1
Baai
aterdag 10 fóaart 1923
„,SEESffl
alemder der week
J"11
wnfiG 11 Maart. Mis van den
'den Zondag in de Vasten.
oe gebed tot do Heiligen (A Cunc-
s voor do levenden en dooden (Om-
is). 'Credo. Prefatie v. d. Vasten,
der Misgewaden: Paars.
"de Zondag in de Vasten, 't Ia half-
De verlossing is in 't zicht. Pij
verheugt zich de H. Kerk daar-
'(Inlroitus). Van deze vreugde-stera
is geheel de Liturgie van dezen dag
[rongen. Wij zijn geen slaven moer
Saian, maar, dank zij Christus'
dood, vrije kinderen Gods (Epistel),
b onze Vader; op Hem is onze hoop.
'oedt Zijne kinderen met eene aller
gie Spijze, een Voedzaam Brood,
ns een onderpand is voor onze toe-
tige heerlijkheid. (Evangelie),
durend genieten wij Zijne bescher-
en wij mogen vast vertrouwen na
yen in le gaan in den hemel, waar
vrede aller overvloedig deel is en wij
H. Naam zullen loven. (Tractus
lale, Communio). Ja waarlijk 't is
nd in heilige blijdschap den Heer te
Zijn. H. Naam te prijzen, want Hij
ld (Offertorium).
ANOAG 12 Maart. Mis van den
ogorius I don gxooten Paus on
eraar. Sacerdotes Dei. Gloria en
2e gebed on laatste Evangelio v. d.
ren?l Epistel en Evangelie uit het ge-
hti chappelijke der Kerklecraren. Pre-
ei v. d. Vasten. Kleur der Misgewaden:
orius I, Paus van 590 tot 604
terecht genoemd de Grooto. On-
zijne voortdurende ziekelijkheid
hij zijne zorgen uit over de ge-
Kerk en heeft zeer veel voor haar
eilijke tijden gedaan,
zijn ook zijne verdiensten voor
Liturgie. Naar hem wordt onze
Kerkzang genoemd: de Gregoriaan-
ang.
geoorloofd: Een gelezen Mis y.
g. Deus in nomine tuo. 2c gebed v.
Gregorius; Prefatie v. d. Vasten,
der Mi sgewadenPaars
1DAG 13 Maart Mis v. d. dag.
Deus. 2e gebed A Cunclis. 3o Om-
is. Profatio v. d. Vasten. Kleur der
Paars.
Lelli
t
a
vela
n. D(
e, nl
WOENSDAG 14 Maart. Feest v. h.
H. Sacrament van Mirakel
(wordt alleen gevierd in het Bisdom
Haarlem on heeft, krachtens bijzonder
voorrecht, le Amsterdam een Octaaf) Mis:
Cibavit (Zie de Votiefmis v. li. H. Sacra
ment; doch le gebod eigen en na de Trac
tus wordt gebeden de Sequens: Lauda
Sion (Zie het Misformulier v. H. Sacra
mentsdag) waarachter geen Alleluja).
Gloria en Credo. .2e gebed en plaatste
Evangelie v. d. dag. Prefatie van Kerst-
mis.Kleux der Misgewaden: "Wit.
Het overbekende heilig Mirakelwonder
had plaats te Amsterdam den 16en Maart
1345.
Ook is geoorloofd: Een gelezen Mis v.
d. dag Gum sanctificatus 2e gebed en
laatste Evangelie v. h. H. Sacrament v.
Mirakel, Prefatie v. d. Vasten. Kleur der
Misgewaden: Paars.
DONDERDAG 15 Maart. Mis v. d.
d a g. Laetetur. 2e gebed A Gunctis. 3e
Omnipotens. Prefatie v. d. Vasten. Kleur
der Misgewaden: Paars.
VRIJDAG 16 Maart. Mis v. d. dag.
Meditatio. 2e gebed A Gunctis. 3e Omni
potens. Prefatie v. d. Vasten. Kleur der
Misgewaden: Paars.
ZATERDAG 17 Maart. Mis v. d. H.
Gertrudis, Maagd. Vultum tuum.
(Zie het gemeenschappelijke der Maag
den op de 2e plaats, het Evangelie echter
is het tweede uit het gemeenschappe
lijke voor een Maagd en Martelares op
do 2e plaats). Gloria. 2e gebed v. d. H'.
Patritius (Zie voor het le gebed van den
H. Patritius in het Missaal op 17 Maart;
voor Stilgebed en Postoommunio het ge
meenschappelijke voor een Belijder-Bis
schop op de le plaats. 3o gebod v. tl. dag.
4e voor den Paus. Prefatie v. d. Vasten.
Laatste Evangelie v. d. dag. Kleur der
Misgewaden: Wit.
De H. Gertrudis was de dochter van
den Zaligen Pepijn v. Landen en de H.
Itta of 'ïduberga. Na een leven van we
reldverachting stierf zij als Abdis van
het door haren heiligen Moeder gestichte
klooster te Ni velles in Brabant den 17en
Maart 664. Gertrudis oefende zich geheel
haar leven in werken van heiligheid,
waaronder vooral dienen genoemd: het
stichten en versieren van kerken, har©
milddadigheid jegens de armen, hare
overbekende gastvrijheid. Zij wordt afge
beeld met een beker in de eene hand
(gastvrijheid) en in de andere een abdis
staf, waartegen veldmuizen opklimmen
omdat hare voorspraak werd ingeroepen
tegen de ralten- en muizenplaag in huis
en op het veld.
De H. Patritius is de gTOote Apostel
van Ierland, dat hij van het eiland der
afgoden bekeerde tot het „eiland der hei
ligen".
Ook is geoorlo-ofd een gelezen Mis v. <L
dag Sitientes 2o gebed v. d. H. Gertru
dis. 3e v. d. H. Patritius. 4e v. cl. Paus.
Prefatie v. d. Vasten. Kleur der Misgewa
den: Paars.
-03PeR5LAQM.O23.
KERKSATBEN.
den moedwil dor jeugd met gaas
doen kerkramen in oude kerken
m buitenkant niet aangenaam aan.
laats van omzoomd te zijn door
elijke raamsüjlen, zijn ze gevat in
ren steen; 't schijnt, dat ze daar ge-
zijn, om het licht te beletten do
gaan; do ramen zijn mat; zij
doffe stukken bruine koutlijm, die
rend stukken geslagen, bij elkaar
en worden door strooken lood
ï'.ditë glans, zonder regelmaat locpen
eopen er over heen, alsof een on-
kind voor het eerst op de school
bekrast heeft met een griffel. Zij
het in grilligheid van don bru-
i kubist.
kent gij schooner kaloidoscoop,
1 aan den binnenkant eener kerk de
stralen door de ramen ziet wer-
ds visioenen hangen daar pracht-
■loQ yoor uw oogen. Welk doek zal
zijn, zoo transparante kleuren to
Dio tafereelen zijn meer dan
club "jen; hun kleurenvakken zijn
Bndels ia allerlei schakemng. Het
e!1 Nte buitenlicht, dat op de straat
B. I as van wagens op de keien, en 't
insfcj pwpt van mensch-door-elkaar
cJo!; hoint hier getemperd binnen,
Bn Plechtstatige stilte to belichten.
eea gloed uit van die ramen,
gemoed verwarmt. Gij ademt in
1 ^Biosfeer, en allo aardscha be
en; vergetend, richt zich het
OiuS
,ii,l JffiM uw huis, vol heerlijkheid
0Q van Uwe Majesteit,
sin (Harpzang 25, Vondel).
ij kerkramen het groote verschil
SlU kant.m0ri 26 zi.et aan ^en kinnen- of
oe nf v'n(ien we terug in de
i rlaD mindere waardeering aan-
t ebruiken m30eke Kerk en
1 f Kerk aan.^ori kuitenkant vindt aan
el! 't rf u wat kom onaangenaam
0 idlif.ro, I 119111 200 vreemd in z'n
E?° 00ren' nis bet Kerkelijk
lU !nwoA ge°^: ^0 Paus beveelt,
i nipt °n(lorlioudcn, of sommige
eJ E of dn H. Mis bij to
'baium nS.ho?n 318 <^s v00r
WfiNij niet in, dat dio
Wiren sfg6ven ter txwe'lisius
b&ypii;'0mt niet in hem op,
£e^t allerkostbaarste
Noo Rijkdommen der aarde
i aanvAiu, !J voelt aHeen, dat de
F Wliermt r Zweert, cn baar
"it, zooals kerkramen be
veiligd zijn voor den moedwil der jeugd.
En hij voelt zich zei venstaan aan den
kant, waarvan die aanvallen kemen; dat
stemt hem wrevelig.
Ook schijnt hem de Kerk in haar
uiterlijke gedaanto verre van aantrekke
lijk. Gelijk aan den buitenkant de ramen
matte stukken schijnen, zoo komen hem
de' leerstukken der Kerk voor, of zij daar
zijn, om het licht des verstands tegen te
houden. Hij. beschouwt die leerstukken
niet uit Katholieke boeken, want dan zou
hij aan den binnenkant staan maar
uit obscure bronnen en hij vindt er "-een
draad of lijn in; ze loopen voor zijn
oogen oven zonderling en grillig door el
kaar als de stronken lood over do kerk
ramen.
Zoo zijn voor den man aan den buiten
kant de geloovigen onbegrijpelijke, dom
me menschen, die rondtasten in het
duister, die zich aan den .anderen kant
hebben afgesloten van het helderschij-
nend licht des verstands, en niet aange
trokken door het werkelijk schoon der
kerkramen, begeeft hij zich terug in het
druk gedoe der wereld, zonder zich af le
vragen, of hij dat zelfde misschien niet
eens van den anderen kant zoude be
schouwen.
Maar als hij zich eens naar binnen be
gaf! Als hij eens als ernstig man kennis
pam van leven en streven der Katholieke
Kerk!
Wat zou hem alles anders worden!
Dan zou hem datgene, wat hem leek te
zijn een belemmering voor het licht, als
een grootsch visioen voor oogen hangen,
vol kleur en lijn: dan zouden voor hem de
leerstukken der Kerk stralen als lichtge
vende kleurenbundels, niet zonder harmo
nie, maar ineenvloeiend tot één grootsch
geheel, waaruit niets kan worden gemist;
dan zou het voor hem duidelijk worden,
waarom die schatten door wetgeving
worden beveiligd; dan zou zijn hart wor
den in gloed gezet gelijk do lichtbundels
der kerkramen het gemoed tot stillo gods
vrucht stemmen; dan zou hij te weten ko
men, dat er nog een ander verkeer is dan
dat wat vergezeld gaat van het getier op
de markt, of van geratel der wielen; dan
zou hij vinden het vreedzame, innige,
stille verkeer van de ziel met God.
Gave God, dat niemand bleef staan aan
den' buitenkant der Kerk, om zich ounoo-
dig tot wrevel te laten vervoeren over
iets, waarvan hij niet genoegzaam weet,
maar dat een ieder, die met de Kerk in
aanraking komt, daar binnenging door
gebed en ernstige studie.
Een nieuwe wereld zou voor hem open
gaan. J. J. VAN SANTÉ, pr.
DE HEIUSE STÉDE ÏE AMSTERDAM
Er zijn in de geschiedenis van het leven
der Kerk in Nederland gebeurtenissen ge
boekt, waarvan do gedachtenis niet diep
genoeg in de ziel geprent kan worden. Zoo
menigmaal hoort, leest en herleest men hes
relaas van de overbekende feiten en de be
schouwingen welke er aan worden vastge
knoopt. En toch als de dierbare herinne-
ringsdagen weer in de nabijheid zijn, wil
men zich nog weer in het verleden verdie
pen en aan God zijn stamelende dank on
hulde brengen voor de wonderen Zijner
Almacht en de bovennatuurlijke wijze,
waarop hij soms ingrijpt in bet leven der
menschen.
Een dergelijke gebeurtenis, welke jaar
lijks herdacht wordt en de Roomsche har
ten tot dankbaarheid stemt is het beken
de Sacramentswonder te Amsterdam, dat
zijn stempel op de geschiedenis der stad
heeft gedrukt.
Hot zij ons toegestaan, nog eens in korte
trekken de historie, die niet alleen het
hart van Roomsch Amsterdam sneller doet
kloppen, maar ook steeds meer oorzaak
wordt van een toenemende belangstelling
in de bedevaart naar de Amstelstad over
geheel Nederland, ook Leiden levert tel
ken jare meer deelnemers aan den Stillen
Omgang het zij ons vergund, deze
historie nog eens in 't kort te schetsen.
Den 16den Maart in 't jaar O. H. 1345
werd in een huis aan de Kalverstraat, een
zieke man ten volle bediend, omdat hij ir.
gevaar van sterven verkeerde. Eenigen tijd
na deze plechtigheid werd de man hevig
onpasselijk. Een der vrouwen, die hem ver
zorgden, nam onmiddellijk een schaal en
denkend aan de H. Teerspijze ving zij op
wat hij overgaf. Daarna ledigde zij de
schaal boven het haardvuur, opdat alles
verteerd zou worden. Den volgenden mor
gen wilde één der verpleegster zich war
men bij den haard en rakelde daartoe het
vuur wat op. Maar wie beschrijft haar ver
bazing, toen zij plotseling midden in de
hoog opstijgende vlammen in een gloed
van hcmelsch licht de witte hostie zag
schitteren. Zonder aarzelen stak zij haar
hand in de vlammen cn ongedeerd nam zij
de ongeschonden H. Hostie uit het vuur.
Hier deed om 't Godsgeheim
Het vuur zijn vlammen sproeien
En 't stond er onverzengd;
Do hoofdstof eerde in 't gloeien
Haar Opperheer.
Zoo mocht de groote Broerc zingen in
zijn „Dithyrambe op 't Allerheiligste".
De vrouw geheel opgetogen door het
wonder, riep onmiddellijk een andere ver
pleegster. Deze legde nu het H. Sacra
ment op een frisschen witten dwaal en
sloot het eerbiedig weg in een schrijn. On
middellijk verwittigde men een geestelij
ke van de Sfcv Nicolaaskerjc (de tegenwoor
dige Oude Kerk achter de.iWarmoesstraat)
Deze legde heb Sacrament in een pyxis.
Daarna wilde hij den doek gaan wasschen
en toen hij hiermee gereed was, zag bij
clat heb gewijde vaatwerk leeg was cn de
H. Hostie spoorloos verdwenen. Aan den
schrijn, die gesloten was, dacht men niet,
doch teen de vrouw den volgenden morgeii
de kist ontsloot om er iets uit to nemen,
vond zij daarin opnieuw het H. Sacra
ment, liggende in een schoonen doek
een kussen. Voor de tweede maal werd de
kapelaan der St. Nicolaaskerk gewaar
schuwd Deze bracht nu in alle stilte doch
met den meesten eerbied heb Sacrament
naar de kerk.
Een der vrouwtjes had intusschen on
danks het verbod van haar man, die aan
do zaak geen ruchtbaarheid wilde geven,
met anderen over het wonder gesproken.
De man, hierover ontevreden, gaf, terwijl
hij mot een kind op zijn knieën bij het
haardvuur zat, zijn vrouw een terechtwij
zing over: haar babbelzucht. Maar op het
zelfde oogenöblik kreeg het kerngezonde
kind een aanval van vallende ziekte, tui
melde in het vuur en brandde zich deer
lijk.. De opwinding hierdoor veroorzaakt,
werd nog erger, toen het kind weldra nog
twee hevige aanvallen kreeg. Men zon op
de oorzaken van deze plotselinge ziekte en
dacht dat een en ander in verband kon
staan met heb wonderbaar Sacrament. In
boetekleeren en barrevoets begaf men zich
naar de Oude Kerk, om zich voor God in
't Wonderdadig Sacrament te verootmoe
digen en verkreeg de genezing van het
kind.
Om de maat der wonderen vol te maken
vond de vrouw den daaropvolgenden mor
gen opnieuw het H. Sacrament in de kist'.
Do priester, ten derden male geroepen, be
greep thans, dat deze zeldzame reeks van
gebeurtenissen een rechtstreeksche aanwij
zing van Godswege vormden, om het
wonder algemeen bekend te maken. In
plechtige processie begaf zich thans d9
Amsterdamsche geestelijkheid, met vaan
dels en toortsen, voorafgegaan door een
groot kruis naar het huis, waar de wonde
ren hadden plaats gehad. Daarna bracht
men de H. Hostie in gouden monstrans
naar de St. Nicolaaskerk. Statig klonken
de Gregoriaansche hymnen door de straten
der stad, terwijl honderden neerknielden
in het slik der straten en zich rouwmoedig
op de borst klopten.
Ofschoon de inwoners van stad en om
geving ten diepsto overtuigd waren van de
waarheid van het wonder, het hoogste ker
kelijk gezag had nog niet gesproken! Bis
schop Jan van Arkel evenwel was een
doortastend man. Hij aarzelde niet een
uitvoerig en grondig onderzoek in te stel
len cn reeds een jaar later kwam de cf-
ficieele bevestiging der waarheid, zoodat
nu ongehinderd de devotio tot het Wonder
baar Sacrament kon opbloeien.
Het huis, waarin Gods Almacht zoo zeld
zaam was gebleken, werd afgebroken en op
dezelfde plaats verrees do Nieuwe Zijdska
pel, of dc Kapel Ter Heilige Stede.
Daar werd nu voortaan de H. Hostie be
waard en jaarlijks onder toeloop van dui
zenden in processie uitgedragen.
Toen in 1452' een geweldige brand Am
sterdam teisterde en ook do Kapel ter Hei
lige Stede in asch legde, bleven de mon
strans en de H. Hostie ongeschonden.
Een siddering van vrcugdo ging bij al
len rampspoed door de gehcele stad en
omgeving, nu God opnieuw blijk had gege
ven van Zijn wondermacht en zoo zicht
baar Amsterdam in rampen zegende. Geen
wonder, dat een zeldzaam fijngevoelige
dichter als Eduard Brom o.a. bij 't herden
ken van Amstels wonderen de volgende
vrom9 verzen dichtte:
Hostie pure, wonderbare,
Amstels goddelijk verblijden,
In den duister liemelklare.
Hostie, hoog-gobcncdijdo.
Blanke Hostie, uitgelezen
Tot een wonder van genade,
Rijzend uit het vuur, herrezen:
Of u 't vuur waar teere wade.
Eeu nog schooner kapel verrees op de
heilige plaats en de godsvrucht der geloo
vigen sierdo den tabernakel met een rijk
dom van exvoto's.
Nu, meer nog dan vroeger werd de Hei
lige Stede een plaats van zeldzame ge-
bedsverhooringen en wonderbare genezin
gen. En deze bleven niet beperkt t-ot de
vele onaanzienlijken, de stillen in den lan
de, tot de burgerij van Amsterdam en de
boeren of edelen van het platteland. Van
heinde en ver stroomde men toe en zelfs
Keizer Maximiliaan begaf zich in 1489 naar
Amsterdam om te bidden op de H. Stede,
waar hij ondanks zijn ongeneop'ijk geachte
kwaal zijn gezondheid herkreeg, een won
der, dat niet naliet diepen indruk te ma-
ckn in heel zijn machtig rijk. Tot dank
schonk hij de kapel een gouden kelk, een
kostbaar misgewaad en een gebrandschil
derd raam, voorstellende den keizer mot
zijn gezin. Nu steeg de roem der H. Stede
te meer en uit een oorkonde van 1498 blijkt
ons, dat „die capelle van der heilige stede
van daghe tot daghe tot lof ende eer van
Gode van hemclrijck, in allen chierheden
vermeert." Van groote historische beteeke-
nis is ook, dat Maximiliaan aan Amster
dam het recht gaf, nadien de keizerskroon
boven haar wapen te voeren.
Evenals op het Bagijnhof nog altijd het
Roomsche hart van Amsterdam klopt, zoo
is de Keizerskroon boven het stedelijk wa
pen, de keizerskroon, die zelfs den top van
den Protestantschen Westertoren bekroont
trots afval en onverschilligheid getuigenis
van de historie die niet liegt, van het hei
lig Wonder dat voor alle eeuwen zijn stem
pel op de historie der stad heeft gedrukt.
Ongeloof en anti papisme hebben de macht
der traditie niet kunnen breken. Amster
dam heeft zijn keizerskroon behouden.
N. J. H. S.
ONS HOEKJE
OVÊR
OPVOEDING.
DE NEGERMISSIE
IN DE VEREENIGDE STATEN.
In het jongste rapport der Catholic
Board van missiewerk onder de gekleur^
de bevolking wordt het volgende ver
meld:
Terwijl tien jaar geleden aan de ne-
germissio in de Vereenigde Staten van
katholieken kant geen noemenswaardige
ondersteuning toevloeide, komt thans
daarvoor jaarlijks 100.000 dollar in.
Naast 1S7 priesters arbeiden 300 blanke
en 265 inlandsche zustors aan de hekee-
ring der negers. Zestig nieuwe parochies
werden gedurende de laatste jaren opge
richt. Terwijl 11 jaar terug onder de
1.200.000 negers in Georgië nauwelijks
honderd katholieken leefden, wonen nu
meer dan 1200 kinderen in acht katholie
ke scholen 't catechismusonderricht hij.
Te Augusta Georgië woont onder 18.000
menschen met 400 schoolkinderen een
priester uit den Elzas. Naast zijn pasto
rie staat een zuster- en weeshuis. Tien
jaar geleden bestond in den staat Loui
siana voor 800.000 negers slechts een
pastorie, thans zdjn er twintig.
In hot geheel telt men nu in 32 Noord-
Amerikaansche diocesen onder de negers
84 pastorieën met 114 scholen en 11
weeshuizen. Dertig duizend negerkinde
ren ontvangen in katholieke parochie
scholen hun onderwijs. Er zijn 12 mil-
lioen negers van wie er nog slechts
260.000 katholiek zijn. Onder de neger
millioen negers op het platteland, waar
tot nog toe slechts vijf missionarissen
arbeiden, is het missiewerk nog niet in
vollen omvang begonnen.
Het twee jaar geleden to Greenville
(Mississippi) door het missiehuis van
Steyl geopende seminario voor zwarte
studenten zal helpen, om een inlandschen
clerus te vormen. Dezelfde congregatie
heeft in de Bay St. Louis (Mississippi)
een instituut voor mannelijko zwarte reli
gieuzen gesticht.
Hoe groot echter het arbeidsveld nog
is kan daaruit blijken, dat onder de 226
inrichtingen voor hoogcr onderwijs onder
do negers er slechts één katholiek is, tor-
wijl er van de 450 bladen en tijdschriften
die daar voor de negers verschijnen
slechts 78 een godsdienstig karakter dra
gen en onder dezo 78 is nog geen enkel
katholiek tijdschrift van beteekenis.
Statistiek van de verschillende Godsdien
sten in Tsjecho-Slowakije.
Hot staatsbureau der statistiek publi
ceert tl ens eerst den einduitslag van de
volkstelling, den 15den Februari 1921 ge
houden.
De totale bevolking der republiek be
droeg toen 13.011.349 zielen (6.558.586 man
nen en 7.052.763 vrouwen.)
Daarvan behoorden 10.334,860 tot de
Roomst li-Katholieke Kerk, 532.608 tot den
Grieksch- en Armeensch-Katholieken gods-
VERSTERVING.
O, wat 'n donker woord! Alleen bij hok
zien reeds van dat griezelige, volgens de
wereld zoo dwaze woord, krijgt de wet-ke-
lijke, fijngevoelige, erfzondelijke menschen!
natuur een schok van ontroering. Sombere
beelden stellen zich op in den geest van
het verwende en fluweelige menschenkindS
honger, dorst, pijn geduldig verdragen;)
belecdigingen onbeantwoord laten; z'n drift
jntocmcn; z'n hoogmoed, die spreekt uit
woord en daad, fnuiken; gierige schraap
zucht omzetten in loyale en blijde vrijge
vigheid; kwaad met goed vergelden; oogoö
bedwingen en (vooral ongezonde) nieuws
gierigheid tegengaan; iets laten wat men
graag deed; iets doen, wat men liever aan
een ander overliet; zich minder op z'n'
oordeel laten voorstaan; zich alles, wat
boven zijn stand is, ontzeggen en nog wel
met blijde tevredenheid tegenover den
goeden Vader in den hemel; jaloerschheid
bedwingen; den tragen mensch in zich
eens goed opjagen; in vermaak de maat
houden.... enz. enz. enz. Brrrl wat een
akelig leger van vijanden onzer trage en
zelfgenoegzame levens- en zielerust! Vatt
alle kanten grijnzen zij ons aan als om
ons te bestoken en koste wat 't kost ons
leven zuur te maken!.... O, arme christen-
menBch! wat een leven! wat plaagt Chris
tus u toch.... „wie mijD leerling wil zijn,
neme zijn kruis op". Och, och!ho,
wacht even, mismoedige en misschien ook
misnoegde ziel, gij slaat de holfb over.
Christus zegt wel, dat wij zijn leerling niet
kunnen zijn zonder liefde voor 't kruis
maar Hij voegt er, wijzend op eigen voor
beeld, bij: „en volge Mij na"!De leer
lingen van Christus zijn alléén dan echt,
als zij „hun vleesch met deszelfs begeer
lijkheden gekruisigd hebben".... Het kruis
is de triomf van Christus; de sleutel van
de hemeldeur heeft de vorm van een
kruis„in 't kruis ligt ons heil"
Aangezien wij onze kinderen zoo goed,
zoo gelukkig mogelijk willen maken en hun
den veiligsten weg naar hun levensdoel
moeten toonen, ligt de conclusie voor de
hand: „in 't kruis ligt ook hun heil". Leer
uw kind liefde voor de versterving en het
is veilig!
„Ja, maar kinderen mogen nog niet vas
ten!" Voorzeker, neen! als gij uw kind
laat vasten, misdoet gij grootelijks! Maar
heb ik b'j do opsomming van verstervin
gen een aanval gericht tegen den stapel
boterhammen, die uw kind 's morgens en
's avonds gereed wil vinden 1 Wel echter
val ik aan in naam van christelijke ver
sterving waartoe gij en nw kind gehou
den zijt en om uw christen-zijn en öm uw
tijdelijk- zoowel als zïele-hcil val ik aan,
zeg ik, al die snoeperijen op vasten- en
onthouding8clagen, op Vrijdagen, dat eten
en drinken buiten den tijd, voor de maal
tijden vastgesteld, dat altijd lokker-wil-
len-eten, enz.
Versterving is eon offer aan God. een
versterking van de wilskracht, waarmedel
wij moeten sterk zijn om onszelf te be-
heerschen. Zoo zal er veel in ons r.fcrvcn;
dat veel vruchtbaar leven tegenho-"
Leer uw kinderen omwille van n\> citert
wezenlijk geluk versterving door woord...
en voorbeeld! Leer het kind, voor
al mot vromen zin en heilis-e liefde voor
den bloedenden Lijder van Gebhsemane exS
Golgotha, waarom wij ons versterveiS
moetenniet het minst ook: „moest
de Christus dan niet lijden on aldus zij«
heerlijkheid binnengaan?"
G. P. J. v. d. BURG, Pr.
Hageveld-Voorhout.
dienst. Er waren dus in totaal 10.917.468
Katholieken.
Voorts waren er 922.0S3 Protestanten en
525.332 leden der Tsjecho-Slowakischo „na
tionale" secte, 353.925 Joden en 72.697
Russisch-orthodoxen, terwijl 734.503 perso
nen zich als behoorende tot geen enkelen
godsdienst hadden opgegeven.
Het aantal Katholieken bedroeg dus
meer dan 80 der bevolking.
En dan te denken, dat do Katholieken
in Tsjecho-Slowakije als waren zij slechts
een onbeduidende minderheid, waarmee
geen rekening valt te houden, door allerlei
anti-Katholieke wetten onderdrukt en ach
teruitgezet worden.
Een ander frappant feit is, dat de zoo
veel gerucht makende nationale secte
slechts 525.332 leden telt, d. i. slechts 3.8
der totale bevolking. Voeg daarbij do
innerlijke verdeeldheid in deze secto en
men kan zich voorstellen, noo weinig zo
in werkelijkheid te beteekenen heeft.
Om een staaltje te geven van de ver
schillende onderling streng gescheiden groe
pen, waarin de 922.083 Protestanten vor-
doold zijn, geven we nog de volgende sta-
tistischo opgaven omtrent de verschillen
de tot de Protestanten behoorende secten
weer:
1. Evangelische kerk der Tsjechische!
broeders 209.642 leden; 2. Broedervereeni-
ging van Ochranov 7.580 3. Vereeniging
der Tsjechische broeders van na den oor
log 5.473; 4. Broedervereeniging van CheL
cicky 1500; 5. Methodisten 4000; 6. Evan-#
gelischo Kerk der Augsburgscho confessie
380.000; 7. Hervormde Magyaarscho Kerk
143.000 8. Hussietisclie Kerk in N. Bohö>
men 23.355.
Wie aalmoezen geeft voor dó Missie^
beoefent verschillende liefdewerken te
gelijk.
(Z. H. Paus Leo XIII), J
