Vierde Blad.
Zaterdag 25 Octolier 1924
In 's Lands Dienst.
BELASTINGEN.
"t Indirecte Belastingen Accijnzen
r— Rechten Een oogje in het zeil
Niets voor niets
Wat directe belastingen zijn en welke
éoorten er toe behooren, hebben we in
ons vorig artikel behandeld. Wat hebben we
nu te verstaan onder indirecte belastingen?
Niet zelden worden daartoe ongeveer allo
overige belastingen gerekend, wat feitelijk
niet juist is. Want met indirecte belastin
gen worden althans in *t geldènd staats
recht die belastingen bedoeld, welke
het Termogen treffen, niet zooals het daar
ligt in safe of kluis of kous, maar zoodra
het van de ecne hand in de andere over
gaat, bij bepaalde handelingen of gebeur
tenissen derhalve, of zooals de geijkte
term luidt, wanneer het in verkeer wordt
gebracht, waarom ze ook wel verkeers
belastingen worden genoemd. En in deze
beteekenis behooren tot de indirecte be
lastingen het zegelrecht, het registratie
recht en het successierecht.
Betalen van het zegelrecht is men o.a.
verplicht bij quitantiën boven een bedrag
van 10 gulden, bij akten van huur en
verhuur enz.
De regisfratiewet stelt voor tal van act en
(b.v. huurcontracten) de verplichting dat
zij geregistreerd, in een register opgeiee*
kend worden. Voor die registratie is, zoo
dit bepaald is, een recht verschuldigd:
ziedaar het registratierecht.
Successierecht wel bekend is o.a.
verschuldigd, als men erft of een legaat
en in bepaalde gevallen een schenking
ontvangt.
De derde groep van belastingen wordt
gevormd door de accijnzen. Accijnzen zijn
belastingen op voorwerpen van gebruik
en worden ook wel verteringsbelastingen
genoemd.
Zij worden geheven op suiker, wijn,
binnenlandsch en buitenlandsch gedistil
leerd, zout, bier, het geslacht, de tabak,
terwijl men in zeker opzicht, ook er toe
kan rekenen de belasting op speelkaarten
en de rijwielbelasting.
Als laatste belastinggroep zijn te be
schouwen de rechten, waartoe vooreerst
wie weet het in onze dagen van tarief-
wetspoken niet? de rechten van invoer
behooren. Als men n.l. artikelen invoert
uit het buitenland, ten verbruike in Neder
land. dan moet ter stijving der schatkist
een bepaald percent worden betaald. Men
noemt dit wel fiscaal recht. Voorstanders
van den vrijhandel houden zich met hart
en ziel aan dit ide9 vast, en willen met
het toestaan van invoerrechten absoluut
niets weten van z.g. protectie Toch. wer
ken invoerrechten noodzakelijkerwijs wel
een weinig protectionistisch, 't Kan toch
niet ontkend worden, dat als b.v. buiten-
ïandsche manufacturiers voor hun jasjes
en jurkjes eenige percentjes invoerrechten
moeten betalen, onze confectiemakers
daardoor een weinig makkelijker kunnen
concurreeren. Nu kan het gebeuren, dat
men uit Duitschland goederen koont om
zo later in België te verkoopen. ïn dat
geval zijn geen invoerrechten verschuldigd,
maar opdat een oogje in het zeil kan ge-
houd enworden, moeten artikelen met een
dergelijke bestemming in entrepots worden
Naar de waarde van ingevoerde goede
ren, die na opslag in entrepots tot verblijf
binnenlands, alsook van goederen, die ten
uitvoer worden aangegeven, wordt het
statïstiekrecht geheven.
Eindelijk is voot den staat nog een bron
van inkomsten het recht op den waarborg
van gouden en zilveren voorwerpen. Opdat
n.L het publiek bij het koopen van gouden
GA zilveren voorwerpen geen imitatie
goud cr zilver in de handen wordt ge
duwd, moeten vervaardigers, bewerkers,
handelaars enz. dergelijke producten laten
voorzien van een riikskeurmerk. Naar het
FEUILLETON
HET OPSCHIETENDE KOREN
DOOR RENE BAZIN,
Lid der Fransohe Academie
(Eenige geautoriseerde vertaling).
De gang der houthakkers
zon ging onder. De oostenwind be
vochtigde de heuveltoppen, speelde met
de ritselende gevallen bladeren en bedekte
de boomstammen, het kreupelhout, het
Spichtige gras met een stevig vernis, go-
bjk aan dat van het getij, over do steile
kusten. Nochtans was de zee ver en waaide
de wind van elders. Hij was over de bos-
Echen van Morvan heengevaren, het land
jVftu de fonteinen, waar hij nieuwen adem
inschept had, over de wouden van Mont-
j&auche en Montreuillon en die van Blin;
gierde en waaide verder over de uit
strekte dennen- en beukenbosschen van
troncay, Crux en Sint Tranc'hy. De lucht
beider, doch in de verten, boven het
eupelhout, hij den zoom van afgekapte
omen, in de holte van kronkelpaden,
auwde de lucht als verre opwalmende
ïook.
Je zeker, Renard, dat de eik
honderd zestig jaar oud is?
hiT j ^eer Sraat bij draagt zelfs zijn
!rraoiu lu zijn schors; ziehier de acht
Q strepen; ik zelf heb ze er bij het
W Van boomstammen, ingegrift.
ik ja> i® hebt hem gered en nu zou
vonnis moeten uitspreken?
tfeuard, ik kan liet niet.. Honderd
gewicht der artikJcn moet voor deze
operatie een bepaald bedrag gestort wor-
deD. Mocht bij de keuring blijken, dat de
stukken niet van echt goud of zilveT zijn,
dan is men natuurlijk tot betaling van dit
recht niet gehouden. Maar, daar de Staat
het beginsel huldigt: niets voor niets, is
men dan een essaailoon (een keur- en
toetsloon) Verschuldigd.
Uit alle genoemde belastingen ontvangt
de Staat een groot deel van zijn inkomsten;
zij vormen do gewone middelen. Maar
omdat deze menigmaal niet voldoende
bleken om de uitgaven van het groote
huishouden te dekken, worden niet zel
den zoogenaamde opcenten geheven, waar
door feitelijk de belastingen op verkapte
wijze worden verzwaard. Opcenten zijn
n.L centen, die op eiken gulden van de
reeds te betalen som worden gesteld, een
of meer percentjes, die men bij de be
staande voegt.
Maar ook met dezen noodmaatregel
blijft de Staat nog magerman. Om aan te
groeien, dik te worden gebruikt hij nog
andere versterkende middelen.
- Fr. CUNIBERTUS SLOOTS O.F.M.
Weert.
Buiten!. Weekoverzicht.
Dit weekoverzicht wordt een praatje
over verkiezingen.
Men zou kunnen beweren, dat er meer
interessante onderwerpen zijn om over te
schrijven. Dat is ongetwijfeld jusit. Maar
men moet niet vergeten, dat er weinig ge
beurtenissen zijn, welke zulke aardige
surprises met zich kunnen brengen als
juist verkiezingen. Wat een saaie boel
zou de internationale politiek worden als
de ver kiezingsi-Sin ter klaas niet van tijd
tot tijd zijn verrassingen kwam uitdee-
len,Van verwachting klopt (nu) ons
hart, wie de koek krijgt, wie de gard!"
Wat er aan voorafgaat in het versje,
past hier niet bij. Want het „eerlijk- zul
len wij alles deelen''zijn de partijen
allesbehalve van plan.
Zij willen integendeel van de stemmers-
koek ieder zooveel hebben als ze maar
even opkunnen, terwijl iedere partij de
andere een reuze-pak voor z'n broek van
harte toewenscht. In Engeland zijn ze al
geducht bezig om dat in daden om te zet
ten. Er worden daar slaande argumenten
geleverd op de propaganda-vergaderingen.
Maar laten wij beginnen mei onze Oos
telijke buren.
De Rijksdagontbinding Ein
delijk is het er dan toch van gekomen.
Na lang sukkelen heeft rijkskanselier
Marx het besluit genomen, om de crisis
radicaal op te lossen, het parlement uit
elkaar te gooien en opnieuw èn naar te
hopen is, beter te laten opbouwen. Het
begin van de crisis dateert al van den tijd,
toen de bekende Dawes-wetten meesten
worden aangenomen. Men herinnert zich,
hoe de Duitsöh-natirnalen toentertijd in
trigeerden. O, ze zcuden allen tegen de
wetten stemmen, want die wetten waren
verderfelijk voor het land, een schande
voer de Duitsche eer, enz. enz. Tenslotte
maakten zij de aanneming toch mogelijk
in ruil voor eenige concessies. Eén daar
van was de beruchte nota over de schuld
kwestie van den oorlog, welke nota maar
wijselijk in de doofpot ls gestopt. Een
andere concessie was, dat de Duitsch-na-
tionalen aandeel in de regeering zouden
krijgen. Op hevig aandringen van Stre-
mann en diens partij, heeft rijkskanselier
Marx toen geprobeerd om dat klaar te
spelen. De democraten hebben evenwel
hardnekkig geweigerd aan deze uitbrei
ding mede te werken en op dezen tegen
stand is het plannetje gestrand. Jammer
voor de Duitsch-nationalen, want het was
voorloopig hun laatste kans. Zij hadden
geprofiteerd van de politiek van Poinca-
ré en van de Roerbezetting, die massa's
verbolgen Duitschers in hun gelederen
dreven. Poincaró werd evenwel een been
tje gelicht en de Roerpolitiek ging op de
flesch. Er bestaat dus alle kans, dat de
Duitsch-nationale partij een flinke verma
geringskuur zal moeten ondergaan. Het is
•dan ook niets te verwonderen, dat de
rechtsche partijen hoegenaamd' geen en
thousiasme toon en voor de komende ver
kiezingen. Des te meer de sociaal-demo
craten, die een zoet winstje hopen te fok
ken. Maar ook de midden-partijen, zooala
'het centrum en de democraten, kunnen
met vertrouwen de verkiezingen tegemoet
zien. Er is immers reden genoeg om te
gelooven, dat de voorstanders van een ge
matigde regeering na alles wat er in den
laatsten tijd is gebeurd, talrijker zullen
zijn dan in welke période na den oorlog
ook. Als de verkiezdngs-Sinterklaas (de
verkiezingen in Duitschland zullen inder
daad omstreeks dien tijd plaats hebbenI)
nu maar geen, roet in het eten gooit, doch
voor Duitschland een splinternieuw en de
gelijk werkend parlement meebrengt
liefst niet uit Spanje, want daar is het
ook huilen'
De oude rijksdag was een paskwil, een
publieke vermakelijkheid, waar de Völki-
schen en de communisten om het hardst
schreeuwden en de boel op stelten zetten.
Men behoeft om zijn ontbinding niet rou
wig te wezen. De communisten, voor het
meerendeel lieve jongens, die met de „Po
lizei" nog een appeltje te schillen hadden,
'hebben gemaakt, dat zij het land uitkwam
men, zoodra door de ontbinding hun on
schendbaarheid van volksvertegenwoordi
ger ophield. Valsche passen konden zij in
elk gewenscht formaat krijgen bij hun
valsche-passencentrale. Toen de politie
naar hen kwam kijken, waren ze juist
over de grenzen geëclipseerd, behalve 'n
paar trage broeders, die tegen de lamp lie
pen.
De Roerontruiming. M Als in
termezzo een enkél woord over de ontrui
ming der Duitsche bezette gebieden.
De economische ontruiming is nu met
kracht ter hand genomen .Douane-posten
worden overgegeven aan de Duitschers, de
kantoren voor belastingen op steenkool en
steenkoolproducten opgeheven, in- en uit-
voerbelastingen opgeruimd en de controle
over de staatsbosschen opgeheven. De mi
litaire ontruiming gaat daarmede in gelij
ken tred. Nu hier dan daar trekken de
Franschen en Belgen weg. Het is voor de
bewoners een heele opluchting. Huizen,
gebouwen en kantoren komen vrij, en dat
er heel wat gerequireerd was, heeft men
kunnen lezen o.a. in een bericht uit
Dortmund.
Waar de Franschen uit de huizen wég-
trokken, hebben zij overal de eigenaren
een stuk laten teekenen, waarin deze ver
klaren, dat er niets beschadigd was. Ve
len moeten zich slechts noodgedwongen
aan deze schriftelijke leugen bezondigd
hebben.
Bij deze liquidatie van de Roerbezet
ting is generaal Degoutte zijn soldaten
voorgegaan. Niet zoozeer om als goed ge
neraal zijn getrouwen een voorbeeld te ge
ven, dan wel omdat hij het met deze ver-
andorde Roerpolitiek niet eens was.
Verkiezingen in Engeland. *-■
De Britten, anders zoo flegmatiek, zijn
door het dolle heen als zij verkiezingen
hebben. Zij schelden en tieren dat het
een lieve lust is. Maar daar blijft het niet
bij. In sommige districten hanteert men
pootiger methodes. Daar maakt men het
den sprekers eenvoudig onmogelijk om te
spreken of men houdt een formeele klop
partij. De meeste herrie wordt geschopt
in de vergaderingen waar een liberale of
conservatieve candidaat spreekt Dat
wijst er dus wel eenigszins heen, aan
welke kant de onruststokers gezocht moe
ten worden, ofschoon de leiders der La-
bourpartij alle verantwoordelijkheid daar
voor van zich afschuiven.
Wie het zal winnen in dezen strijd, is
niet te voorspellen. Men kan vooral met
het Engelsche kiesstelsel (één afgevaar
digde uit ieder district, gekozen met groot
ste aantal stemmen) op allerlei verrassingen
rekenen. Toch verwacht men weinig ver
andering in de onderlinge verhouding der
partijen, tenzij misschien een verdere
achteruitgang van de liberalen, die tus-
schen de conservatieven en labours fijn-
geknepen dreigen te worden.
De volgende week Woensdag .zullen de
verkiezingen plaats hebben.
Noorsche verkiezingen. *-» In
Noorwegen is de strijd voor een groot deel
gegaan rondom het drankverbod. De can-
didaten en partijen, die vóór afschaffing
van dat drankverbod waren, zijn er wèl
bij gevaren. De samenstelling van het
nieuwe Storting ie nu: 54 Conservatieven,
23 Boeren, 32 Radicalen, 6 Communisten,
24 leden der Arbeiderspartij, 9 Socialis
ten en 2 Radicale-Volkspartij.
De nederlaag der Moskou-communisten
ls verpletterend; hun stemmenaantal daal
de van 190.000 tot 45.000.
China. Al maken de Chineesche
langstaarten gebruik van moderne Euro-
peesche moordtuigen en al spreken ze
evenals wij van operaties aan Noordelijk
en Zuidelijk front enz,, toch blijkt zoo nu
en dan, dat zij er nog vóór-historische
methodes op na kunnen houden» Zoo b.v.
het sensationeelo verraad te Shanghai.
Zóó was de gouverneur van Tsekiang nog
aan de winnende hand en den volgenden
dag was hij reeds op de vlucht. Een „ver-
ra j er" ln 't spel!
Genees Uw heest
words? het te kat is!!
Hoesten is een verschijnsel van den
6trijd, dien het lichaam voert tegen
alles wat de ademhaling belemmert.
Zuiver Uw luchtwegen en kom
de natuur te hulp met de elijm-
oplossende en ontsteking genezende
Nauwelijks had de regeering te Peking
met maarschalk Woe Pei Foe als opper
bevelhebber een paar flinke successen be
haald op Tsjang Tso Lin, den gouverneur
van Mantsjoerije, of plotseling bereikt ons
bet bericht, dat Peking geïsoleerd is, dat
een maarschalk de stad bezet heeft en de
lijfwacht van den president Tsao Koen
ontwapend heeft. De president is ge
vlucht of opgesloten in zijn paleis.
De maarschalk, Feng Joe Sjang heet-ie,
wil dat de burgeroorlog gestaakt wordt.
In Moekden, de residentie van de tegen
partij, moet een zelfde staatsgreep op
touw zijn gezet. Zou het werkelijk alleen
te doen zijn om den lieven vrede? Wij zijn
er benieuwd naar. In ieder geval is het
verdacht, dat de Sovjetregeering den laat
sten tijd zoo bijzonder vriendelijk zich is
komen mengen in de Chineescho aange
legenheden. Het zou niets te verwonderen
zijn, als daar meer achter zou zitten.
PORT
VOETBAL.
R. K. FEDERATIE.
Overzicht
Morgen begint eindelijk de eersfce-kla-s-
competitia met een drietal wedstrijden,
waarvoor we naar het programma verwij-
i Voor de tweede klasse H moet V". E. P.
,uit Woerden naar Den Haag. om op hei
Sportpark Graaf Flcris V te bezoeken, ter
wijl D. O. N. K. naar Montfoort moet. Da
Woerdenaars zullen na de eerste overwin
ning van vorigen,Zondag het beste beentja
wel voorzetten maar of liet gelukken zal d$
overwinning t« behalen? i
Wedstrijdprogramma voor a.s. Zondag.
Eerste Klasse. 1
iRapicLR. K. M. S, V, v. Neerden
Caesar—T. A. O. De Loo
,ChèvTemontPalemig Knipschildi
Overgang A.
Noviomagum—Keizer Karei Akkerman»
GennepConstantia H. Jansen
Overgang C
Volharding—Tukkers J. Leydekkers
P« LLA. B. O. N. J. Strikter
Overgang D.
VooruitFortitudo J. Draaijer»
Bo FairR. K. B. V. G. Kruyver
Overgan g E.
.GelerH. B. C. N. van Wijif
Tweede Klasse H.
Graaf Floris VV. E. P.
J. Rii§hart van Gelder
Montfoort—D. O. N. K. G. Starren
DIOC. HAARL. VOETBALBOND.
Overzicht.
'b Blijkt zoo langzamerhand meer en
meer, dat, S. J. een woordje om hét
kampioenschap in de le klas D. H. V, B.
gaat meespreken
Tot nu toe zijn er nog slechts d.rie onge
slagen clubs, waarvan S. J. O. zeker do
slechtste niet is. Weliswaar blijkt de voor
hoede der Noordwijkers niét- zoo productief
als dip van T. Y. B. B. en Concordia,
maar daartegenover staat, dat de aehter-
hoede uitmuntend werkt, getuige de blanke
tegenscore.
Morgen zal er echter wel eenige veran-
dering waarneembaar zijn. waar twee de.r
drie concurrenten voor de eerste maal
elkaar zullen ontmoeten nl. Concordia I
en S. J. C. I. liet Sportpark op Treslong
kan van een interessante ontmoeting ge
tuige zün. Wie de sterkste zal binken dur
ven we zoo ra?1* ni<»t rondweg zegiTPa,
maar als de achterhoede "ran S T. O. con
stant. snee.lt zal zü haar club wel voor pen
nederlaag Kchnp-den.
Dp derde renm-rent voor de eerste plaats
zal haar inveslacren rerrrrri wel bunnrn
handhaven wijl de Haa-rlemschp %wnl"Ti-pn
ook dit. jaar weer geen bijzondere diu^-^n
doen. Wij rékenen dan ook op een overwin
ning van de Yellow Black Boys. hetc-pen
de spanning in deze afdpé!;n<? zphc- 7aJ
verhootgen
Lisse verloor Zondag jl. met den oner°n
goal van Concordia-, doch krijgt- mor een
gelegenheid den achterstand wee.r wat
in te halen,tegen de club uit Santpoort die
van eenzelfde gehalte schiint- te ziin als
R. K. V. Z De puntjes zullen dus wpl in
Lisse blijven.
De Leiden-reserves spelen morgen ^pü
derden wedstrijd. De twee eerste leverden
slechts één puntje op. Wel een mager re
sultaat! Of het er na morpetimiddac beter
uit zal zien? We hopen in ieder geval dat
er met meer animo gespeeld zal worden,
dan teeeai E. M. 8. en dat. er dan ook
werkelijk getracht zal worden te doel
punten. De Leidenaars moeten naar Srho-
ten, waar een van'de zwakste zusjes h^n
wacht. Maar dit is geen rede.n. om de
zaak te licht op te vatten, wan*" dan word't
er ongetwijfeld verloren. Aangenakt du<?!
E. M. 8. is de eenige club, die tot he
den nog geen enkej punt verloor en we ae-
looven dat de jongens van Braun dit sei
zoen er wel in -slagen zullen het kampioen
schap t-e behalen. Maar dan moet er ste
vig vastgehouden worden. Een overwinning
op Geel Wit achten we zoo goed als zeker.
In Voorhout komt Teylingen op bezoek.
De Sassenheimers hebben nog niet veel ge
speeld, doch hun eerste resultaat tegen
Concordia II was niet onbevredigend. Voor
hout zal dus op moeten passen, om niet te
verliezen.
Leiden m ontvangt de E. M. S.-reserven,
die tot nu toe maar steeds gelijk speelden.
Zal het morgen weer zoo zijn? Als de Lei
denaars volledig zijn, kan het wel een klei
ne overwinning worden voor de thuisclub.
De bezoekers zullen dus wel oppassen*
S. J. C. II speelt een middelmatig par
tijtje en zal morgen tegen Concordia II
zestig jaar. Hij heelt vijf geslachten der
familie Meximieu gezien.
't Is er een meer, die aan de bijl ont-
napt. Doch op dezen leeftijd en in dezen
mageren grond wordt de eik niet dikker
meer. Enkel rijpt hij nog. Nochtans kan
de graaf vrij doen wat hij wenscht; hij
behoeft zich maar te verstaan met den
heer markies.
De boschwadhter zweeg. Zijn rood kaal
geschoren gezicht drukte minachting uit
voor het ontvangen bevel. Hij zette zijn
beenen, gehuld in een bonte fluweelen
broek, wijd uit en hield op zijn dikken
buik een notaboekje geopend. „Stand der
oude boomen op het landgoed van Font-
noilles". Met gloeiende oogen keek hij
naar zijn meester, die tegen den reuzeneik
met zijn bonkige takken opzag en fluister
de: „Goede oude boom, je bent gered, ilk
zal weer paar je komen zien, als je je weer
met nieuwe bladeren getooid hebt.
Zie je, Remard, hernam Midhel de
Meximieu, ik houd van mijn boomen; zij
vragen mij niets en ik ken ze van mijn
prille jeugd af; van uit mijn venster be
wonder ik him wuivende kruinen; ook
zijn zij trouwer vrienden dan zij, die ze
Die houthakkers, mijnheer de graaf,
dat ls me een goedje; een volk van leeg-
loopers, stroopers en nietsdoeners, i
t—Neen, mijn .vriend, neen. Als ze an
ders niets deden dan mijn wild het licht
uitblazen, dan zou ik hen gaarne verge
ven. Doch evenals zooveel andere men-
schen, hebben zij geen hart meer, geen
edele gevoelens. En dit juist wilde ik zeg
gen. rj
Wel verduiveld, de stroopers storen
degenen niet, die niet op jacht gaan; doch
ik hen een jager, zei Renard halfluid.
Zijn meester scheen dit gezegde niet te
hooren. Hij hield in zijn linkerhand een
scheip bijltje om de boomen te merken,
die omgehakt moesten worden. Eenige
stappen verder stak hij het in de lederen
schede, die aan zijn zijde hing. Hij schouw
de over de tien hectaren bosch, waar de
werklieden druk in do weer waren om het
hout op verschillende lengten door te za
gen en opeen te stapelen.
Tusschen de stapels hout liep een smalle
doorgang.
Renard, ik heb genoeg van dit vuile
werk. Keer naar het kastel terug en zeg
aan mijn vader, dat ik langs den kruis-
weg van Fonteneilles naar huis kom,
1 Goed, mijnheer de graaf.
4 Ook moet je aan Baptis zeggen, dat
hij de victoria inspant om den generaal
naar den trein te Corbigny te rijden.
De bosohwachter sloeg links in met
zwaren snellen stap en een tijdje lang
hoorde men zijn groote laarzen over het
knepperende jonge hout.
Micliel de Meximieu had moeten luiste
ren naar een bevel, dat hem hard en verne
derend voorkwam. In Maart, vele maanden
na den boschverkoop aan een houthande
laar uit de streek, had hij, op bevel van
zijn vader, een groot aantal overoude boo
men moeten merken en opofferen. Wel
licht had hij er te veel gespaard, volgens
Renard; doch hij, hij meende al te stipt en
al te nauwgezet het bevel uitgevoerd te
hebben.
Michel was een jonge sterke man, maar
leelijk. Op zijn overlange beenen rustte
een kleine romp met een overdik hoofd.
Geen regelmatigheid, ook geen harmonie
in dit wezen, dat een Memlincksch wezen
geleek; een laag voorhoofd onder pikzwarte
zorgvuldig gekaande haren; lichtblauwe
oogen, maar een beetje ongelijk; lange lip
pen. Hij was geschikt om een redenaar te
worden zoo de gelegenheid en de opvoe
ding den zoon van markies de Meximieu
gunstig waren geweest; eindelijk een
hoekige kaak, die de woorden knauwden en
snel toesloot als een bankschroef. Er lag
niets bevalligs in dit wezen; doch wed
sprak er een sterke wilskracht uit, die be
proefd, geoefend gestaald was. Had hij
met bekoringen, met opstand te kampen
gehad? Het aangezicht is een boek,
waarop al de oorzaken en redenen niet
zijn neergeschreven. Enkel las men op 't
gelaat van Michel de Meximieu: Ik heb
gestreden; men kon gissen, dat deze jon
geling, niet zooals zooveel anderen door
het leven verblind was en dat hij zich
een oordeel over het leven gevormd had.
De glimlach alleen bleef bij hem alleen
jong en hartelijk; doch deze was slechts
vluchtig.
Op dit oogenblik glimlachte Michel niet
Zijn wenkbrauwen en oogleden vertrokken
door de moeite, die hij zich gaf om in de
verte tusschen de op- en neergaande lijven
oen arbeider te ontwaren, dien hij vol
strekt wilde spreken. Hij. ging het woord
richten tot een socialistischen houthakker
en hij dacht er heclemaal niet aan, zijn
handschoenen uit te trekken. Hij wist, dat
het standenverschil niet kwetst, maar en
kel de hooginoedvan hen,die er prat op gaan
Toen hij tusschen de talrijke arbeiders
Gilbert Gloquet niet ontwaarde, dacht hij
erover inlichtingen te vragen aan zijn
schoonzoon. Tusschen de takken, stron
ken en twijgen baande hij óch snel een
weg.
Een jonge man was bezig met mutsaar-»
den bijeen te vlechten. Hij had den mees
ter van verre zien komen en hoorde hem
thans naderen. Maar hij deed juist alsof
hij hem hoorde noch zag. Hij dacht, dai
Michel de Meximieu als naar gewoonte
het eerst zou spreken. De kleine wonde,
die uit eigenliefde en miskende vriend
schap bestaat, bloedt inwendig. Doch de
stem verraadt niets.
1 Welnu, Lureux zal 'het dezen nacht
vriezen als de wind gaat liggen?
Een jonge koude stem antwoprdde:
1Hij zal niet gaan liggen.
In den toon van deze woorden, in de
manier, waarop hij drukte op het woordje
„liggen", in den vluchtigen glimlach, die
om zijn mond speelde, kon men raden,
dat Lureux, al sprekende over den wind,
aan een andere macht dacht, die niet zou
toegeven.
De houthakker, die dit dubbelzinnig
antwoord gaf, was iets ouder dan Michel,
't Was een flink gebouwde kerel, met bel-»
dere oogen, die een tegenstrever durfd' h
bezien en aankijken. Hij voelde, dat de
andere werklieden naar hem keken c-n
toonde zich daarom onbeleefd, niet uit
persoonlijken wrok, maar uit vrees, dat
de anderen 'hem zouden beschuldigen,
lief te doen tegenover burgers. I.
(Wordt vervolgd). J
