Je Leitt Cirit"
Tweede Blad
Vrijdag 25 April 1824
Naar het Land van Belofte
en Vervulling.
III.
Vertrek Zeeziekte Zonsondergang.
'Aan boord s.s. Armand Béhic,
9 April 1924.
Het vertrek uit de haven van Marseille
sal ik nooit vergeten. Meer van een zeereis
dan van elke andere geldt 'heb Fransche
yersje :l'
Partir, c'est mourir un peu,
Mourir ce qu'on aime.
Tegen half vier rolde een reeks van taxi's
dc zeer lange kade over en bracht de reizi
gers naar het bassin, waarin do Armand
'Béhic onder stoom lag en waaruit het de
wijde zee zou oplcoersen. Bij cn in de reu-
seloods, welko wij moesten doorgaan, om
den oever te bereiken, heerschte een ge
schreeuw, gelawaai, geral, waarbij het le-
yen, dat we op het perron hoorden, toen
we Zaterdagavond to Marseille met den
trein aankwamen, maar gezoem van' mug
gen was. Maar toen onze bagage in de cabi
ne gebracht was. hadden we, steunend op
de leuning der brug, een fijne gelegenheid
dat kabaal eens af te zien. 't Is een zekere
waarheid, dat de menschen meestal meer
herrie maken dan noodig is. en de Fran
schen gaan daarin vcorop. 't Bleek me bij
deze gelegenheid eens to meer.
't Meest viel mijn aandacht op een arme
vrouw, die op den oever een slechte harmo
nica stond te bespelen en vriendelijk op-
hlikte en neeg naar de reizigers, die van
de brug koperstukken haar toewierpen.
Een eind verder vyisb een drietal muzi
kanten, man, vrouw en meisje aan hun vio
len nog een aardige Sancta Lucia te ont-
tokkelen, het Napélsche volkslied, terwijl ik
me afvroeg, of ik me meer verbazen moest
over heb geduld, waarmee zo de geldstuk
ken der reizigers afwachtten, dan wel over
de handigheid, waarmee zo de duiten tus
schen de hobbelige keien wisten te vinden.
Alles begon er op te wijzen, dat we spoedig
Zonden vertrekken. De beide sehoorstcenen
hadden al een paar lreer geweldig getoeterd
ert zwarte rook gespogen. Dcstuurboord-
trap, die parallel met heb schip liep. werd
weggenomen. Het duurde zelfs niet lang. of
de gewone voetplanken werden ingehaald.
Nog harder werd het gedraaf en het ge
schreeuw van het personeel; mannen in
blauwe kielen cn met een uniformpet op
riepen door een hoorn vreemde geluiden
van den boeg naar den achtesteven. Een
vreeselijk geratel klonk: de ankers werden
gelicht en binnengehaald.
We behoorden dus niet meer aan Marseille
we vormden een stad op ons eigen. Lang
zaam, langzaam weken we van de kust en
voeren de haven uit, terwijl de menschen.
die we aan den oever lieten, zwaaiden met
lioeden en zakdoeken. Vrouwen van boots
volk hieven haar kindje op naar vader, die
naar de wijde zee trok en lieten het kus
handjes geven. Allerliefst. Maar naarmate
we verder voeren, minderde de belangstel
ling. Weldra waren zij en wij voor elkaar
onzichtbaar. We voeren langs de Vieux Port
van Marseille heen, zagen het fraaie Cha
teau du Pharo liggen, waarop keizerin Eu
genie. de gemalin van Napoleon III, ge
woond heeft, en merkten hoog in de lucht
aan de linkerzijde de Notre Dame de la
Garde, waarbovenop, schitterend in zonne
licht, de reusachtige verguld-bronzen statue
praalde in vorstelijke majesteit.
„Wachteresse van de zee, dacht ik met
den profeet, wat zal er zijn in den nacht1?"
In den nacht, als we door donkere luchten,
misschien door storm moeten beenstevenen?
Maar 't was, of Bernardus, de groote
Maria vereerder tot onö* sprak: Als heb on
weert of stormt, respice Stellam, voca Ma-
ïiam, zie op naar de Sterre. roep Maria aan.
'Als er zieken aan boord, zijn of een aanva
ring dreigt, zie op naar do Sterre, roep
Maria aan! Als de wind huilt of de golven
hoog zich heffen, zie op naar de Sterre,
roep Maria aan. Hoort, hoe de geestdrifti
ge Franschen, op de wijze, waarop men het
in Lcurdes zingt, het Ave Maris Stella aan
heffen.
'Prachtig! Wij passeeren het eiland If met
Set bekende Chateau d'If, waarop de graaf
Tan Monte Christo moet gewoond hebben,
rit do vermaarde ropian van Alexandre
Dumas, als deze roman tenminste eenigen
geschiedkundigen ondergrond heeft. We
'passeeren het eiland du Frioul, maar als
we een uur op de brug gestaan hebben, is
de spanning en belangstelling heel wat ge
daald.
Wc gaan in onze cabine onze bagage uit
pakken en weldra voelen we ons uitermate
thuis op het drijvende eiland. Ik bad trou
wens tegen de reis beelemaal niet opgezien.
Sommigen trokken een ernstig gezicht, bij
heb hcoren van mijn reisplannen, maar ik
dacht dan maar aan bet woord van Paulus
aan de Corinthianen; ..Zoolang wij in bet
lichaam zijn. wonen wij uit van den Heer".
Zijn wij Christenen dus van buis uit het
Peregrinari, bet pelgrimeeren niet 'gewend?
Toen we ons opgefrischt hadden, en weer
hoven kwamen, keken wij in den prachti-
gen avond nog een tijd lang naar de Fran
sche kust; men wijst ons op bet eiland Pla-
rier met zijn vuurtoren; maar als om 7 uur
de bel luidt, verzamelen wij ons allen voor
het diner in do gezellige eetsalon, waar
een uiteenloopend gezelschap van Franschen
Zwitsers, Belgen, 'Amerikanen. Spanjaarden
en Hollanders in het Fransch met elkaar
tracht to converseeren. Het spreekwoord
gamers zegt: chacun a deux patries, la
sicnne et la France. De ober staat aan den
loet- van do trap, die naar den foyer ga*t
en, een opgerolden kellnerdoek In den rech
terhand, ziet bij met veldheersblik naar dc
bediening zijner ondergeschikten.
Om half 9 is bet reünie voor do pelgrims.
Pater Olivier, leider van de Beevaart en
'Assiomptionist, maakt officieel met de gas
ten kennis en stelt bun zijn twee modehel
pers, ook 'A'ss'iomptionisten voor. Hij uit
goede wenschen voor heb welslagen van de
pelgrimage, bidt bet Beisgebed, en ont
vouwt in het kort de levenswijze, welke wij
op de boot zullen te volgen hebben, en
wensebt ons een „bonne nuit". Buiten tre
dend, merk ik. dat betregent, en niet
zuinig ook! Het is een pikdonkere, maar o
zoo kalme avond. Geen maan (c zien, nau
welijks is een enkele ster te ontdekken. Wit
kruiven de golven in bet licht, dat zij uit
het schip ontvangen. We bleven nog wat
wandelen en praten onder heb beschuttend
zeildoek en toen gingen wij eigenlijk pas
voor da eerste maal van ons leven naar
„kooi".
Toen wij den anderen morgen om half zes
de deur der rooksalon openmaakten, vonden
wij ze herschapen tot een kapel met- vijf
altaren; voor zevenen lazen allo priesters
daaraan de Mis, en om 7 uur, het uur, waar-
op pater Olivier de Mis voor do pelgrims
zou opdragen, was het zaaltje stampvol.
Heb was geen*gezongen Mis, maar Mis .met
zang. Wij zongen het Credo uit de bekende
Messe royale, na de consecratie het O Sa-
lntaris Hcstia, en na de communie het Mag
nificat.
Na do Mis onthaalde de pater ons op een
puntig preekje; hij spoorde ons aan tob ge
loof, vertrouwen, liefde en offergeest, een
vermaning, die er bij de gamv ontvlamde
Franschen zeer grif ingang. Als we de
„noodkerk" verjieten. cm te gaan ontbijten,
merkten we dat het nog steeds regende,
hard regende, wellicht van den vorigen
avond af Egaal-grijs was de lucht met
zwarte drijvende vlekken en een lichte bries
woei over de watervlakte. Het was niet
koud, maar vrij nevelig, wat zeer jammer
was. want als we omstreeks 9 uur door de
Straat van Bonifacio voeren tusschen de
eilanden Corsica en Sardinië heen, vielen
hunne kusten maar zeer vaag te onderschei
den ook van de Hycrische eilandengroep
kon men maar weinig zien, en dat do kus
ten, die men ons wees, van Maddelena en
C-iprera wareni moesten we maar gelooven.
Om 12 uur liet de kapitein een cekase
aanplakken, dat we ons bevonden tegen
over Kaap Ferrcro, 249 mijlen afgelegd had.
den, maar nog 1181 mijlen voor den boeg.
ja lezer,"letterlijk vóór den boeg hadden.
P.rosit! 't Zou dus Zaterdag wezen, vooral
eer we in Alexan&rië aankwamen. Het speet
me niet?, want bet scheepsleven is uiterst
gezellig. Werkte bet weer echter maar een
beotjö mee!
Maar ziet, onder den lunch van 12 uur
trok de mist. op, de lucht helderde, er kwa
men hanen blauw, afgewisseld met scherp
.vit. Alleen de horizonten bleven hardnekkig
grijsgrauw. De atmosfeer was vrij zacht en
ieder wandelde weer op dek of brug. of lag
lui op lance stoelen, die men ter plaatse
huren kan. Er was aan boord oolc een pret
tige leeszaal, waarin men zeer geschikt
schrijven kon. biiv. voor een krant. Om half
twee gingen we naar de eetzaal van de 2e
klasse, waar het- volgens pater Olivier ..con
ferentie" zou zijn. Ik vreesde, dat het erg
geleerd zou worden, want conferentie klinkt
zoo wetenschappelijk. Maar het viel mee.
Pater Olivier herhaalde nog eens. wat hij
des morgens in de preek gezegd had. liet
ons een rozenhoedje 'bidden, en noemde de
beschermheiligen van enze bedevaart op.
't Waren er héél wat, meer dan ik vingers
had. De oolijka pater, die tegelijk een be
minnelijk Franschman wa3, noemde zelfs
S. Benedictus Labre, S. Marcus en Sint
Monica. Maar dat liep slecht af! Het was,
alsof het drietal, dat zoo ineens tot zeereis
patronen was uitgeroepen. nu ook zijn in
vloed wilde doen'gelden! Want wat gebeur
de er?
Nauwelijks was de „conferentie" afgeloo-
pen, of de zee begon woelig to worden, on
der de dofgrijze,' zwaarnevelige luoht ging
een stevige wind waaien en het schip be
gon ijselijk ie wiegen. De gevolgen bleven
niet uit. Bleeke gezichten, veel wandelaarr,
leege salons. Ook ik moest de leeszaal ver
laten, maar herstelde me heel spoedig, en
was .aan heb diner van 7 uur, waaraan nog
niet de helft der gasten deelnam, de eenige,
die mijne natie vertegenwoordigde. De reü
nie van half 9 werd afgelast vanwege de
zeeziekte.
Maar voor het diner beleefde ik den
schoonsten zonsondergang, dien ik ooit ge
zien had. 'Achter een leikleurige", zeer
breeds wolkenbank was de zon neergezon
ken en doorscheen do wolkentoppen zoo fel,
dat "ze vlammend-gouden hulzen leken bo
ven op een berg. Maar nog mooier werd
'het, toen de zon, échter de wolken de zee
bereikend, .tusschen wolken en zee kwam
doorscliittercn als een gouden, rood-glan-
zende kogel, terwijl ze, ook na weggedaald
te zijn, den wolkenberg een tijdlang rood
bleef omzoomen. Nu begon die heuvel een
lange dijk, een spoordijk te vormen, waar
boven heel kleine, mei doorlichte wolkjes
armen leken van seinpalen. En links, een
eind verder, waar de zon niet meer werkte,
scheen de leikleurige lucht een. laag ge
bouw, zeg maar spoorweggebouw, te wezen,
door witte wolkjes als door sneeuw onder-
gedekt. O hoe schoon was dat alles, en het
verwonderde me, dat een zoo woelige mid
dag zulk een prachtig eind kon hebben.
Na den maaltijd was al het moois verdwe
nen, grijs, grauw, zwart hier en daar was
de hemel, slechts een enkele ster stond uit.
De zee deinde sterk en het schip deinde
mee. Niemand was meer op dek of brug,
behalve do stevige pastoor van New-York,
die goed Fransch sprak. Hij lachte met alle
zeeziekte. ,.Eèn flink maal en een^ flinke
flesch wijn, zei hij, dat is het beste genees
middel. 't Is voor een -groot deel inbeel
ding." Ondertussdhen lag toch maar drie
kwart der passagiers ziek te bed.
H. A. ULLEMAN, Pr.
BissmssLAm
DIOC. R.-K. VROUWENBOND IN HET
BISDOM HAARLEM.
De algemeene vergadering.
In het gebouw „St. Bavo" te Haarlem
hield Woensdag do Dioc. R.-K. Vrouwen
bond in het Bisdom Haarlem zijn alge
meene vergadering.
In de kathedrale kerk werd om 10 uur
een H. Mis opgedragen.
Ruim 11 uur werd de vergadering met
den Cbristelijlccn groet geopend door de
presidente, mej. Annie Meijer, uit Rotter
dam.
Do presidente der afd. Haarlem, mej. F.
A. M. Peelers, heel to dan als gastvrouw
allen wolkom, terwijl zij 't een voorrecht
noemde, mej. Meijer als Tweede Kamerlid
to mogen begroeten.
Spr. overhandigde mej. Meijer als hulde
van den bond een fraai bloemstuk.
De presidente bracht in hartelijke woor
den dank aan mej. Poolers.
Spr. bracht dan in herinnering liet ver
scheiden van mej. Van Berkel. Een kort
gebed voor hare zielerust werd gestort.
Dc secretaresse, mej. Coebergh, uit Lei
den, las do notulen, welke onder dankzeg
ging goedgekeurd werden.
Do secretaresse bracht daarna het jaar
verslag over 1923 uit. Do Dioc. Vrouwen
bond telt thans 54 afdeelingcn. Aan rec
tor Jansen worden woorden van dank ge
bracht voor den steun welken hij den bond
steeds verleent.
Do penningmeesterossc, mevr. Koenen-
Koelman, uit Hoorn, bracht dan het finan
cieel jaarverslag uit over 1923. De ont
vangsten bedroegen f 7.883.42, do post
diversen f 1.457.47: do uitgaven bedroegen
f 7.888. Het saldo bedraagt nu f 2.575.1G.
Ingekomen was een schrijven van Mgr.
A. J. Callier, dat hij de foestvergadering
des middags niet kon bijwonen.
Voor do bloemenhulde, bij het Eucharis-
tisch Gongrees te brengen aan Christus in
het Stadion to Amsterdam, is een bedTag
van 5 cents per lid noodig. De presidente
vertrouwde echter, dat velo vrouwen wel
meer zullen geven. Gerekend wordt op een
bedrag van f 3000. Uiterlijk 1 Juni moeten
de afdeelingen de gelden aan dé penning-
mcesteresse van het Dioc. bestuur hc-bben
ingezonden.
De sociale cursus wordt dit jaar in het
St. Lucia^Gesticht te Rotterdam gehouden.
De feestvergadering.
Des middags te half 3 uur werd in de
groote zaal van „St. Bavo" de groote feest
vergadering gehouden in verband met het
10-jarig bestaan van den bond. O.m. waren
velo E.E. H.H. geestelijken aanwezig,
dames-leden van het eere-comité en afge
vaardigden van vele R.-K. organisaties.
De zaal was keurig versierd, terwijl
vaandels van afdeelingen van den R.-K.
Vrouwenbond tusschen het groen prijkten.
Mej. Peeters opende de bijeenkomst met
den Chr. groet en heette allen welkom. Zij
memoreerde, hoe de R.-K. Vrouwenbond
was opgegroeid van een klein wicht tot een
flinken „kerel". Spr. huldigde dan mej.
Meijer in verhand met hare benoeming tot
Tweede Kamerlid. Zij is van de wasechte
Roomsehe stof gemaakt, die nooit verschiet
Zij zal altijd do Roomsehe beginselen ver
dedigen. Zij zal do populariteit van den
R.-K. Vrouwenbond weten te verhoogen.
Spr. zegde haar toe den steun van 19.500
leden van den R.-K. Vrouwenbond is het
bisdom' Haarlem.
Spr. bracht sympathieken dank aan mej.
Bonnike, do eerste presidente, die zooveel
voor den Bond gedaan heeft.
Hierna werd „Roomsehe Blijdschap"
gezongen, waarna mej. Annie Meijer het
woord nam.
Spr. dankte allereerst mej. Peeters voor
hare vriendelijko woorden en zeide bij
hare zware taak op aller steun te rekenen.
Spr. dankte alle aanwezigen voor him
tegenwoordigheid, op de allereerste plaats
de geestelijkheid den HoogEerw. heer
Plebaan L. A. A. M. Westerwoudt, den
HoogEerw. Hooggeleerde heer Professor
J. D. J. Aengenent en den ZeerEerw. Pater
v. d. Tempel O.P.
Spr. ging dan na de oprichting van den
R.-K. Vrouwenbond. Zij meent gerust te
mogen zeggen, dat tot op heden de Vrou
wenbond aan zijn doel beantwoord heeft.
Hij werd een massa-organisatie, waarvan
kracht uitgang. Zij stipte aan de sociale
cursussen, welke gehouden zijn. Voorts
memoreerde spr. de stichting der Commis
sie tot politieke voorlichting. Voor de huis
houdelijke zaken had de Bond een open
oog; dat bewijzen o.m. de gehouden moe
dercursussen. De beroepskeuzo voor meis
jes houdt mede de aandacht bezig van den
Bond. Een speciale commissie tot bestu
deering dezer kwestie is ingesteld.
Spr. richtte ten slotte een woord van
aansporing tot alle R.-K. vrouwen, om toe
te treden tot lid van den Bond.
Nadat mej. Jo Imrnink onder begelei
ding van mej. Dora Loots eenige liederen
gezongen had, hield de HoogEerw. lieer
Plebaan L. A. A. M. "Westerwoudt de feest
rede.
De gewijde spr. wees er allereerst op,
dat we leven in een tijd van vooruitgang.
Men loopt kans, reactionnair genoemd te
worden, indien men vasthoudt aan het ver
leden. Maar staat het christendom dan vij
andig tegenover dezen tijd van vooruit
gang? Neen, de zucht naar verbetering i3
niet in strijd met het Evangelie, zij is
rechtmatig. Stilstaan is altijd sterven en
gerust mag niet worden, voor het vol-
maakte bereikt is. Echter mag niet onbe
zonnen voortgehold worden, want dan gaat
men aan op het verderf. In den Vrouwen
hond is gestadige vooruitgang en wijze
volgzaamheid hij dien voortgang.
De Eerw. spr. wees er dan op, hoe de
R.-K.^ Vrouwenbond sinds zijn oprichting
steedg in macht groeide en nu'den mannen
als con keurstoet vooruitgaat.
In dankbaarheid wordt thans hedaeht,
wat in de 10 jaren is bereikt. Spr. brengt
gaarne dank en hulde aan de vrouwen"
voor wat zij in haar bond gedaan hebben.
De Vrouwenbond speelt een rol in de
maatschappij. Op zoo velerlei gebied biedt
hij hulp en zijn arbeid heeft recht op
huldo cn dankbaarheid.
Spr. stolde dan do vraag, of de vrouw
geluk te wenschen is met de verwisseling
van hare plaats tehuis naar het openbare
Jeven. Hij wees er op, wat een goede
vrouw is voor haar man. Hooger stijgt
echter hare waarde, als zij, na zegen in
eigen kriug, ook hare liefde naar buiten
verbreidt.
De wereld van onze dagen is arm aan
liefde. De vrouw heeft hare plaats in de
maatschappij ingenomen, omdat zij zag
den vijand van zelfzucht en egoïsme. De
gewijde redenaar werkte uit, waartoe die
ondeugden leiden. Het volk, aangetast door
zelfzucht, en eigenwaan, wordt een prooi
van scheuring en haat. Bij den plicht, om
op te komen voor eigen belangen, blijft
in ruime mate do plicht, belangeloos zich
te wijden aan do belangen van anderen.
Do Kerk heeft dit steeds geleerd. De be-
langelooze liefde voor God en den even-
mensch oogst triumphen, omdat zij moei
lijkheden moet overwinnen en opofferingen
vraagt.
Liefde is de eigenaardige karaktertrek
der vrouw en de typeerende kracht harer
ziel. En toen het egoïsme zich verbreidde,
voelde de vrouw zich geroepen, hare liefde
aan het openbare leven te schenken.
Tenslotte spoorde do Eerw. spr. alle
leden van den R.-K. Vrouwenbond aan,
haar werk voort to zetten in den geest,
zooals zij dat tlians tien jaar lang gedaan
hebben en daartoe kracht te putten bij den
Eucharistischen Liefdekoning, opdat het
werk van den R.-K. Vrouwonbond moge
strokken tot zegen der geheele maat
schappij.
Geestdriftig applaus viel den gewijden
spr. op het eind zijner rede ten deel.
Mej. Immink zong dan weer eenige lie
deren, waarna mevr. Steenberghe-Engering
presidente van dc Federatie van Roomsch-
Kath. Vrouwenbonden, namens het bestuur
der Federatie woorden van gelukwcnscli
sprak cn het beste wenschto voor de toe
komst.
Namens den Ned. Chrislenvrouwenbond
sprak mevr. v. d. Molen een hartelijke
felicitatie. Zij wees er op dat tusschen do
beidé organisaties zooveel punten van
overeenstemming zijn, o.m., dat de taak
van de gehuwde vrouw allereerst is in den
huiselijken kring.
Spr. feliciteerde de R.-K. vrouwen met
het verkrijgen van een tweede R.-K. vrou
welijke afgevaardigde in de Tweede
Kamer, terwijl zij ook mej. Meijer geluk
wonschle. De Katholieke en Christelijke
vrouwen willen zijn de behoudsters van de
Christelijke begi7iselen. Zij erkennen als
het middelpunt van alles Christus, Die de
oplossing van alle vraagstukken moet
brengen. Voor de Katholieke zoowel als de
Christelijke vrouwen geldt de spreuk:
„Omnia restaurare in Christo", „Alles her
stellen in Christus."
Luid applaus viel deze vertegenwoordig
ster der zus ter-organisatie ten deel.
Op fraaie wijze werd dan een muzikale
voordracht gegeven onder leiding vau mej.
Dora Loots. Vooral het lied „Marketent
ster", dat een hulde inhield aan de leid
sters van den Dioc. R.-K. Vrouwenhond,
verwierf warm applaus. De laatste
strophen moesten herhaald worden. Ook
de „Fceslmarsch" oogstte groot succes.
Mej. Peeters sprak dan het slotwoord,
waarin zij o.m. dar^ bracht aan Plebaan
Westerwoudt, waarna de feestvergadering
gesloten werd.
Het is een waardige feestviering geweest
Notariaat.
De minister van justitie, gelet op art. 11
der Wet van 9 Juli 1842 (StKl. no. 20) op
het Notarisambt, laatstelijk gewijzigd hij
de wet van 4 April 1924 (St.bl. No. 169),
heeft:
lo. bepaald, dat het examen, hij ge
meld artikel bedoeld, zal aanvangen op 17
Juni en zal worden gehouden te 's-Gra-
venhage;
2o. benoemd:
tot lid en voorzitter der Staatscommis
sie, belast met het afnemen van genoemd
examen: mr. dr. M. Polak, raadsheer in
het gerechtshof te 's-Gravenhage:
tot leden: F. W. Swane, notaris, te
Utrecht; J. R. Enuma, oud-bewaarder van
de hypotheken, 't kadaster en de sckeeps-
hewijzen, wonende te 's-Gravenhage; mr.
W. Francken, advocaat on procureur, te
's-Gravenhage; J. S. Mijs, candidaat-nota-
ris, te Rotterdam, oud-ontvanger der re
gistratie en domeinen; mr. J. R. H. van
Schaik, advocaat en procureur, lid van do
Tweede Kamer der Staten-Generaal, te
's-Gravenhage; prof. mr. F. G. Scheltema,
hoogleeraar aan de Rijksuniversiteit te
Ueiden;
tot plaatsvervangende leden: prof. mr. E.
M. Meijcrs, hoogleeraar aan de Rijksuni
versiteit te Leiden; A. G. de Wilde, notaris,
te Arnhem; mr. J. M. I. A. Simons, admi
nistrateur hij het ministerie van justitie
te 's-Gravenhage; mr. L. A. Nypels, advo
caat en procureur te 's-Gravenhage; G.
Vlug, notaris, te Rotterdam: mr. P. J.
Oud, candidaat-notaris en inspecteur der
registratie en domeinen, lid van de Twee
de Kamer der Staten-Generaal, te 's-Gra
venhage; mr. Ph. B. Libourel, notaris, te
Delft; A. Bonga, notaris, te Amsterdam;
mr. M. Rijke, kantonrechter te 's-Graven
hage; A. Land, oud-inspecteur der regis
tratie en domeinen, wonende te Amster
dam; mr. L. G. van Praag, advocaat en
procureur, te 's-Gravenhage; mr. J. L. L.
Wéry, commies-griffier bij de Tweede
Kamer der Staten-Generaal' to 's-Gra
venhage;
tot secretaris: mr. F. A. M. J. Ruygrok,
te Warmond. (St.ct.)
Invoer vlecsch.
De Minister van Financiën brengt ter
kennis van belanghebbenden, dat de com
missie van deskundigen voor het invoer
recht op versch en gekoeld vleescli in hare
vergadering van 23 dezer de in de wet van
19 Mei 1922 (St.bl. no. 330) bedoelde prijs
courant. heeft vastgesteld als volgt:
Rund- en kalfsvlccsch, versch of gekooid
100 K.G. f 95; paarden- en a.nder vleesch,
versch of gekoeld, 100 K.G. f 55.
Gedurende de maand Mei zal mitsdien
het invoerrecht voor de hierboven bedoelde
vleeschsoorten bedragen 10 pCt. van Je
hiervoor vermelde waarden.
KEBKHiEMw's
Mgr. M. P. J. MöLLMANN.
Bij een portret van Mgr. Mollmann
schrijft „St. Bavo":
Maandag den 28s(cn April viert Mgr.
Mollmann zijn 12 V*-jarig jubilé als
Vicaris-Generaal van liet Haarlemscho
Bisdom.
Het is ons een eer hij dezen gedenkdag
dezen HoogEerw. Jubilaris aan to bieden
de dankbare gclukwenschcn van ons week-
Llad.
En wij zija overtuigd daarmede levens
de tolk te zijn van onze lezers, cn van ge
heel ons diocees.
Want al die jaren heeft hij gedeeld de
lasten van het bisschoppelijk bcstum- en
dus mede gedragen de zorg voor Haar-
Iemsck Kerk. Daarvan hebben vooral de
vruchten genoten do vele parochiën, do
menigvuldige weldadige instellingen <m
onderwijs-inrich tingen. wier stoJ^iifta
zorgen onder zijn veilige hoede, stTier;^
zinnige raadgevingen en welwillende hulp
zooveel gemakkelijker gedragen zijn, wier
veelvuldige belangen in talrijke moeilijk
heden met zooveel tact en toewijding ren
•zegenrijke behartiging vonden. Het is deze
stille werkzaamheid, welko onmiddellijke
vruchten niet aanstonds dc-r groote menigte
in het oog vallen, maar welke waarde do*
te hooger geschat wordt, door degenen, dia
van nabij er den steun van hebben onder
vonden, die op dezen dag de dankbaarheid
van onze geestelijkheid cn van tallooze lei
dende leeken opwekt. En aan deze dank
baarheid geven wij des ta liever uiting in
dit weekblad, omdat ook Sint Bavo zich
beroemen mag op den sympathiseerenden
steun van dezen Jubilaris.
De dankbaarheid, die er leeft in enze
harten, zoekt vooral zich te uiten in ons
gebed bij den goeden God, dat Hij al deze
edelmoedig-gedragen zorgen moge vergel
den met zijn onschatbaren zegen, en dat
Hij steeds blijve toevoegen van Zijn Licht
en Zijn Kracht, opdat vele jaren nog
Haarlemsch Kerk moge ondervinden de
vruchtbare toewijding van dezen Vicaris-
Generaal.
Ad muitos annos!
Zilveren Priesterfeast.
Heden herdacht de WelEerw. heer l.iuL
v. d. Burg, geboortig uit Berkel, missiona
ris te Madras (Engelsch-Indië), zijn 25-ja-
ng priesterfeest.
De Eerw. Moeder Albinf
Gisteren is in het Moederhuis van de
Zusters van Liefde te Tilburg overleden
de Eerw. Moeder Albina.
Gedurende 33 jaar was zij de Overste
van het St.-Willibrordusgoslicht te 's-Gra
venhage.
Verdronken.
De Eerw. Broeder Adeibertus. van da
Congregatie van de Broeders van Ouden
bosch (in de wereld Kraakman) van da
Broederschool te Weltevreden, is Dinsdag
bij liet baden bij liet eiland Purna«■•end-
verdronken.
Gesreeiigd® ËsHchfei?.
Ernstig mijnongeval.
Een doode, drie go wond,,
Op de Staatsmijn Wilhelmina te v/
selen had gisterenmiddag een ernsty, e-
luk plaats, waarbij de mijnwerker y rit
Haanrade-Eygelshoven gedood en drio
andere arbeiders nog al vrij ernstig gewond
werden.
Een doodelijk ongeval.
Gisterenmiddag trachtte een 16-jarig
meisje te Amsterdam, dat op een rijwiel ge
zeten was een vrachtauto die voor haar uit
reed, aan den linker kant te passeeren. Op
hetzelfde ©ogenblik dat ze naast den wa
gen reed kwam van de andere zijde een
personen-auto aanrijden. Wat er precies ge
beurd is, kon men niet te weten kernen,
maar plotseling is het meisje gevallen en
onder den vrachtauto geraakt. Zij was ter
stond dood. Het lijk is naar heb Binnen-
Gasthuis vervoerd. De vrachtauto, waarvart
de bestuurder vermoedelijk niets bemerkt
'heeft reed door.
Beide beenen afgereden.
Bij den aanleg van nieuwe spoorwerken
te Stadskanaal zijn een arbeider aldaar
door een vallende klep beide beenen onder
'lichaam geheel afgeknepen. In hopeioozen
toestand is de zwaar gewende per auto
naar heb ziekenhuis te Groningen ver
voerd.
Goed afgelcopcn.
Men meldt uit Ede aan de „Meb.":
Woensdagmiddag omstreeks 2 uur reed
een trouwstoet nabij den Kerkweg over de
spoorlijn UtrechtEde, toen de ijlgoederen-
trein kwam aangereden. Door krachtig rem
men van den machinist, werd een botsing
voorkomen. De overweg is daar ter plaatse
niet afgesloten.
Met een mes gestoken.
Te Belling wol de (Gron.) heeft Woensdag
avond na afloop van een gei cel onthou
ders-samenkomst zekere 13. zijn kameraad
A. v. d. Laan levcnsgevarlijk met een mos
gestoken.
Er is proces-verbaal opgemaakt.
Ongeluk of misdaad?
Eenige dagen, geleden ging de 5-t-jariga
bakker v. d. B., uit do Zandstraat t.*- Yee-
uendaal. "nadat hij in zijn ^woonkamer een
kop koffie had gebruikt, zijn werkzaamhe
den in de bakkerij beginnen. Toen een z:j<
ner huisgenoot-en even. daarna in do werk
plaats kwam werd zijn lijk gevonden. Aan
misdaad werd niet gedacht. Naar aanlei
ding van-looper.de geruchten heeft do Justi
tie echter gemeend een onderzoek te moe-
Iten instellen naar de doodsoorzaak. Dal
officier van justitie heeft zich daartoe, rer-
Igez:1 van eenigo geneeskundigen, naar ca
Gcn-.acmte begeven en het lijk laten opgra^
ven. CTcU 1
