jyeecie Blad |jjdag 26 October 1925 „■m mi mi ii 1 mmi11 i i**wmjtajsa8g3B3Bg3BaBMt8 tweede kamer. riT a doring van gisteren. De Vlootwet. Meegaan wordt mét het wetsont- (ot' vaststelling van de sterkte en sa- telling der zeemacht en aanleg van Lnntea en versterkingen in Ned.- (Vlootwet 1824). Minis ter van Koloniën, do jje Graaff, vraagt: Laten de In- geldmiddelen deze Vloofcwet-uibga- [0o? Gedeeltelijk kan hij verwijzen de ï'éde van Minister Colijn, die een overzicht gaf van den stand middelen. Spr. gaat na hoe do ont- ijjag dier middelen was sedert 1920 jjjQ die hierin zit wijst dus op een i gunstiger toestand, ivolgens zet spr. uiteen wat de kos jer Vlootwet zijn. p. acht het zijn plicht een landsbe- van zooveel gewicht als de defensie, :|e zetten. Deze defensie is in diep 1 geraakt en opheffing is dringend ischt zoolang do omstandigheden jooals zij thans zijn. Minister van Financiën, de Colijn, zegt dat bij de interpollatie- stra herhaaldelijk is voorui tg slaopen j Vlootwet; hij deze behandeling is ivooruitgeloopen op de algemeeno be dingen over de Staatsbegrooting val die methode niet volgen on deze 5 punten laten rusten, ide beschouwingen van den heer van sleyn over het Calvinisme zou spr. ie ingaan, maar hij acht die voldoen- (gedaan door de lieeren Schouten en [king. Het werkelijkheidsbesef is in Ilvinisme sterk ontwikkeld en dat is joep: Ja, ja, materialisme!) ren de verwijten, dat het een andere was, die de millioenenrede uitsprak |e, welke de V-lootwet verdedi spr, op. Bij de millioenenrede is melding gemaakt van het overschot 127* millioen van het Leeningsfonds. dat fonds is in de noia nooit mel- |gemaakt en het gaat dus niet aan oor 1924, ©en verwijt te maken van lalaten. De heer van Vuuren maakte jerking, dat dit overschot was ge- t om de tekorten te financieren, maar lil niet mocht. Dit laatste is niet overschot is niet voor een ander lesteind, maar alleen als kasmiddel I behoefden dan niet te leenen en he rn do 127 millioen niet' op do spaar- le zetten. reep: Op de Giro Gelach). (bestemming is dezelfde gebleven en lden blijven voor het Loeningsfonds ad. Vlootwetdebat draaide om drie Naar om nu? Waartoe bindt men zich? Wat kost hetgeen waartoe men zich at 1 en. 2 zijn door, den Premier af- Ie behandeld. (Hilariteit.) zal punt 3 even bespreken. De Mi- :Tan Marine noch spr. heeft het niet astaan, dat de Kamer zich voor het minimum hond. Als dat zóó was, spr. niet achter de minis terstafel, minister van financiën zou zich op Wgenblik hinden voor dat volle be- ïoep: Daar loopt het niet over!) kmr Dresselhuys (V, B.)U Jordt niet op de vragen. Minister: Wat kost het nu? Spr. alleen rekening met het onder is ontwerp, en meer niet. f. heeft vergeleken 1924 met en zön- pootwet en betoogd, dat er een voor- in schuilt. Daarop zijn aanmerkin- fffiaakt, o. a. door den heer Oud, die tyden heer dè Geer beriep. Spr. be- »nu dat do berekening van den heer :dat do Vlootwet in 1924 vijf millioen wrland zou kosten, onjuist is. Een '2 van 4.9 millioen is op de Marine- van buitengewoon naar gewoon pracht, waar-door de heer Oud op paalspoor is gebracht. '•handhaaft al zijn cijfers, bij de in- ■hiie-Troelstra genoemd voor 1924 zonder Vlootwet, fns do verhouding 1924—1929. «a lasten worden niet nu noch in de P op Nederland gelegd, vergeleken ten er zou geschieden zonder ^agd is of het nu uitgegevene niet Füen van het toelaatbare o ver- li' Marine vraagt thans 5.1 pCt. RW* staatsuitgaven, sinds 1923 Wig met 2 pCt. gedaald. nu kan, kan het dan zoo blij- hn *iOok hij het huidige zit men blijvend aan uitgaven y? exploitatie. |X® financieel toestand des L i Wor(^t en wij het niet kun- 0Urten, dan zullen vele dingen op- L!?"*® moeten worden, en dan FPpen 0n^erP n^et; aan overweging Meelt spr. voorgesteld als den gees- WtoT Van onlwerp. Het kan hii i i schelen wat men zegt, Lii m1 ver^ondcn aan een volks- ij u. die er recht op heeft te Krir t ®taat- ^et dezo Vlootwet Jjje lets tö maken. Er was besloten fclfiw ordestelling vóór spr. in En®311" 2itten- Bat weet iedereen Dan moet' (mert 'geen anderen inclruk wekken. (Geroep: Gij waart er al voor, vóór go in het Kabinet ging zitten)., In geen andere kwaliteit heeft spr: ooit over do Vlootwet gesproken. Spr. verde digt deze wet uit volle overtuiging des harten. Het gaat hier om een groot be lang. Nederland is eigenlijk dé mandata ris van de wereld 'in de zorg voor Indië. ï&ien wij dat mandaat dus zóó vervullen dat niemand er aanmerking op kan ma ken. (Applaus rechts). Do Minister van Buiten- la n d s c h c Zaken, de heer v. Kar- n e b o o k, wenscht slechts enkele opmer kingen te maken. Hij kan zich in veel ver cenigen met de redevoeringen van de hee- nen Nolens, Schokking, Rutgers c.a. (ge lach) en hij zal de hecren Hügenholtz en van" Ravesteijn niet volgen in him be schouwingen van internationale en stra tegische taid. Spr. wil er tegen opkomen, dat dit stel sel zou ingaan tegen het stelsel van V/ash ington en van den Volkenbond. Do vraag is of er int erna tin nalo verplichtingen be staan. Wie hoeft het gezegd, dat als wij ons weerloos maken anderen zich geroe pen zullen gevoelen om onze verplich tingen over te nemen? Wanneer een land neutraal wil blijven, dan heeft het de ver plichting die neutraliteit daadwerkelijk te verdedigen. Ontkent de heer Marchant die verpichting? Spr. citeert Prof. de Louter, d'Espagnet, Oppenhelm en Wehberg, die alle deze ver plichting krachtig verdedigden en zelfs onmacht van den Staat niet als veront schuldiging voor nalatigheid aanvaarden. Spr. voelt de beteekenis daarvan zeer en heeft dat in 1904 reeds zeer ernstig ge voeld toen hij aan het departement van Koloniën verbonden was op het moment van het geval in den Japansch-Russischen oorlog. Ons volk voelt niets voor een bondge nootschap; que prend compagnon, prend maitre. Onze wil om zelfstandig to blijven is zeer sterk ontwikkeld; wanneer ons land zich in oen positie brengt, die den schijn wekt dat die wil niet meer bestaat, dan verdwijnt het vertrouwen in ons en dat zou ons zeer kunnen schaden. Tenslotte verdedigt spr. de opvatting dat dit ontwerp niet ingaat tegen den Volken bond. Die Bond is geen super-staat, maar een overeenkomst tusschen staten die zelf moeten weten wat zij hebben te doen ter verediging hunner neutraliteit en zelfstan- s,digheid. Een Nederlandsche strijdmacht zal on misbaar zijn. Geen plan tot beperking van bewapening slaagt, als het niet alge meen wordt aanvaardt. Het is een inter nationale kwestie, die helaas niet na tionaal kan worden aangepakt. Het is reeds heel moeilijk tot beperking van be wapening te geraken. En wil men Neder land dan ontwapenen? (Geroep: Ja!) Men kan dat niet meenen. Wanneer men ziet hoe geheel Europa in een latenten oorlogstoestand verkeert, dan moet men toegeven, dat wij niet van voor zorgen kunnen afzien. De Voorzitter stelt voor heden elf uur aan te vangen, ten einde 's middags de eindstemming te houden. Voorts om Woensdag de interpellatie-Boon op ééu dag af te doen. Replieken. De heer Dresselhuys (V.B.) is niet tevreden. De Regeering heeft vele vragen niet beantwoord. Spr. verhaalt veie er van en vraagt daarna wat de Regeering zegt van het bericht omtrent de conferen tie te Genève in zake de vlootbeperking. Is ide Regeering uitgenoodigd? De Minister van Buitenlandsche Zaken, de heer Van Kar nebeek, zegt, dat die conferentie betreft de uitvoering van de conferentie van Washington, ook voor do Staten, die daarbij geen partij zijn. De Regcering is uitgenoodigd. De heer Drosselhuya (V.B.) be grijpt niet dat do Regeering hiervan geen mededeeling deed en niet zelf voorstelde het wetsontwerp uit te stellen. Do heer Hugonhol^z (S.D.) consta teert, dat de heer Nolens geen woord over de Vlootwet sprak en dat de Regeering tal van vragen en opmerkingen Het rusten, Hij protesteerde daar tegen. De Regee ring heeft er op gewezen dat wij zeer ten achter zijn. Men schijnt ons .dat toen hief, heel erg kwalijk to hebben gencanen. En nu anoet dit ongelukkige pruts-vlootje de groote taak vervullen die de Minister van Buitenlandsche Zaken breed heeft geschil derd. Spr. heeft geen lust alle vragen te herhalen die hij heeft gesteld, want hij vreest toch geen antwoord te zullen krij gen. De Regeering heeft feitelijk een ultima tum gezonden aan de rechterzijde en dus zal zij haar zin wel krijgen al berust die wet niet op de overtuiging van do meer derheid. De heer Marchant (V.Dj) betoogt dat het recht vorderingen heeft gemaakt en dat zelfs de groote mogendheden zich schamen om het recht te schaden. Do heer Du ys (S.D.): Behalve in Rus land. Do heer W ij n k o o p (G.P.): Poincaré ook niet! De heer Marchant (V.D.) meent dat de positie tusschen de kleine en de groote mogendheden is veranderd en dat daarom het hof van Loder meer preven tieve macht heeft- dan een paar kanonnen Vervolgens vraagt spr. nog eens wat internationale verplichtingen zijn. Wie controleert die? Tegenover wie heeft Ne derland ze? Als Nederland nu do lrelft doet van wat het zelf .uoodig acht, zullen dan anderen ons straks niet dwingen de tweede helft ook uit te voeren? De heer v. d. Voort van Zijp opperde al de veron derstelling dat de Volkenhond ons zou ver plichten Straat-Soenda te versterken. Dat is een dwaasheid. 1 Vervolgens komt spr. op verschillende punten nog weder terug omdat het ant woord, onbevredigend- was. .1 1 UIT DE PEÜS nooit UIT de SVirSèRE. Hot Huisgezin schrijft: Wij schijnen nooit uit de misère te kunnen raken,. Do misère, dat militaire vraagstukken door do politiek worden beheerscht. In liet verleden hebben we het tientallen keereu. gezien, met de Vlootwet beleven we het weer. En'dit, terwijl zoo iels dan toch zeker do landsverdediging buiten de politiek moest worden gehouden. Het is nationale aangelegenheid, die met de politiek niets te maken mocht hebben. De sociaaldemocraten, om van do com munisten te zwijgen, zijn begonnen met de zaak to vertroebelen cn onzuiver te maken. Sedert zij, als oppositie, de." lens van volledige en eenzijdige ontwapening aan heffen, vertrouwend, zoals het heet, op den Volkenbond en op de vakorganisaties zijn ze tegen eiken maatregel tot verdedi ging. Alles moet worden opgeruimd, is de nieuwste leuze van den heer Schaper: ontwapening is liet eenige. Een regeering, die met een militair voorstel komt, vindt hijgevolg sociaal democraten en communisten in gesloten gelederen togen zich. Het voorstel zij nog zoo goed en nood zakelijk, de revolutionaire partijen zijn als één man tegen. Zij kennen geen nationale verdediging en zij willen die niet kennen. Indien car nu onder do overige pariijen verschil van inzicht is, hebben de revo lutionairen altijd de kans, om niet te zeggen het in him hand, elk voorstel tegen to houden. Als nu ook nog do andere leden van links eenparig de zijde der revolutionairen kiezen; als nu het merkwaardig geval zich voordoet dat al wat vrijzinnig heet tegen het voorstel oen onverzoenlijke houding aanneemt, dan komt de rechterzijde in derdaad in oen zeer moeilijk parket. Dan heet het, dal zij zich bij haar he- sHssing door politiek, laat leiden, door politiek nog wel van hijster slechts allooi. Dan zijn alle socialistische en liberale dagbladschrijvers het er' over eens, dat niet de verdiensten van het ontwerp voor de rechterzijde den doorslag geven, maar politieke overwegingen en berekeningen. Dan worden allo fiolen van socialisti- schen en vrijzinnigen toorn over de schuldige hoofden .der rechterzijde uit gestort en heet het dat zij aan een wacht woord gehoorzaamt. Bij do linkerzijde is daarvan natuurlijk geen sprake. De sociaal-democraten en communisten mogen tegenstemmen, omdat zij voor de landsverdediging geen man en geen cent over hebben. De vrijzinnigen mogen tot den laatsten 'maai tegenstemmen, omdat zij het ont werp van oen rechtsche regeering niet believen. Dit is g e 0 n poHtiek. Maar als de leden dor rechterzijde voor groote moeilijkheden worden gebracht, als zij door do revolutionair-vrijzinnige tactiek in tweestrijd staan, dan huilt het koor: gij laat uw beslissing van politieke overwegingen afhangen. Het koor der braven heeft wel reden om zoo te spreken. En straks paradeert het ook nog als het keurkorps, dat, los van de politiek, zijn stem heeft uitgebracht. Het is oen fraaie, neen, een misselijke vprtooning. En toch handhaven wij wat we vroeger al schreven: dat wie van rechts in ge weten tegen de Vlootwet is, zijn stem tegen moet uitbrengen en niet anders mag handelen. Maar het is ellendig, dat de blanke politiek der linkerzijde leden van rechts voor gewetenskwesties stelt. DE PETROLEUMKACHEL IN DE BAN. Onder dezen titel lezen we in de Maas bode: Zeg nu maar, dat onze sociale wetge ving geen zorg heeft voor het personeel. Denk nu niet, dat de voorgenomen Vloot wel zulke eischen zal gaan stellen aan onze financieel© middelen, dat er niets meer overblijft voor het naleven van sociale maatregelen, welke het alge meen welzijn onzer thans zoo gelukkige menschheid moeten bevorderen. Wie denkt er nog aan in een onge zonde alcoof te gaan slapen, men mag in een vochtigen kelder, men mag op een tochtigen zolder zijn' nachtrust gaan zoe ken, als men Morpheus maar geen rendez vous ge.eft in de onhygiënische alcoof. Bij do officieele sociaalderij staat de alcoof op den index. Volgt nu do petroleumkachel? Vroeger hield, men iu den winter zoo veel als 't kon zorgzaam de winkeldeur toe, en als er geen klanten voor de toon bank -te helpen waren, vluchtte men vei lig naar het achterkamertje, om voor zijn koude voeten do koestering te zoeken hij een warme stoof. Maar de sociale wet is een zorgzame moeder, cn heeft in onzen tijd bepaald, dat elko winkelruimte met vrouwelijk personeel in het koude jaargetijde behoor lijk verwarmd moest zijn. Soit"! Maar wie nu meenen mocht, dat hij door in zijn winkel een moderne petro leumkachel te plaatsen, een goed bran dende absoluut reuklooze petroleum kachel, die handig en practisch te bedie nen valt,, zijn petsoneel een welkome daad bewijst, die rekent huiten onze sociale bureaucratie. De moderne petroleumkachel, goed brandend, aangename warmte versprei dend, zindelijk cn gemakkelijk to bedie nen, absoluut reukloos, da petroleum kachel, die men slechts hooger of lager behoeft te draaien om ze barder of gema tigder te noen nranden, dezo moderne petroleumkachel, tegen welk gebruik van medische zijde geen bezwaren worden ge maakt, deze kachel mag op advies der in specteurs van arbeid--en op last van het ministerie van clien naam niet meer in winkelruimten worden toegelaten. Het personeel dor firma Jamin mag er zich niet meer aan verwarmen. De firmanten zelve mogen zulk een pe troleumkachel op hun privé-kantoor heb ben of thuis op hun slaapkamer, do win kels mogen er niet mee verwarmd worden Daar moet onverwijld worden 'aange bracht een verwarmingsinrichting, „wel ker verbrandingsproducten door een stel gesloten buizen en kanalen in de buiten lucht worden afgevoerd en die de geheele winkelruimte op voldoende temperatuur brengt, hetzij door een clectrische kachel, welker uitstraling het bedienend personeel voldoende verwarmt". De petroleumkachel moot onverwijld verdwijnen, omdat zij „bij de verbran ding gassen verspreiden, welke nadeelig zijn voor do gezondheid." Alsof men do kachel aansteekt om zich te doen etc.ufeeren of zelfmoord te plegen. En do sociaal-hygiënische eociaalderij denkt er niet aan, dat zoo'11 winkel van Jamin ettelijke malen in 't kwartier open gaat om een klant binnen te laten, waar bij do eventueel© giftige gassen telkens gebruik kunnen maken om door het open gat te eclipseeren. Het vonnis is de firma heteekend te Amsterdam, Hilversum, Leiden, Utrecht, Arnhem, Gouda en 's-Gravenhago. In Rotterdam, waar de scherpe saty- ricus van „de Lof der Zotheid" nog op een voetstuk staat, heeft de ambtenarij de belachehjkheid nog niet aangedurfd. De wcrkloozenzorg. In het Voorloopig Verslag der Tweede Kamer op Hoofdstuk I der Staatsbegroo ting maken vele leden er bezwaar tegen, dat de werkloozenzorg op da gemeenten zal worden afgewenteld. Daaruit blijkt, zoo betoogden zij, hoezeer de houding van den minister van Arbeid is veranderd. Zij oordeelden dit een hardvochtigen maat regel en verwachtten daarvan toenemende demoralisatie. Do gemeenten, vooral de kleinere gemeenten, zullen geen onder- scheld maken tusschen crisiswerkloozen en armen en zullen, de werkloozen als pa tiënten van het armbestuur behandelen. Iu verband met de voornemens der regeering zou men gaarne vernemen, wel ke de omvang van de steunverleaning in dit jaar tot nu toe is geweest, met name over hoeveel personen en over welke ge meenten dezo zich heeft uitgestrekt. Ook vroeg men, of het do bedoeling is om, mocht het voornemen van de regeering tot uitvoering komen, de gemeenten vrij te laten ora zelfstandig steunregelingen in het leven te roepen. Naar hun meening zou het rijk daaraan geen belemmeringen in den weg mogen staan. Verhooging automobiel-belasting. Zooals te verstaan gegeven is zou ook op het programma van de Regeering staan een verhooging van de automobiel- belasting. Naar „Auto-Leven" thans me dedeelt, zal binnenkort deze verkoogdo automobiel- en molorrijwielbelasting ko men. De zakelijke bedrijfsbelasting te Zaandijk De Raad besluit tot opheffing. In de Woensdagavond gehouden raads vergadering der gemeente Zaandijk is de zakelijke belasting op het bedrijf inge trokken. Met de drie burgerlijke raads leden stemde mee voor opheffing de beer G. Krom, afgevaardigde van de arbei ders kiesvereeniging. Letteren ©w Eaarastt benepen anti-pap isme. Jhr. Loudon men herinnert zich' uit de oorlogsjaren den toenmaligen Minister van Buitenlandsche Zaken als fijn poli ticus wilde uit dankbaarheid en ter herdenking aan eeu of ander persoonlijk jubileum, met zijn gade een gedachtenis- raam laten plaatsen in het koor der Groote of St. Jacobskerk te Den Haag. Hij volgde daarmee een traditie, waar door zoovele aanzienlijke historische per sonen een blijvende cultureels weldaad hewezen aan hun vaderland, een intentie, die niet genoeg gewaardeerd kan worden. Aan onzen groeten schilder Toorop gaf hij opdracht een raam te ontwerpen, waarin „D© Aanbidding der Koningen" zou zijn voorgesteld. Toorop 2011 zijn ont werp vervaardigen geheel overeenkomstig het verhaal der Evangeliën, zonder Room- sche emblemen of symbolen, een voor stelling, die Roornsch en Protestant bei den kon bevredigen, omdat ze algemeen Christelijk moest zijn. Voor Toorop was deze opdracht een buitengewone gelegenheid, om zijn kunst eens in al haar schoonheid te doen schit teren. Te weinig toch ontvangen onze beeldende kunstenaars dergelijke vèree- rende opdrachten, die lien in staat stel len hun wieken eens breed uit te slaan. Do Familie Loudon, die den kunste naar volmaakt haar vertrouwen waard achtte, vond de ontwerpen op carton uitstekend. Do Haagsche Kerkvoogden, dat zijn de menschen die de gemeenten der Nedêrlanclsch Hervormde Kerk be sturen naar haar meer uitwendige be langen, het Kerkbestuur keurde Toorops ontwerp goed en vond het een eer voor den grijzen St. Jakob, dat de namen van Jhr. Loudon en Jan Toorop in historische herinnering voor het nageslacht bewaard en verbonden bleven aan de statige Go- thiek. Tijdgenoot en nakomeling zouden met eerbied aanschouwen wat, edele vrij gevigheid en kunstzin hier hadden ge wrocht. 1 Maar men had gerekend huiten den waard, in c3.su den Kerkeraad, oftewel de Ouderlingen en Diakenen, Dat is liet pol lege, meer befast met het bestuur oer zie le», dat Dominéés, zoo uoodig, in liet rechte spoor houdt. y Dit college iu Den Haag blijkt er een te zijn van steile Bijbeltekst-maniakken, van rllustre nakftmeliiigon en geesteskin deren van de Adriaan Smouls en Wiüe- wrongels uit Vondels dagen, die den zorg hebben to waken, dat het ProtestauLch gemoed geen Paapscho vlekken krijgt en den keursteen dc-r Heidelbergschc Catechis mus zalvend strijken over de geestelijke verschijnselen dezes tijds. En deze dorpelwachters van de" Ned. Herv." Kerk, deze aiiti-papistische zuiver- heidsmaniakken, vonden, dat Toorops kerkraam niet geplaatst moest worden. Wat dronlmel ook! Daar moest toch1 het „historisch protestantsch karakter, onzer Natie" tegen opkomen, dat een groot Rooinscli kunstenaar een kunstwerk plaatste in een Protestanfsche Kerk, die ia woelige dagen ontluisterd, geschonden cn den Katholieken ontstolen was. Toorops ontwerp, door het achtbaar college niet in oogensehouw genomen werd dus geworpen in het rijk der buitenste duisternis, omdat Toorop Roornsch is. En 't gevolg? Toorop -schrijft aan het „Handelsblad"; „Jhr. Loudon heeft zich teruggetrokken, cn laat het raam n i e t uitvoeren. Het is voor mij een groote teleurstelling. Dit raam heb ik natuurlijk uit volle over tuiging en geloof gemaakt om een alge-j meen Christelijke beleekenis er aan te geven en daarbij zuiver gevolgd het ver haal uit het Nieuwe Testament,'t Is jam mer! ik. had er mij veel van voorgesteld." 't Is diep-droevig! Zelfs do" liberale pers is in hooge .mate verontwaardigd. De „N. R. Grt." vergeet niet er op te wijzen, dat Holland zich hier „op z'n smalst" toont. Het blad klaagt dat op deze wijze een groot kunstwerk van hooge artistieke en godsdienstige be teekenis voor ons land en voor het eerw bied waardig monument verloren gaat, ter- "wijl een persoonlijkheid als Toorop in zijn diepste en edelste gevoelens in het openbaar gehoond wordt. Wij voor ons kunnen dit slechts onder schrijven cn voegen er aan toe, dat wij dergelijke bijna misdadige gevoelens van anti-papisme naar belmoren zullen kwali- ficoeren. N. J. H. SWIERSTRA. Dg moordaanslag in een trein "bij Schüttorf. Omtrent de behandeling van deze zaak voor de rechtbank te Osnabr&ck wordt ons Beklaagde Kalt verklaarde, dat hij, om geld to krijgen, de misdaad had begaan in overleg met Pommer. Doodslag en roof was niet zijn bedoeling geweest, wel be wusteloos maken en daarna berooving. Den heer Ruben had hij eenige slagen met het platte d,eel van zijn moeder's bijl op het hoofd toegebracht, 'daarna eveneens mevrouw Ruben en eindelijk hun 12-jarig slapend dochtertje. Vervolgens had hij de menschen beroofd. Pommer verklaarde, éérst met Kalt. het plan te hebben gehad een veekoopman of een postwagen te plunderen, uit geldge brek. Later was hun plan geworden een overvallen van iemand in een spoorweg coupé 2e klasse. Pommer had echter teil laatste niets meer van dat plan willen we ten en zich afgewend, j^cen Kalt den vree- selijken aanslag pleegde. Als bewijsstuk van de zware mishande ling van den heer Ruben, was diens sche del ter terechtzitting aanwezig, dio vier zware verwondingen, welke volgens des kundigen alle doodelijk moesten zijn, ver toonde. Een slag boven op het hoofd had de hersenpan geheel verbrijzeld. Kalt beweerde, dat hij en Pommer alles samen overlegd hadden en in den trein: eikaars plannen in een notitieboekje had den geschreven, welk boekje ook aanwezig wae. Dr. Dieèkmann, verbonden aan het zie kenhuis te Schüttorf, verklaarde, dat d© slagen met groote krachtaanwending moe ten zijn toegebracht. Kalt moot met heb scherpe van de bijl hebben geslagen. Wan neer zich geen complicaties voordoen, zul len mevrouw Ruben cn haar dochtertje wel •herstellen. Zij vertoeven'beiden nog in het ziekenhuis te Schüttorf. Als getuige werd gehoord de 12-jarig# 'Anna Ruben. Ze werd, met nog omwenden: hoofd, binnengeleid door een pleegzuster. Zij vertelde, dat zo in den trein had gesla pen, niet bemerkt had, dat haar vader ert moeder wairen geslagen, en zij zelf de sla gen in den slaaf) heeft gekregen. Zij was bewusteloos geweest, tot zo in het zieken huis was opgenomen. Met goedvinden van haar arts werd me vrouw Ruben telefonisch verzocht, ook in Osnabrück te komen. Nadab itog eeniga getuigen waren gehoord, verscheen zij in' de rechtszaal. Zij deelde mee, dat- hot fluis terend gesprek van twee booswichten ir£ den trein, maar meer nog het zeer ongun stige uiterlijk van Kalt haar was opgeval* len, echter zonder verder argwaan op te' wekken. Toen haar dochtertje' sliep, ert ook zij een beetje was ingesluimerd^ is heb misdrijf aan haar man volvoerd; zij heefti nieb gezien, dab liij geslagen werd. Zel£i kreeg zo een sla-g op bot hoofd, waardoopj ze half bewusteloos werd. daarna nog een!, tweeden slag, waarop ze in cen^hoek werd' geduwd, waar ze een vuistslag in het ge zicht kreeg. Daarna werd ze beroofd van' armband, enz. Ze hield zich nu bewuste loos tot ze in Schüttorf om hulp kon^ roe-i( pen, wat de arrestatie van do bandieten! ten gevolge had. j Nadat de vordedigers aan bet woord wa ren geweest, ging do rechtbank gornimenf tijd in Taadkamer. Eerst tegen middery nacht werd bet vonnis, bekend gemaakt! heb luidde, 'zooals reeds 'is gemeld, tegen. Kalt wegens moord en roof d© doodstraf Jb tegen Pommer wegens doodslag en roof 12 jaar tuchthuisstraf. -'tW\

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1923 | | pagina 3