Tweede Blad HET GEHEIM VAN DE ZEE. Donderdag 18 Juni 1925 bi^NE^LA^D Mr. Dr. D. A. P. N. KOOLEN. Niet opnieuw Kamervoorzitter. Een redacteur van de „Msbd." heeft een nderboud gelmd met mr. dr. Kooien en ij schrijft o.m.: \"a een druk parlementair jaar is mr. jr.' Kooien weer eens thuis lezen wij t Eerste Kameroverzicht in de „N. G. nrt." Mr. Hendels had in den Senaat durven rgen: „Hoeft de minister do Tweede Ka- ner voor den gek staan houden of doet hij iet ons hier?" Do overzichtschrijver teekent hierbij au: ijHo voorzitter der Eerste Kamer laat ,'ilk'c uitroepen kalm passeeren: zijn colle- ia Kooien (die trouwens bij een passievo loading voor boel wat erger consequenties i ongeregeldheden zou komen to staan in do leider der nog steeds rustige Ka- ïiT van vijftig) zou hier stellig ingegre- ien hebben". Volkomen juist. Mr. dr. Kooien be- nnide, dat bij zulk een onbehoorlijkheid not zou hebben laten passeeren. Men heeft de laatste jaren van deze en aijdo wel 'ns gesputterd tegen hot eit, dot ons land een Katholieken pre fer had, en daarbij nog een Katholieken oorzitlcr zoowel van de Eerste als van de 'ïveedc Kamer. Maai", op wien men ook critiek beeft lurven uitoefenen, voor de geweldige ges- io en tact van mr. dr. Kooien als voorzit- er onzer Tweede Kamer hebben vriend en ijand niet- anders dan bewondering en esëect gevoeld. De geweldige gestie. Vijf jaren lang is mr. dr. Kooien nu oorzitter van de Tweede Kamer geweest, en van die vijf jaren van" vele en langdu rige parlementaire zittingen is mr. dr. ïoolcn geen oogenblik van zijn zetel weg- fewecst. De eerste en tweede ondervoorzitter lebben geen kans gehad om hem slechts voor eenmaal op bet voorzitlersgostoelte D vervangen. Mr. dr. Kooien was present in den mor gen, in den middag, in den avond, in-den lacht, die vaak al weer morgen werd. Eu dat vijf lange jaren. Hans heeft in zijn „Parlementsfilm" in iet weekblad „De Vrijheid" op een zeer ettlienslelijke manier hulde gebracht aan keu ongemeenen Voorzitter als parle- D&fair kampioen. Dat was „noch nie dagewesen". Kooien leek met het voorzit lersgcst oei- !e vastgegroeid, en ook decoratief was hij Spin oen figuur, die do Kamer be- Mschto. „Van uw pkysiek moet deze geweldige afifgemeene praestatie toch heel wat ge vorderd hebben", opperden wij. De ï'ohuste man lachte er eens om. „Ja", oi bij, „maar op den duur stelde' ik er ok een soort van sporteer in, ik wilde rolhotiden tot het laatste toe". Toen Kooien voor het voorzitterschap wrd aangewezen, ging hij zijn licht eens opstoken bij zijn respectabelen voorganger mr. Fock, die nu gouverneur-generaal van Indiij is. En diens advies luidde: „Zooveel moge lijk zelf doen!" En Kooien heeft 't zelf gedaan, altijd in immer bij dag en bij nacht, vijf jaren lang. Ook de manier „waarop" beeft aller vcrivondcri ng verworven. De enkele woorden van den Kamerover zichtschrijver van de „N. R. Crt." hierbo ven geciteerd, beduiden al voldoende, dat Kooien de Kamer meester was. Hij bezat do gelukkige eigenschap dat bij bij dit span van honderd, waarbij nog al wat dartele springers zijn, de teugels strak kon houden zonder daarbij al te autocratische allures aan te nemen. Kooien is een populairen Kamervoorzit ter geworden. Hij heeft veel kunnen berei ken en veel van de leden gedaan gekregen. In onze democratische parlementen kan liet nog wel eens erg vrijgevochten toe gaan, zoolang Kooien het voorzittersge- sloelte innam heeft hij ook niet weinig door den invloed, die van zijn persoon uitging, het merk van Hollandsche soli diteit op onze Tweede Kamer blijven druk ken. Hij heeft de voldoening gehad de begrootingsdehatten altijd binnen de per ken te hebben kunnen houden en ze al tijd op den gestelden tijd te kunnen be sluiten. .Voor wat dit zeggen wil, heeft men maar even naar Frankrijk te kijken, waar men zoo wat het heele zittingsjaar aan de be grootingen bezig is, zoodat men telkens voor twaalfden van het budget moet stemmen, terwijl de gewone wetgevende arbeid zoo nu en dan maar eens tus- schen een begrooting wordt ingeschoven. Ook in België gaat men bedenkelijk dezo richting uit. Een groot voordeel ten onzent is dat wij do rantsoeneering van spreektijd hebben, mcendo de voorzitter. Ook als bij als voorzitter de rantsoeneering niet toepast, ziju de speechen voel korter geworden. „Ik heb do ondeugende bijgedachte, zeide mr. Kooien, dat do vrees hier ook het hare bij doet, dat de heeron anders voor niets aan hun lange speech gewerkt hebben". Mr. dr. Kooien zal niet meer als voor zitter in de Kamer (erugkcercn. Hij heeft meer dan „scine Schuldigkoit" gedaan. Behalve dat deze straffe leiding geduren de vijf jaren veel van zijn physieke krach ten heeft gevorderd, heeft hij, waar hij altijd present was, begrijpelijk ook veel offers moeten brengen aan zijn gezins leven. En wie vader is van acht kinderen, weet wat bij ook als gezinshoofd beeft to doen. Aan do universiteit te Utrecht, waar bij ook bet gymnasium had geloopen, promo veerde de jonge Kooien in 1894 lot doctor in do staatswetenschappen en -rechts wetenschap. Van dat jaar tot 1903 nam bij te Utrecht de practijk waar van advocaat en procureur. In die jaren werd bij ook be noemd lot schoolopziener. Elf jaren lang was bij ook lid van den Ulrechtscben gemeenteraad. In 1905 werd hij lid van de Tweede Kamer voor het district Grave, waar het zittend lid Harte van Teckelenburg onder wijl minister van Financiën was gewor den. Sindsdien is hij onafgebroken lid van de Tweede Kamer gebleven, eerst voor Grave, later bij de invoering van de evenredige vertegenwoordiging voor het district Leiden. Nu staat hij als nummer één op de lijst voor Rotterdam en heel Zuid-Holland. In anciënniteit volgt mr. dr. Kooien in de Kamer nu als nummer tien, negentig nieuwe leden heeft hij gedurende de twintig jaren van zijn lidmaatschap do Kamer zien binnentreden. Reeds twee en twintig jaar is mr. dr. Kooien ook lid van den Centrales Raad van Beroep, sinds do laatste zes jaren ook ondervoorzitter van dien Raad, welke functie als zoodanig hem in do gelegen heid stelde, zijn werkzaamheden zóó te verdoelen, dat hij zijn moeizame taak als voorzitter der Tweede Kamer kon waar nemen, zooals hij dat nu vijf jaren lang tot allerbewondering en waardeering hoeft gedaan. Zoo mag mr. dr. Kooien wijzen op een staat van dienst, die hem uiteraard een schat van kennis en ervaring beeft bijge bracht, waarop nog maar weinig parle mentariërs kunnnen bogen, en die hem tot een staatsman van invloedrijke beleekenis beeft gerijpt. „En doctor, nu komt u ook te Rotterdam spreken", zeiden wij niet zonder trots, dat wij Katholieke Rotterdammers bij dezo stembus voor zulk een eminenten candi- daat door het vuur mogen gaan. „Ja men heeft 't zoo besloten", ant woordde mr. dr. Kooien, „alhoewel ik mij de laatste vijf jaren van alle spreekbeur ten heb onthouden, daar 't passend is, dat een Kamervoorzitter zich zooveel mogelijk in de neutrale zone houdt. Maar nu kan 't wel, omdat ik toch niet meer als voor zitter terugkeer". En van zelf kwam nu het gesprek over do politieke verwachtingen bij deze zeer gewichtige stembus. Mr. dr. Kooien sprak de verwachting uil, dat de Christelijke meerderheid wel gehandhaafd zou worden. Natuurlijk niet in zoo grooto getale als in do afgeïoopen periode. Vooreerst zullen wij Katholieken ons de twee Kamerzetels zien ontgaan, die ons den vorigen keer zijn toegevallen door do verbinding der lijsten, wat nu door do ge wijzigde Kieswet onmogelijk is geworden. Een lot, dat ook de anti-revolutionairen met ons zullen deelen. Maar misschien loopen wij nog wel meer terug. Mogelijk dat natuurlijk do sociaal-de mocraten wiust uit de beerschende onte vredenheid slaan. Maar van den anderen kant staat bier tegenover, dat wij Katholieken, die thans 35 uilmaken, wel weer op een stijging van bet kiezersgetal kunnen rekenen. Ds. Kersten zal er waarschijnlijk wel een kameraad bij krijgen, daar er veel slrcng-orlhodoxen zijn, dio bun beginse len bij hem veiliger denken. Maar als 't dan maar een rcchtsche meerderheid wordt, en, alhoewel kleiner in getal, toch een meerderheid, waarop een eventueel© rechtsche regeering met zekerheid rekeuen kan. „En dan een Ghristelijk-Historische mi nister-president, doctor?" vroegen wij met een zinspeling op het artikel van Snoeck Henkcmans in do „Telegraaf". ,,'t Is tot dusver nog altijd zede ge weest, dat alleen H.M. de Koningin den kabinetsformateur aanwijst". In zoover was bel artikel van Snoeck Henkcmans verre vitn delicaat. Maar in alle geval, hoe 't ook loopt, als wij Katholieken met de sociaal-democra ten als dc twee sterkste partijen uit de stembus komen, van oen zwarl-roode com binatie kan ten ouzent geen sprake zijn. ALGEMEENE R.-K. POLITIEKE LANDDAG. Het Dagclijksch Bestuur vau den Algc- meenen Rond van R.-K. Rijkskieskring- örganisaties spoort alle personen, die een toegangskaart voor den Politieken Land dag. op 20 Juni a.s. te Utrecht te houden, Jiebben aangevraagd en daarvan in 't be zit zijn, dringend aan, ie zorgen aanwezig te zijn. Uiteraard is de uitgifte der toegangs kaarten binnen zekere grenzen beperkt moeten blijven. Doch het Dag. Bestuur vertrouwt, dat degenen, die eèn kaart .heb ben verkregen, allen present zullen zijn, om zoodoende den Politieken Landdag, door een. groole opkomst, een schitterend welslagen te verzekeren. Dan zal dezo Landdag beantwoorden aan het doel, waarmede bij is georgani seerd, om n.l. het enthousiasme voor de laatste en zwaarste dagen van den verkie zingsstrijd over het geheele land te bevor deren en van deze vergadering een krach- tigen invloed op het propagandawerk voor do lijsten der R.-K. Staatspartij te doen uitgaan! Welsprekende cijfers. Als er nog Katholieken mochten zijn, die meenen, dat men op een openbare school beter terecht kan omdat er beter onderwijs gegeven zou worden, zullen zij de onredelijkheid van hun meening wel moeten inzien door de cijfers van uit een verslag, dat de „R.-K. Vakbeweging" geeft omtrent den uitslag der in 1923 en 1924 gehouden Mulo-examens. Voor diploma A en B slaagde in 1923: Openbaar ouderwijs 72.88 procent. Christelijk onderwijs 77.97 procent. Katholiek onderwijs 83.69 procent. Voor diploma A. slaagde in 1924: Openbaar onderwijs 74.40 procent. Christelijk onderwijs 73.16 procent. Katholiek onderwijs 81.38 procent. Voor diploma B. slaagde in 1924: Openbaar onderwijs 78.67 procent. Christelijk onderwijs 77.08 procent. Katholiek onderwijs 87.17 procent. Over den uitslag der Mulo-examens van 1923 schreef bet Orgaan der Verecnigiug van hoofden van Openbare Scholen in Nederland: „Er is een voor de openbare school onaangenaam feit. Bij de dezen zo mer gehouden Mulo-examens werd van de candidate» der neutrale scholen 27.1 pro cent afgewezen; van die der christelijke 23.2 procent en van die der katholieke 16.3 procent". En deze cijfers spreken te méér, daar, behalve in do verplichte vakken, ook een behoorlijke tijd besteed wordt aan gods dienstonderwijs en Bijbelsche en Kerke lijke geschiedenis. Hieruit volgt, dat voor de Katholieke kinderen èn in godsdienslig èn iu maat schappelijk opzicht, de katholieke school de eenige en de beste is". Gemengde Berichten In het verkiezingsvuur. M r. d r. v. d. Laar van het podium g o d u w d. Voor de afdeeling Den Haag van don Christelijk Democratischen Bond trad Dins dagavond als spreker op, het oud-Kamer lid A. P. Staalman. Zooals men weet, hadden de bestuurs leden van de Proteslanlse.be Volkspartij do hoeren, mr. dr. Van de Laar, en Dr. van Dorp, beiden uit Gendringen, bet voornemen te kennen gegeven, op deze ver gadering (e willen debalfcoren, hetgeen liun echter niet zou worden toegestaan, tenzij zij bepaalde uitlatingen aan het adres der Chr. Dom. Federatie, die door dezo organisatie als laster beschouwd wor den, zouden intrekken. Beide heeron waren ter vergadering aanwezig en gaven zich na afloop van de rede als debater op. De Voorzitter legde hun een verklaring voor, welke zij te onderlcelcenen hadden, en waarin zij verklaarden, lam lastertaal in te trekken. Beiden weigerden dit. De beer Van do Laar ontstak in woede, en begon de ver gadering toe to spreken, hetgeen hem ver der belet werd door bestuursleden van den Chr. Dem. Bond. De heer Van do Laar, die boven alles uit trachtte te schreeuwen, werd bij zijn kraag gepakt en het trapje van bel podium afgeduwd. Hierop ont stond een hevig tumult. De leden der Pro- testantscbe Volkspartij liepen naar het podium, en eischten, dat de beer Van de Laar liet woord zou krijgen, om zich te verdedigen tegenover beschuldigingen aan zijn adres geuit. Mr. Van de Laar en dr. Van Dorp kre gen het woord echter niet. Na een lang durig lawaai werd de rust hersteld en had cenig debat plaats over het gespro kene door den lieer Staalman. De voorzitter deelde nog mede, dat bij alles gedaan had, om de breuk met de heeron Van de Laar c.s. te heclen (inter rupties ..riet waar!") Na dupliek van den lieer Staalman, die voortdurend in de rode werd gevallen, word de vergadering gesloten. Een noodlottige brand. Drie kinderen in de vlammen omgekomen. Dinsdagavond omstreeks 11 uur ont stond brand, terwijl clc bewoners reeds te bed lagen, bij den heer Leers te Urmond CT,.). Plotseling slond het buis in lichte laaie. Drie kinderen van omstreeks 10 tot 14 jaar konden niet meer tijdig worden gered en kwamen in de vlammen om. Wat het ongeluk nog tragischer maakt, is wel dit, dat do vrouw van Leers verle den jaar verdronken js. „Msb." Doodelijk ongeluk. Een m o t-s e 1 a a rspatroon gedood. Dinsdagavond was de lieer G. W. v. l.uvt, 43 jaar, gehuwd, metselaarspatroon, te Eindhoven, bezig met liet afbreken van ren stella«re, een z.g.n." driepoot, welke ge diend liad om een ijzeren balk in bot in aanbouw zijnde dansinstituut van den heer De R., gelegen in de Mauritsslraaf. aan Ie brengen. Staande op een ladder, liet de boer v. L. oen zwaar houten blok naar beneden zakken, tengevolge waarvan de driepoot omviel. Daar do ladder tegen dit voorwerp was geplaatst, kwam van L. Ie vallen, met bet noodlottige gevolg, dat bij met zijn voorhoofd op liet Irotloir neer kwam. Hevig bloedend werd hij in bewus- teloozen toestand opgenomen en naar liet ziekenhuis overgebracht, waar hij gister nacht is overleden. Hel rlrama fe Rotterdam. Naar de „Msb." verneemt, is gisteren UIT DE RADIO-WERELD. Wat er vanavond te hoeren is. 4.35 uur Hamburg 395 M. Kamernni ?k 4.50 Manchester 375 M 5.20 Berlijn 500 M. en Zurich 515 M. Concerten. 5.30 Hilversum 1050 M. Vóór-avoiul concert. 1. Nihelungen Marsch. 2. Der Bauer ein Schelm (ouverture). 3. An dich (Val se). 4. Minnesold (suite). 5 Die toten Augen (opera fanlai- sie). Pauze. 6. üur und Moll (potpourri). 7. Sous la feuiHé (Thome). 8. Samson (Menuet). 9. Grizley Bear (Twostep). 10. Finale. 6.20 Hamburg 395 M. „Der Walzei in der Opcr". 6.35 Eiffcltoren 2600 M. Concert. 7.Londen 865 M. Muziek. 8 05 Munchen 485 M. Symphoni- scbe Dichtungen der Gogen- wart. 8.16 Hilversum 1050 M. Uitzending van het concert uit liet Ani- sterdamsch Concertgebouw. 8.20 Londen 365 M.. Chelmsford 1600 M. o.a. Brltsche stations: Star Ballad Concert. 8.20 Newcastle 400 M. Concert. 8.20 Berlijn 500 M. „Martlia", ope ra (Flotow). 8.20 Hamburg 395 M. „Die Sog- nung der Flur". 8.35 Brussel 265 M. lachte muziek. 8.50 Munster 410 M. „Meister des Diodes". 8.50 Frankfurt 470 M. Concert, 9.05 Radio-Paris 1750 M. Russisclio muziek. 9.05 Zurich 515 M. Franscho avond. 0.20 Rome 425 M. Nieuws en con cert. 9.35 Petit Parisien S45 M. Concert.. 10.50 Alle Britsche stations: The Sa voy Bands. to Beverwijk aangehouden en daarna naar Rotterdam overgebracht do souteneur M. J. Duiker, dio mede verdacht wordt aam deel to hebben gehad in do berooving van don sleepbootkapite:n Zaterdagnacht in een s1op* aan den Sehïedamsche Singel te R'dam. Cholera. In het gezin van den lieer B. te Bos kamp onder Otët heerscht de cho'cra in vrij ernstige mate. Drie jonge kinderen, waaronder een van 10 weken zijn aange tast. Volgens verklaring van den dokter ia dezo gevreesde ziekte in dit geval niet be smettelijk. Overleden. Do lieer J. de Laat. dlio Zaterdagmiddag in de Haarlemscho Maclr'nofabriek voor heen Gcluv.Figoo aan bet Hoorder Bui tem spaarno te Haarlem door een ernstig on geluk getroffen werd, is in hol St. ElL-a- bellis Gasthuis aan de gevolgen bvorVdmi. Bij het zwemmen verdronken. Dinsdag lis bii liet zwemmen in do ge meente Best verdronken de 17-jarige jun- golin'r W. Noggers. Bij liet zwemmen is do 15-3 ar ge TT. H. Ie Dumpen in een brumkoo^ut acli'or do Staatsmijn „Hendrik" gelegen, ver dronken. Doodelijk ongeluk op enn tjalk. Dinsdagmorgen is de 19-jarige knecht .1 ten K gedomicilieerd te ITooeou-rii, aan boord van de tjalk ..Zuiderzee". te Dordrecht', beklemd geraakt tusschen een balk en bet Robin. Deerlijk inwendig ge kneusd is bij naar liet gemeentelijk zieken huis vervoerd, waar hij gisteren in der. loop van den ochtend aan do bekomen verwondingen is overleden. Vrouw verbrand. Te Echt geraakten gisteren do klooren van de alleenwonende wed. Brouns, door te dicht hij het vupr te komen, in brand, met het gevolg, dat zij eenige uren later aan de hekomen brandwonden is overle den. Verbrand. Maandag is bet 4-jarige zoontje van v R in de Pieter TCiirel "RvncsnoHstraat fo FEUILLETON. door ANDRé SAVIGNON Geautoriseerde vertaling (Nadruk verboden) Daarom probeerden zo nu mot L'e kouarn in contact te komen zonder zich al te ver in Porsal te wagen, waar het zonder Jwijfel beter voor ben was zich niet te konen, Doch aangezien zij daar rond zwierven, zorgde ik er to or ze uit don weg to blijven en dus liep ik een tijdjo wond langs de kust. zoo een poos gewandeld te hebben, bereikte ik een boogo rotspunt aan den V*1 waarvan ik een strand ontdekt© in <en vorm van een halven cirkel. Ruw in oo slecnen gebouwen trappen voerden or n Terwijl ik dezo afdaalde vlogen zee leeuwen gn andere vogels verrast in de ^nznamheid van hun schuilhoeken, ver- ficünkt op en met hun raiuv geschreeuw ^wiekten ze om me heen zoo dicht, dat Un. beugel slag mij als een wind toe- waaide. In t|c verte ontwaarde ik op een ?IPr Zware strand keien, die de vloed er °on godicven had. en die door bun blan- flour deden denken aan de overblijfse len uit een knekelhuis, ze waren bezaaid de bouten deelen van een of ander ook verkleurd en gebleekt waren j "'kille van een kolder woei me togen, evenaarde het gevoel van angst en verlatenheid, dat dit oord me inboezemde. Ik had de sensatie, dat hef geluid van •mijn voetstappen, het geknars van die sleenen, die blinkend als gepolijst leken op schedels, als ik ze met een schoen be roerde, in dez© streek van doodscho stilte iets bijzonders beduidden. Ik had tevergeefs gezocht naar het minste spoor van eenig menschelijk wezen, toen ik op een flinken afstand in een bocht van den rotswand een houten huisje ontdekte. In do huurt, groeido een vreemd soort gras, tusschen hard en gebronsd zeewier. Een slecht onderhouden schuit, dio waarschijnlijk al lang op het droge lag, bevond er zich op enkelo meters bij. Do masten waren gebroken en allerlei brokstukken hout en ijzerwerk als her inneringen aan vroegere schipbreuken la gen op een hoop gostapeldl Zoowel de deur als de vensiers van de woning waren gesloten. Ik ging er nog dichter bij. En men kan mijn ontroering hegrijpen, toen ik midden op de deur, ter hoogte van de oogen een arm ontwaarde op natuurlijke grootte in hout gesneden, lichtelijk gebogen en zwart geverfd-met op den mouw drie platte galons, waarvan de een een krul had. wat sedert dc tijden van Nelson het distinctief is van de dek- officieren der Britsche vloot Doze arm, die naar alle waarschijnlijkheid had be hoord aan een figuur op den voorsteven van een of ander schip, had de fantasie van den bewoner dezer hut verrijkt met geschilderde staartvinnen van een haai, die boven elkaar waren aangebracht als chevrons. Do „Afgehakte Arm"l Dat was dus de hut van Lc Dreff. Bang geworden door bot geheimzinnige, dat die naam opriep, sloop ik geruischloos nader en bekeek met verdub helde aandacht de p'aats waar het toeval me zoo juist bad gebracht. Zou Le Dreff daar zijn? Het scheelde weinig.of ik bad aan de deur geklopt of geprobeerd ze le openen, doch al gauw bogon de stilte me te drukken en ik was op 't punt weg te gaan, toen een scherp gefluit de lucht doorsneed en me achteruit deed springen. Als een schuldige sloop ik achter do hut en op die plaats waagde ik het op de loer He gaan liegen. Tk zag toen verschillende mannen, die de rotstrappen afdaalden, waarvan ook ik afgekomen was Het geknars van de stvandkeion verrie den me dat zo in mijn richtmg kwamen aanzetten. Mijn schrik bereikte echter liet toppunt, toen ik onder de kerels ontdekte een van de individuen, die m:j op weg naar Porsal hadden aangehouden en die ik ook juist daar had teruggezien. In den zocht van dc kust zat ik er gevangen als oen muis in do val. Echter gebruik makend van een kh uo ladder, die daar op den grond lag tusschen de hut en den rotswand, kroop ik als de weerga in bet zoldervenster, waarop ik zonder geluid te maken den ladder naar binnen trok en het luik sloot. ..Ze moeten naluurlijk Le Dreff hebben dacht ik. Zou gauw ,als ze het buis bin nen komen, spring ik er weer uit. Dat plan stelde me ©enigszins gerust, doch daar bedacht ik. dat de deur daar juist nog gesloten was. Zou Le Dreff niet thuis zijn? Maar als hij er integendeel wel was en we'gcrde do deur open te maken, zou hij dan probeer en zich te verstoppen? In dat geval zou 't geboefte, zeker hem ergens to vinden, niet aarzelen eveneens naar den zolder te klauteren Ik had den ladder naar binnen getrokken dat was slechts een zwakke bescherming. Tk begreep maar al te goed, dat mijn toevluchtsoord alles behalve veilig was. Nochtans boerse,blo or dc d:ensle duislcr- ïrs Ik kroon op een hoop zeildoek en oude nollen die ik op den last gevonden bad en waebtto af met kloppend hart. Zware vootstanpen weerklonken reeds bij do deur. terwijl stemmen, die beangsti gend d'chtbij klonken met aandrang om Le DreTf riepen. De deur scheen te weer staan aan de heftige slagen, waarmee ze baar bebeuklen, maar hot deurkozijn stond to wankelen. Tk hoorde, hoe zo toen om de hut heenliepen en voetstappen onder het zoldervenster. Ju!st op dat oogenblik bezweek de deur en do kerels drong>?n naar binnen, terwij! een van hen zoo bard als bij kon om Le Louarn riep, dat li ij naderbij moest ko men. Toen ontstond er een voor mij onbegrij pelijk lawaai vermengd met \ioeken en uitroepen van woede, waarbij ik nu r-n dan duidelijk de stem onderkende van den matroos van „De Zeemeeuw". Nu was 't oogenblik aangebroken om me uit de val terug te trekken, me naar builen te laten glijden en te maken, dat ik zoo vlug als de wind wegkwam. Maar ik was bang. Dc nacht was bijna plotseling ingevallen Het eerste gerom mel van den naderenden donder, die al lang had gedreigd, echode togen de nabij- zijndo rotswanden met een huiveringwek kend lawaai. Ik begreep we'ke gevaren me buiten wachtten en hoewel bevend over al mijn leden, gaf ik er toch do voorkeur aan te blijven waar ik was. Ik had er goed aan gedaan, want weldra ontketende zich een vrees olijke storm, gepaard met l»l;k- semflitsen, dio niet van de lucht waren en mo't een regen, die bij stroomen neerv el. Ik slrekto me plat op mijn buik uit en loerde door do kieren in de vloer en zoo kon ik Lo Louarn onderscheiden. i Do kerels waren met hun zevenen, onder wio ook do afschuwelijke, nagemaakte oude vrouw, dio me den vorigen avond onderweg had aangehouden en die er nu in mannon- kloeren. niet een hoed, waarvan de randen over z:jn ongen waren gelrokken en een roodon doek om zijn bals geknoopt, nog onheilspellender uitzag dan don vorigen dag. Allen -schreeuwden tegelijk en allen schenen ten prooi aan een uoweldigc op winding. allen op een na. die aan de ta fel geleund zat. liet hoofd in dc lianiLn, alsof bij ingeslapen was een wonder baarlijke houding te midden van dat tu mult. Gooji enke'o maal bief bij zelfs nrmf een band op tijdons bet toon ©cl, dat zich rondom hem afspeelde, hij maakte ai©l bot minste gebaar of verte--i* zij; ycz l (Wordt vervel;-!)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1925 | | pagina 5