Tweede Blad De laatste der Czaren. Donderdag 27 Dec. 1923 DE'FEHS DE KABINETS FORMATIE. ÏÏ.M. de Koningin heeft, zooals wij nog 5n een gedeelte onzer oplage van Maandag Iconden mededeelen, door bemiddeling van de hecren mgr. dr. W. H. Nolens, inr. V. II. Rutgers en mr. J. Schokking aan de rechterzijde in de Tweede Kamer der Sta- len-Generaal opdracht gegeven tot vor ming van een kabinet. Do Maasbode schrijft hierover: Het is wel een zeer ongewone procedure welke in dit derde stadium der pogingen tot Kabinets-formatio zal worden gevolgd. Want een opdracht ten dezen aan een combinatio van politioko groepen, of wil men aan oen driemanschap uit de respec tieve Kamerfracties, was in onze parlemen taire geschiedenis tot op heden niet bor kend. Uit deze ongetwijfeld als noodmaatregel te beschouwen gestie van H.M. do Ko ningin blijkt intusschen wel, dat werkelijk geen andere oplossing der crisis mogelijk mag worden geacht dan de vorming van een nieuw rechfech parlementair Kabinet. Wat wij van meet af hebben bepleit en een en andermaal is beproefd door de beide formateurs, tot nu door het Hoofd der Staat aangewezen, zal nu, dezen keer langs een ongewonen weg, min of meer worden geforceerd. Want bet is duidelijk, dat ditniaal van oen mislukken geen sprako* mag zijn. Deze daad van Hare Majesteit wekt den in druk, alsof Zij aan do groepen, <lie nog maar aldoor in oneenigheid den tijd ver doen, wil beteekenen dat er nu een eind aan dient te komen en zij met voorbijzien van persoonlijke gevoeligheden om 's lands belang hebben te denken. Wij twijfelen er niet aan, of do wenk zal begrepen worden, wij durven zeggen: is reeds begrepen. „Een blijde Kerst-boodschap!" aldus besluit de „Msbd." Do Residentibode noemt het oen „allesbehalve prettige Kerstboodschap". Wo willen ronduit erkennen, zelden voor een zóó moeilijke laak te hebben ge staan als bij de voorlichting onzer lezc-s bij dit bericht, dat ons zelf, ook na her haaldelijke lezing, een onoplosbaar raadsel lijkt. Een opdracht tot formeering van een kabinet ais hier gegeven wordt, is, zoover ons geheugen reikt, in de parlementaire geschiedenis van ons lancl nog niet voor gekomen. Tot nu toe werd de formatie van een kabinet aan oen bepaald persoon,, hetzij hij een parlementariër of ex tra-pa rlemcn- tarier was, gegeven, maar oen kabinets opdracht aan een geheele politieke partij, of liever gezegd: aan en groep van poli tieke partijen, is nog „niemals dagwesen". Wordt thans de allesbhalve aanhevelens waardige gewoonte ingevoerd, dat het rar- lement zelf zijn ministers benoemd in plaats van de Kroon? Of heeft H.M. do Koningin, nu voor Haar elke oplossing der crisis onmogelijk schijnt, de vollo verantwoordelijkheid voor deze situatie gelegd op de rechterzijde, die met oen sterktcv an 59 man niet in staat is een kabinet to formoeren? Hoe dit zij. twee dingen zijn met stel ligheid uit deze duistere opdracht te con- cludeeren: Allereerst, dat deze derde opdracht van H.M. de Koningin ons geen oplossing brengt van de crisis, die, tot groote schade' van het algemoen belang, reeds veel te lang duurt. En ten tweede, dat de regeeringskaros zóó vast geloopen is, dat zelfs H. M. do Koningin geen oplossing meer ziet. Dit zijn voor ons de twee ccnigc posi tieve feiten in deze allesbehalve "prettige Kerstboodschap aan het Noderlandscho volk. FSUILLËTOJ4 (Historisch verhaal uit het hcdcndaagscho Rusland). •door Narrator. '43) Deze jongeling was nog slechts 17 jaar «u schreef op dien leeftijd reeds gedichten, die hem een plaats gaven onder de groot ste litterators van Rusland. Hij was, zoo als thans nog do meest bekende Russi- scho litterators verklaren, een litterair genie en zou waarschijnlijk Rusland's grootslo dichter zijn géworden. Prins Joan was gehuwd met prinses Helena van Servië, die naar Perm was ge komen om de hallingsohap met haar man tc doelen. Al deze leden der Romanof-familie zijn te Perm vermoord, juist een dag na het drama, te Jckaterinenburg. waaruit op nieuw weer duidelijk blijkt, dat do moor den op de Russische Gzarenfamilie van uit oen centraal punt zijn verordonneerd. De bovengenoemde zes leden der fami lie Romanof, benevens een gezelschaps dame en een kamerheer waren opgesloten in de dorpsschool van Alapajefsk, een plaatsje in de nabijheid van Perm. In den nacht van den lTden op den 13den Juli 1918 kwamen hun bewakers ben precies dezelfde boodschap mededee len, die Jankei Joerofski den vorigen nacht te Jekatcrinenburg aan de Gzaren familie had medegedeeld, n.l. dat er voor 3.en gevaar dreigde, dat da Tsjechen op En die, voor de rechterzijde in het bij zonder, wel beschamend is. Het Vaderland is erg boos. Het blad schrijft: Deze opdracht om een Kabinet te for- meeren aan de Rechterzijde, en niet aan oen persoon, is een unicum op constitu tioneel gebied en een zeer bedenkelijk uni cum ook. Zoo bedenkelijk, dat wij er niet voetstoots geloof aan kunnen schenken, cn aan eeno onjuistheid in de medcdeeling ge looven. Denkelijk zal de Kroon aan de H.H. Nolens, Scliokking en Rutgers verzocht hebben om advies over de opdracht tot for matie aan iemand, die zij alie drie, na overleg gepleegd te hebbn met hunno res pectievelijke clubs, als zoodanig bogee- rend, of wil men liever, waarbij zij allo drie zich hebben neergelegd. Maar als de Kroon de formatie had opgedragen aan do GO, zou zij daarmede van een recht, dat Haar toekomt, afstand hebben gedaan, en zouden onze constitutioneele instellingen oen deuk major hebben gekregen. Eeno Kabinetsformatie, opgedragen aan eene politieko partij of aan cene combina tio van politieke partijen, wordt niet door ons bestreden als iets formeels maar als een constitutioneelo fout van belang. De Nieuwe Ro 11. Gr t. is niet min der uit haar humeur, en dit liberale or gaan schrijft (voorbarig en overdrijvend; vergelijk wat wij elders opmerken): Zoo komt alles op z'n kop te staan. Cri- tiek kan van „do rechterzijde" niet mc?r worden verwacht, want door critiek zou de kamermeerderheid haar eigen werk af breken. Haar recht van controle wordt schijn, want wat zij controleert, zijn niet eigen regeeringshandelingen, doch de be wegingen van de marionetten, waarvan „de rechterzijde" de touwtjes vast houdt. V/at zij controlceren kan is slechts, of do bepalingen van het „accoord", niet waar? dat, alvorens deze nieuwe forma teur zijn opdracht aanvaarden kan, wel deugdelijk op schrift zal worden gesteld, nauwgezet worden nageleefd Kabinels- of portefeuille-kwesties kun nen niet meer worden gesteld. „Onaanne melijke" amendementen zijn er niet meer Hoe zou dat? Niet de regee-ring zal verder •d6 leiding geven, doch de Kamermeerder heid, naar wier pijpen de ministers zullen hebben te dansen. De ministers worden de onzelfstandige uitvoerders van don wil „der rechterzijde". Het wordt niet langer de vraag, of de Kamer nog wel het pro gram der regeering cn de maatregelen, die daaruit voortvloeien, zal steunen, doch of de regeering oen gewillig werktuig in de hand der kamermeerderheid blijft. -Is deze van het laatste soans niet overtuigd, dan jaagt zij den minister of de regeering weg, zonder meer. Zet zij één minister over boord, dan kiest alweer, niet de regeering, doch do kamermeerderheid een ander en draagt dien aan do Koningin ter benoe ming voor. Immers, de homogeniteit in het kabinet is niet langer iets, dat in het kabinet zelf wortelt, en door een premier- formateur is verzekerd, doch iets, dat van buiten af door „de rechterzijde" erin ge bracht is. Het U t r. D a g b(lib.) verheugt zich over den thans gedanen stap, die de con stitutioneele gezindheid Yan onzo lancls- vorstin aldus het blad ten duidelijk ste openbaart. Overigens betwijfelt het blad vooralsnog of die genomen maatregel een oplossing beteokent. „Want de drie rechtsckc partijleiders hebben geen verdere taak dan hunne vol gelingen tot den eenstemmigheid tc brengen van een accoord en een program, eenstem migheid waarop alleen oen behoorlijk ge bouwde regeering kan berusten. En do hee ren Nolens, Schokking en Rutgers zouden niet. wezen, wie ze zijn, indien ze niet tot in den treure met die pogingen tot over eenstemming zouden zijn bezig geweest. Thans ocliter krijgen die pogingen dc sanctie eener uitspraak van het Hoogste Gezag. Het is niet aangenaam voor derech terzijde dat ze, voor liet forum der publie ke opinie moet worden geroepen tot haar plicht, maar juist gegeven de .beginselen die ter rechterzijde leven, mag men ver wachten dat op vermaan der Koningin het krakeel zal worden gestaakt". komst waren, zoodat zij met het oog op bun persoonlijke veiligheid naar een an der oord zouden worden overgebracht, n.l. naar do Siniatsjichin-werken. Zonder eenige argwaan namen zij plaats in de gereedstaande korobs (een Russisch voer tuig) en werden in" Noordelijke richting weggevoerd. Na oen afstand van 8 mijlen to hebben afgelegd, hield de stoet halt in het bosch, waar evenals te Jekatcrinenburg, oude ijzermijnen waren. Daar werden do ongelukkige slachtof fers uit do wagens gehaald, naar do mijn schacht gebracht, waar zo met hun bagage in do hand maar even moesten wachten. Na een minuut of tien gewacht to heb ben, kwamen enkele gewapende Letten naar hen toe, waarbij de aanvoerder hen mededeelde, dat de poging tot ontvluchting gefaald was, en hij daarom genoodzaakt was hen te dooden. Onmiddellijk hierop klonk een saivo uit de revolvers en vielen do ongelukkigen dood ter aarde. Hun lijken werden later in de mijnschachten geworpen. De Times-correspondent voegt hieraan toe, dat het daar zoo mogelijk nog wrec- der is toegegaan dan in Jekaterinenhurg. De moordenaars waren hier gowetcn- loozo Russische hoeren, die gedurende de revolutie uit de gevangenis waren ont snapt en zich daarna in dienst der roodo regeering hadden gesteld. Den 28sten October 1918 telegrafeerde Mr. Preston de Engelsche consul te Jcka terinenburg, dat de lijken der bovenge noemde vorstelijke personen cn hun ge volg, den 2Sslen September bij do herove ring Yan Aipajefsk door de witte garde in tüNüEüLAIfêD Uit de Textielnijverheid. Na een te Hengelo gehouden conferentie tusschen de burgemeesters van Borne, I.ibergen, Goor, Haaksbergen, Hengo-.o, Neede, Oldenzaal en Winterswijk ceuer- zijds en de commissie ad hoe uit de [abri- kanten vereenigingen en afgevaardigden van do textielorgauisaties Do Eendracht, Sml Lambert us cn Unilas anderzijds heb ben ter beëindiging van het hangende con flict de burgemeesters aan do werkgevers- en arbeidersorganisaties de volgende regeling ter beoordeel'tig toegezonden* 1. een overeenkomst wordt aafgegaan voor een jaar; 2. de loonsverlaging wordt terug gebracht tot 5 pCt., 3. i i het jaar, waarin de overeenkomst vaa kracht is, mag het aantal werkuren met 154 worden uitge breid: 4. gedurendo ten minsto 2G weken, mag niet meer dan 48 uur per week go- werkt worden; 5. aan do arbeiders worden 3 vacantiedagen in dat jaar gegeven met behoud van loon. Van de zijde der aibeulersorganisaties is daarop schriftelijk geantwoord, dat zij be reid waren deze voorstellen aio basis van onderhandeling tusaehon haar bestuur en de besturen der werkgeversorganisatie te aanvaarden. Alhoewel zij meenden tr op te moeten wijzen, dat sinds het uitbreken van het conflict de toestand ir textielbedrijf ziel) huns insziens in gunsiigen ziri gowij- zigd heeft en dus naar haar meening loons verlaging of werk 1 ijdverlenging nog min der noodzakelijk kan worden geacht.- Van werkgeverszijde werd een afwijzende hou ding tegenover de ter beoordeel mg toege zonden regeling aangenomen, onder medc deeling, dat de ondorw-rpelijke strijd niet gaat over verlenging van don werktijd, doch uitsluitend om 10 percent loonsver laging. In do Maandag gehouden conferentie van genoemde burgemeesters met de be sturen der voornoemlo arbeidersorganisa ties hebben deze laatsten, na uitvoerige be spreking, lo kennen gegeven, dat zij met genoegen hebben vernomen dat de werk gevers blijkbaar geen prijs meer stollen op verlenging van den werktijd en de strijd alleen gaat ovdr loonsvi'daging cn dat zij tc allen tijde bereid zijn deze loonsver laging aan een punt van bespreking tc aan vaarden, waarbij dan een langer werktijd en vacantiedagen buiten beschouwing wor den gela'en. Verlaging der vrachttarieven bij de Spoorwegen. Er komt 1 Jan. een belangrijke verla ging in het verveer van bestel-, ijl- en vrachtgoed, zoowel stukgoed als wagonla dingen op de lijnen der Ned. Spoorwegen en op de .Westlandsche Stoomtram Mij. Wij hebben oude en nieuwe tarieven eens vergeleken en kwamen toen tot de er varing dat do besparing zeer groot is, b.W bestelgoed van Deventer naar Naaldwijk groot 10 K.G. kost nu npg f 1-65 en na 1 Jan. maar f 1.15. Met vrachtgoed is liet evenzoo, 300 K.G. van Rotterdam naar Poeldijk kost nu nog f 5.65, na 1 Jan. f 5 20. De brandstoffenhandeiaars vooral zullen er van profiteeren. Wagonladingen steen- koln van 1045 en 100 ton van Sim- van 10 duizend kilo van Poeldijk of Naald- nen koet nu resp. f 56.50, f 238.50 cn f 497.50, maar na Nieuwjaar f 43.50, f 103.50 en f 387.50. Een wagon tomaten van 10 duizend iklo van Poeldijk of Naald wijk naar Rotterdam kostte nu aan r.poor- en Iramvracht £31.20 en na 1 Januari f 20.50. „Vad." Loonsverlaging spocrwegpersoneel. De minister van Waterstaat heeft zijn goedkeuring gehecht aan de verlaging van de tractementen en loonen van hot spoor wegpersoneel op 1 Januari met 10 procent Ssgsnesigds Sgrioisteja. ROOFMOORD TE CULEMB0RG. Een 7 C - j»a r i g e landbouwer en zijn zuster vermoord. Maandagmiddag heeft men te Culeinborg een moord ontdekt, die in den nacht van Zondag op Maandag gepleegd is. Op eeni gen afstand buiten het stadje aan tien do mijnschachten waren gevonden en vol ledig waren herkond. Zij werden in do onmiddellijke nabij heid ter aarde besteld in aanwezigheid eener grooto volksmenigte. Het onderzoek heeft ook hier duidelijk vastgesteld, wie yoor dezen even laffcnals hees tachtigen moord aansprakeijk zijn. De orclers waren uit Moskou gekomen langs denzelfden weg als bij clen moord op do Gzarenfamilie, n.l. van Jankei Swercllof via Golosjtsjckin en den commissaris Be- lohodorof. Deze bevelen werden hierna ten uitvoer gelegd door de commissarissen te Perm en wel speciaal door den commis saris van Justitie Soloviöf. Grootvorst Nicolaas, die in het begin van ons verhaal zulk een grooto rol heeft gespeeld viel als slachtoffer hij den af grijselijken moord gepleegd to Petrogad, die meer dan een half jaar later daar plaats had. De slachtoffers waren daar de Groot vorsten Paul Alexandrowitsj, Dmitri Con stanlinowisj, Nicolaas Michaelowitsj en Georgo Michaelowitsj. Reeds lang waren zij gevangen gehou den onder voorwendsel, dat zij voor de re volutionaire rechtbank terecht zouden staan, maar van eenig proces was nooit sprake. Den 29slcn Januari 1919 werden zij overgebracht naar do bekende Peter en Paul's vesting, waar zij den 30sten Ja nuari alle vier zonder eenig voorafgaand onderzoek of vorm van proces met revol vers werden doodgeschoten. Hiermede waren de laatste leden der familie Romanof uit den weg geruimd. Achterweg woonde de 76-jarige landbouwer Tb. van Wiggen met zijn ongeveer 60-jarige zusier in een afgelegen huisje. Eenigo per sonen kregen Maandagochtend tot hun ver wondering geen gehoor. In den middag werd de politie gewaarschuwd. Deze drong de .voning binnen. Al heel spoedig vond men het lijk van den landbouwer. Do zuster was ornstig aan het hoofd gewond. Zij werd in bewusteloozen toestand naar het ziekenhuis alhier overgebracht. Haar toestand was zor gelijk -en Maandagavond was het bewust zijn nog niet teruggekeerd. De verwondingen van den man wijzen er op, dat deze met een spade zijn toegebracht. Omtrent de juiste toedracht tast men in het duister. Er is sprake van twee perso nen, die Zondagavond omstreeks 11 uur toen de bewoners nog niet naar bed waren, het buisje zouden zijn binnengedrongen. Even waarschijnlijk is het, dat het geld geroofd is. Welk -bedrag dit vertegenwoor digt is nog niet bekend. Evenmin, hoe de moordenaars zijn binnengekomen. Het parket uit Tiel is Maandagmiddag per auto naar de plaats der misdaad, vertrok ken. Ook de politie-scheikundige, de heer Van Ledden Hulsonbosch uit de hoofd stad is per telegram ontboden. Eenigen tijd geleden werd in hetzelfde huisje een poging tot inbraak gedaan. Nader meldt „do Tel." o. m., dat er zich cenige feiten hebben voorgedaan, die in verband met het gebeurde als belangrijk vallen aan te teekenen. Het eerste feit is, dat ongeveer tien we ken geleden, terwijl beiden op het land wa ren om do kalveren te voederen een onbe kende het huisje is binnengeslopen en den bewusten zak met zilvergeld, ten bedrage van ongeveer f 400 uit de kast- heeft gesto len. De diefstal moet binnen een tijdsver loop van 10 minuten gepleegd zijn, Dat een bepaald perBoon met het vooropgezette doel om te stelen in den omtrek van de grijsge- pleisterde hoeve heeft gezworven en dat het niet een plotseling opgekomen gedachte ran een landlooper is geweest, ligt voor de hand. Eerst twee dagen na- het gebeurde deed v. Wiggen aangifte bij commissaris Blok. En le politiechef, die de gevaren kent van het alleen op 't land wonen, heeft het tweetal vreten te bewegen betere sloten op de deu ren te doen aanbrengen. Hij zelf zorgde er voor, dat Van Wiggen 'n hond kreeg en dat extra in de nabijheid van den Achterweg gesurveilleerd werd. Het tweedo feit is, dat Donderdagavond jl. door een onbekende uit het schuurtje achter het huis zes jonge beesten en een paard naar buiten zijn gedreven, zeer ver moedelijk met de bedoeling ze den boom gaard in te laten loopen en de bewoners uit de hoeve to lokken. Dit laatste is gelukt. Maar de vrouw, die bij het naar buiten loopen een hooischelf passeerde zag daar achter een man staan, gekleed in een gele, althans lichte jas, welke persoon daarop snel is verdwenen. Maandagmorgen omstreeks acht uur kwam een postbode een brief brengen. Hij klopte aan, maar er kwam niemand naar buiten. Daarop begaf hij zich naar den overkant cn reikte den brief bij een buurman aan, wiens boerderij op eenigen afstand van den straatweg is gelegen. Des middags om halfvier kwam ten einde karnemelk tc halen, een tweede per soon bij de bewuste hoeve en vond deze nog gesloten. Daar l.ij vermoedde, dat er iets niet in den haak was, waarschuwde hij een neef, Nico van Wiggen. Juist waren ze van plan de deur open te breken, toen ze een zwak gedeun hoorden. Ze verschaften zich toegang cn vonden vlak achter de deur. op den vloer van do keuken Gerritje van Wiggen. Zij had een grooto bloedende wond over het hoofd, De twee mannen hoorden haar nog zeggen: Toon, steek ze mot je mes. Daarna verloor zij het be wustzijn. De politie werd gewaarschuwd en onder leiding van commissaris Blok werd een on derzoek ingesteld. Een plaatselijke medicus verbond do vrouw en in levensgevaarlijken toestand werd zij per raderbraiicard naar het Ziekenhuis vervoerd. Maandagavond was het bewustzijn nog niet weergekeerd, doch gistermorgen is zij overleden. Toen dc minnen binnentraden hébben zij tevens waargenomen, dat dwars over het lichaam der vrouw een bebloede spado lag. Men vend Toon van Wiggen op den deel Behalvo dezo vorstelijke personen zijn tal van anderen, die op eenigerlei wijze tot de. Gzarenfamilie in relatie hadden ge staan op wreed'e wijze vermoord. Op 1 September 1918 was dit schrikbe wind afgekondigd dus enkele maanden na do moorden te Jekaterinenhurg en Perm. Het officieelo Bolsjewistische blad „Iz- vestya" verklaarde, dat het proletariaat op een dusdanige wijze z-ou optreden, dat do geheele hourgeoisio zou lieven. En de „Krasnaja Gazeta" (d.i. de Roo do courant) sohreef op 1 Sept. 1918: „Wij zullen onzo vijanden hij honderden tege lijk om het leven brengen. Zij zullen ver drinken in eigen bloed". Dat -dit geen ijdelo woorden waren leert óns het verhaal nog van zekeren Yolkof, oen kamerheer van den Gzaar, die met veel moeite aan de handen der heulen is ontkomen. Dezo deelt daarvan o.m. het volgende mede: In den nacht van 3 op 4 September 1913 werden wij met ons achten uit de gevan genis geleid, n.l. Mej. Schneider, gravin Hemicoio, do vrouw van kolonel Zn?.me re f, ik zelf en vier anderen. Wij werden omsingeld door 22 Letten, gedeeltelijk Magyaren. Aangezien men ons had verteld, dat wij zouden worden over geplaatst naar een andere gevangenis droe gen wij onzo luttele bezittingen bij ons, doch toen wij bemerkten, dat men ons buiten do stad bracht, bemerkten wij, dat ons laatsto uur was geslagen. Do vrouwen onder ons konden deze ge dachte bijna niet verdragen en sleepten zich met moeite voort door het dikke slijk Teen wij eenige mijlen hadden afgelegd liggen, met do voeten tegen de keukendeur. Due zware slagen op het hoofd hebben een; einde aan zijn leven gemaakt. Een trof den schede], do ander do kaak en de derde do slaapstreek. De verwondingen waren inder daad afgrijselijk cn het is waarschijnlijk, ■dat de dood intrad op de piek, waar do man stond toen hij de slagen ontving. Het bloedverlies is blijkens sporen op den cementen vloer zwaar geweest. Aanvankelijk dacht dc politie, dat al het geld verdwenen was. Dinsdagmorgen echter toen de bedden werden afgehaald, vorid men. in dat der vrouw haar eigen geldkistje, dab ongeopend was en een paar honderd gulden inhield. Het kistjo van den man werd opengebroken en natuurlijk ledig gevon den naast do tafel. - Het voorwerp, waar mede de braak gedaan werd is een pock, die in do nabijheid lag en waarop ook spo ren to vinden waren. De bloedverwanten achten het vrij zeker, dat het kistjo een bedrag van op zijn minst 7 k 8000 gulden heeft ingehouden. Rest o.a. nog de hond, die binnenshuis Was. Te verwonderen valt het niet. dat het gekef van het beestje niemands aandacht heeft getrokken. De politiehond gaf aanvankelijk hoop. Men gaf hem luoht en liij liep deD boomgaard in om met een grooten omweg weer op den Achterweg uit te komen. Dit spoor zal wel niet foutief zijn, daar het niet waarschijn lijk is, dat de daders van de wegzijde hun operaties begonnen zijn. Daarna volgde de hend den weg opwaarts naar den Lekdijk daalde af en liep snuffelond de ark binnen van een zgn. „parlevinker", dat is iemand die levensmiddelen aan de echippers, die op de Lek varen, verkoopt. Do man een Fries van geboorte was niet thuis. Men spoorde hem op en bracht hem naar de hoeve om een confrontatie to* stand te brengen. Hij ontkende en was in staat een alibi te be wijzen. Ten tiide van den moord had 'hij zich in een café in Oulemborg bevonden. Het feit, dat de politie hem naar de hoevs bracht, was al voldoende om hem bij de be volking als den moordenaar te doodverven. Met dat al is het wel degelijk mogelük, dat de daders in z'n ark zijn geweest. Er zijn nog meer spoifïn, die er «lp wijzen, dat ze onder den Lekdijk zijn geweest en ver moedelijk met een bootje zijn weggevaren. Op deze sporen is ook de gedachte geba seerd. dat de daders een rijwiel in hun bezit 'hadden en dat ze in de ark op het veer oJ op een ander vaartuig gewacht hebben. We spreken hier van daders, ten eerste omdat zelden zulk een akkevietje door één persoon opgknapt wordt, ten tweede omdat de vrouw sprak van: steek ze met een mes, ten derde en dit is natuurliik het gewich tigste, omdat de sporen zulks uitwijzen. Gisterenochtond is nog een doosje mof f 1820 in de woning gevonden. Het onder zoek in een bepaalde richting moet een iet wat vasteren vorm hebben aangenomen. De commissaris Blok ontving eenige ano- n.vme brieven, die blijkens heb poststempel uit Culemborg afkomstig zijn. Een ooroep om inlichtingen voor het bureau aangeplakt, beeft tot dusverre weinig succes gehad. De landbouwer Yan Wiggen wordt (heden van zijn woning urt begraven. Het auto-ongeluk te Eindhoven. Omtrent hot auto-ongeluk op den Kleinen Berg te Eindhoven, waarbij een jongen werd doodgedrukt, kunnen wij mededeelen, dat de chauffeur v. d. M.. die in arrest was ge steld, weer vrij gelaten is. Deskundigen heb ben vastgesteld, dat den bestuurder geen. schuld treft. De stuurinrichting en de rem men bleken in zeer goede conditie te zijn, zoodat de oorzaak geweten moet worden aan de gladheid van den weg. Bij dit droe vige ongeval is een wielrijder nog ternau wernood aan een overrijding ontsnapt. Al leen zijn fiets werd beschadigd. Tel. De diefstallen van metaal te Rotterdam. Bij do firma S. A. Fles en Co. aan d« Baan te Rotterdam, zijn over een groot tijdsverloop honderden kilo's tin, oud ko per, antimonium en brons gestolen, te zarnen' voor een waaide van f 3000. Do diefstallen weiden op zeer geraffineerde wijze ge pleegd. De pakhuisknechts J. O. S., en J. v, d. H., die bij de firma werkzaam waren* deden op de pakzoldors heb metaal in zak ken, die zij daarna uit heb zolderraam op de binnenplaats van den caféhouder J. W. wier pen. Een vierde handlanger, D. v, d. H„ bracht de partijen dan bij een oplcooper op het Van Alkemadeplein. De beide pakhuis boden onze bewakers ons aan, de bagage voor ons to dragen. Ik begreep toen onmiddellijk, dat men ons wilde neerschieten, doch dat do kerels eerst hun buit in handen wilden hebben. Nu of nooit, dacht ik, en terwijl do sol daten bezig waren met de bagage, nam ik ■een sprong en ontvluchtte. Eenmaal over do sloot heen rende ik weg, maar do Letten gaven onmiddellijk vuur. Reeds hij het eerste schot werd ik ge troffen en stortte achterover neer. De sol daten dachten, dat ik dood was en lieten mij liggen. Ik hoorde daarop duidelijk een salvo on een gegil en begreep toen, wat er met mijn reisgeuooten was geschied. Eenigen tijd later trokken de beulen zingend weg en toen zij uit het gezicht ver dwenen waren, stond ik op en na 43 dagen zwerven kwam ik in de witte zone aan. Later wees hij do plek, waar do men- scheii neergeschoten waren en daar wer den ook do lijken gevonden en te Perm begraven. V/at betreft graaf Ta t is jol en Prins Dolgorocki weet men niet onder woïko omstandighc-dn zij ter dood zijn gebracht. Zooals onze lezrrs v.-eten worden dezo iwoe mannen, die de CzarentuTriiio in bal lingschap waven gevolgd, bij aankomst to .rek-;: rin «burg in de etadsgeyaiig «nisal daar opgesloten. Na dien tijd heeft :ue- xuana o >it iets me< r an bon gehoord, ter- tsiot voigty.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1923 | | pagina 5