Tweede Blad
U;
/rijdag 19 October 1923
mfPE OMGEViHG*
alphen aan den rijn.
Het grondbedrijf. Uit het verslag
1922 van de commissie van bijstand
Hö Het grondbedrijf dezer gemeente,
p dat op 31 December 1922 bet be-
ijfskapitaal bedroeg f 455.699.49, en do
ennn ,;,,rV0 f30.167.64. In bet verslagjaar gaf
eXploitatie van de eigendommen een
Gvt|i jijgs van f8.983.814, waartegenover door
itoop van eigendommen een winst werd
Laakt van f 17.050. De totale opper-
Ufl u|0 van de onder het bedrijf bebooren-
3urs-. jonden bedroeg 62.82.43 H.A. In 1922
Sec fejden geen eigendommen aangekocht,
ar werd in totaal aan bouwgrond ver-
.|,t voor 1.26.42 H.A., voor een som
j f64.100.
"Ongelukken. Op de stoomwasscherij
|e Ster" hand Donderdagmiddag een vrij
üslig ongeluk plaats. Zekere L. Z., al-
nar werkzaam, bad bet ongeluk uit te
en, -waardoor bij met ziju recbteram
jhen do centrifugen der machine be
eld raakte zoodat dit lichaamsdeel vrij
isiig werd verminkt. Nadat dokter de
bet eerste verband had gelegd, moest
zich in het Ziekenhuis te Leiden onder
iro behandeling stellen.
In de Hoofdstraat geraakte Donder-
een wielrijder met zijn karre-
beklemd tusschen een bandwagen en
1 rijtuig, Hoewel bij kwam
rallen, trof hem geen letsel. Zijn fiets
jwel schoof onder het rijtuig en kon
ril worden verwijderd, nadat het rij-
van den grond was gelicht. De schade
Ye gebracht aan bet rijwiel, was aanzien
led
ledj
medi
m<
SikkF"
uw
kt oil
i, da
- In de Raadhuisstraat schrok gis ter-
dag een paard, aangespannen voor een
gen. Het dier maakte een zijsprong,
ardoor het tegen een huis terecht kwam
viel; van den wagen brak een der boo-
0, terwijl het paard aan een zijner
alen werd verwond.
Verkcoping. Gister had in hotel „De
irgulde Wagen" bij afslag de verkoo-
i Dg plaats van een bouwmanswoning met
:t-, band onder Ter Aar. Perc. I in bod op
2900 werd niet gemijnd en toegewezen
de heeren Weber en Zijp te Hoofd-
rp. Perc. H, weiland in bod op f 8000
t!i niet gemijnd en toegewezen aan G.
Hertog alhier.
HILLEGOM.
liefstal. Ten huize van den heer
ier3 alhier werd do verjaardag van
der kuisgenooten gevierd. Wegens uit
rei widen kring van familie en kennissen
ante i het or des avonds levendig. In den
ff°ri ig; aan den achterkant der Woning, tus
tylto iea keuken en kantoor brandde den ge-
lea avond de lamp. Daar stonden ook
blo rijwielen en hingen enkele klee-
puDi jukken. Aan een der fietsen hing ook
damestasch. Toen de gasten zouden .ver
Hen miste mej. H. haar tasch. Aan-
kelijk had men geen gedachte op dief-
choon de buitendeur openstond en
op den grond lag. Het tasch je
sk echter inderdaad gestolen. Het hield
behalve een kerkboek -en zilveren ro-
krans ongeveer f 15 aan geld. Het is
brutaal stukje geweest, daar
ie gast elk oogenblik kon be
lt worden, door het komen en gaan
visite. Maar 't stukje werd nog bruta-
Mej. B., wonende aan de Hoofdstraat,
oemdo zich er op, dat zij haar tasch
«genomen had en in de keuken (óók
widen avond verlicht) gelegd, op de
1. Zij ging dan ook huiswaarts met de
ichte, dat zij er best was afgekomen,
ar wie schetst hare verbazing toen ze
hgekomen zijnde de taschopende en
wk ledig vond! Ook hier was een zil-
Kii rozenkrans gekaapt en een gouden
nel. De politie doet ijverig onderzoelc
«ster Leonards. De goede Zuster
larda, die 9 jaren hier do Rooinsche
Verpleging bediende en vooral menig
leret ar v
3IK-
slapje deed in de woningen der t.b.c.-Iij-
ders, is verplaatst naar Breda. Wel was
zij sinds korten tijd te Sassenheim, doch
hier nog verre van vergeten. Zeker zullen
talrijke gezinnen de liefdevolle Zuster ook
te Breda dankbaar blijven herdenken.
Melkprijzen. De melkslijters hebben
den prijs der melk weder verhoogd en
deze thans gebracht op 17 c. per Liter.
Het wordt toch wel een beetje erg!
Pluimveevereeniging. Vroeger be
stond hier een pluimvee-vereeniging, die
jaarlijks ook een tentoonstelling organi
seerde. Deze laat echter niets meer van
zich hooren en nu hebben eenige pluimvee
liefhebbers besloten een nieuwe vereeni-
ging te stichten. De heer J. Salman, eige
naar van Hoenderlust heeft de uitwerking
der plannen in handen. Bij hem kan men
zich als lid aanmelden. Slagen de pogin
gen, dan wordt spoedig een tentoonstel
ling georganiseerd.
voorhout.
Huisslachtingen. Hoewel deze niet
onder de Vleeschkeuringswet vallen, moet
toch 4 dagen voor dien kennis gegeven
worden ten Gèmeentehuize.
Gerasesagjri© Bariofeten.
Verdronken.
Op den Puttenschen straatweg te Nij-
lc#rk vond men Woensdagmorgen heb lijk
van een onbekende vrouw, van naar schat
ting middelbaren leeftijd, verdronken in
een sloot. Op het lijk werd o.m. een spoor
kaartje NijkerkAmsterdam gevonden.
Een fiets stond in de nabijheid tegen een
boom. Heb lijk werd naar Putten overge
bracht.
Mishandeld.
Dinsdagavond, na afloop van de vee
markt te Sneek, is door eenige veehande
laren van Oosterzee en Echten de veehou
der G. de Boer van Oosterzee uit een auto
gesleurd en ernstig mishandeld. Bewuste
loos aan don grindweg te Eesterga liggen
de gevonden, is hij onder toezicht van den
inmiddels ontboden burgemeester van
Lemsterlancl bij den veehouder G. Sterk
aldaar binnengebracht en door dokter
Mueller van Echten geneeskundig behan
deld. De rijks- en gemeentepolitie stellen
een onderzoek in.
De moord te Giesen-Nieuwkerk.
Betreffende den geheimzinnigen moord
op den seinwachter J. de Jong aan de
halte Giesen-Nieuwkerk, gepleegd in den
laten avond van 3 Aug. jl., was tot dusver
met zekerheid nog niots aan het licht ge
komen. Zes verdachte personen waren in
hechtenis genomen, doch allen zijn op vrije
voeten gesteld.
De politie meent nu echter aanwijzing te
hebben in den hamer met ijzeren steel,
waarmede de moord gepleegd moet zijn on
welke naast het lijk is gevonden, meldt de
„Tel."
Nu tracht men den eigenaar van den
hamer op te sporen.
Tragisch.
Een boerenzoon uit Hierden, genoemd
Boonen, begaf zich per fiets naar Doorn
spijk, waar hij in het huwelijk zou treden.
In het dorp Nunspeet kwam hij in aanra
king met een kar, waarvan het paard ge
schrokken was voor een stilstaanden auto.
Boonen sloeg achterover van zijn fiets en
kreeg waarschijnlijk een hersenschudding.
Hij is nog steeds bewusteloos; zijn toe
stand is zeer zorgelijk.
Geen Cholera te Obdam.
Men meldt uit Obdam aan de „Msb.":'
De geruchten dat in deze gemeente Cho-
lera-gevallen zouden zijn voorgekomen,
zijn absoluut onjuist. Dezer dagen is alhier
een kind overleden tengevolge van acute
darmontsteking. De oorzaak hiervan
schijnt te 'liggen in het drinken van slecht
drinkwater (regenwater uit regenbakken).
Bij een tiental andere kinderen kinderen
is catarh geconstateerd, doch niet van ern-
stigen aard.
In de nabijgelegen gemeente Hensbroek
eveneens een kind aan dezelfde kwaal
overleden.
Bekende oplichtster gearresteerd.
Eenigcn tijd geleden diende zich te Am
sterdam bij verschillende dames een dienst
bode aan, die, nadat zij aangenomen was,
slechts een paar dagen bleef en dan plot
seling vertrok, echter niet zonder medene
ming van eenige souvenir in den vorm van
zilveren vorken en lepels, huisraad en sie
raden.
Hetzelfde haalde zij in Den Haag en
Rotterdam uit. Er werd door de politie zeer
lang naar haar gezocht. Hierbij kwam, dat
zij zich onder verschillende namen aan
diende. Zoo heette zij nu eens v. d. Linde
dan weer Martha de Ruyter of juffrouw
Wapperom.
Het toeval wilde, dat even voor de Am-
sterdamscho recherche haar te Rotterdam
wilde arresteeren, de recherche aldaar de
hoofdstedelijke politie voor was. Tevens
werd een handlanger gepakt. Zij zullen op
transport gesteld worden naar Amsterdam.
De débacle aan „De Amsterdammer."
Gisterenmiddag laat vervoegden zich
eenige rechercheurs aan het huis in de
Alberdingk Thymstraat van den voormali-
gen directeur van het Christelijk Volks
dagblad „Do Amsterdammer", den heer
Ingwersen. Toen hij in de gang van zijn
woning verscheen werd hij gearresteerd
ter zake malversaties tijdèns het bestaan
van het dagblad gepleegd.
Hij werd overgebracht naar het bureau
Leidscheplein en zal morgenochtend ter
beschikking van de justitie gesteld worden.
Verduistering.
Gisteren is ter beschikking van de justi
tie gesteld de kassier W. D. van N., die
verdacht wordt van medeplichtigheid aan
verduistering van ruim f 27.000, ten na-
deele van de Standaard Transport-Maat
schappij, gevestigd te Rotterdam. Enkele
weken geleden, toen hèt geld vermist werd
meende men aanvankelijk, dat er op het
kantoor ingebroken was; sporen daarvan
schenen aanwezig. Het onderzoek van de
politie deed echter vermoeden, dat de
daders onder het personeel moesten schui
len, hetgeen voorloopig tot de arrestatie
van den kassier heeft geleid. Hij had on
der zijn beheer den reservesleutel van de
brandkast, waaruit een. bedrag van ruim
f 27.000 aan bankpapier verdwenen is.
Een goede vangst.
De vorige week is in Den Haag aange
houden als verdacht van verschillende in
braken daar gopleegd, de varensgezel G.
R. de J. voor Amsterdam gebracht, be
kende hij, do dader te zijn van een in
braak op den Bergweg aldaar, waar een
partij tafel- en ander zilver gestolen is.
Thans is ook gebleken, dat hij de dader is
van een in den nacht van 20 op 21 Sep
tember gepleegde inbraak in de melkin
richting van de coöperatieve verbruiks-
vereeniging Vooruitgang aan den Walen-
burger weg to Amsterdam. Na die inbraak
ontdekte de politie vingerafdrukken op
een melkflesch, die volgens dactyloscopisch
onderzoek volmaakt overeenstemmen met
de vingerafdrukken van den aangehoudene
Hij heeft daarop ook deze inbraak be
kend, waarbij een fiets, een mandoline en
beitels gestolen zijn. Verder bekend hij,
er vandoor to =-zijn. gegaan met geld, af
komstig van voorwerpen, die hij voor een
vrouw uit de Leeuwenstraat, bij wie hij
ingewoond heeft, moest beleenen, en een
fiets gestolen te hebben uit een gang in de
St. Laurensstraat, tot welko gang hij zich
toegang verschafte met het voornemen, in
te breken in een huis Aan de Weste
Wagenstraat. Van die inbraak zag hij af,
omdat hij in die gang een vrijend paartje
ontmoette.
Een internationale oplichter.
Evenals in andere kloosters in den lan
de heeft een internationale oplichter voor
eenigen tijd ook in Oldenzaal zijn slag ge
slagen.
De sluwe oplichter is een zeer gesoig
neerd heerschap, beschaafd in zijn optre
den en de bescheidenheid in persoon, zich
steeds voorgevend als familielid van de al
gemeen© Overste of die van klooster-ovor-
sten, naar gelang hij nauwkeurig op de
hoogte is met hunne familieomstandighe
den. Met deze gegevens toegerust is hij
reed3 vele kloosters afgereisd en schijnt
zijn trucs met stijgend succes te kunnen
toepassen, wijl hij door zijn bezoeken zijn
wetenschap betreffende de; kloosterorden
en hare betrekkingen vermeerdert en mede
door zijn bescheiden optreden gemakke
lijk het vertrouwen der kloosteroversten
wint.
Bedoeld heerschap, naar zijn Heeding en
optreden te oordeclen een volkomen „gent
leman" heeft veel gelijkenis met den reeds
eerder gesignaleerdcn oplichter. Hij sprak
een Lïmburgsch dialect. C.a. gaf hij voor
uit Duitschland te komen; zijn geld. goed
en papieren waren hem in Bentheim door
de douane afgenomen en wijl hij als amb
tenaar aan een der ministeries voor een
proces vreesde, wilde hij trachten alles
ongedaan te maken, vooral ook om te voor
komen, dat zijn echtgenoote onaangename
gevolgen daarvan zou ondervinden.
Met een onbegrijpelijke geraffineerdheid
slaagde hij er in medelijden op te wekken,
deed zich te goed aan spijzen, en stond
gaarne zijn gouden horloge (dat later een
waardeloos prul bleek) als pand af, wan
neer hij met eenig geld uit de moeilijkhe
den kon geraken. Op een vraag van de
moeder-overste om zijn handteekening
weigerde hij beslist en deed zich voor, als
gevoelde hij zich beleedigd door zulk wan
trouwen. Spoedig zou het geleende geld
worden teruggestuurd.
Tijdens het verdere onderhoud trachtte
hij zich op sluwe wijze zoo volledig moge
lijk op de hoogte te stellen van klooster-
toestanden. Het aanbod van de moeder
overste om de douane in Bentheim op te
bellen, sloeg het heerschap van de hand,
daarbij zijn vrees uitend voor nog grooter
moeilijkheden, 's Middags wendde hij voor
naar Den Haag te gaan.
Eenige weken later bleek dat hij de grens
was overgestoken, .en 's avonds klopte hij
bij den pastoor van Gronau aan om onder
dak.
Dienzelfden morgen bad bedoelde pas
toor den heer in het klooster te Olden
zaal aangetroffen in gezelschap van de
overste. De oplichter maakte hiervan ge
bruik en noemde zich een broeder van be
doelde overste. Geen oogenblik twijfelde
de pastoor aan de juistheid hiervan en
verleende den oplichter vrij enderdak en
een goed onthaal. Geld heeft hij hier niet
los kunnen krijgen.
Vandaar heeft hij verschillende kloos
ters in Duitschland opgezocht, o.a. het
klooster te Wezel, en dezer dagen schijnt
hij andermaal de Hollandsche grens te zijn
overgegaan, om zijn sluw oplichterswerk in
Holland voort te zetten. Hij schijnt bij
zonder op namen en adressen van klooster
oversten gesteld te zijn, on weet er dikwijls
door onbeduidende listige vragen zijn ken
nis mede te vorrijken.
De redactie dor „Twentsche Courant" te
Oldenzaal, die meerdere voor publiciteit
ongeschikte gegevens bezit, welke zouden
kunnen leiden tot de arrestatie van dezen
gevaarlijken en listigen internationalen op
lichter, zal aan bevoegde autoriteiten en
kloosteroversten desgevraagd gaarne meer
dere gegevens verschaffen.
Een inval in de „Brusselsche Bank"
to Amsterdam.
Millioenen z w e n d e L
Gisteren heeft de politie een inval ge
daan in de kantoren der Brusselsche Bank
aan d9 Beursstraat en in het bijkantoor
der bank aan het Damrak.
Dit geschiedde op vermoeden van op
lichting op groote schaal, waarmede som
men, die in do millioenen loopen gemoeid
zijn.
De directeuren, de heeren Bridee, de
Jong en Witteveen werden niet aangetrof
fen en bleken voortvluchtig te zijn.
Per politie-auto werden de boeken en be
scheiden in beslag genomen, hetgeen een
verzameling van nieuwsgierigen voor de
genoemde perceelen tengevolge had.
De verdwenen directeuren hebben vooral
hun slag geslagen onder de landelijke be
volking van ons land, die zij bewogen tot
afgifte van hun waarde-papieren, waarna
dan waardelooze rommel werd in de plaats
gegeven.
De „Tel." verneemt nader, dat deze bank
er een „inspecteur van buitendienst", zeke
ren Witteveen, op na hield, die er zijn be
roep van maakte om rijko boeren, hoofdza
kelijk uit de provincie Noord-Brabant en
Zeeland, te bewegen hun fondsen af te ge
ven. Dit waren steeds solide fondsen. Zoo
waren er boeren bij, die papieren afgaven
ter waarde van f 40.000, van f 60.000 van
f 140.000 en zelfs hooger.
Het drietal. Bridée, De Jong en Witte
veen reisden de omgeving af in luxe atïto's
en deden de meest schitterende aanbiedin
gen, waarbij groote winsten in het voor
uitzicht werden gesteld. Bridée, bijvoor
beeld, die aanvankelijk voor eigen risico
handelde, garandeerde 2 pet. boven heb
rente-type. Om reclame te maken lieten do
oplichters de argelooze boeren eerst eei>
paar duizend gulden verdienen. Deze bui
tenkansjes werden spoedig genoeg bekend
en de wonderverhalen over de drie Am
sterdammers gingen als een loopend vuur
tje door den lande.
Het gevolg en dit is het meest treurige
was, dat er personen waren, die hun ge-
heele vermogen in handen der oplichters
gaven. In Zevenbergen beloopen de afge
stane gelden tezamen meer dan een half
millioen.
Wanneer het nobele drietal de soliede
stukken eenmaal in handen gekregen had,
werden ze verkocht. Zoodoende kwam de
Brusselsche Bank aan kapitaal. Daarna
werden met de slachtoffers contracten af
gesloten, waarbij de ongelukkigen aan
handen en voeten gebonden waren. De
stukken, die voor de cliënten gekocht wer
den, waren Danuba Oil Company, Wassche-
rij de .Spreng (Apeldoorn) en Nationaal
Administratiekantoor van onroerende goe
deren. De koersen varieerden zoogenaamd
dan, tusschen 140 en 170 pet., ofschoon on
der normale omstandigheden er gben bod
voor te vinden was. Wanneer de geruineer-
de slachtoffers zich aan de Brusselsche
Bank vervoegden om do incourante stuk
ken, waarvoor elders niets gegeven werd,
te gelde te maken, werd hun er natuurlijk
zoo goed als niets op gegeven. De directie
hield zich steeds niet thuis en stuurde de
klagers met een kluitje in het riet. De bank
liet niets meer van zich hooren.
De geruineerden namen hierna den heer
Selter in den arm die te Arasterdam aan
gifte deed aan het bureau Stadhouderska
de, wat een uitgebreid vooronderzoek dat
geleid werd door den inspecteur Stolp ten
gevolge had.
Teen kwam de groote zwendel aan heb
licht. De justitie werd er bij betrokken en
na een conferentie tusschen den hoofdbe-
nadeelde, de substituut-officieren mr. dr.
v. Heynsbergen en mr. Reillingh, inspecteur
Stolk en den vertegenwoordiger der slacht
offers, werd tot den inval en tot de arres
tatie van do directie der bank besloten.
Men stond tijdens het bezoek versteld
over de luxueuze inrichting van de privé-
kantoren der heeren, die duizenden moet
hebben gekost.
Ook het aantal employe's was niet ge
ring; bij voorkeur nam men personen aan,
die van het effectenvak niets afwisten.
Zulks bleek ook duidelijk bij het verhoor,
dat gisterenmorgen plaats vond.
Bij de in beslag genomen papieren wa
ren pakken aandeden van de Brusselsche
Bank zelve, die door de lokalen slingerden
cn terecht als oud papier behandeld wer
den.
Ook werd gehoord een slachtoffer, die
f 14.000 soliede fondsen had afgegeven en
daar ongevraagd voor terugkreeg f 12.000
aan aandeelen in de bank, bonevens een
klein saldo. Deze persoon kreeg natuurlijk
van niemand geld voor de waardelooze pa
pieren en is hierdoor straatarm geworden.
De brutaliteit der oplichters ging zelfs
zoo ver, dat zij een krans stuurden aan
een benadeelde, wien f 80.000 afhandig was
gemaakt en wiens dochtertje overleden
was.
De zuster van dit slachtoffer, die een
bede om bulp schreef, kreeg een brutalen
brief, dio alleen behelsde, „dat de toestand
nu eenmaal niet anders was."
De vorige maand, toen do directie zag
aankomen dat het misliep oa. door de
arrestatie van twee zakenrelaties be
sloot zij tot liquidatie der cffectenafdee-
ling. Als liquidateur trad op de heer W.
H. B. Bridée Jr., een broeder van den di
recteur. Den cliënten werd geschreven, dab
zij tegen betaling van hun debetsaldo hun
fondsen in ontvangst moesten nemen. On
der deze fondsen bevond zich ongeveer 80
pet. waardelooze papieren.
Op last van de justitie is de liquidatie
uitgesteld.
Niemand van het personeel wist waar
heen de voortvluchtige directeuren Bridée
en De Jong de wijk hebben genomen.
Een dikke slager bij de Kor.ingin-Moeder.
Natuurlijk worden in Zuid-Limburg tal
van aardige anecdocten verteld in verband
met het verblijf van H. M. de Koningin-
FEUILLETON
Kind der Smarte.
ii het Duitsch naverteld door V. W.
(Nadruk verboden).
,J ^Zondagmorgen, toen. Hanna het
ii c kind, zoo netjes mogelijk
aangekleed, zat John aan tafel en
te met zijn handen door do zwarte ha
üij schreef met krijt eenige getallen
eh schudde zijn hoofd, wischte de
arï m W00r u^' vertoroklcelde het krijt,
gedachteloos naar vrouw en kind
">eg opeens:
anna, wat heb je vandaag nog te
rtii verschrikt op, de woorden klon
rwi r°° vreem<i- „Niets', zeide zij, „het
^gekleed".
,hei| j Je <kLn *oeri moeder nog
i?.11 met voor het kind had te
iri» Üii8'11! bedelen in de stad", zeide zij
w ^in° ket beter dan nu. Je
wn, toen je me trouwde, dat ik een
'a^s was?"
»femde W i® niet?"
- zeide zij,
lelaat.
iiÜr0In *eercLe je niet van je moeder
I te doen? Zij kon het goed,
diende vroeger in de stad. Je
j111 geld mee kunnen verdienen,
iiï» rondslenteren!"
f toad er nooit aan gedacht,
jij daarom werd zij driftig, en
en bemerkte hoe strek haar
man naar haar keek, kwam een andere
gedachte hij haar op en het moest er uit:
„Wij kunnen nog op èen andere wijze wat
verdienen", zeide zij; en toen John zweeg,
ging zij voort: „Wij kunnen wol spin
nen, jij kunt hot mij leeren, je hebt het
zes jaar lang gedaan".
Het was John of hij een klap in zijn go
zicht kreeg, en zijn gelaat werd zoo toor
nig dat het kind begon to huilen.
„Vrouw, Hanna", siste hij, „jij zogt me
datjij!"
En toen zij hem verschrikt aankeek,
pakte hij haar bij de schouders, of hij
zich wilde overtuigen dat zij het was, en
stiet haar toeh met geweld van zich. De
stoel, waar zij bijstond, viel om, het kind
hegon nog erbarmelijker te huilen, cn
Hanna viel met haar hoofd tegen het for
nuis, en toon met een zucht op den grond
Gedachteloos zag John op haar neer.
Zijn oog viel op een schroefje van het for
nuis, waaraan een knopje bevestigd was
geweest, dat het kind als speelgoed had
gebruikt, en aan dat schroefje was bloed
Verschrikt knielde hij bij haar neer, beur
de haar hoofd op, woelde in de weelderi
ge zwarte haren en plotseling voelde hij
hoe zijn vingers vochtig werden; hij keek
en riep: „bloed!" en zag nogmaals naar
zijn bezoedelde hand. Hij zocht tusschen
de haren en zag dat op do plaats waar
het schroefje ingedrongen was, het bloed
in een straaltje er uitstroomde.
„Hanna", fluisterde hij; toen harder:
„Hanna!" Eindelijk hoorde hij haar zucli
ten: „John".
„Hanna", ze-ide hij, „blijf hij mij, sterf
niet Hanna, ik haal den dokter, ik ben
zoq terne".
„Die kemt toch niet", fluisterde zij.
„Hanna, hij moet komen!"
Haai: hand zocht de zijne, als om hom
terug to houden: „Noen John, geen" dok
ter. Jij hebt geen schuld, en dan moet je
in de gevangenis. En het kind dan?"
Zij probeerde op te staan, viel terug en
riep: „Kus me John", maar toen zijn lip
pen de hare raakten waren het de lippen
van een doode.
Schuw zag het kiud hem aan en vroeg:
„Is moeder dood?" en toen de vader met
het hoofd knikte, zei het kind: „Waarom
ween je dan niet?"
Hij nam het kind in zijn armen en
snikte: „Ik kan niet, ik heb haar"
vermoord wilde hij zeggen, maar er werd
aan de deur geklopt, en de huurman trad
binnen.
Door de dunne muren had hij het le
ven gehoord en medelijden piet de vrouw
had hem doen besluiten er heen te gaan.
Nu zag hij vol ontzetting de doode.
„Wat is er? Wat heb je?" vroeg hij
angstig,
John stond op, zette het kind op den
grond: „Er moet weer een doodkist ge
maakt worden, en ik heb geen boom meer
Ik hen een groole gek, buurman".
De oude zag hem een oogenblik door
zijn brilieglazen aan: „Ik weet wel", zeide
hij, „dat jij zulk een vrouw niet verdien
de. Hoe is het ongeluk gebeurd?"
John vertelde bedaard, of liet een an
der gold, alles wat gebeurd was. Nu en
dan keerde hij zich naar de doode, die
nog op den grond lag en stil of het verbo
den was slreek hij zachtjes met zijn hand
over haar gezicht. ,,0, wat is zij schoon",
zeide hij dan. „Zij ligt of zij slaapt, en
dan zou een plank dat lieve gelaat druk
ken! Arme vrouw!"
De buurman, die hem wel kende en
wist dat hij de waarheid gesproken had,
zeide niets ofschoon ziin boosheid groo
ter was dan zijn medelijden.
„John", zeide hij eiiftlelijk, „heb geen
zorg. Ik maak voor je vrouw een kist,
als voor moeder; als je werk hebt, kun je
ze mij met beetjes betalen".
De terneergeslagen man stond op:
„Dank u huurman. Ik betaal jo iedere pen
ning; ik zou geen rust hebben als ik haar
zelf niet liet begraven".
Het kind verschrok en liet de jas van
zijn vader los. De buurman zag het en
vroeg: „Zal mijn vrouw de eerste dagen
voor liet kind zorgen; je hebt niemand
moer".
„Neen, niemand meer", en hij zag het
kind vol medelijden aan, „Vraag het haar
buurman".
Hij liet zijn hoofd op de borst zakken,
maar plotseling voelde hij, hoe twee klei
ne armpjos hem opvatten, en toen hij het
kind ophief, drukte hij het hoofdje tegen
zijn wang, en een stroom van levensmoed
ging door zijn lichaam.
„Neen, buurman", zeide hij, „wel be
dankt. Het kind weet dat het niet goed
is als ik alleen blijf".
Toen de buurman vertrokken was, brak
hij uit in een stroom van tranen. Hij kniel
de neder hij de doode, en riep: „Help mij,
mijn kind! Het leven is zoo zwaar". En
het kind keek hem met groote oogen aan.
Van de begrafenis kwam John alleen
thuis. Niemand was met hem meegegaan
dan zijn buurman, maar die was direct
teruggekeerd. John overzag zwijgend zijn
woning. Hier was nu rustmaar ge
luk Op het kastje stonden, bij al het
andere, twee kopjes met bont geschilderde
rozen. Hij had die den avond -voor zijn
huwelijk gekocht. Hij dacht nu aan zijn
huwelijksdag, zoo gelukkig, zoo zonnigl
En nu! Hij sidderde; wat was dat alles
lang geleden.
Buiten op straat ging alles gewoon zijn
gang, maar hier in het kamertje was het
bedroevend stil. Het katoenen gordijn hing
zoo stil en slap neer; bij kon het niet
verdragen en ging cr hoen en maakte het
open. Een lijfje van Hanna, dat zij zelf
daar nog neergehangen had, viel op den
grond. Op een stoel gezeten verborg hij
zijn gelaat in de handen en snikte het uit
De deur ging open en zijn dochtertje
trad naar hem toe, triomphantêlijk een
popje in de handjes houdend. Het was een
geschenk van de buurvrouw, waar het
kind tijdens de begrafenis was geweest.
Nu het wist dat vader thuis was kon het
niet langer wachten; het moest vader haar
rijkdom toonen.
Met droeve oogen zag John haar aan,
toen zij voor hem bleef staan en juichend
„poppie" riep.
„Wat heb je Christientje; van wie heb
je dat?"
Maar voor het kind kon antwoorden
werd er geklopt en een oud grijsharig
vrouwtje keek om de deur. Met haar tan-
denloozen mond groette zij, terwijl zij
vader en dochter met vroolijke oogen toe-,
lachte.
(Wordt vervolgd.)
