kalender'der week~| ffl Anecdoten. 1 i i N.B. Als niet anders "wordt aangegeven Jieeft in deze week iedere H. Mis Gloria, geen Credo en de gewone Prefatie. ZONDAG 30 Nov.: Ie Zondag van 'den Advent. Begin v. h. Kerkelijk Jaar Mis: Ad te levavi. Geen Gloria; 2o gebed v. d. H. Maagd; 3e voor kerk of faus. Credo. Prefatie v. d. Allcrh. Driaëen- fceid. Kleur: Paars. De tijd van voorbereiding op de komst van Christus is daar. Daarom gebroken nu met de werken der duisternis (de zonde) en in ons leven Christus nageleefd. (Epistel). Uit ons zeiven daartoe onmachtig moeten jwij ons ventrouwen verlevendigen en bid den: „Heer leer Gij ons Uwe wegen, wek Gij in ons op Uwe macht. (Introitus; Ge bed; Graduale.) Zoo hopen wij met Gods hulp ons waardig voor te bereiden op de komst van Christus, in den heiligen Kerst nacht, maar ook op de wederkomst van Christus ten oordeel (Evangelie). Ver- trouwvol brengen wij tot dat doel ons of fer, door welks kracht wij gezuiverd, wij mogen gaan to.t de kribbe en de rechter stoel van Hem, van Wien wij ons offer «at van gen hebben. (Stilgebed.) MAANDAG 1 Dcc. Feestdag v. d. H- Andreas, Apostel. Mis: Mi bi e n t eni. (Zie in het Misboek op 30 November); 2e gebed v. d. H. Eligius. (Zie in het feest eigen der Heilige^ v. h. Bisdom Haarlem); 3e gebed v. d. dag. Credo. Prefatie v. <1. Apostelen. Jour: Rood. N.B. Als staat aangegeven: gebed v. <1. dag. dan wordt bedoeld bet gebed uit de H. Mis v. d. vori gen Zondag. De H. Andreas, broeder v. d. H. Petrus, ïs te Paitras in Achaja, waar hij zeer vele bekeeringen gemaakt had, gekruisigd, om dat hij den landvoogd Aegia vrjmoedig te woord gestaan, den Christus beleden en geweigerd bad den afgoden te offeren. Zijn kruis (Andreaskruis X) ziende riep hij uit: ..Moge door U mij opnemen, Die door U mij verlost heeft." DINSDAG 2 Dec.: Mis v. d. H. B i b i a n a, Maagd en Martelares. Me exspectaverunt. 2e gebed v. d. dag. 3e ter ecre van Maria. Kleur: Rood. Do H. Bihiana is gemarteld onder 'Juliaan den Afvallige. Eerst werd zij over gegeven aai1, ecne slechte vrouw, die luiai- tot zonde trachtte le verleiden doch Bihjana zegevierde over alle listen en kunstgrepen. Daarom ging die vrouw er toe over Bihiana ie mishandelen; dagelijks liet zij Bihiana zweepslagen toedienen. Bihiana bleef standvastig. Daarop werd zij ter dood ver oordeeld. Gegeescld met lederen riemen, voorzien van lood, gaf zij hare reine ziel aan Jezus Christus. Haar ontvlee-scht en verscheurd lichaam werd ten prooi aan honden en roofvogels geworpen op een vuilnishoop, doch een priester nam het weg en begroef hel bij de lijken van hare moeder en - zuster. WOENSDAG 3 Dec.: Mis v. d. H. Pransiscus Xaverius, Belijder. Lcrruebar. 2e gebed v. d. dag. Kleur: W i t. Pransiscus Xaverius, Jesuiet- een der eerste metgezellen v. d. tf. Ignatius, de Vader der Jesuieten. verkondigde het H. Geloof in Tndië en Japan, waar hij door zijne prediking en vele wonderen duizen den en duizenden beidenen bekeerde. Met recht noemt men hem: de Apostel van In- die pp Japan. Op .weg naar China om ook daar als Missionaris op te treden stierf hij op het eiland Saneian, nabij China. De H. Fransiscus is de Patroon v. b. Genoot schap en het "Werk tot Voortplanting des Geloofs. DONDERDAG 4 Dec.: Mis v. d. H. Petrus Chrysologus, Bisschop en Kerkleeraar. In medio. 2e gebed v. d. dag. 8e v. d. H. Barbara, Maagd en Martelares. Credo. Kleur: W i t. In hooge mate bezat de Heilige van dezen dag de gave van wgjsprekendheid. Vandaar zijn naam: (Chrysologus: gulden woord. Nog diaken zijnde werd bij tot Aarts bisschop van Ravenna verbeven. In den strijd tegen den ketter Eutyches (die leerde dat er in Christus maar één natuur is) was bij een krachtige steun voor Paus Leo I. VRIJDAG 5 Dóe.: M i s v. d. d a g. Ad te ïevavi (als op den vorigenvZnodag)Geen Gloria. 2e gebed v. d. H. Sabbas. Abt. 3e Ier eero van Maria. Kleur: Paars. N.B. Na bet Graduale wordt b e it Alleluja met vers niet g«- boden. ZATERDAG 6 Dec.: Vigiliedagvan 't Fee s t van Maria. Onbevlekt Ontvangen. Mis v. d. H. Nicolaus, «isschop en Belijder. Statuit, 2e gebed v. v. dag. Se v. d. Vigilie. 4e voor den Paus. Kleur: Wit. Ook is geoorloofd de H. Mis h d. Vigilie. Venite. Geen Gloria. 2e gebed d. H. Nicolaus. 3e v. d. dag 4e voor den raus. Kleur: Paars. De groole wonderdoener van het Oosten, de H. Nicolaus, geboren te Patara in Lycië, Onderscheidde zich vooral door zijn lief dadigheid. Na den dood zijner ouders ver deelde hij zijne goederen onder de armen en gaf zich zei ven geheel aan God. Op een jx-lgrimsreis naar *t H. Land stilde hij op Wonderbare wijze een storm, welken hij doorspeld bad. Bisschop geworden van Myra was hij bijzonder de steun van wedu wen en weezen, die hij met raad en daad *11 geldelijken steun bijstond. In 342 stierf «e H. Nicolaus na een leven van heilig heid en naastenliefde. De Heilige wordt aangeroepen als pa- jroon der Zeevaarders. Hij is ook de be- fehermheiHge van onze hoofdstad. De feestdag van den müddadigen H. Nicokus jj® ook wel de meest populaire feestdag van Nederland, waarop een ieder zich beijvert funon naaste, maar vooral de kinderen en V-men wel te doen. jj'fise. ALB. V. KOK, Pr. Zoo even dacht gij niet aan den land- t bouw 1 Ik bad genoeg met allee» aan mij zelf te denken Mijnheer Biennans begon te lachen. Ik had eerder in de voorspelling van een sterrekundige geloofd, dat de wereld na drie maanden zou vergaan, dan dat ik gedacht had u hier op mijn kamer te moe ten ontmoeten om u gastvrijheid te ge ven Kaes, wijsgeerig aangelegd, antwoordde: Mijnheer Bierman» liet leven ia vol* van verrassingen. Hier staaft de gelegen heid deze waarheid nogmaals. De ijskorst was gebroken Beiden gingen te bed. Op de tafel pifte het licht der kaars, groote schaduwen toekenden zich af op het licht-rozige behangselpapier. Eu zij praatten door Zij keuvelden over de markt, die vroeger heel wat levendiger was; over zaken, die met den dag heel wat moeilijker werden, over hun gezondheid, die met het oog op hun ouderdom zorg wekkend was, over vele vraagstukken: handel, politiek en keuken, bemerkten zij, dab zij dezelfde gedachten hadden. Met denzelfden kijk bekeken zij menschen en dingen Geleken zij zich goed., niet minder kwamen zij overeen als ze het over eten en drinken, hadden. Hun smaak ook was dezelfde. Zij dachten niet eens meer aan rustig slapen. Maar altoos door kletsten zij. Zij vertelden verbaaltjes en vertrouwden el kaar dingen toe a-ls oude vrienden. Zonder het zelf te weten of te voelen, hadden zij alle plechtigheidsvormen afgelegd. m Kaes. ik moet je een mooie mop ver- lellen. Verbeeld jeDe kaars knetter- vlamde een, twee, drie, vier keer en doof de dan uit. Doch hun gekout ging voort, tob heb schemerlicht door het venster flikkerde. Nauwelijks sliepen ze een paar uurtjes. Ze stonden op met dikke oogen en zware hoofden. Er zat geen puf meer in hen. Zij wisselden slechts enkele woordjes, toen ze hun kale schedels met aqua vitae bestrooi den. Stil strompelden ze over de trappen naar de ontbijtzaal, waar de bemorste la kens van daags te voren nog de eettafels bedekten Een flauwe geur deed onbehaag lijk bun kelen aan De heer Biermans opende snel een ven ster om wat frissche lucht te happen. In den licbt-blauwen hemel, die door den re gen als gekeerd scheen, schitterde reeds de zon. Vogels floten in een kleinen lust tuin. Uit de dakgoten lekte nog water. De frissche lucht, die binnenwaaide, prikkelde aangenomen de heeren Biermans en Kaes, die dicht bij bet open vdhster plaats namen. Ken oude knecht-, met bak kebaarden als een oude edelman, bracht het ontbijt.' dat hun niet smaakte. Dezelf de angst kwelde hen. De wapenstilstand liep op z'n einde. En zij voelden, dat zij elkaar, na dezen gedenkwaardigen nacht, niet meer zouden kunnen pesten als in het verleden. Al de oude veeten leken verge ten, vervlogen weggedampt. Zij zouden heengaan, gebarend zich niet meer te ken nen. Zouden zij den moed hebben, om wil le van een bespottelijk eerepunt hun ouden wrok weder te doen*oplaaien? Alsof hij ergens in de verte een gedachte in 't gelid wilde brengen, liet de heer Biermans zich plotseling deze woorden ontvallen. Ik zei u gisterenavond, dat mijn zoon uw dochter alleraardigst vond-... Denkt gij er niet op, haar weldra tot stand, te brengen. Dit is mijn vurigste wenseli. Dan zei de handelaar in stoffen met tvemelo-stem, waarom zouden wij deze twee kinderen niet vereenigen? De heer Kaes leek na te denken. Hoor eens, Biermans, ik ben gladweg van de lever in zaken.. Volgens mij zijn de beste zaken deze. die» zich snel afwikkelen, U vraagt mij de hand mijner dochter. Ik geëf ze u. Voorop weet ik, dat Anna tevre den en heel vereerd zal zijn. Ik heb rede nen te over om er overtuigd van te zijn... Op uw gezondheid en die van uw familie. Op de uwe, Kaes, en op het geluk van onze kinderen! Zij klonken met hun kop pen koffie; dan, onmachtig om hun aan doening te temperen, stonden ze met tra nen in de oogen op en in een vurige ge moedsopwelling omhelsden zij elkaar. De oude knecht-, die in een hoekje op drinkgeld zat te loeren, keek zijn logé's met verbouwereerde oogen aan. De heer Biermans, lot van de omstren geling, zei: Mijn brave kerel, bij ons zouden er lui zijn, die honderd frank gaven om dit schouwspel, dat niets kost, bij te kunnen wonen. Een oude dienstbode lachte, maar be greep d© aandoening van beiden niet en ging terug naar de keuken, met de gedach te dat deze twee nog een naroes van gis teren uitvierden, Als ik er aan denk, zei Biermans, dat ik li uit de kamer wilde walsen! Dit is oude geschiedenis. Denk liever aan liet sensatienieuws als wij arm-in-arm. thuis aankomen. Wij zullen een omweg maken, net als de brandblusscliers. Ik weet nog iets beters. Houden we onze verzoening nog voor enkele dagen ge heim. Dit zal niet beletten, dat wij des avonds elkaar ontmoeten. Maar we zullen onze voorzorgen nemern Dan kondigen wij op zekeren morgen het nieuws der verlo ving aan. dat als een donder uit een lente nacht zal komen vallen. Dit zal een nieuws zijn, om het stadje in rep en roer le zet ten, Kaes schaterlachte en bewoog zich erg zenuwachtig op z'n stoel. Mijn lieve Biermans, lieusch, aan zoo iets verwachtte ik me heelemaal niet. Als ik u in de straat ontmoet, dan zal het mij onmogelijk zijn, u met scheele oogen te bezien. Ge draait me den rug! Ze stonden op en gaven elkaar de hand. Kaes trok zijn horloge uit. Vergeet niet dat ge nooit uw trein ge mist hebt. Nog net hebben we den tiid. Ze riepen den ouden bediende-, een beet je scheefgetrokken door het dragen van vele tellooren, en Biennans betaalde, on danks het heftig verzet van zijn vriend, het logies met ontbijt. Na ©en nieuwe omhelzing verlieten zij het hotel en gingen één voor één naar het station. In de wachtzaal, waar nog andere menschen van hun stad waren, hielden zij zich op een afstand. Doch als zij zich om draaiden, knipoogden zij tegen elkaar. Nu leek hun verhouding niet zoo vreemd meer als in het hotel. Doch deze vluchtige oog opslagen waren onmachtig om hun gevoe lens, dc volheid van hun harten uit te drukken. Nochtans werd het geheim goed be waard. Biermans had zich niet vergist: de gansche stad zette groote oogen op over het nieuws van het huwelijk van zijn zoon met mejuffrouw Kaes. De eeuwige geschiedenis, zei een cliënt van het grootste koffiehuis, 't Spel der liefde overwint alles. En het spel van het toeval zei op hef- tigen toon de deftige notaris, die op de hoogte was. Eenige dagen later werd plechtig het huwelijk ingezegend. Ook werd er duchtig geklonken op de hechte vriendschap. Nu waren de oude veeten geheel vergeten. EEN BERICHT UIT „THE MORNING POST". „Misse Arrabella King en Mr. William Macdonald zijn gelukkig gehuwdWaar om dit door the Morning Post zoo rond wordt gebazuind? Hetgeen hier volgt strekke ter beantwoording van deze vraag .De Engelsehen van allerlei raug en sfand houden er veel van elkander van hunne hooggeschatte koningin allerlei bijzonderheden te vertellen. Zij, de hoogaanzienlijke vrouw in den wedu- wenrouw, is niet alleen het hoofd van Kerk en Staat, maar zij strekt hun ook ten voorbeeld in deugd en in het hand haven van oud-Engelsche zeden, en de manier waarop zij vrouwelijke! zwak heden beoordeelt en straf', is niet alleen karakterestiek voor de koningin zelve, doch ook voor do nai'.ie dit^,zij regeert. Miss Arabella King is eene kamenier ver honden, aan de dienst der koningin; zij is achttien jaren oud, aanminnig schoon en hare ouders zijn. arm. De koningin be minde haar steeds als of zij een barer eigen kinderen was. Geen wonder dus dat Arabella door een ieder benijd werd. En boe Arabella aan het hof was gekomen? Op zekeren dag ging de koningin eens aan de zijde van haren helaas! te vroeg verscheiden gemaal, langs het strand wandelen, (oen het plotseling begon Je rogenen. Het koninklijk paar had gecno parapluie en een rijit-uig was zoo spoedig niet te vinden. Er komt een eenvoudig ambachtsman denzelfden weg langs, hij ziet (le bleeke lady met den voornamen heer, die hij echter geen van beiden her kent, en biedt, hun -"Zijn parapluie aan. Dc koningin door deze, vooral in Engeland zeldzame vriendelijkheid getroffen, neemt do parapluie dankbaar aan, en infor meert naar bet adres van den man om hem zijne parapluie terug te zenden. Nog dienzelfden dag krijgt de goeden man uit handen van een bediende in koninklijke liverei zijne parapluie terug benevens eene belooning van vijf pond sterling, en tevens liet de koningin zich omtrent de verdere omstandigheden van den man in lichten. Zij vernam toen, dat hij een eer lijk en braaf, doch arm handwerksgezel was die met eene vrouw en acht kinderen gezegend was. Eenige dagen later ont vangt hij eene uiinoodiging om op Buc kingham-Palace te verschijnen. King, zoo heet hij, verschijnt niet alleen zelf op de audiëntie, doch zijn gansche familie maakt tevens hare opwachting, en de tien jarige Arabella bevalt de .koningin zoo danig dat zij belooft voor bet kind te zul len zorgen. Arabella werd op kosten der koningin opgevoed en trad later bij Hare Majesteit als kamenier in dienst. Prinses Alice was het speelkameraadje van het jonge, scboone, doch in den geringen stand geboren meisje. Arabella is eene groote liefhebster van lectuur. Zij beeft vele werken gelezen en zoo dikwijls zij met de prinses of met een der andere koninklijke kinderen alleen was, vertelde zij met vuur en welsprekendheid de verhalen die deze met de grootste belangstelling aanhoor den, en natuurlijk ook zeer begeerig waren naar de bronnen van al die schat ten der verbeeldingskracht. Arabella werd wegens deze inbreuk op bet eenmaal in gevoerde opvoeding-systeem door hare meesteres gestreng te recht gewezen. Doch nauwelijks had het meisje de rol eener overbrengster van romantische verhalen laiten varen, of zij begon die eener roman heldin te spelen. Weldra bood zich daar toe de gelegenheid aan. Een jong gentle man wordt op het schoon© meisje ver liefd; zijne liefde wordt beantwoord, en er werd zoo lang over en weer gecorres pondeerd, totdat de dame op zekeren dag den gentleman een rendezvous toestond. Maar nu wilde bet ongeluk dat deze liefde handel aan de koningin verraden werd. Niet omdat het meisje aan den natuur lijken aandrang van haar hart gehoor gaf, was de edele vorstin verontwaardigd, maar hetgeen Victoria haar zeer ten kwade duidde was het slechte voorbeeld dat een van uit. de heffe des volks opge heven wezen gaf aan haar hof. De konin gin liet King, Arabella's vader onthiel den, deelde den eenvoudigen man met ver ontwaardiging mede, wat zij van zijne dochter wist en verlangde dat King van zijne rechten als vader gebruik maakte en zijne lichtzinnige dochter streng tuch tigde. Arabella werd geroepen; bare ver grijpingen werden baar onder het oog ge bracht en King bad de koningin om ver schooning dathij in hare tegenwoordig heid zijne dochter strafte; waarop hij zijne dochter bij de haren greep, bare fraaie weelderige lokken afsneed, en ver klaarde dat de eerbied voor de koningin hem weerhield meer te doen. Met kort af gesneden liareu moest Arabella nu weder hare dienst verrichten aan het hof, bare liefde verloochenen, en dag en nacht be waakt leefde zij als oen non in hert kloos ter. Zoo bracln zij ongeveer een jaar in alles behalve aangename omstandigheden door. Maar Victoria had het meisje lief, zij zag ten laatste in, dat de liefde van het meisje oprecht en onschuldig was en daarom werd de koningin weder tot ver zoening en vergiffenis geneigd. De be1- wuste jonge gentleman was een ingenieur met name William Macdonald; zijne nei ging voor Arabella was door den itijd niet verzwakt en dit alles in aanmerking nemende besloot de koningin de echtver bintenis der jongelieden te bevorderen. Op den huwelijksdag liet de edele vorstin zich door eene staatsdame representee-- ren. Toen Macdonald met zijne pasge huwde vrouw voor de koningin verscheen om haai voor hare moederlijke liefde en zorg f« danken, omarmde de beheersche- res van het machtige Groot-Britanje het burgerkind; zij kuste haar op hert voor hoofd en zegende naar met de volgende woorden: „Arabella, wees zoo gelukkig als ik het als echtgenoofe was en bid steeds God dat Hij u nimmer zulk een bittere kelk te drinken geve als die welke ik, de zoo verheven gebiedster van Grool1- Brittanje, heb moeten ledigen." En hier mede neeft men nu den sleutel tot bet raadsel waarom the Morning-Posit on langs aan het hoofd der nieuwstijdingen en met eene bijzondere Ietter gedrukt het bericht bevatte dat Mis Arabella met Mr William Macdonald in den echt ver°<migd werd. WETENSWAARDIG. De historie van de tabakspijp. Be bekende Engelsche pijpen- en ta baksfabrikant Alfred Dunhill, die een uit gebreide studie beeft gemaakt van bet voorwerp, dat hij fabriceert, heeft on'angb een boek uitgegeven met meer dan 250 il lustraties, waarin hij de geschieden1 s van d« pijp en het rooken uitvoerig behandelt. Uit opgravingen op het Grieksche eiland Kreta schijnt men af te leiden, dat reeds 2000 jaar vóór Chr. het rooken algemeen gebruikelijk was. H;erover bestaat echter lang geen eensgezindheid. Algemeen wordt echter aangenomen, dat de gewoonte, om pijpen ie rooken, uit Amerika, tot ons ge komen is door de reis van Columbus. Wij allen weten van don Tndiaanschen ritus, waarbij het rooken van do vredespijp een groote rok speelt. Vooral in do 17de eeuw lteeffc het rooken z'ch niet verbazingwekkend© snelheid over Europa verbreid. Tabak, d:e eerst zeer duur was, in 1600 ongeveer kostte een En- gelsch ons ongeveer 18 shilling, kwam later «steeds meer onder ieders bereik. Mj?t de verbreiding zijn ook de soorten pijpen tot in een oneindige variatie toegenomen. Wanneer w:j nagaan, hoeveel verschillende vormen wij er in ons dagelijksch leven reeds van kennen, de meerschuimen en houten, de Goudsche, de lange Duiischo tot de pijp uit een hazensprong toe, dan kan men zich eenigsz;us voorstellen, hoe de coleleHe van een pijpenverzamelaar als de heer Dunhill er wel uit moet zien. B'j z:jn boek geeft hij er afbeeldingen van. Ook vertelt hij het verhaal van de ontdekking van het Zuid-Européesche hei de wortel hout (Bruijère) waarvan tegenwoordig zooveel pijnen worden gemaakt. Een bewonderaar van UapoTeon maakte eens een pelgrimstocht naar Corsica om het hu's van den ke'zer op te zoeken. Hij brak zijn pijp, en een Corsicaansche boe- ren-meuhelmaker sneed een nieuw© voor hem, die hem zoo goed beviel, dat bij van het hout meenam en de goede eigenschap pen er van alom bekend maakte. De toeneming van bet tabaksgebruik is tijdelijk onderbroken geweest in bet nr'd- den der vorige eeuw, toen was liet rooken alleen geoorloofd in afzonderlijke rooksa- lons en nooit in tegenwoordigheid van da mes, bij wie me zelfs niet verscheen met berookt© kteeren. Veel is er van deze ge woonten niet overgebleven, nu vele dames zelf een S'garet niet versmaden, of het zou het goede gebruik moeten zijn om aan de aanwezige dames toestemming let rooken te vragen. Nieuw anti-tuberculcsemiddel. Op een vergadering van het Deenscho geneeskundige genootschap le Kopenhagen heeft Dr. Holger Moellgaard, professor in de physiologic aan de landbouw-hoogé- scliool eni leider van bet veterinair physio- logisch departement van de. proef laborato ria, een lezing gehouden over zijn merk waardige succes voilé behandeling van tu berculose. Hij verklaarde, dat zijn praeparaat sa* nocrysin een goudzout is van een zooda nige Chemische samenstelling, dat' het ge vaar voor metaalvergiftiging vermeden wordt ook bij toediening van een zeer groote dosis. Het is een gevolg van de ontdekking van den Duitschen dokter Robert Koch, dio aantoonde, dat goudzoulen kunnen dienen als een vergif voor de tuberkelbacillen en, voortschrijdende aan de hand van deze ontdekking, heeft professor Moellgaard een goudcombinatie geproduceerd, die kan worden ingespoten in de aderen, of de spieren en de bacillen in het organisme doodt. Sanocrysin ïs de eerste samenstelling, waarmee dit resultaat wordt verkregen, maar het gevaar bestaat, dat de afschei ding van de doode bacillen een vergiftige stof kan verwekken en om dit gevaar' te bezweren, wordt tevens een serum ingespo- ten. Bij de .behandeling loopt men gevaar voor verscheidene reacties als koorts, huid uitslag, misselijkheid en ziekte, maar dezo reacties verdwijnen geleidelijk en do be handeling kan daarna worden voortgezet zonder verder gevaar, zelfs bij de meest ernstige gevallen. Het sanocryn wordt vervaardigd in een laboratorium le Kopenhagen en het slaats- seruminstituut heeft de bereiding van het serum op zich genomen. Er zijn reeds verzoeken ©m inlichtingen ontvangen uit alle doelen van de wereld, voorname'ijk uit Amerika, en een boek over de hekimie- ling, in liet Engelsch. geschreven tlnor professor Moellgaard is ter perse. Golfslag als el6ctr»citcjtsbron. Een Zweedsch ingenieur. Svc» H. Lu ml» berg. heeft een uitvinding gedaan, oin do kracht van golven in electricileit om lo zetten. De door hem ontworpen instalhu'o zou 100 Meter lang en 100 Meter breed zijn. 19 tot 20.000 ton wegen en 9 a. 10 millioen kronen kosten. De beweging der golven zal worden gebruikt, om pompon in beweging te zetten, die bet water naar turbines leiden, waarvan de beweging door generators in electriciteit wordt omgezet. Lundberg verwacht, dat hij 6 percent, van <1© kracht der golven zal kunnen benutten. Golven van anderhalve meter hoogte ont wikkelen volgens rijn berekening 2700 P.K. enz. De jaarlijksche hoeveelheid wa terkracht die op deze wijze zou kunnen worden verkregen, wordt geschat op tot 30.000 P.K. Volgens de plannen van den uitvinder kan de installatie dienen als krachtstation, dat de electrische beweegkracht langs ka bels, ook landinwaarts kan brengen. De uitvinder verwacht eveneens een be langrijke toepassing van zijn vinding voor een toestd op kleiner schaal, volgens het zelfde beginsel. Waardoor dc kracht der golven gebruikt zou worden om schepen voort te bewegen, onafhankelijk van zeilen, steertkool of stookolie. Vroegere belastingen. Men vergist zich. als men meent, dat in vroeger tijd het belastingstelsel minder in gewikkeld is geweest, dan tegenwoordig? integendeel de lijst van aan belasting on derworpen voorwerpen welke men uit ver schillende landen in de achttiende eeuw kan samenstellen, is bijna niet te over treffen. Wie kleederen van fijne stof dragen wilde, moest in Duitschland daarvoor een vergunning halen tegen betaling van een rijksdaalder; wie bovendien goud en zilver op zijn kleeren wilde dragen betaalde nog eens een rijksdaalder. Alle pruiken móesten voorzien zijn van een belastingstempel, dat tot 25 procent van bun waarde kostte. Er waren bijzondere ambtenaren, om toezicht op de pruiken uit te oefenen. Niet zelden werden voorbijgangers op straat de prui ken van het hoofd gerukt, om naar het be lastingstempel te kijken. Predikanten, on derwijzers en kinderen onder de 1'? jaar waren vrijgesteld van pruikenbelasting. Zoo moesten de dames belasting betalen voor haar hoofdtooi. Ook van schoenen, laarzen, pantoffels kousen, hoeden moest belasting worden betaald en de belasting werd geheven van den draagster en den drager en niet van den verkooper of den fabrikant. Hefc was niet raadzaam; z;Ji met kousen aan op straat to vertoonen. als men hel vergunningsbiljet niet, bü zich bid Wie koffie, thee of chocolade wilde drin ken, bad eveneens een vergunninesbiliefc noodig, dat 2 daalders per jaar kostte. De zonderlingste belasting is wel de in Duitschland geheven maagdenbelasting ge weest. Ieder meisje moest van baar ?0sto jaar af. tot zij tronwle of tot baar laatste jaar, jaarlüks een daalder.aan de schatkist afdragen. Men ziet daaruit dnf volgens de opvattingen van dien tijd dc schuld v#n de omstandigheid, dat er niet. getrouwd werd, niet. zooals men tegenwoordig meent bij de mannen, doch bij de meisjes lag. Deze daalder volgens de toenmalige waarde van het geld een vrij aanzienlijk bedrag werd maagd end a aid er genoemd en wan een machtige helper voor huw cl iiks grage jonge mannen. ..Juffrouwen". In heb jaar 1775 nog waren in de stad Franeker slechts vier vrouwen, die zich ..juffrouw" lict.cn noemen en het waren al leen de vrouwen der professoren, die zich „mevrouw" lieten noemen. Dc vrouw van professor Winter was deze naam evenwel veel te hoog; zij liet. zich altiid .vrouw Winter" of ..nrofesserke" noemen. Professor Mautecour was de eerste die zijn vrouw in het jaar 1720 .mevrouw" liet noemen, hetwelk door mevrouw Goslinga te Dongjum. een v^ouw van de oudste Fricsche. adcllijko families, zoo euvel werd genomen, dat zij mevrouw Haulccour den omgang met haar ontzegde. Levensduur. Volgens een rapport over de openbare gezondheid te Londen was de gemiddeld6 levensduur der Londenaars twintig jaar langer dan 80 jaar geleden. Van 1841—1850 was de gemiddelde le vensduur der mannen 34.6 jaar, die der vrouwen 38.8. Van 1920—1923 zijn deze cij fers 5:?.8 en 59.1. De levensduur der Londensche vrouwen is dus iets hooger dan die der mannen. -» Onmiskenbaar bewijs. Ben jonge man had ©en meisje geschaakt en, de vader zond het tweetal ©en detec tive na. De speurder vond hen eu vertelde aan den vader dat bet paar al getrouwd moest zijn. Hoe weet je dat. vroeg de vader? Zij stonden voor een winkelraam ic 1 ij ken en toen stak hij een sigaar op 'lus zijn ze getrouwd. Prins en dienaar. Koningin Victoria had een geweldige hekel aan tabaksrook en er was een streng verbod uitgevaardigd dat in heb paleis niet gerookt mocht worden. Op ze keren dag echter snoof dc koningin toch tabaksrook in baar paleis. Een streng on derzoek werd ingesteld en bel bleek «lat de nog minderjarige prin» van Wa les. de latere koning Edward VII, het ver bod had overtreden. Hij werd zwaar gc- strafd, n.l c©n maand kamerarrest en na tuurlijk: zonder tabak. Toen de koningin op "Windsor was ging de prins er zelden been, omdat hij een liefhebber van rooken was, maar toen hij

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1924 | | pagina 15