Tweede Blad
1 r
Zaterdag 12 Januari 1924
glNNENLAisSEI
De loonsverlaging
van het Spoorwegpersoneel.
Een vergadering van
„St. Raphael".
Te Utrecht had in het Jaarbeursgebouw
onder leiding van J. Hellemons, een
izc?r druk bezochte vergadering van
Hoofdbestuur en afdelingsbesturen en
.vertrouwensmannen van den R. K. Bond
■van Spoor- en Tramwegpersoneel „St,
Raphael" plaats, ter bespreking van het
geen aan .de toepassing der inhouding
per 1 Jan. 1924 v?n 10 pet. der bezoldi
gingen vooraf is 'gegaan en de na do
goedkeuring door den Minister van Wa
terstaat ontstane situatie.
Do Voorzitter deed in zijn openings
woord cyn. uitkomen dat het Spoorweg
personeel met recht bitter mocht klagen
over do vooral van de Regeering onder
vonden behandeling. De oni stemming is
des te sterker, doordat de Regeering tel
kens opn'euw en in Istrijd met door voor
aanstaande regeeringspersonen gedane
loezeggingel het Spoorwegpersoneel
slechter behandelt dan het Rijksperso
neel. He;t niet nakomen van g-f reven toe
zeggingen vernietigt liet. zoo hoog noo-
d.igo vertrouwen en maalct do genomen
maatregelen voor ons bijzonder grievend.
Tegen een dergelijke behandeling as
een fel protest op zijn plaats.
Spreker geeft vervolgens een overzicht
van de gevoerde actie tegen de herclas-
sificatio en de inhouding van 10 pet. en
opent de besprekingen naar aanleiding
zijner mededeelingen.
Door ee.n groot aantal sprekers werd
het woord gevoerd, we"ke allen zonder
uitzondering, onder instemming der ge-
heele vergadering, op de scherpste wijze
hun afkeuring te kennen gaven over het
niet nakomen van gegeven toezeggingen.
Van veilsclrTJende kanten werd aange
drongen op intrekking der stakingswet
ten, op een actie tegen de Spoorweg-briga
de en om bij d> a.s. verkiezingen de nu
ondervonden behandeling niet te verge
ten.
Algemeen Werd sterk afgekeurd, dat
■Ned. Ver. geweigerd had met de andere
bonden samen te werken, waardoor de
actie van helt Spoorwegpersoneel ver
zwakt werd. t
Hoo men z'<oh ook verongeïijkt achtte
door de toegepaste inkomsterwerminde-
rinigen, de bitterheid over het niet nako
men van gedane toezeggingen over-
Jieersclite alles.
Op een voorstel uit do vergadering werd
aan Voorzitter, Secretaris en Pennirfc-
meesföi' van het H.B. opgedragen om den
Minister-President en den President der
Katholieke Kamerfractie de grieven der
voro-adoring over te brengen.
Do voegende moi'ie werd met alge-
meene stemmen aangenomen:
..De vergadering van Hoofdbestuur on
Afdeelingshesturen van den ~Ned. R. K.
■Bond van Spoor- en Tramwegpersoneel
..St. Raphael", gehouden op 9 Januari
'1024 in het J a arbeu rbgehouW le Utrecht;
'gehoord de besprekingen over de verla
ging van de loonen van het Werkplaats-
personeel, over de invoerirfr der 4o fcl'as-
so standplaats en den daarmede gepaard
gaanden loonaftrek, alsmede over de per
T Januari 1924 toegepaste inhouding van
UO pet. op de bezoldigingen van het per
soneel;
1 ovorwegenlde, dat de Regeeving in
b'aar tijds, in strijd met den in het R. D.
V. vastgolegden waarborg voor het eem-
hiaal toegekende loon, drie voorstellen
Vier Directie heeft goedgekeurd, waardoor
"het Spoorwegpersoneel 'ui belangrijke
anate bij dat van het Rijk wordt achter
gesteld, ondanks ;cte 'onmiddellijk e'n mid
dellijk gedane toezofcginjgen dat in de
toekomst de toe le passen maatregelen
ten opzichte van het Spoorwegrersoneel
FSÜiLLSiTOM
VOGELVRIJ.
vTare schetsen uit Fransche familie
archieven
11)
VI.
Da Augiistijnor-abdij.
Nauwelijks had de priester onze twee
negotie-mannen verlaten, toen deze vol on
geduld, om hun doel te bereiken, zich op
weg begaven naar Tkerouanne. Dadelijk
na Rebecq bereikten zij liet dorp St. Augus
tin, vonden daar zonder eenige moeite de
woning van den genoemden boer.
„Wenscht u pater Vigneron te spreken.?"
■vroeg do landman, toen zij zich bekend
hadden gemaakt; „hebt dan een oogenblik-
jo geduld, ik zal e8ns zien, of hij thuis is"
Eenige oogenblikken later bracht hij de
boodschap: „De pater verwacht u; ik zal
vooruitloopen, om u den weg te wijzen.
Als wij bij den ingang zijn en de straat-
weg vrij is, zal ik u dien toonen, maar als
u mij hoort fluiten, loopt u door en komt
later terug".
- „Brengt u ons naar het klooster?"
„U wilt immers den pater spreken?"
„Zeer Zeker".
„Nu goed! om dat te kunnen, moet u
'daarheen gaan, waar hij is".
„Dat is zeker waar, maar ik kan niet
begrijpen, hoe hij nog in zijn klooster kan
wouen, zonder gevangen genomen te wor
den",
inict uadecliger zullen zijn dan die voor
het Rijkspersoneel.
1 van oordeel, da;t ten. opzichte van de
'positie en de loonni van het Spoorweg
personeel ten onrechte de verhoudingen
•in de particuliere bedrijven als grond
slag worden genomen, daar rschten en
•plichten in deze ondernemingen niet te
vergelijken zijn met die van 'het Spoor
wegpersoneel;
protesteert ten krachtigste tegen deze
behandeling door de Regeerin'g, in strijd
met de billijkheid en de Igedano belof
ten;
waar-schuwt haar, niet op dezen weig
'voort te (gaan;
besluit deze motie ter tenors te bren
gen van de Regeering en de pers en
machtigt het Hoofcübestuur te trachten,
den in het R. D. V. vastgelegden waar
borg ten aanzien van het eenmaal toege
kende 3oon langs gerechtelijken weg le
doen eerbiedigen."
Vervolgens gaf de voorzitter verslag
van de besprekingen met de Directie op 7
Januari.
Het bleek, dat de vergadering niets
wilde weten van het voorstel om het Z.
en O.-foncIs geheel in. handen van het
personeel te brengen. Ook vend het voor
stel om de pensioenstorting te verhoo'gen
tot 1VA pet. van meerdere kanten ern
stige bedenking, te meer, waar de nieuwe
pensioenregeling nog met tot stand geko
men is.
Zeer sterk drong de vergadering aan
om te trachten den druk voor de z.g.
vierde klassers zooveel mogelijk weg te
nemen en ook om rekening te houden met
de reeds toegepaste loonsverlaging van
7 pet. voor het personeel der Centrale
Werkplaatsen.
Op voorstel van Amsterdam werd aan
het H. B. met aljgemeene stemmen, mode
als blijk van vertrouwen in de leidkb*,
vrijheid gegeven, dc onderhandelingen
voort te zetten, daarbij in acht nemende
de op deze vergadering tot uiting geko-
3Uen bezwaren.
De Voorzitter doelde ir.ede, dat het
H.B. in deze zeer belangrijke aangelegen
heid geen beslissing za'l nemen. Zoodra
het resultaat der besprekingen vasten
vorm heeft aangenomen, zal opnieuw een
vergadering van aide el i n g sb e s turen wor
den belegd, welke de beslissing zal heb
ben te nemen. Met een opwekking tot
•versterlcvAj der organisatie sloot de
voorzitter deze vergadering, welke een
betrouwbare (graadmeter was van de zeer
'hittere stemming, welke onder het spoor
wegpersoneel en speciaal onder het Ka
thol'eke deel daar.'an lieer scht.
I Wij hebben Donderdag mededeeling
■gedaan van een schei'p-gestride motie der
Utrecht'Sche afdeeling van „St. Raphael".
•Uit het hierboven geplaatste ovh toege
zonden versaag van hoofdbestuur enz.
.spreekt een niet m'rnder 'bittere stemming.
Onaangenaam doen aan eenige dreige
menten, vooral die betreffende de a.s.
verkiezingen.
Men kan ontstemd zijn, daaraan uiten.g
geven, klaar en scherp, maaT moet" zich
toch wefan te bedwirljen.
Vooral an een praclit-oiiganisatte als
die van „St. Raphael", een model-bond,
mag men zulks verwachten!
ONDERWIJS
EEN GEWICHTIGE BESLISSING.
De lezers van do „Leidsche Courant"
zullen zich herinneren het diepgaande ver
schil van meening tusschen B. en W. van
Leiden en het Bestuur der R.-K. Par. Scho
len, welk verschil meermalen in den Raad
is besproken en in deze courant beschreven
Bij de aanvrago om een nieuwe school
te mogen bouwen eischt de "Wet, dat een
Schoolbestuur aan den Gemeenteraad over
legt een opgave van:
a. het getal leerlingen, voor wie het ge
bouw riiimto bieden moet;
b. het „maximum" getal leerlingen,
dat per klasso zal worden toegelaten;
c. het getal klassen.
B. en W. van Leiden, voorgelicht door
do afdeeling Onderwijs ten Raadkuize,
eischten dat bij deze opgave steeds het
„m a x i ni u m"-aantal leerlingen, dat per
klasse zou worden toegelaten, zou verme
nigvuldigd" worden met het- aantal klassen,
„O, hij weet niet wat vrees is en boven
dien is hij zeer slim. Zij hebben al moeite
genoeg gedaan om hem te vangen, maar
tot nu toe is het hun niet gelukt".
Bij deze woorden sloeg de boer een voet
pad in, dat om de abdij heen scheen te
loopen. Hij keek voortdurend naar alle
kanten rond, maar ontdekte schijnbaar
niets, wat hem kon verontrusten; want
plotseling bleef hij staan en toonde aan
de reizigers een braamstruik, die togen
den muur groeide. „Hier is de ingang", zei
bij en liep door.
„Moeten wij daar tegenop klimmen- en
over den muur klauteren?" vroeg de -graaf,
die in de aangegeven richting vooruitliep.
„Dat is evenmin gemakkelijk als zonder
gevaar".
Nadat hij nog eenige schreden liad ge
daan, zag hij dat er licht door de strui
ken schemerde; hij boog de takken op
zijde en ontdekte een gat in den muur.
„Daar hebben wij waarlijk een bres",
schertste Albert van Vassière.
Een oogenhlik later bevonden zij zich op
een grooto binnenplaats, waar allerlei
soort onkruid welig groeide, regelmatige
rijen vruchtboomen, waaraan men kon
zien, dat zij vroeger door een bekwame
hand gesnoeid waren, deden dit stuk
grond als een vroegeren tuin herkennen.
De twee emigranten keken allo kanten rond
Overal zagen zij niets dan hooge muren en
lage gebouwen, waarvan do ingang zorgvul
dig gesloten was; overal heerschte het ake
lige zwijgen der eenzaamheid.
„Waarheen nu?" vroeg graaf Bercleaux
„Ik weet niets meer dan jij, laten wij
maar doorloöpenDegene, dien wij zoe-
om het cijfer le krijgen van het getal leer
lingen, voor wie het gebouw ruimte bie
den moet; b.v. als een school gevraagd
wordt van 4 klassen, met een „m a x i-
mum" van 30 leerlingen per klasse, het
totaal cijfer moet -zijn 4 x 30 120.
Het Schoolbestuur echter was van mcc-
oiing dat liet woorcl „m aximum'-aantal
per klasse duidelijk aangeeft, dat niet
iedere klasse 30 leerlingen behoefde te
bevatten en dat dus het totaal cijfer min
der mocht zijn dan het product van -het
aantal klassen en het .maximum"
aantal leerlingen per klasse en dit in ver
band met het aan te stellen getal leer
krachten, m.a.w. 4- klassen met een „maxi
mum" van 30 leerlingen per klasse geeft
duidelijk te kennen dat niet altijd in. iedere
klasse 30 leerlingen zullen zijn.
Het Schoolbestuur ging in beroep hij
Ged. Staten van Zuid-Holland en werd in
het ongelijk gesteld.
Ofschoon overtuigd vau ons goed recht
gaf het Schoolbestuur onder protest iaan
B. en W. toe, omdat niet langer kon ge
wacht worden met den bouw van nieuwe
scholen, waaraan zoo groot gebrek was.
Hetzelfde mceningsverschil deed zich
v oor in Barendrecht tusschen Gemeentebe
stuur ,cn het Bestuur der Vereeniging voor
Nederduitsch-Hervormd Onderwijs to Ba
rendrecht.
Ook dit Bestuur ging ih beroep bij Ged.
Staten van Zuid-Holland, en werd daar
verongelijkt.
In liooger beroep echter kreeg bovenge
noemd Bestuur gelijk en werden Ged. Sta
ten van Zuid-Holland en het Gemeente
bestuur van Barendrccht in het ongelijk
gesteld, zooals blijkt uit het volgende
Koiiiiikl. Besluit van 4 December 1923:
„Wij Wilhelmina, hij de gratie Gods,
Koningin der Nederlanden, Prinses van
Oranje Nasau, enz., enz, c-nz.
„Beschikkende op het beroep, ingesteld
door liet Bestuur der Vereeniging voor
Ncd'erduitsch Hervormd Onderwijs te Ba-
rondrecht tegen het besluit van Gedepu
teerde «Staten van Zuid-Holland van 7 Mei
1923, G. S. No. 104, waarbij is bevestigd
het besluit van don Raad der gemeente
Barendrecht van 15 December 1922, hou
dende afwijzende beschikking op de aan
vrage van het bestuur van voormelde Ver
eeniging tot beschikbaarstelling van de
voor do stichting een er nieuwe bijzondere
lagero school op het Dorp bcnoocligcle gel
den;
„Den Raad van State, Afdeeling voor dc
Geschillen van Bestuur, gehoord, advies
van 2 October 1923, No. 724;
„Op do voordracht van Onzen Minister
van Onderwijs, Kunsten en Wetenschap
pen Yan 30 November 1923 No. 16381, af
deeling Lager Onderwijs, Financieel;
„Overwegende: dat nadat de Raad der
gemeento Barendrecht op de aanvraag van
do Vereeniging voor Nederduitsch Her
vormd Onderwijs te Barendrecht om de
voor do stichting van een nieuwe «school
op het Dorp henoodigde gelden uit do ge
meentekas toe te st.aau, afwijzend had be
schikt, C. Leen hé éi* c.s„ ingezetenen dier
gemeente, van dit raadsbesluit bij Gede-
puteerdo Staten van Zuid-Holland in be
roep zijn gekomen;
„dat Gedeputeerde Staten daarop bij be
sluit van 7 Mei 1923, G. S. no. 104, de af
wijzende beslissing van den Raad der ge
meente Barendrecht hebben bevestigd,
daarbij overwegende, dat de Raad do gel
den heeft geweigerd op grond dat do aan
vrage van het Schoolbestuur niet voldeed
aan do cischen, welke do Lager On cl er-
wijs-wet eerlang stellen zou, wanneer het
aanhangig zijnde ontwerp tot technische
herziening dier wet zou zijn tof stand ge
komen: dat zij de afwijzing op dezen grond
niet zouden kunnen handhaven, wijl de
Raad zich bij zijn besluit niet had mogen
beroepen op bepalingen, welke op liet tijd-
stip, waarop de aanvrage werd inge
diend, nog geen kracht van wet hadden
verkregen, doch uitsluitend had moeten be
oordeolen, of het schoolbestuur voldaan
had aan de vereischten, vervat in art. 73
der wet, zooals dezo op voormeld tijdstip
in de wet waren omschreven; dat het
Schoolbestuur aau dezo vereischten heeft
beantwoord, voor zoover het betreft de
verklaringen, bedoeld in ari. 73, 1ste lid,
onder a en b der wet;
dat voorts met betrekking tot het voor-
geschrevene in voornoemd artikel, Is to lid
ken, zal zich zeker vertoonen, als het tijd
is".
Zij gingen op goed geluk oemeindje ver
der en bevonden zich spoedig tegenover
oen fleur dio naar het hoofdgebouw leicldc
Maar hun pogingen om dezo te openen,
waren tevergeefscli.
„Aan dezen kant verwacht men ons in
geen geval", zei de graaf; „laten wij langs
den muur loopen, wij zullen zeker nog een
andere ingang vinden".
Spoedig daarna kwamen zij bij een ope
ning, die naar een grooto binnenplaats
leidde. Zij gingen erin, maar waren ook
daar in dezelfde verlegenheid.
„Waar zullen wij eigenlijk komen?"
vroeg Albert nu.
„Dit schijnt dc plaats van het vee te
zijn geweest. Zie maar die oude paarden
stallen!" 1
„Ik geloof niet, dat wij den pater hier
zullen vinden".
„Dezo bouw ziel er uit als een keuken;
misschien kunnen wij hier binnenkomen".
Er waren deuren aanwezig, maar zij
waren allo op slot.
„Ik geloof haast, dat de boer ons een
poets gebakken heeft en heb veel zin om
terug te gaan naar do plaats, waar wij
vandaan zijn gekomen", pmtteldo Karei.
„Waarom zouden wij zoo spoedig den
moed opgeven?" zei zijn vriend geruststel
lend. „De arme priester, dio zich hier ver
borgen houdt, is gedwongen tot in do klein
ste bijzonderheden maatregelen te nemen,
als hij niet overvallen wil worden. Ik ben
overtuigd, dat hij ons genoeg op de proef
heeft gesteld en overtuigd is. dat wij geen
vijandige bedoelingen hebben, zal hij zich
wel vertoonen". -
onder c, uit de overgelegde stukken is ge
bleken, dat de te slichten school zal bestaan
uit 3 lokalen, in elk waarvan als maxi
mum 48 leerlingen zullen worden toegela
ten en dat het gebouw aan 120 leerlingen
ruimte zal moeten bieden; dat mitsdien
het getal leerlingen, waarvoor het •gebouw
bestemd wordt, minder is, dan het pro
duct van het maximum-getal leerlingen,
dat per lokaal zal worden toegelaten en
het aantal lokalen, waaruit de school be
staan zal; dat dit indruischt tegen den
geest van het wettelijk voorschrift, omdat,
wanneer het aantal leerlingen', waarvoor
het gebouw ruimte moet bieden, willekeu
rig zou kunnen worden gesteld op een la
ger getal dan het totaal der maxima, die
in de verschillende lokalen kunnen worden
geplaatst, het bepaalde in art. 79, 3de lid
en 83, 6de lid der wet, goeddeels illusoir
zou kunnen worden gemaakt; dat mits
dien het aanvragende schoolbestuur had
belmoren op te geven, dat de school ruimte
zal bieden voor 3 x 48 of 144 leerlingen en
de aanvrage dus niet voldoet aan het ver-
cischte, vervat in art. 73, 1ste lid onder
c der Wet;
dat van het besluit van Gedeputeerde
Staten het Bestuur der Vereeniging voor
Nederduitsch Hervormd Onderwijs te Ba
rendrecht in beroep is gekomen, aanvoeren
de dat Gedeputeerde Staten zich hebben
bewogen op het terrein der procedure, be
doeld in art. 77 der wet, waartoe dit Col
lege niet bevoegd is;
overwegende, dat de Vereeniging voor
Nederduitsch Hervormd Onderwijs te Ba
rendrecht hij haar tot den Raad dier ger
meent o gerichte aanvraag heeft voldaan
aan de in art. 73 der Lager Onderwijswet
1920 omschreven .vereischten;
„dat dus de gemeenteraad ingevolge art.
75, 2de lid der Wet, ten onrechte zijne
■medewerking heeft geweigerd en Gedepu
teerde Stalen ten onrechte beschikkende op
liet tegen liet raadsbesluit gerichte beroep,
de afwijzende beslissing van den gemeente
raad hebben bevestigd;
„Gezien de Lager-Onderwijswct 1920;
„Hebben goedgevonden en verstaan;
„niet vernietiging van het bestreden be
sluit van Gedeputeerde Staten van Zuid-
Holland van 7 Mei 1923, no. 104 en van
het besluit van den Raad der gemeente
Barendrecht van 15 December 1922, lever- 1
staan, dat de door dien Raad geweigerde
medewerking behoort te worden verleend".
De zienswijze van het Bestuur der R.-K.
Par. Scholen en van liet R.-K. Centraal
Bureau voor Onderwijs en Opvoeding, is
dus do juiste en de meening van B. on W.
van Leiden, onder leiding dor afdeeling
Onderwijs, is dus geheel en al onjuist, en
ten onrechte werdc-n wij gedwongen eeno
verklaring af te leggen in strijd mot onze
eigen overtuiging.
Hierop wijzen wij thans nog om aan te
iconen dat het Bestuur der R.-K. Par.
Scholen met zorg opkomt voor do rechten
der Katholieke ouders van «schoolgaande
kinderen en dat liet zoo langdurige gebrek
aan de noodige schoolruimte niet aan het
Bestuur -der «schelen kan verweten werden.
Namens het Bestuur der
R.-K. Par. Scholen
A« LEUSEN, Voorz.
E£iïVLmZl3Vi&
Provinciaal E. Beukens S. J.
1 Ook zonder dat men namen als bewij
zen noemt aldus schrijft „Nieuw Ne
derland" weet ieder, dat do Sociëteit
van Jezus in ans land in dit tijdperk
prachtige figuren telt van vormende cul-
tureele be teekenis. Tot dezen behoort do
hoogeerw. Pater E. Eeukers S. J., voor
de tweede maal tot Provinciaal der Ne-
dcrlandsclio orde benoemd, waar hij dit
maal! den ZJEerw. Hooggel. Pater am*. Ar.
Gk. Raai j mak ons' 3. J. opvolgt, die aan do
R. K. Univeihiteit le Nijmegen onze we
tenschap lielpt bouwen.
Pater Beukers, na oen vermoeienden en
zeer verantwoordelijken arboid als visi
tator in Amerika en Duitschland, thans
alweder gereed voor de leiding der So
ciëteit in ons Vaderland, is een Jezu'et bij
uitnemendheid, afgebeeld op den II. Ig
natius, diens' inborst en toeleg op Gods
meerdere eer. Ondanks zwakke krachten
Nauwelijks had hij dit gezegd, of aan
het andere einde der binnenplaats ver
scheen een man in bocrenkleeding, die uit
den grond getooverd scheen te zijn.
„Zie jo wel?" riep Albert.
„Laten wij voorzichtig zijn", waar
schuwde zijn metgezel, „en ons eerst over
tuigen, dat dit do gezochte is".
Intusschen was de man naderbij geko
men en keek hen onderzoekend aan.
„Wenscht u iets, burgers?" vroeg hij.
„Ja, wij zoekenantwoordde Albert
„Onze koopwaar aan den man te bren
gen", viel Karei in: „wij hebben een groot
aantal naalden, garen, band en meer der
gelijke artikelen".
„Hier woont nocli een vrouw noch een
kleermaker; u zult verderop moeten gaan'
„Wij zoeken ook een pachter, die dor-
schers nooclig heeft".
„Ha, u kent liet wachtwoord! Waar komt
u vandaan?"
„Van Abbé Bartel".
„Neemt mij niet kwalijk, hoeren, dat ik
u heb laten wachten Komt hierheen!" zei
de orde-geestelijke, terwijl hij naar de
stallen ging.
„Daar woont u toch niet, pater?" vroeg
Karei glimlachend.
„Neen, maar daar is de ingang naar
mijn woning. Ik verzoek u, mij le volgen'-"
Nadat hij hen in den paardenstal ge
bracht en,de deur weer zorgvuldig geslo
ten had, nam hij n' ladder en zette dien te
gen den muur. „Heeren, ik zal vooruit
loopen, om u den weg to wijzen", zei hij
en was met c-en paar stappen boven".
Zijn bezoekers volgden hem. Op verschil
lende plaatsen was geen vloer en was dezo
vervangen door een eenvoudige plank, die
woekerde hij met genade en tak-n!, wars
van lof, stil in zijn machtig werk. «aka*
lijk zonder omwegen, 3;eziUor van om--
gangsvormen volgen® do beschaving, die
een zorgvuldige familietraditie hem mee/
gaf, is bij dp gentleman, zooaks bij in1
het nummer van dit weekblad wordt ge- i
keojseheilst, maar dan geheel in Ihet bo-
vonnatuurlijke gegroeid. Terwijl hij ate
tijd handig weet te eclipseeren, tel kers
als er gevaar van huldebetoon dreigt,
verstaat hij uitnemend de kunst, zich
•zelf bescheiden en andexen boog te hcu-:
«den.
Hij is een broeder van den vroegeren
Provinciaal der Redemptoristen, ook een
iprachtekloosterling en veile man-var.-de-
jKerk. De een ging tot Ignatius, do an-;
<der tot Alpher sus, beide broeders, b'eken
Jgehor.en maarschalken voor de lvgors,
jwelko de Heiligen aan de stri; etende
jKerk hebben" geschonken. En gescheiden
loplrekkeud, hebben zij jarenlang ver-
K>enigid iden slag geleverd voor de u: tb ie te
iding van het Godsrijk in Nederland.
Intern. Such. Ccrgrss-iRsigns.
Op verzoek van den voorzitter van bet
comité voor Pers en Propaganda ontwior-»
pen de boeren Jan Eloy en Leo Brom te
Utrecht een insigne voor het Intern. Eucha
risliseh Congres, van 22 lot 27 Juli tc Am
sterdam te houden. Van de gedachte werd
uitgegaan, dat het insigno op eenvoudige,
«sprekende wijze onmiddellijk het doel van
het congres zou weergeven, een eigen ca
chet zou hebben c-n den vreemdeling tevens
zou getuigen van Nederlandsclie kunst en
fabrikaat, terwijl liet tegen zeer geringen.
prijs onder ieders bereik moet vallen. Aan
gezien Amsterdam door liet H.H. Sacra
ment van Mirakel de ecu* dei* uitverkiezing
geniet, werd als voorstelling in een ovalen
speldvorm gekozen de H. Hostie, ongedeerd
oprijzend uit de vlammen. Het randschrift
geeft aan XXYII Internationaal Eucharis
tisch Congres Amsterdam 1924. Het wapeq
van Amsterdam is onderaan ontworpen.
Z. D. H. Mgr. Gallier, Bisschop van Haar
lem, het diocees, waarin het congres wordt
gehouden, verleende er zijn goedkeuring
aan. Het Noderlandsch bestuur vcrcenigdo
zich geheel met het ontwerp.
LEGES EN VLOOT
ÖpkrmsL in werkelijken dienst van
vsrlofsporsoneEl.
Gedurende de laatste week van de
maand Maart en do beide eerste weken
in de maand April e.k. kunnen ongeveer
75 reserve-luitenants en -ongeveer 300
reserve-onderofficieren behoorende tot
het instructiekader van het wapen dor In--
fantexie (waaronder die van het Batate
jon Wielrijders) voor zoover zij dit jaar
voor het volbrengen van herhalingsoefc-i
ningen zullen worden opgeroepen ondier
do wapenen komen voor het verrichten
van werkelijken dienst bij de l-chtingen
J923 II en 1924 Ia. De aanwijzing voor
opkomst wordt overgelaten'aan de Divte
siocommandanten, tot wie zich belang
hebbenden kunnen rvvenden 'voor het geval
zij vermoeden aan do beurt te zijn om dit
jaar voor herlialinglsoefeningen op te ko-(
men en hun deze periode van opkomst ben
lor schikt, dan in de zomermaanden.
Geamesigde Berichten.
UIT DE RADIO-WERELD.
Zond ag 13 Jan. 3—6 uur zal met bet
radio-telcfoniestatiou PGGG van do N.V.
Ned. Radio-Industrie Beukstraat 10 Den
Haag, een radio-concert gegeven worden
met medewerking van „Tho Original Jazz
.Syncopalors", onder leiding van don heer
Th. Uden Masman.
Het programma luidt als volgt:
1. DeaTest, Akst; 2. Runniri Wild, Gibbe;
3 Doodah Blues; 4. Bleu, Handman; 5. Re-
nate, Th. Uden Masman (Tango opgedra
gen aan Renale Erdely); 6. SF. Louis Tickle,
Barney; 7. Coax ting the Piano, Zez Gonfrey
(piano-solo) Th. U. M.; 8. When You and I
were dancing, Tenncnf; 9 Choo-Choo Blues
Barr; 10. Dumbell, Confrey; 11. Mamma's
goima slow you down, Copper; 12. Nce-
nah, Th. U. M.; '13 Last Night on the
Backporcli, Scliraubstader: 14 Finale.
de orde-geestelijke telkens wegtrek,
zoodra liet drietal er over was. Eindelijk
kwamen zij over een smalle trap in ten
kleine cel van ongeveer drie meter in bet
vierkant, waarvan de muren aan alle kan
ten van boven tot onder met kleine hokjes
waren bedekt. De meubelen bestonden uit
een slecht bed, een tafel en een stoel.
„Het komt u hier zeker eigenaardig
voor, heereri', begon de pater, toen do
twee emigranten deze zeldzame col be
schouwden, „want u is zeker niet gewend
in zulk een salon te worden ontvangen;
maar de sansculotten hebben ons helaas
geen vrijheid gelaten in de keuzo onzer
residentie. Dit is het oudo duivenhok van
het klooster. Aan den kant, waar het bed
«staat, heb ik het hokje weggenomen, aan
de andere muren heb ik ze laten z:lkn en
zij zijn niet nutteloos. Wat de gaten be
treft, waardoor de duiven vroeger in en
uit vlogen, die licb ik met eenige
plankjes dichtgemaakt. En ziet eens, hoo
gemakkelijk ik het hier lub! Hot is ecu
waar observatorium. Ik heb uitzicht naar
allo kanten en men kan mij niet overval
len Maar ik verzoek u, plaats le ne
men! Ik heb helaas maar één stoel, dien
ik den oudste van u aanbied: de nndcro
moge op het bed gaan zitten, dan kuiv en,
wij naar hartelust mot elkaar spreken
„Inderdaad", zei graaf Bercleaux. ur-
wijl hij op het lied plaats nam, „wiJ ::^u
hier uitstekend verborgen. Nu moot u e:ni
ter- ook weten, met wien u te uccn liem.
Vergun mij daarom, dat ik u den heer an
Vassiéro voorstel, een vroegeren ofiicier
Tan het regiment "Vlaanderen, w.aann is
ook de eer heb gehad te dienen".
(Wordt vervolgd).
