I
weede Blad]
tfjdag 30 Januari 1925
de rijnstreek
gene zijde der Alpen.
N' 1
alphen aan den rijn.
WK. Harmonie-Vereeniging. lil de
gehouden leden vergader in? van de
Harmonie-Vereeniging Leo XIII
'besloten twee uitvoeringen tc geven
jei op Maandag 2 en Dinsdag 3 Fe-
r; a s. Het muziekprogramma zal
en afgewisseld door eenige humoiis-
Het beloven zeer zeker weor mooie
aaiden worden. Wij verwijzen naar
dvertentie in dit nummer. Ook is be-*
- dit jaar op Hemelvaartsdag deel te
aan bet te houden concours te
wkoop.
water. Het is verboden langs de
bare wegen in deze gemeente de
alsport te beoefenen, en do politie
I dn ar streng de hand aan; dit is
r voor bet voetbal-lievend volkje
beletsel, om op meer afgelegen plaat-
hun sport te gaan bpoefenen. Afge-
|nog van bet gevaar dat ze elkander
Seenen stuk trappen, dreigen daar
voor ben nog andere gevaren, het-
gistermiddag een jongmensch on-
[nd, die met eenigo kornuiten langs
jokade aan 't voetballen was De jon-
nc jaalcle zoodanig onder den indruk van
pel, dat bij den Hijn voor voetbalter-
aanzag en aldus pardoes te water
Zijn makkers boden hem de redden
band en zijn voetbal-enthousiasme
dien middag totaal bekoeld.
leiderdorp.
orboot-dienst LeidenGouda.
de heeren G. v. d. Zwan en Co. is
re lieuw? 14 P.K. motorboot Ia de vaart
,cht. Driemaal 'per week wordt een
1( t onderhouden van uit Leiden naar
a n.l. Maandag, Woensdags en Vrij-
TDe motorboot ziet er keurig uit. en
Tiar de eischen des tijd» gebouwd op
ro icbeepswerf van de fa. Gebroeders
te Woubrugge.
WOERDEN.
rtredinfl. Door de politie alhier
roces-verbaal opgemaakt tegen een*
|,a iva.eenbewoner wegens ovortred:ng
Toon wagen wet en het venten zonder
viel-diefstal. Ten nadeel© van den
v J. G. aan de Nassaukad© is Woens-
1 en fiets ontvreemd, welke bij eeni-
id voor zijn woning had neergezet.
reeds de tweede, welke in korten
_n den heer G. werd ontvreemd,
ht op katten. Hij de politto werd
ilwrfsten tijd dikwijls aangifte ge-
van personen die bun katten ver-
"Nadat deze week weor aangifte
gedaan, toog de politie op onderzoek
diverse vellenhandellaren. Aan-
'Hik dacht men den dader te hebben,
een vel gevonden werd gelijkend op
'van een der vermiste dieren. Daatr
de opkooper kon bewijzen dat hot
Noorden kwam, kon creen proces-
il worden opgemaakt. De politie zet
haar onderzoek naar de katten-
rs voort.
chting. Door de politie alhier is
rdag aangehouden een persoon
ht van oplichting,
iwaakte overwegen. Een onzer
ondervond dezer dagen weer
het gevaarlijke van de onbewaakte
igen. Bij den overweg Breeveld na-
nn Harmeien wachtte "hij op ©e®
nenden trein. Direct toen deze voor
zette hij zijn motor aan, en
ijks-was hij over de rails toen een
trein 'hem rakelings passeerde,
tal. Zondag a.s. gaat V. E. P. 1
V. C. II te Utrecht. Wij wenschen
n beetje meer geluk als j.l. Zondag.
E. P. II krijgt alhier bezoek van
t II uit Utrecht, een sterke ploeg
n het niet gemakkelijk winnen ia.
lö
HET VOORSTEL VAN HET
R. K. WERKLIEDENVERBOND.
(Ingezonden).
Zoo langzamerhand keert het koele ver
stand onder ons Roomsche volk terug. Nu
•de agitatie van Prof. Veraart gaandeweg
als „kouë drukte" wordt aangemerkt en
de zekerheid bestaat, dat noch de rente-
looze leeningen, noch zijn anti-democra
tische bedrijfsorganisatie eenige kans van
verwezenlijking hebben, nu wordt bet tijd
de volle aandacht te wijden aan het voor
stel eselve van Mgr. Nolens.
Al aanstonds moet ons de klacht van
het hart, dat het Bondsbestuur zoo bitter
weinig heeft gedaan, om zijn voorstel om
trent het verkiezings-program te popular-
riseeren. Welk bestuur van welke organi
satie ook zou verzuimd hebben wetende
dat een fol'le oppasritie klaar staat, om tal van
amendementen in te dien-en een beboor-
"'-p toelichting op zijn voorstellen te pu-
■eeren? Dit verzuim is des te zonder
linger, nu in dit geval de toelichting op
het voorstel door Mgr. Nolens zelf in de
Tweede Kamer op magistrale wijze was
gegeven. Wij erkennen, dat deze rede in
de pers ruime publiciteit heeft gekregen;
maar daarmede kan niet worden votótaan:
wat in de dagbladpers verschijnt, is voor
het groote publiek zeer spoedig vergeten.
Daarom had het o.i op den weg van het
Bondsbestuur gelegen het ontwerp-pro-
gram, vergezeld van de toelichting van
Mgr. Nolens, in brochurevorm te doen ver
schijnen. Zeer veel verwarring zou 'zoo
doende voorkomen zijn.
Het ergste is echter nu wel achter den
rug. Hot eenige punt van meeningvcrschil
kan alleen nog bestaan in het voorstel van
het R. K. Werkliedenverbond nopens de
sociale paragraaf.
Wij drukken tof goed begrip de beide
voorstellen hieronder af:
Voorstel Mgr. Nolens:
Bevordering van zoodanige ontwik
keling door arbeidswetgeving, dat
steeds meer de regelingen betreffen
de de arbeidsovereenkomst in bedrijf
en onderneming getroffen kunnen
worden door de organisaties van
werkgevers en werknemers, behou
dens goedkeuring en toezicht door de
Overheid, binnen de grenzen door de
wet gesteld; daarom wettelijke rege
ling van de collectieve arbeidsovereen
komsten, inclusief de mogelijkheid
tot bindend verklaring. De uitvoering
der sociale verzekeringen worde, voor
zoover mogelijk, opgedragen aan de
meewerkende organisaties van werk
gevers en arbeiders
Voorstel R. K. Werkliedenverbond:
Bevordering van zoodanige ontwik
keling der arbeidswetgeving, dat
steeds meer de regelingen betreffende
de arbeidsovereenkomst in bedrijf en
onderneming getroffen kunnen worden
door ooileges, samengesteld uit verto
gen woord igers van de organsiaties
van werkgevers en werknemers, be
houdens goedkeuring en toezicht door
de overheid binnen de grenzen door
de wet gesteld.
In dezen geest mede wettelijke re
geling van de collectieve arbeidsover
eenkomst inclusief de mogelijkheid
tot verbindendverklaring.
De uitvoering der sociale verzeke
ringen worde voor zoover mogelijk
opgedragen aan de samenwerkend»
organisaties van werkgevers erf arbei
ders.
Höt spreekt vanzelf, dat wij groot»
waarde hechten aan de verlangens van het
R. K. Werkliedenverbond en dat wij er
hoogen prijs op stellen met dit Verbond
tot akkoord te komen.
Er Is reeds zoo lang en dikwijls zoo hef
tig over de bedrijfsorganisatie tusschen de
R. K. Werkgevers en de R K. Arbeiders
geredetwist, dat de mogelijkheid van een
hereeniging ons bijzonder sympathiek zou
zijn.
"WÜj gelooven, dat de actie van St. Mi
chael en de houding door het R. K. Werk
liedenverbond daartegen aangenomen, er
toe moet bijdragen om elkander op be
vredigende wijze terug te vinden.
Vooreerst zien wij, dat het R. K. Werk
liedenverbond de zinsnede over de' organi
satie der sociale verzekeringen zonder
amendement van Mgr. Nolens overneemt
en dat ook' do wettelijke regeling der Col-
lectievo Arbeidsovereenkomst, -gelijkelijk
door Mgr Nolens en het Werkliedenver
bond wordt gewenscht.
Het eenige punt dat ver3ahil kan ople
veren bestaat hierin, dat het R. K. Werk
liedenverbond in tegenstelling en in ver
band daarmede do regelingen betreffende
de arbeidsovereenkomst in bedrijf en on
derneming steels meer getroffen wil zien
door colleges, samengesteld uit vertegen
woordigers van de sociale organisaties.
De cursief gedrukte woorden: „door col-
logee enz.", komen, in het plan-Nolens niet
voor. O.i. volkomen terecht, omdat in dit
verkiezingsprogram niet vooruit geloopen
mag worden op een bepaalden vorm, waar
in de zoo sympathieke en door ons vol
komen gedeelde gedachte va.u het zich-zelf-
besturend bedrijfsleven zal moeten worden
gekleed.
Het R. K Werkliedenverbond spreekt
al dadelijk van colleges en schijnt daarbij
vooral te denken aan een dusdanige wij
ziging der Arbeidswet, waardoor het amb
telijk en uniform karakter aan die wet
wordt ontnomen en de arbeidsduur gere
geld zal woTden bedrijfsgewijs door in het
bedrijf zelf gevormde lichamen.
In andere hoedanigheid dan van be
stuurslid van het Werkliedenverbond heeft
de heer Kuiper in de vergadering van den
Bond van R. K. Kicsvereenigingen in den
Rijkökieskring Utrecht, volgens het ver
slag in de.Maasbode van Zondag 18 Jan.
als volgt het amendement waarover het
hier gaat verdedigd:
„Bij punt 6 komen mede in behandeling
de bekende aanvullingen en verduidelij
kingen, voorgesteld door het R. K. Werk
liedenverbond.
Het bestuur ontraadt deze amendemen
ten,. daar door anderen er een zekere
keuze van stelsel uit gelezen kan worden.
De heer Kuiper zet uiteen, dat de bedoe
ling is de bemoeiing van Rijksorganen in
zak» do verhouding tusschen werkgevers
en werknemers te vervangen door de be
moeiing van do belanghebbende groepen.
De heer Bruna wijst er op, dat hier
omtrent nog te veel verschil van gevoelen
bestaat, waarop de heer Kui|par repli
ceert, dat het een katholiek beginsel is,
dat d» Overheid zich moet terugtrekken
uit hare bemoeiing inzake uitvoering der
Arbeadswetgeving Als de Overhead zich
terugtrekt, dan moeten er organen komen,
'welke hare taak overnemen en welker
bevoegdheid natuurlijk in de wet vastge
legd moet worden. Spr. nu is van oordeel
dat deze bemoeiingen dan moeten wor
den overgedragen in handen van de be
langhebbenden zelve. Een en ander ia los
van den vorm van bedrijfe-orgaisatie, los
van die punten, waarover geen eenstem
migheid bestaat.
De heer Smulders: En los ook van die
interpretatie, welke anderen er aan geven,
in caau de R. K. Werkgevers vereenig ing.
De voorz. deelt nog mede, dat de toelich
ting van den lieer Kuiper de tegenstand
tegenstand minder sterk maakt, doch
uiterste voorzichtigheid met Mgr. Nolens
gewenscht acht, waarna de amendemen
ten-Utrecht worden aanvaard met 62 to
gen 37 stemmen."
Nu zijn wij het terstond volkomen met
den heer Kuiper eens, dat het een katho
liek beginsel is, dat de Overheid zioh
moet terugtrekken uit hare bemoeiing in
zake uitvoering der Arbeidswetgeving.
Dat is d!e grondgedachte, die «die» be-
heerscht
Over het beginsel zijn wij het dus
een».
Het gaat dus nog slechts over bijkom
stigheden en nevenzaken en als zoodanig
noemen wij ook „den vorm", waarin die
autonomie van het bedrijfsleven zich zal
moeten openbaren.
Laat ons nu bij ons pogen om tusschen
den Heer Kuiper en ons een brug te boa
wen scherp onderscheiden tusschen d»
diverse terreinen, waarop de Overheid, zich
met het bedrijfsleven dient in te laten.
Een zeer voornaam punt is en blijft
daarbij de regeling der arbeidsvoorwaar
den in engeren zin t.w. het loon, bet
toonstelsel, het loonbedrag, de arbeids
duur, de uitbetaling van verzuimde uren,
het ontslag, do proeftijd, enz. enz. Dat
alles werd voordat de Arbeidswet werd
ingevoerd tusschen werkgevers en werk
nemers contractueel geregeld en naar on
ze meening kan deze wijtze van handelen
niet vervangen worden door eon andere^
waarbij al die zaken door "een bedrijfsraad
en een verordening zouden worden opge
legd. In-onze brochure „De Maatschappij-
vorm" hebben wij uitvoerig uiteengezet,
waarom de cnntractuecle vorm gehand
haafd moet blijven.
Naast dit belangrijk complex van onder
werpen, betrekking hebbende op regelin
gen nopens arbeidsvoorwaarden in bedrijf
en onderneming, staat een reeks andere,
waarbij de contractueel© verhouding hetzij
uit de natuur der verhouding, heltzij uit
de Wet, niet mogelijk is, althans op den
achtergrond komt tc staand
Wij kunnen ons b.v. do uitvoering der
sociale verzekeringen voorzoover deze
niet tot onderdeel van het arbeidscontrart
gemaakt kunnen worden niet denken
zonder allerlei colleges, die een permanent
karakter moeten hebben. Komt do zoo ge-
venschte regeling van het Rijkskinder
fonds tot stand, dan ligt het voor d»
hand, dat de uitvoering daarvan zal wor
den opgedragen aan de samenwerkende
organisaties van werkgevers en werkne
mers. Deze samenwerking laat eioh we
derom niet anders denken dan in een per
manent college.
De Hoog» Raad van Arbeid met zijn
belangrijken werkkring berust wederom
niet op een contract, maar op de gedacht»
van permanentie. Bij den Ned. Werkloos-
heidsraad, de Rijkscommissie voor Werk
verruiming, den Spoorwegraad, de Com
missie voor de Arh eidsbemtdehng, de
Commissie voor de Exportcredielen, de
Commissie ter uitvoering van het Werk
loosheidsbesluit enz. slaat de zaak niet
anders. In de bonte verscheidenheid der
verschillende soorten van overheidsbe
moeiing met het bedrijfsleven, zijn itn de
laatste jaren telkens weer „colleges" ge
vormd. Wij achten deze methode een
grooten vooruitgang en telkens weer heeft
de R. K. werkgeversbeweging uit volle
overtuiging hare medewerking san den ar
beid en aan de samenstelling dezer colle
ges gegeven
Men hoede zich echter voor simplicism»
en voor overdrijving en ga telkens wear
met zichzelvten te rade, welke vorm (d»
contractueel» don w»l de commissoriale)
in een bepaald geval de meest doelmatig»
is. Hier kan geen theoretische voorkeur
de beslissing geven: d» practijk diene als
gida.
Door het feit, dat het R. K. Werklieden
verbond de collectieve arbeidsovereen
komst in tegenstelling met Prof. Ver
aart als een goed middel om de ar beide-
voor waardon in engeren zin te regelen
heeft gehandhaafd, mogen mij, afleiden*
dat.ock de R. K. arbeidsjjeweging beid»
vormen ter uitvoering van een zelfde ge
dachte naast elkaar bestaanbaar acht:
n.l. de contractueel» en de commissoriale.
Welnu, wanneer dit zoo ia, dan heeft
hert R K. Werkliedenverbond zijn denk
beelden o.i. onjuist geformuleerd door op
het voorstel van Mgr. Nolens een amende
ment in te dienen, waardoor deze para
graaf van hot verkiezings-program al®
volgt, zou komen te luiden:
„Bevordering van zoodanige ontwikke
ling der arbeidswetgeving, dat steeds meer
de regelingen betreffende de arbeidsover
eenkomst in bedrijf en onderneming ge
troffen kunnen worden door oollegas, sa
mengesteld uit vertegenwoordigers van de
organisatie© van werkgevers en werkne
mers, behoudens goedkeuring en toezicht
door de overheid binnen de grenzen der
In deze clausule hebben wij tweewoor
den cursief doen drukken: „arbeidsover
eenkomst" en „college©". Welnu, na het
geen wij hierboven opmerkten over het
scherpe onderscheid, dat in acht geno
men moet worden tusschen de doelmatig
heid van den contraotueelem vorm en den
commissoriaten vorm in het een of in het
andere geval, zal het duidelijk zijn, dat
wij tegen het amendement van ihet R.-K.
Werklod'^nverbond twee bezwarep heb
ben.
Vooreerst gaat het amendement o.i ten
onrechte uit van da gedacht», dat in d»
toekomst altijd en overal ter bereiking
van de autonomie van het bedrijfsleven de
commissoriale vorm moet worden geko
zen, en vervolgen© lijdt dit amendement
aan innerlijke tegenspraak door regelin
gen betreffende de arbeidsovereenkomst
te laten treffen door colleges.
Om dit laatste punt het eerst te behan
delen, merken wij op, dat een" „arbeids
voor tf« arme weesjes fn Refh'ehem.
Vorig bedrag f t,j r,Q
Voorhput: N. N. 5._
Roe'ofarendsreenA. j.__
Roelof a rends veen: N V -y
Nieuwe Wetering: N. N.
Noord ijk: N. N. 2 50
Leiden: N. N. j
Moet ik de eenige zijn u t Voor
schoten? Waar zijn do andere
negen? 2 50
Roelofarendsvoen: N. N. tot ze
kere intentie 2.50
Roelofarendsvoen: N. N. tot ze
kere intentie. i._
f114.
In overleg met de RndncTe van ..De
Leidsche Courant" wordt Irij dezen de lijst
gesloten, terwijl w j mede namens pa
ter Charles Vercauteren en zijn Beth.'e-
bemscha weesjea de Redactie voor hare
welwillendheid en de lazers voor hunne
giften hartelijk danken. Het ant
woord van pater Vercauteren hopen we
bij gelegenheid te puhliceeren.
Kap. ULLEMAN.
In de veronderstelling, dat misschien
enkele lezer© voor het zoo moois doel als
nog wat willen toezenden, stellen wij nog
deze week de gelegenheid open voor even-*
tueole „nagekomen giften". Red.
overeenkomst", zooale het woord zalf zegt*
een „overeenkomst", oen „contract" ifft
een begrip dat in za'chzelf strijd met d»
gedachte, die nu eenmaal in het woord
college vastgelegd is. Een college neemt
een besluit, brengt een advies uit, stelt
een verordening vast, legt een boete op,
enz.; de wilsuiting van een college kaa
nooit een „arbeidsovereenkomst" genoemd
worden: bij een overeenkomst blijven ec
twee partijen zelfstandig optreden, bij
een college zjjn de partijen verdwenen, om
plaats te maken voor oen nieuwe eenheid*
waarin de afzonderlijke groopen zijn ou-
Ons eerste bezwaar is nog van ernstigér
aard, omdat hot iAgvdlenid» amendement
voor goed voor allo voorkomende geval
len de ontwikkeling der arbeidswetgeving
wil vasthechten aan wettelijk erkende col
leges Men duit dus de contractueel tol
stand gekomen verhoudingen uit en be
landt daardoor regelrecht in de ijle sfeer
van het stelsel-Veraart
De verwarring stijgt echter ten top»
doordat ondanks dit amendement, dat eea
monopolie scheppen wil voor commisso
riale uitvoering der arbeidswetgeving, d»
ui'tibouw der collectieve arbeidsovereene
komst door het R.-K. Werkliedenverbond
wordt gehandhaafd 1
Hoe valt een en ander met elkander ba
rijmen?
Nu zegt de heer Kuiper en ook De Maas
bode en de Nieuwe Haarlemmer: Zo»
wordt het niet bedoeld I
Wij nomen daar dankbaar en belang-
«tollend nota van; maar moeten dan toch.
de vrijheid nemen, om op te merken., dat
het amendement dan weinig gelukkig go*
redigeerd is.
Men begrijpe ons goed: wij willen a!*so-
luut in de toekomst niet uitsluiten, dat in
voorkomende gevallen een onderwerp, dat
de belangen van werkgevers en arbeider»
gelijkelijk raakt, door 'een commissie blij
vend wordt behandeld; maar wij kunnen
van don andoren kant geen genoegen ne
men met een formuleering, die zooal»
cdj thans luidt een beletsel vormt, om
een of ander onderwerp contractueel t»
regelen.
Een voorbeeld zal dit verduideljiken.
Wanneer het mogelijk zou zijn art. 28
sub 7 der Arbeidswet zoo uit te breiden,
dat niet alleen een verschuiving maar 00É
een verruiming der arbeidsuren toeg»*
laten zon zijn, dan zou „deze regeling be
treffend» de arbeidsovereenkomst, zoowel
in bedrijf als in onderneming" naar onze
wijze van zien, het meest doelmatig con
tractueel vastgesteld kunnen worden. lal
dit 'geval verwachten wij van een con*
missie of college geen enkel resultaat.
Wij achten het juist een groot» ver
dienste van de redactie, door Mgx Nolen»
ontworpen, dat zij ruimte laat voor beid»
vormen: de contractueel» zoowel ate dé
commissoriale.
KORTEN HORST.
XII ROMA AETERNA
tijdens de regeering van Paus
geen vereischbe meer op de
es in statiekleeding te verschijnen
heeren tenminste. De dames gaan
eatiea nog steeds in het zwart ge-
J öot een zwarte sluier over het
en niet over het gezicht zooals
eenen De sluier, de „mantilla"
>g slechts een vormelijke beteeke-
*as mijn geluk, dat op de éjaquett»
riet te streng meer gelet wordt,
alleen mijn reispakje ter beschik-
jt zelfs geen manchetten rijk.
diëntie-toilet zou dus eenvoudig
maar dan ook in de puntjes Alle
rd er aan besteed, tot ik zoolang
rat«l en kam gemanoeuvreerd had.
Hverwacht kwart over twaalf bleek.
een half uurtje I Boordeknoopje#
Bnveters waren plots onhandelbaar
II en het liep tegen half ééu toen
etzaal binnenviel.
diners waren nooit langzamer en
riJgerl Midden onder de lunch
opgebroken. Het was tien minu-
half een.
drafje naar het Corso, waar
III trom statig heenschoof; geen
tlaAr San Pietro, toevallig Over-
ten aukkelrijtuig te nemen, kwam
inschuiven. Nadat wij onderweg
topt liaddea pm twee oude dame»
uit te laten, kwam ik klokkeslag één op
het St. Pietersplein aan
Ik nam de beer.en op en draafde over
het nu onmetelijk uitgestrekte plein naar
de Kolonnades, de Zwitsers lang en de
Scala. Regia, de Koninklijke Trap op. De
treden der Scala-Regio, zijn te breed om in
één stop te nemen en te smal voor twee,
zoodot -de 91 treden voor een overhaast
iemand één-en-negentig marmeren strui
kelblokken zijn.
Mijn eenige hoop was, dat ook ditmaal
de Paus niet op tijd zou verschijnen. Toen
ik tenslotte de wachtkamer bereikte, bleek
die hoop vervuld. Een groot getal heeren
en dames drentelden fluisterend op en
neer. Daartusschen liepen Zwitaersche
edelwachten in hun eigenaardige, kleurige
maar buitengewoon mooie kleedij, met
hellebaarden in de hand Enkele oogen-
blikken daarna werden alle bezoekers in
de eigenlijke audiëntiezalen gebracht Hoe
deze zalen er uitzien kan ik mij nauwe
lijks nog herinneren. Wat ik van het Vo-
ticaan (in engeren zin) gezien heb. maak
te den indruk van een groote pastorie.
Het wachten in deze zaal duurde heel
lang. Er werd tenslotte niet meer gefluis
terd, maar haxd-op gesproken. Een kleine
jongen viel spelend met zijn hoofd tegen
een marmeren tafel en zette een groote
keel op. Bij iedere deur, die openging
voer door allen een schokje: Nu zou 't
gebeurenl Tot^ de wachters onvermoed het
teeken tot knielen gaven en de Paus bin
nenkwam
Dat ziju onvergetelijke oogeablikken
geweest. Ik kon mijn oogen niet geloo
ven. Het was even nuchtere werkelijkheid,
als het hierboven beschreven is.
Ik had mij stevig voorgenomen eens op
te letten, hoe de Paus er uitzag. Maar de
eerste oogenblikken wa# ik overweldigd
De volgende oogenblikken heb ik werke
lijk opgemerkt, dat de Paus nog veer
krachtig is en een bleek-gele gelaatskleur
heeft Maar daarna was het weer gedaan
met iedere observatie, want de Paus na
derde meer en meer lang# de knielend»
pelgrims mijn plaats. Nog drie gingen.
vóórNog tweeNu mijn buurmanj
de witte toog was vlak naast mij
Toen nam i k den hand van den H. Va
der en kuste den ring
Eenige knielenden verder was een Tto-
liaansche moedor met twee donkeroogige
kinderen D© Paus zei iet# tot de moeder
en legde den kinderen de hand op.
Deze rondgang van den Paus duurde
nauwelijks enkele minuten. Daarna mid-
deu voor de rij der bezoekers staande, gaf
hij hun gezamenlijk zijn zegen en ver
dween, gevolgd door enkele priesters en
kamerdienaars.
Onmiddellijk daarna konden ook de
pelgrims heengaan.
Mijn eerste werk was een telegram te
zenden naar Holland: „Visité le Papel"
Ik had den Paus bezocht
De tegenwoordige ingang van het Vati-
caansche museum ligt aan het alleruiter
ste eindje van bet gebouw een wande
ling om St. Pieter heen en langs het heele
Vaticaan van minstens tien minuten.
Kleinzieligen heb ik eens hooren beweren,
dat de clerus met de huurkoetsiers een
oontract had afgesloten want velen niet
gesteld op den langen weg en het bran
dend zonnetje nemen nog op het St.
Pietersplein een rijtuig naar het museum.
Door dezen hoofdingang komt men on
middellijk in een samenstel van zalen, die
de Belvedere heet en met in het midden
oen ronde, door zuilengangen omgeven
hot waar bloemen bloeien rond een bob
belend fonteintje. Herinneringen leven
weer op aan Florence's heerlijkheden
In dit gebouwencomplex staan vele beel
den, die ieder van jongs-af kent, als d»
Laokoon, Apollo „van de Belvedere" enz.
Maar ik begin er niet aan over den in
houd van het Vaticaa-nsch museum te
vertellen: er is veel nooit te evenaren
schoonheid, er is ook veel middelmatigs,
want niet alle# wat antiek" heet. is moot
Extra vol bewondering heb ik gestaan
voor de afdeeling: Dierenafbeeldaels. Ik
had de geheel© verzameling wel mede wil
len nemen 1 Maar laat ik mij beperken
tot het gedeelte van het Vaticaan, dat het
dichtst bij St. Pieter ia gelegen het
reisverhaal sleept reed# zoo lang, dat het
ditmaal per se een slot moet krijgen
Langszij Sb. Pieter ligt de Sixtijnsch©
kapel, waarvan de zoldering en altaarwand
beschilderd is met de wereldberoemde fres
co's van Michel Angelo. Aan een bespre
king waag ik mij niet daartoe ben ik
niet bevoegd. Maar zij ziju overweldigend,
vooral het Laatste Oordeel" dat nog,
wanneer men reeds lang buiten in de zon
loopt beklemt en doet gruwen
Ook de Stanzen van Rafael heb ik bekflU
ken vooral d» ,,Disputk" de verheerlijking
van het H. Sacrament. Mijn hersenen blo
ben echter overvuld van indrukken hef
was den laats ten dag in Rome want
van de heele „Disputk" en van de heel»
.School van Athene" heb ik slechte eea
vage voorttelling der heerlijke kleurefl
overgehouden. t
Het weTd dus tijd, dat ik huis waart#
ging. om de snel-opeengevolgde indrukken
van deze reis t© laten bezinken. D#
nacht waa pikdonker, toen de trein naat
Genua het station van Rome uittrok.
Het ooupó-raampje was neergeachove^
en 1 using wapperde mijn zakdoek naa#
buiten in de kille duisternis ten afscheidt
sUnd wer von der Liebsüen scheiden
gemüszt»
Dem wird sie nur um eo lieber,
Und wer zu lang in der Nachtlufl
sibzb» j
Bekommt in Rom das Fieber
Scho'n löscht die Wirthim die Lamp«
pen aus 1
Felice notte! ioh geb' noch Haus."
Rookwalm van de locomotief sloeg d«
ooupó binnen. Ik sloot het venster etf
sliep sliep tot de morgen aanbrak e«
de trein reed lang# de pauwblauwe Mid*
dellandsche Zee. langs de C6te d'Azur. -«
Hot Paradijs op aardel
(EINDE.)
