Tweede Blad
I
Maandag 26 Februari 1923
yrr ue pesss
de oorzaken welke de loon
daling beheer^hen.
Onder dozen, titel schrijft^ K. (liet Ka
merlid Kuiper) o.m. in"D e Volks-
|c r a n t:
De onweerstaanbare druk op het loon
peil in ons land, een druk die tot een
loondaling noodzaakt, is niet aller
eerst van Nederlandschen oorsprong,
doch komt van over de grenzen, en is
een gevolg van de sterke verarming in de
landen die direct aan den wereldoorlog
deelnamen en thans onder schier ondra
gelijke financieel? lasten gebukt gaan.
Die verarming werkt ook hier meer en
meer door, en wie niet vergeet, dat na den
oorlog 'n afvloeiing onzer welvaart plaats
heeft naar het lagere welvaartspeil der
ons omringende landen, kan gemakkelijk
begrijpen, dat onze economische draag
kracht 'minder gaat worden.
Onze handelsbalans blijft namelijk het
zelfde beeld vertoonen en gaf nog over
de pas afgeloopen maand Januari aan,
dat wij in die maand voor 83 millioen
gulden méér hebben ingevoerd dan uit
gevoerd.
Dat voor ons nadeelig verschil, levert
gaat het dit jaar zoo door, voor ons een
nieuw verlies voor een waarde van een
milliard gulden.
Dit is wel ongeveer het gemiddelde ver
liescijfer. dat onze handelsbalans jaar
lijks sedert de beëindiging van den oor
log heeft aangegeven.
Het behoeft geen breed betoog dat daar
door ons nationaal vermogen sterk is
aangetast en dus do economische moge
lijkheden in dezelfde mato zijn beperkt
geworden.
Die beperking beeft natuurlijk op alles
een zekeren terugslag uitgeoefend, en van
daar de economische wet, dat het loon
peil uit de hoog-conjunctuur, met welke
middelen dan ook, niet te handhaven is
Intusscheh is die druk op bet loonpeil
niet in alle bedrijfstakken even sterk cn
niet overal even onweerstaanbaar.
Het onweerstaanbaarsu is bij waar in
ternationale invloeden de meeste uitwer
king bobben, dus in de bedrijfstakken die
voor do internationale markt werken.
Waar uitsluitend of in hoofdzaak voor
locale behoeften wordt gewerkt, wordt de
drukkende tendenz nog niet zoo ernstig
gevoeld, en is derhalve van loondaling het
minst sprake.
Niettemin kan men er ook daar niet ge
heel aan ontkomen, zooals o.m. uit de
nieuwe loonregeling in het bouwbedrijf
kan blijken.
Niettemin zijn daar- de loonen van 85
cent per uur Yoor de groote gemeenten
nog zeer gunstig, vergeleken hij die der
metaalbewerkers, welke voor dezelfde ge
meenten op gemiddeld 54 centen worden
gebracht.
Dat groote verschil is natuurlijk hoofd
zakelijk liet gevolg van het' feit, dat de
metaalindustrie veel meer met internatio
nale invloeden te kampen heeft dan het
bouwbedrijf.
Dezelfde verklaring moet ook gegeven
worden van de sterke loondaling in de
sigarenindustric, schoenindustrie, land
bouwbedrijven, enz., terwijl daartegen
over, speciaal om zijn lokaal karakter,
het bakkersbedrijf weer veel minder te
klagen heeft.
Natuurlijk is volmondig toe te geven,
dat deze verklaringen voor de massa van
arbeiders, werkzaam in de bedrijfstakken
welke voor de internationale markt wer
ken, weinig troostrijk zijn, doch het is
van don anderen kant toch noodig, dat
zij hun aandacht schenken aan de oorza
ken die op hunne positie van overwogen-?
den invloed zijn.
Dat moge al niet ten govolge hebben,
dat men zich met een sterk verminderde
welvaart gemakkelijk kan verzoenen, het
kan anderszijds bijdragen tot het inzicht
dat de loondaling een proces is, dat met
geen macht ter wereld te keeren is.
Wc hebben door onze vakbeweging 'dan
ook hoofdzakelijk tot taak dit proces to
beïnvloeden, dat misbruik van het econo
mische overwicht der vrerkgevers zooveel
mogelijk voorkomen wordt, en de feite
lijke welvaartspositi© der arbeiders er
zoo weinig mogelijk onder lijdt.
Een hoogst belangrijke taak, die echter
thans heel veel koel verstand en doorzicht
eischt.
FEUILLETON
LIEFDE OVERWINT,
31)
Do voorzitter constateerdo eerst nog,
'lat het vermiste bedrag eigendom van de
Sirma Jacobs Co. was. Het geld' had ge
tuige intusschen, daar het door zijn schuld
verloren was geraakt, betaald. Dat alles
was het gerecht reeds uit de verschillen
de verhooren gebleken.
Koster verklaarde met zulke zekerheid
dat zijn zoon nooit cn nimmer de dief ge
weest kon zijn.
Aandoenlijk was het juffrouw Koster
te hooren, die nu binnengeroepen was;
zij betitelde zich zelve als de grootste
schuldigde; zij was onattent geweest, zij
bad de deur vergeten te sluiten, toen zij
even bij den koopman was geweest om
voor haar man een flcsch bier te halen,
cn toeq. moest een dief die gelegenheid te
baat hebben genomen om den diefstal te
plegen.
Hiermede waren getuigen verhoor en af
geloopen. De chef van de bankfirma en
een paar andere getuigen waren reeds in
verhoor genomen.
De voorzitter wilde reeds het O. M. het
.woord geven, toen de deur heftig werd
Opengerukt.
OUo was het, die, aan de koortsachtige
fflgeving gehoor gevende, uit de publieke
tribune door de gang en van daar in de
Saai getreden was.
Snel, en terwijl aller oogen zich op hem
dichtten, en juffrouw Koster een luiden
$il uitstiet, trad hij voor de rechters.
Manheer do president, ik meld mij
SIMHEEflLAban
een juist WOORD.
De „R.-K. Vakbeweging bespreekt de
beschuldigingen van Wilton, die volkomen
ongegrond zijn gebleken. Het blad merkt
op, dat „de eenige gelegenheid waarbij
een beschuldiging vam arbeidsschuwheid
controleerbaar was, nu op afdoende wij
ze is behandeld en weerlegd." Het orgaan
der katholieke organisatie zegt dan dat
er natuurlijk wel door arbeiders ten aan
zien hunner sociale plichten „een, al te
groote onverschilligheid" wordt aan den
dag gelegd, maar in „weljto kringen
vindt men dezulken niet?" vraagt „B. V."
terecht. En dan zegt de schrijver:
„De arbeiders hebben over het alge
meen heel weinig gelegenheid voor de
toepassing van arbeidsschuwheid.
Zooiand er werk is, wordt in hun krin
gen het arbeidslooze inkomen niet geno
ten."
Het „Ov. Dagblad" merkt hierbij op:
„Inderdaad: het is, nu er zoo groote
werkloosheid heerschf, wat voor alle goe
de arbeiders, die er door getroffen wor
den een stoffelijke en zedelijke kwelling
is. afschuwelijk, dat men hun stand, die
altijd arbeidt, en hard arbeidt voor zijn
brood, en die er trouwens bard voor ar
beiden moot, verwijt, dat hij eigenlijk
niet voldoende werkt, omdat cr hier of
daar z.g. „schuwen" zijn. Het is ook ge
heel ónchristelijk nu uit afzonderlijke ge
vallen argumenten tegen „den" arbeider
te smeden. Volgens christelijke wet moet
wie niet werkt, niet eten, maar wie wel
werkte in tijden van werkovervloed moet
niet gehoond worden als werkloosheid
hem dwingt aan te nemen, wat de ge
meenschap hem biedt."
het ambacht en het „baantje".
De heer H. Hermans schrijft, in „De
Volkskrant":
„Leden van de Tweede Kamer, van ge
meenteraden en andere colleges kan men
oprecht beklagen, als er weer een „baan
tje" vacant is. Dan worden zij als 't
ware bestormd door candidaten. Vooral
wanneer het „baantje" geen bijzondere
konnis vereischt.
Dezer dagen hadden wij weer zoo'n ge
val. Daar werd een portier gevraagd voor
een nieuw gebouw. Na lezing van alle
brieven en aanbevelingen van baantjes-
grage sollicitanten, werden wij overmees
terd door pijnlijke gedachten.
Onder de sollicitanten was oen uitste
kend bankwerker, een zeer bekwaenrrttuu-
peur, een goed meubelmaker enz. En geen
hunner was zonder betrekking, terwijl
hunne loonen ongetwijfeld ver uitgingen
boven die van den aan te stellen portier.
Dus zóo is het sclioone ambacht
reeds miskend, dat onder zijne beoefe
naars velen er als 't ware naar hunkeren,
om het te verwisselen voor een baantje",
dat evengoed kan opgedragen worden aan
een geheel ongeschoold arbeider.
't Is een verschijnsel dat behoort tot de
treurigste van onzen tijd. Er zou zeer
veel over te schrijven zijn. Men kan het
beschouwen in verband met de zedelijke
gesteldheid van ons volk, met de sociale
verhoudingen in onzo maatschappij, met
het algemeen welzijn en met de zuiver
economische belangen. Maar van welken
kant men het ook bekijkt, altijd moet het
teleurstelling wekken.
Genotzucht, maar vooral mindere waar
deering van het „eerzame handwerk" cn
van den arbeid in bet algemeen zijn on
getwijfeld in het spel. Maar er moet ook
gedacht worden aan het peil, dat het am
bacht en de arbeid in het algemeen, on
danks alle organisatie en wetgeving nog
niet eene zoodanige rechtspositie'verwor
ven hebben als.portierlWelke nadeelige
gevolgen heeft dit niet voor de gemeen
schap en wat wordt hierdoor niet verlo
ren aan kennis en kracht in zuiver eco
nomische bcteekenis!
Het verschijnsel staat los van de ma
laise, waari! wij thans verkeeren, al
heeft deze er natuurlijk eenigen invloed
op; het were immers ook geconstateerd,
toen er van mlaise nog geen spoor te be
kennen viel".
R-K. Volkspartij.
Bij 't bestair van de ofde&ling Utrecht
van dte B -K. Ttolfcapartij is thans -be-radht
ingekomen vaa den eersten en tweeden
secretaris en penningmeester dab zij
wegens het nie aannemen docw dè leden
vergadering vai het 'besbuursvoorstel om
geen oandi-daiteil te stellen yoor de aan
staande Sta.teimikiezdn.gen hunne func
tie wensobten ner te leggen. Voor de R.-
K. Violfcs.paa.-itij zd ddt> bedanken naar de
meening van dei voorzitter dier afdeoling
Utrecht niet vin invloed zijn. Dezer
dagen zal dc cai^idatcnlijst worden inge
leverd', waardoor b voldaan aan alle for
maliteiten, Door heb bed anken van den
heer Van Hees de als no. 1 op de oan-
dadatenlijet voor id'e Provinciale Staten
voorkwam is do volgorde -thans vastge
steld1 als volgt: 1, A. P. W. Buijs, 2. H, J,
van 't Hooft, 3. L E. J. TijndalL De &f-
deeling Amersfocrb Van de R.-K. Volks
partij stelde dezifde volgorde vast.
Bijslag uitkeerhg gehuwden en kost
winners.
De Minister ven Arbeid beeft aan het
gemeentebestuur van Laren medegedeeld1,
diat hij geen bezwaren meer heeft tegen
den bijslag op de uitfceering, die deze ge
meente aan gehuwden en kostwinners wil
verstrekken. Daar de gemeente Laren de
eerste gemeente in het land is die hier
toe overgaat, verwacht de Minister dat
ieder geval afzonderlijk onderzocht zal
worden. De koeten dezer extra uitkeering
komen geheel voor rekening van de ge
meente. „HbidL"
Het contract in het Bloombollerrbedrijf.
Vrijdag heeft te Lisse een bespreking
plaats gevonden, tuesdhen d'e vertegen
woordigers. van dfe Patroons- en Arbei
dersorganisaties.
Overeenstemming as echter niet ver
kregen. De werkgevers houden vast aan
hun voorgestelde loonsverlaging van 2
per weck, welfce dkx>r de arbeiders onge
motiveerd' wordt geacht.
Wat den arbeidsdag betreft, hebben d©
patroons zich bereid verklaard', den eiscb
om gedurende drie maanden den dag met
©en uur te verlengen terug te brengen tot
1 maand) n.1. do Meimaand.
Volgens de vertegenwoordigers der ar
beiders is e-r echter geen redelijk© kans
een verlenging van den arbeidsdag aan
vaard t© krijgen, doch heb gewijzigde
voorstel zal ten spoedigste aan de leden
worden voorgelegd en reeds aanstaanden
Donderdag zal men opnieuw bijeen komen
ten eind© tc trachten tct e©n oplossing te
komen.
Enkel© wijzigingen door de -arbeiders
voorgesteld, z-ooals do nadere omschrijving
van het begrip vaste en losse arbeiders
-alc®kc-d-o ziekengeld voor losse arbeider
in verhouding tot hun <iier.stveri>ana oat-
mcetle, nadat de beteefcenis van deze
voorstellen nader door de arbeiders was
toegelicht weinig bezwaar bij de werk
gevers.
Reeds gisteravond waren de Afdeclings-
be-sturen van St. Deus Dedit uit de bloem
bollen-streek opgeroepen, ten einde het
gewijzigde voorstel te bespreken.
H. J. Calkocn t
Gisternacht is in den ouderdom, van 74
jaar te Edam overleden do heer H. J.
Calkocn, de bekende oud-burgemeester
van Edom.
In 1875 werd hij benoemd tot burge
meester van lijpendamin 1879 volgde
zijn benoeming tot hoofd der gemeente
Landsmeer, om in 1883 naar Edam, over
te .gaan, welk ambt hij tot 1919 vervulde.
In 18S4 werd de heer Calfcoen benoemd!
tot schoolopziener in heb arrondissement
Purra erend.
Sinds 1883 had hij onafgebroken tot
1921 zitting in do Provinciale Staten van
NoorcLHofland.
Zoowel door do Koningin als d-oor God.
Staten werd de heer Calkoon benoemd in
tal van oom-missiën, dio vraagstukken in
het belang der provincie tot oplossing
moeeten brengen.
Gsrasa&sgsls Sopaehtess.
De moord op mr. Wijsman.
Arrestatie van den dader
aanstaande?
De Piov. Noorbr, on 's-Hertogen'bossche-
Crt. meldt:'
Men zal zich den treinmoord -herinneren,
op Oudejaarsavond 1921 op "mr. Wijsman
uit 'Amsterdam gepleegd. In deze tob nog
toe onopgehelderd gebleven zaak heeft,
naar wij vernemen, de recherche 'de be
schikkinggekregen over de verschillende
nieuwe aanwijzingen, welke het zeer waar
schijnlijk maken, dat licht wordt gebracht
omtrent den dader van den moord, dio ver
moedelijk in het buitenland vertoeft.
In verband met hot onderzoek meenen
wij ons bekende bijzondeiheden voorals
nog niet te moeten pu-blicceren.
Naar aanleiding van dit bericht hebben
wij, aldus „de Crt.", te bevoegdcr plaatse
geïnformeerd naar do juistheid biervan.
Inderdaad waren'de Haagscho recherche
onlangs enkele gegevens verstrekt, die haar
een onderzoek in een bepaalde richting
hebben doen instellen, maar tot een resul
taat heeft dit onderzoek niet geleid.
Men tast dan ook omtrent den dader
nog evenzeer in het duister als voorheen.
Dc Haagsche recherche laat deze geheim
zinnige zaak echter niet los en blijft er
haar volle aandacht aan wijden.
Nog steeds wordt in alle richtingen ge
speurd cn wanneer van derden mededeelin-
gen binnenkomen, worden zij aan een
nauwkeurig onderzoek onderworpen.
Langen tijd heeft het praatje geloopen.
dat de dader zich onder de hoogste kringen
van ons land zou bevinden en dat daarom
de politie het niet waagde in te grijpen.
Een hooggeplaatst politie-autoriteit gaf
ons evenwel de verzekering dat, wie de
moord ook gepleegd zou hebben, hij even*
tueel onverbiddelijk achter slot en gren
del zal worden gezet-
In verband met een mededeeling in de.
's-Hertogenbossche Courant, dat de dader
zich vermoedelijk in bet buitenland zou
bevinden, kunnen wij nog mededeelen, dat
men reeds meermalen een spoor over de
grenzen heeft gevolgd en speciaal naar
Berlijn, waar het slachtoffer regelmatig
vertoefde.
Waar treinmoorden in het buitenland
geen zeldzaamheid plegen te zijn, heeft
men in deze richting dan ook gezocht, ech
ter tot heden zonder gevolg.
Plotselinge dood.
De brigadier Yan Raaij en de gemeente
veldwachter Yan Weelden brachten eer
gisteren op de gemeente-secretarie te IJsel-
monde een verdachte koopman binnen. Ze
waren nog maar even binnen, toen de ge
meente-veldwachter Van W. zich onwel ge
voelde. Terstond werd de gemeente-genees
heer gewaarschuwd. Deze kon niets anders
dan den dood consliteeren.
De doodslag* te Stein.
De mijnwerker S., die Yastenavond-
Maandag te Stein een anderen S. met een
slagersmes zoodanig verwondde, dat deze
aan de gevolgen overleed, heeft zich, meldt
het „Lirnb. Dagbl." zijn daad zoo aange
trokken, dat liet hem in bet hoofd is gesla
gen en liij thans in bet hospitaal te Maas
tricht ligt, laboreerencTe aan hersenvlies
ontsteking.
Aan de weduwe van den verslagene gaf
hij al zijn gespaard geld, zijnde f 500, plus
een vol weekloon.
Een laaghartig inbreker.
Gisternacht omstreeks twee uur zag de
weduwe Van L,, wonende aan de Croesé-
laan te Utrecht, heb schijnsel van een
electrische lantaarn op haar slaapkamer.
Dadelijk daarna zag zij een man binnen
komen, die onmiddellijk op haar bed toe
trad en vroeg waar zij haar geld had ge
borgen. De man sloeg daarop bet vrouwtje
met d'e vuist c»p het hoofd cn het linkeroog.
Uit vrees dat de indringer haar zou ver
moorden, stapte zij het bed uit en ging met
hem mede, naar het winkeltje in de bene
denverdieping. Uit een lade wilde de vrouw
den indringer tien gulden geven, doch toen
de kerel zag, dat er nog meer geld in de
lade wa^ cischte hij dat eveneens. De
vrouw gaf hem daarop nog f 14.50, waarop
de man, die blijkbaar goed met de situa
tie op de hoogte
verdv/oen.
N&dat de vrouw b..
had gedaan, werd nnm.
een onderzoek ingesteld
saris van politie, en den
der recherche, waarbij versi
werpen voor een nader onder. 1
slag werden genomen. Het vrou. ter f
behandeling naar het ooglijdcr. .athuïs j
gebracht. I
Een worsteling met inbrekers.
Te Rij3oord hebben twee tot nog toe on-
bekende personen zich toegang weten te J
verschaffen tot do woning van den heer A.
Jongenotter, aan het z.g.n. „de Zwet."
In het slaapvertrek hebben zij een portc-
'feuille met ruim f 200 ontvreemd.
J. door bet geroep zijner vrouw gewekt,
sprong het bed uit cn liep dc vluchtende
dieven achterna en wist er een van te pak
ken. In de worsteling die nu ontstond,
werd J. door den tweeden, dio inmiddels
was teruggekeerd, besprongen, cn met
een mes verwond. Daarna namen beiden
-opnieuw de vlucht. Tot op heden is het
'niet gelukt de daders tc arresteeren.
Een brirtalc berooving.
In den nacht van Vrijdag op Zaterdag
heeft in de buurtschap Kotten, gemeente
Winterswijk, een brutale berooving plaats
gehad. De landbouwer W.ydeman, w onende
nabij -het blokhuis Holland, werd om onge
veer twee uur wakker, doordat een fel
elect ris ch licht in zijn oogen scheen. Hij
zag een revolver op zijn voorhoofd gericht,
terwijl bem gelast werd op te staan. Uit
bed komende werd hij door een tweeden
persoon gegrepen en hem de handen op
den rug gebonden. Een tweetal andero ke
rels bonden de vrouw en de oude moeder
van den boer, en het 8-jarig zoontje werd
onder de tafel gelegd. De hond moest mar
de deel worden gebracht, daar het blaffen
de dier anders zou worden doodgeschoten.
De vier kerels, allen gemaskerd, drukten
vrouw en kind den gummistok onder den
neus en zeiden in gebroken Hollandsch,
ben te zullen doodslaan, als zij een kik ga
ven. De boer moest bet geld aanwijzen. De
linnenkast werd omvergehaald en eenige
contanten en de spaarpot van het kind,
met totaal f 50 die daarin gevonden wer- 1
den, gestolen.
De boer, die in zijn nacht-toilet was, be
gon over koude tc klagen. Hij werd in bed
gedragen cn onder de dekens gestopt. In
een zijkamer vonden de dieven nog f 250, f
waarna zij vertrokken.
De boer Icroop toen uit het bed, haalde
zijn broek, waaruit zijn vrouw toen het
mes nam en met veel mceito de touwen
doorsneed. EKerop werden de buren ge
waarschuwd en van uit blokhuis Holland
het station Winterswijk opgebeld, dat do
politïctroepen signaleerde. Een viertal mi
litairen, begaf zich naar Kotten, mis-- do
daders w.erdcn niet meer ontdekt. Bij on
derzoek bleek, dat de roovers op een drie
tal boerderijen geweest waren, doch daar
niet hadden binnen kunnen, komen. Bli W.
hadden zij eerst geprobeerd zich dcor een
raampje te wringen, maar toen dit misluk
te, werd een ru:t ingedrukt. Waarschijnlijk
Lebben buiten nog twee man gepost.
De touwen zijn in beslag genomen en op
grond van eenige aanwijzingen werd met
behulp van Duitscho politie in Duitschland
het onderzoek voortgezet.
Naar aanleiding van dezen overval heb
ben de boeren in Kotten zich in grooten
getale aangegeven als lid der Burgerwacht
en zijn hun dientengevolge' geweren en am
munitie uitgereikt. Het plan bestaat des
nachts te patrouilleeren langs de grens. Iri
elk geval wordt versterking der militaire
politie drinvend noodz^l-elük geacht.
Een raar heerschap.
Te Hengelo heeft A. C. J. B. uit Den'
Haag eenige dagen vertoefd mc£ een Ja-
vaansch meisje. B. vertrok zonder zijn ver
tering te betalen en liet het meisje achter.
Hij werd te Züfcphen door de politie aan
gehouden. Het meisje is naar Den Haag
overgebracht; de commissaris van politie
aldaar zal voor haar terugzending naar
Java zorg 3ragen.
Een „buitenverblijf."
Sedert den vorigen hevfst heeft een on
geveer 50-jarige landloopster zich als nacht
verblijf een door.haar zelf vervaardigd
nog aan als getuige... Otto Koster, mees
ter in de rechten.
Dc voorzitter keek verwonderd den
voor -hem staanden jongeling aan. Ilij
boog zich voorover naar de op de tafel
liggende papieren, bladerde ze door en
verklaarde dan onder -angstige spanning
van alle aanwezigen:
i Gij zijt als getuige opgeroepen ge
worden; uw vader heeft onder overleg
ging van oen brief van den geneesheer
verklaard, dat gij ziek waart. Uw plicht
drijft u nochtans li ierheen; ik dank u.
Deel mij mede, wat gij over deze zaak te
zoggen hebt.
Otto drukte onwillekeurig zijn gebalde
vuist tegen de borst aan, al wilde hij de
aandoeningen welke zijn hart bes-tormdcn
met geweld terugdringen. Nog eens diep
geademd, en dan begon hij te spreken;
eerst 'hortend en stootend, stamelend,
zichtbaar beschroomd, maar allengs meer
en meer driftig wordend, zette hij de zaak
vloeiend uiteen.
Wat hij zeide, sloeg niet direct óp het
proces, hot was meer de karakterschilde
ring zijns broeders. Hij vertelde van diens
goed hart, van zijne rechtschapenheid,
van zijne offervaardigheid en onbaat
zuchtigheid; hij verhaalde, hoeveel hij
aan zijn broeder te danken had, hoe deze
'steeds bereid was geweest hem te helpen
Hij sprak met vuur der overtuiging, met
den ijver der vertwijfeling. Uit zijne
woorden ging een wonderbare kracht uit,
wat duidelijk bleek in de trekken van
het opmerkzame publiek. Het was niet
alleen de liefde voor zijnen broeder,- wel
ke in deze minuten zijn ganschc hart ver
vulde, maar ook. de angst voc-r, zich zei
ven, het bewusizijn, dat het om zijn toe
komst ging.
Bij het einde zijner rede maakte de
spreker ceno onwillekeurige wending
naar het bankje der beschuldigden en
voor de eerste maal na zulk een langen
tijd kruisten de blikken der broeders el
kaar Door zijn gevoel overmand, naderde
Otto snel dc bank, en zich voorover bui
gend, reikte hij zijn broeder de hand.
Karei wist niet, wat hem geschiedde.
De bittere kwellende gedachten, welke
hem in de laatste weken in de eenzaam
heid der cel bestormd hadden, golden
grootendeel^ Otto. Zou zijn broeder zich
over hem schamen, zou hij hem verach
ten en vervloeken? Reeds de omstandig
heid, dat Otto hem geen bezoek had ge
bracht, stijfde de gedachte. En nu dit
onverwachto in de bres springen voor
hem, nu in het aangezicht der rechters
diens handdruk welke hem tenminste
van de zijde zijner bekenden vrijsprak.
Sidderend sprong hij van zijn zitplaats
op, en zijn betraande oogen zeiden meer
dan een vurige dankzegging.
Juffrouw Koster weende luid achter
haar zakdoek; zij waagde bet echter niet
haar plaats te verlaten om tot haar jong
ste te gaan, wiens plotseling, onverwacht
binnenkomen haar in het eerst hevig had-
doen verschrikken, en wiens woorden
haar nu zoozeer in het hart grepen.
Otto zonk bleek en afgemat op den
stoel neder, welken een rijksveldwachter
op bevel van den voorzitter had bijge
schoven. Een gemompel van goedkeuring
ging door de rijen der toehoorders.
Nu werd het woord aan het openbaar
ministerie gegeven,
De officier van justitie viel vooral den
Iaaisten getuige aan en trachtte diens
rede zooveel mogelijk te ontzenuwen.
De mededeelingen van dien getuige,
zeide hij, spraken wel is waar voor het
goede hart van beklaagde, maar bewezen
nog volstrekt diens onschuld niet. Niet
een der bezwarende omstandigheden kon
dan ook weggecijferd worden. Daarna
ontleedde do officier de verschillende ver
zwarende omstandigheden en eindigde
met te verklaren, dat dc beklaagde ge
heel en al schuldig kon geacht worden
aan hot hem te laslo gelegde; hij oischte
een gevangenisstraf van twee jaren.
Toen het Openbaar Ministerie geëin
digd bad, verbleekte Karei; Helena, die
tot lieden toe eene bewonderenswaardige
geestkracht aan den dag gelegd had, haal
de ook nu haar zakdoek uit den zak, en
moeder cn dóchter weenden luid.
Nu was het woord aan den verdodiger,
die warm voor do onschuld des beklaag
den optrad en alles, wat tegen zijn cliënt
aangevoerd was, een kunstig opgezet
kaartenhuis noemde, dat reeds bij den
eersten stoot in elkander zou vallen.
Nadat de pleiter op vrijspraak had aan
gedrongen, bepaalde de rechtbank do uit
spraak op over acht dagen.
De familie Koster toog huiswaarts
Voor de achtergeblevenen waren het
smartelijke dagen, welke nu verstreken,
iedere dag scheen hun een eeuwigheid
toe.
Otto leunde bleek en half onmachtig in
zijnen ziekenstoel, moeder was naar hem
toegetreden en sprak hem liefdevol ver
wijtend aan. Hoo had hij nu zoo onvoor
zichtig kunnen zijn. Wat b.ad hij .raooi
gesproken, mooier nog dan de advocaat;
als Karei vrijgesproken werd, dan had
hij het aan zijn broeder te danken.
Otto antwoordde niet, hij luisterde
zelfs niet naar de praatjes zijner moeder;
al zijne zenuwen waren in spanning, van
koorts sidderden zijne leden. Niemand in
de stad, de beklaagde -niet uitgenomen,
zag de uitspraak zoo verlangend tegemoet
als Otto. Het was toch zijn eigen ooi'deel,
dat de volgende week zou worden geveld.
Verklaarde men zijn broeder voor schul
dig, dan was er slechts één middel, dan
moest hij vooruittreden en zeggen:
Gij dwaalt. Niet hij, maar ik ben
schuldig.
Eindelijk waren dc acht dagen, ecno j
week van inspanning en zielsangst ver
streken.
Evenals den vorigen Vv'oensdag bevond
zich de gehcele familie Koster weder in
het gerechtsgebouw, thans om do uit
spraak te vernemen, die over Karol zou
geveld worden.
Otto was doodsbleek; zijne knieën knik
ten, en hij klapperlandc, toen de rcchlora
binnenkwamen en achter do groene ta
fel plaats namen.
Onder adomlooze spanning van de aan
wezigen las de voorzitter het -vonnis voor*
(Wordt vervolgd).
