OM TE LACHEN.
„O Moeder der onschuld, bewaar deze
ODsehuldigen
Nog later, vele jaren later, heb ik van
©en der zielen, welke haar leven wijden
aan heimelijk wel te doen, de geschiedenis
vernomen van het edele kind, do geschie
denis van een verborgen heiligen-Ieven:
O dio die!Een engel! Zij was te
goed voor do aarde en is daarom al vroeg
naar O nzen-Lieven-Heer gegaan, klaar
niet zonder eerst eenc heilige levenstaak
ej) deze wereld vervuld te hebben.
Zij was de dochter van een spoorbe
ambte, vroeger een beste, eerlijke kerel,
maar die door verkeer met slechte kame
raden, een hoop schreeuwers, en door het
lezen van de goddelooze bladen, welke bij
duizenden tussehon het armo volk werden
verspreid om hen te vergiftigen, volslagen
socialist was geworden. Met zijn geloof
was hij tegelijk zijn geluk kwijtgeraakt.
Hij bewoonde nu ergens in den Jordaan
een zolderkamertje, slechts luttele voeten
hoog en breed. De huur van het armzalige
kot werd hem neg voorgeschoten door
weldadige lieden, voor hem reden ge
noeg cm hen ..luie en booze kapitalisten"
tc scholden, „dio met de gift van een on-
noozele duit het volk willen begoochelen,
maar intusschen met den kop op den geld
buidel slapen en zich vetmesten met het
zweet en het bloed der proletariërs".
Zijn jonggestorven vrouw had hem twee
kinderen nagelaten, twee meisjes die hij
op echt socialistische wijze opvoedde,
vreemd aan God en gebod. Do oudste heb
ben wij op eon schoonen dag van de straat
opgeraapt, toen zij door haar dronken
-vader dc deur was uitgejaagd. V/ij plaat
sten haar, niet /onder moeite in het ge
sticht der zusters in dc Xstraat.
Nauwelijks vijf jaren hadden de goede
Zusters noodig om van het waardèlooze
socialislenkind oen voorbeeldige Christin-
ne tc maken, tevreden, gelukkig, zedig,
vol ontluikende deugden. Zij werd het
meisje dal gij gekend hebt.
Gj*aag had zij in het klooster willen blij
ven om er den sluier aan te nemen. ,,Ik
wil hier sterven, zeido zij, om mijne
ziel te redden". Want zij schuwde de we
reld, en was bang dat ze er God beleedi-
gen zou.
Toch ried men haar aan, nog cenigen
tijd in de wereld terug te keeren om een
tweevoudige taak: de opvoeding van haar
zusje en het eeuwige zieleheil baars va
ders. Zij boog nederig haren wil naar den
wil van God, stelde zich in handen der
Voorzienigheid, bad om voorlichting en
sterkte en ging.
Jarenlang leefde zij nu ah een geeste
lijke zuster in de wereld, die haar niet
kende en welke zij vluchtte. Dc zedigheid
was haar sluier, een ellendig dakkamertje,
waar alleen haie lieftallige verschijning
wat licht en harmonie wist te brengen,
hare cel.
Öleclits de armen, die met haar op de
zelfde trap woonden, en die zij troostte in
ai moede, door hen n>et met zooveel onder
werping gedragen ah zij de liare droeg,
hebben het edele kin-i gekend en liefge
had: sieehts z:j hebben den vriendeiijken
klank gehoord van. hare stem, welke iet
luwe woord op de lippen des lichtzinniger
tr-rugh&id en allen met eerbied vervulde.
Den vader, die aan "t sukkelen was ge
raakt, verzorgde zij geruimen tijd mei al
de liefde van. haar edel gemoed. Nooit
kwam, op al zijn knorrigheden, oen on
geduldig wcord over hare lippen, klaar
zij bad voor hem.
O wonderbaar krachtig gebed vin oen
dochlerhart. De oude sthïf ah een boet
vaardige, vergeving vragend aan God en
aau de menschen. Dar. was de eerste tri
omf dien zij weghaalde voor üen hemel
Nu droeg zij al hare zorg en ook, ge
loof ik, al haar gebed over op het kind,
dat God haar ter bescherming r.ad aange
wezen. Ongelooflijk met welken heiligen
ernst dit meisje uit heb volk hare levens
taak opvatte, met wat bezorgdheid zij over
haar zusje waakte als een bewaarengel,
hoe zij voor haar bezig was van den mor
gen tot den nacht.
Zij beoefende al de plichten van haar
moederschap met meer dan moederlijke
wilskracht, 't Had den schijn, alsof God
haar al dc natuurlijke en nobele hoedanig
heden ©ener moeder, de teederheid, do
wijsheid, dc voorzichtigheid, als door een
"bui ton gewone genade had ingestort. Daar
bij wierp hare maagdelijkheid over dit al
les een geheel bovenaardschen glans, iets
wat aan knisckc Moeder uit het huis
je van Nazareth deed denken.
Voor dc ochtendzon haar. weg langs den
hemel zocht, dreef zij de naald door heb
sleetsch verstelwerk, of regelde haar klem
huishouden. Dan ging zij haar zusje goo-
der.morgen kussen, bad geknield met haar
net morgengebed, kleedde haar aan, en
trachtte onderwijl met zusterlijke woorden
in baar die deugdenkiemen uit tc strooien,
welke in haar eigen gemoed reeds tob volle
halmen waven gerijpt. De Heer loonde
haar gebeden en zorgen: gehoorzaamheid,
liefde, godsvrucht begonnen bloesems te
dragen in het kinderhart. Met stille vreug
de zag zij het, cn loofde God.
Bezorgd cm de gevaren naar lichaam en
ziel, aan welke haar eigen verwaarloosde
jeugd had blootgestaan en die zij dus
kende en vreesde bracht zij hare bescher
melinge eiken morgen naar de dagschool
der zusters in de X....straat, dezelfde
waar men ook hare onschuld had ge
kweekt.
Maaf dan nog wa3 hare bezorgdheid
niet tA.reden. Wij hadden haar een win
kel weten te bezorgen, waar zij voor zich
en haar zusje het brood kon winnen met
de naald. Daar hadt gij haar kunnen zien,
den ganschen dag naarstig over haar werk
gebogen, wel lieftallig voor iedereen ge-
jjjlc altijd, maar ook vol ernst en gansch
doordrongen van hare heilige -levenstaak.
Immer zweefden, har© gedachten terug
naar het kleine meisje, dat zij des mor
gens had achtergelaten in de hoede dier
andere engelen, onder de vleugelen van
wier waakzaamheid zij zelve zoolang had
gerust.
Tieh jaren leefde zij aldus haar wel den
menschcn, maar niet Gode-verborgcn le
ve:!. Nooit vcimocht do zonde eenige ont
steltenis te brengen in haar onschuldig
hart.
Echter, geloof niet dat zij nimmer te
worstelen had met de dingen der aarde,
en meer nog met do dingen des hemels.
Want de eerste verachtte zij dermate, dab
het haar geweld kostte er zich mede bezig
te houden, en de laatste liad zij zoo lief,
dat zij wel dadelijk alles had willen ont
vluchten om er zich geheel en voor altijd.
aan te geven. Ja immer nog werd haar
hart getrokken naar de stilte van 't kloos
ter en de vcrceniging met den Bruidegom,
dien zij zieli gekozen en die haar gansche
ziel bemccstcrd had
In de wereld was eindelijk hare taak af
gedaan. Ueur zuster, die met do jaren,
reeds al karo deugden had overgenomen,
begon minder behoefte te gevoelen aan
hare zorgen. Zij had het haar toever
trouwde kind rijp gemaakt voor een heilig
leven, en dacht nu het oogenblik gekomen
om eindelijk zelf te gaan neerknielen voor
het ncderigo altaar der kloosterkapel, zeg
gende: Eccc ancilla Domini.
Teen,o aanbiddelijk geheim dor
Voorzienigheid, toen stierf zij!
Een vleugje koorts deed hare ziel naar
den hemel wieken.
't "Was juist in de Meimaand. Twee
kaarsen brandden voor het Mariabeeldje,
dab zij cn hare zusier nog eenige dagen te
voren met bloemen hadden gesierd, cn
voor hetwelk zij te zamen des avonds den
Rozenkrans plachten te bidden.
Weenend stond haro zuster bij het
sterfbed. Maar zij, gerust en gelukkicr in
het aanschijn des doods, zeide: „Kind,
waarom schreit ge? Niet om mij, ik ,-a
naar den hemel. En als eerste gunst zal ik
daarboven dc JT. Maagd vragen, u in mij
ne plaats naar het klooster te roepen. Dan
behoef ik geen zorgen meer te hebben
voor u. 't Klooster is het voorportaal des
hemels: o, zich geheel aan God te kunnen
geven, alleen door do engelen gekend te
worden hier beneden, immer zich zeiven
overwinnen, immer bidden, -immer dienen,
immer Hem liefhebben, die ons, zuster,
die ons zoo heeft liefgehad, dat Hij voor
ons wilde lijden cn sterven, o, welk oen
benijdbaar geluk!"
En het stervende kind sprak zoo schoon
en geestdriftig over de geloften van ar
moede, kuischheid cn gehoorzaamheid, dat
het jjonge meisje naast haar nu eerst be
greep welke heilige begeerten hare zuster
door het leven hadden gedragen.
Een half uur later stierf zij onder het
lispelen der namen: „Jezus, Maria." Om
hare lippen zweefde heur schoonste lach..
Zij was eenc heilige.
De stervende stem der zuster was voor
de andere de stem Gods geweest. Eenige
dagen later trad zij in het klooster. Edel
moedig ging zij het offer brengen, door
hare zuster aan den hemel beloofd.
Eerlang zal zij scheep gaan voor onze
missies. Gelijk God aan hare zuster en
hare. zuster aan haar 't waarachtig geluk
des Evangelies en der liefde bracht, zoo
zal zij 't gaan brengen aan de arme hei
denkinderen daar ginds, afwachtend cn
afbiddend den dag, dat ook zij zal mogen
opgaan naar Jt betere land.
ALPH. LAUDY.
0 S H]
E H3 E
TWEE ZIELEN.... EEN GEDACHTE.
Had ik 'm maar!
ENFANT TERRIBLE.
stern.
O, moe, dio aap lijkt net oom F Pst, zeg 't me„ zoo hard.
Maar de aap verstaat het toch niet?
Waarom de vorige week door een onschuldig mis
verstand bij m'n zuster de bran.dweer cn de politie
gealarmeerd werden?^"
Goede oplossingen worden ingewacht VOOR Donderdagmiddag a.s. 12 m nel L*
Onder de inzenders zal worden verloot een schild met twee kleerenborstelj nde r
Hoe hoog?
Agent. Hoe hoog wil je je huis laten
verzekeren?
Boer. Nou, tot den schoorsteen zou ik
denken.
Een Verrassing.
Astronoom (tot zijn jonge vrouw):
Hartelijk geluk, vrouwlief, met je ver
jaardag, ik heb ditmaal eens een bijzon
dere verrassing voor je bedacht.
Vrouwtje: Werkelijk?
Ja, wij gaan de komeet zien.
Misverstand
Dokter: uMorgen zal ik eens aderlat
ten."
Patiënt: „Nou dokter, ik had liever dat
u met de rekening tot den eersten wilde
wachten."
Mal a propos.
Jongen (voor 't eerst aan de telefoon):
Hallo! Wie is daar?
Ik ben 1051
Loop heen. Dan wordt 't tijd dat je
uitknijpt!
i Een praktisch middel.
Jantje heeft zijn vingers gekneld, en
schreeuwt dat hooren en zien vergaat.
„Steek je vinger in je mond," zegt oom,
en daarop hoort men een dof gekreun.
„Helpt dat zoo goed er voor?" vroeg
de moeder. -
„Dat weet ik niet", zei oom, „maar te
gen schreeuwen zeker."
Idylle.
Dichter: }iMary, nu zullen we toch eens
een grap uithalen. We zullen eens zien,
wat het eerste klaar is, jouw leverpastei
of mijn sonnet."
een krijgslist.
Bij een diner werd een zilveren lepel
vermist. Alle gasten waren bereid hunne
zakken om te keeren. „Niet noodig,"
sprak de slimme gastheer, „de lepel komt
wel terecht, weest slechts zoo goed, allen uw
hoofd onder de tafel te steken." Toen dit
gedaan was vroeg hij luid: „Nu heeren,
hebt ge allen 't hoofd onder de tafel?"
„Ja." „Ook degene, die den lepel heeft?"
„Ja", antwoordde deze werktuiglijk.
Ook oen gezichtspunt.
Ik wensch mijn leven verzekerd te
hebben, mijnheer, zei een zeer oude man,
die het bureau van een levensverzeke
ringsagent binnentrad.
Ik ben hang dat onze maatschappij
niet wensclit die risico op zich te nemen;
antwoordde de agent. Hoe oud bent u?"
Vijf-en-tachtig.
Wij sluiten nooit polissen af met
personen boven de tachtig.
Maar wat mankeert jullie dwaze
maatschappij toch? Weet u dan niet, dat
er meer menschen beneden de tachtig
sterven dan er boven?
Noblesse.
Dochter: „Mama, de schoorsteenveger
heeft me van het dak een kushandje toe
geworpen."
Mama: „Verschrikkelijk, ga naar je
slaapkamer en wasch je."
3' Moeder en dochter.
Maar Anna, wat zou je mama wel
zeggen, als ze jo sigaretten zag rooken?
Te keer gaan, zou ze, want het zijn
de hare.
"i Phenomenale geheugens. V fï5
Zonder het gebruik van kunstmatige
hulpmiddelen zijn sommige personen tot
groote geheugenprestaties in staat, en ma
ken dus ecnigszins aanspraak op den titel:
„geheugenkunstenaar". Alle experimenten,
genomen met „geheugen-wondermenschen"
wijzen er op dat geheugenkunstenaars op
een speciaal gebied, een groote gave der
herinnering hebben.
In geen geval bijna heeft het geheugen
iets met de intellcctueele waarde van het
individu te maken. Bijna in iedere tele
fooncentrale zijn er een of meer employé's
met een phenomaal geheugen voor telefoon
nummers. Het aantal geheugenkunstenaars
met een bijzondere begaafdheid voor liet
onthouden van getallen is relatief het groot
ste. Tot deze groep behoort dan ook de
recordhouder; Dr. G. Rückle, een Duitsch
wiskunstenaar. In het jaar 1911 kon Rückle
getallen met 204 cijfers in tijden varieerend
tusschen 16 minuten en 44 sec. en 19 minu
ten 40 seconden uit het hoofd leeren. In
1912 had deze geheugenkunstenaar reeds
groote vorderingen gemaakt, daar hij thar.B
voor het uit het hoofd leeren van deze ge
tallen nog slechts 9?-* ii 1'A minuten noodig
had. Vcor een dubbel zoo lange rij cijfers
had hij 26 minuten 48 seconden noodig.
Ten slotte heeft hij in het jaar 1913 504
cijfers in 39J4 min,uten uit het hoofd ge
leerd. Geen ander heelt dit ooit kunnen
presteeren.
Het volgendo phenomeen is de Noorweeg
seho philologe Dr. Paula Bergh, die voor
het uit het hoofd leeren van een getal vari
204 cijfers 54 minuten en voor een dubbel
zoo lang getal 104 minuten noodig had.
Verder heeft nog de getallenvïrfcuoos Dia-
mandi getallen tot 200 cijfers uit het hoofd
geleerd. Dezo getallen worden door de ge-
liengenkunstcnaars niet vloeiend gerepro
duceerd. Mej. Dr. Bergh zegt bijv. 204 cij
fers in 19 minuten 16 seconden op. De ge
heugenkunstenaars prenten zich de getal
len door zekere sohrift-, klank- of bawe-
gingsbeelden in.
De methode van Rückle is de volgende:
Hij reconstrueert de getallen bij groepen
in het geheugen en prent zich dus de beel
den van dit cijfercomplex met de grootst
mogelijke duidelijkheid in. Zoo ontstaat
bij hem in het geheugen een getallenbeeld,
dat geheel overeenstemt met het opge
schreven getal. Daarbij komt, dat Rückle
als mathematicus de vaardigheid bezit zich
bij bijna ieder getallencomplex een mathe
matische eigenaardigheid voor te stellen
en dat hij uit deze eigenschappen weer een
groep vormt, die op zichzelf opnieuw een
wiskundig theorema vertegenwoordigt.
Deze complexen reconstrueert Rückle dan
weer bij het opzeggen van het getal, zoo
dat men zeggen kan, dat zijn methode en
ontleding en tegelijkertijd een samenvat
ting is van de geheugenstof.
Het Bijgeloof van Misdadig^ ll
De misdadigers-kaste is in enil
zichten een zeer typisch volkje a DS
betreft het bijgeloof. Misdaigers ai N-®11.
Wijlen zeer bijgeloovig. Waarschiji :bt
hun bijgeloof een opvulling van eej
te in hun geest, ontstaan or het ut
van God en alles wat goed is.
Dat do samenleving van dat tij
partij kan trekken bewijst weld ^lher
misdadigers nooit doodkisten zuH| j(
raken. Een doodkist als bewaai
voor geld is dus zeer aan te beveli
tere safe voor inbraak bestaat niet JjjT
Bepaalde dagen en jaargetijden
hij de dieven in discrediot. Zoo ve
adressanten dikwijls dat zij alleg
zoo
[ierna
Arbe
ite
nidda;
ag<
Voo:
tesch.
pen
1de b
ive ve
Wilh
me v£
ra
ifcp
aangehouden, omdat zij tegen hj ^ee!
woonte op'den dertienden van
hadden geopereerd.
Ook getallen spélen bij de keei
groote rol. Ieder heeft zijn geluks-
geluksgetallen. Wie gepakt wordt,
nooit het nummer van den agent di
aanhield en dat getal geldt in 't
als bijzonder noodlottig.
Binnenshuis worden bepaalde
schijnselen oplettend gageslagen
verlaat een inbreker terstond een
waar de klok blijft stilstaan; het
den van het tikken kondigt gevaar
hem aan. De inbreker heeft hier
wanneer het een klok op de slaapidt
betreft: het ophouden van het re{
tikken is nl. wel eens oorzaak,
„teere" slapers wakker worden.
Zakkenrollers gebruiken nooit
bij hun „handwerk". Wanneer tod
mes gebruikt wordt, is er afgeweka1
de gebruikelijke kunstgrepen, iel
noodlottig wordt geacht. ^om£
Bijna ieder misdadiger wordt hij 1
arrestatie in het bezit gevonden va
amulet, een voorwerp, dat hem rn« È'3
hoeden voor gevaar. Een gevaarlijl f8?.
breker voelde zich jarenlang veife
hij een ezelshoef bij zich droeg. Tot11 de
dezen eens niet bij zich had. w«
gearresteerd. Als bijzonder gelui
brengend amulet geldt bij de mi,
oen ring, vervaardigd van een hwli
ité de
welk*
AL
neen!
Vo
de
Vo
Oceanen. u uc
Heb diepzee-onderzoek heeft pas rosct
tweede helft van de 19o eeuw groei ,r scj
tcckenis gekregen door den reusacl
vooruitgang der techniek, waardooi ec
w«o '"J110 -uitruil*- "g|oe
die voor dit onderzoek noodig zj'm, n
vredigende wijze te vervaardigen. H
vroeger eveneens belangrijke poging j, y(
deze richting zijn volbracht, is toch i ee-
door de groote expedities na 1870 pnJ
juisten blik verkregen op den eigen:
gen toestand van den bodem der m
eerste dezèr expedities was de grooti
gelsche Challenger-expeditie (1871 n(js
terwijl tegelijkertijd de Duitsche Gi
expeditie op de wereldzee onderzoeS
verrichtte.
Tegenwoordig weten wij, aldus
tikel in het „Berliner Tageblatt", m a
wij het volgende ontlcenen, dat de gn u
diepte der zee door Plauet werd vastge
ten Oosten der Philippijnen. Deze ili
is 9780 H., dus 1000 M. dieperN dar -
hoogte van den Mount Everest, den
sten berg van de wereld. De vorm va
bodem onder zeo verschilt echter zeer
met de oppervlakte van de aarde,
wandelaar op den bodem der zee
steeds den indruk hebben van een
telijke, eentonige vlakte. Slechte h«
daar zou hij op een eenzamen oni
schen vulkaankegel stooten, op weib
zich de koraalriffen vormen, dio tot
de zee uitsteken. De breede dalen en
kloven, welke men op het vasteland
zijn op den bodem der zee niet aan
daar ontbreekt dc insnijdende en s
lende kracht van het strooraend
do werkzaamheid van het gletecheriis.
De zee-bodem i3 bedekt met gramr:
Deze ondcrzccscho woestijn is de
vreeeelijkc en verlaten vlakte der na
Do lage temperatuur van dc zee op]
to diepten was een vorrassing voor di
loerden, die zich met dat onderzo?!
laetten. Dit i3 in tegenstelling wei
toestand in de vasto aardkorst, w
warmte met do djepto toeneemt. 2o«
men dc hoogste temperaturen oi
dicpto van 2C0 tot 1000 M. niet
aequatoriaal gebied, maar op 20 tot
N.B. en Z.B., terwijl do aeqoatcr:»
nen zelfs kouder waren dan dc
gematigde breedten.
In do poolgebieden vond men
koude, met ijs bedekte bovenwater
waterlagen van hoogero temperalw
na diepgaand, onderzoek bleek ter.
dat in uitgestrekte gebieden
Oceaan oen lastig te verklaren
bestond tusschen meor of minder
en meer of minder zoutrijke waterbp iron
Wij kunnen nu aannemen dat y®r,i
tfplrlicA horizontale en verticals Q&gii
weldige horizontale en
welke door de energie dc-r zon w0"
gewekt, de watermassa's in voortoW
beweging houdt.
Zoo geschiedt b.v. in den Alk»1-
Oceaan een onafgebroken uitwisse™
schen zoutrijke en warmo wateren 1
Noordelijk halfrond en de zouter®
dero wateren van het Zuidelijk w
WTaar de koude, maar voedselrijk'
ren van de Poolzec vermengd *°r(74
het warme, maar steriele water van
pische zeën, is de opbrengst he
ste en. daar liggen do grootste
gebieden van do wereldzee.
Vrij\
Gaf
«der
izomi
arga
#1 Vi
ardei
bier
il öc
inkc:
■od
.iff iir
:hoo
d ?de
Iko
!ed,
leer
,!W
i loei
rM
