I IfiiisÉ Coureur. Tweede Blad BINNENLAND. Zaterdag 6 Mei 1922 Luistervinkjes. II. DMi et-ofliid 'a paa-r winden..., vol strekt niet te fluisteren: 04 Zö kudden een heel druk gesprek met elkaar. Dat was dus voor mij iets, om even te luisteren: Is Luistervink] es--werk, (nietwaar Aizoo ik luisterde even en iik koor- dat de vrinden het hadden over ooie boel''. Ik was natuurlijk nieuwsgie- 5, welke ,ymooie boel" dat nu weer zijn a. want we hebben er zooveel tegen- 1 Kjrdig. '6 Wordt hoe langer hoe dwazer", hoor- ik een van de twee uitvallen „hoe jgcr hoe dwazerzoo'n snuiter heeft A eerst afgebeuld voor z'n mooien. Ié uien Boud heeft gejakkerd tot- hij het vensto baantje had, dat natuurlijk aar- y j Mo zes oplevert gesalarieerd be ta uiirder van zoo'n Bond is tegenwoordig at mis, hè? en toen heeft hij daardoor t jaar geleden z'n Kamerzeteltje te kken gekregenen nou, nou is me- zóó overspannen, dat hij voor z'n jealijke betrekking van onderwijzer, die natuurlijk al dien tijd niet meer waar de eint, pensioen aanvraagt, om gez-ond- idaredenen terwijl de Geneeskundige en de msioeniviad nog lang niet zeker zijn, dat overspanning van blij vinden aard en vent dus voor de school, al", hij er nog es in kwam, ongeschikt zon zijn en ui s z'n aanvraag weigert keurt de sd van State de aanvraag goed, en ia üi bij Kon. Besluit van den zoo veel st-en i pensioen van 2200 pop toegekend. pj ie vin-je 't-, zeg?'" En z'n lidmaatschap van de Tweede mer?" vraagt de ander, al jGjk dat is het juist wat ik zooeve-n mooie boel noemde! D'r wordt heelc- niet van gerept, of hij nu ook te oc OTpa-nnen en ongeschikt daarvoor is t zaakje gaat gewoon door Heb je ooitdus nou gaat zoo'n Hijetir met een goeie vijfduizend p strijken, en straks h man. da's nou bezuinigen» ot-je? Wacht-, laat ik je even voorlezen t m'n krant schrijft. Verduiveld goed rijft die 't beter dan jij of ik 't kunnen. >n ze slaan den spijker op den kop „Men lean dus als onderwijzer, ook Ar den volbrachten diensttijd, worden ge 1 KWODneerd, wanneer men lijdt aan een seatekl'heid, waarvan men m o g e 1 ij k kan herstellen, maar waars c. li t niet en niet blijvend. In zulk een stand is voor zoo'n patiënt het Kamer- itsch&p nog wei te dragen, ook al rédt- hij zich tengevolge van zijn onge- Hheid in overspannen toestand. Hoe nu eigenlijk zit met de hoogc eiscken het- Kamerlidmaatschap Men zot» gen, dat het nog al schikt." Goed gesproken'n Baantje voor ze- plrjdcre, ha, ha!" blister nog even d'r komt nog wat is: ,.Ï8 het werken in een schoolklasse, een goed onderwijzer toóh geheel be- ht pohen kan, meer sloopend voor een irspanmon gestel dan heb Kamevlid- ani «toehap Of kan rneoi dit l&atoto waar- kl aen als een functie van lauwer be kt 1! In het laatste geval kunnen er nog 1 wat afgekeurde ambtenaren naar de «de Kamer worden, overgebracht en men de gezonde jongens aan hun leo i laten. In elk geval komt iemand als heer Oseemdorp nu toch met de nog gel- tde 300C schadeloosstelling al boven van heit B ijk gevraagde 5000." 0 juist, Osscndorp: ik had al gedacht, die bedoeld was. Geen wonder, dat man overspannen is. Maar waarvan? |0I n de school beelemaal niet: hij heeft in afgdoopen 4 jaren natuurlijk niks me sial met- klas en lesgeven te maken ge-, hij is overspannen door 7/11 werk t z'n Bond en voor z'n sooialisten-par- i tijen nu gaat die goeie Baad van Sta te don goeden raad geven hem voor z'n Ischoolmoes't e r s chap tt pensionneeren't Is toóh 'n leuke boel te genwoordig!" „Wacht maar dat kunstje zullen nog wel anderen hem gaan nadoen. Eerst door 't Kamerlidmaatschap 'n mooie duit voor hoe noemen zo dat ook? non-activi teit geloof ik opstrijken, of 'n paar (nieu we baantjes erbij schooien en dan om gezondheidsredenen pensioen vragen en k r ij gei» en Kamerlid b 1 ij v e r „Maar als zo geen Kamerlid blijven als ze cr 'ns door do lui, die het toch te idioot vinden, uitgeknikkerd worden?'' „Zie jij wat van dat uitknikkerenIk niet! Maar al werden ze d'r uitgeknik kerd, dan Iaat ham gezondheid mèt pen sioen nog best toe, hun leegen tijd met wat anders aan te vullen.... Ik ken ook zoo'n gepensionneerde, die in volle «kracht en gezondheid 'n fijn wothouclersbaantje waarneemt." „Ze moesten van de lui, die ze voor zul ke posten of in de Kamer willen hebben, een bewijs vragen, dat zc goed gezond zijri; én niet gepenskwmeerd" ,,Ze moestenja, zo moesten zoo-, veel! Ze moesten in den Baad van State tv ijzeren raad geven ook! En ze moesten met- do bczuinigmgs-praatjes maar ophou den wat men van den eenen kant bezui nigt-, gooit men aan den anderen kant- over de balkên dan om zulke redenenAls ik door bezigheden builen m'n gewone werk me overspande zou m'n baas gauw zeggen: ja jongen je zult die bezigheden wat moeien minderen, want je zou daardoor voor je gewone werk ongeschikt kunnen worden, en.... dan zou ik je niet meer kunnen gebruiken. Maar de lioogo hoeren zeggen meneer Osscn- zoudt kunner doen en dus zullen wc jo zóó beroerjl en -zenuwachtig gemaakt, dat je je gewone werk wel niet meer zoudt kunnen doen en dus z-ullen je daarvan maar ontslaan, en 'n paar vieze duizendjes per jaar pensioen gevenzoo doende kun jo fijn op verhaal komen voor die and ere bezigheden „Goed gesproken, papa! En je kunt er nog bijvoegen: die andere bezigheden ver dienen wel uit de belastingzakken gehono reerd, te worden, omdat ze zoo heilzaam zijn voor do maatschappij dat vechten met z'n machtigen Bond voor de school „zonder godsdienstige en politieke dog ma's" die grootsche strijd voor de S. D. A. P.-zaakStel je voor, dat zc van hoogerhand gezoid hadden: laat die bezig heden nou 'ns een tijdje varen neem eens wat rust en koon dan later maar 'ns terug dan zullen we zien, hoe 't met je overspanning staat „Goeie genadewat er dan gebeurd zou zijnNeen dat hebben de hooge heo- re-n vast niet aangedurfd. Maar apro pos snap j ij nou eigenlijk, waarom zoo'n Osscai'dorp pensioen vraagt? Heef blo dan niet z'n non-aobiviteits-duitenof zou 'fc alleen zijn om n-og wat meer te plukkon?" Welzeker k snap ik dat! He zei zoo- even wat van. uitknikkeren je weet i ill 's nog wel, dat feitelijk door'hot. wi>«- onjw-u va-u orsseiKivrp Dij cwo interessanto stemming over die Militaire wetten het zaakje er door is gekomen?" „O ja, das waar ook „Kijk en nou heeft- Ossendorp ge dacht kwam ik niet meer in de Kamer, dan moest ik de school weer in en daar moet ik niks vap hebben; ver- beel-jeeerst Kamerlid, en dan weer schoolmeester! Als ik nou pensioen vraag, en krijg, dam is dat gevaar alvast voorbij: ik strijk die Ilijksduken vast op en 'na tuurlijk krijg ik voor het Kamer baantje wel een ander evengoed Bijks- of particu lier baantje." „Kerel jo hebt gelijk. Ja, zoo zit- het n mekaar. Ik moet zeggen: jc bent uit- [esla-pen ze moesten j o u in de Ka mer hebben „Zoo? Jö deukt zeker net als je krant- - dat hot met die hooge oischea voor het Kamerlidmaatschap nog al schikt. Maar 1 s ik er in zat, zou ik in elk geval over sommige dingen m'n mond. be,st durven opendoen „Wat zou jc t eerst te zeggen hebben?" „Nog al duidelijk! Ik zou vragen: Waar om willen jullie van 3000 nou 5000 ma ken om dan a 1 fc ij d trouw op jc p o s t- to zijn? Waarvoor moeten die non aeüviteits-hctaHngen dienen om ver scheiden heeren Kamerleden die oen vroe gere functie vrijwillig staakten cn in die functie absoluut niets meer verrichten, FSUiLLETON DE KLEINE PRINSES. (Naar het Fransch). ewas jaloecsch op den invloed,dien dc gou Ji nante op het kleine meisje uiloefcnde, ift over do*genegonheid die tussehen bei- k i bestond, en zoo duidelijk in het oog l Zo begon nu meer dan anders te den s'1 i om die „vriendin van W-anda's moe- en voélde het verlangen in zich op- ften, deze vrouw uit haar omgeving 1 Nrijdcrd lo zien. Er zweefde ook zulk i geheimzinnig waas om haar per- Nooit sprak ze ovor haar verleden, »it ontving zc brieven en ze schreef ook nooit. Bovendien was er nog iets, de prinses maar niet kon begrijpen, „j ifida namelijk, die gedurig over baar lD «der sprak, zei daarentegen nooit oen ord over haar gouvernante, waarvan ,'j toch zooveel hield. Wanneer prinses Ij wèae het kleine meisje ondervroeg ten dchlo van mevrouw Richard, dan ant- ^dde zo maar kort en scheen, ze ver- i er!, hoewel ze anders zoo gaarne bab- )[t 'de. Dit alles maakte in hooge mate nieuwsgierigheid van prinses Thérèse mde. Bij het onbestemde gevoel van ja- T- ll#!, dat zich van haar had meester gc- troostte ze zich echter hiermede, [;i a^3- wal de kleine Wanda vreugde ju ^afto, van J»aar kwam, en al het on- a ïename van den kant van de gouver- ^laas, ook ittevfouw Richard begon lc zien, Prinses Thérèse, die nooit kinderen ge had had, wist niet bijzonder goed, welken loon men togen kleine meisjes behoort aan te slaan, on dikwijls "speelde Wanda aan hare zijde mot een van haar talrijke poppen zender dat er veel werd gespro ken, Soms, wanneer de kleine prinses bi zonder veel behoefte gevpelde om te spro ken, dan praatte zo maar legen Bobtail of tegen haar pop, of praatte maar met haar eigen persoontje. Toch liad prinses Thérèse baar nichtje gaarne in gezelschap. Moedwillig had zo zicli van allen afgezonderd. Ze was wan trouwend gestemd ten opzichte van haar eigen familie, waaronder ze niets anders meende te vinden, dan erfgenamen die root ongeduld baar erfenis tegemoet za gen. In den kring der bekenden van haar overleden echtgenoot was ze nooit bizon- der hartelijk ontvangen, en sedert ze we duwe was geworden hadden dezen haar* langzamerhand geheel en al vergeten. Zoo leefde prinses Thérèse tamelijk treurig voort in haar groot kasteel. Altijd dacht zc om haar eigen toestand, en' ver beeldde zich dat zo veel zieker was. Do komst van haar jeugdige nicht, waar ze in den beginne zoo tegenop had gezien, en waarvan ze zich zooveel moeite en zor gen had voorspeld, bracht haar in tegen deel eena angename afleiding die een weldadigen invloed op haar uitoefende. De dankbaarheid van het kleine meisje, de kinderlijke vreugde, die zo aan den dag legde te midden van al die pracht, die geheel nieuw voor haar was, dat alles maakte de belangstelling van prinses Thé rèse gaande. Ook voor haar was dil alles zoo qieuvir. toeft maar jcfo bouw fes p o!É e n"T Waarom moet een gewoon mensch voor al le extra-verdiensten z'n belas fcingpor tie opbrengen en wordt zoo'n reuze-,-scha- de^ooss•telllmg•' van Kamerleden vrij van belasting gesteld? Waarom wordt 'n gewoon menscli alleen voor geleverd werk of gepresteerde dien sten en een Kamerlid zoowel voor a b- s o n t- als voor p r e s e n t-zijn be taald „Me dunkt, je geeft wel aardig zelf dc bewijzen, dat- je voor een zeteltje geknipt bent. Ik denlc er sterk over, om nóg een partij op te richten, b.v. d, „Nauwgezette- Kiezera-Part-ijen jij dan natuurlijk No. 1 op de lijs-k. „Kerel, dat zou gevaarlijk worden! Wpet je wel, dat die pairtij dus de N. K. P. zou iheeten, endie hobbetn we all" „Dan keeren we 't omP. N. K. Partij van Nauwgezette Kiezers „Nee 't blijft te gevaarlijk. Begiu cv maar niet aan, hoor"! Waait i k zou je toch ook feestelijk bedanken, om van...... nauwgezette kiezejte te komen, net of die andere lui' n i e t nauwgezet waron „Als ze allemaal zoo nauwgezet waren als 'n Os „Geen namen noemen, asjeblieft. Ik zou ook niet graag beweren, dat zo allemaal nauwgezet zijn, maar als je aan 't opnoe men ging, dan zouden er gauw 'n paar opdagen, die vroegen: Zeg zijn jullie mannot-jes dan soms zoo nauwgezet-? Wil len jullie mannetjes ook niet „bezuinigen", maar eerst 2000 pop meer opstrijken? En zitten in don B-aad van State soms alle maal Ossendorpers En zijn er onder de Oweears en de Banik-heeren ook geen manneke^ „Hou maar op. Zand erover. Men zou zoo zoggen, dat hot 'n heele toer is Mn 'fc alle mensohen naar don zin te maken." „Aeooorden heel geen. kunst om 't ze niet naar den zin te maken, hè?..." En toen scheidden de vrinden met 'n groeten m'n luisteren was.-uit ANTOINE. Uit de Pers. Dc „Nieuwe Katholieke Partij". Naar aanleiding van hot program van de „Nieuwe Katholieke Partij" zegt Do T ij d o.m.: „Het goede erkennend, wat dit politiek program bevat., voelen wij ons gedrongen den leiders der N. IC. P. de vraag te stel len: acht- gij na vergelijking van dit uw program met het concept-program der !I. K. Staatspartij waaruit, voor een ieder blijkt, dat er principieel geen verschil os l aat tussehen uw streven en dat van do leiding onzer partij om" het onbedui dend verschil in do formuleering van sommige punten, voor uw geweten het stellen van eigen candidaten en den strijd tussehen geloofsgcnooten vóór de stembus verantwoord? Niet alleen op i:<-t program, ook op de voeren, komt het aan, wij weten liet, Maar van de twee éénóf de gekozenen der N. K. P. tioudep zich aan hun pro gram en dan zullen zij in hoofdzaak dc richting der R.-K. Staatspartij volgen; óf en dit willen wij van katholieke politici niet eens veronderstellen zij houden zich daaraan niet en dan weet elk katho liek wol wat hem te doen stoat". En De Maasbode: „Summa summarum: voor hern die deze programpunten met een welwillend oog beziet vormen zij bet beste bewijs, dat de afscheiding der nieuwe van de oude par tij volstrekt ongerechtvaardigd is. Wat hier als richtsnoer der Katholieke poli tiek staat uitgestippeld, wordt reeds in groole lijnen door de Katholieke Staafs- parij aanvaard, terwijl men het over details bij ernstig doorgevoerde organisa tie in de kiesvereonigingen toch wel eens zou kunnen worden. Wij moeten derhalve de oprichting der nieuwe partij blijven betreuren als een onnoodigo en daarom te minder gewettig de bedreiging onzer eenheid. De „Nieuwe Katholieke Partij". Wij hebben gis-teron medegedeeld het Op zekeren dag, dat de prinses de klei ne Wanda had laten ontbieden, en beiden in de schaduw der hooge hoornen genoten van het heerlijke weder, zei het kleino meisje, na cenigcn tijd het stilzwijgen te hebben bewaard: Tante, kent u ook soms tooversprook jos? Neen, ik houd niet- van zulke wonder lijke verhalen. Wanda be,groep niet al te goed, wat zo hiermede wilde zeggen( cn antwoordde Ach, het komt er ook niet op aan, tante lief. Mama kon die sprookjes zoo goed vertellen, dat ik ze al van buiten ken. Telkens verzon ze nieuwe vertel lingen, do eene al mooier dan do andere, die nog nooit in de boeken gestaan heb ben. Zo verzon dat alles terwijl ze van de cene les naar de andere ging. Als u wilt zal ik u dezen winter, als het heel koud is, eens op een avond vertellen yan dc tooverpijlen; dit is do mooiste ver telling, die ik van mama heb gehoord... maar bij u zijn ongelukkig al de sclioor- steoneu van marmer; ik heb er goed op gelet-; er is liier geen enkele bouten schoor steen zooals Lo Tours, het is wel jammer. Ik zal liet u uitleggen. Tooversprook jes eu gebraden appelen, dat komt zoo "goed bij elkaar.Onze schoorsteen was van hout, en u begrijpt, tante, in bout kan men gemakkelijk een spijker slaan, en daar bet onder ïu den schoorsteen was kon men er niets van zien, en kon de huisheer geen aanmerkingen maken. Dan hing ik mijn appel aan een draadje voor het vuur, en dan braadde hij goed. Het geeft zulk een heerlijken geur in een kamer, als een ap pel vóór den haard .wordt gebraden, ïroofclstaik „Arbeid'' uit het program der N. K. P. cal er het- eon en ander over gezegd. Zooals wij betoogden, bevat dit .gedeelte het belangrijkste oi. -- niet veel nieuws. Ook in do andere hoofdstukken vinden wij niets wat frappeert door orspromke- lijkheid. Hier volgen dc andere hoofdstuk ken Algcmesne beginselen. 1. De Nieuwe Katholiek© Partij stelt zich ten doel door een staatkunde, ge grond op de Katholieke beginselen, liet algemeen welzijn v-an het geheelo Neder- landache volk te dienen. Zij neemt tot richtsnoer de Pauselijke encyclieken in 't bijzonder de „Syllabus", de „Immortalo" Dei" en voor hare sociale politiek de „Berum No varum". 2. Do wetten moeten uitsluitend, het algemeen belang bevorderen. De staa-t kunde moet doaro-m, in overeenstemming met de Katholieke beginselen en de Ka tholieke traditie, gericht zijn op bevorde ring van het geestelijk en stoffelijk wel zijn der onderscheiden elanden, en op het voorkomen van klassenstrijd. 3. De staatsbemoeiing mag hot vrije maatschappelijk leven en het huisgezin met aantasten. De staatkunde moot uit gaan van do Oh ris tel ij ko solidariteitsge- dachte waarop de organische maal.schap pij steunt. Daarom behoort zij te gaan in een rich ting. wélke niet alleen afkeerig is van de sta atsalanaeht c-n overdreven staatsbe- inoedmgmaar ook van de individualisti sche staatsopvatting. 4. De Oveiheid late zooveel mogelijk heb nemen van sociale én economische maatregelen over aan de belanghebben den zelf. Zij trede bij voorkeur alleen aanvullend op. De Overheid trede eerst regelend op zoo de maatregelen noodzakelijk zijn ea het particulier initiatief te kort schiet. 5. De ©veiheid neme alleen dan sociale en economische maatregelen, wanneer het mogelijk is dc financieele en economische gevolgen te overzien en de daaruit voort spruitende lasten evenredig zijn aan de nuttige gevolgen. De middelen tot dekking dienen aanwe zig to zijn, of tenminste tegelijkertijd te worden aangewezen. In het algemeen worde tot liet nemen van sociale mafregelen niet overgegaan indien daardoor onzo nijverheid in ongun stige positie tegenover dde van het bui tenland wordt gebracht. G. De uitvoering van sociale wetten worde, onder overheidstoezicht» zooveel mogelijk opgedragen aan organen van be langhebbenden of belanghebbenden zelf. V. Overheidediensten of- bedrijven be boeren een zoo weiuig mogelijk ambtelijk karakter te dragen. 8. Sociale vereenigingen zijn van groot maatschappelijk nut. Deze erkenning moge echter nimmer c»r toe leiden, dat aan de rechten van iniet- georgan iseer cl en te kort gedaau wordt. »ye^nM*8h<töts$«safe miscli zwakkeren. Daarbij dient de gele genheid tot bet verkrijgen van eigen bezit te worden bevorderd. Do wetten mogen echter de individueele verantwoordelijkheid niet ondermijnen. 10. De vrije uitoefening van den Gods dienst, ook in het openbaar, worde door de Overheid.' gewaarborgd. Daaraan wor den alleen die beperkingen gestéld, welke voor het bewaren der openbare orde en rust moedig zijn. 11. De partij streeft met handhaving barer beginselen na-ar staat,kundige een heid onder alle katholieken. Buitenlandsche Zaken. 1. Medewerking in den geest van de vredesnota van Z. H. Paus Benedict us XV aan alle pogingen tot gelijktijdige ontwa pening der volkeren. 2. De beslechting van internationale gc- «chillen worde zooveel mogelijk aan recht sprekende colleges opgedragen. 3. Openbaarheid inzake het huiten- laadsch beleid, tenzij het staatsbelang er zich tegen verzet. 4. Meer invloed der volks vertegen woor daging op het onderhouden der buiten landsche betrekkingen. Justitie. 1. Invoering eenier wettelijke regeling van administratieve rechtspraak. 2. Vereenvoudiging der rechtspleging. Ik -weet het niet-; zei prinses Thé rèse ik heb er nog nooit de proof van genomen. Dat wil ilc wel gcloovon. Als men al leen maar marmoren schoorstecnen heeft dan gaat het ook moeilijk. Misschien zou er toch wel iets op te vinden zijn. Wel, het eenvoudig&to is toch do ap pel in de keuken te laten braden. O tante, dat man Kt een groot ver schil Dikwijls liet ik twee appelen braden, een voor het kleine meisje, dat aan de andere zijde van dc trap woonde, on oen voor mij zelf. Wie was dat meisje, aan de overzijde van den trap'? 21e heette Marie. Ze kan in het geheel niet loopen, haar beonen zijn stijf, en het is wel hard als men arm is, een kind te hebben dat niet loopen kan. Haar vader was violist bij het orkest van den schouw burg, en kwam altijd laat thuis. Soms kon ik het. hooren, maar toch niet dikwijls, want ik kan goed slapen. Als wij iets lek kers alen, bewaarden wij altijd wat voor Marie. Ze heeft juist donzelfden loef tijd als ik. Ilc geloof, dat ze wel een beetje boos was, toon ze het to weten kwam, dat ik een prinses ben, al verzekerde ik haar ook nog zoo dikwijls, dat het mijn schuld niet was. Waarom was ze dan boos? Dat weet is niet. Vrouw Gringoire zei dat het was om het jaar 17Ö9. Ha, dan was vrouw Gringoire zeker vóór het jaar '89. Wist ze wel wat dat jaar eigenlijk te beteekenon had? Ik geloof niet bijzonder goed. Ze zei, dat het was om dc beginselen van 89, in aar ilc geloof, dat ze die beginselen njot 3. Ingrijpettcfe wijziging 3ér batidelC- wetgeving. 4. Herziening van de rechtspositie dec vrouw. 5. Opheffing van "t verbod, dat het ker kelijk vóór het burgerlijk huwelijk word* geBloten. Landsverdediging. 1. Leger en vloot dienen beperkt la worden -tot hetgeen noodzakelijk is voor -de handhaving der neutraliteit en verde diging der onafhankelijkheid zoowel va* Nederland als van* de Koloniën. 2. Er worde krachtig naar eea ernstig* bezuiniging gestreefd. Bovendien worde in liet bijzonder gelet op eon doeltreffend en economisch gebruik dor toegestan* middelen. 3. Tot vermindering van persoonlijk* lasten worde alleen dan overgegaan, in* dien dit niet tot vermeerdering van uit gaven leidt 4. Bevordering, van de goes lelijke ea stoffelijke belangen vaai hen, die tot da land- en zeemacht behoor on. Financiën. 1. Het financieel beleid moet op de oersie pi nats gericht- zijn op herstel van het verstoorde evenwicht der landsfin.vn- ciën. 2. Maatregelen tot krachtig doorgeroer de bezuinigingen worden onverwijld geno men. 3. Naar vcrlagbg der belastingen wor de met- ernst gestreefd. 4. De belasting wetgeving behoort een voudig te zijn, daarin worde meer een heid gebracht. De leidende gedachte van belasting- heffinc meet rijn een billijke verdeeling yau de bef Lr gen o'.'tr hefgeheele volk nsfc in achtneming van het beginsel „heffing naar draagkracht." Ontoelaatbaar is een heffing, welke ka pitaalvorming ernstig belemmert, of de productieve kracht van heb volk aantast. Bespaarde inkomsten bel) minder te worden belast data verteer In allo gevallen worde voldoe, o.o reke ning gehouden met do grootte van het go- zin. De Wetgeving moet met deze regelen in overeenstemming worden gebracht. 5. Heffingen en vergoedingen voor overheidsdiensten zijn voor alle burger* gelijk, behoudens bijzondere regelingen voor on- en minvermogenden. 6. Tussóhen de directe en indirecte be- las tin gen moed een redelijke verhouding bestaan. 7. Do belasting van het roerend en on roerend vermogen geschiede naar zooveel mogelijk gelijken maatstaf. 8. Do successierechten in de rechte lijn moeten verlaagd word dn. 9. De rechten wegens schenkingen on vermakingen aan kerken, kerkel. instellin gen en aan die„ welke hoofdzakelijk een liefdadig doel of een algemeen maatschap pelijk nut beoogen, moeten vervallen. B'nnej-Jandschc Zaken. 1. Wijziging van de kies we', waardoor aan do voorkeurstemmen meer invloed! wordt toegekend. bevordering van de ZomLagsn^lf^'en u« Zedelijkheid. Onderwijs. 1. Do wet op bet L. O. moet met hand having van het beginsel van dc vrijheid der bijzondere school met zuinigheid en vereenvoudiging van het onderwijs worden uitgevoerd. Do gelijkstelling van het open baar en bijzonder onderwijs moet ook daar bij vooropstaan. 2. Doorvoering van die gelijkstelling voor liet voorbereidend middelbaar en hoogor onderwijs. 3. Ondersteuning dor jeugdorganisatie. 4. Waardeering en bevordering der knnst. Koloniën. 1. Behartiging der geesielijike en stof felijke behangen van de inkuadseho bevol king. Krachtige ondersteuning der Mis siën. BesNsjdmg van het opiumgebruik. 2. WijzigSag van art. 123 Regeoringsre glement 3. VocrbeH»kling van staatkundige zelf beschikking, binnen hot Rijksverband, door geleidelijke ontwikkeling van plaat selijke autonomie en zelfbestuur. 4. Ontwikkeling van onderwijs. Gelijk stelling van het particuliere en het Gou- vemements-onderw ijs. 5. Bevordering van liandel, nijverheid én cultures zónder verder gaande staats bemoeiing dan het belang der gemeen schap ciselit. eens goed kende. Hel jaar 1789 is ook al zoolang voorbij, nietwaar tante? Ik ge loof dat ze nog op iets anderfe boos was: op de Revolutie, die altijd met een hoofdletter wordt geschreven, maar ik kan nipt be grijpen waarom Marie daarop boos kari zijn. Mama- zei. dat mogelijk haar kwaal was verergerd en dat men altijd slecht ge humeurd is als men zich niet gezond ge voelt. Wanda zweeg eenige oogenblikken en sloeg haar pop~een mantel om de schou ders. Toen zei ze opeens. Tante. Wat wilt ge, Wanda? He zou.gaarne iels voor Marie wil len doen en haar het een of ander slureiy dat haar plezier '/.al doen. Ik heb ook zoo veel meer speelgoed dan andere kinderen; Stuur haar dan geld. Ik heb je im mers een beurs mot geld gegeven, niet waar? tante. Laatst heb ik een franc ge- gevi aan een oude vrouw, die roet eed lakkeiioa op. den rug liep, en vijf frantf aan een klein meisje, dat zat to weoncn. fl£ gelooi' dal er niet veel armen in do buuMj zijn, ik zié or bijna nooit.... Ik zal Marftii een van mijn poppen zenden; want als ifc!^ haar geld geef, dan behoef ik zelYé niéte t4 missen. Ge moei aan Mario do grootste vaf uw poppen zenden, nei prinee* Théfèae» (Wordt vocVol©U?

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1922 | | pagina 3