0 0 0
OM TE LACHEN.
ricüten. Dan waren je dagen niet geteld.
Hel kolenstof zit in je liuid. Met mij is
het ook zoo gesteld. Ik kan mij wasschen
zooveel ik wil, do zwarte en blauwe stre
pen, de zwarte mijnworm zit in mijn vel...
ook ik ga niet vlugger dan jij.
Ja, die kolenmijn heeft ons beiden
erg verranseld. We zijn naar den drom
mel.
Hier, als om zijn geleider gelijk te ge
ven, struikelde de oude witte over een dik
ken kei en viel bijna neer.
Hola, zei Kasper, je hebt wel een bor
reltje te veel in je kraag of heeft de groote
lucht je bol dol gemaakt? Nog een beetje
geduld, oude, wij zijn er bijna; dan kun
je rusten.
Zij gaan, de een achter den ander, maar
langzamer, Kasper voelt zich erg vermoeid
en het oude paard kan niet meer. Kasper
heeft gelijk, heel zijn leven had hij zich
in de mijn afgejakkerd; nooit de zon, noch
de natuur te zien; niet wetend als men af
daalt of men nog terug naar boren zou
komenmet enkel als verstrooiing Zondags
wat duivensport, een kaartspel en een fuif-
partijtje met S. Barbara, de patrones der
mijnwerkers, of'met de dorpskermis. En
dit heeft de oude witte, die een dier is, nog
nooit gehad.
Ze waren bijna, aan het pachthof je van
zijn broer gekomen, dat netjes tusschen
boomen achter het nederig dorpskerkje ge
legen was.
Kasper bleef stilstaan en keek met wel
behagen naar het fraaie huisje, en den
boomgaard. Het oude paard, dat hij bijna
voort had moeten sleepen, hijgde en zwoeg
de. !t Kon «bet eene been niet meer voor
het andere krijgen.
Arme oude, denkt Kasper. Ik geloof
dat. het niet lang meer met je zal duren.
Eindelijk, daarginder achter de schuur,
daar is de boomgaard met hoog groenend
gras. Voor Kasper de nieuwe zetel in den
schaduw der bloeiende fruitboomen.
HGla, vooruit'witte, zuchtte Kasper*
Ik geloof waarachtig, dat ik 't arme beest
dragen moettoe, nog, eenige meters.
Het oude dier is dood-op; het zweet
blinkt op zijn huid; een beetje schuim wit
op zijn lippen en zijn omgekeerde wim
pers ontblooten dedoode oogen. Nog
richt het beest het hoofd omhoog en lijkt
nu begeerig de frissche veldlucht op te
snuiven.
Een kleindochtertje schreeuwt met op
geheven armpjes:
O, grootmoeder, kom zien, daar komt
grootvader met een mooien „knol"
De oude vergeet nu zijn vermoeoenis.
Ja, mijn kleiue lieve, een mooie „knol"
Doch men zal erg voorzichtig met den
ouden knol moeten omgaan, die zooveel
Jaren met grootvader gewerkt heelt
Op een keer voelt Kasper zich zoo sterk
achteruitgetrokken, dat hij neerstrompelt.
Do toom scheurt en de oude mijnwerker
ligt neder in de gracht naast den „ouden
witte", die de vier pooten even nog in de
hoogte steekt. Het kleine meisje lacht:
De knol is dronken, grootmoeder, moe
der komt zien.
Een jonge vrouw komt lachend buiten en
de oude Trouw Kasper kijkt buiten door
het raam. Kasper ziet hen niet; met tra
nende oogen ziet hij naar het, arme beest
dood van vermoeienis; w.ellicht gestorven
van de jonge frissche lucht en het nieuwe
licht.
Kasper heeft zijn pet afgenomen en
staat moedeloos naar het paardenlijk te
staren, alsof hij bij het graf stond van een
dooden mijnwerker:
Wel, „oude witte". Toe „oude witte".
Maar dood, morsdood was het versleten
dier,
UIT DE RADIO-WERELD.
Radio in de Poolzee.
De „Westminster Gazette" deelt mede,
dat de Noordpool-expeditie, onder leiding
van kapitein MacMillan, die met haar schip
de „Bowdoin" bij Etah in Noord-Groen
land is ingevroren, in voortdurende draad-
loozo verbinding staat met verschillende
stations, waaronder het Engelsche station
leafiold.
Ook de omroep van Glasgow en de Ame-
rikaansche broadcastingstations worden
heel gocu ontvangen.
Inderdaad een prettige afleiding voor de
mannen, die zich daar in den langen pool
nacht willoos door de stroomen moeten la
ten voortdrijven.
Voor degenen, die willen trachten con
tact te. krijgen met de Bowdoin die,
naar men weet, ten Noorden van Groen
land in de IJszee is vastgevroren dec-
len we mode, dat WNP iederen Maandag
ochtend om G 20 een bericht van 500 woor
den omtrent de lofgevallen der expeditie
uitzendt, gewoonlijk op een golflengte van
220 M ofschoon vermoedelijk zoo nu en
dan ook 1S5 en 300 *M. gebruikt worden.
Ga!'*orni«che radio-programma's
op Honoloeloe.
De groote kosten, die verbonden zijn aan
liet uitzenden van werkelijk goede drr«ad-
looze concer'en, maken de toepassing van
z.g. etappen-transmissie gewenscht. Spo-
c'aal voor landstreken waar men desnoods
op de kosten niet zui letten, doch wier geo
grafische ligging op den aardbol het nu
eenmaal onmogelijk maakt dat artisten
met een klinkcndcu naam er zich langdu
rig en in voldoenden getale ophouden.
Tot deze oorden mag Honoloeloe, in den
Stillen Oceaan worden gerekend. Wel is
waar beschikt men daar uit de eerste hand
over do melancholische guitaar-barcjs, de
dichters en componisten van do Hawaiian
Songs, doch zelfs daarmee is op Honoloeloe
geen g>heelen radio-avond te vullen, afge
zien nog van het universeele fatum "der
propheten, die in hun eigen land niet ge
oord worden.
De „Hnnohulu Advertiser" plaatse te Ko-
ko Head aan de kust een speciaal korte
golf ontvang-station, voorzien van een z.g.
Bc-verage-antenne. Dit is een lage cen-
draads-antenne van bepaalde lengte en
vooral zorgvuldig uitgezet in de richting
van het te ontvangen station. Op deze an
tenna werden de draalooze concerten opge
vangen van Los Angelos en Kansas City.
Dc ontvangen telefonie en muziek werden
vervolgens in een versterker flink aange
sterkt en vandaar via een pl.m. 20 kilome
ter lange kabel naar Honoloeloe gevoerd.
Hier was de aankomende telefonie krach
tig genoeg, om den localen zender te mo-
dideeren.
Het programma van twee krachtige om-
roepstation9 aan Amerika's Westkust,
werd ten slotte op de eigen golf van het
Honoloeloe-station over de Hawaiian-eilan
den verspreid.
Het draadlooze compas.
Draadlooze positiebepaling van een
schip op zee. geschiedde tot dusverre met
behulp van twee land stations die op beken
den afstand van elkaar lagen. Beiden Dia-
ten den hoek, die de richting van de ont
vangen teekens met het Noorden op den
kompasroos maakten en leidden daaruit de
positie van het schip af.
Hoeveel gemakkelijker zou liet met ge
weest zijn, wanneer het schip geheel zelf
standig uit de richting van liet ontvangen
geluid zijn positie ten opzichte van het
zendstation kon uitvinden. Aan deze op
lossing stonden t-ot dusver drie bezwaren
in den weg: le. de ijzermassa's van hot
schip, die storende aflezingen teweeg braoh
ten; 2e. de moeilijkheid een passende op
hanginrichting voor de te gebruiken raa ra-
ante mie te vinden en 3e. de onmogelijk
heid om slechts uit één richting te kunnen
ontvangen. Deze bezwaren zijn wat de
eerste twee betreft, thans door „Telefun-
ken" opgelost, terwijl he-t derde door de
resultaten der onderzoekingen van Mar
coni's W. T. Cy. op het gebied van ont
vangst. volgens de hartvormige figuur is on
dervangen.
Bij een proefvaart, die het Duitscho
stoomschip ^Panther" op de Elbe hield,
konden tal van prachtig kloppende plaats
bepalingen worden gemaakt:, met een
maximum foutwijzing van 0.7 graden plus
of ruin.
Een interessante proef werd genomen
met het opsporen der positie van in nood
verkeerendo schepen. Een gefingeerde
schipbreuk had plaats, waarbij het rehip
in nood vooraf afgesproken signalen gaf,
zonder dat het met liet radio-kompas uit
geruste schip de plaats van het eerste wist.
Nadat de richting was bepaald, waaruit
de signalen kwamen, werd de hoofdtele
foon overgereikt aan den roerganger. Deze
kreeg "opdracht, alleen dien koers te va
ren, waarin hij geen geluiden in de tele
foon waarnam.
Niettegenstaande den dikken mist, kon
het proef schip zonder tijdverlies worden
opgespoord.
Men had ook den roerganger opdracht
kunnen geven in een koers te sturen waar
bij hij een geluidsmaximum in de telefoon
waarnam en de instrumenten" 180 gr. om le
calibreeren. De ervaring leer'
een geluid sminimutn zich gemakkelijker
laat herkennen dan een geluidsmaximum.
Vandaar deze regeling.
Een nieuwe belangrijke verhooging van
de veiligheid ter zee!
Draadlooze perspectieven.
Televisie.
Volgens prof. Fournier Dalbe, een voor
aanstaand Britsch geleerde, staat de we
reld aan den vooravond van een grooten
webenschappelijken vooruitgang in de rich
ting van de „televisie", waarbij hot moge
lijk zal zijn op grooten afstand te zien,
zooals men thans bij draadlooze telefonie
geluiden op verren afstand kan lioorem
De professor verklaarde aan do „Daily
News" dat hij gelooft, dat de televisie
het draadloos zien dit jaar zal tot stand,
komen. „Ik wil er mijn geheele weten
schappelijke reputatie onder verwedden.
Ik l>en er zeker van. Ik geloof, dat de te
levisie, in den aanvang wat vreemd, een
der wonderen van de British Empire ten
toonstelling zal zijn, die binnen eenigo
maanden zal worden geopend."
Fournier Dalbe is een erkende autoriteit
op dit gebied en is bekend om zijn uitvin
ding van de optophone, welk toestel blin
den in staat stelt te lezen door middel van
hun gehoor en van de tonoscope, welk toe
stel een rede verstaanbaar maakt voor
dooven.
Tot zijn verdere uitvindingen behoort
zijn verbetering van het toestel tot het
verzenden van fotografieën langs draad-
loozen weg uit een vliegtoestel. Wanneer
een vlieger een foto heeft genomen, doet
hij deze in een toestel, dat haar Ontwikkelt
en in minder dan een half uur wordt de
foto door den ether naar de vliegbasis te
land overgeseind.
De Noordpoolvlucht.
Luchtschepen zijn
ongeschikt.
De commandant M. O. Cra-ry van het
Amerikaans che luchtschip Shenandoah
heeft gerapporteerd, dat het schip onge
schikt is om den aanstaanden zomer naar
de Noordpool te vertrekken.
Hij waarschuwt het Marinedc parlement,
dat het luchtschip, als het besluit om het
aan de expeditie te doen deelnemen, ge
handhaafd wordt, niet zal terugkeeren.
Zooa-ls bekend is, staat de voorgenomen
tocht der Shenandoah in verband mot
Amunc!sen's plannen. Deze wil n.l. met an
dere Amevikaansche en Noorsche officie
ren in drie aeroplaans naar de Noordpool
vliegen, terwijl de Shenandoah als *mlp-
schip zou dienst doem
Een der Engelsche bladen verneemt van
haar Kopenhaagschen correspondent dat
een vertegenwoordiger der Fokker-fabriek
te Amsterdam, evenals de ingenieur Milatz
Dornier uit Friedrichtshafen naar Kopen
hagen zouden ziju vertrokken om te onder-
htondelen over den aankoop van vliegma
chines voor Amundsen's poolvlucht. Ook
Amundsen zelf wordt aldaar verwacht ten
einde aan de besprekingen deel te nemen.
Op verzoek om nadere inlichtingen deel
de de firma A. H. G. Fokker mede, dat dit
bericht niet geheel juist. was. Haar verte
genwoordiger majoor Johnsten l>e zoekt
toevallig Kopenhagen op zijn doorreis naar
andere landen; mogelijk zal hij daar ook
den heer Amundsen spreken. Overigens is
nog absoluut niet bekend, welk© toestellen
Amundsen wil aankoopen.
Er was eens een kip, die voor het eerst
een ei moest leggen. En zij sprak tot een
andere kip: „0-' wat worcl ik akelig, akelig,
ak, ak, aak, akelig"; en het oi was er.
„Nu", vroeg har buurvrouw, „wat dacht
je wel?" „O!" zei de kip, „ik dacht dat
ik do, do, doooood. ging".
0 00
Een heer liep met zijn 5-jarig zoontje
's avonds in den tuin te wandelen in den
maneschijn. Do maan stond in het kwar
tier. Het jongetje liep maar aldoor naar
do maan te kijken, zoodat pa er zich over
verwonderde. Opeens vroeg het ventje:
„Pa, zijn er ook muizen in den hemel?"
„Weineen, jongen",sprak pa, „hoe kom
jo aan zoo'n vraag?" „Well" zei het man
netje, „verleden week heb ik ook do maan
gezien, en toen was ze zoo mooi rond, cn
nu is er een heel stuk af!"
Een werkman kwam in Antwerpen een
estaminet binnen en vroeg voor zijn mid
dagmaal brood en worst, hel welk hem
spoedig door den waard werd voorgezet.
Terwijl de man zijn worst aan stukken
sneed, vond hij er een stuk hout in. Hij
'ging kwaad naar de waard toe. duwde
hem het in de worst gevonden stuk hout
onder den neus en zei: „Ehwel, bras! d t
ge me hondenworst te eten gcèft, dat :s
tot daaraan toe, maar, dat ge ook de
stukken van het kot in den worst hakt
dat is gemeen, zulle-'
Toen Pieterse aan L ontbijt z:jn och
tendblad doorzag viel zijn oog plotseling
op zijn eigen overlijdensadvertentie. Woe
dend schelde hij dadelijk een kennis aan
de krant op.
„Zeg, heb je die advertentie van mijn
overlijden in jullie ochtendblad gezien?"
schreeuwde hij in het toestel
„Jjawel", klonk het ©enigszins zenuw
achtige antwoord, „waar -aar telefo
neer jo vandaan0"
„Kom eens hier. iongfAe? bent weer
zoo ondeuaend geweest, hoor ik. Wat moet
ik je doen?"
„Zouden we niet een vredesconferentie
beleggen, pa?"
l/ïbe-a-To Propagandist: „Zeg John. ik
heb vernomen dat je tegen ons gestemd
liebb bij de laatste verkiezingen. Tk be-
griip niet hoo jij 'n reactionair knnt zijn."
John: „Wel, da' mot jo toch begrijpen:'
Kijk, mijn vader was 't en mijn grootvader
was 't, en mijn overgrootvader was 't ook."
Propagandist: „Zoo! En als nou jo
vador 'n idioot was geweest en jo groot
vader ook, en je overgrootvader ook?"
John (dood-lakoniek)„Wel, meneer, dan
was ik mogelijkerwijs 'n liberaal geweest."
Een boer zegt tot 'n kameraad: „Krelis,
onze zeug hèt gebigd. Als gij raait hoe
weel jongen zo het, kriegt ge ze allo veer
tien!"
Den volgenden avond liet hij 14 eieren
met spinazie opdisschen en er bleef er
maar één over, voor „l'honneur du plat".
Anecdotes van beroemdheden.
Gebeurde in New-York. Een kunstenaar
van internationale rernda'ie, wiens naam
wij, op verzoen, vers wij en, weru n-.r enq
impresario aangezocht zich ln i-o:r.n
op oen, soiréo die een der u. s
in do Amerikaansche boord-;?- ~imen
vriendon venschto aan t-» I
't -Honorarium dniww'
door den impresario onmiddcVilc goed ge
vonden. Maar voegde de man er een
beetje verlegen aan toe, Mr. X. wensch;e
u niet als gast te ontvangen. Er wordt aan
•het souper geen plaats voor u gereser
veerd. De bedoeling is, dat ik u in den
loop van den avond naar binnen geleid, en
u met enkele woorden bij de gasten intro
duceer. Dan zingt gij de drie liederen, die
wij overeengekomen zijn en daarna kunt
gij verder over uw tijd beschikken.
„Ah zoo, is dat de bedoeling", merkte
de zanger op.
„Ja, het spijt me maar..."
,»Spijten? Spijten? Maar mijn beste
vriend, geen verontschuldigingen, wat ik u i
bidden mag. Ik was juist van plan te zeg-
gen dat ik onder deze omstandigheden met
een honorarium van z^s honderd dollars
méér clan tevreden b?n".
Een goede eetlust.
Koningin Isabella II van Snaire ban.
altijd een goeden eetlust. Zij huurde eens
vertrekken in oen Zwitsersch hotel en de
eigenaar, die wist hoezeer de koningin
van lekker eten hield, gaf haar liet beste,
wat hij geven kon.
Den volgenden morgen kwam de hotel
houder vernemen, of H.M. tevreden was
over het opgedischte. Het antwoord was
bevestigend en vooral het gerecht van
vier spiegeleieren met spinazie was do
koningin bijzonder goed bevallen: alleen
■werd hem te verstaan gegeven, dat er niet
genoeg van was geweest. j
.1
Kunnen wij onze ei<r«n stom hcoren?
Neen. Gedurende ons geheele leven
liooren wij haar anders dan andereu dit
doen. Men is daarop opmerkzaam ge-,
worden door do uitvinding van de pl:ono-<
graaf, wijl bleek, dat men uit een nhono-i
graaf zijn eigen stem niet hork?" Ac. Do
zaak is betrekkelijk eenvoudig te verkla-?
ren. Do spreker verneemt zijn stem niet
uitsluitend door de lucht, zooal's de toe<
hoorder, maar ook door zijn lichaams.
dcelen, tusschen de spraakwerktuigen cn
het gehoorslakkenhuis gelegen. Het door,
die lichaamsdelen overgebrachte geluid!
heeft een ander timbre dan het door do
lucht overgebrachte; de toehoorder ver-,
neemt alleen het laatste, terwijl de «pre-*
ker beide geluiden dooreen gemengd
hoort.
Hoe vreemd Jiet klinken moge: een
raensch kan alleen te weten komen, hoo
hij spreekt, als zijn stem van buiten-af,
dat is door middel van een zuivere pheM
nograaf, tot hem komt. .1
P0LITiE-UP-T0-DATE.
b. Thuis.
EENVOUDIGE OPLOSSING.
„Nu heb je geen olio maar benzine door de
haringsla gedaan
Do waard: Hindert niet. Schrijf op do
spijskaart: haringsalade a la tuf-tufl
Do New-Yorker psycholoog en criminoloog. Krainz heeft geconstateerd, dat alle
misdadigers bijgeloovig zijn. Nu dc misdadigerswereld haar laatste respect voor de
politie "verloren heeft, is het te wachten, dat 's nachts de agenten als geest vermomd
zullen survgilleercn.
DE KRACHTMENSCH.
IN HET RESTAURANT „DE SPORT".
„O Jodocus, nu heb ik de tweelingen door el
kaar laten komen, en weet ik werkelijk niet
ineer, wie Luus en wie Lous is!
Pa, de Professor: "Wacht, tot zo 't zelf zeggen
kunnen.
