Tweede Blad
g"n'
Welk beroep voor kind.
BINNENLAAT
Woensdag 26 Juli 1922
•sNOORDENS VOLK!
GODES VOLK!
op ter Beevaart!
Pen 28en en 29en van deze maand
•wordt van uit de stad Dronfchem do jaar-
liiksclie bedevaart naar Stikles tad, de
niartelplaats van den H. Koning Olaf, pa
troon van Noorwegen gehouden, onder
leiding van den HoogEerw. Heer C. Bies
terer, deken en pastoor te Dronthem. Be
halve Katholieken van de beide kleine
parochies dier aloude bisschop»stade zul
len, wegens de te groobe afstanden,
slechts weinigen onzer Noors olie geloof3-
geaooten aan die bedevaart, een echte
processie, deelnemen, 't Is zelfs waarschijn
lijk, dab het aantal Protestanten, die zich,
gelijk verleden jaar, te Verdal (waar de
pelgrims den trein verlaten) en te S-tikle-
stad bij die processie eerbiedig zullen
aansluiten, het getal der Katholieke boclc-
•va-artgamgers zal overtreffen. Heerlijk toe
ken van den sluimerenden katholiekon
geest, dien het bisschop Johannes Olaf ge
geven zal worden, bij zeer velen in het
stoere Noorwegen door de genade des
Heilige Geostes op te wekken!
Is echter, uit den aard der zaak, het
getal werkelijke deelnemers aan de Sint-
l*ei Olafsbedevaarb maar gering, des te groo-
fcr zal het getal der geestelijke deelne
mers wezen. Uit bijna alle parochies van
Noorwegen wordt op geestelijke wijze aan
de processie naar Stildestad deelgenomen.
..Sint-Olav" van 14 Juli geeft de voor
waarden: heel moeilijk zijn ze niet.
Vereischfc wordt, dat men te voren zijn
naam aan dan leider der bedevaart (hij
verstaat Nederlandsoh) opgeeft met oen
kleine aalmoes ter harer intentie. Het
geld wordt voornamelijk gebruikt voor het
bouwen eenor kapel op do martelplaats,
ter vervulling van een jarenlang gokocs-
terden wensoh van Mgr. Faliize, Mgrs.
Smit's voorganger. Daarenboven moot
men beide dagen (28 en 29 Juli) 's mor
gens alle gebeden, gedachten, woorden en
werken aan God opdragen in vereering
met de bedevaart, de H. Mis bijwonen
en ten minste eens de H. Communie ont
vangen. Gedurende den dag minstens
één rozenhoedje bidden met een of ander
gebed (bijv. een Onze Vader en Wees Ge
groet) ter eere van Sint (Haf. Alle pel
grims, hetzij werkelijke of geestelijke, zijn
natuurlijk deelachtig aan de vruchten van
heb H. Misoffer, dat den 29sben te half
tien op de martelplaata wordt opgedra-
Dé werkelijke pelgrims komen te 7 uur
op de mankt van Verdal bijeen en te. 7*4
uur trekt men, kruis en misdienaars voor
op, onder gebed en zang naar Stiklesbad.
God zij geloofd: Een schare andersden
kenden (die zelfs het kerkgebouw ter be
schikking stelden, maar van, dit aanbod
mag geeai gebruik gemaakt worden), zal
hen in stillo aandacht volgen. Allen, be
wust of onbewust, op weg naar Home
"Welaan dan, Katholieke lan-dgenooten
'Aan de spits der geestelijke bedevaart
gaat bisschop Fallize en bissoliop Smit.
Volgen wij ben, gelijk onze Protestant-
sche Noorsche broeders deken Rieatozer
velgenZendt vandaag no>g uw naam en
uwe bijdrage hoe gering ook naar
dien ij vorigen priester en volbreng de an
dere voorwaarden. En gij zult niet weinig
medewerken tot den terugkeer van een
nobel volk tot de oiwle Kejrk dor vademen
terugkeer, van wolken onze regccrendé
Paus Pi us XI de schoonste verwachtingen
koestert
£r. ANDREAS METZ,
'Abdij te Bornhem. O. Oisb,
Nu de a.s. groote vacantia menig kind
•chool-vrij maakt, breekt towns aa.n een
gewichtig oogenblik, nu er beslist moet
worden, wat 't kind worden zal, aam welk
ambt hot zijn heele verdere leveni zal
wijden.
Een beroep heeft groot en irvvfcvrif op
den mcr.sch; 't kan hem. beter, 'l kan hem
ook slechter maken. T. D. schrijft hier
over in hot voorlaatste nummer \an „Op
gang".
Dikwijls wordt bij het kiezen van een.
beroep door de ouders alleen op "b oog
gehouden het materiocle, voordeel, dat 't
kind zal opleveren.
John Ruskin, de botende Eiigelsohe
schrijver, vert-edit, hoe hij dikwijls brie
ven ontvangt van ouders,- betreffende de
opvoeding van hun kinderen en hoe 'l hem
dam treft, dat de gedachte aan oen' „posi
tie in 't leven," bij de ouders en vooral bij
de moeders de eerste plaats inneemt. Zo
heliben 'fc altijd over „een opvoeding die
hoort bij zoo en zoo een rang in.de maat
schappij".
Nooit zoeken ze. zoover hij kan nagaan,
een opvoeding, die op zichzelf goed is.
Maar wel een opvoeding, waardoor het
kind later in staat zal zijn goed te verdie
nen die hem later toegang zal verschaf
fen tot de deftige huizen, die hem ten
slotte in staat zal stellen, zelf zoon huis
te bewonen, in één woord, die hem voor
uit zal brengen in het leven.
De schrijver zegt vorder, dat oaider het
Engelsche volk en het Hol'laudsche is
in dit opzicht heus-eh niet zoo heel an
ders de oyerheersohende gedachte is
vooruitkomen in het leven. En daar be
doelen ze mee uit te blinken, oen positie
te krijgen, die door de mensclicn geacht
en geëerd wordt.
Ze bedoelen er niot enkel mee: geld
verdienen, maar dat 't bekend is, dat zc
'•fc verdienen, niet alleen de bereiking van
een doel, maar dat men 't ziet, dat ze 'fc
bereikt hebben
En toch is „vooruitkomen in 't leven"
heel iets anders dan geld verdienen en
een goede positie hebben.
Als oen beroep heb kind werkelijk wil
helpen, „om vooruit te komen in 'fc leven",
dan moet. het overeenkomen met zijn aan
leg, dan moet 'fc hein de meeste kans
geven, do gaven die hij naar lichaam cn
zic-l van Godi ontvangen heeft, tot de hoog-
sie ontwikkeling te breipen.
Zullen we hot kind nu heel alleen zij a
keus laten m'».k'-r< 61 rijn juist wij de aan
gewezen personen om te kiezen cn moet
het kind zich naar onze keuze scliikken?
Geen van beide opvattingen zijn goed.
Het moet tot oen keuze komen in ge-
zamolijk en vriendschappelijk overleg
mot hot kinJd. Alleen als het kind een
buitenge wonen aanleg roeping zoudén
we 't 'haast kunnen noemen heeft voor
een of ander vak b.v. voor teckeuon, mu
ziek of letterkunde, dan ligt- de weg klaar
vóór -ons, maar anders doen we igoed,
■verstandig met het kind te bespreken cle
vóór en nadoelen van elk beroep, voor hij
zijn keuze beslist.
Kinderen zijn zoo van oogenblik en
„elk toeval, ieder vooroordeel, alle onbe
trouwbare invloeden, waarvan het kind
liet verkeerde nog volstrekt niet beoor-
declen kan, kunnen zich hierbij doen gel
den" zegt een beken'd paodagoog.
Het kaard is nog- zoo oppervlakkig, ziet
niet dieper, verlangt misschien een werk
kring, omdat hij bij de opleiding allerlei
vriendjes zal aantreffen cf voel vrijen tijd
zal hebben of iets dergelijks.
Soms komen er ook andere dingen bij
kijken, een jongen zal b.v. heel veel van
wiskunde houden en or zich op verheu
gen nog lange jaren aan zijn lievelings
vak te kunnen besteden. Maar wat is '4
be-roep, dab bij daarna zal bekleed en en
waaraan hij nog niet denkt? Lewaar.
cn daar is hij, om verschillende redenen
niet geschikt voor.
Wat zou 't b.v. niet on veraul Noorde
lijk zijn,, een kind', dat zoer zwak staat in
eerlijkheid, een beroep te laten ver vil
len, al trekt dit hem nóg zoo aan, waarbij
zijn eerlijkheid het grootste gevaar loopt!
Daarom is 't van werkelijk belang, dat
do ouders (en do onderwijzers) meespreken
in do beroepskeuzen, dat dozen het kind
wijzen op zijn geschiktheid voor het oenc,
zijn ongeschiktheid voor 't andere beroep.
Daarbij zal 't den ouders van grooben
dienst zijn, als ze het kind bestudeerd on
.gadeslagen Lebben, teen 'fc zoo geheel z'n
eigen baas was osi bij z'n leoren op do la
gere school. Dan hebben zo misschien ont
dekt, dat hij heel gcou studiehoofd heeft
on du3 niet geschikt as voor het weten
schappelijk beroep, waarin zo hem zoo
graag hadden gezien, maar dat hij zoor
praobisch en accuraat is en meer thuis
lir#>rt, op 'fc gobïotl van. nadiiffëtf eö Sncfu*-
trio en dan is 't boter ee.u oanvondig be
roep, waar bet kind op zijn plaats is,
waa-r het iels prcsacorcn kan dan een hoo;-
ger beroep, waar hij geestelijk onbe-
kwar^ voor is.
Vol w 1 s denzelfden John Ruskin /loo
pt-n er meer monsc.hon -rond, die hun roe
ping gemist, dan dio haar gevonden heb
ben. En do fout schuilt in veel govallon
in de ouderlijke ijdeihoid die haar idealen
to koog zocht.
Als dan ten slotte de ointers hun kiud
er van doordringen, dat. elk beroep ideaal
kan worden opgevat, dab 'fc niot de groote
vraag, is, wat. hij is, maar we«l hoe hij
het is, dat. hij in elk beroep, in elkcu
werkkring, hoe prettig ook, kleine tegenhe-
den cn moeilijkheden zal aantroffon, die
hij moedig hot hoofd moet bieden, dat hij
zelf van zijn beroep maken kan, wat hij
wil dan zal 't. hem goed gaan, welke
keuzo hij ook zal doen.
Uit de Pers.
DE I 0 0 NS VERLAG ING.
De heer H. Hermans wijst in D 8
Volkskrant er op, dat ook ons
landje is ccn van de „aandeelhouders" in
den faillieten boedel, die thans de econo
mische wereld geeft te zien. Op de inter
nationale conferentie voor de „credietver
schaffing" speelt hot wel omdat het een
der kleinste „aandeelhouders" is eon
ondergeschikte rol, maar het heeft er
tocih zijn vertegenwoordigers, die niet ijver
heb standpunt, verdedigen, dat het verstan
dig is bijvoobeeld Duischland en Rusland
door crodiotverlccr.ing op de been te hel
pen.
Maar wij moeten meer doon schrijft
het kathclioke Kamerlidwij hebben ook
.vat bij de „zaak" verloren cn hebl>en or
zeer veel belang bij, dat die „zaak" de
economische woreldposiitio weer op
dreef raakt. Hiertoe moeten wij medewer
ken. Zuiniger leren cn moor inspanning
van krachten, om deu bool weer op gang
te brengen, wordt ook van ons gevraagd.
Ziedaar met eon voorbeeld duidelijk go-
maahfc, hoe de i>osiitio van ons .land is cn
hoe verlaging dor loouon moet worden
verklaard.
Natuurlijk begrijpen wij hier onder ..loo-
nen" tevens de „winsten". Hot spreekt van
zelf, dat niet da arbeiders alléén, en ook
niet op de eerste plaats het loodje moeten
leggen. Allereerst moeten lioog© winsten
verminderen en aandeelhouders tijdelijk
zelfs wel eenig verlies dragen, maar het
spreekt vanzelf dat ten slotte ook de ar
beiders on ambtenaren een beurt moeten
krijgenwant- ook zij hebben er belang bij,
dat de ..zaak'" weer op gang wordt ge
bracht: dat wij niet economisch naar den
afgrond gaan.
Zoo moet dus de kwestie der verlaging
van winsten en looncn worden bekeken.
Zij, dio 't anders voorstellen, die het doen
voorkomen, alsof er door de arbeiders
hoegenaamd geen verlies l>ohoeft to wor
den geleden, zijn. niet op de hoogte of
maken zich opzettelijk pltehtig aan mis
leiding.
Ons land verkeert nog altijd in bijzon
der gunstige omstandigheden, vergeleken
hij andere landen. Daarom is heb ook mo
gelijk. diat wij niet zoo ernstig belioevon
te lijden onder de algemceno malaise, en
or ook spoediger van verlost zijn. maar dit
kan alleen op deze uitdrukkelijke voor
waarde, dat overal ernstig gestreefd
word9 naar samenwerking en ooonomisohe
conflicten dus worden vermeden. Want
zou dit er nog bij komen, zou eir opnieuw
groote onrust gaan heerschen in industrie
en handel, dan een kind. kan heb be
grijpen wordt de malaise ontzaglijk
verergerd, niet het minst tot groot nadeel
van dé arbeiders.
Men hoede zioh dus voor onruststekers
zij zijn de grootste vijanden van do ar
beiders. Wie den arbeider lief heeft, wie
heb oprecht meent met. zijne belangen, die
moet hem eerlijk voorlichten en do waar
heid niet onthouden.
Vervolgens een ernstige waarschuwing
aan het adres van de werkgevers, hetzij
overheid of particulier. Vooral van deze
zijde moeten fouten voorkomen worden.
Do wijze, waarop do loonsverlaging b.v. bij
de spoorwegen wordt doorgevoerd, kan
den toets van eerlijke oribiek niet door
staan; dit werd in ons blad reeds aan
getoond.
Van overheidswege moet in deze tijden
otóer 'dan" ooit' vesVanMg overleg worden
gepleegd met dc leiders van arbeiders en
ambtenaren. Anders worden er fouten ge-
maak'., komt er misverstand, rijzen er go
schillen, geraken wij nog verder van huis.
Er is volstrekt geen aanleiding noch
van do zi;do der werkgevers in het alge
meen nooh van de zijde dor arbeiders, om
met bedreigingen en dikke woorden in
druk tracht on te maken. Dit kan alleen
tot gevolg hebbeu, dat de toestand nog
veel ingewikkelder wordt on de malaise
verergerd.
Ernstig en waardig, niet door met vuis
ten op tafel ie slaanwant dit kan een
kwajongen ook maar door grondig on
derzoek en eerlijk overleg, door ruime op
vatting van medezeggenschap, moet men
de beate oplossing van de moeilijkheden
zien te vinden. En hoo spoediger deze ge
vonden is, hoe sneller ook ons eoonomisph
leven weer kan worden hersteld.
DE TROONREDE.
De pers geeft niet veel commentaar op
rlo Troonrede, zooals te begrijpen is.
Ilier volgen enkele persstemmen.
Ij c Maasbode echri jft o.m
,.T)o gesproken woorden klinken ern
stig, voorspellen moeilijke jarcn. Ons dier
baar Vaderland rnoot voor inzinking bo-
'hced worden. Hooge oischcn zullen daar
om aan de komende regeering worden ge
steld.
Het is dezo ernstige gedachte welke do
Jvoniugin do bode in den mond legde, dat
God ons do wijsheid moge schenken, om
dc moeilijkheden te overwinnen cn ons
land voor inzinking, ja mogelijk voor on-
degang te behoeden.
Wij verheugen ons over deze openlijke
getuigenis van H.M. de Koningin, dat zon
der de hulp van Hem. die ons aller Vader
is, die heel ons leven leidt en bestuurt wij
niets vermogen, dat heel ons lot in Zijn
•handen is cn afhankelijk van do Wijsheid
die Hij ons schenkt.
Moge dit woord door allen gehoord en
Verstaan worden, en mogen 'millioen'en in
ons land het herhalen, door hun bede te
vergen bij die van Hare Majesteit. Laten
ook wij bidden om wijsheid voor het
Staatsbestuur, opdat Gods zégen moge
ruston op den arbeid van deze Volkwerle-
g' i"iwoord;ging".
De Ni ouwe Rott. Crt. sohrijft uit
(le hoogte van haar voornaamheid:
,,Tn de Troonrede heeft do Koningin de
bede uitgesproken, dat God de wijsheid
moge schonken, om ons dierbaar Vader
land in deze moeilijke tijden voor inzin
king te behoeden. Wij hopen, dat cle heer
Ruys deze bede ook goed zal hebben ver
staan, en zal bobben begrepen, dat inzin
king niet zal kunnen worden verhoed door
eene halfslachtige politiek, die do geit on
de kool, dat zijn in deze de oude en de
nieuwo katholieke partij, zal willen spa
ren De heer Ruys zal waarschijnlijk een
bezuinigirigskabi.net willen vormen; dit ifl
nood/zakelijk cn. naar het schijnt, is de
heer Ruys er wel de man naar, om bezui
niging door te zetten. Maar bezuiniging
ailéén is niet genoeg. Er moet in de ko
mende jaren ook naar wederopbouw wor
den gestreefd, naar herleving van handel
on vorkoor, nijverheid cn bedrijf. Dat is
hetgeen het nieuwe kabinet positiefs vindt
to doen. Doch om dezo taak- met succes
te kunnen v or vuil en, moet er vóór alios
zijn vastheid van lijn en zekerheid van go
daehta".
Sympathieker is Hot Vaderland,
dat o.m. schrijft:
„Dezo Troonredo mogo onbelangrijk zijn,
de Jlogeering heeft de gelegenheid toch
aangegrepen om den ernst der lijdon
scherp te belichten. Het afsmeckcn van
wijsheid, „onmisbaar om ons dierbaar Va
derland in dezo moeilijke tijden voor in
zinking te -bohoeden", legt getuigenis af
van het besef, dat dc economische toe
stand zeer ongunstig is.
Het nieuwo of gereconstrueerde Kabi
net zal voor een uiterst moeilijke on on
aangename taak .staan.
Mogo hot daarvoor niet terugdeinzen.
Op den steun van allen, die het wèl mee
nen met ons land, kan het daarbij reke
nen".
a "Nieuwe L e i 4 s c h o O r L
schrijft o.m.:
„Wo hebben een Vorstin, die liaar volk
Hef Lee ff, èn die de Hef de heeft van haar
volk.
Een Vorstin, dio bidt.
Een Vorstin dio het url don diopstea
grond van Haar hart belijdt, dat we ia
de donkerheid der tijden alleen den rech
ten weg zullen kunnen vinden, indien God
aan do Regeering de wijsheid schenkt dia
noodig is.
En naast en achter die Vorstin zullen
straks staan, rr.anuen, die mede nier wer-
schen te leven in eigen kracht on to gaart
op eigen gcicczeri wegen, maar Te inef
Haar wenschen lo buigen voor din Ke
ning der Koningen.
De toekomst is donker.
Maar-het Koninklijk woord vandaag te
midden van do vertegenwoordigers dos
vollos gesproken, geeft ons moed toch
met vertrouwen die toekomst tegemoet to
gaan".
Een schitterende promotie.
Zaterdag promoveerde tot doctor in do
Philisophie aan do urrivoraitedt te Frei
burg (Zwitserland) Pator Th. S. Mackaay
van de Orde dor Augustijnen.
Zooweel voor heit schriftelijk als mon
deling gedeelte word het praedicaat „sum
ma cum la/uide" toegekend. „Tijd".
De opheffing van .('en tramciienst
H aar'.cmAlkma ar.
Ia verband met het feit, dat door do
vergadering van aandeelhouders der Noord
Zuid Hollands-olie Tramwegmaatséhappïj
is besloten, den stoomtra-mdie.nst Haar
lem-Alkmaar op te boffen, hebben B. en.
W. va.n Velsen besloten oen adres tot
den Minister van Waterstaat te riekten,
waarin op behoud van dc tram wordt aan
gedrongen.
De gemeente Haarlem on de Zegelwet.
Men schrijft aan d© „O. H. Ort.":
De gemeente Hoarleon is er „bij",
.gloeiend „bij" zelfs. Zij heeft iets gedaan,
•dat strijdig is mot dé Zegelwet. Zij heeft
aan. dc gebruikers van gas over den gewo
nen meter per maandnota beschikt, zon
der op dio nota oen zegol te plakken. Wel
stond onderaan die nota, dat men op aan
vraag aan liet eind van hot jaar een go-
zegelde kwitantie kon ontvangen
De fiscus echter, dit ter oore komende,
is van oordeel, dat dit een ontduiking der
Zegelwet is en meent, dab voor elke kwi
tantie of nota mot oen bedrag boven 10
eon zege! geplaikait moet worden, dus ook
in dit geval.
Tot zoover het boriolit.
Bij informatie vernam het blad, dafc
over dezo zaak nog druk wordt gecorres
pondeerd ook in andere 6teden, oa to
Utrecht, worden de bedragen op dezelfde
wijzo geïnd
Conferentie over peiroleumbelangen
'm Rusland.
Aan dc „Ag. Econ. Fin." wordt uit
Nederland geseind, dat blijkens een offi
cieel© modedeeling van het bestuur der
Koninklijke deze van plan is, binuenkort
een conferentie, bijeen te roepon van be
langhebbenden bij do petroleum-indnstrï».
om te besproken, welke stappen genoman
zou-denn kunnen worden, in heb geme.x»-
schappelijk belang van allo pctroleum-
maatschappijen, die voor den oorlog ifc.
Rusland hebben gewerkt.
Do „Ag. Eeon." voegt hieraan toe, dot
uit hot feit, dat de directie der Konink
lijke bereid was, een dergelijke medodee-
ling te doen, is af te leiden, dafc do be
sprekingen, die. reeds in Den Haag hebben
plaats gevonden, serieuze resultaten heb
ben gehad
Besl'v i« usixïvuufco tf-.o Icaokcr.
-Do vergadering van dc afdceling Zuirl-
Hciland van het Fonds 1918 ter bestrij
ding van luhcrculoso en kanker heeft toti
definitieve oprichting dezer afdecling be
sloten. Met algemcene stemmen zijn to*
hcstiïursleden gekozen de hecren: prof.
mr. W. van der Vlugt, te Leiden, voorzit
ter: notaris mr. P. J. van Wijngaarden^
te Rotterdam, vicc-voorzittcr; J. W. vanl
Aken Jr., commies bij het DeparlemenÉ
van Oorlog, secretaris; E. G. Goerlandtt
burgemeester van Gorinchcm; mr. J. D.
Tresling, kantonrechter to Oud-Beverland
en burgemeester den Hollande:
Het concept-reglement is ten s.-oic goed
(gekeurd.
FEUILLETON
De broeders des verderfs.
Oorspronkelijke Roman.
(Nadruk verboden).
„Nu", zei de Linar, „het lean geen
kwaad, dat er nog eens op gewezen wordt
Fit den aard der zaak worden zwaarzieke
gevangenen minder scherp bewaakt en
daar kon wel eens gebruik van gemaakt
worden. Zoolang men nog een paar van
die schurken in handen heoft bestaat do
kans, dat men er een aan het spreken
krijgt".
-Zij zullen hun makkers niet licht ver
raden".
..Neen, dat geloof ik ook niet, maar er
j kr,n toch gemakkelijk een zwakke broe
der lusschen zijn .En het was wel waard
hen persoonlijke straffeloosheid: te be-
loven, indien zij spreken willen. Dieven
Jn wol .vaker met dieven gevangen",
5Aii, mon zal deze thans wel in do gaten
nouden en de Broeders kunnen zoo slim
•rijn als zo willen, het zal hun zeker niet
'ukken ook de anderen te bevrijden.
Dat zal di Cava ook wel begrijpen of hij
,moei, meenen, dat de politie uit een ver-
ïamebng groote bofterikken bestaat".
;..Hc begrijp eigenlijk niet, dat hij niet
eproefd heeft tegelijk de anderen ook te
ar ossen, voor do politie gealarmeerd
"as. Nu is z'n kans verkeken".
-Dat bewijst alweer, dat ook deze ko
ning der schurken geen volmaakt werk
*an leveren'.', meende Nibblington.
L Mftar ÖIIZQ yriopden ÖordQeleji X<?pri
barig, want toen zij cenige uren later ter
afgesproken plaatse den "rJctocfivo ont
moetten, zei deze:
„Het '5 waarlijk ontzettend over welke
macht deze ellendelingen beschikken. En
hoe zij met de uiterste gewetenloosheid
handelen".
„Wat is er nu weer?" vroeg de Linar,
want hij begreep dadelijk dat do detec
tive iets nieuws vernomen had.
„Wel", zei deze, „nu zijn zij allen bui
ten hot bereik van de politic."
..Allen? Maar de gewonden dan?" vroeg
do Linar.
„Zij ook", luidde het antwoord.
„Maar dat yg toch onmogelijk", riep
Nibblington, „neen dat weiger ik te go-
looven, het kan niet waar zijn. Do schur
ken hebben toch niet met kinderen to
doen?"
„Neen, maar zij handelen met zoo groo
te vastberadenheid, met zoo uuivelscho
geslepenheid en met zoo schrikklijke ge
wetenloosheid, dat do Parijsclie politie
daar niet tegen opgewassen is".
„Maar", zei Nibblington, „toen bekend
was, dat. do boeven uit de gevangenis ont
snapt waren, toen bevonden de gewonden
zich nog in het ziekenhuis. Tenminste dat
schrijven do couranten. En toen heeft
men toch zeker dadelijk alles gedaan om
ccn aanslag op het ziekenhuis te voor
komen. Als men dat niet gedaan heeft dan
is de go.heele Parijsche politie mij geen
knip voor den neus waard".
„Men heeft het ook gedaan".
„Welnu dan moet hei £t<m zieken ook
onmogelijk gemaakt zim'bulten het zie
kenhuis te komen",
a. «Ze zijn er nog iafy
]>e Linar en Nibblington zagen, verrast op
„En u zegt, dat zo buiten bereik van do
politie waren, dc schurken, allen".
„Ja, want zé zijn dood".
„Dood? Allen gestorven, maar dat is al
een heel merkwaardig en ongelukkig toe
val".
„Indien het ccn toeval ware, doch dit is
heb juist niet. Zo zijn gosHorveii door
vei gif en wij kunnen niet anders veron
derstellen, dan dat door een handlanger
der Broeders dit vergif is toegediend om
hen voorgoed het zwijgen op te leggen".
„Maar dat zijn ware duivels", riep Nib
blington, „het zijn geen menschen meer,
die hun eigen makkers dooden op zoo
vreeselijke wijze".
„Ter willo van eigen veiligheid schij
nen zij het noodig geacht te hebben. Klaar
bïiikelijk vreesde het hoofd der Broeders
dat een of meer der gewonden verraad
zou kunnen plegen en is hij ook voor dit
•middel niet teruggedeinsd. En zoo heeft
hij zijn voorbereidingen maar al te goed
getroffen, het ecne deel van zijn trawan
ten wist hij te bevrijden, de anderen, die
hij niet kon of niet wilde in vrijheid stel
len heeft hij laten dooden".
Op dit oogenblik trad ook de Tournel
binnen.
Hij zag aan de ontstelde gezichten van
zijn vrienden, dat zij weder iets vernomen
hadden en hij vroeg wat er was. In wei
nig woorden word hij op de hoogte ge
bracht.
„O", riep hij, „en dio ellendelingen heb
ben macht over de beide inei-sjes, ie het
niet vreesdijk dat te bedenken".
De detective knikte.
„Wel js,'V s?i hiji-u!nssis üj .vind 1*1 rife
vroeselijker te moeten veronderstellen,
dat meisjes deze misdadigers helpen, hun
misdaden mogelijk maken".
„Mijnheer Turner", sprak do Tournel,
„wij 3prekcn over verschillende personen,
U weet niet, dat cli Cava een zonderlinge
macht oefent over iemand, die zelcer niot
zijn misdaden goedkeurt, die er zelf het
opgst van to lijden heeft. ^En het is ook
om haar te bevrijden, dat wij ons gesteld
hebben tegon do Broeders. Helaas met al
te gering succes".
„Nu", riep Nibblington, „wo behoeven
er geen berouw van te hebben, dat we ons
driemanschap vormdon".
„Ik meen te weten, dat gij met uw
drieën meer gedaan hebt in den strijd te
gen het geheime genootschap, dan de ge-
heele Parijsche politie", antwoordde Tur
ner, „maar dan zult go ook weten, dat tot
hot genootschap een vrouw behoort en
zij schijnt te bewijzen, do waarheid van
het gezogde, dat een >touw die zich aan
de misdaad wijdt, duizend malen erger is
dan welko mannelijke misdadiger ook",
„Mijnheer Turner", riep do Tournel,
met toorn m zijn stem, ,,u moogt dan een
bekwaam detective zijn, u moogt meenen
ou» inlichtingen to kunnen geven, ik durf
u zeggen, dat gij er niets van weet- Er ia
bij do Broeders oen vrouw in het spel,
maar a!s gij meent dat zij' zoo een ei ge
misdadigster is, dan vergist gij u\
Dc detective glimlachte nauw merkbaar
om' do drift van den graaf, maar lord Nib-
bh' -Hon, dio dit schoen op le merken zoi:
„Dc Tournel heeft volkomen gelijk",
Dc Linar, bedachtzamer, zei:
„Misschien is er nog een ander vrouw,
•in het sfpolé dart 'die-5?»j-meonen", vjiiAi
„Dan zouden wij van haar beslaan wel
iels bemerkt hebben", zei do Tournel.
„Ik geloof, dal gij cn ik volkomen de-
zclfdo bedoelen. Ik besluit dit uit de ver-,
klaringen, die dc liccrcn bij het voorloo-
pig onderzoek afgelegd hebben en die mij
ter inzage verstrekt zijn. Ik bedoel dego-
no die gij gignora Cliiarina noemt, dezelf
de. dame, die u te hulp geroepen heeft erri
haar broeder tc redden".
„Als gij haar bedoelt", antwoordde dei
Linar, „dan moet ik u zeggen, dal ik holj
volkomen mot mijn vrienden eens ben".
„Ik kan het mij levendig voorstellen",
hernam Turner bedaard, „maar toch houd
ik vol, wat ik gozegd hob. Al heeft diei
dame haar vertrouwen blijkbaar op u ge.-,
stekl. al heeft zij u oen paar malen ge
waarschuwd, zij leent haar medewerking
tot groote misdaden, zij is even erg of cr-
ger, dan welk ander lid van de verfoeilij
ke bendo ook".
De detective sprak met zooveel beslist
heid, dat dit zeker grootcn indruk op (hl
drie edellieden gemaakt zou hebben, in
dien zij minder sterk overtuigd geweea*
waren, dat signora Chiarina geen schuld**
ge maar een slachtoffer van de hond»
bcetcn moest. Wat wist die m!ul logen-
over hen daar eigenlijker van. hij was
hoe: wat minder innige aanraking met a«
bendo geweest dan zij. Hij oordeelde naa*
den oppervlakkigen indruk van cemt»
feiten. Maar zij wisten immers lictor. zQl
wisten hoe dc signora haar eigen leve*
in gevaar gesteld had oni een van henv
het leven le reddon. Zij hadden inifmertf
zelf uit den eigen mond van di Lava ver-,
nomen, dal zij verraad gepleegd ha*
tp£êpaver; 'da Broeders, T
