Tweede Blad, de nieuwe dokter Vrijdag 17 October 1924 Het bekfieringswerk van onzen tijd. Een schier bovenraenschelijke taak werd lór 19 eeuwen gelegd op de schouders Apostelen en hun opvolgers, toen onze ddelijko Zaligmaker, na zelf het voor hiel le hebben gegeven, tot hen sprak: laat en onderwijst alle volken". Doch e zwaar dio arbeid zich ook liet aan- hoeveel moeilijkheden ook zouden i, do eerste Missionarissen, de Apos- geschoold in de leerschool van iristus zelf, van Wiens Goddelijke per- bnlijkheid allo deugden, vóór een gc- ofsverkoudiger dringend noodzakelijk, in i volste perfectie afstraalden, vatten, ge- erkt door Christus' belofte, dat Hij met zou zijn tot aan het einde der tijden, it reuzen werk aan. En met niet minder :er heeft do Kerk ten allen tijde er zorg r gedragen, dat de leer van haar Sfich- zou doordringen lot in alle oorden der ■eld. Immers, een leger van Missiona- ssen wist zij op de been tc brengen om liristus' Rijk te vergrooten en in Oost en test, ja vrijwel over heel de wereld, heb- ji die geloofsverkondigers hun voet oren reeds liggen. En nu hebben weliswaar ouzo streken ds sedert lang hun Missionarissen ge ld en mogen wij ons verheugen in een ieiend Katholiek leven in ons land, maar •geten wi j niet. dat in dat eigen land, in ze onmiddellijke omgeving nog zoovelen nddolen in liet duister of in de scheme- g van ongeloof en dwaalleer. Voor die nen nu de lichtbakens uit te zetten en voeren uit de woeste branding van ijd en twijfel naar do veilige haven geruststellende geloofszekerheid, zie- jar een werk, dat vooral in onze - roept om uitvoering. De tijd, dien wij beleven, kenmerkt zich or een kentering in velerlei opzicht en jt in het minst op het gebied van gc- jfsleven. Na een lijd lang, hetzij direct, hetzij irect door valsche wijsgeerige stelsels een geestelijke blindheid te zijn ge- jen geweest, scheurt voor velen ten- lie de slu'er, waarachter het bedrog schuil hield en in hopelooze vertwij- ing staan zij zonder eenig houvast op wrak van het verongelukt stelsel, [arin zij zich zooeven nog veilig waan- Anderen, die langen tijd gekluisterd n m de knellende banden van liet op- lakkig materialisme onzer hedendaag- i maatschappij, worden door een of ;re oorzaak de onnaspenrlijkheid Gods weven komt vooral hierin® zoo ak uit er toe gebracht zich los te tken uit dien stand van geestelijke vemij, om dan hun gevoelens naar het ogere, het meer verhevene, wier stem ïgen tijd gesmoord werd, te laten spre- Echter ook voor hen breekt dan ;t een tijd aan van een twijfelen en iken naar de waarheid, een tijd, waarin goede voorlichting en krachtdadigen stand alleszins van noode hebben. Yan ischer harte zal dan ook elk rechtge- d Katholiek het vruchtbaar Apolo- sch werk van onzen lijcl toejuichen en liij al zelf niet in staat is direct be- sringswerk te verrichten, toch verlan- ïd uitzien naar een gelegenheid om, be- Ive door gebed en voorbeeld, nog op ïere wijze er toe mede te werken, om zoekenden het licht der Geloofs- pado te helpen ontsteken. Welnu, van do wegen, welke daar- jJeideu, is zich te abonnecren op Apolo gische Tijdschriften, waarvan wdj er ftis een ter abonneering willen aanbe- Apologetiscli Maandblad: „Het hild", waarvan de redactie, te voren be- dende in liandon van Dr. Mag. van Op- nraay, kort geleden aan do zorgen van u. Verhaar van het Groot-Seminarie le iroiondwo'tl toevertrouwd, verdient on- FEUILLETON Naar het Fransch van JULES PRAVIEUX. (Ecnige geautoriseerde vertaling.) Het stralend uiterlijk dat dokter avières op dat oogenblik had, de ge- pdge toon, uien hij had aangeslagen om £M>de tijding lo verkondigen en die 3 ^J3ar niet gehuicheld was, waren den pen geneesheer, die dit experiment af- 'itlo, niet entgaan. „Zeker, dacht hij, schurk, zelfs een halven-schurk, zou gezicht niet kunnen trekken en I11 stem niet kunnen nabootsen. Ik ben pel in zijn loven om verschillede rede s'1' liet was in zijn eigen belang mij ten |?digste naar do andere wereld te zien piizen. Dat bij er niet aan gedacht |j Pkit tcch wel voor zijn goed karak ul welk zou nu wel zijn houding zijn eis zijn concurrent, eenmaal zijn red- gcv-orden? de vader van Fran se begrijpen, dat liet niet meer moge- 1 was hem als vijand le aanschouwen Ps wc'lcer? Voor geheel B'reuay had [aan tongontsteking ontsnapte zieke het 111 te danken aan dokter Bravières. pe overweging trof dokter Chanteau in rots. Meermalen gedurende het ver- zijner ziekte, toen hij zelf de tempe- "r had opgenomen, had liij in zijn I]Dste Sezegd: een graad meer en ik a- He baaien, een graad minder en er triompheert. En hij had gedacht genvijieia een groot aantal meuowcncers en abonné's. Vele Apologetische kwesties worden er op zakelijke en aangename wijze in besproken, terwijl een vragenbus de gelegenheid verschaft, om over moeilijk heden vragen le stellen. Mcgo dan door den steun van velen ..Het Schild" niet alleen zijn een ver dedigingsmiddel tegen aanvallen op cle Katholieke Kerk zelf cn baar leer gericht, maar moge het ook strekken tot bescher ming van hen, die, wachtende op de hulp van Gods onmisbare Genade, den strijd van vertwijfeling te strijden hebben. N.B. Zij. die zich op ..Het Schild" wen- schen te abonnecren (abonnementsprijs f 3per jaar), worden verzocht zich tc richten tot de Administratie: Prins Hen driklaan, Rijscnburg (Postrekening 39414.) BJIY PEi?S DE AMBTENAREN EN DE VERKIEZINGEN. Wij lezen in De Volkskrant: „Onde.r heb korps ambtenaren bestaat begrijpelijkerwijze, een voor clo regeering, en niet voor deze alleen, weinig gunstige stemming. Aan die stemming wordt, in verband met do komende Kamerverkiezing, uit.'rg ge geven door liet denkbeeld van liet stellen van eigen candidaten. Zoo is er al gesproken van dissidenten- en nevenlijsten, cn is de naam van een ambtenaar als Kamer-candidaab reeds ge noemd. Heb doet ons genoegen, dat de Morgen, waarin dergelijke berichten een plaats von den, aan de ambtenaren den juisten weg wijst. Binnen de Katholieke partij, zegt het nieuwe dagblad, moeten de Katholieke ambtenaren voor candidaten zorgen zooals zij die verlangen: tegenstanders van Co- iijn's politiek. De Morgen geeft den R. K. ambtenaren den raad, in alle kieskring-organisaties één lijst in te dienen met dezelfde vijf na men, of. vinden zij vijf te weinig, dezelfde Vijf candidaten te stellen in de kieskringen boven, en vijf andere in de kieskring bene, den den Moerdijk. Zorgen de ambtenaren voor eerste klas candidaten. dan. meent de, Morgen, zal het advisecrend collego onmogelijk een derge lijke algemeene candidatens-telling naast •zich neer kunnen leggen. Mocht dit toeli gebeuren, mocht het ad- viseerend college van de ambtenaren-enndi- daten te weinig notitie nemen, dan moeten de ambtenaren, allen lid wordend van de R. K. kiesveraeniging, hierin hun stem op 'hun candidaten uitbrengen. Daarbij zullen zij op den steun van veel biet-ambtenaren, die denken als zij, kun nen rekenen. Zonderen de R. K. ambtenaren zich af, dan zullen zij, besluit de Morgen, waar schijnlijk niet meer dan één candidaab in de lvamer kunnen bréngen: sluiten zij zich •aan bij de reeds machtige strooming bin nen de katholieke partij, dan opent zich do gelegenheid ,,tct een groote schoon maak." "Wij schreven boven, dat de Morgen den R. K. ambtenaren den juisten weg wijst. Dit deelde, hierop, dat zij dc ambtena ren wil afhouden van een optreden op eigen houtje, buiten en tegen het, verband van de ge o rga ni see rd e staatsp a rtij Dit laatste is zoo verkeerd mogelijk en verzekert bij voorbaat een mislukking. Een andere vraag is intusschen, of de ambtenaren er wél aan zullen deen, zich in 'de kiesveree.nigingen af te zonderen en 'daar als aparte stand op te treden. Als zij het deen. en de arbeiders doen het, de boeren doen het, de middenstan ders doen liet, wat krijgt men dan? Verdient het niet de voorkeur, dat ge lijkgezinden met elkaar overleg plegen en dat men streeft naar het. voordragen van 'de beste candidaten, zonder dat men dezen van een of ander etiket voorziet en reeds daardoor minder aannemelijk voor anderen imaakt? Tot op zekere hoogte is dit een kwestie, van tactiek, en 't is nog niet uitgemaakt, dat de tactiek om ,.stands"-candidaten voor +e dragen, ook tot de beste resultaten zal Reiden." aan den mooien slimme-n zet, dien hij door te sterven zijn concurrent zou spelen, die steeds, klaar stond, tenminste dokter Chanteau veronderstelde het, om zich te beroemen op een succes en zich in navol ging van al do jonge snoeshanen, die zich slimmer gel'ooven dan al de veteranen. Maar toch zou het pleizior aan een col lega een les in nederigheid, te geven, wat to duur gekocht zijn. Het verlangen te blijven leven, het laatste gevoel, dat in ons sterft, is hardnekkiger en krachtiger dan eigenliefde. Met geheel zijn energie hecht te dokter Chanteau zich aan de hoop: hij wilde loven, genezen, al zou Bravières ook nog zoo trotsch worden, al zouden cle da mes Legros en Rozoir en andere praatzie ke kletswijven van Brenay door geheel de stad rondbazuinen, dat do kwajongen een genie was en de oude een jniksnutter. Dat ding stond dus vast, hij zou het leven verschuldigd zijn aan den jongen Braviè res; dokter Chanteau was bereid het te liooren verkondigen. Ook hij zou dien kwajongen als weldoener moeten behande len. Dit vooruitzicht was hard inderdaad, maar bij voorzag een middel, een schik king die hem zou veroorloven zijn waar digheid van ouderling te sparen, waardig heid die hem zoo na aan het harte lag. Nu wist hij, zonder dat er twijfel be stond. dat Frangoise en dokter Bravièro elkander niet, onverschillig waren. Zeer dikwijls' in den loop van zijn longontste king had hij ze opgenomen, bespied en hij had de zekerheid verkregen v.-n hun wederkocriga genegenheid. ..Men moet do zieken wantrouwen, dacht dokter Chan teau, zich voor hun schijnbare slaperig heid in acht nemen, dat zal ik aan de fa- KANTONGERECHT TE LEIDEN. Voor de openbare zitting komen op de rol voor 80 zaken, voor n:ot-openbaar geen zaken G. M, te Amsterdam is gedagvaard, dat hij in de maanden 'Juni,. Juli of Augustus, onder de gemeente No o r d w ij k e r- li o u t, op groncl van de Amsterdamsche waterleiding, werkkceten heeft gebouwd, zonder daartoe vergunning te hebben van B cn V. der gemeente Noordwijkerhout. Bckr. is niet verschenen, doch beklaag- de's gemachtigde voert aan, dat het bou wen van de keeten dateert van omstreeks Juni 1923, cn bekl. eigenlijk als hoofd aannemer niet aansprakelijk was voor dit onderdeel. P. J. Vcrheezen te Noordwijkerhout als getuige gehoord, verklaart dat hij do kee ten heeft helpen bouwen in opdracht van den eersten uitvoerder Ti-ipko, die vertrok ken is. Het had plaats gegrepen volgens deze getuige Juni 1923. Getuige den Breejen v. d. Bout. aan nemer te Berg en Dal, kan eveneens ver klaren, dat de keeten in 1923 gebouwd zijn en van een later ingezonden aan vrage om vergunning weet spr. niets al is het mogelijk dat deze van het kantoor is uitgegaan. De Ambtenaar meent, dat de vergun ning er voor niet verkregen is, en eischt f 10 of 10 dagen. Do verdediger voert aan dat hier geen veroordeeling kan volgen, daar de keeten zijn gebouwd tusschen 9 en 28 Juni 1923, dus liet feit verjaard. Ook acht hij bekl. niet aansprakelijk. Het verwondert spr., dat dit werk, het graven van oen kanaal voor de Amster damsche waterleiding, waarbij het bou wen van keeten is voorgeschreven, volgens waterstaatsvoörsehrifteu, aanleiding kan geven tot een vervolging, en het niet toe slemming verleenen door B. en W. van Noordwijkerhout. Men zou toch denken dat publiek on civielrechtelijke vergunning verkregen was, daar men daar met 4 ge meenten te doen heeft. De houding en het optreden van B. en W. van'Noordwijkerhout noemt spr. zeer kleinzielig; en komt daarna tot de con clusie, dat op verschillende gronden vrij spraak zal moeten volgen, subsidiair ver vallen der verklaring van het ten laste ge legde. De Ambtenaar beaamde, dat B. en V/. van Noordwijkerhout wol wat erg laat or bij geweest zijn. Ario den H.? motorhersteller te Oegst- geest, heeft, op de Havenbrug gereden met oen motorrijwiel, wat bekl. opmerkte dat met een zijspan was gebeurd. Eiscli f 2.of 2 dagen. J. J. M„ kellner to Leiden, beeft zijn rentekaart niet ingezonden, ook niet op herhaalde aanmaning, wat getuigö Gos- linga. voorz. van den R. v. A., bevestigt. Bekl. had van dc aanmaningen geen kennis genomen, omdat hij gedurende ge- ruimen tijd te Katwijk heeft gewoond, en zijn rentekaart zoek is geraakt. Eisch f 10 of 10 dagen. H. L. v. B. B. H. te Leiden had zicli voor een dergelijke overtreding te verant woorden. en was niet verschenen. Eisch f 10 of 10 dagen. G. K., le Leiden is, evenals J. B. de K. te L e i d e n, beklaagd, een benzine bergplaats gehad te hebben welke niet aan de voorschriften voldeed. De eerste bekl. had vergunning, het bedoelde perceel als garage en benzine bergplaats te gebruiken, doch aan de be paling, dat de commandant van de brand weer het perceel eerst geïnspecteerd had, was niet voldaan. Bekl. beweerde, dat hem niet gezegd was, wat er nog aan mankeerde, en hij Eisch f 5.of 2 dagen. Voor de tweede bekl. trad als verdediger op Mr. Romeijn, die aanvoerde dat de gemeente het perceel verhuurde voor alzoo geen verbeteringen kon aanbrengen, garage en vergunning geeft en nu, zonder opgaaf van reden, de commandant van de brandweer de vergunning ongeldig maakt. Getuige Verhoog spreekt dit tegen, doch heeft juist getracht het langs geleidelijken weg op te lossen wat niet gelukt is. Eisch f 5.of 2 dagen. Mr. Romeijn bestrijdt in deze het bin- 5«grr7Tr7>w<4¥,,,,-jj.vi _TI dende van We voorschriften, daar atgo- meen geldende voorschriften van den Raad moeten uitgaan. Voor dc bevestiging hiervan verwijst spr. naar uitspraken van den Hoogen Raad. Wat hier in liet onderhavige geval be treft de luchtkoker, deze is om benzine dampen niet noodig, daar volgens den in genieur Bosman deze dampen niet op stijgen. Spr. wil ten slotte nog de geldig heid van de dagvaarding bestrijding, daar ten laste gelegd wordt, dat zonder ver gunning in gebruik genomen is, wat on juist is. De Ambtenaar replicerde, dat echter toch niet voldaan was aan alle voorwaar den die gesteld waren. J. v. D.. te Leiden heeft zonder ver gunning daarvoor reclame gemaakt en een palingkraam van getuige, J. Th. v. d. Horst. Bekl. is niet verschenen, en getuige heeft liet niet gezien en ook geen vergun- gunning daarvoor reclame gemaakt aan die zeker voor dorstige palinggebruikers bedoeld was dacht do Kantonrechter. Eisch f 1.boete. L. J. Z., te Noord w ij k heeft kippen laten loopen op grond van W. de Ridder. Bekl. is niet verschenen, doch getuige verklaart nogal last en schade te hebben gehad van de dieren Eisch f 3.of 2 dagen. H. G. N., bakker te Leiden, heeft brood laten vervoeren voor 10 uur, wat I. Starre, wien liet opgedragen was, be vestigt. Eisch f 2.boete. S. Z., vrouw v. d. L. te Leiden, is verschenen niet cle geiuigendè buurvrouw, juffrouw v. Polauen, ieder een kleine mee brengend, wat de Kantonrechter deed be sluiten deze zaak maar wat voorrang te geven, vooral daar de kleine gasten niet muisstil waren. Bekl. bad op de Maredijk lijnen ge spannen tusschen de hoornen om klecren te drogen, wat ze al jaren gedaan had zonder hinder. Nu hadden jongens deze lijnen losgemaakt en over den weg ge spannen, waarop eenige personen er tegenaan gereden waren. Dit bevestigde de getuige, waarna de Ambtenaar f 2.boete eisckte. B'ekl. viel dat niet mee, daar zij liet toch eigenlijk niet gedaan had, en er haar nooit op gewezen was door de politie. D. II., schoenmaker en W. v. E., arbei der (17 jaar), beide te Rijns burg, is ten laste gelegd, het stukschieten van ramen van een schuur van N. Zandbergen met een buks. Bekl. wilden eens probe: ren hoe ver die buks droeg. - En moest je daar nu juist die ramen voor hebben! Getuigo Zandbergen vertelt, dat liet schuurtje er nog maar een week stond, en voor de vernielzucht de ramen al met vleehtdraad waren voorzien. Hij had nu voor dezen keer de daders eens gegrepen en de aanklacht ingediend. Do Ambtenaar eischte f 5.of 5 dagen De Kantonrechter is echter er niet aan gehouden en kon het nog wel wat liooger nemen. Dat zult U toch niet doen? zegt de mee gekomen moeder van een der beklaagde. Wij moeten er hard voor werken. Maar ik wil er wel eens de schrik in brengen, want niets is er heilig voor de vernielzucht van de Rijnsburgsche jonge lingschap, zegt cle Kantonrechter. J. G. W., winkelier te Leiden, heeft zijn winkel te laat open gehad, waartoe hij was .gekomen, door een meeledeeling dat ontheffing was verleend,, doch dat achteraf bleek, dat die enkel bestemd was voor do verkoopers op de bazaar voor Voordorp. Getuige Gerritsen, die c-r om half negen 4 sigaren had gekocht, bevestigt het late open-zijn. Eisch f 3.boete. H. R., slager te Leiden, heeft dc ar beidswet overtreden. Do knecht stond nog te wachten op uit betaling, zegt bekl. Eisch f 5.of 5 dagen. Adr. v. E., fabrikant te Leiden, heeft te laat doen arbeiden, waarvoor als ge tuigen worden gehoord do dames Groot Huize, Crania en Zaalberg. De twee eer sten waren ook niet ingeschreven in bet arbeidsregister. Eisch 10 X f 3.boete. F. G. G., Ic Amsterdam is onder Oegstgeest bekeurd, zonder voldoend milio van. mijn patiënten zeggen als ik mijn ambt nog zou moeten uitvoeren. De zieken zien en liooren wel beter dan men denkt". Hij had het triestige en zenuvv- achtige uiterlijk van Frangoise opge merkt, wanneer dokter Bravières afwezig was, terwijl de trekken van Frangoise op helderden en zich met een waas van op getogenheid overdekten, wanneer de jon ge man verscheen „Zonder twijfel, zei hij bij zichzelf, stelde de tegenwoordigheid van een geneesheer bij mij haar gerust, maar natuurlijk slak daar iets anders achter. En zou ik bovendien niet hebben gezien boe smachtend zij Braviè res aankeek, wanneer zij vermoedde, dat zij niet in do gaten gehouden werd? Ze ker, dat zou een man naar haar keus zijn cn naar haar smaak tevens.Waar le drommels hebben die twee elkander lee- ren kennen? Het is tcch iets buitenge woons zoo'n geschiedenis. Maar waarom dat kind doen lijden door haar genegen heid tegen te werken? Deze oplossing nu deed zich bij dokter Ciianteau onder een anderen vorm voor, dien hij volgaarne aan zou nemen. Hij was zeven en zestig jaar oud en behoefde er niet meer op te rekenen nog lang de geneeskunde uit te oefenen; sedert enkele jaren voelde hij zijn krachten verminderen cn die ver- wcnschle longontsteking was nu precies niet gekomen om zo hem terug le schen ken. Zijn hart was ook 'al niet veel meer waard. De aderverkalking kondigde zich eveneens aan. Hij zou dus genoodzaakt zijn zijn ambt neer le leggen, rust le ne men, zich overwonnen te verklaren en een onbekende als zijn opvolger aanwijzen. Waarom zou hij wachten totdat, hij to taal versleten zou zijn alvorens tot dien stap over te gaan? Welnu, zijn opvolger zou Bravières lieeten, hij zou die Bra vières, zijn, waarmee hij op voet van oor log stond en dien hij in zijn plaats zou benoemen door van hem zijn schoonzoon (e maken. Deze ontknooping was een toe stand, die ondanks alles hem pijnlijk was doch scheen in de oogen van dokter Chan teau do minst vernederende. Hij behoefde volstrekt niet het onderspit te delven, hij trok zich doodeenvoudig terug voor zijn schoonzoon, voor een ander hemzelf. Zoo doende zou het monopolie over de- ziekte niet uit de familie Chanteau geraken: „Bravières zal alleen hi c-r gevestigd blij ven, dacht dokter Chanteau; als er vluch telingen van de Faculteit den moed had den zich lo Brenav te komen installeeren •clan zouden ze er niet lang verschimme len. Met een klant zooals Bravières, die op het gebied van geneeskunde een heele bolleboos is. die in een minimum van tijd mij de hol Ti van mijn patiënten heeft we ten te ontfutselen, zullen dilettanten niets beters to doen hebben dan gauw de plaat te poe!.- u" De gekwetste eigenliefde van dokter Chanteau verzadigde zich met deze subtiliteiten, met deze hoopvolle verwach tingen cn putte cr een nieuwe kracht uit. Zijn besluit was genomen, maar het voor naamste meest nog komen: hij moest zijn besluit nog kenbaar maken aan zijn vrouw, aan andere belanghebbenden, hij behoorde uitleggingen te ontwijken cn scènes van vcrleedering le vermijden, waarin zijn reputatie van hardvochtig mensch ernstig gevaar liep schipbreuk te lijden. Ik wil dat zij gelukkig weze. Als zij zoo aan haar Bravières gehecht is, dan UIT DE RADIO-WERELD. v Wel cr vanavond fc hooren is. 5 05 uur Radio-Paris, 1780 M. Letter-* kundige voordracht. 5.20 Brussel, 265 M. Concert. i 7.20 Alle Engelsche stations: Tijd-i sein Big Ben, nieuws. 7.50 Londen, 365 M. Chelmsford: 1600 M. Voordacht, zang, piano 1 en viool. 7.50 Birmingham, 4-75 M. Concert. 7.50 Bournemouth, 385 M. Concert, zang en voordracht. 7.50 Cardiff, 350 M. Concert en zang. 7.50 Manchester, 375 M. Werken van Chopin. 7.50 Newcastle, 400 M. Concert en zang. 7.50 Aberdeen, 495 M. Concert, zang en voordracht, o.m. Scholsche liederen. 7.50 Glasgow, 420 M. Voordracht over landbouw, waarna concert.. 7.50 Berlijn, 500 M. Volksliederen. 8.20 Brussel, 265 M. Nieuws en con-* cert. 9.20 Radio-Paris, 1730 M. Concert. Misdadigers en draadlcoze. Tn Duitschland worden sedert een jaar proeven genomen om met behulp van draadlooze telegrafie misdadigers op te sporen. In sommige steden, o.a. Berlijn, verzendt do politie dagelijks berichten over gepleegde misdrijven, signalementen van do vermoedelijke daders, opgave van het gestolene, enz. De uitkoms-ten zijn volgens het B. T. verrassend. In tal van gevallen worden de daders veel gauwer opgespoord dan vroeger, omdat hun de tijd ontbreekt de sporen van hun misdrijf uit te wisschen of zich uit de voeten te maken, voor het gebeurde algemeene be kendheid hooft gekregen. Ook de ama-> teurs stellen vel belang in dezen dienst en helpen do politie zooveel mogelijk. numrnenoi'Iichting met een auto gereden •te hebben. Bekl. beweert,- dat, zulks niet kan, daar liet liebt te Sassenlieim nog goed brandde. Hij heeft de politie het daar laten consla- leeren. Getuige Pikart en de Waard, Rijksveld wachters, bevestigen hun verbaal. De Rijksveldwachter Kwakkel on de chef-veldwachter Posthumus te Sassen- ieim kunnen verklaren dat het te Sassen lieim goed verlicht was, doch weten niet hoe liet te Oegstgeest was. Bekl. beweert, dat het niet anders kan, daar voor- cn achterlicht gelijk werken. Eisch f 4.of 4 dagen. J. H. G., banketbakker te Le i d e n, heeft op Woensdagmiddag laten werken door een bediende die zijn vrijen middag reeds Dinsdag had opgenomen, zegt bekl. Eisch f 5.boete. W. W., bloembollenhandelaar te Sas- e u li o i m heeft met oen motor op het verboden gedeelte van do Mare gereden, wat hij niet wist. Maar n u tocli wei zegt de Kantonrech ter. Eisch f 2.boete. Nic. v. R„ broodbakker te Leiden, heeft to vroeg arbeid verricht, terwijl de laatste overtreding nog geen 2 jaren is ge leden. Eisch f 10.of 10 dagen, met in uitzicht bij een volgende overtreding van kechtenisstraf. Iv. J. de J. en J. v d N. hebben de spoor wegwet overtreden, waarvoor tegen ieder f 2.boete werd geè'ischt. chauffeur te Benthuizen, was bekeurd voor het innemen van eev. standplaats met een auto. Hierbij bleek, dat men de patroon had moeten hebben, waarom bekl. vrijgespro ken werd. G. J. Z., chauffeur te Limmen cn J. C. B., chauffeur lo Alp hen hebben op een afgesloten weg gereden in Leiden, waar voor tegen ie-der f 10.of 10 dagen werd is ebt. J. v. d. Kr., chauffeur to Leiden, is beklaagd een standplaats te hebben inge nomen, zender aan de gestelde voorwaar den te hebben voldaan. Bekl. geeft verklaring van een en ander, waarna f 2.of 2 dagen wordt geëischt. d. O. te Valkenburg heeft moet zij hem maar trouwen Wanneer die kwajongen mij om haar hand. komt vragen dan gooi ik hem een „ja" regel recht in zijn gezicht. De zieke was met die gedachten en be sluiten bezig, toen mevrouw Chanteau do kamer binnentrad, een vcderstoffer in de hand: Alles is in zoo'n lamcntabelen toe stand, jammerde zij. Sedert een week is niets grondig afgewerkt. Wanneer men die dienstboden niet kan nagaan.... Vooral met die dienstboden, die meisjes van hot slag van Irma. Die denkt maar aan haar toilet. Mevrouw Chanteau wilde slof nf saan nemen en de spinnen dooden, die al acht dagen op vacantie waren cn van dc gele genheid gebruik hadden gemaakt om in alle hoeken te werken, toen met een zwakke, doch zeer duidelijke stem dokter Chanteau sprak: Zog, Louise, zal dokter Bravières, dien gij op liet ontbijt hebt genoodigd, zonder tc weten of mij dat aanstond, hier neg lang komen? Waarom stelt ge mij een dusdanige vraag? zei mevrouw Chanteau ongerust. Natuurlijk zal dokter Bravières zoo maar niet op stel en sprong zijn bezoeken slar ken. Gij zijt nog niet genezen en boven dien Ik verbied aan Bravières, viel do dokter haar in do roden, hier nog langer oen voet in huis te zetten, dat is alles. (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1924 | | pagina 7