Tweede Blad laatste derCzaren. Maandag 19 November 1923 UIT DE PERS DE VRIJHEIDSBOND WIL MEEDOEN. De Maasbode schrijft: lüfr. Dresselhuys, die na de chirurgi- fChe behandeling -welke hij onderging rich haast om zijn aandeel te hebben aan hut buiten-parlementair debat over de op lossing der Kabinetscrisis, ziet uiteraard niet gaarne, dat door den terugkeer van een rechtsch ministerie de toestand min meer bij het oude zou blijven. Daar voor toch heeft hij niet het odium van fen deel zijner partij op zich willen laden joor mee te helpen aan het om hals bren- ?n van do Vlootwet. Met een rechtsch Kabinet zouden we Ïulgens hem „in het moeras" blijven. Jeer lokt hem, volgens het gepubliceerde jiterview, aan een Kabinet ad hoe, dat rich louter zou interesseeren voor de ;coDomische en financieel© reconstructie, naar dan een parlementair ministerie, oor welks meerderheid de Vrijheidsbond raarne het materiaal zal aandragen. Het lijkt ons zeer onwaarschijnlijk, dat ,|o huidige formateur zelfs ten einde raad ook in die richting naar een oplossing weken zou; dat hij daarmee ons volk aan au stevig regeerkrachtig bewind zou hel- gn, zal wel niemand beweren. Men kan Vel met de noodige lyriek bespiegelingen iouden over een „nationaal-parlemen- lif' kabinet; docli de nuchtere werkelijk- moet toch ietwat anders zijn. Alleen op het stuk van economisch herstel al het heel wat voeten in de aarde heb- ii aan rechtschen en linkschen kant a homogene meerderheid te vinden. En ld al, dat men daarin slaagt, wat dan denken van een regeering, die do hoo- - m beginselen maar zoo lang opbergt? Overigens is bet oogmerk van den Vrij- eidsbond-voorzitter doorzichtig genoeg, [jj wil natuurlijk met een deel van rechts i zee, ten einde aldus de breuk in de Khfsche partijen, waarop al w^t links oudt dacht, te forceeren. Eu zoo iets noemt men dan: de natio- ilo gedachte over partij-egoïsme laten pieren. BINNENLAND i De Kabinetscrisis. De onderhandelingen. Van doorgaans goed ingelichte zijde ïrnemen wij aldus het „Hbld." it de stappen, tot heden door mr. dr. D. A. N. Kooien in do richting der oplossing 11 de regeoringscrisis gedaan, zich heb- la bepaald tot liet pogen, de drio gr'oe- m der rechterzijde lot elkaar te bren- Na met mgr. Nolens de mogelijkheden hebben nagegaan die de opdracht van M. tot oen kabinetsformatie kunnen sgunstigen, heeft do beer Kooien gecon- jl seerd met in den Haag gevestigde lei- ks der Ghristelijk-Historische en Anti- levolutionaire fracties. Deze besprekingen, die nog zullen wor- fen voortgezet, hebben uiferaard slechts in vooiioopig karakter, maar tot nu too iordt in Protestantsch-recbtsche kringen het welslagen van dr. Kooien getwij nd. De Anti-Revolutionaire Kamerleden men verzekerde ons dat geen enkele larvan kan worden uitgezonderd elen niet veel voor de vernieuwing der .htseho coalitie. Het Kamerlid mr. J. de Wilde, hoofdredacteur van de „N. Jaagsche Ct.", maakt zich van die ge- indheid dor A. R. leden van de Tweede lamer do tolk door in dat blad to ver ben, dat de tijd voor zijne partij is tornen om weder kracht te -zoeken in aar isolement. Buiten de Kamerfractie ian in anti-revolutionaire kringen an- re stemmen op. In ..De Rotterdammer" bepleit de hoofd acteur prof. mr. P. A. Diepenhorst, Knadering tusschon de groepen der diterzijde op oen goed accoord. Of- FSjJiSJLETChlM •Historisch verhaal uit het hedendaagsche Rusland), door Narrator. (Nadruk verboden). Zelfs de Doeina, die na tweemaal ont wilden te zijn, eindelijk een regeerings- sKirclerheid laad. opgeleverd uitte baar ifonhyaardiging over dit optreden der Moriteiten en buiten de Regeering om, i zij een deputatie aan van twaalf onen uit haar midden, die onder lei- van den president Redsjanko den 'zaar een request aanboden, waarin, in ^t belang van de rust van het land, werd gagel, dat de schuldigen, die dit •wdbad hadden uitgelokt, openlijk zou- k worden gestraft. Czaar, die Donderdagmorgen reeds ^sfer Calitzin had laten ontbieden en jirag tegen hem was uitgevaren, ontving deputatie^ nog Donderdagavond en be- 5?° Redsjanko deze zaak onmiddellijk te zullen nemen. Galitzin had dien morgen zijn politiek «oorig verdedigd en den Czaar er op go J0?'bet noodzakelijk was geweest, drachtig werd opgetreden en dat nu y&t wel spoedig zou worden hersteld. de Czaritsa was die meening toe- aia en toen do minister het paleis ver- Was <1© verontwaardiging van den f aanzienlijk bekoeld. argumenten en de medodeelingen 1 J schoon liet hernemen en het blijven inne men van een zelfstandige positie ook vol gens de meen'ng van den lieer Diepen horst hare bekoring heeft, acht hij het toch onjuist de rechtsche coalitie niet te herstellen. Hij wil liaar behouden, mits hehcorlijko waarborgen tegen herhaling van hetgeen de crisis leidde, worden ver kregen. Door het Proteslanlsphe deel der coalitie wordt echter niet verwacht, dat mr. Kooien reeds ditmaal in het hereiken van dio overeenslemm'ng zal slagen. Waar nu zijn pogingen, gelijk uit boven staande blijkt, zich vooralsnog bepalen tot ..liet uitsteken van voelhorens", ligt bet voor de hand, dat aan bet uitnoodigen van personen tot het aanvaarden der mi nistersportefeuilles nog niet. wordt go- dacht. Do Haassche correspondent van de „Standaard" meldt, dat Mr. Kooien hier en daar personen schijnt ie polsen over do mogelijkheid der vorming van een ex tra-parlementair kabinet, dat dan als voornamste taak zau hebben de oplossing van hot bezuinigingsvraagstuk. Het C e n t r u m betoogt, dat het bericht dat aan den voorzitter der Tweede Ka mer door do Koningin opdracht is gege ven, een nieuw Kabinet te vormen, nadat Mr. Kooien kortelings'opnieuw door H. M. ontvangen was, wel niet onver wacht komt. Do heer Kooien heeft de opdracht in overweging genomen, wat als een eerste stap is te beschouwen; en al is daarmee nog niet gezegd, dat hij de laak ook zal volbrengen, liet vertrouwen, dat. de Ko ningin in hem blijkt te stellen, en dat ongetwijfeld door zeer velen in den lande wordt gedeeld, wekt gocdo verwachtingen Dat hem een opdracht tot Kabinels-for- matie is verleend, zal daarom, gelooven wij, naar verschillende zijden voldoe ning wekken. Hij zal dit staat wel vast bij allen, die hem kennen niet over ijs van één nacht gaan, maar zorgvuldig wikken ca wegen. En slaagt bij in de vorming van een nieuw ministerie, dan kan men or even eens zeker van wezen, dat hij de taak van dat Kabinet vooraf scherp heeft afge bakend en daarvoor de noodige overeen stemming lieeft verkregen, teneinde het zooveel mogelijk te doen beantwoorden aan de eisclien der huidige situatie, en de oplossing der hangende problemen, politiek en financieel! De Nederlander merkt o.ra. het volgende op: Of hiermee do crisis, als hot ware is op gelost.. mag voorshands betwijfeld wor den. Mocht het den heer Kooien geluk ken voor de oplossing der meest branden de epiaestiès (financieel herstel, beveiliging van Tndië, onderwijshervorming, sociale verzekering) een formule te vinden, die, zcowel de uiteen!oopende begeerten :n eigen groep, als de wenschen der Anti- revolutionnairen en Christelijk-Histori- schen bevredigt dan blijft nog liet poli tiek bekwaar der A. R. tegen den gevolg den getng van zaken. Ook zal'het. feit, dot de Kabinetsformateur weder een Reomsck Katholiek is zeker aan Ghristelijk-his- torischo zijde en ook bij do A. R. -— het toetreden tot eenig nieuw samenwerken niet vergemakkelijken De Chrisieiijk-Hisiorischsn en de coalitie. In de „Nederlander" treffen wij vol gend ingezonden Schrijven aan: Geachte Redactie, Het zij ons vergund, in verhand met de hangende crisis, door middel van uw blad een ernsliffen wensc-h ter kennis van onze Christ.-Hist. Unie to brengen. "Wij willen thans geen critiek oefenen op het regeeringsbeleid zoo min als op do kabi- netsvorming sinds 1918, doch wij meenen zeer bepaald, dat thans teruggekeerd moc-t worden lot do vroeger steeds gevolgde ge woonte om n.l. do vorming van 'n rechtsch Ministerio op te dragen aan een Protes- tantschen premier. Wij zijn overtuigd en zijn ons ook bewust hierin te spreken na mens vele in onze partij, dat zeer bepaal delijk in do keuze van een premier het Protestantseh karakter onzer natie tol uiting behoort to komen. Wij dringen er daarom ten sterkste op aan zoowel bij ons Hoofdbestuur als bij onze Kamerfrac tie, dat in die richting met allo kracht cn allo beslistheid zal worden gewerkt. van do deputaties uit de Doeina, die hem mededeelde, hoo scherp in liet algemeen de politiek van Calitzin werd -veroordeeld, hadden hem*weer'ernstig in zijn overtui ging geschokt en hij was Vast voorne mens aan den wensch van de Domna te voldoen. Zelfs do Czaritsa, die anders zooveel invloed op hem had, was niet in slaat hem tot andere gedachten te brengen en liet eenige, wat zij kon bereiken, was dat do Gzaar nog geen overhaast besluit nam, anaar den volgenden dag met Grootvorst Nicolaas de zaak zou bespreken. Ondanks haar anti-pat hie tegen den Grootvorst, moest zij erkennen, dat hij een zeer intelligent staatsman was, met een ruimen en vooruilzienden blik en daar zij begreep, dat do huidige situatie zeer ernstig was, stelde zij op hem nog een groot vertrouwen. Zooals onze lozers wel begrepen zullen hebben, was Grootvorst Nicolaas de- laat ste 24 uren niet werkloos gebleven. Toen hij do eerste mededeelingen ontving van hetgeen er Woensdagmiddag was gebeurd luid hij ineens do situatie overzien. Wat hij reeds enkele dagen lang bad gevreesd, was dan gebeurd, en bij achtte de cata strofe onafwendbaar. Donderdagmorgen vroeg was Grootvorst Michaël reeds bij hem geweest en beiden waren na lango discussies tot de conclu sie gekomen, dat de toestand hopeloos was, terwijl de gouverneur van Peters burg, dien hij Donderdagmorgen nog voor Grootvorst Michaël bad ontvangen, even eens. het ergste gebeuren vreesde. Beide staatslieden zagen geen enkelen Met de meeste hoogachting en dank voor de plaatsing, uw dw., P. J. Kromsigt. H. Bakker, L. G. W. Ekeriug, A. Klinkenberg Jr., A. G. H. Hoogenhuijze. Amsterdam, 13 Nov. 1923. Bij welk document de christelijk-histo- risclie redactie 0.111. do volgende kan'ctse- ning plaatst: Wij plaatsen dit schrijven van een vijf tal predikanten van naam en vertrouwen in de Nederlandscb Hervormde Kerk en in de Evangelisch-Lutherschc Kerk aan het hoofd van ons blad cn aanvaarden zijn "inhoud als uitgangspunt voor onze beschouwingen van beden. Indien (Wij spat.) sprake ware van eenig recht dan.waro het aangewe zen, dat de Kabinets-formateur gekozen werd uit den kring der Ghristelijk-Histo rische Unie. Do „Ned." verdedigt' dan deze 0. i. zeer aanvechtbare meening en vervolgt dan: „Het ministerschap is een moeilijk ambt. Het eischt niet slechts groote ken nis van de te helieeren' afdeeling van 's-lands zaken; maar bovendien gaven en krachten, die bet den -Minister in en bui ten het parlement mogelijk maken het goede, dat hij zoekt, ook te verwezenlij ken. Maar voor den Eersten Minister zijn bijzondere gaven cn krachten vereischt en in onze dagen klemt deze eiseli drievoudig. Wij noemen slechts cnkc-lc punten: de verhouding tot bet buitenland, het her stel onzer financiën, de defensie, het be houd der koloniën, het onderwijs, de so ciale verzekering, de -arbeidsbescherming, 1 elk dezer onderwerpen schreeuwt 0111 voorziening. Waar is de man, dio elk de zer onderwerpen althans ccnigszins be- heerseht die de gave hec-ft zijn ambt genoot.? n te leiden en tevens hen (naar Iran bijzondere bekwaamheden) zelfstan dig hun departement te laten beheeren die in eigen partij bet volle vertrouwen geniet en tevens bij do andere groepen niet onbemind is die eigen inzicht kan dóórzotten en tevens voldoende vatbaar is voor overtuiging «floór. anöerer argumen ten die, aan groote kracht, voldoende voorzichtigheid cii beleid paart - die ten slotte begaafd is met 200- sterk gestel, naar lichaam en geest", dat liij dragen kan de dageüjks-terugkeerc-nde zorgen cn moei lijkheden van het leiderschap? Waar is dio man? Dit 13 de alles-over- kecrsChendo vraag, eigenlijk de oeiiige vraag, dio gesteld mag worden. Het kleine Nederland verkeert, to mid den der stormen van dezen tijd, in groot® zorg. Wijmeenen met eenig recht to mo gen zeggen, dat liet grootste deel van ons volk terecht voorloopig alleen uitkomst ziet in het optreden van een krachtig rechtsch Kabinet. Do greote vraag voor Nederland's toe komst is deze: zuilen dp drio groepen der Rechterzijde, elk op zich zelf, innerlijk één blijven en dan samenwerken tot vor ming iaueon-, nationaleRegceri.ng cf zullen, deze groepen (inzonderheid clo Room'sch-Katholieke Staatspartij) uiteen vallen in een aristoëratiscli-kapitaïistisch dool en oen-demoeraiisch-arbeiders-deel? Mocht liet laatste gebeuren, vrat God ver hoede, dan ware het logisch onvermijde lijk gevolg, dat net democraiisch-arbei- clers-dc-el versterkte de sociaal-dcmocrati- scho heerschappij dat het aristocra tisch-kapitalistiscb deel vriendschap sloot met den vermolmend., 11 Vrijheidsbond. Dan, ware gewonnen door de S. D. A. P. het ontbindingsproces, voor welke bezwe ring onze beste mannen him krachten ge geven hebben. Dit wil geen enkel eerlijk man uit één der drio rechtsche groepen. Wij willen blijven samenwerken op den grondslag d?r Christelijke levensovertui ging. om op dien grondslag liet regeerings beleid op te trekken en liet gebouw van ons volksleven in stand te houden en te versterken. Alleen in die sfeer ook kan sprake zijn van handhaving van het Pro testantseh Christelijk karakter der natie Maar dan zij men ook voorzichtig met eigen rechtfa, hoe zeer ook gegrond en niet eigen gevoeligheden, hoe zeer ook verklaarbaar. De groep, die meent, dat zij, onder deze omstandigheden den Premier kan aan wijzen zij ga, met do grootste vrijmoe digheid tot Hare Majesteit de Koningin en zegge: „bier-is onze man!" Do Konin- uitweg meer, liet spel was uitgspeeld en zij hadden verloren. Somber gestemd waren de vorsten van elkaar gegaan, zelfs een voorstel van Grootvorst Michaël, dat Nicolaas naar den Gzaai* zou gaan, had deze afgewezen. Zelfs al zou hij_ afstand doen van den troon, dan was toch uiets meer te red den, liacl hij hopeloos opgemerkt. Enkele ©ogenblikken na het vertrek van Grootvorst Michaël ontving Nicolaas de depêche van den Czaar, waarin hij naar het Winterpaleis genoodigd werd. Was de Gzaar eenigo dagen geleden bij hem om advies gekomen, dan zou dit den Grootvorst in buitengewone mate hebben verheugd, uu maakte de brief hem echter kregelig. Met oen woedend gebaar smeet bij den keizerlijken brief op de tafel. Nu alles verloren is, wordt aan mij gedacht, nadat tot nu toe al mijn adviezen in den wind geslagen zijn, gromde hij in zichzelf. Toch dacht hij er niet aan, om liet verzoek to weigeren, daarvoor had hij te veel plichtsbesef. Wat er ook gebeurd nJccht zijn, een verzoek van den Gzaar was voor hem een gebod. Onmiddellijk gespte bij dan ook zijn degen aan en vertrok. Enkele minuten la ter stond hij in den werkkamer van den Czaar. 4 De Grootvorst schrok van het beeld van dezen man. Zijn oog-en waren diep ingevallen, een bleeke kleur dekte zijn gelaat. Reeds bij den eersten oogopslag zag men, dat de Gzaar door een geweldige on rust werd gepijnigd. gin zal baar dankbaar zijn voor dit woord Maar aarzelt men in deze aanwijzing, om cenigo reden, gelegen in de omstan digheden, gelijk die nu éénmaal zijn of gelegen in den persoon, gelijk deze ons innerlijk bekend is, dan zij men voorzich tig in zijne eiscben. Ten slotte nog dit. Het is voor eene poli tieke groep, die het Kabinet wil steunen, van minder bsteekenis of do Kabinets formateur uit haar midden voortkwam en hoeveel Ministers uit haren kring gekozen werden dan wel of do Ministers, dio tot liarcn kring gerekend worden, baar beginsel ten volle kennen en dragen. Elke politieke groep heeft in haar mid den toegevloeiden en aangeworven aan haren buitensten omtrek en princi- pieelc vertrouwensmannen rondom haar middenpunt. Het is thans eisch, dat uit deze laatsten de leden van het Kabinet voortkomen. De Bouwbedrijven. Een 48 ure n-w e e k. Naar „Het Bouwbedrijf', het orgaan der Ainsterdamsche Patroonsorganisaties in do Bouwbedrijven, meldt, heeft de com missie uit de samenwerkende patroons organisaties besloten met ingang van 1 Maart 1923 do invoering van de 48-üren- week (8 'A -urendag) voor de leden barer organisaties verplichtend te stellen. Hst huisraad van den ex-Kroonprins. Aan liet ..Hbld." wordt het volgende medegedeeld: De voormalige kroonprins had Ier meu- bileeriiig van zijn woning, de pastorie op Wieriiigen, huisraad ter leen ontvangen van Huize Doorn. Dezer dagen, nu zijn de bezittingen van dea kroonprins op het Zuiderzoc-oiland ingeladen in een vrachtschuit naar Am sterdam. Het was het plan de meubelen, en wat verder aan den prins toebehoort, in Amsterdam in verhuiswagens over to laden ter expeditie naar Oels. De kroonprins zou aan zijn secretaris, den heer Berg, opdracht liebben gegeven alles uit do pastorie naar Oels to zenden, .dus ook do meubelen, welke do keizer had ter lc-en gegeven. Van dit.plan had men in huize Doorn kennis gekregen cn do keizer, om te voor komen, dat zijn meubelen naar Silezië zou den gaan, heeft een notaris uit Doorn ver zocht te Amsterdam op de meubelen be slag te leggen. Is het blad wel ingelicht, dan heeft de notaris gisteren deze opdracht vervuld. De meubelen van den keizer zullen dus, in olie geval voorloopig, niet naar Oels worden vervoerd. T3QRCP-TEM790NSTELL1NG II Wij hebben reeds Zaterdag een kort exposé gegeven van do Toorop-Tenloon- stelling in. het Stedelijk Museum. „Do Lakenhal''. Zaterdagmiddag is in tegenwoordig heid van tal van genoodigden de tentoon stelling, welke gedurende een drietal we ken zal worden gehouden, geopend. De Voorzitter van de commissie van het museum, wethouder Reimeringer, cpendo de tentoonstelling mot een kort geschiedde dan zulks bij andere tentoon stelling cp c-enigsz'ns plechtiger wijze geschiedde dan zulks 3)ji andere ientcon- slPingen, eeivocmte was, ges.kio-Icle met het o-.g co Je verwachting- dal Tooivm hot voornemen had te kennei gegeven bij de opening to willen tegenwoordig zijn. He laas heeft zijn kwaal hem verhinderd hieraan gevolg te geven. Spreker riep vervolgens ec-n woord van welkom toe aan eten burgemeester en zijn echtgeiiootc. jhr. en mevrouw De Gijse- laar, alsmede aan de directeuren van ver schillende musea, do leden van den ge meenteraad en vertegenwoordigers van verschillende kunstvereenigingen. Spr. deed verder uitkomen, dal het sinds jaren de wensch is geweest van de commissie van De Lakenhal, hier een Ten toonstelling te houden. Dank zij vcoral de bemoeiingen van den directeur, mr. dr. OvervoordCj zal men straks kunnen zien, dat van verschillende zijden groote mede werking is ondervonden. Spr. ze'de dat hij moeilijk namen kou noemen. Ten op zichte van één moest hij echter een nil— Niettegenstaande de officier van dienst den Grootvorst had aangekondigd, was hij op zijn bureaustoel blijven zitten als verkerdo hij met zijn gedachten in een ge- verkeerde hij met zijn gedachten in oen ge Grootvorst vlak naast hem stond, bemerk te hij hem. Nicolaas, zoo stamelde hij, ik heb U laten roepen. Zegt gij mij, vrat moet ik doen om to horstellen wat gebeurd is. Ik vrees, Keizerlijke Hoogheid, zoo merkte de Grootvorst ietwat bitter cp, dat er niets meer to Herstellen is. Bij het kooren van dit korte bescheid schrok de Gzaar, als ging hem een clcctri- seho stroom door bet lichaam. Niets meer to herstellen, zoo herhaal de hij langzaam. En dat zegt gij, Nico laas Het is mijn volle overtuiging Keizer lijke Hoogheid. Dus wij zijn reddeloos verloren, riep nu do Gzaar uit, terwijl zijn houding veel weg bad van een ter dood veroordeelde, dio boort, dat- zijn vonnis onherroepelijk geworden is. Bewc-genloos zat do Gzaar een oogen- blik in .zijn stoel, met -als 't ware ver steende oogen voor zich uit te kijken. De Grootvorst keek mot een medelijdcn- den blik op den heerschor aller Russen neer, een heerschar, dio nooit zelf g-e- h eer sell t had, maar wiens zwakheid het Russische volk ongelukkiger zou maken dan de meest strenge voorvaders van hem ooit mogelijk was geweest. Na eenige oogenblikken scheen er weer leven te komen in dit onbewegelijke lichaam. Nicolaas, zoo fluisterde de Czaar, ik zondering maken, namelijk ten opzichte van.de Koningin, dio voor deze tentoon stelling het door Toorop vervaardigd por tret van H. M. de Kfniingin-Moeder tijde lijk in bruiklec-n' bad afgestaan. Spr. besloot met den wensch, dat dozo tentoonstelling van een kunstenaar, dio zich bij zijn kunst door hcoge en heilige goioelens laat leiden, zich in een druk bezoek zou mogen verheugen cn gaf daar na liet woord aan mr. Ovorvoorde. Deze noemde het openen van deze len- Gcn hcuglijko gebeurtenis. \Vij kunnen Toorop ..onzen" meester noe men. want wij Leidenaars meenen ecu bescheiden aandeel gehad te hebben in het leven van Toorop, die hier in zijn jongensjaren verblijf hield ou op rijperen leeftijd aan de duingrens van Leiden, te Katwijk aan Zee, werkte. pok Toorop vosït zich nog steeds lot Lemen aangetrokken waar een zijnei eerste groote tentoonstellingen gehouden werd in het oudste gedeelte van deze La-= konhal. Aan zijn belangstelling voor onze stad danken wij voor een niet onbelang rijk doel het feit, dat wij hier 62'self 1 de* rijen 011 kunstwerken konden bijeeribrftn~ gen uit verschillende tijden, doch meest ado van groote beteekeuis voor de kennis van liet werk van den me aster. - Naast den meester zelf zijn wij hiervoor dank verschuldigd aau allen, die hun heerlijke stukken beschikbaar stelden. Onze voorzitter herdacht reeds het schoo ns voorbeeld, hierbij door onze gel'of do Koningin gegeven. Ik. aldus spr.. noem daarnaast Z. D. II. den b'sschop Gal lier. Ik zal, aldus spr.. niet trachten eer. beeld to geven van de groote beteekeuis van Toorop voor de ontwikkeling 'van de schilderkunst en daardoor van onze ge heels kunstontwikkeling. Daarenboven zal de heer Olto Tüsschenbroek eeii lezing over Toorop en zijn werken te Leiden houden. S'echts een enkel woord van waar doering voor den rijk begaafden kunstenaar, den wijsgeer-dichter in st'ft en^ penseel, wiens rijke pb-anfasie ons on gekende werelden van diepe gedachten ontsloot, vastgelegd in .een lijnenspel van Itöogo schoonheid, den fijngevoeligen por trettist, die de diepste roerselen van de menscheüjke ziel weet vast to griffen in zijne fijne teekening cf in zoo rake trek ken den mensc 11 ons schildert met veel kleurig penseel. Doch ook de stoere werker valt hier te gedenken, voor wien geen werkwijze be zwaren schijnt op te leveren, vcor wien elke technische moeilijkheid slechts schijnt geboden om die spelend te over winnen. Geen inspanning is hem te veel oni zijn techn scho bekwaamheden (e ver beteren, welke hem den weg openen om weder m ruimer male aan zijn schep pingsdrang to voldoen, om de heeriijkc* visioenen van schoonheid to benaderen, dio in z<jn fijnbesnaardsn kur.stenaars- geest ontluiken. Niets wat zijn geest be roerde wee voor zijn hand onuitvoerbaar. Zelfs met drijfwerk, glasschildering, seelk'l-aai'dewerk, en email wist hij te werken eia een hoog punt bereikte lilj in het ontwerpen ven gfasschilderwcrk voor monumentaal doel. Do bekende apostel figuren on tie onen hieraan haar ontstaan cn Nijmegen mag trotseli zijn op net glas- schilderwerk in de St. Jozefskerk. Stil zwijgend gaan wij bier do laatste act e in do hofstad voorbij. Niets zeggen is hier racer zeggen dan vele woorden. Toch mogen wij bier niet nabalen den kunste naar in gedachten de hand to drukken i ij de hem zoo o 11 v e r d i e n d a a n- gedane hoon. (Wij spat.) Thans toonen do laatste werken weder cc-n nieuwe uiting, zoowol in het tegen elkander zetten van groote kleur vak kor. als in de keuze zijner onderwerpen. Wij zien weder een zich neigen naar symbo liek en mystiek, doch thans gerijpt door bet leven en gelouterd door een diep ingrijpend c n rots vast Godsvertrouwen. (Wij spat.) Wij danken hieraan de Madonna's cn de Heilige Families, waarmede ook in rauw verband staat de Teeds zooveel oudere sublieme teekening Adoratie Brugge. De-strijd van den denker culmi neert in de grootscho teekening de Pel grim. waarin de meester zelf voortschrijdt door den levensstrijd. Gelouterde pelgrim, aldus besloot spre ker, schrijdt voort: Laat uw hooge kunst nog jaren oen lichting zijn in onze oogen en ons het geluk schenken der bewonde ring!. rawa heb dus afgedaan. Ik vrees Keizerlijke Hoogheid, was bet korte antwoord van den Grootvorst. Maar dit antwoord gaf hem toch eerder rust dan angst. Dus Nicolaas, gij meent, dat ik mijn waardigheid moet overdragen? vroeg de Czaar, en er klonk weer iets van moed in zijn stem. Ik vrees, dat ook dit do situatie niet meer redden zal, was opnieuw liet korte antwoord. Do rust van zooeven verdween bij den Czaar opnieuw. Met een bovendo slem bracht hij uit: Dus go meent Dat alles reddeloos verloren is, Kei zerlijke Hoogheid. Dus dat oizo dynastie geëindigd is? Helaas, ja Majesteit. Maar Nicolaas, riep de Gzaar op half schreienden toon uit. Dat kan toch niet waar zijn, Meent ge, dat ons volk dit wer kelijk eis oh én zal. Het volk is op dit oogc-nblik in die ma to verbitterd, dat het met redelijke eisclien geen rekening houdt. De loon, waarop de Grootvorst dozo woorden uitsprak, toonde duidelijk aan, dat diens gemoed ten zeerste verbitterd was. Do Gzaar merkte dit dan ook zeer goed en zijn onbeholpenheid werd. daardoor nog vergroot. Dus voor mij blijft niets over to doen, vroeg de Gzaar. fW'rlt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1923 | | pagina 5