Ie Leitlsdie Courant'
Abdijsiroop
üw verkoutheid
Tweed© Blad
Woensdag 26 .io vemöer 1924
STADSNIEUWS
Organisatie bij het expediteursbedrijf.
Onder voor ritte ree hap van den heer J.
T. d. Steen, werd, zooals in 't kort gemeld,
liaandagmiddag in h©t locaal van den Ver-
bnurdersbond aan de HooglandBche Keric-
grscht de aangekondigde vergadering ge-
tonden.
Namens de Kamer van Koophandel
waren aanwezig de heeren v. d Zan-
en en Simonie en leden van do commissie
ui Handelsbelangen
Do belangstelling was groot.
De V o o r z. heette d© vele aanwezigen
hartelijk welkom, en sprak zijn blijdschap
dit over de gvoote opkomst.
ijkbaar hebben de schippers en andere
expediteurs begrepen dat d© K. v. K. geen
inbreuk heeft willen maken op him rech-
belangen
Er komen bij de Kamer gedurende den
Jgatsten tijd nogal veel klachten in, ten
lanzien van de ongeregelde of onnauw
keurige verzending van goederen.
Echter ligt de schuld niet steeds bij de
rervoerders zelf, want ook bij de verzen
ders zal niet altjd de gewenschte n-auw-
keurgheid in acht worden genomen
Ia elk geval is het hoog noodig dat deze
laak op een vaste basis wordt geregeld.
Veel tijd wil spr. niet van de opgokome-
ïea vergen, dat zal hnn bedrijf niet toe
laten. Zoo noodig echter zullen de bespre-
m op een volgenden middag worden
joortgezet.
De bedoeling is tusschen de ^goedwil
lige" vervoerders een zoodanige samenwer
king te scheppen^ dat minder faire elemen-
kunnen worden uitgesloten. Zulks in
het belang van de eersten, die daardoor
meer vertrouwen zullen krijgen
Komende tot een bespreking van de he-
igsche practijk, wees spr. op de be
paling in het wetboek van Koophandel,
rolgens welke de vervoerder verplicht is",
een goederenlijst bij te houden, waarop
de geadresseerde verplicht is de ontvangst
der goederen t© bevestigen door het plaat-
een van zijn handteekening.
Deze bepaling wordt nog lang niet alge
meen nageleefd, hoewel zulks toch een
prettige werkwijze, niet het minst voor de
vervoerders zelf, in de hand zou werken.
Ter vergemakkelijking geeft spr. direct
een teelcening van een concept om zelf een
register te komen aanleggen.
Meer gebruik maken van bes tolkantoren
lou ook een geregelde verzending ten goe
de komen maar te dwingen valt hier niets,
daar de verzenders nog vrij zijn in hun
mze.
Namens eenige aanwezigen werden
•chriftelijk enkele wenschen ingediend, die
schippers gaarne zouden zien vervuld.
Als zoodanig wordt verlangd:
1 Een gemeentelijke regeÜDg, waarbij
ten zeker uur van vertrek wordt vaatge-
iteld voor allen;
2. Een vaste standplaats voor allen;
3. Een waterplaats op de Hoogl. Kerk-
fcracht;
4. Een vast bestelhuis voor boden op de
Kerkgracht en elders een voor
«hippers
5. Een regeling waardoor meer zekerheid
herkregen wordt, dat de goederen weer
tiet dezelfde schippers ©n boden worden
meegegeven, die ze hebben besteld.
3n rechtvaardige regeling van de
litkeering der procenten van rembourse-
ttenten
7. Goed toezicht van de afzenders op de
luiste adressen die voor d© remboursecnen-
i aansprakelijk zijn.
1. Niet uitbetalen van vervoerloon. aan
to geadresseerden wanneer deze het ver-
toer den expediteurs uit de hand nemen.
•ij de hierop volgende bespreking werd
tok nog geprotesteerd tegen de afzenders
eerst rembours aan de boden meege
ven wanner zij hebben ondervonden dat 't
betrokken adres niet solide is, waardoor
do bode er dikwijls inloopt, waaT hij soms
telefonisch toestemming krijgt de goederen
af te geven, terwijl hij voor het geld aan
sprakelijk blijft
Ook op andere punten werd door ver
schillenden der aanwezigen de nadruk ge
legd.
Naar aanleiding van een bespreking van
sommige tarieven, bracht de Voorzitter de
wensehelijkheid naar voren van een orga-
ni see ren door de schippers en boden.
Zij zullen dus veel invloed ten goede
kunnen uitoefenen bij de openbare licha
men zooals de gemeente en de Kamer
Koophandel, terwijl het voor de laatsten
zelf ook gemakkelijker is, met de belang
hebbenden in aanraking te komen.
Door een der aanwezigen werd de Ka
mer van Koophandel dank gebracht voor
de zakelijk© en vriendelijke wijze waarop
zij de vervoerders was tegemoet getreden.
Voor het stichten van een organisatie, al
zijn er misschien wel wat veel voelt spr.
wel iets, maar dan moet ook de basis goed
zijn.
Het is aan fce bevelen dat klachten uit
de practijk in de eerste plaats worden in
gediend. bij hen die er de oorzaak van
zijn.
Voor kleine bestellingen, vooral wanneer
de weersgesteldheid ook nog minder gun
stig is. heeft het gebruik van beurtvaart-
adressen veel bezwarends.
Het laatste bezwaar werd blijkbaar ook
door anderen gedeeld.
De Voorz zette daar verschillende
voordcelen van het beurtvaartadres tegen
over Het gebeurt b v dikwijls dat men
niet goed uitkijkt bij het afzenden der
Is de vervoerder genoodzaakt een beurt-
vartadres af te geven, dan zal hij er zich
wel voor wachten om goederen aan te
nemen die eigenlijk thuisbehooren bij een
collega die naar een ander© plaats gaat.
Een practische regeling van een en an-
4]er, zal het vertrouwen in de vervoerders
die aangesloten zijn. vergrooten.
Hierna werd de mogelijkheid van de op
richting eener organisatie nader onder de
00gen gezien.
Staande de vergadering gaven een aan
tal personen zich op, die met elkander een
concept voor statuten en huishoudelijk re
glement zullen samenstellen
Deze eerste poging was dus reeds zeer
vruchtbaar.
Vereeniging „Armenzorq" te Leiden.
Werkjaar 1923—1924.
Aan het jaarverslag van de handelingen
dezer vereeniging over 19231924 is het
vol eren do ontleend:
De Vereeniging, die zich ten doel stelt,
behoeftigen van alle gezindten met raad
en daad bij te staan, ondersteunde 45 ge
zinnen. Aan jaarl. bijdragen werd ontvan
gen f 1073aan giften f 260.55. Aan
z;eken en zwakken werden eieren en melk
verstrekt tot een bedrag van f 396.
waarvan Yk door stadgenooten. Voor on
derstand werd f 730 88 betaald, terwijl als
Kersteave kledingstukken konden worden
uitgedeeld. De ondersteunden z;jn meest
ouden van dagen, weduwen met jonge kin
deren. die vaak leiding bij onderwijs en
opvoeding behoeven, en werkloozen die
niet tot een vakvereeniging behooren. Af
doende hulp kon wegens beperkte geldmid
delen niet geboden worden vaak stond
men machteloos b'j gevaren waar ingrij
pende steun hoog noodig was Wij zouden
daarom zoo gaarne den kring van onze
contribuanten willen uitbreiden, en wekken
onze stadgenooten dringend op z:ch voor 'n
jaarl. bijdrage of gift in eens aan te mel
den bij de penningmeesteresse Mevr. Droe-
van Rhijn, Juli an al aan 27 Oeestgeest.
Het bestuur zag met veel leedwezen uit
haar midden heengaan Mej. M. C. de
Bmyp, de degpTnke en flinke presidente en
Mevr. A. Lente-Faber, de ijverige secreta
resse. be:dea aan de beurt van aftreden:
de plaatsen werden ingenomen door Mej.
D. Coebergh als presidente en door Mej.
G. Smit, als secretaresse.
In samenwerking mei 't B A. en de Ver.
Schoolkinderkleeding werd een werkver
schaffing op touw gezet: eenige vrouwen,
door 't B. A. aangewezen en uit onze be
deelden, vervaardigden kïnderkleeren en
kousen, waarvan de Ver. Scboolkinderklee-
T ofnoomtj'or was T«V« vo-V
waardoor 't inkomen van drie werksters
aanmerkelijk verbeterd werd.
Armenzorg hoopt nog vele jaren met
haar werk te kunnen voortgaan, gesteund
door de oude vrienden en door hen, die wij
daartoe ook spoedig hopen te mogen reke
nen.
LUCHTVgASIT
DE VLIEGTOCHT HOLLAND—INDIë.
Feesten ter eere van de vliegers.
„Gezellig samenzijn in de soos**.
Uit Weltevreden wordt geseind:
Gisteravond heeft een openbare recepitie
plaats gehad in den Dierentuin, waar ge
legenheid gegeven werd tot het huldigen
van de vliegers. Hedenavond is er diner
ten paleize.
v Honderden aanvragen komen binnen om
de vliegers met de F VII te doen ovar-
komen. 0. a. van den Soesoehoenan en van
den Mangkoenegaran, desnoods om zonder
■toestel te komen, als alleen maar de drie
Hollanders er zijn. Zij zullen ontvangen
worden met een groot festijn ten hove.
Verschillende plaatsjes in de binnenlan
den toonen een karakteristiek enthousiasme
Bijvoorbeeld wordt gevraagd de vliegers
te doen komen op kosten van 't plaatsje,
alleen voor een ..gezellig samenzijn in de
Telegrammen van Koningin en Prins.
Bij het Comité VliegtochtNederland
Indië zijn de volgende telegrammen van
H.M. de Koningin en den Prins ontvangen:
„H.M. de JJonitfgin draagit mij op het
Comité" Vliegtocht NederlandIndië Haar
dank over te brengen voor het toegezonden
telegram, waarvan H.M. met belangstel
ling kennis nam.
VAN GEEN,
secretaris H.M. de Koningin,
K. H. de Prins der Nederlanden
draagit mij op het Comité Vliegtocht Neder
landIndië oprechten dank te- betuigen
voor het telegram en bewondering uit te
spreken voor de meer dan schitterende
prestatie door de Nederlandsche vliegers.
De adjudant van dienst,
W. LAMAN TRIP".
NIEUW GROOTSCH PLAN?
Een Nederlandsche wereldvlucht.
Van Amsterdam naar het
0 os t.gn.
Nog zijn de vreugdekreten over den zoo
geslaagden NederlandIndië-vlucbt niet
verstomd; en reeds is er een nieuw plan,
meldt het „Hbld.":
Een plan voor een Nederlandsche
wereldvlucht. Langdurig reeds voorfxü-
reid. maar stil gehouden tot het succes van
de Nederland—Indië-vlucht een feit ge
worden was.
Een vlucht van Amsterdam uit met een
groot drie-motorig watervliegtuig: in staat
om eenige duizenden kilogrammen nuhtigon
last te dragen; de aarde om!
Een plan. in theorie tot in kleine onder-
deelén uitgewerkt blijkbaar, waarbij de
organisator zich de medewerking ver
zekerde van een onzer meest bekende vlie
gers, die jarenlange praotijk in den Oost
en in het vaderland heeft, in land- zoowel
als watervliegtuigen.
Het toestel, waarmede de vlucht is ge
projecteerd, zal zijn een vliegboot,- waar
aan enkele nieuwe uitvin den gen zullen
worden toegepast. Zoo zal door een even
eenvoudige als vernuftige vinding het voor
ste deel van den romp zoodanig versterkt
worden, dat daar bij het neerkomen op het
water zoo groot mogelijke veiligheid ge
waarborgd is.
De bedoeling is om zoo mogelijk
dezen tocht in het najaar van 1925 te doen
De route heeft de ontwerper zich ge
dacht van Oost naar West, teneinde zoo
doende, door met de zon mee te reizen,
eenige uren daglicht te winnen. De ont
werper rekent op 23 étappes. De
kleinste étappe is 1600, de langste 3700
K.M. Voorwaar geen grapje!
Ziehier hoe hij 't zich voorstelt:
AmsterdamLissabon 1900 K.M.; Lis
sabonFlores (Azoren) 2300 K.M.; Florea
St. Johns (New Foundland) 2200 KM.;
St. Johns—New-York 2300 KM.; New-
YorkHavana 2000 KM.: HavanaWil
lemstad 1800 K.M.WillemstadPunta
Arenas 1600 K.M.Punta Arenas
Maz&tlan (Mexico) 2500 K.M.; Mazatlan
San Francisco 2100 K.M.; San Francisco
Hawaï 3700 K.M.HawaïFanning
1700 K.M.; FanningSoeva (op de Fidsji-
eilanden) 3000 K.M.; SoevaBrisbane
2600 K.M.BrisbanePort Darwin 2700
K M.; Port DarwinBatavia 2500 K.M
BataviaSabang 1700 KM.; Sabang
Colombo 1500 K.M.; ColomboKarachi
2200 KM.; Karachi—Aden 2500 KM.;
AdenAlexandria 2200 K.M.; Alexandrië
Rome 2100 KM.; RomeLissabon 2200
K.M.; IissabonAmsterdam 1900 K.M.
Vraag, is zoo iets, en dan wel op deeze
wijze, uitvoerbaar? Is het te fantastisch?
Is het.
Maar als men dan denkt aan de presta
ties van Hawker en vooral van Sir John
Alcock in die vluchten met een land-
vliegïtuig over den Oceaan, als men
denkt aan den helaas zoo juist verongeluk
ten Portugecschen vlieger Cabral in diens
vlucht per watervliegtuig over den Oceaan,
als men daarbij denkt aan de groote non
stop-overland vlucht van Mac ready en
Kelly het vorig jaar in hun Fokker IV
van San Diego naar New-York: een af
stand van méér dan 4000 K.M., dan zal
men toch tot de erkenning moeten komen,
dat het mogelijk is. Zelfs met de ontzettend
groote étappes, die de ontwerper zich heeft
gedacht. In de overtuiging waarin hij
door deskundigen gesterkt werd dat een
bemanning van drie of vier piloten en twee
mecanissiens iets dergelijks mogelijk zou
maken.
Maar het zal als het doorgaat een
massa geld gaan kosten. En het zal moei
lijk zijn daaraan te komen voor een eenigs-
zins fantastisch plan als dit, waar toch
niet in de eeTste plaats een andere directe
bedoeling dan de versterking van onzen
naam als luchtvaar-natie daaraan ten
kan liggen.
verergert met het uur en kp
ontaarden inborstaandoening
Wacht dus niet neem dadelijk
Geruischlooze vliegmachines.
De „Morning Post" verneemt, dat be
vredigende proeven rijn gedaan met vol
komen geruischlooze vliegmachines. De
apparaten, welke daartoe gebruikt werden,
zijn een weinig omvangrjik en verhoogen
daardoor den weerstand van de machine
eenigszins. De sinds jaren gedane proef
nemingen waren ateeda op dit beswaar
afgestuit, doch thans schijnt men een
tegenmiddel tegen dien verhoogden weer
stand te hebben gevonden. Het reizen in
geruischlooze machines zal aangenamer
rijn dan in de bestaande vliegmachines,
doch de uitvinding wordt voor de commer-
cieele luchtvaart als van ondergeschikt be
lang beschouwd. Daarentegen is rij voor
de militaire luchtvaart natuurlijk van
groote beteeken is.
Letteren en Kunst
F eest concert Den Haag.
Vrijdag, 21 Nov., vierde de Haageohe
vereeniging „Geloof en Wetenschap" haar
derde lustrum. Zij liet daartoe in de Ko
ninklijke Schouwburg een f eestconcert ge
ven door Hubert Guy pers met zijn „Schola
Cantorum" en zijn knapenkoor. Ons dunkt,
de jubileerende vereeniging had niet op
waardiger en feestelijker wijze haar lus
trum luister kunnen bijzetten.
In de eerste plaats was Cuypers met
zijn Schola nog nimmer in Den Haag ge
weest.
In de tweede plaats bestaat in Den Haag
geen vocaalensemble, dat met „Schola Can
torum" of met ons Leidsche „Sursum
Corda" zich meten kan.
UIT DE RADIOWEKELO.
Wat er vanavond to hoorer» 1st
5.Ó5 aar Radio-Paris I79V M Conoint
5.20 nur Brussel, 7at> M Concert.
6.20 uur Ei Kei toren. 2600 M Concert.
7.20 uur Alle Engelscb© «tution»: Tijd
sein Big Ben en nieuwe
7.90 uur Hamburg 390 M. "Concert.
7.90 uur Berlijn 500 M. Voordracht ©u
concert.
7-50 uur Londen. 365 M. Chelmsford 1600
M. Licht© muriek, zang en voor
dracht.
7-50 uur Birmingham. 475 M. „Een oud
Japanseh verhaal".
7.50 nur Bournemouth. 385 M. Voor
dracht en Concert.
7.60 nur Cardiff. 350 M. Concert.
7.50 uur Manchester. 375 M. Tooneri.
7.50 uur Newcastle, 400 M. Ópera-concer%
7.50 uur Aberdeen, 495 M. Concert en
zang.
7.50 uur Glasgow. 420 M. Voordracht en
muziek.
8.20 uur Brussel, 906 M. Nieuwe en ooi*-
eert.
9.20 uur Radio-Paris, 1790 M. Opera-eo«
eert.
10.25 uur Alle Engelscb© stations: Dans
muziek van het Savoy Hotel t#
Londen.
Eu dat is natuurlijk, nergens boven doa
Moerdijk is een koordirigent te vinden,
die zoo thuis is in de geheimen van den
a cappellazang of die meer innerlijk m»
zikaal is dan Cuypers.
We kunnen dan ook met groote voldoe
ning constateeren, dat het optreden vnw
Schola voor de aanwezige Hagenaars mmn
openbaring is geweest. We spraken eentge
jongere en oudere kunstminnaars, die zeer
enthousiast waren en dat wil wat zeg
gen in de zoo gereserveerde Residentie
Slechts hadden we Cuypers een plaats
van uitvoering toegewenscht, die boe feaa-
telijk gezellig van aanzien, ons niet KI
allo nummers in accoustisoh opricht koe
voldoen. Het koor stond aanvankelijk wel
te ver naar aoh teren, te diep in de kamer,
welke het tooneel voorstelde. Daardoor
kwamen in den aanvang de heerenportijee
niet ten volle tot hun recht en werd de al
tijd nobele klankverhouding eenigso^
onevenwichtig. Dit was evenwel niet da
schuld van den dirigent, omdat deze geoa
gelegenheid had gehad, vooraf accoustt-
sche proeven te nemen. Later stond tve*
koor meer naar voren en kwam allee ba-
ter tot zijn recht.
Over bet programma, ten deele heizelfd»
van het laatste Sursumconcert, zullen w%
niet uitweiden. Slechts merken we op, da#
we "ook nog hoorden het monumentale
Credo uit de Missa Papae Marcelli, het
prachtige mysterium „Jesus und die Non
nen" van Cuypers zelf en het suggestieve
Fransohe koorwerk „La Bataille de Ma-
rignan", dut bijna instrumentale effect©*
geeft.
Natuurlijk gaf hetN jongenskoor op si»
bliem© wijze weer een aantal oude lieda
ren.
Prachtig gevonden was, om bij het Gre-
goriaansche „Rosa Vernans" het knapen
koor onzichtbaar achter de coulissen te
houden. Het poëtisch cantilene klonk nu
Dcurtelings zwellend en afnemend heel uit
de verte als uit de goudschemering var
een kathedraal en werd onder ademloos©
spanning aangehoord.
Onder al het zeer schoone, dat de jon
gens verder op onberispelijke wijze ten
gehoore brachten, heeft ons persoonlijk
het diepste getroffen „Het waren twee
Con i ncsk Lnderen".
Absoluut argeloos en onbewust zingen
do jongens daarbij oen zielstragedio uit,
waarvan zij geen flauw begrip of vermoe
den hebben, maar die de toehoorders diep
aangrijpt. Wat is Cuypers toch een zeld
zaam fijn mensch en gevoelig kunstenaar
om geheel zijn bloeiende phantasie in die
reine kinderstemmen over te kunnen stor
ten.
Geruimen tijd bleef het stil onder de
toehoorders voor eindelijk hot applaus loe
kwam, precies zooals we dat voor eon
paar weken te Leiden opmerkten
We mogen de Haagsche vereeniging „Ge
loof en Wetenschap" wel van harte geluk-
w en sell en met deze zeer schoone lustrum
viering en Cuypers met rijn -heerlijk sue-
ces. N. J H. S.
FEUILLETON
SET OPSCHIETENDE KOREN
door
RENé BAZIN,
tid der Fransche Academie
(Eenige geautoriseerde vertaling)
0) 1 ■-
Welke woorden moeten deze menscheai
sffen, als ze zelfs de daden nog niet
ïös weten te waardeeren? Waar is hier
tot middel?
0, wat zou ik het graag gebruiken. Zou
niet zeggen, dat wij tot een andere
jfcnschheid behoorden dan zij?Daar
een struikelblok tusschen ons en hen.
dit zou ik uit den weg willen ruimen,
«'had gemeend een offer te brengen, dat
fccht heeft op waardeering".
Nu wierp hij een oogopslag op de ver-
laan.
»Wat gaat het mij overigens aan? Mijn
Ié ^rplichting loopt ten einde. Anderen zul-
]n: het moeilijke werk, dat ik begonnen
*0» voltooien.Anderen
Etn beeld rees voor zijn geest, het beeld
"I' JJJ son mood blond meisje. Hij zag haar
niJ *^r het park wandelen én langs hem
zit Jtorbijgaan, zonder hem aan fce zien; bij
1 2 voor zich Antoinette Jacquemin, rioh
■K de boerderij begevende, uit de verte
n voet door de werklieden, die den grond
t j^beidden, als degene, die de toekomst
n de kasteelgoederen in haar handen
•Coderen zullen mijn plaats innemen en
zich, mijner zelden of nooit herinneren".
Hij begon te weenen in zijn tuinstoel, de
oogen gesloten, zeker dat niemand getuige
van zijn zwakheid zou zijn of zijn mijme
ring zou storen.
Michel de Meximieu wist, dat hij zeer
ziek was. Sedert zijn prille Jeugd had hij
een hartkwaal, die door de genees heeren
niet vermoed of niet medegedeeld was en
welke de ihevige emoties der laatste maan
den plotseling hadden verergerd. Terugge
keerd uit Parijs, had hij dikwijls benauwd
heden. Hij had koortsen, die hem soms
bijna den adem afsneden. Bewust van zijn
ziekte, had hij twee geneesheeren geraad
pleegd. De een had gezegd: „'t Is niets,
niet te ongerust zijn, niet te veel denken".
Een tweede was op aandringen van Michel
die alles wilde weten, niet zoo terughou
dend gqweest en hun gesprek was met de
volgende woorden geëindigd:
Ik wil weten, of ik (het er zal afbren
gen. Ik ben een van degenen, die hun vij
and willen kennen en ik wil den mijne
kennen van nabij. Spreek ronduit
Welnu, mijnheer, met hetgeen u
deert, kan een gelukkig man lang leven.
En in dien ik niet geluk-kig was?
De geneesheer zweeg.
Dan ben ik verloren.
Htj sprak zelf zijn doodvonnis uit. Doch
's anderendaags en ook de volgende da
gen, weigerde hij eraan te gelooven. Maar
dit onverbiddelijk vonnis kwam hem steeds
voor den geest en al verjoeg hij ook het
doodsbeeld, het kwam terug en om het te
verjagen en van leugen te overtuigen, riep
hij zijn jeugd, die wilde leven, ter hulp;
zijn edele werklust, die zeker het leven
waard was; zijn inspanning om dit neer-
gebukte landelijk volk op te beuren en te
verheffen. Geweldige strijd, zonder getui
ge, zonder vertrouweling, zonder eenige
vertroosting, waaruit hij telkens plotse
ling werd getrokken, om een bevel te ge
ven, een pachter te ontvangen, of een be
zoek af te leggen.
Maar deze zieles-trijd keerde dikwijls
terug. Gedurig kwam de gedachte tot hem:
„Ge gaat sterven, Michel de Meximieu, en
niets van al uw droom en zal verwezenlijkt
worden''. Zulke oogenbbkken waren reeds
een zielelijden; ze kwamen bij de herin
nering aan het gesprek, dat hij in de
rookzaal of te Parijs met rijn vader had
gehad; bij de, wreede gedachte aan de
Vauvreuse en aan Antoinette Jacquemin;
bij het zien ran de velden en de bossohen,
die weldra in andere handen zouden over
gaan of, gelijk heden, het ondankbare
antwoord der mannen, de weigering van
een minnelijke schikking, die aantoonde
hoezeer de harten mei haat en wrok ver
vuld warem.
De Zondag had de arbeiders links en
rechts verspreid. En de hitte hield de las
tige ontevredenheidszaaier op een afstand
Michel leed. De uren traagden voorbij.
Doch hij was op een oogenblik gekomen,
dat de smart, dikwijls vervloekt, einde
lijk kalm aanvaard wordt, en dan terstond
haar macht begint Ie verliezen.
Deze lange 1 ente-achtermiddagdeze
onbewegelijkheid, deze tranen, die op
droogden, dit gelaat, waarvan ze de wils
kracht niet verjaagd hadden en dat een
zekeren kalmen glimlach terugvond, dit
was al hetgeen van •een wonderbare zege
praal zichtbaar was: een man aanvaard
de zijn dood. Hij stond in het spoor van
zijn voorouders; zij waren steeds soldaten
en mannen van geloof. Hij was dapperder
dan de anderen. En ihij vreesde niet meer
voor zich zelf en had reeds afscheid ge
nomen van de aarde. Hij zeide: „Genoeg
geweend. Ik zal geen tranen meer storten.
Meer dan tien maal heb ik over me zelf
geschreid. Dat is negen keer te veel
Gelukkig, dat iik heden heb gevoeld, dat
ik in mijn leed spijt gevoel, dat ik niet
moer toewijding heb gehad.Dit leed zal
ik dragen. 0, wat kon de wereld een mooie
gemeenschap zijn. Een man van adel zou
de verdediger der geringen moeten zijn.
Een wapenbroeder. Een vesting.Zij zul
len in den pastoor van Fonteneilles een
verdediger vinden. Ja, ik heb vertrou
wen. En dan, uit welk struikgewas
komt het lelietje der dalen, dat zoo aange
naam geurt in -het bosch? Van waar? Het
ontspruit uit 't verdorde blad. Een verlos
ser kan in ons midden opstaan. Er moeten
armen zijn om armen op te heffen. En
daarom misschien zal ik -bet eerst ver
dwijnen, misschien.
De zon scheen nu onder het afdak, waar
Michel gezeten was, die naar het licht op
zag. Toen de kamerknecht om zes uur
kwam om te vragen, wat hij te doen had,
kon hij zich niet weerhouden te zeggen:
Mijnheer de graaf is beter; hij heeft
weder rijn gewone uiterlijk.
De Zondag ging kalm voorbij. Eenige
kreten van drinkebroers, die de herber
gen verlieten, woron nauwelijks hoorbaar
Geen wind. De stroepers dat er
geen maanlicht was.
Wanneer de avond het goud van de vel
den weggevaagd had, heerschte er een
oogenblik koelte, toen de grashalmen den
dauw opslurpten. Het geluid van voetstap
pen verminderde en de zachte lucht drong
in de -open deuren en deed de vrouwen en
kinderen naar buiten komen, die stil voor
zich uit keken en bewogen uitriepen:
„0, wat is het heerlijk". Pastoor Rou-
bleux, die door zijn tuin wandelde en don
boschgeur opsnoof, sloeg rijn brevier dicht
richtte de oogen omhoog en fluisterde:
„En toch alleluia".
Op de hoogte van de Yigie stond For
tier, evenals alle avonden, met welgevallen
naar de lucht te kijken, die hem voorspel
de: „Ook dit jaar zestig wagens hooi".
Op den oever van den vijver van Vaux
logde Supiat Gueule-do-Renard rijn hen
gels en strikken in de schaduw van een
breeden eik. Het minste geluid deed hem
opschrikken en rondzien. Eon wielewaal,
een nachtuil lieten zich nu en dan hooTen
Op eens boorde hij een hard gekraak van
takken. Hij spitste de ooren en hield zijn
adem is. Dan verstoutte hij zicb:
Ben jij dat, Durgé? Je hebt me bang
Ja, toen ik je niet thuis vond, dacht
ik, dat je op de palingen losgegaan waart,
Guele de Renard, en ik ben hierheen ge
komen. Ik heb den graaf gezien.
Is het waar, dat hij riek is, zooab
men zegt.
Ja, mij dunkt, dat hij moeilijk adem
haalt.
(Wordt vervolgd).
