mm KLEINE TROTT.
Tweed© Blad'
Donderdag 8 Januari 1925
Pater F. Hendriks S. J. over zijn
bezoek aan de Catacomben.
Tn het jongste nummer van „Nieuw-Ne-»
«Ierland" komt een vraaggesprek voor door
mevr. Ellen Russe. Wij ontleenen er het
volgende aan:
Pater Hendrichs, die thans in de voor
naamste steden va.n ons land (o.a. Zondag
18 Januari te Leiden) rijn bijzonder be
langwekkende lozing over het christelijk
getuigenis dor catacomben houdt, was zoo
vriendelijk ons een en ander mee te deelen
omtrent het ontstaan die voordrachten. Het
•was na afloop der lezing in de stampvolle
groote concertzaal te Haarlem, dat wij den
vurigen geloofsapostel en zielenbekeerder
eenige vragen deden.
Hoe bent u toch eigenlijk op de ge
dachte gekomen van deze voordracht over
de catacomben, Pater?
Door enkele dingen, die i'k in de cate
chismus van Potters zeer vaag en on
volledig aangehaald zag, begreep ik, dat
ergens getuigenissen moesten bestaan uit
d:e allereerste christentijden en dat ik die
vermoedelijk in de catacomben vinden zou.
Xk schafte me dus enkele werken aan en
zag ook waarlijk mijn vermoedens omtrent
de dood<mliturgie uit de eerste christen-
eeuwen volkomen door de afbeeldingen uit
de catacomben bevestigd. Na mij eerst nog
eer. jaar lang thuis te hebben voorbereid,
toog ik in April 1924 naar Rome.
U kreeg daar zeker onmiddellijk over
al toegang?
Dat is bee^emaal zoo gemakkelijk niet
gegaan, want weet wel, dat van de 28 cata
comben, rondom Rome gelegen, er slechts
14 en dan nog maar zeer gedeeltelijk, ont
gonnen z'jn; van die veertien zijn er maar
drie voor het publiek toegankelijk en daar
van is bijv. van de CaHixtus-catacombe
ongeveer een twintigste deel te zien. Men
was dan ook zeer verbaasd, toen ik vroeg,
'om verder te mogen doordringen. Zoo ia
o.m. bet museum Kircber, dat thans in
handen der regeering ia, doorloopend ge
sloten.
Sempre chiuso, bevestigde de bewaker
mij.
No, no, no. no, w><*rp ik hem tegen:
aprire con la chiave (maak open met den
sleutel!). .De man was onthutst! Bij wien
moet ik dan zün? h:e!d ik vol. Rij de It-a-
ïiaansche rereering? Bij den Paus? Bij
den koning? Dan ga ik er heen! De man
•zvrohtte voor zoo'n stormloop en hier
deverde een hartelijke lach door de kamer
voor mijn goede FoTalndsche sigaren!
Ik kreeg het adres der autoriteiten en de
rest voigde van zelf.. Monseigpeur Wilpert,
de geleerde bit uitstek op bet gebied der
catacomben, leidde mij zelf rond en leerde
mij de taal der steenen lezen. Aan hem
ben ik zeer veé! verschuldigd.
Monseigneur Wilpert had dan zeker
ook al die pracht-foto's in zijn bezit, die u
ons vanavond als lichtbeelden getoond
hebt?
Welnee, dat is ook weer een heele ge
schiedenis geweest, om d-ie foto's machtig
te~" worden. Nadat'ik dus eindelijk, dank zij
bezoeken, hr;even en sigaren, overal
was doorgedrongen en aRes mocht bezich
tigen. had ik lang niet alle foto's, die mij
noodzakelijk schenen, want zonder licht
beelden zou mijn voordracht veel van haar
overtuigende bewijzen missen. Maar die
brave ItalHauen schrokken zich dood, toen
ïk over fotografeeren begon te spreken.
Dat werd nood. gedaan! En de kosten! Het
moet! hield ik vol, hoeveel kost bet? De
gezichten werden steeds bedenkelijker,
eindelijk werd de hooge prijs in lires ge
noemd. d;och gelukkig... ik had guldens!
Zoodoende kon ik heel wat lires offeren.
Hoelang bent u wel in Rome geweest?
Vijf weken. Maar in dien tiid heb ik
van 's ochtends tot 's avonds hard gewerkt,
ïk heb mij al'een toegelegd op bet verza
melen van bewijzen ui't de eerste vier
eeuwen na Oh^-stus en vooral "co de door
andersdenkenden bestreden punten van ons
geloof.
II hebt ons vanavond heel wat over
tuigende en prachtige bewijzen getoond,
maar wat ons bovendien zoo trof, was, dat
die beeldhouwwerken, zoo prachtig zijn
van uit een kunstzinnig standpunt.
N:etwaar? Het is belachelijk de bewa-
ring als zouden de eerste christenen geen
kunstwerken gewrocht hebben. Het zijn
pracht monument en. Ér is nog zooveel, zoo
onschatbaar veel, dat nog onopgegraven
ligt. Maar er is g<?en geldï Pas nog hebben
de Amerikaansche Katholiek-en aan den
Paus een groote som overhandigd, om de
ontginningen voort te zetten. Ik heb nu ook
hier in Holalnd een comité gevormd. Nota
ris C'iarenbeek te Rotterdam is penning
meester. Wij verzamelen giften om naar
Rome te zenden, ten einde het ontginnings
werk verder mogelijk te maken. Wat ik
overhoud van mijn lezingen zend ik er
heen, ook om Monseigneur Wilpert in do
gelegenheid te stellen zijn hoek over de ca
tacomben to schrijven. Hij is de man, die
voledig op de hoogte is, en het zou een on
herstelbaar verlies zijn, indien hij dit werk
niet zou kunnen uitgeven.
Peinzend staarden de oogen in het onge
ziene, als zagen zij de millioenen twijfe-1
laars en sceptici, die nog overtuigd kon
den en moeten worden. Toen vroegen wij1
nog:
- Uw audiëntie bij den Paus, Pater,
dat was zeker heerlijk?
Ik heb het groote voorrecht gehad,
heel alleen door Z. H. te worden ontvan
gen. Onze H. Vader zegende mijn werk en
ik gedacht speciaal mijn bekeerlingen.
Zwijgend zagen wij elkaar aan, toen
richtte de energieke gestalte zich veer
krachtig op: „als de stemmen der mon-
sohen tevergeefs vermanen en roepen, zul
len do steenen sprekcnl"
Ds Staatsloterij.
Omtrent de Staatsloterij ds al zeer veel
geschreven en het voor en togen van het
in de lucht hangende ontwerp van wet,
waarbij dit instituut bedoelt te worden
opgeheven.
Het lijkt niet ongemotiveerd, ook op
deze plaats eenige regelen te wijden aan
deze haugende kwestie, die tal van bur
gers belang inboezemt niet alleen, doch
die er mede content zullen zijn eens wat
meer van de St. L. te kunnen vernemen.
Wij zullen dan eerst een vooraf-
baschouwing geven, die nauw raakt aan
het principïeele van de kwestie.
Dat speelzucht en hartstocht voor epel
in bedenkelijke mate toenemen ia een
waarheid, die over de geheede beschaafde
wereld valt waar te nemen. Zucht naar
rijkdom en behoefte aan een hevig-en
prikkel zijn droevige uitingen van een
tijdgeest, d-ie thans het menschdom bezielt
Zedelijke verbetering van het individu,
godsdienstige verheffing kan hier heil
aanbrengen. Maar tegenover dien boozen
hartstocht naar bezit van overvloed zal de
mensch blijven behouden een drang naar
lotsverbetering, eene natuur-eigenschap
die bij allen menschelijken arbeid zoo'n
weldoende factor is.
Die poging om ten koste van een klein
offer de mogelijkheid te scheppen zijn
materieele omstandigheden wat op te
werken, zich geldelijk ruimer te kunnen
bewegen wat in vele gevallen trots de
grootste inspanning op andere wijze niet
te bereiken is geeft een opwekkende
steun bij den dagelijkschen arbeid. Bij den
voor velen zoo moeilijken strijd om het
bestaan dient geen enkele lichtstraal on
derschept te worden: „hoop" heeft ook in
materieelen zin levenswekkende kracht.
Het is daarom zeker jammer dat er zijn
d-ie de Staatsloterij willen doen verdwijnen
Zij motiveeren hun beswaar tegen het
voortbestaan, door dit instituut te rang
schikken onder de onwaardige en onzede
lijke instellingen, die door den Staat niet
kunnen worden getolereerd.
Wij voor ons echter meenen dat die on
gunstige meening meer gezocht moet wor
den in het woord, dan in het begrip dat
aan deze kansberekening ten grondslag
ligt en vooral een uitvloeisel is van een
soort prinzipiiën-reiterei, die in onze krin
gen zeker geen weerklank zal vinden.
Naar aard en wezen toch is de Staats
loterij te beschouwenals een onderdeel
van het wijd vertakte verzekeringswezen;
FEUILLETON.
door ANDRé LICHTENBERGER.
(Bekroond door de Franeche Akademie).
Nadruk verboden.
7)
Trott is ontevreden; met kwaad
aardige blikken monstert hij het parel
grijze costuum van mijnheer Aaron, izijn
sneeuwblank overhemd waarop zijn rwar-
te baard nedergolft, het bloempje in zijn
knoopsgat, zijn Schotsche stropdas, zijn
emettelooze schoenen, zijn bamboerotting
met zilveren knop, die in zijn linkerhand
bengelt waaraan twee dikke ringen schit
teren. Mevrouw Ray kijkt Mama met een
vreemd gezicht aan alsof zij wilde lachen
Mama is niet bijster op baar gemak, zij
bloost zelfs een beetje. Zullen ize dien
mijnheer nu niet gauw afschepen? Wei
neen! Zij blijven allerhande leuke dingen
vertellen. Mijnheer Aaron maakt groote
gebaren, is zeer kwistig met glimlachjes^
boort de punt van zijn wandelstok in den
grond, zet een hooge borst op. Hij ge
lijkt precies op de dikke duiven die kir
ren en buigen voor den stal van het Cos
mopolitan Hotel. Eindelijk beginnen zo
weer door te loopen. Maar mijnheer Aaron
in plaats van zijn weg te vervolgen, loopt
naast mama en praat tegelijkertijd heel
druk. Wat een onbeschaamdheid!
Men -zou zeggen datfmevrou w Ray ook
van die meening is; zij blijft een T>eetje
achter met Trott.
Plotseling zegt ze:
Look, Trott.
En dan begint ze de tong uit te steken
en achter den rug van mijnheer een ver
schrikkelijke grimas te maken.
Trott barst in een luiden lach uit. Mama
en mijnheer Aaron draaien zich om. Met
het onschuldigste gezicht van de wereld
vertelt mevrouw Ray hun een kleine
grappige geschiedenis.terwijl Trott in zijn
eigen blijft lachen. Voor een kleinen jon
gen zou het zeer leelijk staan om zulke
grimassen te maken, maar van groote lui
is dat zeer prettig. Een vreemd mensch
toch, die mevrouw Ray.
Men spreekt veel over dingen waarin
Trott niet het minste belang stelt. Toch
luistert hij er verstrooid naar, daar hij
niets anders te doen heeft. Daar vraagt
mevrouw Ray aan mijnheer Aaron nieuws
omtrent het feest dat men ten bate der
zieke kinderen in het hospitaal van 0.
L. Vrouw gegeven heeft. Arme kleinen!
Soms ziet men hen wanneer men voorhij
den tuin van het ziekenhuis passeert; zij
zijn gansch bleek en mager en hoesten
voortdurend. Als men hun nu maar veel
geld heeft kunnen geven 1 Mijnheer Aaron
schudt met het hoofd en haalt de schou
ders op met een onverschillig gebaar en
een verachtelijk gezicht. Hij houdt niet
van feesten die meer' dienen om luierikken
te amuseeren dan armen i# helpen. Min
stens de helft van de opbrengst van dat
geld wordt verslonden door nuttelooze on
kosten. Wat een gekke gewoonte om do
liefdadigheid to beoefenen als een soort
verstrooiing. Dat men zich vermake zoo
veel men kan, daar is nies tegen, maar
als allo soort van assurantie is ook zij ge
baseerd op kansberekening.
Wie zich verzekert tegen ziekte, ongeval,
werkeloosheid doet economisch in valer
oog een goed werk en tegenwoordig
geeft do Staat daarbij leiding; maar wie
een kleine bijdrage afzondert, een grijp-
etuiver besteedt voor de kans op een gel
delijk gelukje.is een speler! -
Men juicht een kansberekening, aange
gaan met geldelijk voordeel bij zijn dood,
toe, maar keurt eene soortgelijke operatie
tijdens het leven af!
Men moot gevoelen dat hier oen zedelijk
heidsbegrip met ongelijke maat wordt toe
gemeten. Men kan <rr zich vavrv^^^offl
houden dat de duizendje deelw***- strd»
Ned. Staatsloterij de kosten vnn v--^ aan
deel e torten als de premie eetfêr -
tie, door bedachtzaamheid eirvLrawgrtot
lotsverbetering geboden, en dat van harts
tocht van spel in dezo geen sprake is.
Die zelfde lijn doortrekkende boude
men zich verzekerd dal de deelnemers bij
opheffing dor Staatsloterij een uitweg zul
len zoeken en zeer zeker elder» een com
pensatie zullen vinden, tot groot geldelijk
nadeel van Ingezetenen en Staat beiden.
In trouwe spreekt men van het on
zedelijke in het spel van do Staatsloterij
gelegen, dan durven wij vrijmoedig het
oog vestigen op enorm meer bn-^TSlijke
instellingen en gebruiken, waar <^ndag
vaak meer ellende aan iomahd overkomt,
dan dat de Staatsloterij haar spelers kan
bezorgen. Alleen in bet licht van zekere
komende dagen bezien, ligt het voor de
hand dat in deze Teeds vaaik beproefde
doch steeds verijdelde poging dit bij het
volk geliefd instituut te onthalzen vooral
voorzit do bedoeling dat men nog steeds
vasthoudt aan een beginsel dat don kiezer
is geleerd. Ze zijn de logica van de leer
dat spel zonde is.
Er is echter ook aan dit vraagstuk een
zakelijken kant. Immers in de Staatska»
vloeit jaarlijks uit do Staatsloterij het niet
onaanzienlijke bedrag van ruim zee bon-
deea*d duizend gulden!
15# van prijzen van f 100 en
daarboven f 78.675
10% van prijzen beneden f 100 f 51.150
f 129.825
ven u'-s en VVvicflg
f jr.'i, dus over 2i000
Lr.oïi f 84.000
f 213.825
3 loterijen per jaar dus X 3 =x f 641.475
van welk bedrag alleen de bureau-kosten
der Directie behoeven te worden voldaan.
Men ziet dat er alleszins reden ia om
deze bron van inkomsten, nu vooral, niet
droog te leggen. Zeker, nu vooral niét, nu
de ogenblikkelijke veiligheidstelling van
den gulden, niet alleen ia bereikt, dooh
ook dient gehandhaafd te worden. Er ia
echter nog meer: van ambtenaren vordert
men groote salarisoffers; van euhsidiën,
waarnaar inrichtingen bun opzet baseer
den, wordt gesnoeid; het onderwijs ge
voelt sterk den druk der bezuiniging; de
belastingschroèf staat op hoogspanning;
de eerste levensbehoeften zijn te zwaar
belast; en zoo konden wij nog voortgaan
op te noemen die een gevolg zijn van den
druk dor tijden. En in dit licht der feiten
gezien, overdrijven wij toch zeker niet, als
wij opmerken dat het blijk zou geven van
groote kortzichtigheid om niet sterker
te kwaiificeeren nu een bron van inkom
sten van niet geringe beduiden» atop te
zetten, waar elke gulden meer een schrede
is tot den weg naar versterking der rijks-
finantiün, die een dusdanige aderlating
niet kunnen dragen. Wat ook en niet
het allerminst geldend is, wat moet er
met de 200 ooilecteurs en eolloctrices en
hun ongeveer evenveel debitanten geschie
den, die nu in hun functie het brood voor
bun gezin, geheel of zoo als de laaksten
gedeeltelijk verdienen? Een vraag die
zeker van invloed moet zijn bij de over
wegingen die zuil til gelden als deze wets-
voordracht in de Tweede Kamer aan de
orde komt! Dat de R.-K. Kamerfractie ons
wel versta!
Neen, geen afschaffing, doch een door
de groote vraag naar ineer loten gemoti
veerde uitbreiding van dit zoo nationaal,
reeds ruim 100 jarige instituut; reorgani
satie en gebruikmaking van de spontane
en zonder morren door ons volik gebrachte
vrijwillige belasting, die door uitbreiding
wanneer men zich met do armen bezig
houdt moet men Zijn laak ernstig opne
men, zich met hart en ziel aan het werk
wijden, zonder aan zichzelven te denken
en aan zijn eigen genoegens.
Trott heeft alles wat mijnheer Aaren
heeft gezegd, niet goed begrepen. Eén ding
alleen is hem duidelijk, namelijk dat
boo ze mensch en ten eigen bate het geld
der armen hebben aangewend, het geld
der kleine rieken. Dat is zeeT slecht. Mijn
heer Aaron spreekt met veel handgebaren,
en een zeer welluidende stem. Trott denkt
dat hij óp een prentje gelijkt uit rijn Bij-
belsche Geschiedenis dat Koning David
voorstelt, terwijl hij danst voor de Arke
des Verbands.
Mevrouw Ray zegt met haar piepstem:
Gij rijt bewonderenswaardig, mijn
heer. Weet ge wel, dat de H. Martinus
zelf slechts de helft van rijnen mantel
wegschonk?
Mijnheer Aaron gïimlaoht (hij glim-
iachtv oortd-urend 1) Hij spreekt, vertelt,
schermt met hoogdravende woorden. Ein
delijk verklaart hij:
Do H. Martinus had ongelijk. Op het
gebied van liefdadigheid moet men, ik
herhaal het, alles geven of in het geheel
niets. Dat ia mijn lijfspreuk.
Welnu! dat is prachtig gezegd. Trott
houdt niet bijster veel van Mijnheer
Aaron, maar hij kon zidh toch
niet weerhouden vervuld te rijn van
bewondering jegens hem. Therese heeft
wel degelijk ongelijk te beweren, dat
mijnheer Aaron slechts een vuile vrek
van een Jood istenzijMijnheer
Aaron heeft gezegd dat men niets moest
van do Staatsloterij een object kan warden
ter compensatie van maatregelen, die nu
ten koste van veel en velen moesten wor
den getroffen.
Daarom verheugt het ona, dat in de
Leidsche Kiesvereenlging, met algemeen©
stemmen, een voorstel is aangenomen dat
rich uitspreekt voor behoud van de Staats
loterij en te plaatsen op het program van
actie van de R.-K. Staatspartij. De massa
voelt voor deze materie en bij referendum
onderzocht, zou het blijken hoe overwel
digend groot het aantal is ran hen, die
het instituut der Staatsioerlj willen be
houden.
Mogen rij die geroepen rijn In deze te
beslissen rekening houden met de frit en
en de werkelijkheid als toetssteen gebrui
ken bij hunne beslissing.
Dan toch «al op hen geen rat hebben
het rijmpje van Vader Cats:
„Wat baten feutts en bril,
Al» de uil niet rien en wil."
H. W. SPENDEL.
S.©BH©i'3||si9 Berichten
O, „Mercuriuri* b!J Gibraltar gestrand.
Het «chip in een gevaarlijke
poeitie.
Hot' i toom schip „Merourius" van de
Kon. Ned, Stoomboot Mij. i» bij Pearl
Rock, op de Spaan»oh© feut, tegenover
Gibraltar, gestrand. Het verkeert in een
gevaarlijke positie.
Sleepbooten zijn ter assistentie vertrok
ken1.
(De „Mercurius" was op weg van Tarra
gona naar Amsterdam H©t eohip is bruto
2-S63 ton groot an netto 1834; bet i» ge
bouwd ia 1909. Red.).
Droevig ongeval bij Haastrecht.
Een meisje verdronken.
Uit Haastrecht wordt gemeld» De beide
gebroeders B., landbouwers, waren gisteren
met de 24-jarige uit Utreoht afkomstige
dienstbode O. van L. naar de k©rk gew©e«t.
en reden met een tentwagen naar hun wo
ning in De Vlist Niet ver van buis zijnde
schrikte bet paard voor een mat etroo ge
laden wagen. De tentwagen reed in bet
vrij diep» ka-naaL Een der gebroeders B
wi«t nog bijtijd» op den den walkant te
«pringen. De andere wist even later ook op
vasten grond te komen, doch bet meisje
dat achter Ia den wagen zat, kon geen
uitweg vinden.
Het paard was met den wagen achter
rich tot bijna aan den overkant van bet
water gezwommen, wat de redding nog
meer bemoeilijkte. Met een boot kon men
eindelijk bet rijtuig bereiken «n door bet
opensnijden van d©n kap, bet meisje er
uit balen. Zij bleek echter reed» bewuste
loos te *ljn In weerwil van de pogingen
van een dokter en een wijkverpleegster
mocht het niet gelukken het leven op te
wekken. Het lijk werd naar de woning van
Gebr. B vervoerd
Overstroomingen In Oost-Twente.
Het aardige riviertje van Twente'» Oosl-
{rant, de Dmke.1, doet wa-M ©ens geducht
van zich «pieken leraar',watermas
sa's komen van Duitschen bodem van de
gemeente Losser en Den©kamp. De Peil
schaal wijst thans een 13 c.M hoogeren
stand aan dan sind* menschsnhpugenis is
genoteerd. Heel de aangrenzende bevol
king leeft in groote onrust Dag en nacht
is men in de weer om door het opwerpen
van wallen de watermassa's te keercr. Tn
weerwil daarvan zijn groote uitgestrekt
heden overstroomd en staan huizen en an
der© gebouwen tot. zelfs 1 h 11/2 M. diep
te in hot wat^r Enkele bruggen rijn reed»
stuk geslagen. De verbinding tusschen de
omwonenden i« geheel verbroken. Heel
wat schoolkinderen kunnen ook d© scholen
niet m©©r bereiken Heb aan zoovelen wel
bekende ete.rrcbosch en het Borchthoach
s'aan blank. Het bekende hotel-pension
.Dinkeloord" bij Dene kamp is niet meert©
hereiken en staat ongoveer één M. diep in
het water Blijft het water wassen, dan
zal zelfs het spoorwegverkeer tusschen 01-
denzaal en Denekamp gestaakt moeten wor
den.
De afvoer van de groote watermassa's
wordt zeer belommerd ter plaatse waar de
Dinkel onder het kanaal AlmeloNord-
horn doorstroomt en bij Lage op Duitscb
grondgebied waar eau sluis ten behoeve
geven of alles. Wie weet? misschien
geeft hij wel niets.
Een weemoedige klacht stijgt op 't,ot
aan de oor©n van Trofct. Het is een arme
oude bedelaar, die aan den berm van den
weg neergehurkt zit. Zijn kleed eren zijn
geheel en al aan flarden en hebben de
kleur aangenomen van het stof van den
weg. Een verwarde baard omlijst zijn
kin; fladderende haren dalen nader op
zijn holle kaken; gekromde vingers hou
den een vreemdsoortig voorwerp vast, dait
vaag op een hoed gelijkt en dat hij naar
alle voorbijgangers uitsteekt. Hij is zoo
vuil, zoo ellendig, zoo afzichtelijk, dat
men hean Kever niet zou zien. Toch kan
men zich niet weerhouden medelijden met
hem te hebben.
Trott is vervuld van onrust. Wat zal
mijnheer Aaron gaan doen? Mijnheer
Aaron schijnt niets te zien. Hij blijft
steeds glimlachen en geschiedenissen ver
tellen aan de twee dames zooder dat hij
zich schijnt te bekommeren om den bede
laar. Ongetwijfeld zal hij hem voorbij
gaan zonder naar hem om te zien
Doch neen. Hij blijft stil staan, steekt
rijn vingers in rijn vestzak, in den zak
waarin hij straks de kledne gouden hours
heeft gestopt; een seconde zoekt 'hij er
in, werpt dan iets zwaars in den hoed
van den oude, die rich in zegeningen uit
put; daarna begint hij weer te loopen
zonder op te houden met babbelen, net
alsof hij iets zeer natuurlijks had gedaan
Alle ideëen van Trott zijn omvergewor
pen. Het hoofd van mijnheer Aaron om
ringt zich In rijn oogen met een schitte
renden stralenkrans. Alles, alles beeft hij
UIT DE RADI3-WEHELD.
Wai er vanavond te hoorsn is.
5.05 uur Radio-Paris, 1780 M. Concert.
5.20 Brussel, 265 M. Concert.
6.20 Eiffeltoren, 26Ó0 M Concert
en zang.
7.20 H Alle Br tscjie stations: Tijd1-
sein Big Ben en nieuws,
7.20 Hamburg, 390 M. Concert.
7.50 Chelmsford, 1600 M. Uitzen
ding van de opera „Maritana"
van Wallace, te geven in hel
Old Yic. Theatre te Londen.
7.55 H Munster, 410 M. Grd 'Ion van
Goebhe, waarna con:
7.55 n Berlijn, 500 M. Zan
7.55 Londen, 365 M. en a micro sta
tions: Zang en voordr
7.55 Bournemouth, 885 M. „Hiawa
tha's Wedding Feast".
755 Manchester, 375 M. Musical
Comedy Night
7.65 Aberdeen, 495 M. Dansmuziek
Kaderen
8j00 Hilversum, 1050 M. Mengel
berg-concert.
8.35 Londen, 865 M. e.a. Kamennw
mulriek.werken van Gabriël Fau-
ré, met medewerking van Barba
ra Korb (soprano), Ch. Wood*
house (vioKn), Ernest Yong»
(viola), Charle» Crabhe fviolcxS
cello) en Richard W.ilihew
(pianoforte).
Programma: Berceuse, Op. 10
(violin solo) Soprano Songs;
„Mai", „Après un rêve", „NelH
„Aurore" en „Clalre de Lune\
Violoncello «oio: Elegie. /X
24. The Quartet: Quart ff
Minor, Op. 15, for Piano «fTd
Strings. Soprano Songs: „TTca
Roses d'Lspahan**, „Au bard d»
l'cau", „Les Baroeauari*, „La
Secret" en „Le papffion et Ik
fleur".
8.35 Brussel, 265 M. Concert.
9.20 Radio-Pari», 1780 M. Concert
10.20 m Londen, 865 M. Chelmsford^
1600 M. e.a. Dansmuziek vafc
het Savoy Hotel te Londen.
van een watermolen het Dinkelwat©r op
stuwt. Op tal van plaatsen etaat het water
aan d© kruin der dijken Komt hier e©n
doorbraak, dan wordt d© kom van het dorp
Denekamp gehepl door het wat.©r ingeslo
ten en zullen tal van boerderijen geiso.
leerd worden.
0 Kind verongelukt
Een paard voor een wagen schrikte te
Utrecht van enkele kinderen, die aon het
hoepelen waren. Midden op den weg liepen
een vronw en een vierjarig kind; de vrouw
die het voertuig snel aan hoorde komen,
week naar den kant uit en liet het kinrl al
leen staan. D© voerman slaagd© er niet in
zijn wagen tot stilstand te brengen; hot
meisje werd gegrepen en kwam nndnr' d0
wielen terecht. Met zware inwendioe kneu
zingen werd het naar de Rijksklinieken
overgebracht, waar het spoedig overleed
Verdronken
H. van der B ©en bekend Hoornsch
»tmattypei die sedert Nieuwjaarsdag ver
mist werd, is verdronken. Zijn lijk is opge-
vischt en naar de algemeene feftr»r» r»f«>1 on ts
overgebracht.
In een politiccel gestorven.
Op Nieuwjaarsdag werd in d© omgeving
van den Dam te Amsterdam een nnnr
schatting RO-jarig© vrouw. k1aarb1ijk©ü;k
een zwerfster, in zwaar beschonken toe
stand aangetroffen Zij werd naar het bu
reau St. Pictcrshal overgebracht en in een
der cellen g©pl«atst om haar roes uit te
«lapen. Toen de arrestante op het daarvoor
vastgestelde tijdstip werd geeontroWrd,
ontdekte men dat zij overleden was. Over
matig drankmisbruik moet d© oorzaak van
haar dood zijn.
Worsteling tusschen een stroopftr en een
politieagent.
In de Kastanjelaan te Velp bi] Avnhcn
hield een Og&nt van politie» iomand aan.' dio
een geweer onder zijn kleeding verb oreren
had. Hij weigerd© h©t wapen af te
ven, waarop ee.n worsteling ontstond en de
politiebeambte ernstig gewond word De
dader ia gearresteerd, TTij had het p'an om
te gaan stroop©n.
gggagagBUBJHg'
aan den arinn gegeven niet een klein, oit-
heteekenend gebaar, zoo maar in do gau
wigheid, zonder or erg in to hébbon. Daar
waren zeker stapels 6 lui vore on zelf»
goudstukken in do beurs Men kan zeg
gen wat men wil, doch daar rijn niet veel
menjschen dio dat zouden doen Neen,
daar zijn er maar weinig.
E©n blos stijgt op tot aohter de ooren
van Trott. Het ventje opent rijn linker
hand en blikt neder op zijn halvon franc.
Hij heeft er heelemaal niet aan gedacht
om hem aan den arme te geven. F.n toch
heeft hij geen taartje of een caramel nno
dig, volstrekt niet, de gulzigheid al leen
brengt hem er toe om er een to koopen,
terwijl de arme drommel er misschien
nooit of nimmer een heeft geproefd. Fon
bitteTe triestigheid overstelpt de ziel von
Trott. Hij draait rich om. Helaas! De arme
is verdwenen Het ifl te Iaat om terug te
koeren op zijn (schreden. \Goen denken
moor aanl Trott is bedroefd.
Een plotselinge halte ontrukt hem aan
rijn droofgeesügheiid. Het gezelschap ia
aan den ingang van den wintertuin geko
men. Mijnheer Aaron wijst mama den
baketbakkerswinkel aan en verzoekt haar
om met mevrouw Bay een kopje thee 1 o
gaan drinken. Mama weigert, m.nr
mijnheer Aaron blijft op vrimdclid o
manier aanhouden
