weed© Blad
aart
tug.
a la
ierd
Pen
s die
ags
u
tans,
jea slechts een minderheid in begin-
pr Let verleenen van financieelen
aan do bijzondere universiteiten
)nd fluit dit in, dat een of meer recht-
ijlen zich aan de zijde der linksche
ïlchaard hebben, en het is weinig
:1, die afwijking van rechts in den
;jt-historischen hoek te zoeken.
fiisoli zou het voorshands weinig
a hebben, of een meerderheid, in
ran een minderheid, in de staats-
issie in beginsel de aanspraak van
jzonder universitair onderwijs op
ihsidie hadde aanvaard.
eenparig was do siaats-
ifjie van oordeel, dat bij den huidi-
uncicelen toestand van ons land in
w Rtvolgende jaren van geldelijken
'srijks kas geen sprake kan zijn
eenparige oordeel lijkt ons aan-
Oi
Ispen
fd.
londi 131
des
'oensdag 9 Juli 1924
0 hooger onderwijs.
,t Huis^Gziri. schrijft:
traag: heeft het bijzonder universi-
jjerwijs aanspraak op steun uit de
aan het oordeel eener staats-'
io onderworpen, heeft voor een
jodo beantwoording geen me'er-
fiunnen erlangen.
[feit leidt er vanzelf toe, de samen-
,der commissie nader te bezien,
(jnimissie bestond uit zes leden vat
iüzes van rechts, deze laatsten ver-
jio twee katholieken, twee anti-revo-
jlren on twee chrislelijlc-liistori-
men meent, dat het bijzonder onder-
linspraak heeft op subsidie, is men
17111 lankmoedig met te verklaren: wij
daarmee wachten tot het or af kan,
801 is men hiermee wel verantwoord te-
;r dat deel dor belastingbetalers,
voor de rijksuniversiteiten, waar-
Em 1;! geen gebruik wenscht te maken,
;:lld aandeel betaalt en daarnevens
a ia financieelen last voor zijn eigen
dei onderwijs heeft te torsen?
het zij, ook de minderheid ziet
Ze ;pig van een subsidie af.
meerderheid wenscht aan de bij-
j universiteiten nu en later geen
ïiste si!'s rijks kas toe te kennen,
pi «lenen, welke ze daaTvooT heeft,
fscJ' ;ire in het verslag, althans voor zoo
ons tot heden onder de oogen
'r d niet ontvouwd.
:'ge leden van de meerderheid
bssif isr ook anderen dan do cbristelijk-
16 hclien, die wij daaronder vermoe-
^gen wel, dat zij voor financieelen
rMaan liet bijzonder universitair on-
niet gelijke moreelé gronden kun-
j Ewezig achten, als, ook, volgens
Kening-, gelden voor het lager en
baar onderwijs, maar dit is niet
ïdeel van de geheele meerderheid en
bovendien meer cen! negatief dan
ssitief oordeel.
kan men uit een andere plaats in
slag der commissie wel opmaken,
dj.éiiistens een deel der meerderheid
poopt, tegenover de subsidie-
Iiijs eeen afwijzende houding aan te ne-
bh.
•enf het, zoo Zeggen de leden die daar
H woord zijn, bij hét hooger onder-
Dzeifden kant op als bij het lager
is geschied, dan zal dit moeten
tot de opheffing van het grootste
4 do rijksuniversiteiten,
staat bij hen vast, dat opheffing
fei toinsto twee der rijksuniversitei-
Bizakelijk zal ïzijn.
«mrentie-vrees schijnt den 3)Lik en
op! nicht voor recht van de-ze leden op
dsii keUjke wijze te verduisteren.
J rechtsgelij kheid op ihet terrein van
onderwijs heeft de openbare
in de verdrukking gebracht,
van de volledige gelijkstelling,
Bjaeda van een subsidie duchten deze
FEU5LLKTOM
1 STERVENDE LAND.
aÜ
>;wl- dit schouwspel pijnlijk voor
et "s, vond hij er een tijdpasseering in
3 hij aan den vader gezegd had: „Ik
fr'i had hij tot antwoord gekregen:
k. ik' zou er te veel kwaad bloed op-
Ga er naar toe, wijl jij nog nooit zoo
1 iiieu hebt en als zij bezig zijn met de
a snuisterijen te verkoop en, ver-
tnij dan, want ik wil een klein aan
ban don markies hebben.
van de hooge stoep, ver genoeg
volk-, was Mathurin op den rand
1 dichtbegroeid boompjesperk gezeten
hja jas gehuld zat hij als vor-
tusschen de onderste twijgen, van
hi do menigte bestudeerde, die hem
sawachtig maakte,
talf negen begon het opbod,
omroeper, een bleek mager man
baar met een stem als een klok,
"wie van de hoogte tot de aanwezi-
de beesten, het kreupelhout, dat
'acht jaar geheel verwaarloosd en
fd was:
meubels van de feestzaal van
den markies, zes zetels, een ca-
'her stoelen met satijn en goud be-
^art hout, stijl Louis XV, vergulde
*n> vijftien honderd frank I Men
"c overtrekken op den koop toel
d frank I
honderd frank, en zijn
over de menigte, zestien
frank.
leden der staatscommissie de opheffing in
de toekomst van minstens twee der uni
versiteiten.
Daarom weg met de subsidie en weg
ook met het recht!
Van zoo hoog staande mannen als in
de staatscommissie zitting hadden, had
men anders en beters mogen verwachten!
'fllMHEiHLflMP
intern. euch. congres.
(Officieel).
Congrcskaart.
Het Congresbureau deelt mede:
Nogmaals laten wij hieronder volgen de
prijzen der Stadionkaarten, die aan ong
Bureau, Raadhuisstraat 4, verkrijgbaar
zijn:
Woensdagavond: opening van het Con
gres in bet Stadion: Zitplaatsen f 2.50;
staanplaatsen f 0.50.
Donderdag in het Stadion: zitplaatsen
f 1.staanplaatsen f 0.25.
Vrijdag in het Stadion: zitplaatsen fl.
staanplaatsen f 0.25.
Zaterdag in het Stadion: Kindercom
munie f 0.25.
Zondagochtend in het Stadion: Pontifi
cale 'H. Mis van den Kard.-Legaat: zit
plaatsen f 2.50; staanplaatsen f 1.
Zondagmiddag in het Stadion: Pontifi
caal Lof met Processie: zitplaatsen f 2.50;
staanplaatsen f 1.
Plaatsen buiten het Stadion, welke ech
ter slechts in beperkt getal voorradig zijn:
f 0.50.
Nogmaals merken wij op, dat geen
enkele Stadionkaart kan besteld worden
per briefkaart of postwissel. Gelden, ons
voor Stadionkaarten gezonden, zenden
wij eenvoudig terug. Men kan deze Sta
dionkaarten alleen bekomen door ze aan
het Bureau: Raadhuisstraat 4 persoonlijk
te komen balen.
De Congresliedjes zijn te verkrijgen aan
ons Bureau en in den Bockhandel h, 2 ct.
per< stuk.
Bij 'honderdtallen gelijk besteld door.
bockhandels en kerken zijn de kosten per
honderd f i.
De partituren kosten niet, zooals eerst
medegedeeld is, f 0.50, maar f 0.10 per
stuk.
Voor deze liedjes en partituren en in
hel algemeen voor alles, wat door liet
Bureau uitgegeven wordt, gelden deze be
palingen: Men zende het geld op en de
porto. Dan pas zenden wij de aange
vraagde arjikelen op.
Met bestellingen dus per briefkaart of
anderszins, zonder geldswaarde tegelijk
verzonden, houden wij absoluut geen re
kening.
Zooals boven is medegedeeld, geldt dit
niet voor de Stadionkaarten.
Congresplaatjes met gebed zijn nog in
het Nederlandse li, Fransch, Duitsch, En-
gelsch, Italiaansch, Spaansch, Deensch en
Latijn te verkrijgen.
de spoorwegtekorten.
Uit het verslag van de Ned. Spoorwe
gen blijkt dat met kracht aan de vermin
dering der uitgaven en de groote tekorten
ivordt gewerkt.
Hieromtrent wordt o-m. heb volgende
gemeld
,.De vele maatregelen tot beperking
van uitgaven deden in 1923 op krachtige
wijze hunnen iuvloed gevoelen. Voorname
lijk daaraan is het ie danken, dat de ex
ploitatiekosten f 21.860.872 lager waren
dan in 1922. In twee jaren tijds ziiu do
'exploitatiekosten nu met f 43.337.063, d.i.
met ongeveer 22* pet. verminderd en wel
personeeluitgaven met pl.m. f 16.5 millioen
of pl.m. 13 pet. en. de andere uitgaven met
pl.m. f 27 millioen of pl.m. 38* pet.
Het saldo der overige posben. verant
woord op de rekening van gemeenschappe
lijke baten cn lasten', is f 1.130.492 nadeeli-
ger dan in 1922.
Het bedrijf in zijn geheeleit omvang
heeft per saldo een verlies opgeleverd van
f 20.956.918 tegenover een van f 28.472.285
in 1922.
Is de einduitkomst dus, ondanks de ver
dere daling der opbrengsten, minder on
gunstig dan in het vorige jaar, die daling
wees 'er ons bij voortduring op, dat ver
dere beperking van de uitgaven dringend
nocdig was. Daartoe werden opnieuw
Eu de salonmeubileering werd tegen
den prijs van zestien honderd frank toe
gewezen.
En in tusschen dat de notaris de gordij
nen deed opbieden, volgde Mathurin met
loerend scherpe blikken de stoelen, de ca-
napé's en de zetels, die hij één keer van
zijn leven gezien had en die nu onmiddel
lijk in een verhuiswagen gestopt werden.
Na de salonmeubels verkocht men de ta
fels, de kasten, de bedden, het zilveren
vaatwerk, pendules en hefbiljart.
En de verkoop, uitgenomen een tus-
schenpooze van tien tot twaalf uur, duur
de den ganschen dag. De machtige stem
van den uitrdeper was onvermoeid.
Nieuwsgierigen kwamen steeds hij en ver
vingen dogenen, die weggingen. Het stof
ging op door de vensters van de menigte
die zich in de verschillende vertrekken
verschillende maatregelen genomen, waar
van de belangrijkste waren t herziening
van de beremming der goederentreinen;
veria-ging van do vergoeding van verblijf
kosten bij afwezigheid van do standplaats
vermindering van het aantal inspecties,
secties on districten, waarin het net ver
deeld is; invoering van een vierde lage
re loonklasse; uitbreiding van het ge
bruik van machines in de kantooradmini
stratie. Ten slotte werd aan het einde van
het jaar besloten met ingang van 1 Janu
ari 1924, in afwachting van het tob stand
komen van een nieuwe loonregeling, wel
ke van genoemden datum af zou gelden,
bij clko uitbetaling van bezoldiging 10
pet. in te houden. Dio nieuwe loonregeling
kwam. sedert, in overleg met de organisa
ties van het personeel, tot stand en be
te ©bont, behalve voor enkele groepen van
personeel, dio vroeger in meerdere mate
dan do overige getroffen waren en daar
om thans eenigszins ontzien werden,
ocne vermindering van inkomsten van
pl.m. 10 pet-
Een en ander geeft de zekerheid, dat de
exploitatiekosten in 1924 andermaal be
langrijk zullen zakken. Een sluitende re
kening kunnen wij echter ook voor dit
jaar niet in het vooruitzicht stellen, ten
zij de opbrengsten stijgen en; dat mee item
wij, althans "vóór 1924, niet te mogen ver
wachten, J¥fel vertoont het goederenver
voer sinus "October 1923 ©enige symptomen
die op verbetering wijzen, doch de belang
rijkste daarvan zijn terug te brengen tot
oogstvervoer en gesloten water, en bet
reizigersvervoer stelt or.s nog steeds te
leur."
Van 2S millioen tekort in 1922, kwamen
wij op 20 millioen in 1923.
Over 1924 zal zeker weer de helft wor
den ingehaald.
We vorderen dus. Dit moet ook, want
gerust mag niet worden voor de verlies
post geheel is vervallen.
de advqcaat-manufacturier.
Toch in de p-r-a k t ij 'k;
De „Telegraaf" schrijft:
Ruim twee maanden geleden bevestigde
het Gerechtshof te 's-Gravenhage do be
slissing van den Raad van Toezicht en
Discipline der Orde van Advocaten te Rot
terdam, waarbij aan een Meester in do
Rechten inschrijving als Advocaat en Pro
cureur werd geweigerd wegens zijn te
kennen gegeven voornemen, naast zijn
ambt van advocaat en procureur dat van
winkelier in manufacturen te blijven uit
oefenen. Na dit tijdsverloop leek het nuttig
eens te gaan zien, hoe het slachtoffer zich
geschikt had in zijn lot.
In de kleine provincieplaats was spoe
dig do winkel gevonden. Een bordje naast
de winkeldeur vermeldde den naam met
meestertitel en daaronder: „Bureau voor
Rechtskundige adviezen.'*
Toen wij aankwamen, verliet juist een
jongeman de zaak. Hij keerde terug en
vroeg wat wij wenschten.
Is U mr. X?
Die ben ik.
Dan zouden wij U gaarne eens willen
spreken over do weigeringskwostie.
Komt U mee naar boven, want hier in
den winkel geef ik geen juridische advie
zen of uitleg, dat is in strijd met mijn
ambt, antwoordde bij ironisch lachend.
Wij gingen naar een kamer voor, boven
den winkel en spoedig was de vraag ge
steld: wat do©t U na de weigering?
„Voorloopig berusten en toch de prac-
tijk uitoefenen", was het antwoord. „Ik
heb aardig wat zaakjes en ik heb cr al
gewonnen ook. Ik mag zelf wel niet pleiten,
althans niet voor de Rechtbank, voor den
Kantonrechter natuurlijk wel, doch een
collega en vriend van mij is zoo welwil
lend het werk op de Rechtbank te doen. Ik
behandel de zaken hier thuis, verschaf
hem alle gegevens en hij maakt het op de
rol in orde.
Het is wel is waar geen ideale toestand,
maar ik ben er toe gedwongen. U begrijpt
toch, dat ik om do wille van de eer van
den advocatenstand mijn familie niet kan
laten verhongeren?
Mijn vader is 71 en 'n jongere zuster
studeert op het oogenblik nog. Ik moet
daarvoor verdienen en het gaat dus niet
aan, den winkeL op te ruimen en de eerste
jaren van de lucht van den stand te leven-
Eerst als mijn nu verdeelde practijk vol
doende blijkt in haar geheel om in het
onderhoud van mij cn mijne familie te
■MBMM—aam
Vele koopers verhuisden zelf hun ge
kochte spullen. Anderen, die later hun
koopjes vervoerden, schreven met krijt
hun naam op de verworven voorwerpen.
Nochtans tegen vier uur verminderde
erg het getal der toeschouwers. De paar
den werden ingespannen en de velerlei
rijtuigen keerden naar de steden en dor
pen terug. Mathurin had nog geen minuut
zijn schuilplaats verlaten. Een angst, eeil
argwaan prikkelde hem geweldig. Twee
maal meende hij de gestalte van Jean
Nesmy even bemerkt te hebben, die zich
snel teruggetrokken had. Mathurin ver
wachtte alle oogenblikken den vader, ge
roepen door een kleinen jongen, om 'hom
te laten weten dat de verkoop op zijn ein-
dé liep.
Rechts van het kasteel, door een ope
ning kwamen do oude Lumincau en Rou-
sille. Zij waren een beetje verlegen on
danks dat het avondschemerdo. Rousille
ging niet heel verre. Zij bleef op een hon
derd stappen van den gevel staan, bij de
bank van de markiezin en gansck ont
hutst, aanschouwde zij dit droef tooneel,
dat hier afgespeeld werd, terwijl de vader
in de richting van het verhoog ging om
een aandenken te koopen. Tusschen de
twee honderd toeschouwers waren de da
mes het sterkst vertegenwoordigd. Zij wa
ren gebleven om de „kleederen en toilet-
voorwerpen" te zien, die do notaris aange
kondigd bad, en die tegen kleine prijsjes
toegewezen werden.
Zoo zag zij, onder meer, een mooi blauw
satijnen kleed van do goede juffrouw Am-
broisine, haar speelgenoote. Dit en ande
re koopjes verwekten zelfs ondeugendo
opmerkingen.
Mag men dat verkoopen! fluisterde
zij.
Zij had een afschuw voor deze onteering
en zij meende reeds weg te gaan.
Geweldig werd nu op eenmaal Rousille
getroffen.
Voor haar, van den anderen kant van
het grasperk stond Mathurin woedend te
kijken dicht bij de bank der markiezin.
Eu achter baar, achter een laurierboom
pje, hoorde zij een stem fluisteren en zeg
gen:
Mijne Rousille, Jean Nesmy ja geko
men!
Zij hield zich in, draaide zich niet om,
deed geen enkele beweging, want, zich be
spied voelend, bewaarde zij de koelbloe
digheid van hare voorouders, die steeds
geen' gevaar vreesden. Zij opende nauwé-
1 voorzien, ben ik verantwoord den winkel
aan den kant te doen.
Die mooie papieren van de Orde en van
het Hof bewaar ik als aandenken en
staaltje van democratische opvatting van
do vrijheid van beroep hier te lande, 't
Geheel heeft mij wol een oigenaardigen
kijk gegeven op de mentalitit van de balie,
alsook van 't Hof, maar over do wijze,
waarop do deken der Rotterdamsche orde
mij te woord stond, toen hem bleek, dat
ik winkelier wilde blijven, spreek ik liever
niet.
Ook stelde het mij te leur, dat, toen ik
mij voor het Hof te verdedigen had, ik
geen inzage kon hebben, gehad van de
overwegingen, die leidden tot do herzie
ning in 1920 van het Reglement LH van de
Orde. Juist op den gewijzigden tekst van
art. li was mijn weigering gebaseerd en
ik betwijfelde of die wijziging wel bd-
oogde te voorzien in gevallen als bet mijne
Dio wijziging geschiedde evenwel bij
K. B. Tusschen twee haakjes, dat is ook al
zoo ongerijmd, waarom of dat reglement
bij K. B. is geregeld en niet bij de wet. De
adviezen betreffende zoo'n K. B. berusten
bij het Kabinet der Koningin cn ik be
treurde het daar te moeten vernemen, dat
aan particulieren in den regel geen ver
gunning wordt verleend om inzage te
nemen van archiefstukken, die niet alge
meen openbaar domein zijn geworden. Des
te meer jammer vond ik dat, toen ik
merkte, dat do deken der Rollerdumsche
orde die stukken wél kende. Zijn officieele
positie had hem daar zeker toe in de ge
legenheid gesteld wat dat betreft, was ik
ift mijn verdediging dus gehandicapt.
Gebeurt er nu nog wat na het ant
woord van den minister, vroegen wij?
Er kan niet veel meer gebeuren.
Over de combinatie advocaat-architect, ad
vocaat-predikant, advocaat-bankdirecteur,
advocaat-apotheker, enz. wordt niet gerept
dat schijnt de vereischte „volkomen onaf
hankelijke positie" niet te schaden en des
wege bestaan die combinaties ook, maar
ik als winkelier mag, ofschoon de wet mij,
dank zij mijne examens do bevoegdheid
verleende, ter wille van een semi-officieel
lichaam ais de balie geen practijk uitoefe
nen, althans niet pleiten.
Thans wil wel, naar ik hoor, de Mid
denstandsbond eenige stappen doen, omdat
de middenstand zich door het heele geval
beleedigd acht. Of het wat uit zal richten
ten bate van do vereischte democratische
vrijheid van het beroep zullen we moeten
afwachten. Ik vrees wel van niet, doch -dat
zal mij toch niet beletten natuurlijk door
1e gaan. Men heeft niet jaren lang hard ge
werkt een doel' te hereiken om dat zoo
plotseling op zoo vreemdsoortige wijze af
gesneden te zien. En als ik in staat zal
zijn op mijn kaartje te zetten „advocaat
en procureur ex^manufacturier", dan
zullen de heeren tevreden zijn.
„Voor Eer en Deugd."
Maandag j.l. werd in het St. VincenLius-
gebouw to 's-Hertogenbosch de jaarverga
dering gehouden der diocesane honden van
mannen- en vrouwenafdeelingen „Voor
Eer cn Deugd", onder presidium van dr.
Deckers, uit Den Haag.
Voor de afdeeliag vrouwen werd het
jaarverslag uitgebracht door mevr. van
Hellenherg-Hubar, te Eindhoven, voor de
mannon door rector Verhoeckx, uit Hel
mond.
Het kasverslag van de mannenafdeelin
gen geeft een tekort over 1923 aan van
f 57.22; dat der vrouwenafdeelingen ver
meldt oen batig saldo van f 24.
In het hoofdbestuur van den bond
(macncnafdceling) werd herkozen do
WelEerw. lieer F. Mommers;* in de be
staande vacature voor den bond der vrou
wenafdeelingen werd voorzien door do ver
kiezing tot bestuurslid van mevr. Heltema-
Tervooren, te Helmond.
Voor do wintercampagno werden bij
zonder de ouders-avondon aanbevolen en
besprekingen van den laatsten Vastenbrief
van het Doorluchtig Episcopaat.
Do heer Beune, propagandist der Dioc.
R.-K. Drankbestrijding in het Bosscher
bisdom, gaf een uiteenzetting van doel en
werkwijze der gewestelijke propaganda-
commïssies bij de Dioc. R.-K. Drankbe
strijding in practijk gebracht.
Pastoor Nabuurs, uit Tilburg, voelde er
niet veel voor die commissies ook bij „V.
E. en D." iu te lijven; het verdringt elkaar
te veel en de bestuursfuncties kernen
steeds op dezelfde personen neer, die er in
lijks hare lippen en alsof zij evén adem
schepte en om haar geprangde borst te
stillen, antwoordde zij aan hem, dio ach
ter haar stil in de bladoren ruischfce:
Pas op! Mathurin beloert ons!
Ik geloof dat hij me reeds gezien
heeft.
1 Welnu, trok er gauw van door. Go
moet later terugkomen.
Wanneer?
Dezen nacht, als ik mijn kaars bui
ten aan bet venstertje zal zetten.
Mathurin sleepte zich op zijn ellebogen,
over het grasperk om dichter bij te ko
men en zich te verzekeren dat er een
menschelijk wezen zich tusschen de lau
rierbladen bewoog. Jean Nesmy trok zich
terug en vluchtte verder iu 't struikgewas
Op het hordes, waar het reeds donkerde,
gingen dikwijls kreten en lachbuien om
hoog van talrijke zeer onopgevoede men-
schen.
Ook waren reeds velen vertrokken, daar
zij er genoeg van hadden.
i—i Ik wil hem! Ik wil een herinnering
hebben! riep de sterke stem van Tous-
saint Lumineau.
De omroeper toonde een wandelstok
met een hoornen handvat, versierd met
een gouden ring.
Dat hangt er van af, mijn goeie man
antwoordde hij te midden van het alge
meen gelach van burgers en inwoonsters
van Ghallans; dat hangt er van af I Het is
niet voldoende te zeggen: „Ik wil", bij de
veilingen. Hoeveel biedt gij?
Twee frank zei een uitdrager.
1 Vijf frank! schreeuwde de boer.
Niemand lachte meer. Het opbod was
hoog. r
UIT DE RADIO-WERELD.
Wat er vanavond te hooren Is.
6.30 uur F L (Eiffelioren) 2600 M. Con<
eert. v
8.— uur PA5 (Smith en Hooghoudt, Am
sterdam), 1050 M.'Concert
8.05 uur 5SC (Glasgow) 420 M. Klassieke
muziek.
8.20 uur 5V/A (Cardiff) 350 M. Een reis
naar West-Afrika.
8.35 uur PTT (Postschool, Parijs) 450 M.
Causerie en concert.
8.35 uur Brussel 265 M. Fragmenten uit>
„W-erther" van Massenet.
8.35 uur 2LO (Londen) 365 M. Eerste
acte van „The magie Ilute" va5
Mozart.
9.20 uur SFR (Radio-Paris) 1780 M. Fe»,
tival Hector Berlioz
9.40fUur 2LO (Londen) 365 M. Twee too*
neelspolletjes, één-acter3.
9.40 uur 2BD (Aberdeen) 495 M. Dan»,
moziok.
10.55 uur 2LO (Londen) 3«5 M. The Sa.
voy Bands
hun familie- en geestelijk loven onder
lijden.
De besprekingen over het punt zulletf
dpor het hoofdbestuur iu overweging wor-
'den genomen.
Met voldoening werd het besluit der
Ned. Spoorwegen begroet. Dat besluit
houdt, zooals hekend, in dat n.L do ambte
naressen in dienst der Nederl. Spoorwegen
tot aan den hals gesloten kleeding, met tot
aan den pols gesloten mouwen zullen
moeten dragen.
Pastoor Nabuurs huldigde de buurt-»
spoor- en tramwegen, die op een gegeyen
wenk do reclameborden voor ong-ewenschts
dagbladen uit de wagons hadden doen
wegnemen.
Tegen Plaatselijke Keuza.
Na de aanneming door do Tweede
Kamer van het wetsvoorstel-Rutgers in
zake Plaatselijke Keuze, heeft zich een
Comité gevormd, teneinde alsnog zoo mo
gelijk te voorkomen, dat dit wetsvoorstel
tot Wet zal worden verheven. In diü
comité hebben zitting genomen de heeren:
J. de Blank; dr. Ch. Bles; Dr. G. F. Bosch;
A. Th. Cohlyn; Mr. J. Deking Dura; W.
P. F. van Deventer; F. J. W. Drion; Mr.
A. b. Gomperts; A. Ingenool Jr.; P. j. th
Kanter; Prof. A. Klein; Mr. F. A. Kokosky
C. H. van Lottom; D. Manassen; J.
Meuwsen; S. F. van Oss; Prof. Dr. R.
Saltet; J. G. Schlencker; J. Schulman; Dr.
de Smitt; Mr. Dr. H. J. C. van Tienen; A.
W. Zonneveld.
Dit comité stelt zich op het standpunt,
dat invoering van Plaatselijke Keuze een
ernstige en ongemotiveerde aantasling vaa
de persoonlijke vrijheid zou beteekenen en
dat de practijk in de Vereenigde Staten
van Noord-Amérika heeft bewezen, tot
welk een bende en moreel verval voor een
natie een drankverbod leidt (tot welk ver
bod men Mr. Rutgers' voorstel oen eer
sten stap acht.)
Ten einde het Nederlandsche volk als
nog gelegenheid te geven om zich over dit
ingrijpende vraagstuk uit te spreken, zul
len lijsten, ter teekening gelegd worden en
zal bij de Eerste Kamer der Staten-Gene-
raal of bij de Kroon met den steun dez r
handteekcuingen geadresseerd worden, om
goedkeuring aan het wetsvoorstel-Rutgers
te willen enthor-?-"
UIT SE OMGEVi^B
alphen aan den rijn.
Te water. Teen gistermiddag een ar
beider van den landbouwer v. N. met
paard on boerenwagen naar het hooiland
reed, schrok bij den oprit der spoorbaan,
'liet paard, voor oen in 't land liggend var
ken. Paard en wagen kwamen dientenge
volge in do vrij diepe spoorsloot terecht.
De bestuurder wist door van den wagen to
springen izich in veiligheid to' stellen.
Toen men het paard op het droge had
bleek bet aan een dor voorpoolen een dié
pe gapende wonde 4e hebben bekomen,
zoodat onmiddellijk de hulp van den vee->
arts moest worden ingeroepen. De
wagen beliep eveneens aanzienlijke mate-
riecle schade.
Toussaint Lumineau had den wandel
stok hoog ingezet om andere prijzen iü
de schaduw te stellen en ook oen beetje
uit ijdcllieid om to toonen dat de pachter
niet gelijk de meester geruïneerd was. Hij
brak door de laatste rangen, reikte het
geld over, nam den stok onder den arm,
wijl hij er niet op durfde leunen.
Hij ging dan lieen, zich wringend, door
de koopers, die zich de laatste overblijf
sels van de meubels van Fromentière be
twistten.
'b Was niet veel meer, en dit werd dazè
ook bijna voor niets van de hand gedaan.
Hij verwijderde zich uit dezo volksmas
sa en ging in de richting .van het bos*
schago waar Mathurin opnieuw was blij
ven staan.
Vooruit! zei bij, ik heb mijn aanden*
ken, ik heb den slok van mijnheer Henri.
1 Gij hebt hem te duur gekocht!
Mijn arme jongen, antwoorddo de
boer op een verwijoendea toon, hij zou
hem mij. gegeven hebben, was hij nog
hier. Ik heb hem duur betaald, opdat nie
mand mij hem kon doen ontglippen
Anders hadden al de bedienden mij voor
den gek gehouden!
Met een misprijzend schokschouderen,
toonde hij den notaris, den omroeper, de
onzichtbare menschen van de wet, die in
zijn verbeelding in deze procedure, die
weldra ging eindigen, m gemengd
zijn.
