Tweede Blad TÊmËÊmMm' Woensdag 28 IVlei 1924 Weer een nieuwe partij Ch r i s t e n-s o 1 i d a r i s t i 3 cli e Staatspar tij Een. bewoner van Apeldoorn, de beer t. d. Kampen, deelt mede, dat hij een a'ieuwe staatspartij -aat stichten, de chris ten-solidaristische staatspartij, die niet iinksch noch rechts zal staan, maar in haar isolement haar kracht zal zoeken.^ Het Christen-Solidarisme, lezen wij in een circulaire, wil geen individualisme, maar ook geen star socialisme; het wil, dat dc solidariteit richtsnoer en plicht zal wor- den. Wij zouden zoo zeggen, dat er wel meer zijn, die zoo willen! Maarer zijn toch ook zoo weinig partijen; 't kan geen kwaad als er 'ns een nieuwe bijkomt. De loonen van het spoorwegpersoneel Overleg In een gisteren gehouden conferentie tusschen de directie der Nederlandsche Spoorwegen en de vertegenwoordigers der vakbonden, werd do reeds gepubliceerde regeling van de terugbetaling der teveel ingenoiiden loonkorting, nadat een verbete ring was aangebracht voor het werk- plaatspersoneel, in algemeene lijn aan vaard. De directie verklaarde zich bereid, om ieder gegrond bezwaar in zake te wei nig gerestitueerde loonkorting onder de oogen te zien, indien het verschil meer dan 2/10 procent van de jaarbezoldiging be draagt. Voorts werden uitvoerige bespre kingen gehouden omtrent de hoofdlijuen voor den in te stellen personeelsraad. De directie zal met deze besprekingen rekening houden en een ontwerp-rogeling aan de organisaties zenden. Chr. Boeren- en Tuindersbond In de Witte Brug te 's-Gravenhage hield gisteren de Chr. Boeren- en Tuindersbond onder voorzitterschap van prof. mr. P. A. Diepenhorst van Amsterdam zijn Ge alge meene vergadering. De voorzitter hield de openingsrede. Spr. bepaalt zijn gehoor kortelings bij het belastingvraagstuk, het pachtvraagstuk en de kwestie van den verkorten arbeidsdag. Spr, is van oordedï, dat niet moet worden toe gegeven aan de gedachte, dat dit land het gelukkigste is, waar de belastingen het laagst zijn of niet geheven worden. Belas tingplicht is een staatkundige en zedelijke vooruitgang. Groen v. Prinsterer sprak hier eenmaal van een zegen. Voor een goede regeling van het pacht- probleem hebben we ons, aldus spr., te doordringen van de betrekkelijke onmacht van den wetgever. We pleiten niet voor staatsonthouding maar erkennen een breed terrein, waar de overheid geen taak heeft, maar alles moet overgelaten worden aan zedelijke factoren bij de onderhandelende partijen. In het algemen behooren contrac ten te worden nagekomen. De nu bestaan de verhoudingen zijn veelszins onzedelijk. Daarom moet het zedelijk besef worden op gescherpt. Wat den 8-urendag betreft merkt spr. op, dat we onze' kracht niet moeten zoe ken in schimpscheuten daarop. Evenmin is het een hebzuchtigo ondernemerskliek, die tegen den 8-urendag gefingeerde bezwaren heeft. Er zijn bezwaren. De door Minister Aalberse in de wet gebrachte overwerkver- gunningen noemt spr. een gezond beginsel. We verheugen ons over den dood van alle administratieve rompslomp, mits, en daar op valle den nadruk, het is een natuurlij ken dood, ten gevolge van krachtige orga nisatie, die overheidsingrijpen overbodig maakt! Geen klassenstrijd, maar gerechtig heid verhoogt een volk. De 8-urenwet en do bespreking daarvan, moeten uit de poli tieke machtsfeer gehaald worden en ge bracht in den kring van gezond overleg. Hierna brengt de secretaris-penniug- meesler, mr. J. W. Goedbloed van Goes, zijn jaarverslag uit. We ontleenen er aan, dat het ledental achteruit liep en thans 3023 bedraagt. Do inkomsten bedroegen totaal f 10.077.39 en de uitgaven f 10.575.39. Ka de pauze hield hc-t Kamerlid Schou ten een inleiding over dc sociale wetgeving en het platteland. De aftredende voorzitter werd herkozen. Minister Buys woonde de middagverga dering gedeeltelijk bij. DuitsciVe gunning aan een Nederl. firma De ijzerconstructie, noodig voor den stuw bij Bclfeld in de Maas, is aan een Nederlandsche firma- gegund. F. Kloos en Zonen's Werkplaatsen te Kinderdijk. Laag ste inschrijver was een Duiischo firma. Naar het Land van Belofte en Vervaling. XV. BEZOEK AAN DAMASCUS Damascus wordt genoemd de parel van heb Oosten, en de profeet Mahomed ver klaarde, in deze stad niet to willen wonen, wijl hij vreesde door het bezit van dit pa radijs heb hemelscha te verliezen. Ik kon me deze uitspraken moeilijk begrijpen, toen we ons op Dinsdag 6 Mei in den vroegen morgen door een wirwar van onoogelijke, hobbelige, rommelige stegen en sloppen lie ten rijden naar een ondoraardsche kapel, die door de Franciscanen bediend en, door plaatselijke overlevering beschouwd wordt •als te staan op de plek, waar eenmaal heb huis lag van Ananias, den leerling, aan wien God den zorg voor den pasbekeerden Saulus van Tarsus toevertrouwde. Toen we echter, na daar Mis gelezen en in het Vic- toriahotel ontbeten te hebben, een rijtoer maakten door Damascus, versqheen om de 3tad in bare ware ged'aante. Neen, Damas cus is lang geen parel, maar, volstrekt Oos- "xcrscli van karakter, toonde zij in liet bont gewemel harer kleuren en in het gewoel =?an hare vaak uitbundige menigte een schil derachtigheid, waaraan het penseel van een Jan Steen of een ande.r realist van zijn tijd rich gaarne zou hebben vergast. Minder modern dan Cairo toont Damascus, het middenpunt eener bloeiende oase, ook min der de schrille tegenstelling tusschen puis sant rijk en straatarm, en bijzonder in de dagen, dat wij er waren, toen de Muzelman nen het driedaagsch feest'van den Rama dan*) vierden, lag er niet den glans der zon een glans van vroolijkheid over heel de stad, niet ongelijk aan de feestelijkheid, waarin wij ons de middeleeuwsche steden droomen bij hoogtij of kerkmis. In Damas cus zit leven. De voortbrengselen van de vruchtbare Hauranvlakte vinden hier hun markt en zijn talrijke, pittoreske bazars zijn de bekendste van de wereld, terwijl de tallooze minaretten en koepels der mos keeën, die als stille wachters boven al dat bedrijf uitsteken, de stad stempelen tot een brandpunt van den Islam. Dit was de in druk, dien Damascus op ons maakte, toen wij eerst langs den Barada, die midden door de stad heenstroomt, reden, en daar na tusschen een drom van bezoekers der overkoepelde lange, bonte bazars ons een weg baanden, naar do groote Moskee der Ommiaden, die geen vreemdeling in Da mascus mag verzuimen te gaan zien. De beroemde Moskee der Ommiaden is, naar men zegt, dé omvorming van een Christelijke Basiliek, die op hare beurt ge bouwd was op de plaats van een ouden, hei- •denschen tempel, toegewijd aan Jupiter. Keizer Arcacüus (395-108) echter maakte hier een kerk van ter eere van Joannes den Dooper. die diende tot kathedraal, 'totdat in G35 de Muzelmannen de stad veroverden, «n de kerk voor de helft- voor hun e.ere- dienst inpalmden, terwijl zij de andere helft van het gebouw den Christenen lieten. Kalief Oualid evenwel ontnam hun in 707 ?.elfs die helft, en liet door knappe archi tecten de Basiliek tot een prachtig Muzel- manseh heiligdom ombouwen. Hij behield het transept, maar zette er een koepel op, terwijl hij de absis vernietigde, en verving door een schip even lang en even harmo nieus en gestileerd van bouw als het schip der Basiliek aan do westzijde. Bij het transept wijst men u een klein ge bouwtje; kunstig van stijl en rijk aan orna ment, afgesloten door verguldbronzen' tra- H®ös.J%arbimjej; men de banier yaa den EN BAALBEK, Beyrouth, 8 Mei 1924. profeet ziet staan, en een klein monument, dat, naar do Muzelmannen durven beweren, het hoofd van Joannes den Doope.r zou bevatten. We verlieten bet grootscho en groote heiligdom, welke lange rijen van Korinthische kolommen het van terzijde neerzijgende zonnelicht omscheppen tot een mystieke schemering, waarin de mensch 'n oogenblik de wereld vergeet, gingen liet reusachtige atrium over, dat de Moskee te- ge.n het druk gewoel beschermt en togen door een nauwe straat naar het mausoleum van Sultan Saladijn, dat zich in een hof bevindt ten noorden der Moskee. In de.ze kostbare grafkamer staat de marmoren sarcophaag, die het overschot bevat van den illustren overwinnaar der Kruisvaar ders. Ne.en, de Mahomedanen vergeten hun groote mannen niet, maar omgeven zelfs vaak hunne herinnering met een weefsel van legenden. Weer ingestapt bereikten we, na eenige rumoerige straten doorgereden te zijn, den Be.chten Weg (via recta), die do stad doorsnijdt van Oost tot West, cn waar in eenmaal, zooals de Handelingen der Apostelen meedeelen, het huis stond, waar in Ananias Saulus van Tarsus moest gaan bezoeken, cm hem woorden de3 heils te verkonden. Het is inderdaad een weg, en geen straat, een hobbelige, ongeplaveide weg., golvend ongeveer als een zee bij storm, zonder huizen, tenzij eenige ruinen, terwijl de zijden nu eens door brokken muur dan weer door wild uitgroeiend ge boomte gevormd worden» Maar Hecht is de weg wel, akelig recht en lang, en je vraagt je verbaasd af, hoe te midden van zulk een bedrijvige wereld -zulk een dood pad gevonden kan worden. In den middaag wéér rijden, "en wel eerst naar het huis van den H. Joannes van Da mascus, gelegen in het noordoosten van de stad, nie.t ver van de poort Bab Tourna. Niet zonder groote moeite wisten de Jezuïe ten in 1S78 dit huis tó koopen, dat eigen dom was van de Moskee der Ommiaden en door een standvastige plaatselijke overler vering beschouwd wordt als één gedeelte van het geboortehuis van Joannes van Da mascus 750)'. De Jezuie.ten bouwden op dit terrein een kapel ter eerc van den heilige, maar lieten het huis zelf ongeschonden. Naar deze kapel begaven wij ons dien middag cn woonden er een lof bij, waaronder een Je- uiet preekte over den H. Joannes. Hij verhaalde, hoo Joannes van Damascus lan gen tijd een voornaam ambt bekleedde bij den Kalief, doch thuis e.en uitstekend Christelijke opvoeding had genoten;' hoe hij bij het verschijnen van de ketterij der Iconoclasten door zijne geschriften de beel den vurig verdedigde maar daarom veroor deeld werd tot 'het gemis zijner rechterhand, hco vervolgens Maria, voor wie hij immers eqn groote godsvrucht gekoesterd had, liem deze hand door een-wonder teruggaf en hoe hij, naar aanleiding daarvan priester ge worden. in de eerste helft der Sste ëcuw als godgeleerde., predikant, bijbelverklaar der en geloofsverdediger met veel vrucht arbeidde. Na het Lof bezochten wé het vlak naast de Kapel gelegen huis van den heilige, dat er goed en gaaf uitziet, maar het ons juist daarom betwijfelen deed, of he.t wel uit de Sste eeuw dateeren kan. In dq Kapel hangt een schilderij; dat ons voorstelt, hoé Maria <Te hand vafi harén trouwen dienaar geneest. Daarna maakten wij een rijtoer van een half uur naar de voorstad Es Salehieh, ten Noorden van Damascus, hoog gelegen. Op een der uitloopers van den Anti-Libanon, vanwaar men het was tegen zonsonder gang een zeer schoon uitzicht had op heel Damascus, dat aangesloten aan zijn zuidelijke voorstad Meiaan den vorm heeft ccner mandoline. Nog juist glansde de zon over dc toppen der westelijke bergen heen om een gloed van goud te tooveren ovor de stad, die in de verte nu wel de parel van liet Oosten leek en het paradijs, waar van de profeet eenmaal sprak. Roerloos lag de stad als in meditatie, en 't was, of de zon even toefde, alvorens voor goed weg to zinken, en speurend van een heuvelpunt naar Damascus, dat daar ginds gepurperd lag in het laatste goud van het Oosten, dacht ik aan de verzen van Potgieter uit „Florence":' „"Wie staat niet stil, die in den vreemde zwerft, „als over 't veld da klagt hem klinkt in de oorert, „dat ook deez' dag met al zijn luister sterft?" Maar toert we 's avonds na den maaltijd een wandelingetje maakten door de half donkere stad, waarvan alleen de kroegen geopend waren voor de feestvierende Mu zelmannen, was 't me onbegrijpelijk hoe ik dien middag Damascus zoo mooi had kun nen vinden. We lazen op Woensdagmorgen 7 Mei de Mis in de stemmige kapel der Zusters Fran ciscanessen-Missionarissen van Maria, die o. a. ook in Amsterdam een huis hebben, cn gingen toen per auto naar Baalbek of Heliopoüs. Baalbek, je naam is le-elijk. maar je ruinen zijn van een weergalooze en on vergetelijke pracht Het kleine, moderne stadje, dat vroeger den naam van Hcliopolis drceg, ligt bijna 1200 meter hoog in de vallei. Ras el Ain, terwijl de Anti-Libanon en de uitloopers van den Libanon hun besneeuwde koppen links en rechts verheffen. Cm er te komen, moesten wij over den Anti-Libanon heen, welks hoogste toppen over de 2000 meter gaan. Nauwelijks hadden we den weelde van groen, die Damascus omringt, verlaten, of de stijging begon al. 't Leek zelfs nie.t lang, of we zagen de hoogste kruinen glinsteren van sneeuw in de zon, terwijl we een wintersehe kou voelden, dio des te onaangenamer viel, naarmate we in de. laat ste weken daaraan meer en meer ontwend waren. Maar toch, hoe genoten onze oogen van de natuur, die daarboven bij afwisse ling grote.sk en lief is. Grotesk om de kolos sen, die hun breede, besneeuwde koppen hoog naar den hemel heffen, maar lief ook, cm de dorpen' en villa's, die vastgeklampt lagen aan de hellingen, en de weiden en akkers, die onverwachte oasen vormen in de valleien tusschen de koude toppen. Eindelijk om half twee, na een getuf van 4 uren, aankomst te Baalbek, als een idyllo gelegen in een kltiue weelderige vallei, maar toch nog 1200 meter boven de zee. Baalbek, ik heb je idyllisch genoemd, maar in één opzicht ben je grootsch,inzoover je de weergaloos prachtige ruinen drao,gt van het oude Heliopoüs. Toen we dé verval, len resten binnengingen, verdween de zon, donkere wolken klampten samen en regen begon te druppen door de zwoele lucht. Dreigend hieven dc beide tempels van Jupiter en Bacchus hun reusachtige zuilen en blokkerige muren naar den hemel, als om te wedijveren met de bergkruinen van Libanon en Antilibanon. die even dreigend aan weerszijden opstaken. En ter wijl we stom van verbazing en nietig als dwergen, vergeleken bij die giganten van steen', luisterden naar den bekwamen uit legger, en door de beide tempels en hun voorhoven liepen, klimmend en dalend over blokken en trappen, en uit de aanwezige resten de tempels in onzen geest recon strueerden, leek heb ons een mysterie, hoe deze schoone en machtige ideeën"hebben kunnen rijpen in menscheüjken geest, cn hoe het lompe en haast onverwrilcbare gra niet de waardige belichaming is kunnen worden van de onstoffelijke gedachte. We gingen heen, overtuigd bouwwerken gezien te hebben, waarin romeinscli vernuft en romeinsche durf culmineerden, maar net toen we heengingen dreef de zon te voor schijn, schoof hare. stralen tusschen dc zui len en beglansde de bronzige ruinen tot tempels van mat goud. O herinnering aan het oude Heliopoüs, gij wordt bijgezet in do schatkamer van mijn geheugen! H. A. ULLEMAN, pr. Ramadan is de ongeveer 30 dagen du- ronde vastentijd der Muzelmannen, die be sloten wordt door een driedaagsch feest. Letters* eia Kunst EENE TWEEDE HADEWYCH. Al wie in de Kathoüeke litteratuur der Katholieke Middeleeuwen eert meer clan oppérvlakkigen blik sloeg, genoot - cn genoot intens van de gevoelige poëzie der mystieke dichteres Hadewych, van Zuster Hadewych. In onzen tijd heeft hare poëzie (cn ook haar proza) weer hooge waardeering gevonden, zoodat eene dis sertatie aan haar werd gewijd en vele ar tikelen in tijdschriften over haar leven en haar oeuvre meer licht en meer aan voeling brachten, 't Is waar, men heeft enj niet heelemaal, ten onrechte Hade wycii genoemd cene welluidende lier met slechts ééne snaar. Soit. Maar men zal dan toch moeten toestemmen, dat die ééne snaar wondermooie muziek liet hooren, omdatomdat ze in trilling werd ge bracht door die zielsverrukking voor God en Zijne hooge heerlijkheid, dio geestelij ke extase, die in de taal der Middeleeu wen „orewoet" heet. Eeuwen na Hade wych zou Da Costa ook mystiek van aanleg, hoéwei in andoren geest—1 zïngenf „Gevoel, Verbeelding, Heldenmoed Tot ééne ondeelb're kracht verbonden, Te zaam gesmolten tot één gloed, En door den boezem uitgezonden' Op vleugelen1 van melody, Om, al wat ademt, te betooveren, Om, al wat hart heeft, te veroveren, Ziedaar de gaaf der Poëzyl" Legt men voor de poëzie van Hadewych dezen maatstaf van Da Costa aan, ja dan is er een tekort. Een tekort aan verbeel ding. Want rijke plastiek yinden we ia Hadcwch's poëzie niet. Wie rijke, weelderige plastiek zoekt, die sla den dichtbundel op van eene ne- dorigo zuster uit 't klooster te Turnhout in do Belgische Kempen. Do bundel is ge titeld „Lichtsonnetten". Voor mij is die hoogbegaafde verborgen dichteres in vele opzichten cene andero Hadewych. Hare extase, hare „orewoet" zingt zo uit in eene weelde van woorden en beelden, VondeÜ- aansch van gedachte en vorm. Laten we ons eens loswringen uit de ons omsinge- lendo banaliteit en trachten op ie stijgen tot de reine sfeer, waarin deze zuster- diohteres als de leeuwerik haar Al leluja ten hooge ziugt. Het gat langs de zen weg: „Nu wil ik u fluist'ren, mijn kindekijn, Hoe schoon wel Gods Eng'len zijn; Zij hebben oogen, zoo heel blauw en klaar, En eeuwige bloemen in 't gouden haar, En bei hun vlugge vleug'len zijn Van louter zilveren maneschijn, Bij dag en nacht Zweven Gods Eng'len in zulk een pracht!" Zal ik belangstelling kunnen wekken voor deze dichteres? Belangstelling en be wondering en vereering? Ja, o jal Ik ben er zeker van. Gij allen, die in het stra mien van Uwe herinnering gouden draden vlecht, hoort: Aan Moeder. „Wanneer za-1 ik ze wederzien. Uw Moe- deroogen, Als blauwe luchten diep, en zuiver als do zon, Waardoor de liefde draalde, of tot een parel ron, Die deels, en eer ze viel, uw vinger weg lcwam drogen? Uw oogen! Niemand rooft zo weg uit mijn gemoed 1 Ze staan, twee blauwe bloemen, in mijn ziel te bloeien Vol klaren pareldauw, vol zuiver zonne- gloeiend." Wat zegt ge daarvan? Is dat geen zui ver gevoel, geen-zuivere uiting? En gij, die opgaat naar het Eucharis tisch Congres, hoort, hoe prachtig deze dichteres haar geloof en hare liefde uit zingt: Verbum caro factum est. „En teen Hij 's morgens rees, in gouclene monstrans, Herdacht ik 't bloemenhart in blanken dralenkrans Een incornatie van de zon. Haar eigen leven Hing duizendvoudig aan de borst der aard to beven. o— Ik zag een orclcüjn door heel heb Schcp- pingsstreven, En 't. antwoord, 't hoogste, dab de Hemel heeft gegeven: De Menschwording des Woords! '1c Ver stond den sterrendans, En 't kloppen van mijn hart: één zelfde blij cadans. o 'k Verstond het zeëgetij, het rijzen van de bergen En 't groot verlangen, dat een menschen- hart kan tergen Maar ook 'd© licht- en warmtestralen, En 't Consecratiewoord, dat God doet ne derdalen." Dat gij met Zuster Maria Jozefa moogt uitroepen: „Gij zijt me lief, mijn Kerk, o Moeder machtig! Pluk voor Uzelf mijn gouden liefdevrueh- ten, Die 'k rijp en glanzend naar do zonne hef. En leid mijn ranken hoog door blauwe luchten, Opdat ik eens de stille sferen tref Der onbewogen, schouwende genugten." Weldra zal het Pinksteren zijn. Met welk eene prachtige visie schildert Zuster Maria Jozefa de „Nederdaling des Gees- tcs": „Al de Eng'len staan in roode dalmaliekcn Vóór de eeuw'ge Zon, die rijst op vlarn- menwieken Van Liefde; en' door haar wezen dralend speel t. Licht in liet Licht, haar glanzend Even beeld. Als roode vlammen] staan in Gods officie Al do Eng'len, wijl door 't onbesmet azuur In gouden tongen daalt Zijn Liefdevuur." Do ziel van dezo door God begenadigde dichteres „Hare ziel is als het hooge koor bij nacht Waar haar verlangen wond'vo psalmen Haar vast geloof rijst als der zuilen schacht. En dragt haar hoop in bovcnaardscho kringen, Terwijl, ab de altaarsteen, haar liefde wacht." „Rijs op", zoo roept de dichteres in ver voering uit, „rijs op, mijn Zon Laat blinken toch Uw blijden dageraad!" Eens zal komen de Kruistriomf: Dan zal heb zijn: „Nu ligt het hartebcolje roerloos stil: De Meester is er glanzend ingetreden, En niets beweegt er buiten Zijnen wil." W. L. SPITZEN. UIT iOE OBÜG£ViëfG HOOFDDORP. a DE GROOTE LANDDAG. Het programma van den op Zaterdag SI Mei a.s. t<S houden landdag is gereed gekomen en ziet er keurig uit; met pracht tigo foto's verrijkt. Gelukkig maar dat het gemeentelijk sportterrein zeer ruim is, want niet min- der dan 16 tenten zullen, er worden opge-, slagen en bovendien moet een. groot veldi open. blijven voor do spelen, der tournooi-' ridders. Het comité van uitvoering vermeldt dal» van verschillende zijden heerlijke mede werking is ontvangen, dikwijls op geheel ongedachte wijze. Do Amslerdamscho Orkestvereeniging onder den kapelmeester Frans van Diepen] beek zal den optooht, de. maagdenrei, het riddertournooi en het pagespel begeleidenl en verder den geheelen middag opluiste ren. Er wordt hoog bezoek verwacht; waar schijnlijk zullen alle leden van heb Eere comité aanwezig zijn; de beide Ministers van Binnenlandsche Zaken en van Oorlog^ de Commissaris der Koningin in Noord- Holland en de Burgemeester van Amster dam; de Inspecteur van den, bijzonderen] vrijwilügen landstorm, kolonel Fris en heb bekende Tweede Kamerlid Duymaer van Twist, die voorzitter is van de Nationale Landstormcommissie. Des morgens zullen; verschillende toe spraken worden gehouden door de heeren' Mr. H. Verkoutcren, L. F. Duymaer var» Twist, Dr. L. N. Deckers en Dr. I. H. J. Vos. In den namiddag zal een aardige attrac tie worden verkregen doordat do medewer ldng is toegezegd van de vijf militaire vliegers uit Soesterberg. Dit is er 't escadrille, dat een paar jaren geleden in Gothenburg (Zweden) een eer sten prijs verwierf wegens zijn sierlijke vluchten. Vermoedelijk zullen zij op Za terdagmorgen uit Soesterberg vertrekken naar het vliegveld Schiphol en daar na do lunch weer opstijgen en vliegen tob boven heb sportterrein te Hoofddorp, al waar zij van uit de hooge lucht door het verrichten van enkele vliegdemonstraties hun groeten zullen brengen aan de verza melde vrienden van den landstorm. Dit kan een bont gezelschap zijn, want ook uit Volendam en Marken worden ver schillende vrienden en vriendinnen ver wacht in hun eigenaardige kleederdracht. Do heer Jlir. P. N. Quarles van Ufford tc Heemstede, zal de figuur van Prins Maurils voorstellen; een broer van dezen, zal vermoedelijk fungeeren voor Jonkheer Willem van der Rijt, Gouverneur der stad Bergen op Zoom, terwijl voor de twee bur gemeesters der genoemde stad mr. Jan de 'Bergaigne en Dr. Paschasius zullen op treden Jhr. P. van Lennep te Heemstede cn H. Treur to Hoofddorp. Graaf Ernst van Mansfeldt zal zijn dé heer M. IV. van der Schans te Bovenkerk, Als wij wel zijn ingelicht, zal zelfs in den stoet van Prins Maurits het pauken- spel niet ontbreken. Zoo zijn vele personen dag aan dag ia do weer om den propagandadag voor den bijzonderen vrijwilügen landstorm goed to doen slagen. Moge het publiek straks toonen al dezen voorarbeid to waardecren door een talrijk' bezoek 1 LEIDERDORP. Gemesnfsraad. Voorzitter, de heer G. v. d. Valk Bouw man, burgemeester. Aanwezig alle leden. De V o o r z. opent de vergadering cn.' gaat dan voor in ambtsgebed. De notulen van de vorige vergadering die vervolgens worden voorgelezen, wor den ongewijzigd vastgesteld. In antwoord op de vraag van den heer Klaver, in de vorige vergadering gedaan, met betrekking tot het verhuren van de lingen in het van Leeuwenpark, kan do Voorz. mededcelen, dat het bestuur ucr oningbouwver. er inderdaad een lijst van gegadigden op na houdt. Uit het verslag der gemeente over 1923 doet de V o o rz. eenige mededeelingcn, o.rn. dat dc bevolking in. '21 met 58 zielen is toegenomen, v.'.o. 21 in. en 37 vrouwen- Het verslag zal ter visie worden gelegd- De voorbereiding van de benoeming var* een nieuwen gemeente-ontvanger is thans zoover gevorderd, dat een oproeping van sollicitanten kan plaats hebben. B. on W. stellen voor, de voorkeur U geven aan ingezetenen. Tot 15 Juni zal voor inwoners der gn« meen te gelegenheid worden gegeven zich aan te molden. Is op dien datum "geen geschikte eandi- daat gevonden, dan zal een opr.-op plaats hebben in elk der drié te Leiden verschij nende dagbladen. Verder deelt de Voorz. mede, dat als gevolg van de ongesteldheid van den heer v. Oosterliout, hoofd der O. L. school, een tijdelijk hoofd is aangesteld, n.l. Mcj, Hoogwinkel, die in haar klasse ever.eor.tf tijdelijk wordt vervangen door Mej. Ra* mei uit Gegstgecst. Ingekomen is een aanvrage van liet be* stuur der Biiz. L. school om voorschot op do gemeentelijke vergoeding. De uitree- ring hiervan zal berekend worden naar oen bedrag van f 23.38 per jaar cn per leerling (1922.) Naar aanleiding van den in de vorige vergadering naar voren gcbrachten v.ensch' om" het op Zondag venten met ijsco's strafbaar to stellen, dienen B. en V.een voorstel in, cm de plaatselijke politic ver ordening zoo te wijzigen, dat het voor.aan verboden zal zijn to venten yonder een schriftelijke vergunning van don burge meester die.... natuurlijk nocis vcor ^ce Zondag wordt afgegeven. Volgens de bijgevoegde str' -3 kan overtreding, behalve met een gcld- bocio ook met G dagen hechtenis worden gestraft. 4

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1924 | | pagina 7