!het een eervolle plaats onder do volkeren
bezorgd hebben, en die naar best vermogen
In de dagen der verdrukking de katholieke
beschaving met den godsdienst hebben be
waard, het onze hebben bij te dragen tot
Verrijking van de nationale cultuur met
<de rijke schatten, die in de beoefening der
weienschap volgens katholieks opvatting
verscholen liggen."
Na eenige gedachten wissel in dankte de
voorzitter dezer sectie, Dr. Verhoeven,
prof Nolet voor zijn leerrijke rede. Spre
ker hoopt dat de rede ook bulten den kring,
waarin zij gehouden werd, bekend zal wor-
'don. In steun aan het onderwijs en we
renschap, aldus spreker ten slotte, mogen
W!j onzen dank toonen aan het Doorlucht'g
(Episcopaat, dat met zooveel zorg het Ka-"
tholiek onderwijs en de Katholieke welon-
■chap omgeeft.
Nadat Mgr. Van de Wetering zijn zegen
bad gegeven, werd deze vergadering ge-
iloUn.
Sectie VIII, waarin door Dr. E.
(Haslinghuis werd gesproken over „het
aandeel der Nederlandsche Katholieken
aan de plastische kunsten", was, evenals
He vorige, druk bezocht.
Do vergadering werd voorgezeten door
Ir, Jos Guypers te Roermond. Aan de be
stuurstafel hadden met den voorzitter
plaats genomen .Joan Colletten, Prof. dr. R.
|dch ten berg O.F.M.
Op zijn inleiding liet dr. Haslinghuis
fcen serie lichtbeelden volgen betreffende do
bouwkunst, beeldhouwkunst, houtsnijkunst
ichilderkunst en kleinkunst.
Eerst werden vertoond oude dorpskerk
jes o.a. van Hilligersherg, Naaldwijk en
feuidlande. Vervolgens kreeg men verschil
lende kerken te bewonderen uit de Holland-
ache steden, uit Delft, Amsterdam, Alk
maar, Haarlem en Utrecht. De reeks werd
aangevuld met afbeeldingen van koorban
ken, preekstoelen en wandschilderingen,
(terwijl ten slotte eenige reproducties van
inonstransen werden getoond.
Door dezo lichtbeelden werd de inleiding
Vfln dr. Haslinghuis op uitstekende wijze
geïllustreerd.
Wie zioh herinnert vrat wij gisteren
gchreven, begrijpt dat wie deze proeve, om
(oultuur te laten zien, hebben toegejuicht.
Aan het e'nd der vertooning bracht de
Inleider hulde aan den pionier, den groo-
iten bouwheer P. Cuypers, die zulk een
groot aandeel heeft gehad In de opleving
IDnzer Katholieke architecturale kunst.
De voorzitter dankte dr. Haslinghuis
)roor zijn heldere uiteenzetting en in het
bijzonder voor de hulde aan zijn vader ge
bracht.
Hierop deeldo de voorzitter medé, dat
bet bestuur der sectie gaarne zou zien dat
Sfloor een motie aan het hoofdbestuur van
(fle Katholiekendagen zou worden verzocht
om een sectio voor de plastische kunst be
stendig op te nemen in de samenstelling
'der Katholiekendagen. Een desbetreffende
motie werd met algemeene stemmen aan
genomen.
In Sectie X werd, zooals bekend, door dr.
ÏJ. J. Sicking gesproken over „de groole
Katholieke figuren van Nederland".
Deze vergadering werd ook gedeeltelijk
bijgewoond door Z. D. H. den Aartsbis
schop Mgr. H. v. d. Wetering.
Do rede was buitengewoon mooi van in
bond en vorm.
In zijn peroratie schilderde spr. al die
Keil igen en groote Katholieken van Neder
land in aanbidding om het Lam Gods even-
kis op het schilderstuk der gebroeders van
feijok, den kreet aanheffend: Geloofd zij
Jïesus Christus ln het H. Sacrament.
.1 De voorzitter, prof. dr. A. Steger, zei de
In zijn dankwoord aan den spreker o.m.:
Jw rede, geachte dr. Sicking, is een ware
Nederlandsche huilde aan het Allerheilig
ste Sacrament".
d Sectie XI (Er aijn elf sectievergaderin
gen in totaal gehouden; Sectie IX, Letter
kunde, was, zooals gemeld, uitgevallen)
werd voorgezeten door den Hoogeerw.
heer Th. F. Ebbinkhuijsen, regent van het
Seminarie Hageveld, en was gewijd aan
de bespreking van de uitbreiding van het
Christendom door Katholieks Nederlan
ders.
Aan de bestuurstafel hadden behalve Re
gent Ebbmkhuijsen nog plaats genomen
mgr. dr. J. Olav Smit, Apostolisch Vica
ris van Noorwegen, rector Th. Beckers uit
Voorscholen en kapelaan A. F. J. M. de
Wit uit Arnhem. In de zaal was o.a. nog
aanwezig dr. Vriens, voorzitter van de In
dische Missie-vereeniging.
Pator H. Raymakers O.I.OM., rector
van het Missiehuis Sparrend aal te Vught,
hield een rode over „Uitbreiding van het
Christendom door Katholieke Nederlan
ders".
Rector Bekkers wees er na deze rede op,
dat pater Raaymakers wil. ■1-f in ieder ge-
rin missionarissen gevonden zullen wor
den. Dit Is al reeds tprstond mogelijk door
het krachtigste middel voor de missie-
actie: het gebed. Daartoe zal spr. een for
mulier met een tweetal gebeden voor de
missie onder de aanwezigen verspreiden en
wekte voorts op lid to worden van de drie
centrale missiegenootschappen: het Ge
nootschap tot Voorlplant-'ng des- Geloofs,
de H Kindsheid en het Liefdewerk van
den H. Petrus.
Mgr. Smit. nam hierna het woord en
dankt© pater Raaymakers voor het door
hem gesproken woord. Als men zelf In de
m'ssio is, voelt men het meest den bescha-
venden invloed van den missie-arbeid van
vroegere missionarissen.
Noorwegen is een beschaafd volk; in be
schaving ons zelfs 10 jaar vooruit! Wij
moeten dat beschaafde volk tot ons trekken
door middel van onze ziekenhuizen en
scholen.
Onze scholen in Noorwegen worden
reeds meer door niet-kalholleken bezoc,ht
dan door katholieken. Dat Is een bewijs
van den beschavingsinvloed van het ka
tholicisme. Gewoonlijk geeft de katholieke
priester ook onderricht op de scholen. Pas
toor Snoeijs was leeraar op het protestan-
tische gymnasium te Tromsö.
Zien we naar de musea; wat een fijne
kunst vindt men daar uit de katholieke
middeleeuwen. Wat een beschavende in
vloed gaat er dus uit van het Katholle'smel
Spr. ondersteunde de woorden van pater
Raymakers en ook van rector Beckers om
voor den missie-arbeid 1e bidden. Neder
land leeft meer. met ons missie werk en
blijft mede'even aldus eindigde Mgr. Smit,
zijn luide toegejuichte toespraak.
SLOTVERGADERING.
Onder buitengewoon groote belangstel
ling ving gistermiddag te half drie uur de
slotvergadering aan.
Om streek s. half drie kwam een stoet van
kerkelijke hoogwaardigheidsbekleeders de
zaal binnen, voorafgegaan door prof. Aen-
nenf.
De aanwezigen zongen „Aan U, o Ko
ning der eeuwen".
Achter prof. Aengenent schreden H.n.
D.D. H.H. Mgr. H. van de Wetering, Anrlo-
b'sschop van Urtecht, Mgr. A. J. Callier,
bisschop van Haarlem, Mgr. dr. Jan Olav
Smit, Apostolisch Vicaris van Noorwegen,
Mgr. Nolens en Mgr. B. Eras, en de leden
van het hoofdbestuur van den Katholie
kendag
Do secretaris, de Hoogeerw. heer prof.
Aengenent. deelde mede, dat na de groe
ten van de Katholieken uit Iüië, overge
bracht door pastoor van Ryckevorsel, door
het hoofdbestuur werd besloten het vol
gend telegram te verzenden als een groet
aan de Katholieken van Indië:
„Do Nederlandsche Katholieken te
's-Gravenhage op den Derden Katholieken
dag hijeen, zenden een broederlijken groet
aan do Katholieken van ïndie/' (Levendig
applaus).
Uit Rome werd hedenmorgën, deelde de
secretaris verder mede: het volgend tele
gram ontvangen:
De H. Vader, zeer gevoelig voor de edele
gevoelens der Katholieken van Nederland,
vereenigd op den Katholiekendag te 's-Gra
venhage, dankt, van ganscher harte voor do
betuigingen van kinderlijke, aanhankeliik
heid. uit de beste wenschen voor het volle
dig welslagen van hun werkzaamheden en
zendt. Zijn Vaderlijken zegen als onderpand
van Zijne welwillendhe'd en van de hemel-
sche gunsten.
(w. g. Kard. Gasparri).
Daverende toejuichingen.
Baron Van Wijnbergen zeide vervolgens,
dat het werk van de Katholieke pers zeer
wordt gewaardeerd. Over haar beteekenis
behoeft nu niet te worden uitgeweid, want
daarvan bleek pas nog weer, bij bet
merkwaardig bezoek van den Aarts
bisschop aan Rotterdam.
Wij verwachten van de Katholieke pers
deugdelijke, duidelijke en betrouwbare Ka
tholieke voorlichting en wij waardeeren
het, dat de Ivitholieko journalisten vaak
na hun inspannend werk lu.st en gelegen
heid vinden naar buiten persoonlijk op te
treden, zooals in deze slotvergadering de
sympathieke hoofdredacteur van „De Tijd",
den heer Alphons Laudy, wien spr. thans
het woord geeft.
DE ROEP DER HISTORIE-
Indien het een proefstuk van zinrijk or-
gauiseerend initiatief mag heeten, om den
Nederlandschen'Katholiekendag, die van
de Utrechtsche Kerkmetropool zijn uit
gang nam, te richten naar do regeerings-
stad van Holland, dan slaagt die opzet,
volkomen in do slotvergadering, waar wij
thans zijn neergezeten aan het einde der
betoogingen, die drie dagen lang het gan-
sche land hebben geïmponeerd. Want de
Ivork en de Staat, in Utrecht en Den Haag
geboren, ontmoeten elkander in de Hof-re
sidentie, waar alle wegen van ons Katho
lieke volk vandaag samenloopen als in Sun
natuurlijk middelpunt.
Spr. brengt aan H.H. D.D. H.H. den
Aartsbisschop en de Bisschop van Haar
lem een eerbiedigen groet.
En vervolgens aan mgr. dr. Nolens, „den
politieken sphinx" (gelach). Maar een
sphinx, die alle raadselen weet op te los-
sn (applaus). En met hem als politieke
leider gaan wij weer met vertrouwen den
nieuwen politieken toekomst tegemoet (ap
plaus).
Wat onze eigen stemming in deze slot
vergadering betreft, de weemoed van het
afscheid is minder sterk dan de blijdschap,
dat het geheim van het koningsprobleem
zoo machtig ons hart heeft geraakt.
Drie dagen lang en nog uit deze mach
tige vergadering hooren wij de stem der
geschiedenis ons toeroepen: Gij, Katholie
ken van Nederland, zijt de grondleggers
der beschaving, dio gij met uw landgenoo-
ten gehouden zijt door uw gezamenlijko
inspanning te voltooien. Want bij u be
rusten de oudste nationale titels, rechten
en vrijheden; gij deedt kiemen in ons volk
de vaderland-vormende krachten, gij, en
gij alleen, gij zijt de eerste bouwers vau
do natie!
Wat de historie roept in deze weidsche
vergadering van het Katholieke intellec-
tueele nageslacht, dat de titels navraagt
van zijn verleden, is de roep van Egmond:
„De abdij van Egmond èn de christelijk-
nationale cultuur van Egmond behooren
te worden herbouwd!"
Gelijk de menschlieid in haar zwaar
verminkte ziel do erfschuld, zoo sleept ons
volk zijn tragisch geheim mee in de ver
spilde genade van zijn oorspronkelijke
roeping. Ons allerprachtigst vaderland, uit
zijn verleden gestooten en verward in de
harmonie zijner beschaving, wordt be
volkt door verdeeldheid.
Hoe het mogelijk werd, dat zooveel ver
deeldheid in ons bloeiend volk en zijn be
schaving gevallen is?
Indien onze historie haar biecht belijdt,
kan op haar Katholieke schuld geen barm
hartigheid dauwen, tenzij door zelfveroot-
moediging wars van hooghartige gedach
ten over broeders, die, langer dan drie
eeuwen van ons gescheiden, de slachtof
fers van hunne en onze fouten zijn gewor
den. Hun fragmentarisch geloof doet tus-
schen de puinen, onder hen neergeschud,
nog eenige hoofdwaarheden bloeien uit de
vruchtbaarheid onzer eerste eeuwen; maar
de zonden van hunne en onze vaderen zijn
in monsterachtige uitbarstingen aan ons
allen gewroken.
Maar niet de zonden van ons alléén
sloegen met verminking ons volk, dat zich
door de geschiedenis voortsleept, gewond
in zijn geloof, verscheurd in zijn nationaal
aderenweefsel en zijn krachten verliezend
uit de vyegstroomende genaden van zijn
binnenleven. Neen, niet de zonden van ons
alleen teisteren de natie, want al hebt gij
Protestantsche landgenooten, de biecht af
geschaft, ook het geweten van uw geschie
denis zal in het licht der eeuwigheid zich
niet onschuldig verklaren.
Wij weenen met u, want wij hebben ge
zondigd tegen God, gelijk wij zondigden te
gen elkander.
Wij zijn geen Katholiek volk gebleven,
wij zijn geen protestantsche natie gewor
den, wij hebben alle pijnen te lijden
van den broedertwist.
Maar hoor, de historie roept!
De historie roept, en de geslachten van
het Nederlandsche verleden roepen door
haar stem, o, bid met ons, opdat gij
noch wij dien roep miskennen, want wat
de historie roept aan het nationale hart
van ons beiden is: één taal, één geloof,
één Kerk, één natie!
De historie roept! Zij roept niet onzen
geestelijken ondergang, doch dat wij leven
in de volheid der waarheid, die ook u zal
vrijmaken en ons samenbrengen in één
christelijk-nationalen tempel.
Indien ik in eenvoud en ver van alle po
litieke berekeningen spreek uit de oprecht
heid van het Katholieke binnenleven, dan
mogen onze niet-christelijke medeburgers
die wij al te eenzijdig plegen te naderen
langs dén zelfkant van het twistend partij-
bestaan van d<*:en Katholiekendag de
bekentenis opvangen, dat ons bidden en
werken nog machtige dingen verwacht in
de eeuwen, die wij weten opgetrokken aan
de sterke hand van God.
Na de hereeniging met onze afgeschei
den broeders is onze roeping nog niet ver
zadigd.
Wij zullen niet berusten in een Te Deum-
stemming, vóórdat wij de religieuze een
heid van de natie hebben bevestigd in de
nieuwe sociale orde van een uit haar mid-
deleeuwsche as geloopen maatschappij.
Het zou een misdaad tegen den Vader van
alle menschen en het vaderland van alle
Nederlanders zijn, zoo wij onbekommerd
de meer dan zevenmaal bcndoidduizend
kiezers, die de vorige maand de vlam van
den klassenstrijd in ons nationale leven
wierpen, lieten verbitteren in een rebellie
tegen den Vader en het vaderland beide.
Smeden wij de nieuwe wereld-in-wor-
ding, opdat ze christelijk zij!
Want ook dit is onze historische roe
ping, dat wij den doop van Willibrord
zullen toedienen aan den modernen arbeid,
den handel en de nijverheid, nu nog vaak
in het wild leven naar de wolvennatuur
van een heidendom van eigenbaat.
Wij willen om de katholieke en nationa
le boodschap van Vader Willibrord ons
gansche volk verzamelen en protestant
noch liberaal, Israëliet noch heiden, socia
list noch communist uitsluiten van de
roeping, tot welke wij allen geroepen zijn.
De historie roept ons, die de verant
woordelijk dragers zijn van haar onver-
dwaalde grondbeginselen, om het geloof
onzer vaderen eerst in ons zeiven, daarna
in de natie te laten uitgroeien tot een
eigen beschaving van de hoogste orde.
O, kon ik als den eersten Pinksterdag
van zulk een beschaving in deze vergade
ring een storm schudden en een ruischen-
de vlaag van den H. Geestl.
0 wind, die waait waar gij wilt, waai
ons uw levensadem toe, stort ons in onze
eigen oorsprongen en diepten en de rijk-
dommen der kinderen Gods, vernieuw onze
barende krachten In de geweldige kerkva
derlijke werelden, opdat wij in dit kleine
land eindelijk 't katfctlicisme beleven en
voortbrengen in zijn volle beschavings
kracht, en de natie zich tot ons keere en
erkenne: „Katholieke beschaving, gij
waart de moeder van mijn verleden, in
uwe handen begeef in mijn toekomst!"
In het eerste verschiet van dit eigen
cultureel© program zien wij uit de een
zaamheid, waar een monopolie ons eeuwen
lang hield afgezonderd, de nieuwe hoop
rijzen onzer intellectueele toekomst, den
ontzaglijken geestesromp, dien wij te Nij
megen hebben gefundeerd en dien wij
zoo God helpe en Neerlandia Catholica!
zullen afbouwen als den hoofdtempel van
onze „eigen cultuur" in een volledige R.K.
Universiteit.
Het cultureele program van dien toe-
komstigen Nederlandschen Katholiekendag
zal ook en niet als door een toevallig
initiatief op een nevenvergadering maar
op een hoofdvergadering het beraad
plaatsen over onze houding tot het in
tweeën gebroken broederland, waar onze
cultuurwaarden van eeuwen nog over de
grenzen liggen.
Nog dit jaar ressoneert de stem van dit
expansieve Nederland in de geschiedenis
van Europa, dat twee onzer voorvaderen
heeft gevierd voor het forum van de we
reld.
Op zijn derde eeuwfeest vordert onze
volkenrechtelijke voortrekker Huig de
Groot uit zijn Katholieke gedachtenwereld
het vaderland op voor de wereldmissio
van den vrede door,het recht; en in het
zelfde jubeljaar werft in zijn vaderland
voor de wereldmissie van den vrede door
de goddelijke Waarheid de Nijmeegsche
burgemeesterszoon Petrus Canisius, die
als Huig de Groot Nederlander is ge
weest om Europeeër te worden, en Euro
peeën geworden, om nu als Kerkleeraar
zijn vaderland en de gansche weivld te
verlichten met het „Linnen Christi!"
Als Nederlanders en als Katholieken
gevoelen wij ons fier, om op de lichten
van die beide weroldpiloten langs den
cultureelen aardbol de vaarwegen van on
ze wereldzendingen tfr zoeken. En wij zul
len ze vinden en niet missen op de int er-
nationale gevoelsstroomingen, die ons
gunstig zijn, want men zal ons erkennen
als zonen van het kleine grcote-land, dat
tusschen de Europeesche oorlogskraters en
de zeeën van vuur vijf jaar lang de vlucht-
plaats van het lijden en medelijden was,
toen langs onze grenzen Keizers en Ko
ningen vochten om bun kronen, maar hier
te midden van haar volk-ln-vrede een Ko-
ningsvrouwe in de loutere kroon der
liefde de edelste kroon der wereld won.
Nog dt vorire maand fcebleu w ij het im-
p^neerond schouwspel fceieefa, dat ons
volk bij de stembus zijn lol in handen nam
sn opnieuw, ook in het bestuur van zijn
nationale toekonft Christus koos, hóór
Christus, uw Christus, ónzen Christus,
den „Christus boven alles", zooals haar
koninginnehand Hem voor eeuwig in de
historie van Nederland beschreven heeft.
Christus boven alles! dat is de eind-
roep der historie dien wij. nageslachten
van de eerste bouwers der natie, zoo zui
ver verstaan uit den koninklijken mond als
een echo van den beginroep der tradi-
tiën, waarin wij onze nationale gevoelens
laten uitstroomen tot de geliefde en van
Christus geleide Koningin!
En daar alle menschelijk gezag maar de
uitdrukking is van uw goddelijk gezag, o
Christus, Die om Uw troon deslevren en de
volken beweegt, zoo duld, dat ik langs de
hiërarchische ladder van Uw zichtbare ge
zag opklim tot U. Heer van de natie en
de gansche wereld, om door den onwaar-
digsten mond der hier verzamelde Kerk
van Nederland U toe te wijden ons volk
van veel misverstand en goeden wil, opdat
Gij het door de Liefde, welke de schep
pingskracht aller .dingen is, moogt bewe
gen naar U, tot "Wien onze' historie roept
en in oneindige onverzadigdheid blijft
roepen, o Jezus Christus boven allps, gis
teren, heden en in alle eeuwigheid.
Na deze rede, meermalen door daverend
op plan's onderbroken, werd den spreker
een geestdriftige ovatie gebracht.
Slotwoord Mr. A. Baron van Wijnbergen.
De voorzitter. Baron van Wijnbergen,
sprak dan als volgt:
Den heer Laudy zij namens de vergade
ring hartelijk dank gebracht voor de rede,
zoo enthousiast als van hem en van maar
wein:g anderen in den lande kan worden
verwacht.
Terugziende op de afgeloopen dagen
brengen wij allereerst eerbiedigen dank aan
God voor Zijn Zegen op ons werk. Het past
ons vervolgens dank te brengen aan de
medewerkers van hoog tot laag, die hun
gewaardeerde krachten aan de voorberei
ding en voor het slagen van dezen Katho
liekendag gaven.
Hetgeen ons in de afgeloopen dagen
voorgehouden werd moet ons de zwaarte
doen gevoelen onzer katholieke verantwoor
delijkheid. Het „noblesse oblige" (adel legt
plicht op) geldt voor ons. Het doel. dat
men z:ch als conclusie van dezen Katholie
kendag vooral voor oogen moet. houden, is
aangegeven door Pater Borroinaeus de
Greeve in de zoo heerlijk-Roomsche bij
eenkomst in de Kerk van den Boschkant
in zijn wensch. dat ons volk meer en meer
doordrongen moge worden van den echt-
Frandscaanschen geest. Ik hen overtuigd,
aldus spr., dat dan ons openbare en pri
vate leven meer en meer den naam vau
Katholiek waardig zal worden.
Ik kan, aldus spr.. niet allen bedanken,
waartoe mijn hart mij opnieuw dringt, die
hun aandeel hebben gehad in het welsla^
gen van dezen Katholiekendag: moge ik
hen allen samenvatten ln een hartelijk
dankwoord aan de heeren dr. Deckers en
Kortekaas, voorzitter en secretaris van het
Uitvoerend Comité, die het bewijs lever
den, hoe door gTondige voorbereicbng en
goede organisatie een grootsch en omvang
rijk werk kan tot stand komen, waarvan
wij in de afgeloopen dagen dankbaar ge
noten hebben.
Dank Brengen we ook gaarne aan de Be-
zoekers, vooral aan hen, die van elders
kwamen. Daarbij mag de vraag gesteld, of
de katholieken, die door geboorte, ontwifc?
keling, maatschappelijke functie of fortuin,
vooral ln verhand met het onderwerp van
dezen Katholiekendag, hier verwacht had-i
den mogen worden, er wel voldoende aan
deel in genomen hebben en in deze wel ten
volle aan hun roeping hebben beantwoord.
Dankbaar, innig dankbaar verklaren wij
ons ten slotte voor het hooge voorbeeld,
door onze Doorluchtige Bisschoppen gege
ven, Die niet alleen de Katholieken tot de
zen dag opnieuw bijeen riepen, maar ver
der Zelf de Kerkelijke plechtigheden wil
den verrichten en een aansporend voor
beeld gaven door bezoek zoowel van hoofd*
als nevenvergaderingen.
Baron van Wijnbergen constateerde ver
volgens met genoegen, dat M-rr. Smit, ge
tuige zijn tegenwoordigheid, in het hooge
Noorden Zijn "Vaderland en landgenooten
niet vergat, Deze woorden deden de verga-'
doring Mgr. Smit een hartelijke ovatie
brengen. Ten slotte bracht Baron van
WijnbeTgen bijzondere dank aan Mgr..
Gallier voor de gastvrijheid in Zijn Dio
cees genoten en verzocht Haarlem's Bis
schop tot besluit aan de vergadering Zijn
Bisschoppelijken Zegen wel te willen ver
kenen.
Mgr. Callier gaf hieraan bereidwillig ge
volg, terwijl de vergadering neerknielde.
Terwijl de Bisschoppen op het podium
stonden, werd het Roomsche Blijdschap ge
zongen. De Aartsbisschop verliet zijn
plaats, om naar den heer Alphons Laudy
te gaan en deze te complimenteeren met
zijn schooue voordracht.
De Bisschoppen verlieten de zaal; de
aanwezigen hieven het Wilhelmus aan.
PONTIFICAAL LOF.
Met een Pontificaal Lof in de kerk van
den H. Jacobus aan de Parkstraat, gece
lebreerd door Z. D. H. Mgr. A. J. Callier,
Bisschop van Haarlem, werd de Derde
Nederlandsche Katholiekendag gesloteii.
Z. D. H. Mgr. Callier werd daarbij ge-'
assiteerd door de Zeereerw". heeren H. Al
Th. van Dam, deken van 's-Gravenhage als
diaken, en p.'stoor J. de Greeve S.J. als
subdiaken. Ceremoniarius was de wel-
eerw. heer J. v. d. Tuyn, secretaris van het
bisdom Haarlem, terwijl de overige func
ties vervuld werden door de volgende eerw.
heeren theologanten van het Seminarie
Warmond: ad baculum A. Trouwborst, ad
my tram G. vau Dijk, thuriferarius A. van
Rooijen, lavabo A. Geerlings, eaeroferarii
C. Pouw en B. Damen.
Terwijl het zangkoor het „Ecce Sacerdos
et Pontifex" zong. werd Mgr. Callier, die
vergezeld was van Mgr. dr. Jan Olav Smit,
Apostolisch "Vicaris van Noórw^eo. door
de dienstdoende geestelijkheid aan den in
gang der kerk ingehaald. De tallooze me
nigte, die het kerkgebouw vulde, zegenend,
schreed de grijze Kerkvorst naar hef al
taar, waar Z. D. H. na de gebruikelijke
ceremoniën het Pontif-'oaal Lof celehrporde.
Mgr. dr. Jan Olav Smit had ter zijde in
het priesterkoor plaats genomen.
Binnen het koorhek merkten we nog op:
Mgr. H. J. M. Taskin, president van hef
grool-seminarie Warmond, leden van hel
hoofdbestuur en van het uitvoerend comité
van den Katholiekendag en vele eerw. hee
ren geesleliiken.
Het vereenigde zangkoor onder leiding
van den directeur, den heer J. Bakker zong
„Adoro Te" van Ph Loots, „0 Sacrum"
van Haller, „Magnificat'' van W:tt. het
achtstemmig „Te Deum" van Huh Cuy
pers, waarvan de solo-partij vervuld werd
door den heer P. v. d. Oever. ..Tantum
Ergo" van J. Bakker en cantate Domino,
van Hassler De or^elbeweleidin"- was ir
handen van den organist, den heer J. Kap-
teijn. die avoorspel op het orgel voor
droeg „Marchc Solennelle" van Alnft.l
Mail'y en „Improvisatie" van P!«1 >r»s
Loots en als naspel „Alleluja" van G. F.
Handel.
Na het Lof verbet Mgr. Callier, begeleid
door de dienstdoende geestelijkheid zege-I
nend de kérk.
Tot besluit van den derden J\Tedcrland-
schen Katholiekendag is gisteravond ren
gemeensehanneliike maaltrid opbonden,1
waarvoor zich een gTOot aantal deelnemers
hadden opge'/even, d:e rich vereenigd en
aan een drietal lance tafe's in een der,
nieuwe zalen van den D'erentuin.
POSTZEGEL-NIEUWS.
Nieuwe en oude Turksche postzegels.
Turkije heeft de vorige maand nieuwe
postzegels bij de firma Bradbury, Wilkin
son Co. te Londen in bestelling gegeven
Hierover deelt de N. R. Grt. nog het vol
gende mede:
Do oplage zal 110 millioen postzegels en
5 millioen briefkaarten bedragen. De ver-!
schillende waarden van de geheele serie';
postzegels zullen zijn: 200 (op het oogew
blik pl.m. 2.60), 100, 50, 25. 15, 10, 5,
3, 2 en 1 piaster; en 20 p.) en 10 (J4 p)|
para's. .3
De zegels zullen van vijf verschillend®
soorten zijn. 53 millioen zullen den beelde
naar dragen van den Ghazi, maarschalk
Moestafa Kemal pasja, den bevrijder va|
het Turksche vaderland; 4i millioen .hel
plaatje van Boz-Koert, waar de beslissen
de slag tegen de Helleensche indringing j®
gevslagen: 9 millioen dat van de Sakaria-
rivier, langs welke de Hellenen onder;
voortdurend zwaar- kampen naar zee zijw
teruggedrongen: 43 millioen dat van hft
oude kasteel van Angora: millioen dal!
van de rivier Kizil Irmak, waarlangs de
Hellenen insgelijks zijn teruggeworpen.
De „postzegelcommissie", ingesteld bij
de directie der posterijen van Stamboel
(Konstantinopel), houdt zich druk bezig
met het sorteeren van de nog aanwezig®
zegels van oude, niet meer in omloop zijn
de uitgaven, ten einde die eerstdaags ten
verkoop te bieden aan handelaars en h®"
hebbers.
x 1
