Lett Cosrif
wee de BSad
yü -
ndertiag !5 Februari 1923
JiW,
Zo:
UIT
^ENTELIJK GROENTENBEDRIJF.
Nieuwe Leidscke Courant
ijft:
"ten onl ngs in den Leidschen Ge-
bteraad voorstellen aan de orde kwa-
om over te gaan tot de oprichting
een gemeentelijk groentenbedrijf,
uu'fd daarbij ook en niet zonder ophef
',u ezen op Groningen, waar men ook
een bèdrijf bad en waar de resulta-
toch ook zoo goed waren.
waarom zou wat in Groningen
goed functionneerde ook niet in L e i-
mogelijk zijn?
I o e meerderheid van .den Raad voelde
jccliter ïïiet voor.
Pi i naar het schijnt niet ten onrechte.
Groningen gaat het n.l. mis met de-
emeentelijke instelling,
zaak loopt vast.
dat zegt nu niet een of ander „bur-
jk" blad, maar dat is te lezen in
[et Volk" van 13 Januari,
avankelijk, zoo lezen wij daar. ging
uitstekend.
„In den aanvang was de toeloop vrij
jot en de inrichting maakte een zeer
eden indruk.
flink gebouw met een viertal
Snds die waren verhuurd aan groen
ig1 ihandelaren, die de van de hal te
ftrekken groenten en fruit door
direkteur ingekocht tegen door
a gestelde prijzen dienden te ver
en. Op verlangen werd ook tegen
kleine verhooging aan huis be-
'Bd.
Voor de vrouwen is het echter te
°R' waarlijk .dagelijks het benoodigde
balen, vooral als daarvoor slechts
één 'plaats gelegenheid is. Wel moest
itmfier onbevooroordeelde erkennen dat
ekt nr de in werkingtreding var 't
kijf de prijs regelende werking zeer
rkbaar was. Dit was echter in 't voor-
en in den zomer van 1921 toen
>enten en fruit duur was.
ac" Varen aanvankelijk een paar groen-
handelaars bereid de artikelen van
gemeentelijke groentenbedrijf aan
is te verkoopen, ook dat was na
A 'ten tijd uit.
oen nam de direkteur bezorgers in
nst die met een wagen met groen- i
rkn e.d. de klanten bezochten en
uwe aanwierven. Dat was een goede
ontzaglijk veel van de personen
_g Die moesten betrouwbaar zijn,
nt het is natuurlijk zeer gemakke-
voor hen om slechtere kwaliteiten
i 't een of 't ander bij te koopen
dan onder 't etiket van de groenten*
voor normale prijzen te verkoo-
j. Dit is stellig meermalen gebeurd.
lier moest kontrole zijnen 'die
er niet. voldoende.
Dan is 't aantal bezorgers veel te ge-
ig. In sommige wijken komt er eens
tweemaal per week een, in sommige
foil.
L koorts beging men 't gevaarlijk' expe-
nent de bezorgers zelf een wagen te
en aanschaffen, zoodat ze te onaf-
inkelijk van 't bedrijf waren."
■ots dit alles, zoo gaat de schrijver
werd aanvankelijk zonder verlies
erkt.
aar dat begint nu anders te worden.
<1 gemeentelijke groenten waren in
md
af geloop en zomer niet goedkooper
die van de particuliere handelaren.
En... „wegens de lage prijzen daal-
irdfl &n ook de verdiensten der bezorgers
li«i i begonnen deze als gevolg daarvan
de» belangen van 't bedrijf meer en meer
e verwaarloozen. Ze hebben inmiddels
l vak zoo wat geleerd, ze konden .door
éte koopen wat ze wilden thans iets
léér verdienen en lieten het gemeente-
jk bedrijf in den steek!
Nu kwam de moeilijkheid dat het
FEU3LSLET©N
LIEFDE OVERWINT.
tij stormde haar voorbij, de keuken in
*"8 .doorzocht alles. Maar niets, niets. Nu
de alkoof, en dan in de huiskamer, Ook
aar niets. Verpletterd zonk hij op de
,]jj DaP^- neder en staarde voor-zich heen
uidi B('e- hij zich af iedere minuut,
P hij na het innen doorgebracht had,
h |h voor den geest te Iialen.
r echoot hem plotseling eene ge-
C^e ^Qaeü. Met een "ruk stond hij over
en Bd' ^?or '2iin vrouw, hij greep haar
,j 5 08t bij den arm, en haar angstig in de
j.jji blikkende vroeg hij.:
.■"teMoeder, hebt. gij het wellicht geno-
'icl v,er'ripen wel een paar* seconden,
ij, r moeder Frieda van haren schrik be-
!s]jj was:
,cgf rj vierduizend gulden genomen
«h GiJ ziJt toch wel bij uwe zinnen
i,ou ^at zou ik met al dat geld moe-
j aanvangen?
eet [T. hellicht had hij weer schulden en
and; i °,1J bet hem weder toegestopt, was
iag. [LJlntw°ord, op Ötto doelende.
iad vrouw kleurde van ontzetting
val 'j moest u schamen man, zoo iets
,C e denken, hij is wel lichtzinnig,
200 slecht is hij in geen geval om
ots, „moeder tot dievegge te maken.
Lraan, welke ui* hare oogen viel,
ge zij schielijk we^
de oude werd door de opwinding
InnoSi^:J
gemenïefijk bz&etft haar SJanton niet
kende!
Er werden eenige dagen later nieuwe
bezorgers aangesteld doch de vórige be
hielden tal Van oude' klanten en ze loo-
pen nóg met hun wagens waarop mét
dikke letters staat „gemeente-groen
ten"."
Wat moet dat nu worden, vraagt de
ontmoedigde schrijver?
Men ziet het is alweer het oude liedje.
De mooie theorie, dat iemand in dienst
van de gemeenschap, als zijn arheid dus
niet dient om particuliere zakken te vul
len, zooveel beter en met zooveel meer
liefde werkt, is niet houdbaar.
Als de prikkel van 't eigenbelang ont
breekt wordt er minder gewerkt en ia
controle onontbeerlijk.
Maar dan worden de artikelen weer te
duur.
Ook hier blijkt weer, dat, afgezien van
alle andere overwegingen, de practijk.
leert, dat dergelijke gemeentelijke inrich
tingen hoe mooi ook in schijn, niet bruik
baar zijn.
De taak van de Overheid is nu eenmaal
niet, te handelen of te winkelen.
Een beroep op Groningen zal dan ook
voort?en nóMryrwppre moeten blijven.
STATEI-GENERML
EERSTE KAMER.
Vergadering van gisteren.
De herziening der L. O .-wet
De Eerste Kamer kwam gistermiddag
bijeen onder voorzi t ters chap van baron
van Voorst tot Voorst.
Aan de orde was de herziening van de
L. 0;-wet.
De eerste spreker, de heer dr. Fran s-
sen (A -E.) bleek niet voldaan over het
antwoord van den Minister op zijn nota
in zake de interpretatie van art. 100. Hij
handhaaft zijn meendng dat de toepassing
in strijd is met de wet.
De heer Slingenberg (V-D.) ver
klaarde zich tegen het wetsontwerp, om
dat hij heb schadelijk achtte voor hét on
derwijs. Hij wilde gaarne medewerken
tot bezuiniging maar niet wanneer het,
zooals dit de vitale belangen van
het onderwijs raakt. -Hardnekkig loopt 't
-gerucht, dat binnenkort ook het middel
baar en gymnasiaal onderwijs voor ver
sobering zal worden aangetast.
Spr. heeft twee overwegende bezwaren
tegen het wetsontwerp. Ten. eerste de
regeling van de verhouding van het aan
tal leerlingen per klasse en het vervolg
onderwijs, waarom hij zijn stem niet aan
deze voorgestelde herziening zal kunnen
geven. Do petitie met 600.000 hand'teeke-
ningen was veelzeggend en d© beteekenia
daarvan moest door den Minister niet
worden onderschat. Met het toelaten van
50 leerlingen per Mas - gaat men - weer
terug tot de toestanden van voor 1873.
Ten slotte verklaarde hjj^to AP|
We-siterman tot wederinvoering van hep
Fraitèeh' op de lagere school, de uitstek
ling van het verplichte 7e leerjaar en van'
de verbetering wan do onderwijzers-
opleiding.
.Mevr. Pothui s—S m t (S.-D.) ver
klaarde evenmin als de vorige spreker
bewondering voor heb wetsontwerp te
hebben, Dat op bijkomstige zaken van 't
onderwijs, als scholenbouw, versnippering
van het onderwijs e. d. wondt bezuinigd,
kan zij goedkeuren, maar niet op het on
derwijs zelf. Vervolgens hield zij een plei-
diooi voor het zevende leenaar en ver
beterde opleiding van de onderwijzers.
De heer Hóe erken s - T h i„' ss e n <R.~
K) is 'een vobrstandèa' van invoering van
Fna-nsdh. op de lagere sdhooü, cok omdat
dit esn goeden ondergrond vormt voor de
studie van het Latijn op het jvmnorium
De heer Mr. de Veer (A.-R.) hield
zijn maidensp eeeh, waarin hij verklaarde
sceptisch te staan tegenover deze herzie
ning. Hij betwijfelde namelijk of zo wel
een bezuiniging' zou brengen, daar bijv.
de giroote.re klassen, die hij in 't geheel
geen bezwaar vooü' het onderwijs vindt,
groot.ere kosiben voor de gemeente zal
brengen, zoodiat de bezuiniging proble
matisch W'Oïrdlt.
Prof. Slotemaker de Bruine
(O.-H.) zcide het wetsontwerp te aan
vaarden, omdat men moet bukken voor
de economische n oodz.akei ijfchodenDe
toestand is erger dan menigeen vermoedt-
Doch' hij doet het met aarzcJmg en tegen
zin. In ieder gevail wilde hij zeggen voor
zichtig te zijn met d© ideëel en cultureeie
instellingen van ons volk op te ófferen
aan de economische overwegingen.
Daarom adviseerde hij den Minister,
overweeg nog eens of er nog niet wat te
doen zou zijn met Medne sommen beschik
baar te stellen voor sommige posten, bijv.
het doofstommen-onderwijs.
Ten sloibte pleitte de heer van der
Maesen de Somforef (E.-IL) voor
vrije schoolexamens.
De vergadering werd hierna verdaagd
tot hedenmorgen 11 uur.
TWEEDE KAMER
Vergadering van gisteren.
Regeling van werkzaamheden.
De Voorzitter stelt voor aan de
agenda toe te voegen de wetsontwerpen
,tot wijziging der Huurcommissie en Huur
opzeggingswet en van de Radenwot.
Aldus besloten.
Bioscoop-wet
Voortgegaan wordt met de behandeling
der Bioscoopwet.
De aigemeene beschouwingen worden
voortgezet.
De heer Vliegen (S.D.) betoogt dat
de heer Rutgèrs van Rozenburg overdrijft
bij de schetsing van -het kwaad dat uit
den bioscoop voortkomt. Die afgevaardig
de heeft niet bewezen en alleen maar ver_
ondersteld dat er veel kwaad wordt ge
kweekt. Dit ontwerp is weer één om de
rnenschen zedelijker te maken. Aan hot
succes daarvan gelooft spr. niet. Voorzoo
ver dit ontwerp de jeugd wil beschermen
heeft spr. geen bezwaar maar verder wil
hij niet gaan en censuur voor volwasse
nen wenscht hij niet. Van dergelijke keu
ringscommissies kpmt niets terecht. Het
gaatt elkens om grensgevallen en vaak
zal men er met de muts naar gooien. De
maatstaf dien de commissie moet aanleg
gen, n.l. de goede zeden, is zoo rekbaar,
dat er niets van terecht komt. De leden
der .commissie hebben allerlei levensop
vattingen en die botsen dan tegen elkaar
en hét eind ia dat de beslissing willekeu
rig wordt. Van al het gezedemeester komt
in de practijk niet te veel terecht, al8 de
wet dat gaat toepassen. Men moet dit
maar aan de particuliere liefhebberij ,overr
latenAl de wetten als deze hebben niets uit
gewerkt: de gezonden zullen niet zoo be
dorven worden en voor de ziekelijken is
alles gevaarlijk (Socialistische moraal 1)
Geen bezwaar heeft spr. tegen verhoo
ging van de leeftijdsgrens van 18 jaar
mits de censuur voor de volwassenen
vervalt.
Mej. Van Dorp (Lib.) meent dat de
bioscoop een daling van het moreele peil
heeft bevorderd. In Haarlem is geen eer
lijke loopjongen meer te vinden en dat is
de schuld van den bioscoop. (Hilariteit).
Spr. betoogt dat de'techniek de zedelijke
daarvan het bewijs. Spr. is maar twee
maat in een bioscoop -^geweest (Gelach.
Geroep: Wat weet u er dan van?) Zij
geeft toe dat er wel"eens goede films zijn
o.a. de vogelfilm, maar die woFden zel
den vertoond.
De heer Smeenk (A.R.) ziet ook voor
de zedelijke ontwtikkeüng geen heil in
deri bioscoop, en allé kenners van de
jeugd pleiten voor een algeméeh verbod
voor personen beneden 18 jaar. Spr. is
daarvóór en wil de censuur voor oudere
behouden.
De heer T i 1 anu s (C.H.) sluit zich
aan bij den heer Rutgers van Rozenburg,
en betoogt nog eens dat de bioscoop niet
bijdraagt tót karakfer-vorming.Hij wenscht
ook een algemeen vérbod beneden 18
jaar.
De heer Ter Hall (VB.) herinnert
aan de installatierede bij de commissie ad
hoe, waarin werd gezegd dat de bioscoop
een belangrijk instituut kon zijn. Spr. is
niet blind voor de gevaren en hij zou
vóór dit ontwerp kunnen zijn, alleen om
uit den chaos te komen bij de keuriog.
De tijd van sensationeel©1 bioscopen is
allang voorbij en spr. wijst op tal van
films, die bijzonder nuttig en leerzaam
zijn: o.a. die van Mooi Nederland, van Le
ger en Vloot en van Insulinde.
Spr. vraagt den Minister of bij bereid
is in overleg to treden met den Bond van
Bioscoop-directeuren bij het nemen van
1 zfjn maatregelen van bestuur; 2e. of deze
bond in de rijkskeuringscommissie zal ver
tegenwoordigd zijn; 3e. hoe de Minister
de leeftijdsgrenzen voor het bioscoopbe
zoek zal denken vast te stellen.
D© heer Van der Molen (A.-R.) be
toogt.dat wel degelijk slechte invloed van
den bioscoop op het zedelijk peil der be
volking is gebleken. Hij wijst op mede-
deelingen in de Telegraaf en van Mr. do
Bie, politierechter in Rotterdam. Spr be
toogt dat deze wet niet de individueel©
zedelijkheid der bezoekers wil keuren
maar alleen datgene wil verre houden wat
daarop een slechten invloed heeft.
In de wet Gods staat voor 9pr. geschre
ven, dat de overheid het zwaard moet hef
fen om het kwaad te straffen. Spr. er
kent, dat mfjeilijk zal zijn een Keurings
commissie samen te stellen, maar voor
die moeilijkheid mag de overheid niet te
rugdeinzen om zich te onthouden.
De heer Stulemeyer (R.-K.) spreekt
in denzelfden geest als de heer van der
Molen. Een goede bioscoop is beter dan
eeri kroeg, maar juist daarvoor is toe
zicht noodig.
De heer Mar chant (V.D.) betoogt
dat zij die tegen de bioscopen - zijn ook
tegen deze wet moeten zijn, die juist de
bioscopen' sanctioneert. De wet biedt op
dit oogenblik voldoende macht om vuilig
heden tegen te gaan; een positieve keur
van de overheid wat wel vertoond mag
worden is niet te aanvaarden. De toeleg
van dit ontwerp is gebleken uit de amen
dementen die don bioscoop onmogelijk
willen maken. Spr. accepteert alleen de
bevoegdheid van afkeuren en hij stelt, een
motie voor, waarin wordt uitgesproken,
dat de bemoeiing van de overheid zich
niet verder moet uitstrekken dan tot be
scherming van de jeugdige personen en
waarin de Regeering wordt uitgenoodigd
dit pniwerp in dien geest té wijzigen.
De heer Kersten (Ger. St. P.) acht de
eenige oplossing dat alle openbare bios
coop-voorstellingen worden verboden en
hij dient daartoe een motie in.
De Minister van Binnenlandsch© Zaken,
de heer Ruys de B.e ere n b rou ck,
zet voorop dat de bioscoop op zichzelf
geen kwaad is en hij wijst b.v. op de film
„Nederland in den vreemde". Echter kan
de bioscoop ook in verkeerde richting
werken en juist daarom is het gewenscht
dat de overheid richting aangeeft. Het
toezicht» van de burgemeesters is onvol
doende gebleken, omdat de burgemees
ters niet persoonlijk alles'coritroleeren.
De gemeentelijke keuringscommissies
bebbén niet bewezen, dat er zuike ver
schillende tegenstellingen bestaan als men
thang vreest bij centrale keuring. Inte
gendeel hebben zij alle op vreedzame wij
ze samengewerkt, en voor een overdreven
censuur valt niet te vreezen. Centrale
keuring acht spr. beter, omdat de gemeen
telijke uiteenloopende beslissingen geeft
De centrale zal meer eenheid brengen.
reö1- f g
radeloosheid nog toornige**.
Laat toch dat huilen., help liever
meezoeken. Het geld moet er zijn., het
moet.
Nu begonnen zij wederom de geheele
woning te doorzoeken, totdat juffrouw
Koster plotseling uitriep:
Wellicht hebt gij 't bij den adminis
trateur van huizen laten liggen, waar gij
hef, geld hebt geïnd.
De oude Koster sloeg zich voor het
voorhoofd. Dat hij daar niet eerder aan
had gedacht. Het was zeker, daar moest
het zijn. Als een wilde man stormde hij
weg, zonder zich zelf-s den tijd te gunnen
zijne vrouw een afscheidsgroet toe te
roepen.
De administrateur was zeer verwon
derd toen de oude met het zonderlinge
verlangen bij hem lcwain, om de vierdui
zend gulden welke hij bij hem had gela
ten, terug te geven.
Of hij.. Koster, wellicht cr eentje
voor den dorst liad gedronken Hij moest
zich toch herinneren, dat hij zelf de pak
ketten lü'id klinkend in zijn -tasch had ge
legd zooals hij het 9leeds gewoon was te
doen.
Nu herinnerde Koster het zich ook. Ge
heel gebroken zat hij op den stoel, welken
de administrateur hem had aangeboden.
Wat zou men op het kantoor van hem
denken, wanneer hij zoo lang uitbleef?
Zou men niet gelooven, dat hij nooit meer
terug kwam?
En zoo snelde hij dan in koortsachtige
opgewondenheid terug. Met gebogen
knieën, bleek, verward, trad hij het privé-
kantoor van den chef .binnen
Och, mijnheer riep hij den bankier
tee, vooraleer deze een woord, tot hem
33-,SE^i2g3ZSg3g^g£g8Btti>BB3gKa
gericht had, ik heb hel niet genomen...
Ik ben onschuldig, zoo waarlijk, als God
mij hclpe.
De bankier lachte en legde hem wel
willend de hand op zijn schouders.
Maar mijn beste Koster, wie zou nu
zoo iets onzinnigs van u. denken? We ken
nen u toch al reeds meer dan 20 jaren, en
wij weten hier allen in de zaak, welk een
eerlijk man gij zijt; en gij zoudt nu plot
seling. onmogelijk. Hel heeft trouwens
geen nut, gij hebt toch uw spaarpenningen
in mijn bank gestoken. En hoeveel is dat
wel?
Nog drieduizend vijfhonderd gulden,
mijnheer.
En buitendien nog 1000 gulden borg
gesteld.
Nu, gij hebt ^aQ *n
gulden bij ons, niemand «al dus een zoo
ongegronde verdachtmaking legen, u uit
spreken. Hoogstens kan men het verwijt
niaken, dat gij geen acht genoeg op alles
geslagen hebt; gij zult dus het geld verlo
ren moeten hebben.
i Neen, onmogelijk. De tasch is altijd
gesloten, ik draag haar om den balg voor
de borst., de riemen waren gegespt,
e— Dan is u het geld ontstolen geworden
s—Ook dat is onmogelijk mijnheer.
Maar het moet dan ergens ge
bleven zijn, zeide de bankier, een weinig
ongeduldig, herinner maar eens goed,
wellicht hebt gij onderweg ergens uw
tasch voor een korten lijd afgedaan.
—Onderweg? neen, alleen thuis.
Iu uw woning? En komt daar wel
eens bezoek?
Neen, mijnjieer, er is in dien tijd
niemand bij ons geweest.
ringen blijven bestaan, ep dat. is niet ger
wenscht.
De vrijheid zou aangetast worden,
meent men. Als dè vrijheid de natuurlijke
grenzen van de orde overschrijdt, dan is
zij een gevaar voor de orde. Dit is geen
nieuw standpunt, want ook Thorbecke
nam dat in, toen hij de tooneelcenstr.ir
inbracht in de Gemeentewet. Voor de
bioscopen is alleen een eigen- regeling
noodig. Spr; betreurt de kwalificatie
„dompersWet" en hij wijst op de perso
nen die in de Staatscommissie ad hoe zit
ting hadden en die tot een compromis zijn
gekomen.
Spr. heeft altijd gehoopt dat hij steun
zou krijgen bij de linkerzijde maar nu
dit niet gaat zal hij alleen moeten steunen
op de rechterzijde-
Bezwaar is gemaakt tegen de keuring
voor de ouderen. Spr. wijst op de actie
voor Plaatselijke Keuze en op de droog
legging in Amerika; juist veie sociaal
democraten zijn daarvoor en zij leggen
dus ook de vrijheid aan banden.
Den heer Ter Hall antwoordt spr., dat
hij met den Bond van Bioscoopdirecteuren
bereid is overleg te plegen. In de aamen
stolling der keuringscommissie hoopt spr
deze Bond te laten vertogen woo rdig'&n.
De vergadering wordt verdaagd tot he
den één uur.
Niemand?
De bediende dacht even na.
Mijnheer, misschten dat onze zoon
Karet geweest is, terwijl ik ali-ep.
Uw zoon dus?
Mijnheer.
Den oude steeg het bloed naar het kleur
loos gelaat, en zijn stem klonk vastbeslo
ten èn toornig toen hij zeide:
Mijnheer, voor mijn zoon ®ta ik in,
als voor mij zei ven. Mijn zoon Karei is
immer eèn voorbeeld van spaarzaamheid,
orde en soliditeit geweest.
Gij hebf, toch nog een anderen zoon,
Koster?
Jawel, mijnheer, de advocaat; maar
om dien tijd is hij niet thuis geweest.
De bankier knikte: Het is ook niet
denkbaar, dat een jonge man van zoo'n
opvoeding en zoo'n positie als uw zoon
zich zoo vergeten zou. Maar iemand moet
het toch gedaan hebben. Het *3 gebeurd.
Gij wenscht zeker, dat de zaak worde
UIT OE OftflGEViaa
TER-AAR.
Plotselinge dood. Do 19-jarig« G. K.
im Betrekking zijnde bij don melkhondelaa*
Eekeloniboom, als naar gewoonte mot die
motor naar Alpbon verf/rokken, gevoelde
ziah, aldaaa* aangekomen, onwel^ Toen hij
zich in de schuit had neergelegd, kan
ijlings ontboden genoosheer slechts do»
dood conatatearen.
VOORSCHOTEN.
Gemeenteraad.
(Vervolg.)
De Voorzitter zegt, dat een sdirijven
i3 ingekomen van den Directeur mn de
Stedelijke Gae- en Eloctridteibsfabriekea
te Leiden, meldende dat de prijs van bet
gas vanaf 1 Januari ji. met ƒ0 01 por M3.
is verlaagd geworden.
Naar aanleiding dezer circulaire stellen
B. en W. den Raad voor den prijs van
het gas te bepalen: voor gewoon gas op
0.14 per M3. en voor munt/gas óp 0.15
per M3. "Wordt aldus aangenomen.
De Voorzitter zegt dat van de Burger
wacht een verzoek is ingekomen om eene
subsidie van 150. B. en W. stellen den
Raad voor aan dit verzoek te voldoen.
De heer J. Braggaar vestigt de aandacht
van den Raad op het feit, dat er in ver
schillende gemeenten gebroken wca-dt
pist het verieenen van subsidie voor Bur
gerwachten, vodral ook met het oog op
bezuiniging kan een dergelijke subsidie
gevoegelijk achterwege blijven.
De Voorzitter zegt dwt de heer Brag-
gaar geen redenen heeft aangegeven
voor zijne meèning. Wanneer andere ge
meenten verkeerde dingen doen door te
bezuinigen op noodzakelijke uitgaven,
moeten wij déze gemeenten niet navolgen
Spr. adviseert den Read niet in te gaan
op het idéé van den heer Rraggaar.
De heer Braiggaar zegt de Burgerwach
ten overbodig te achten en ziet volstrekt
het nut en de noodzakelijkheid niet in.
Wanneer d© overheid op dergelijke instel
lingen moet bouwen is men toch al ver
teren, De Voorzitter verdedigt met warm
te het nut en het bestaansrecht van de
Burgerwachten, In Duitschland denken
de partijtgenooten van den heer Rragguar
heed anders over de Burgerwachten dan
hier en ia de S.. D. A. P. met dergelijke
instellingen wat in haar schik. Het kan
wed eens gebeuren, wat spr. e-ch'ter niet
hoopt, dat men hier ooik verheugd is de
Burgerwachten te hebben gesteund. Na
dat de heer Braggaor verklaard heeft
niet in alles eens te zijn met. zijne Buiten-
landscbe partijgenooten en geen 'stem
ming te vragen over dit voorst-el, doch
geacht te -wilen worden te hebben tegen
■gestemd, wordt dit voorstel van B, en W.
zonder hoofdelijke stemming aangenomen
De Voorzitter 'zégt dat is ingekoitien een
voorstel van den heer O. A. Dnrang om-
Zeker, dat ben ik mij zelf schuldig,
ik wil niet rusten, voor ik den dader go-
vonden heb en ieder spoor van verden
king van mij genomen is.
De chef van de firma Jacobs Co.
wenkte goedig en het gesprek was ge
ëindigd.
Nog dionzelfden namiddag gaf Koster
in naam van zijn patroon do zaak bij de
politie aan.
Toen de ongelukkige man op den avond
van dien beteekenisvollen dag naar huis
kwam, was Otto reeds thuis. Er lag iets
schuins loerends in den blik, welken hij
op den binnentredende vestigde.
Hebt gij bet, geld gevonden, vader?
n 5 M. niet eon trottoir van 2
M. Voor de te bouwen huizon zulten vóór
tuinen werden aangelegd van 6 M.
diepte. Dit plan is vastgesteld, in overleg
met B. en W. B. en W. stellen den Raad
voor onder de volgende voorwaarden ta
voldoen aan hot verlangen van den heer
Durang, le 'het werk moot v uitge
voerd volgens door B en W. goed te keu
ren teekening, ..bestek en voorwaardenv
2e voor (1© richtige nakoming van ver
plichtingen voortvloeiende uit d© ter uit
voering van dit Raadsbesluit door B. en
W. nader te stellen voorwaarden zal een
onder goedkeuring van B. en W. nan te
wij-zen bankinstelling zdeh ten behoeve
van de gemeente Voorschoten borg stel
len tob een maximum bedrag van 25000
De heer Mens betuigt zijne sjroote
tevredenheid en instemming met dit
grootsch en mooi ingediend plan en 'noopt
aat in de toekomst aldaar een nieuw
Voorschoten verrijzen zal, daarom meent
spr. dat de gemeente geen. moeilijkheden
in den weg moet leggendie dit plan kun
nen deen. mislukken maar alles moet doen
om dit plan te dóen slagenSpr. meent
dat er toch eersig- bezwaar is om. aldus
dit voorstel te aanvaarden, daar nog niet
al de terreinen, waarop deze straat is ge
projecteerd. in vollen eigendom tocbchoo-
ren aan den hoer Duranig. Daarom^ stelt
spr. voor B. fen W. te machtigen, in de
uiterste noodaa-holijhheid het trotteir nog
niet aan' te loggen, wanneer één der
vroeg juffrouw Koster.
Do oude knikte ontkennend -en wmrp
zich moede en ingespannen op de ca
napé.
Juffrouw Koster sloeg met een gebaar
van ontzetting de haaden te zamen en
zonk op eenen stoel; zij wist da^ haar
man, in de stemming waarin hij nu ver
keerde, niet gaarne had, dat men hem;
met vragen kwelde, en zoo hield zij zich
doodstil en wachtte af, tot hij zelf zou
beginnen te spreken.
Otto stond aan het vcusier en keek d©
straat in, welke slechts spaarzaam door
de klein© pitjes der gaslantaarns verlichtl
was. Eensklaps draaide hij zich om en
zag naar zijnen vader, hij bewoog zijne
lippen, als wilde hij ieU zeggen. Maac
dan klemde hij weder de lippem op elkan
der en keerde zich weder naar het ven
ster.
Een angstig beklemd' stilzwijgen
heerschte in de kamer, tot van de canapé
de benauwde klacht vernomen werd:
Dat mij op mijn ouden dag uog zoo
iets gebeuren moet. Geheel mijn leveaï
heb ik nog nooit met politie te doen ge
had, en nu...
Met een ruk draaide Otto zich om ett
zag verschrikt naar zijnen vader.
Ze denken op het kantoor toch m©^
dat gij...? w
- Neen, Maar ik ondervind het toen
maar; ik beb de zaak aangegeven.
Hoe, hebt gij het reeds aangegeven?
vroeg Otto op een toon, waaruit duide
lijk bleek, lioe zwaar hem het spreken
viel,
(Wordt vervolgd).
