Benauwd
mjmmmmxmmïzïm
Vierde Blad.
stelsel van garanties, waarbj i lore
aangesloten mogendheid naar vermogen
schepen en mannetjes moet leveren, om
den „aanvaller" (men kent dat begrip!)
mores t© leeren. Als gevolg van dez© itwee
kan men overgaan tot wedorkeerig© b e-
perking van bewapening.
Dat zijn de drie hoofdgedachten van
het Protocol, zooals het is vastgesteld in
de vorig© vergadering van den Volkenbond
Het groote bezwaar nu van Engeland is
dat stelsel van garanties. Want het voor
ziet, dat de Britsche vloot in de practijk
steeds klaar zal moeten staan. Engeland
heeft over de gcheele wereld zijn schepen
liggen. Gebeurt er dus ergens iets, dan
zullen di© schepen steeds het eerst 'en het
meest moeten ingrijpen. Bovendien kon in
de (toekomst die „aanvaller" wel eens
Amerika zijn. Amerika wil immers met
den Volkenbond niets te maken hebben. En
Engeland past ervoor om met dien grooten
broer kwade vrienden te worden.
Al dez© bezwaren golden natuurlijk tij
dens MacDonald bewind even goed, doch
de conservatieven zijn niet geneigd om er
over heen te stam, wat MacDonald wel
wilde doen.
tot stikkens toe
Voorkom die folterende benauwd
heden die Uw gestel ondermijnenl
Geen vergiften of verdoovings-
middelen maar geneeskrachtige,
borstzuiverende kruiden zijn de
oorzaak van de krachtdadige en
onschadelijke werking van Akker s
bij Asthma, Bronchitis en Hoest
Mgr. S e i p e 1. De Oostenrïjksche
bondskanselier. Mgr. Seipel, beeft d© ver
antwoording niet langer op zich willen
nemen en is thans definitief afgetreden
Zijn ministerie is gebleven op één enkele
na, dio zich ook niet meer beschikbaar
wilde stellen. In plaats van Seipel 's thans
Ramek 'bondskanselier geworden en dez©
kan nu voortbouwen o~) hetgeen mgr. Sei
pel heeft tot stand gebracht. En dat is niet
gering geweest. De Msb. schrijft omtrent
Seipels w©rk o m. het volgende:
Den 31sten Mei 1922 aanvaardde Mgr.
Dr-. Ignaz Seipel het bondskanselienj-
schap van Oostenrijk.
Oostenrijk verkeerde in den grootst
denkbaren financieelen chaos en niemand
waagde het een voorspelling te doen, hoe
het land uit de ruïne kon opgeheven wor
den. Oostenrijk was een stervende, om
wien de geneesheoren stonden, wanhopend
aan hun eigen kunde en kennis, onmach
tig om redding te brengen.
Nu, nog geen 'twee en half jaar later, is
Oostenrijk een herstellende, prachtig op
weg naar de volledige gezondheid, hoewel
nog niet volkomen in staat zelfstandig zijn
eigen levensvoorwaarden te bepalen. Maar
de geneeshceren hebben het schouderop
halen bij de saneeringspogingen van don
priester-bondskanselier reeds lang ver
leerd, «zelfs zeer praotische ervaringen uit
diens schitterende methoden getrokken.
Mgr. Seipel gaat weer optreden als lei
der de» christelijk-sociale partij, om de
afgevaardigden en het volk to.» verdut
voortzetting van het grootsch-ingezetfcJ
bijna tot het einde doorgevoerde werk aan
te sporen.
Mgr. dr. Seipel heeft het zelf gezegd: Dal
belangstelling en de wil der, bevolking voojj
de gezondmaking van het staatsorganisme?
verflauwen.
Vooral bij de spoorwegstaking bleek, dat
vel© ambtenaren en beambten hun particiw
lier© belangen boven die van de gemeen-»
schap plaatsen en daardoor toonen (e web
nig besef van den noodtoestand te hebben«
En daarom gaat hij propagandist wow
den, ten volle overtuigd van de noodzak©*
lijkheid der propaganda voor bat sanee>
ringswerk, maar ook overtuigd van dol
goeden wil der bevolking, welke slechts 1>©
hoeft te weten om ook te willen.
Zaghloel Pasja. Cairo, do
hoofdstad van Egypte, heeft dezer dagen
wel sensatie beleefd. Eerat de vorige week1
Zaferdag het onverwachte aftreden van
Zaghloel Pasja, den eeTslon minister, en
nu weer de moordaanslag op generaal Lea
Strack, den opperbevelhebber van het En-
gelsche leger in Egypte en gouverneur van
den Soedan.
Toen Zaghloel Pasja zijn besluiit bekend
maakte om af te treden (wegens de in-
itrigues, zeide hij) was er een algemeen©
consternatie. „Zaghloel of de revolutie"
riep het volk. Zaghloel zwichtte voor den
aandrang (denkelijk wel niet tegen zi'n
zin!) en nam het bestuur weer op zich.
Hem. werden ovaties gebracht. Het land
was enthousiast voor Zaghloel en diens
nationalistische politiek. Een paar al to
vurig© enthousiastelingen dreven hun
geestdrift zelfs zoover, dat zij generaal
Leo Strack doodschoten. Wat een nieuw©
consternatie teweeg brac*. Niettegen-
staande de betuigingen van leedwezen en
de belofte, dat de daders streng gestraft
zullen worden, heeft de Britsche regeering
een nota aan de Egypt ;sche regeering ge
zonden, waarin Zaghloel en do geheel©
nationalistische politiek van Egypte voor
hot gebeurde aansprakelijk worden gesteld.
Zoo is het conflict fusschen Engeland en
Egypte weer eens verscherpt. Men ver
wet door!. ad-- irr~ati-celen. aaxx
geruchten, dal de Engelsche vloot bij
Mal'.a naar lexan.lr:"- zal oj. -.toornen.
Zoo'i; vaart zr' A l. r wol 11 loopen.
China. Woe Poi Foc" de" géneraal
van do regeering (de vroeg.:, regeering
althans) heeft indertijd do nederlaag ge
leden, door toedoen van de staatsgreep
van Feng, die Peking bezette en Woe Pel
Foe z'n congé gaf Woe liet Lot er echter
n et hij zitten en terwijl de hceroii Feng
Yoo Sjiang en Tsjr.ng Tso Lin. de dictator
van Manfsjocrije. bij elkaar zaten to pra
len over het herstel van de eenhe'd, kneep
Woe Pei Foe er tusschen uit en stichtte -n
Centraal Ch«ra een nieuw militair be
wind.
Nu heeft men in China drie mac-lit'go
mannen, dio alle 3 graag aan de touwt'es
willen trekken en bij het laadje w llen zit
ten, n.l. Tsjang Tso Lin in het Noorden,
Woo Pei Fog in liet Centrum en Soer.
Yat Sen in het Zuiden.
Ondertusschdn wil men China eenzelfde
Dawes-conrlé op z'n dak sturen als
Duitschland indertijd gehad heeft, om
de financiën in orde te brengen. Men mag
echter eerst de regeering wei een in orde
brengen.
SPOSST
VOETBAL.
R -K. FEDERATIE.
Overzicht.
Tot heden had behalve ©en enkelen keer
wegens regens de volledige afwerking van.
hef Zondag-programma plaats, maar do
winter staat voor de deur en, zooals w»
reeds aan den lijve, gevoeld hebban, met
al zijn grillen en narigheden. Vorig-n
Zondag was de grond keihard, zoodat Imt
gevaarlijk genoemd kon worden, om t©
spelen. Morgen is het wellicht weer jui-t
andersom en loopen de spelers zich moo
op een doorweekten grond.
Is het schrijven van een overzicht in
verband met de talrijke verras--:<men I n
Zaterdag 22 November 1924
In 's Lands dienst.
H SAMENSTELLING VAN LAND- EN
I i. ZEEMACHT.
Minderen Meerderen Een
heel© klimpartij •*-- D© hoogste
Rang Wat voor elke betrekking
'geldt Wapenen De Marine
j Niet allen even hoog Oppergezag
Het officieel lichaam.
Jongens, die voor 't eerst de soldaten-
broek aantrekken, behooron uiteraard
niet dadelijk itot de meerderen, 't Zijn
nog broekjes, die flink mogen aanslaan,
maar zelf neg niet hoog aangeslagen be
hoeven te worden. Men noemt ze minderen
Wie tot deze categorie behooren, heb
ben we in onze vorig© artikelen al ver
meld.
Tot de „hoogen" of meerderen kunnen
wij twee soonten rekenen, de onderofficie
ren en de officieren, terwijl de korporalen
oen. tusschenrangetje tusschen laag en
boog bekleeden, of gelijk men zich wel
uitdrukt, geen vleesch en geen visch zijn.
Niet alle onderofficieren en officieren
zijn even hoog; om op de hoogste sport
van do militaire ladder te arriveeren, is
een h&ele klimpartij vereischt. Zoo wor
den tot onderofficieren gerekend vaan
drigs of kornetten, wachtmeesters en ad
judanten en sergeanten, enz.
Tot de eigenlijk© meerderen behooren
de officieren, waarover de Grondwet in
artikel 59 het volgende bepaalt:
,.De militaire officieren worden door
den Koning benoemd. Zij worden door
Hem bevorderd, ontslagen of op pensioen
gesteld, volgens de regels, door d© wet
to bepalen. De pensioenen worden door
de wet bepaald."
Zooals in dit artikel te lezen staat,
kan een officier bevorderd worden. De
hoogste rang wordt gevormd door de op-
perofficieren, waartoe, als we er een
hebben, behoort de generaal; verder kan
een luitenant-generaal en een generaal-
majoor op dezen titel bogen. Als hoofd
officier kan zich laten gelden de kolonel,
luitenant-kolonel en de majoor. Subal
terne officieren zijn eindelijk kapiteins
of ritmeesters, 1ste en 2de luitenants.
Een der genoemde Tangen bekleeden ook
doctoren, aalmoezeniers, intendanten enz.
Hetgeen voor elk© betrekking, elk
ambt of vak in mindere of meerdere mate
g©ldit, gaat ook op voor de officierswaar-
digheid: om degelijke prestaties te leve
ren, wordt voorstudie, opleiding geëischt.
Of de verlofs-officieren-opleiding te
Kampen zal geconcentreerd wórden," moet'
öe Eerste Kamer beslissen.
De instelling, die op het oogenblik nog
wol het meest bekend is als opleidings
instituut voor officieren, is de Koninklijke
Militare Academie te Breda, terwijl de
Hoogere Krijgsschool te 's-Gravenhage
bestemd is .tot verdere vorming van hen,
die den officiersrang reeds hebben behaald
Opdat het militair onderwijs aan de
eischen beantwoord, wordt door een
Inspecteur toezicht gehouden.
Of men boog of laag, meerdere of min
dere is, ten slotte behoort toch ieder tot
«en der wapenen van het Nederlandscke
leger.
Vooreerst hebben we het anachronisch
wapen, dat warempel nog de beenen ge
bruikt als vervoermiddel, n.L de infan
terie of het voetvólk. Dit wapen heeft
22 genummerde regimenten, één onge
nummerd regiment der grenadiers en
één dito jagers, welke tweo laatste regi
menten de lijfwacht vormen van Konin
gin en familie. Daar één regiment uit
drie bataljons bestaat, heeft de infante
rie dus 24 X 3 72 bataljons, en aan
gezien elk bataljon wier compagniën telt
wordt dit wapen dus in 24 X 3 X 4
288 compagnieën verdeeld. Aldus is de
oorlogs-organisatie; in vredestijd wordt
de indeeling op eenvoudiger leest ge
schoeid. Elk der 24 regimenten, dio ieder-
FEUILLETON
HET OPSCHIETENDE KOREN
door
RENé BAZIN,
Lid der Fransche Academie
(Eenige geautoriseerd© vertaling)
22)
Vier ander© jongens gingen met
een viscbnet en hengels naar den vjjver
Km d© spartelend© viscbjes boven water en
óp den dijk te brengen; de sluiswachter,
die in den nacht van Zaterdag op Zondag
zes keer de brug had moeten opendraaien,
om sleepbooten door (het kanaal te laten
Varen, was zoo kwaad als een stier, omdat
Dien hem niet rustig in de veeren had la
ten liggen en zijn vrouw had de banden
Vol om de vijf kinderen te wasschen en te
jkleeden. Anderen fietsten naar naburige
dorpen.
Al dit volk, voor een dag buiten zijn
gewone doen, zocht verstrooiing en hier
in maar weinig kunnend© slagen, benijd
de het den rijkdom van anderen en wrok
te tegen de kasteelen, die over macht en
goed beschikten.
En deze baat vlamde op in de eenzaam
heid en in de woelige herberggesprekken.
Het dierlijke in den mensck, trotsch en
geweldig, kwam tot uiting in woorden,
gebaren en blikken. Overal laaide de haat
Op. Een onbekende, die op dit oogenblik
door hef dorp zou gaan, zou gehaat wor
den; bekende historische namen werden
Vervloekt en belasterd; de kasleelheeren,
onder commando staan van oen luitenant
kolonel, wordt da a n.l. onderverdeeld in
één opleidings- en drie school-com-
pagnieën. Aan het hoofd van zulk oen
compagnie etaat een kapitein. Drie regi
menten vormen een brigade met een ko
lonel als overste.
Ofschoon de paarden uit den tijd ra
ken hebben we itoch in ons leger nog een
wapen, dat zich speciaal van de-zo dieren
bedient en daarom wel met den alledaag-
schen naam van paardenvolk wordt be
titeld. Het is de cavalerie, die uit 4 regi
menten en 4 X 4 of 16 eskadrons bestaan.
Hat derde wapen wordt gevormd door
de Artillerie bestaande uit 8 regimenten
veldartillerie en het korps rfjdende ar
tillerie. De kranige genietroepen hebben
slechts één regiment. To«t bet leger be
hoort verder nog de luchtvaartafdealing
te Soesterberg, en in zoover het militair
is, ook het wapen d©r Koninklijke Ma-
rechaussée, dat wij in zeker opzicht tot
de cavalerie zouden kunnen rekenen. Dit
geheele korps is in vier division onder
verdeeld, elko divisie in districten en bri
gaden.
Al dezó wapenen samen vormen te sa
men het veldleger, dat in zijn geheel
staaf onder leiding van den gcneralen
Staf te 's-Gravenhage.
Ziehier d© organisatie van het Veld
leger:
Het beele leger is verdeeld in 4 divisie
groepen met elk één regiment cavalerie
en met als commandant een Generaal-
majoor. Elko divisies-oen bestaat uit
itwee divisies (commandant: kolonel, die
elk één regiment artillerie en één eska
dron wielrijders als gezelschap hebben;
elke divisie bestaat weer uit 3 regimenten
(commandant: luitenant-kolonel); elk
regiment uiit 3 bataljons (commandant:
majoor); elk bataljon uit 4 compagnieën
(commandant: kapitein), elke compagnie
uit 4 sectiën (commandant: le of 2e lui
tenant); elke sectie uit 4 groepen (com
mandant: sergeant.)
Behalve te land hebben wij nog onze
strijders op zee, onze zeemacht, de Ko
ninklijk© Nederlandsch© Marine. Ook
onze mannetjes op zee zijn natuurlijk
niet allen ©ven hoog. De officieren worden
verdeeld in opper- of vlagofficieren (vice-
admiraal en schout-bij-nacht), hoofdoffi
cieren (kapitein-ter-zee en kapitein-luite-
nan-t-ter-zee) en subalterne officieren
(adelborsten en luitenants van verschillen
de klassen.) Tot marine-officier kan men
opgeleid worden in bet Koninklijk Insti
tuut van de Marine te Willemsoord. Tot
de minderen behooren de overige man
schappen, hetzij vrijwilligers, hetzij
dienstplichtigen, aan welk soort we al
eenign woordjes hebben gewijd.
Zoowel zee- als landmacht staan on
der het opergezag van den Koning (art.
59). Met dat oppergezag loopt heit na
tuurlijk zoo'n vaart niet, daar de niet-
verantwoordelijkheid des Konings een
groot beletsel ervoor is. Praotisch leiden
en besturen daarom anderen geheel de
land- en zeemacht. De leiding is n.l. bij
de staven, het bestuur of bewind resp. bij
den verantwoordelijken Minister van Oor
log of Marine.
Bij de heel ingewikkelde organisatie
van onze landsverdediging kan goede
raad voor de betrokken personen niet an-
deTs dan welkom zijn. Nu hebben zeker
onze militaire autoriteiten daarover vol
strekt niet to klagen, aangezien zelfs de
meest onbevoegde gaarne zijn meening
omtrent de ware wijz© van landverdedi-
ging gratis aanbiedt. Het officie©! lichaam,
dat expresselijk voor het raadgeven in
militairia in het leven is geroepen, is ech
ter de Raad van Defensie, die sinds 1908
zijn adviezen geeft, over uit te vaardigen
wetten, besluiten ol maatregelen.
FR. CUNIBERTÜS SLOOTS O.F.M.
Weert.
Buitenl. Weekoverzicht.
Niet alleen in Nederland, ook in bet
buiten-land begint men zich te interesseeren
voor de vlucht va'- onzo vliegers naar Bata
via. Men heeft reeds verscheidene groote
vluchten ondernomen. Doch in den laat-
sten tijd zijn alleen de Amerikaansche
tocht om de wereld, de tocht v? Doisy
naar Tokio en de vlucht van de Zeppelin
over den Oceaan gelukt.
Maar wanneer de reis van onze vliegers
Lodewijk XIV, Rotschild en de fabrikan
ten, ook de staat, die slecht betaalt en dien
men wilde omverwerpen en vervangen
door een anderen regeeringsvorm, die be
ter zou uitbetalen voor minder werk en
meer zou uitgeven voor de levensvreugde.
Leelijke meisjes dachten dat ze met een
hoed van dertig frank bekoorlijke engelen
zouden zijn. Zoo dachten deze menschen,
die goed en sterk en fier hadden kunnen
zijn, indien zij waren opgevoed.
Het was de landelijke Zondag, het top
punt van verveling, als liet gebed niet
meer beoefend wordt.
De pastoor las de Mis en hij leed er ge
weldig onder, dat hij hijna alleen in die
kerk stond; de eenzaamheid van de kerk
zonder geloovigen; eenzaamheid der zielen
zonder de genade Gods. En zoo ging het
toe in een deel van Frankrijk.
Als de Mis uit was, keerde de pastoor
wankelend en bleek naar d© sacristie te
rug, zoodat de oude moeder Pertine uit
riep;
- Zij hebben ons een pastoor gezon
den, mager als een graat en di© waggelt
op zijn beenen.
Hij had moeite om zijn dankzegging t©
eindigen. Het hoofd in zijn handen en
alleen onder het gewelf van den toren,
waar de slill© klokken hingen, hoorde hij
noch bet lawaai der kinderen op 't kerk
plein, noch het kirren der duiven, die hij
hun heen en weer loopen stukjes kalk
over de dakleien deden afschuifelen: hij
boorde alleen zijn ziel, die zich over het
verleden en het heden beklaagde, en waar
uit soms toornige gevoelens opstegen.
Wat hebben mijn voorgangers ge-
zoo aanstonds volbracht zal zijn. zal deze
tocht gerangschikt kunnen worden onder
de allerbeste van de geslaagde vluchten.
Zondert men de pech bij Philippopel uit
(en welke vlieger op den langen afstand
heeft nu geen pech gehad) dan is de tocht
volbracht met een snelheid en een voort
varendheid, die een van de mooiste vlieg
prestaties genoemd kan worden. Verleden
week bracht bijna iedere dag een nieuwe
tijding. Nauwelijks had men op de kaart
de eene plaats opgezocht of er kwam al
weer bericht, dat de vliegers op een an
dere plaats waren neergestreken. Laten
wij hopen, dat de tot nog to© zoo schitte
rend volbrachte tocht, niet op het laatst©
nippertje in het gezicht van de haveD
schipbreuk lijdt.
Nog slechts twee étappes zijn af te leg
gen n.l. van Medan naar Muntok en van
daar naar Batavia.
De laatste groote vluchten hebben het
enthousiasme voor de vliegerij enorm
doen oplaaien. Óveral hoort men van
nieuwe plannen.
Groote luchtschepen wil men bouwen,
luchtlijnen organiseeren van Engeland
naar Indië enz. Ook de Kon. Luchtv. Mij.
loopt met nieuwe en grootsche plannen
rond zooals men dezer dagen nog heeft
kunnen lezen. Zelfs de Noordpool zal bin
nenkort uit zijn rust in het eeuwige ijs
worden opgeschrikt door motorgeronk.
Niet alleen door de lucht zoekt men
nieuwe banen, ook op hot water worden
oude methodes gemoderniseerd: het zeilen
zonder zeil!
Wat al vooruitgang op materieel ge
bied! En hoe staat het daartegenover met
den vooruitgang van het idealisme, bij
voorbeeld met de Volkenbondsgedachte?
Volkenbond. Wij hebben er
Teeds dadelijk na den nederlaag van de
Labourpartij en de overwinning der con
servatieven in Engeland op gewezen, dalt
wij daarvan denzelfden invloed verwacht
ten als van een nachtvorsit in de lente. Om
het beeld voort te zetten: de zoo voorspoe
dige groei van den vredes-olijf zal er waar
schijnlijk een gevoelige belemmering van
ondervinden. Wij hebben reeds attent ge
maakt op de Singapore-kwesti© en op den
invloed daarvan t. o. v. de a.s. vredescon
ferentie in 1925.
Thans komt een ander bericht onze mee
ning opnieuw versterken. De Britsche re
geering heeft n.l. verzocht aan den Vol
kenbond, om de bespreking van het Proto
col van Gencvo van do agenda der a.s.
vergaderingvan den Volken'bondsraad te
Rome af te voeren. Het motief, dat wordt
opgegeven, is, dat de Britsche regeering
eerst met haar Dominions overleg moet
plegen.
Deze vergader' van den Volkenbonds
raad is tegen begin December to Rome
bijeengeroepen o.a. om de toelating van
Duitschland te bepraten en vervolgens ter
voorbereiding van de ontwapeningsconfe
rentie in 1925.
Deze ontwapeningsconferentie kan pas
bijeengeroepen worden, als to voren het to
Genève aanvaarde Protocol zal zijn ge
ratificeerd door drie van de vier mogend
heden, di© in den Raad van den Volken
bond een permanenten zetel hebben (Groot-
Brittannië, Frankrijk, Italië en Japan) en
door itien andere leden van den Volkenbond
Geratificeerd is het Protocol nog maar
alleen door Tsjecho-Slowakije. Van de
permanente leden van den Raad ratificeer
de nog geen enkele de overeenkomst van
Genève.
Dat schiet dus al aardig in de richting!
En nu komt Engeland nog eens verzeke
ren, dat bet eerst overleg wil plegen met
zijn Dominions. Het is bekend, dat dez©
weinig of niets voor het protocol gevoelen.
Vooral Canada, Australië en Nieuw-Zee-
land hebben zich steeds krachtig verzet
tegen de ratificatie van het protocol. Zoo
dat een ..overleg plegen" met de Dominions
nauwelijks iets anders kan beteokenen
dan: do ratificatie weigeren, zooals de
„Daily Tel." opmerkit. Officieel is dat ont
kend geworden: men zal het orctocol niet
verwerpen, maar het ook niet aanvaarden
zooals het daar ligt zonder wijzigingen.
Nu. dat komt ongeveer op het zelfde neer.
Maar men spreekt nu van de bezwaren
der Engelsche Dominions, doch in Enge
land -zelf beeft men zo niet minder.
Het Protocol van Genève geeft een stel
bepalingen omtrent arbitrage bij even-
tueele geschilled/; waar dat niet helpt een
daan. die bier de zielzorg hadden? Is het
mogelijk, dat hier zes priesters in oen
eeuw geweest zijn, die niet in deze asch
geroerd hebben? Hebben zij lijdelijk toe
gezien? Hebben zij ook geslapen, den slaap
des doods? Of ikebbem ook zij, vijf jaar,
tien jaar, twintig jaar in dezelfde droef
heid geleefd als ik? O God, wat is deze
zielenwoestijn verschrikkelijk. Hoe gaarne
zou ik naar Morvan willen terugkeeren. Ik
zou onmiddellijk willen verplaatst worden
naar Bretagne, naar de Vendée, naar de
vlakte van bet Noorden, overal, om het
even, als ik maar levende zielen zag rond
om den levenden God.Het alleluja is
hier in de leegt© weggestorven.Alle zon
den houden het land gekluisterd en be
letten zijn bevolking te zingen.
O, mijn voorgangers, ik bewonder u in
tegendeel, dat gij hebt kunnen leven in de
ze plaats, waar ik thans verstik. Gij hebt
ten minste de hand aan het werk gesla
gen, beproefd. En ik, die beschuldig, wat
iheb ik gedaan? Ik heb al wakendo in de
pastorie gewacht, uren lang in den nacht,
in de eenzaamheid. Welk een schuld. Se
dert zes maanden, dat ik pastoor van
Fonteneilles ben, heb ik, in 't verborgen,
tusschen u en mij, mijn God, veel liefde
voor hen gevoeld, maar ik heb hot bun
niet gezegd.Het is niet mogelijk, dat
er iets leeft.Overigens heb ik de kracht
om op te staa,n, wijl mijn Meester deze
heeft. Ik zal gaanGod zal uit zijn
tempel treden.Ik zal met den eersten
den besten parochiaan, dien ik ontmoet,
spreken.
Ik zou ze gaarne willen kennen. Doch
wij hebben geen enkelen band met hen.
tenzij enkel door de kerk, waar ze geen
Yoet meer zetten. Wij leven niet met hen
mede: noch in de herberg, noch in hel
bosch, noch op de hoeve. Indien iemand
mij hielp.
Die jonge de Meximieu? Ik heb hem
maar één keer bezocht. Ik heb mij verre
gehouden van het kasteel, wijl uit de
kleine huisjes steeds nijdigo blikken glu
ren. Neen, ik zal alleen gaan. Ik ben
alleen; ik zal de heilige waarheden tot hen
brengen, die vred© inhouden. Zullen zij
naar mij luisteren? Ik moet geen beleedi-
gingen duchten. Do stilte, die rondom mij
waart en som-bert, moet ik vreczen. Heb
medelijden.
Hij stond op en veegde de tranen van
zijn gelaat met een handdoek, die langs
het porccleinen fonteintje in do sakristie
ibing en opende de deur.
Hij stapte over het plein, dat ledig was
In de berbergen achter de gordijnen be
loerden hem de drinkebroers, die over
hem spraken als over andere nieuwtjes en
beuzelarijen.'
D© priester zag ze zelf niet. Dichtbij,
tegenover de kerk, aan den anderen kant
van den weg, lag de pastorie.
De eerwaard© heer Roubiaux ging langs
eon slecht onderhuoden hek zijn woning
binnen, waar bij bijna door een jongen
tegen 't lijf werd geloopen, dio een grij
zen korf aan den arm droeg. Toon hij den
pastoor zag, bleef hij stil staan en zijn
rozig©, kroezelige kop gloeide in de beeto
•zon.
De pastoor wierp een blik op dez© jeugd
alsof hij zag naar een bloeienden kersen
boom, een tafereel van Raphael, een nieu
we kerk, een ijsberg of de zee. waar hij
van hield zonder ze ooit gezien te hebben
Met welgevallen keek hij neder op he»
jongetje met het frissche open gelaat, da'
niets had van de boosheid en wreed hek-
der groote menschen. Hij geloofde het
tenminste. Hij vroeg hem niet van wien
hij was, noch wal hij kwam doen, noch
hoo hij heette. Maar terwijl do jongen
wachtte, gereed om te antwoorden op
vragen, die hij voorzag, legde hij zijn
hand op zijn voorhoofd en maakte er met
den duim langzaam en godvruchtig een
kruisje op.
De kleine verstond er de beteekenis van
„Ga in vrede, mijn jongen, en wees ge-t
zegend". En de kleine liep heen.
Goeden dag, mijnheer pastoor.
Het hek viel achter kern dicht.
Een deugniet van een jongen, door
zijn moeder gestuurd om Paaseheieren te
bedelen, zeide do meid, die op don drem
pel der keukon verscheen. Ja, zij vroeg
eieren, dat bedelpak, omdat baar oudste
zoon vroeger misdienaar was geweest.
Doch ik heb hem buiten gezet.
Jo hebt niet goed gedaan, Philomèn©
Ja, ik weet het wel; ge zoudt do
laatst© snede brood weg laten eten zonder
iets to zeggen. Men ziet wel, dat u niet
uit doze strook komt. Gij zult zo niot vor->
anderen. A\ i 11 u ©ten? Het ia klaar
Neen, Philomène, ik ga naar mijn ka
mor. Ik zal het u zeggen, als ik honger
heb.
(Wordt vervolgd).
