„Be LsilsÉlifiil
J Vierde Blad.
Zaterdag 26 April S924
De Nederlandsc'ie
Staatsinrichting.
Briefsfiheim, Vrijheid van Drukpers
en Petitierecht.
Van een armen neef en een rijke
tante. Van een groothandelaar in
manufacturen. Groote straffen.
Onbestelbaar. Hoe te verklaren.
Zonder voorafgaand verlof.
Te Ver. Het persdelict. Vloot-
wettragedie. Als met Kinderen.
Onderteekend. Een gelukkiger
toekomst. Tot liun werkkring. -
Prov. Staten en Gemeentebesturen.
We beginnen ditmaal met een waarheid
200 groot als 'n koe en deze waarheid is,
clat ieder mensch wel eens zaken te be
handelen heeft, die hij liever niet aan de
groote. klok hangt. Van den anderen kant
'echter is een onderhoud onder vier oogen
niet altijd mogelijk, dikwijls ook te kost
baar. Een arme neef, die in Groningen de
lessen aan 's Rijks Universiteit volgt, heeft,
om een voorbeeld te noemen, een rijke
tante zitten in Maastricht. En wat al
thans volgens de Kalenderaardigheden -
studenten meer overkomt, die neeft heeft
'gebrek aan aardscli slijk en om een reis
naar zijn rijke tante te bekostigen, daar
kan zijn vermagerde portemonnaie niet
meer tegen. Eén middel slechts blijft hem
nog over om zijn tante te bereiken: het
schrijven namelijk van een bedelbrief.
'n Ander voorbeeld: een groothandelaar
in manufacturen beeft z'n relaties tot diep
in Afrika. Om de 14 dagen zijn klanten
en leveranciers te bezoeken, het zou zelfs
per vliegmachine niet wel to doen zijn.
Daarom doet hij zijn zaken af per b r »s f
Uiteraard loopt onze arme neef in Gro
ningen, evenmin als die groothandelaar in
blousjes, japonnetjes, rokjes enz. graag
met hun vertrouwelijke correspondentie
voor Jan en Alleman te koop. Dat ze zich
.echter niet ongerust maken! Want „liet
g eh e i m der aan de post of andere open
bare instelling van vervoer toevertrouwde
brieven is onschendbaar (art. 160)"
'Niemand, zelfs de hooge Regeering niet,
mag derhalve brieven onderscheppen of
kennis nemen van den inhoud. En hij, die
zijn nieuwsgierigheid niet meester zou zijn
en het recht van het briefgeheim zou
schenden, loopt kans op vrij groote straf
fen, straffen, die natuurlijkerwijze nog
zwaarder zijn voor postambtenaren en der
gelijke personen.
Als we met zulke onbescheiden mon-
schen geen feTcenirrg; houden, behoeven we
niet bang te zijn om ons hart in
brieven uit te storten. Slechts zij, aan wie
we ons schrijven "adresseeren, zullen onze
vertrouwelijke mededeelingen weten. Niet
zelden echter komen brieven terecht onder
de onbestelbare s tukken. Wanneer
we aan het duizendmaal herhaald verzoek
hebben voldaan en op de enveloppe het
adres van afzender vermeld hebben, is dat
'£iiet zoo erg: we krijgen onze zending terug
Wanneer 'echter én afzender én geadres
seerde onbekend blijven, dan wordt in Den
Haag na drie maanden of langer even een
kijkje in den brief genomen; zijn er stuk
ken of voorwerpen, voor den belangheb
bende van waarde, in verborgen, dan wor
den dio achter gehouden en nog gedurende
drie jaren ter zijner beschikking bewaard,
na welken tijd ze aan het Rijk vervallen.
!A1 het overige wordt dan vernietigd, Deze
handelwijze is redelijk.
Hoe is het echter bij deze. onschend
baarheid van liet briefgeheim te verklaren,
dat in den oorlogstijd zoovele brie
ven hebben ontvangen, die „geopend door
den censor" waren? We lcefdei^ toen
ziet u in buitengewone tijden en de
Grondwet zelf (art. 189) bepaalt, dat bij
afkondiging van den staat van oorlog of-
beleg van dat recht kan afgeweken worden
Dit geval van opening der brieven taat
geenszins alleen. Geschreven brieven kun
nen bijvoorbeeld heel wat bewijsmateriaal
FEUILLETON
DE PROOI VAM DEM GIER.
Naar het Engelsch van
H. de Vere Stacpoole. j il
19)
Savage baalde de kaart, die Violet hom
vroeger bad gegeven, uit den zak, vouwde
ze open en keek weer naar het potlood-
merk dat de ligging van de boerderij op
xle Veldt aanduidde.
In onderstel, zeide hij, dat de groote
rijkdom, in het cryptogram vermeldt, bij
die boerderij ligt, en ik zal u,zeggen waar
om. Stoinmetz en zijn drie metgezellen
vvaren op weg om naar dien schat te speu
ren, geleid door het cryptogram. Zij had
den dagen lang samen gereisd, bereikten
eindelijk de boerderij en daar barstte c:en
heftige ruzie uit. Zij schoten elkander
dood en de lijken werden gevonden zooals
3o waren neergevallen. Waarover liep de
4wist? Wel, het oogenblik was gekomen:
sij waren op de plaats-, waar de schat
Was, hadden dien in oogenschouw geno-
3nen en de vier wilden nu elkaar neer
schieten, zoadat er slechts één zou over
blijven, om den rijkdom in bezit ie nemen
jDaarom denk ik dat Moschelles naar die
Jdaats zal gaan. Hij is ongetwijfeld al
Seeds daarheen op weg. Ik reis er ook
heen, en als ik hem daar zie, arresteer ik
'heb eenvoudig daar.
0 ja, zei Violet, nu herinner ik het
mij.
'Wat? vroeg Savage.
Ik herinner mij, dat vader eens op
een dag naar de plek wees en zei: Als de
bevatten voor een gepleegde mis
daad. Welnu, in dit en in andere in do
wet omschreven gevallen kan op last des
rechters inzage van zulke geschriften ge
nomen worden.
Een ander voorbeeld, waarin de on
schendbaarheid van het briefgeheim kan
geschonden worden, vinden we in de
f a i 11 i s s e m e n t w e t. Krachtens deze
wet is de curator, die door den rechter
wordt aangesteld, gemachtigd de brieven
stukken welke aan den gefailleerde go-
richt zijn, te openen.
Deze uitzonderingen daargelaten, kunnen
wij in onze particuliere briefwisseling
en grootendeels geldt dit ook van onze
telegramwisseling gerust, ens
binnenste op alle mogelijke manieren
blootleggen. Doch ook in het openbaar
mogen we vrij onze gedachten, onze ge
voelens en onze verlangens uiten, en wel
op twee manieren, door de Pers namelijk
en door het gebruik maken van bet zooge
naamde Petitierecht.
In ons vrij landje bestaat v r ij h e i d
van d r u k p e r s. Zonder voorafgaand
verlof van welken machthebber cok kun
nen en mogen wij hetzij in boeken of bro-
churen, betzij in tijdschriften of couranten,
hetzij per circulaire, door aanplakbiljetten
of in vlugschriften ongedwongen en frank
alles te kennen geven, wat ons op het hart
en in den mond ligt, mogen wij door do
drukpers gedachten en gevoelens open
haren (artikel 7.)
Dus, kan een oproermaker straffeloos
zijn opruiende artikelen laten verschijnen?
Mag in de couranten onze geëerbiedigde
Koningin vrij belcedigd worden? Mogen
do dagbladen zonder schroom het venijnig
vergif der zedeloosheid aan hun lezers
toereiken? Mogen zonder eenige beperking
onzo medeburgers in goeden naam ge
kwetst, in hun zaken benadeeld worden?
Mogen, dank zij de zoo hoogeprezën en
krachtig aanbevolen vrijheid van drukpers
de meest edele, verheven personen gehoond
belasterd, beklad worden? Zeer zeker, ook
in ons land wordt de vrijheid van druk
pers. menigmaal schromelijk misbruikt,
wordt dikwijls grovelijk misdreven tegen
het zesde en negende van Gods geboden,
ontziet, men zich niet, bijzonder in scherpe
artikelen en bij felle polemieken, hoog
staande personen af te kammen, zwaar te
grieven en hun heerlijke arbeid slu3fc voor
de goede zaak te knakken, maar'do gevolg
trekkingen, die wij juist maakten, gaan
toch te ver. Want de vrijheid van drukpers
is er niet een, als de roode broeders in het
program van Erfurt verlangden, die in
hui\,dwaze denkbeelden de afschaffing wil
den van elke beperking op dit gebied, neen,
zij gaat niet tot liet uiterste: iedereen
bi ij f t verantwoordelijk voor wat
hij neerschreef en openbaarde (art. 7.) En
zou datgene, wat gedrukt is, réden geven
voor een vervolging van den burgerlijken
rechter of voor den strafrechter, de schrij
ver zou het herstel van den goeden naam,
tot schadevergoeding - gedwongen worden
en zijn gerechte straf niet ontgaan. Mocht
de schrijver onbekend zijn en blijven, dan
komt het persdëlict voor rekening van den
uitgever of den drukker. diimtL^""»—"T7-
Kóhi- oC „un- owioini" oljn naam
moét vermelden. Absolute anonymi telt is
ongeoorloofd. In roerige tijden kan lip ven
dien de vrijheid van drukpers sterk be
perkt, ja zelfs geheel opgeheven worden,
wanneer n.l. ter handhaving der veiligheid
de staat van oorlog of beleg is afgekondigd
(art. 189.)
Een ander middel, waardoor wij behalve
door do pers nog onzo verlangens te berde
kunnen brengen, wordt gevonden in het
zoogenaamde pe t i t i e r e c h t. Dat petitie
recht of het recht- om verzoeken aan de be
voegde macht in to dienen hoeft ieder be
woner van Nederland, zelfs vreemdelingen
(art. 8). Die verzoekschriften kunnen van
alles bevatten, gewoonlijk echter, vooral
als zij volkspetionnemenlen zijn, hande
len zij over zaken van staatkundige n
aard, b.v. oni een wet wel of niet aan te
nemen, gelijk we bij de vlootwet tragedie
nog kort geleden beleefd hebben.
Opdat echter ons verzoekschrift de aan
dacht waardig gekeurd worde, moet zij
vooreerst s c h r i f t e 1 ij k" (art. 8) gedaan
worden, hetgeen een heel wijze bepaling is.
Want het petitionnarissen gaat 't woleens
als met kleine kinderen. Wanneer ze hun
zin niet krijgen, beginnen ze' to dreinen,
te stampen, kopjes le toonen en op andere
dergelijke vriendelijke manieren hun wen-
Bchen af te dwingen. Welnu, om.le voor
komen, dat men van netjes vragen over
menschch wisten, wat daar was Toen
zweeg hij weer en ik dacht er niet verder
over na; maar nu hen 'ik zeker dat hij over
dien schat ztt te denken.
Ja, hernam Savage, alles doelt wel
op die boerderij. Ik had gevraagd of u
vanavond kwam, omdat ik graag weten
wilde, of uw vader ooit gezegd heeft, dat
die boerderij in verband staat met dien
schat en nu weet ik het.
Als u nu naar Afrika ging, den man
arresteeren en. zoo te welen kwam waai
de schat zit, zou juffrouw Prynne dien
dan kunnen opeisclien? vroeg Arthur
Primrose.
;t Is moeilijk om daarop ie ant
woorden, zei Savage, maar van één ding
kun je zeker zijn, dat ik haar belangen
steeds in bet oog zal houden. Het doelt
waarschijnlijk op een mijn of ©en diepte-
waarin veel diamanten te vinden zijn. Hij
doelt natuurlijk op diamanten.Als het een
diepte is, een cache, dan zou juffr. Pryn-
no zeker in aanmerking komen bij 't gou
vernement, maar met een mijn is dat iets
anders. Die behoort aan den bezitter van
de boerderij.
Ik denk dat het een mijn is, want Ja
mes Prynne kon den schat immers niet
machtig worden zonder vijfduizend pond
te hebben, zeker cm de boerderij te koo-
pen. Als ik ontdek dat het een mijn is en
ik liet geheim kan onl wring én aan Mo
schelles, dan zal ik mijn uiterste best doen
voor juffrouw Prynne. ik houd dan alles
stil, kom eerst weer in Engeland terug en
met mijn liulp kan zij dan gemakkelijk
geld opnemen om liet land te koopen.
Toen Violet en Arthur naar Gannon
Square terugkeerden, bracht Arthur zich
zou gaan tot hardhandig dreigen, heeft
men de mondelinge petitie verboden.
Verder moet. veelal een verzoekschrift op
gezegeld papier opgesteld worden en in
elk geval onderteckend zijn. Do
onderteekenaar behoort de verzoeker zelf
te zijn.
Door deze laatste bepaling zijn echter
analphabeten niet van het petitierecht uit
gesloten. Zij kunnen volstaan met het
zetten van een handmerk, hetwelk echter
in bijzijn van twee getuigen moet geschie
den. De getuigen op hun beurt geven van
deze handelwijze op liet verzoekschrift
zelf een verklaring.
Ook mag een ander p.o. of uit onzen
naam onderleekenen, mits het geschiedt
krachtens schriftelijke bij het verzoek over
legde volmacht (art. 8.)
Wanneer aan jdö gestelde voorwaarden
niet voldaan is, wordt het verzoekschrift
ter z ij d e gelegd, niet in behandeling
genomen. Overigens daarentegen behoort
do bevoegde macht. Koning, Volksver
tegenwoordiging, Provincie- of Gemeente
bestuur enz. wel degelijk kennis ervan'
te nemen, al kan de verzoeker zelf nooit
aanspraak maken op antwoord, nog min
der op een beschikking. In vele gevallen,
vooral wanneer het verzoekschrift betrek
king heeft op een ingediend wetsontwerp,
blijft het bij deze kennisneming; verzoek
schriften, aan welke zulk een lot-beschoren
is, worden opdat b.v. de Kamerleden 't
kunnen inzien tor g r i f f i e g e d e p o-
n e e r d.
Voor andere verzoekschriften ligt een
gelukkiger toekomst open. In de SLaten-
Generaal worden zij weieens gezonden
naar de Regeer ing om inlich
tingen ofwel gesteld in de banden van
een daartoe benoemde commissie van
verzoekschriften. Zulk -een com
missie heeft tot taak de verzochte zaÉfcn
aan een ernstige studie te onderwerpen en
er een rapport over uit te brengen. Soms
zelfs stelt zij voor een bepaald besluit te
nemen; degenen echter aan wie het ver
zoek gericht is beslissen in laatste in
stantie.
Niet alleen individueelc personen, maar
ook we 11 i g bestaande 1 i c li a m e n,
zooals godsdienstige en sociale veroeuigin-
gen, kerkgenootschappen enz. kunnen col
lectief een verzoekschrift indienen, doch
alleen over onderwerpen tot hun bepaal
den werkkring behoorend (art. 8)
Zonder deze laatste beperking kunnen
tie Provinciale Staten en de-
Gemeentebesturen van het petitie
recht gebruik maken.
De Staten kunnen aldus art. 138 dei-
Grondwet de belangen van hunne
provinciën en van hare ingezetenen bij
den Koning en bij de Staten-Generaal
voorstaan en volgens artikel 148 kunnen
de gemeentebesturen de belangen van
hunne gemeenten en van hare ingezetenen
voorstaan bij den Koning, bij den Staten-
Generaal en bij do Staten der Provincie,
waartoe zij behooren.
Fr. CUNIBERTUS SLOOTS O.F.M.
Weert.
Buiten!. Weekoverzicht
In het -moderne verkeer gaat alles vlug,
vlug. Jules V erne liet zijn Plii li as Fogg
in SO dagen een reis om de wereld maken.
O, wat vreeselijk ouderwetscb. Thans
stuurt de Engelsche koning een telegram-
metje over de wereld, dat- hij „op dit
oogenblik de tentoonstelling te Wembley
heeft geopend" en na 80 seconden komt
het telegrammetje aan -den anderen kant
weer bij hem terug. Het is de wereld even
rond geweest.
En zoo gaat alles tegenwoordig in een
vliegensvlug tempo. De eene dag verblijdt
ons met guur lenteweer (in Berlijn gierde
zelfs een sneeuwstormpje met de Paasch-
dagen) en vlak daarop is het weer omge
slagen.
Stond ons vorig overzicht in het teeken
van .oorlog, dit overzicht zal voor de ver
andering grootendeels in het teeken van
den vrede'staan.
H et de s k u n d i g e n r a p p o r t.
Het rolde allemaal van een leien dakje
met dit vredesrapport. Het ge.hee.lo gezin
juichte eenstemmig, toen het kindje bin
nenkwam - zooals oen spotprent zegt. En
iedereen betuigde, dat het een baby was
om te stelen. Met het gevolg, dat dc eene
plotseling de hand naar het voorhoofd en i
riep:
Daar is mij een prachtig idee inge
vallen.
HOOFDSTUK XXV.
Oom George.
Een prachtig idee, herhaalde Arthur.
Ik ga alles aan oom George vertellen. Die
is erg gesteld op geld. Ik ga hem die zaak
van liet cryptogram en ons engagement
vertollen en dan geeft hij mij wellicht
goeden raad. Hij is oen handig en knap
man en liet geld, dat hij mogelijk met do
zaak kan verdienen, zal hem wel aantrek
ken.
Hij nam afscheid van Violet en ging
opgewekt naar Russell Street.
Great Russell Street scheen op eens ver
anderd, het pens-ion van juffrouw Sawyer
leek hem groot er en minder en juffrouw
Grimshaw, die aan de de piano zat, had
toch niet zoo'n aartsleelijken stem, als hij
vroeger' wel had gedacht. Violet was nu
de zijne. De wereld was veranderd. In
twee korte' uren had hij van den hemel
den grootsten schat gekregen, dien hij
schenken kon, een meisje om, lief le heb
ben, te beschermen en voor t© werken.
Den volgenden morgen begaf hij zich
reeds in de vroegte naar het kantoor van
zijn oom in Chancery Lane. De -oude
George Primrose was advocaat voor cri
mineel! zaken met een groote practijk. Lu
cas Lazanis had in dien tijd de grootste
praktijk' van dien aard in de hoofdstad,
maar diie van George Primrose kwam hem
zeer nabij. Er bestond groote naijver tus-
regecring na do andere er dan ook hoog
mee wegliep 1figuurlijk gesproken
zonder er op te letten, dat madame Ma
rianne de baby heelemaal niet snoezig
vond. Het arme wicht kon Marianne'-s
hart niet stelen, omdat liet de Roer wil
stelen, Frankrijke „dierste pand". En dat
do Commissie van Herstel dat ook zoo
maar hals over kop goedvond, is een ding
dat Poincaré in 't geheel niet kan uitstaan
Hij zond daarom een brief naar Barthou,
den Franschen voorzitter van deze Com
missie, om licim aan te manen niet zoo
vlug van stapel te loopen. Want vooreerst
wil Poincaré wel eens de puntjes op de i's
zetten wat betreft de bevoegdheden van
deze Commissie ten opzichte van het aan
bevelen van do rapporten. En vervolgens
vindt de Fransche premier dat er ook nog
wel wat hapert aan de rapporten zelf. Do
experts hebben n.l. niet aangegeven, wel
ke strafmaatregelen mosten worden toe
gepast als Duitschland in gebreke blijft.
Volgens een Reutcr-telegram zou Poin
caré in dezen brief die in z'n geheel
niet gepubliceerd is hebben verklaard:
„Dat, aangezien do deskundigen hebben
bepaald dat de tegenwoordige maatregelen
in liet Roergebied niet herroepen of ge
wijzigd zullen worden vóór Duitschland
het plan tot uitvoering brengt, Poincaré
van meaning is, dat do -emissiesbank be
gonnen moet zijn to fmictioneeren, de
spoorwegorganisatie ingericht moet zijn, do
industrieel e schuldbrieven overhandigd en
de noodigo wetgevende maatregelen door
den Rijksdag aangenomen moeten zijn,
voor men dien Franschen en Belgen kan
vragen hun tegenwoordige panden voor
andere in te wisselen; dat aan zulk een
verandering van regime esn onderlinge
overeenstemming vooraf moet gaan over de
strafmaatregelen, die toegepast moeten
worden in géval Duitschland in gebreke
blijft".
Wanneer dus do Rijks-dag eerst de noo-
dige maatregelen moet hebben aangeno
men, volgt daaruit, dat men gevoegelijk
lean wachten, totdat de nieuwe Rijksdag
zal zijn gekozen, hetgeen In de eerste
helft der volgende maand zal plaats heb
ben. Dan zal men eenige vastheid onder
den voet hebben cn als dan daarop nog do
Fransche verkiezingen achter dén rug
zijn, zal men eerst recht kunnen beginnen
mee vaste lijnen te trekken.
Het snelle marscktempo in lioera-slem-
ming is dus voorloopig uit.
Het is nu: op. de plaats rust. De geal
lieerde regeeringen kunnen oudertusschen
eens babbelen en toezien.
Rede van o-lid ge. Dezer da
gen is Coo-lidge met een rede een belang
rijken steun aan het plan der deskundigen
komen geven. Hij heeft namelijk ver
klaard dat, „indien een definitieve rege
ling van het Duitsche sehadevergoedings-
vraagstnk afdoende verzekerd werd, hij
de bijeenroeping van een internationale
conferentie zou bevorderen, overeenkom
stig die van Washington, teneinde de
peningen^C'te land cn in de luclit) te bc-
voor de codificatie van het internationale
recht". Als verklaring van een man dio
zoo goed als zeker candidaat gesteld zal
worden voor het; presidentschap der Ver-
eenigde Staten, heeft deze uitlating debe-
teekenis van een program, dat. veelbeloven
de vooruitzichten opent voor de medewer
king van de Vereenigde Staten aan den
vrede der wereld.
Het komt er nu maar op aan, hoe de
rijksdagverkiezingen uitvallen. Zij fungee-
ren zoo ongeveer als verkeersagent voor
de a.s. politieke richting der geallieerden.
Do a.s. verkiezingen. Aller
aandacht blijft derhalve voor do komende
dagen gericht op het Duitsche rijk, waar
de a s. Rijksdagverkiezingen reeds hun
stempel beginnen te drukken op de straat
muren en reclamezuilen. De campagne is
natuurlijk al in vollen gang, maar liet
schijnt, dat de groote massa zich er geen
zier van aantrekt. Volgens liet „Berliner
Tageblatt" zou de partij der niet-stem-
mers ver en breecl de sterkste dreigen le
worden, terwijl de „Voss. Zing" meent,
dat er nog nimmer zooveel „drijfhout"
tusschen de talrijke partijen heeft rond
gedreven, dat nergens een aanhakings-
punt kan vinden.
Van een heeten strijd kan men dus voor
«Chen do heide bureaux, een concurren
tie, die bijna in haat ontaardde, want
Primrose had een persoonlijken! afkeer
van Lazanis, dien deze met ongelooflijken
ijver beantwoordde.
George Primrose was oud en mager, had
grijs haar en dito baard en zag er keurig
netjes uit. Tien jaar geleden bad hij er
•precies zoo uitgezien als nu; alleen was
zijn haar wat grijzer geworden. Chap
man, -de oude klerk, keek eens. over zijn
bril naar Arthur, toen deze binnenkwam
en wenschto hem goeden morgen.
<-* Is oom thuis Chapman? vroeg Ar
thur.
Hij is wel thuis, maar hij heeft een
verbazend slecht humeur, wilt u hem spre
ken?
Ja.
Ik zal u gaan aandienen.
Arthur keek eens rond. Niets was er
veranderd, sedert den tijd toen hij daar
had gewerkt, nu tien jaren geleden, toen
hij pas de school had verlaten. Hij hoorde
Chapman aan do deur van de kamer van
zijn oom kloppen en zeggen: Daar is
mijnheer Arthur om u te spreken.
Kom binnen, zei mjin oom, die aan
een lessenaar zijn correspondentie las.
Waaraan heb ik de eer van je be
zoek te danken? Ga zitten; het maakt mij
altijd zenuwachtig om tegen iemand te
praten die vlak voor mij blijft staan.
Arthur nam een stoel.
Ik kom u over zaken spreken, begon
hij, maar ik zie, dat u vele bezigheden
hebt. Misschien is het beter, dat ik een
anderen keer kom.
En boe weet jij, dat ik het zoo druk
heb? Daar weet je niets van. Spreek op
ïoopig nog niet spreken, het ziet er nog aï
vreedzaam uit.
Do Duitscli-nallonalen hebben een ge
voelig verlies geleden door den tragischen
dood van bun leider Helffcrïch, die om,
gekomen is bij het spoorwegongeluk bij
Bellinzona. Van hem wordt gezegd, dat hij
do eenige knappe kop was in dc partij.
Zulke dingen worden echter wel moer van
iemand gezegd, als hij eenmaal dood is.
Zooals hekend, had hij zich nog pas te
voren uitgesproken tegen aanneming van'
het plan der deskundigen..
Do liberalen en labours. Do
eere-Indiaan", Lloyd George, hoeft do
strijdbijl weer willen opgraven legen de
Labour-bleekgezachten. Zooals men weet,
zijn de liberalen geenszins tevreden over
de nonchalante manier, waarop do La-
bourregeering met do wenschen der Libe
ralen omspringt en Lloyd George wil
daarover eens een hartig woordje zeggen.
Hij heeft reeds in een redevoering stevig
gemopperd, hetgeen een Labourman heel.
natuurlijk vond, omdat dat gedeelte van
de liberale partij, wat achter Lloyd Georgo
staat, zoo klein is. Hij is kribbig en ze
nuwachtig, omdat hij niet meer aanhan
gers heeft, aldus Ben Spoor, de chief-
whip der Labourregeering. Maar van den
anderen kant zal de regeering toch wel
zorgen, weer goede maatjes te worden met
den mopperenden ©ere-Indiaan, want zij
kan zijn steun best gebruiken, wil zij nog
een poosje de tengels in handen houden.
En dat is Mac Donald ten stelligste van
plan. „Er zullen ten minste twee jaren
noodig zijn om Europa den vrede te her
geven; het zal tenminste twee jaren du
ren om het rogeeringsprogram ten aan
zien van den Volkenbond uit te voeren,
twee jaren om de industrieels betrekkingen
eenigszips normaal te maken. Eerst moet
er vrede en veiligheid naar buiten zijn,
dan pas zullen wij kunnen vragen: hoe
wilt ge nu dat wij zullen voortgaan". Zoo
sprak Mac Donald op het congres van de
Onafhankelijke Arbeiderspartij te York.
De Conservatieven gelooven er niet veel
van en bereiden zich reeds op een verkie
zing In de zomermaanden voor. Ook de
Labours zelf zijn al direct hezig.de liberale
candidaten te bestrijden, zoodat dio twee
jaren wel eens tot twee maanden konden
slinken.
Wil Mac Donald evenwel nog 2 jaar
blijven' zitten, dan mag bij wel drommels
zijn best doen om eens gauw een succesje to
kunnen boeken, waarmede hij zijn posi
tie wat kan versterken. Het is niet alleen
noodzakelijk om binnenkort de vredespijp
te gaan rooken met den eere-Indiaan, maar
'hij moet zorgen ook op huilenlandscli ter
rein iets te presteeren.
De Britse h-R ussische conf fi
re n t i e, Daarvoor is de Britsch-Rus-
sische conferentie een uitstekende gelegen
beid. Tenminste zij zou het zijn. als de
Russen niet zulke rauwe diplomaten wa
ren. "Want zij maken het Mac Donald, die
in Marx is, niet be-
Trotski scheldt vanuit Moskou den En-
gelschen premier uit voor loopjongen vtfn
de bankiers (dat is voor een socialist nog
erger scheldwoord dan: kapitalist!) en
Zinovjef verzekert heel tactvol, dat Enge
land geen rooje cent terugkrijgt. „Wij wil
len wel van je leenen, zegr. hij, maar zoo
gauw als er een revolutie ergens komt
-kunnen jelui naar je pond-sterlings frui
ten!" Bovendien is dozer dagen de offi-
cieelë draadlocze dienst van Moskou be
gonnen met de Engelschen in Afghanistan
te beschuldigen van kuiperijen. Zij zouden
daar de modern is eer ing en de verlichting
van het volk tegenwerken met imperialis
tische bedoelingen.
Wat wil men daar in Moskou toch? Do
conferentie in Londen met alle geweld in
de war schoppen? Maar waarom beginnen
ze dan met zoo'n conferentie, waarom stu
ren ze dan gedelegeerden? Wil Moskou
soms de gematigde arbeidersregeering
eompromiteeren door erop te wijzen, dat
zij evenals alle andere regeeringen kapi
talistisch is en dat alleen in Rusland het
ware arbeidersparadijs is te vinden? Om
niettegenstaande dat toch met zoo'n re-
geering to gaan onderhandelen, daarvoor
moet je bolsjewiek zijn.
nu. Vertel mij wat je wilt. Ik luister wei
terwijl ik hier mee bezig ben.
Het zijn eigenlijk do zaken van een
ander, waarover ik uw raad kom vragen
Nu ja, goed, ga voort,
r— Zaken voor een jonge dame.
Goed.
Er kunnen millioenen mee gemoeid
zijn
Goed. Heeft, zij mijn hulp als adco-
caat noodig en bezit zij geld om mij dan
te betalen?
Ik zal u zeggen, wat het is, antwoord,
do Arthur.
Toen vertelde hij in korte woordc-n do
heelo zaak van het cryptogram, van het
verlies daarvan, van Violet's ongolukkigo
positie en zijn verloving met haar. Terwijl
hij sprak bleef het magere gelaat Aan
zijn oom onveranderd en toen Arthur had
uitgesproken, vroeg bij alleen: is dat al
les?
ja
En wat had je gewild, dat ik deed?.
Ik had gehoopt, dal u haar voort
helpen zou met geld. Als do millioenen.
gevopden worden zal u or profijt van heb
ben en als dit niet gebéurt, dan zal ik u
bet geld teruggeven.
En waarvan? Je beat met de oudo
jonge dame geëngageerd, maar boe ben je
van plan baar te onderhouden.
Ik ben van plan voor baar te werken
Dat is ook liet best. Reken niet op
geld door dat nonsens verhaal. Wordt nu
maar niet boos. Jo komt mijn raad vra
gen. Ik héb je mijn advies gegeven. Daar
voor reken ik een ander tien gulden; jou
zal ik het niet berekenen.
