Een paar woordjes uit
Rome.
In een© zitting van de H. Congregatie
m het H. Officie gehouden op 22 No--
iniber 1922 werd eeno beslissing geno
den, waardoor aan de bisschoppen bevo-
>n wordt, niet te veroorloven, dat in de
•erken schilderstukken of beelden, gelij-
t?nd op do schilderwerken van Servaes'
(roisweg, mogen geplaatst worden.
Een paar woordjes dus, maar toch
toordjes van eenige beteekenis voor den
leenwoordigen tijd en in de tegenwoor-
j0 omstandigheden. Krachtens dat be-
jit immers mogen in kerken geen beel-
rla» i <oeS'claton worden „similes p i c-
|iir i s, „w elke g e 1 ij k e n" op die van
%icngenoemden Kruisweg.
ii Iedereen, die weet, wat er in do laatste
I f.oil jaren over dien Kruisweg werd ge-
neven in tijdschriften en dagbladen,
de beteekenis van dat verbod beseffen.
[Een paar onnoozele woordjes nit Ro
wel van de Congr. van het H.
waardoor alles, wat Servaes'
[reisweg gelijkend is, voor altijd ver
blijft uit het huis Gods, uit de
irken.
[Een paar woordjes uit Rome, maar
[sordjes. welke in zekere kringen wol
lm inslaan, gelijk eene uitbarsting
i den Mont Pelée. Vernietigd zijn op
is de wetenschap, het vernuft, de argu-
r.len, do redeneeringen en een berg van
jkelen en opstellen van zekere kringen,
l^ifcrmede men de menschheid wilde
•t Zï'fsdiügen van de onvolprezen hoogte en
•elliiflpte, schoonheid, sublimiteit van Ser
es' schilderkunst. En nu alles is on-
[rroepelijk vernietigd, verloren en 1)9-
lon onder een paar woordjes uit Ro-
Want „Roma locuta, causa finita".
Is Rome heeft gesproken is de zaak
list."
,t was alles gemakkelijk te voorzien.
Servaes' Kruisweg was alles vreemd
ongewoon, afwijkend van de traditie
[wetten der kunst en van de voorschrif-
der H. Kerk. Ook was 't tegen den
it en zin der H. Kerk en absoluut niet
icend om aandacht en piëteit op te
t al deze redenen, zoo schreven wij
J.De Maasbode" van 24 Mei 1921, zal
in pies' Kruisweg wel nooit meer in eene
l terecht komen.
beslissing van de H. Congr. hoeft
L vermoeden reeds bevestigd. Ook zien
I bevestigd wat wij in datzelfde nura-
van „de Maasbode!' schreven: „Er
altijd menschen, die niet willen we-
wat de H. Kerk bedoelt, dan wan-
Kerk dwingt of dreigt."
r.s, |'e zijn nu do ergste vijanden van
T. ïlpes geweest? Zeker niet degenen, die
werk, als in strijd met de voorschrif-
der H. Kerk, afkeurden. Maar wel
aanbidders van Servaes, die, niet-
itaande do beslissing van Rome,
jrdoor de Kruisweg van Servaes uit
Karmelietenkerk van Antwerpen
verwijderd worden, sedert 3 jaren
lalle mogelijke en onmogelijke midde-
sjsefracht hebben, Sorvaes' kunst op te
soms op zeer ergernis gevende
gelijk dat een zich noemende
lis" deed in de N. Eeuw.
it kemen meest, is nu gekomen: de
Merende nederlaag. Men kende heel
de beslissing van Rome, waardoor
'BuFffns'Weg van Servaes uit do kerk
verwijderd worden. Men wist ook
Ito H. Kerk herhaaldelijk in de ge-
p kunst het ongewone, vreemde, oi\-
scnjijpolijke niet stichtende verworpen
men wist dat de H. Kerk volgens
üetnj nieuwe wetboek overal de traditie
n (tol
<1
erfdeel der vadc-ren) handhaafde
in kerkbouw, kerkmeubelen, kerk-
flen, als in beeldhouw en sc-hil-
sst. En toch gingen de modernen
altijd door met alles te verdedigen
[verheffen, te prijzen wat tegen de
voorschriften der Kerk indruischte. Het
getal van teekeningen en reproducties op
het geheele kunstgebied, welke den spot
dreven met alle kunstwetten en kerkelijke
voorschriften, was legio. Hoe afschuwe
lijker, onnatuurlijker, bizarer en onbe
nulliger deze kunstproducten waren, des
te meer werden ze geprezen, opgehemeld
en langdradig beschreven om de diepe
mystiek, de verheven symboliek, dio erin
verborgen lag. Zoo werd de maat dan
eindelijk vol, ja overvol. Zelfs een tijd
schrift als „Boekenschouw" zag zich ten
laatste gedwongen tegen dergelijke kri
tiek en kunstproducten stelling te nemen.
In het nummer van 15 Nov. 1922 moest
men eenvoudig zeggen dat de kritiek over
de kerkelijke kunst een volkomen gebrek
aan eerbied voor de beslissingen der
Congr. S. Officii, welke moderne kunst
stuipen niet toelaat in kerken, toch wel
do spuigaten uitliep. In hetzelfde num
mer blz. 273 word ook op eenige van die
reproducties van moderne kunst gewezen
en gezegd van eenige beeldekens, dat zij
„©ogenschijnlijk voorstellend peulvruch
ten en slanke bananen, maar bedoelden
een afbeelding te geven van redelijke
schepselen Gods."
Voor twee jaren reeds hebben ook wij
reeds daarop gewezen, dat het gewone
volk, dat in zijn conservatisme toch al
tijd nog zijn gezond verstand weet te be
waren, dat liet gewone volk, die moderne
wangedrochten van kunst, maar met vol
harding bleef noemen bavianen en apen
koppen: wij zelf hadden die producten
eenvoudig snaakshoofden, spoken en
heksen genoemd.
Maar nu heeft „Boekenschouw" niet
eens meer iels ir.enschelijka aan die hoog
mystieke kunstbed dekens gevonden en ze
eenvoudig met peulvruchten en bananen
vergeleken.
Gaarne onderschrijven wij dan ook wat
de redactie van „Boekenschouw" daarop
laat volgen. „Wij protesteeren tegen do
propaganda van dergelijke kunst, omdat
er ook op voorkomt de caricatuur van
een .heilige, en het Kerkelijk gezag duide
lijk genoeg dat soort voorstellingen heeft
afgewezen. Dat zulke producten als knop
pen van wandelstokken en parapluies
geen kwaad kunnen, willen wij gaarne
aannemen, maar als religieuze voorstel
lingen zijn zij niets meer of minder dan
eene parodie of bespotting van datgene,
wat onder ons steeds met eerbied behan
deld werd."
Hier is eene treffende karakteristiek
gegeven van" moderne kunstproducten ge
lijk ons in de laatste 2 a 3 jaren onze
vooraanstaande kunsttijdschriften brach
ten.
Treurig maar waar, dai dat alles zoo
getrouw is weergegeven.
De verbolgenheid over deze karakteris
tiek was groot, zeer groot. Een zeker
iemand werd er zoo zeer door aangedaan
dat hij 't bijna bestierf van bedroefenis.
Er kwam een artikel met opschrift:
„Diêpbedroe-vend" en een soheldgeschrijf
over zulk „griezelig conservatisme".
Ondertusschen ging men voort met het
reprodueeeren en teekenen van voorstel
lingen, van heiligen en engelen en ook
neg met kerkonlwerpen, -welke met alle
voorschriften der H. Kerk den spot dre
ven. Ja nog in dit jaar werden verschil
lende kerkonlwerpen geproduceerd waar
aan niet een enkele traditioneel© bouw
vorm kon ontdekt worden. En dat juist
nu het kerkelijk wetboek uitdruk
kelijk voorschrijft, dat bij het bouwen
van kerken de traditioneel© vormen moe
ten behouden en opgevolgd worden. En
die tegen alle wet en traditie stuitende
wangedrochten werden dan beschreven
en ontleed als het hoogste en verhevenste
van symboliek en mystiek.
Ten laatst9 kregen wij ook nog eon
soort letters als onderschriften van ont
werpen en teekeningen, opzettelijk zoo
ongewoon en grillig gevormd, dat zij door
hunne loelijkheid en onduidelijkheid Lij-
na om wraak ten hemel roc-pen, en Mgr,
I. I. Graaf in een bijzonder artikel Jaar-
tegen in het Gildeboek meent te moeten
waarschuwen.
Met al dat hadden wij een kunst ge
kregen, dat niet voel anders was dan#een
veer opgewarmde barok, enkel met dat
verschil, dat het laatste restje van har
monie, anatomie en natuur, dal de ba-
rokkunst nog bewaard had, ook over de
schutting geworpen was. Ook zou mon
FSUSU.ET&H
jen Baron-Bandiet.
(Naar het Duilsch.)
itou-w Blote kon een spotlach niet
lilj sPulen.
tot fk geloof u, ook zonder dat gij het
Taal? hernam zij het woord stiefva-
,v (Vpleit immers alles op; het is een
ngil% waarmee men den kinderen
als I kan aanjagen. Wat dit punt be-
a?l,lsc kunt u daaromtrent gerust stel-
j511* aandeel in mijn vermogen zal
r f>JJ 0Q voor u alleen worden vaslge-
Jï denk niet aan mij zelve zeide
,i;r" alleen wilde ik u waarschuwen;
-.:1 0 bezorgdheid niet van mij schui
Vprlj' nüjnheer von Born
zienswijze omtrent hem verlang
.cff'vernemen, viel de moeder
de rede. Te Luzern was het
JjVil'®11 felsen, die u reden tot bezorgd
ook hem noemdet gij een for-
rpaïfc hetzelfde zou ieder ondor-
mij wilde naderen.
achterdocht, lieve mama.
l°ngegrond. Gij kunt u van dit ver
r vrij pleiten.
J doe het toch antwoordde het
en ik dacht, dat gij wel wist dat
jan lage zelfzucht ben. Ik herhaal
1^.slechts de zorg voor uw welzijn
vam ^'e vrees *e spreken, het
w w op do proef le stellen van dien
J wien gij geheel uw toekomst wil
ftaron.
Weder gleed een sarcastisch lachje over
de lippen der schcone vrouw.
En zoudt gij het verleden van dien
schilder, die te Luzern zoo schielijk uw
hart veroverde, op de proef hebben ge
steld? vroeg zij.
Bella scheen zich nog meer in haar
borduurwerk te verdiepen; zij gevoelde
de kwetsende spotternij, die in deze woor
den verborgen lag.
Gij maaktet toen zelve van de nood
zakelijkheid gewag antwoordde zij
en ik heb u niet tegengesproken.
Wanneer de uitslag dier inlichtingen
niet aan uw verwachtingen beantwoord
de, zoudt gij het dan toch erkend en van
uw wenschen afstand gedaan hebben?
Ais do inlichtingen door geloofwaar
dige personen waren verschaft, zeker.
Mevrouw Blote schudde ongeloovig het
hoofd.
Hoe kan men met zekerheid aanne
men, of een persoon al dan niet geloof
waardig is, zeide zij. Op het oordeel van
anderen verlaat ik mij nimmer; ik oor
deel en sla zelve gade.
En het eigen oordeel leidt dikwijls
op een dwaalspoor.
Vermoedelijk alleen dan, wanneer
men de gave van scherpe waarneming
niet bezit.
Een bediende trad binDen en overhan
digde aan mevrouw een pakje.
De ranglijst van ons leger, zeide zij,
hare dochter een Beteekenis vollen blik toe
werpend. Ik heb ze besteld om mij te over
tuigen, of er eene familie von Born be
staat. Is dit hot geval, dan zal zij ook on
der de officieren vertegenwoordigd zijn.
Zij opende het boek en bladerde in het
het kunnen noemen: het „Dadaïsme" in
de beeldende kunst, of bolsjewisme.
Tweo feiten staan hier onomstootelijk
vast. De Kruisweg van Servaes werd tot
het ongekendo opgehemeld, nadat hij
door het Kerkelijk gezag uit het huis
Gods moest verwijderd worden; en een
groot getal Kerkonlwerpen zonder tradi
tioneel© vormen werd gepubliceerd, juist
nadat de nieuwe codex deze vormen
voorgeschreven had.
Wie kan dat begrijpen?, verklaren?
Doch zoo moest eindelijk de maat vol
worden en overloopen. Er kwam, wat ko
men moest. De H. Kerk moest aan zulk
een ergernis een eind maken en eindelijk
zeggen: „Tot hier cn niet verder." En zij
heeft het gedaan op de haar eigene plech
tige, eenvoudige, maar beslissende wijze.
Verboden zijn nu in Gods Huis allo voor
stellingen of schilderwerken, welke gelij
ken op die van Servaes' Kruisweg.
Sedert de laatste jaren werd de tradi
tioneel© christelijke kunst bespot en be
lasterd gelijk zulks maar eenmaal in de
Kerkelijke geschiedenis voorkomt, name
lijk in do 17o eeuw, toen de Renaissance
mannen de christelijke kunst hervorm
den, door haar in een heidensch spot
kleed te steken.
Zoover was men gekomen, dat .men de
geheel op traditie en Kerkelijke wetten
opgebouwde „Zeven Weeën" van Jans-
sens in do Kathedraal van Antwerpen
een „ontheiliging der christelijke kunst",
„een onheilig gespeel", den Christus
„een fijne mijnheer" en de Moeder Gods
„een willekeurige juffrouw" durfde noe
men, terwijl de figuren van Christus, do
H. Maagd en Heiligen der modernen, die
niet eens meer op redelijke schepselen'
Gods, maar op bananen en peulvruchten
geleken, tot den hemel verheven werden.
Allo kunst, welke aan de wetten der Kerk
en aan christelijke traditie vasthield,
was in hun ocgen niets dan pure, geest
en zieilooz© namaak, namaak en niets
dan namaak.
Toen onze" Zaligmaker aan het Kruis
bad: „Vader vergeef het hun" zal Hij ook
veel geboden hebben voor de moderne su-
perintellectueolon cn wij willen ons met
dat gebed vercenigen opdat ze niet door
het Dadaïsme mogen verzwolgen worden.
Tot zoover haddon wij geschreven, toen
ons „Do Maasbede" van 12 April het vol
gende uiterst belangrijke monitum van
dezelfde S. Congr. S. Officii bracht: „De
H. Congr. dringt hij de bisschoppeh aan
om streng op te treden tegen schrijvers,
ook die algemeen als gcede Katholieken
bekend staan, die in dagbladen cf tijd
schriften prijzen, aanbevelen of goed
keuren boeken, geschriften, schilderingen,
beelden en andere soortgelijke werken
van wetenschap en kunst welke indrui-
sehen tegen do Katholieke loer of den
chrislelijken geest, en dit doen zelfs wan
neer zij door den H. Stoel uitdrukkelijk
zijn afgekeurd."
Het zou jammer zijn aan deze overdui
delijke woorden uit Rome iets te willen
bijvoegen.
Wij willen daarom ook niets anders
doen dan constateer en, wat zij inhouden.
Vooreerst moeten de bisschoppen
streng optreden tegen zekere schrijvers,
„die aanbevelen en goedkeuren".
Hier vragen wij: vaar zijn die schrij
vers, die reeds 2 a 3 jaar lang prezen
en ophemelden werken van kunst en we
tenschap, die tegen den christelijken
geest indruiscben, en door verwijdering
uit liet huis Gcds, reeds uitdrukkelijk
zijn afgekeurd?
Zeker niet in de kringen van „verstokte
Golickers" of bij de verdedigers van de
traditioneel© kunst; maar wel in de krin
gen der moderne richting.
Scherp wordt in dit monitum betoond,
dat zekere schrijvers en kunstenaars nog
zijn voortgegaan met prijzen, aanbevelen
(en kunst prcduceeren) nadat deze din
gen reeds uitdrukkelijk waren afgekeurd
door den nieuwen codex.Hebben nu zekere
schrijvers en zekere tijdschriften in de
laatste jaren zich niet een monument ge
zet (aere perennins) van krankzinnigheid
in kunstproductie en van weinig eerbied
voor de beslissingen van het Kerkelijk ge
zag? De H. Kerk handhaaft nog eens het
„zinkend wrak van het traditionalisme",
dat in zekere kringen reeds ten doode
was opgeschreven, on wijst ons opnieuw
den wég naar ware kunstverbetering en
naar vooruitgang: Gezag, wet, traditie,
eerbied voor het erfdeel onzer vaderen
kan alleen onze diepgezonken, door het
modernisme half vermoorde christelijke
kunst wederom tot nieuwen bloei brengen.
J. M. KEULERS,
Ong. Karmeliet.
Groenendijk aan den Rijn.
BIHMEHILIliiaP
Hei bezoek van Koning Haakon van
Noorwegen aan Nederland.
Het programma van het
bezoek.
Naar thans kan worden medegedeeld, is
in hoofdtrekken het volgende vastgesteld
omtrent het bezoek dat koning Haakon
van Noorwegen van 5 tot 7 Juni e.k. aan
onze Koningin zal brengen.
Dinsdag 5 Juni 's morgens wordt hel
Noorsche pantserschip „Edsvold" aan
boord waarvan, gelijk gemeld, koning
Haakcn naar Nederland zal komen, te
IJmuiden verwacht, van waar deze oor
logsbodem onmiddellijk naar Amsterdam
zal opstoomen.
Do aankomst aldaar wordt verwacht ten
11 uur 50 minuten. De koning zal alsdan
op een sierlijk in te richten landingssteiger
officieel begroot en ontvangen worden, een
ontvangst fwelke een gala-karakter zal
dragen.
Daarna wordt in een ceremonieelen stoet
naar het Koninklijk Paleis op den Dam
gereden, alwaar ten 1 uur een familie
dejeuner zal plaats hebben.
Ten 3 uur zal worden uitgereden tot 't
brengen van een bezoek aan het Rijks
museum, waarna van 4 tot 5.45 uur een
rondvaart door de haven van Amsterdam
zal plaats hebben, don Koning aangeboden
door het gemeentebestuur van Amsterdam,
bij welke gelegenheid de thee aan boord
zal worden gebruikt.
Van die rondvaart teruggekeerd, zal
koning Haakcn het bij Harer Majesteit's
Hof geaccrediteerde corp3 diplomatique
ontvar.gen ten Paleize, terwijl ten 8 uur
een gala-diner in het Koninklijk Paleis
zal plaats hebben.
"Woensdag 8 Juni zal de Koning van
Noorwegen met Onze Koningin en den
Prins, to ongeveer 11 uur uit Amsterdam
via bet station Baarn naar Soestdijk ver
trekken tot het brengen van een bezoek
aan de Koningin-Moeder, dio alsdan Haar
zomerverblijf reeds te Soestdijk zal hebben
gevestigd. De Koningin-Moeder vereenigt
de vorstelijke personen aan een familie
noenmaal ten haren paleize.
Omstreeks 2 uur vertrekken do Koning
van Noorwegen, Koningin Wilhelmina en
Prins Hendrik van de balto Soestdijk
naar 's-Gravenhage, waar do aankomst
aan het Staatsspoorslalion in de Rijn
straat tegen 4 uur kan verwacht worden.
Van dat station zal in een stoet naar 't
Koninklijk Paleis in het Noordcinde wor
den gereden. Ten 5. uur dienzelfden mid
dag brengt de Koning een bezoek aan het
Koninklijk kabinet van schilderijen in
het Mauritshuis. waarna ten 7 uur 30 ten
Koninklijke Paleize een familie-dinen.
plaats heeft.
Na afloop van het noenmaal zal de
soiree plaats, aangeboden, gelijk reeds
gemeld, door het gemeentebestuur van
's-Gravenhage.
Den volgenden dag, Donderdag 7 Juni,
zal de Koning reeds ten half tien 's mor
gens een bezoek brengen aan het Vredes
paleis.
Daarna verlaat de Koning, met Ko
ningin en Prins den Haag, voor een be
zoek aan Rotterdam.
Het vertrek daarheen zal plaats heb
ben ton half 11 uur van het Hollandschfe
Spoorstation.
Verwacht wordt, dat de trein dan on
geveer 11 uur aan het station Delftsche
Poort zal binnenkomen.
Van dit station af zal allereerst een be
zichtiging plaats hebben van het raadhuis
waarna de Vorstelijke Personen zich ver
der aan boord zullen begeven van het
inmiddels te Rotterdam ligplaats genomen
hebbende pantserschip Jacob van Heems
kerek", cp welken oorlogsbodem H. M. de
Koningin haar Hoogen Gast een dejeu
ner aanbieden zal.
Na afloop van dat noenmaal zal de
register, cn reeds na eenige oogenblikken
gleed een zegevierenden trek over haar
licht blozend aangezicht.
Daar is een generaal von Born en
een overste von Born, riep zij, in het
boek verder bladerend; wie wil nu nog bo
weren, dat de familie von Born niet van
adel is?
Men beweerde alleen, dat onze huis
vriend het niet was.
Beweren kan men alles; maar welke
waarde is te hechten aan beweringen, die
niet met bewijzen kunnen geslaafd wor
den?
Mijnheer von Bom! kondigde op dit
oogenblik de' bediende aan.
Hij is welkom, zeide mevrouw Blote.
August Born bemerkte met den eersten
blik, dat tusschen moeder en dochter een
ernstige woordenwisseling had plaats ge
vonden, en zijn kwaad geweten liet hem
terstond vermoeden, dat zijn persoon het
onderwerp van het gesprek was geweest.
Hij maakte voor het meisje een buiging en
kuste de hand van mevrouw; daarna in
formeerde hij naar het welzijn der dames,
en daar het antwoord geruststellend luidde
zag hij er geen bezwaar in, den hem aan
geboden stoel aan te nemen.
Het was een heerlijke avond, zeide
hij, met een doordringenden blik op Bella,
wier lach, dio blijkbaar zijn balcosluum
gold, hem niet scheen te bevallen, Ik heb
u bewonderd mevrouw; gij bezit het zeld
zaam en benijdenswaardige talent om zul
ke feesten te organiseeron in hoogen graad.
Helaas moest ik daarbij uwe hulp
missen, antwoordde mevrouw Blöto schert
send.
Wanneer ik slechts eenig vermoeden
daarvan had gehad
Geéne verontschuldiging, wat ik u
verzoeken mag. Ik neem haar onder geene
voorwaarden aan. Ais vriend des huizes
bezit ge het vaste recht, aan mijne zijde
de honneurs waar te nemen; maar lot
mijn spijt zag ik u eerst onder de laatste
gasten.
Ik werd opgehouden, antwoordde
Born, dio dit, verwijt eer blij dan onaan
genaam scheen te stemmen. Een vriend
zocht mij op, dio mij gewichtige mede-
deelingen deed. Maar indien ik had kun
nen vermoeden, dat gij mij dit recht zoudt
toestaan, dan zou ik .waarschijnlijk de eer,
om aan uw zijde te staan, niet verzuimd
hebben. Ik kon immers niet welen, of er
onder de gasten niet een was, die meer
recht had op den titel, van huisvriend. Ik
meende zelfs, dat de oude generaal op dit
recht aanspraak maakte.
Mevrouw Blote schudde lachend het
hoofd en gaf aan hare dochter in het ge
heim een wenk, die slechts uit een blik be
stond, maar evenwel begrofcon werd; want
Bella stond onverwijld op cn verliet de
kamer. Dit geschiedde op eene wijs, die
maar al te duidelijk den onwil van het
meisjo te kennen gaf.
De schoone vrouw scheen dit niet te
hebben opgemerkt; doch het was aan haar
vriend niet ontgaan. Hij perste de lippen
samen cn zond haar een onheilspellenden
blik na.
De oude generaal was met wijlen
mijn echtgenoot bevriend, zeide zij, maar
de rechten van een huisvriend zijn hem
nooit verleend geworden
Niettemin scheen hij mij als een in
dringer te beschouwen.
Noorsche Koning zich begeven naar do
nabij het Park gelegen Noorsche Kerk,
ter begroeting van de Noorsche Kolonie
hier te lande, welke alsdan in dat kerkge
bouw vereenigd zal zijn.
(Ten 3.15 uur heeft een bezoek plaats aan
het groole dok van de firma Wilton en
aan de havens van Rotterdam, aangebo
den door het gemeentebestuur van Rotter
dam en welke rondvaart zal plaats hebben
aan boerd van de stoomboot „Stad Rotfc-
terdam".
Na afloop hiervan biedt de Koning van
Noorwegen aan do Koninklijke Familie
8n verschillende genoodigden een thé aan,
aan boord*van het Noorsche oorlogsschip
„Eidsvold". Hier zal de Koningin af
scheid nemen van Haren Koninklijken
Gast.
Kort daarop vertrekt de Koning aan
boord van de „Eisvold" uit Rotterdam, om
Zich naar België te begeven voor een be
zoek aan het Belgische Hof.
Bezcek van den Engelschcn minister
.van luchtvaart.
De heer S. Hoare, de Engelsche minis
ter van luchtvaart, is gistermorgen om
streeks 11 uur met zijn echtgenoote, me
vrouw Maud Hoare, en géneraal Brancker,
directeur van de Engelsche burgerlijk©
luchtvaart, per vliegtuig uit Toonden op
het vliegterrein van de Koninklijke Lucht
vaartmaatschappij aan de Waalhaven to
Rotterdam aangekomen.
Daar werden zij opgewacht en officieel
ontvangen door de heeren Dun, consul-
generaal van Engeland; De Veer, hoofd
van de afdeeling luchtvaart van het mi
nisterie van waterstaat; Plesman, direc
teur van de Koninklijke Luchtvaartmaat
schappij; H. S. do Rcode, waarnemend
directeur van de Rottcrdamsche gemeente
werken, en ingenieur L. W. H. van Dijk,
van dien dienst.
Nadat van gemeentewege aan de En
gelsche bezoekers ververschingen waren
aangeboden, hebben dezen het vliegter
rein aan de Waalhaven bezichtigd. Ver
volgens zijn zij naar de Engelsche legatie
in Den Haag gegaan. Gistermiddag had
den zij een onderhoud met den minister
van Waterstaat.
UiT ÜE OMGEVSISG
ALPHEM AAN DEN RIJM.
Cn geval. Gistermorgen kwam nabij
do Voorstraat een motorrijwiel met zij-
spanwagen in botsing met een tentwagen
van den landbouwer H. Het motorrijwiel
sloeg ondersteboven, terwijl een kind, dat
in de zijspanwagen was gezeten, er onder
geraakte. Beiden kwamen evenwel met
den schrik vrij; van het rijtuig werd een
ruit vernield; de motor werd eveneens be
schadigd. Van het voorgevallene werd,
naar wij vernemen, procos-verbaal opge
maakt.
R.-K. KScsvcresuiging. Gisteravond
had een zeer druk bezochte vergadering
plaats van do R.-K. Kiesverceniging,
waarin door den Weleerw. heer Kap.
Aarts een rede werd gehouden in verband
met de a.s. gemeenteraadsverkiezingen.
Over een en ander komen wij nader
terug.
ÖEG-STGEESÏ.
_K.V .K Gemeenteraad.
Afwezig met kennisgeving van verhin
dering de heer C. de Graaf en wegens
ziekte de heer J. J. Nijssen.
De Voorz. hoopt dot de gezondheids
toestand van den heer Nijssen steeds mag
vooruitgaan an spreekt den wensch uit,
dat hij weer spoedig in zijn gezin her
steld mag terugkeeren.
Een verzoek om een regeling in het le
ven te roepen voor een vlockvcrbod, wordt
voor kennisgeving aangenomen.
In een schrijven deden Ged. Staten
mede, dat in de maand Mei moet worden
vastgesteld de heffingspercentage voor de
gemeentebelasting. Naar aanleiding van 't
feit, dat bij de behandeling van do begroo
ting het percentage zou beloopen circa
1 pCt. werd op voorstel van B. en "W. al
dus dit vastgesteld op 1 pC.t.
Hierna wordt de agenda afgewerkt.
In 1918 was in een vergadering één
oudercommissie ingesteld, nu blijkt, dat
èn door te grooton afstand, daar die com
missie zetelt aan den Hoogen Morsch, èn
Waaruit maakt gij dit op?
Uit zijne onvriendelijke handelwijze
tegen mij.
De grillen van bejaarde lieden mag
men niet zoo streng beoordcelen, zeide
mevrouw Blote lachend.
Born draaide, in gedachten verdiept, aan
de punten van zijn knevel; scherp rustte
zijn blik op het aangezioht der mooie
vrouw.
Men geeft er niettemin zijn spijt over
te kennen, antwoordde hij. Openhartig be
leden, meende ik de ontdekking te doen,
dat bijna allen mij spottend aanzagen.
Waaraan dit ligt, weet ik niet, maar dat
het mij onaangenaam Avas, zult gij be
grijpen.
1 Wellicht berustte deze ontdekking
slechts op vermoedens, die van allen grond
ontbloot waren.
Toch niet, mevrouw, ik durf zeggen,
dat ik aandAehlig gadesla cn mij niet zoo
gemakkelijk laat misleiden. Ik weet dat
ik vijanden heb; maar ik weet ook, dat
niet één dezer vijanden in slaat is, op
mijn eer een blaam te werpen.
Daaraan twijfel ik geen oogenblik, en
wat de gewaando vijanden betreft, die gij
in mijn huis ontwaart, maak u over hen
niet bezorgd.
Inderdaad, neen. Ik weet immer»
dat mon mij benijdt, en nijd moet vijan
den kweeken.
Meent ge werkelijk, dal men u be
nijdt? vroeg mevrouw Blote, met een -gra*
cicuse beweging het hoofd achteroverwor
pen de. Welnu, dal zou ver van onmogelijk
(Wordt vervolgd-
