Tweede Blad.
Zaterdao 31 December 192!
aasEs^gjaatM^^iia^^aasBsaaaat^gEasgEaissiES
BINNENLAND.
EEN ANT1-PAPISTISCHE LEUGENAAR
AAN DE KAAK GESTELD.
"Wij Lebben onzen lezers reeds enkele
analen een en ander medegedeeld vair de
.lastercampagne, welke Dr. ds. v. d. Vaart
Smit, te 's-Gravenladd, tegen de Katho
lieke Kerk voerde en zelfs „De Tijd"
sommeerde, 25.000 beschikbaar te stellen
indien hij zijn lasterpraatjes waar maakte.
Toen „De Tijd" hierop inging, krab
belde de predikant terug, maar het blad
liet het er niet bij zitten en geeft in zijn
nummer van Woensdagavond een volledige
uiteenzetting van het geval.
Verbluft door on.ze aanneming, zoo
schrijlfe „De Tijd", van de door een zijner
bewonderaars opgemaakte maar door den
Dominee Doctor persoonlijk gelanceerde
en bevestigde uitdaging, begreep hij on
middellijk, niet meer met fatsoen tenzij
bet fateoen cener openbare zelfvernedering
terug te kunnen uit de verlegenheid,
•waarin de onstuimigheid om aan een
"katholiek geestelijke een slag too te
brengen, zijn drift had doen vergalop-
pecren. Hij stamelde, dab eigenlijk niet
bij had uitgedaagd, maar dab „een onbe
kende" het had gedaan. Tegelijkertijd
verschool hij zich achter allerlei borst
weringen, waar wij hem uit verjoegen, en
ten slotte, zette hij alles op één troef en
gaf die troef in handen van zijn ambt
genoot Vika-r Kruso te Hallein. Ook deze
troef blijkt nu gelijk wij zullen zien
een valsche.
Ds. <lr. v. d. Vaart Smit had getracht,
alle verantwoordelijkheid van zich af te
schuiven door de bewering, „die ge
schiedenis letterlijk zoo vernomen te heb
ben" uit den mond van genoemden Vikar
en van „twee ouderlingen van den Hal-
leiner Kerkeraad", terwijl „meerderen zich
beschikbaar stelden, om desverlangd nog
nadere gegevens te verschaffen". Als vol
strekt verzekerd van zijn zaak, riep hij uit
„Go behoeft waarlijk geen geld uit te
loven {nota bene, eerst had hij de uit
daging daartoe gelanceerd) om mij tot
bewijzen der waarheid te brengen. Die
bewijzen zult ge hebben zooveel als ge
■wilt. Maar uw geld versmaad ik. En we
zullen zorgen, dat ge uw 25.000 royaal
verbeurt, ook al versmaden wij ze aan te
nemen.
Welnu, wij hebben ons tot Vikar Kruso
gewend, en deze verklaart volstrekt geen
getuigen of bewijzen te hebben van de
kcrkliofgesehiedenis, die hij eens op reis
beeft hooren vertellen door een paar
kletsende, onbekende vrouwen en een on
bekenden soldaat-in een postkoets, waarna
bij haar heeft medegedeeld aan zijn Hol-
landschen ambtgenoot, die onlangs enkele
weken bij hem logeerde. Daar ook Vikar
Kruso in zijn anti-papistische neigingen
aan het bekende bijgeloof lijdt, om
dergelijke la&terhistorïetjes voor uitingen
van Roomscbe domperij te houden, gaf hij
Ds. dr. v. d. Vaart. Smit, die hier een
kostelijk kluifje zag, om het den anti
papen in Nederland voor te werpen, op
diens aandringen verlof heb te publiceeren.
Bij de .publicatie fantaseerde deze er
echter weer nieuwen laster bij, o.a. dat de
pastoor persoonlijk des nachts de steeneu
ging werpen, dat de vrouwen de mannen
bij do haren naar de kerk sleepten enz.
enz. Van laster werd het d-us laster in
commissie. De sneeuwbal ging aan het
rollen, en toen de Dominee van 's-Gra.ven-
land hem Nederland deed .binnenrollen,
was hij zoo aangegroeid, dat de Dominee
rzelf, verrukt in zijn zelfbedrog, den katho
lieken pastoor als den eigenlijken bedrie
ger ex-professo meende te kunnen voor-
M ellen.
De schriftelijke verklaring', welke wij van
'ikar' Kruse in ons bezit hebbenen ter
inzage van gegadigden houden, luidt:
„Met betrekking tot het geval St. Martin bij
Lof er verklaar ik liet volgende:
Toen ik in September 1918 voor een dienst
reis met den postwagen van Saalfelden naar
Lofer rcfed, onderhielden zich zeer opgewonden
twee mederoizendo vrouwen over do wantoe
standen in de kerk;.en toen zij o. a. vertelden,
dat de pasteer van St. Martin zou hebben ge
zegd, dat wegens deze wantoestanden zelfs de
afgestorvenen niet tot rust konden komen en
het eerst dan beter zou worden wanneer ook
de mannen weer de Mis zouden bijwonen en
dat bij do kerkbezoekers zou hebben aange
maand, zich. zelven van de onrust der afge
storvenen te overtuigen", want 's nachts
zouden door dozen steenen op en ovèr den
muur van het kerkhof zijn. geworpen (een der
vrouwen verklaarde zelfs, dat zij zelve dat ge
zien 'had, nl. het steenworpen, en niemand het
waagde weer 's nachts voorbij den muur van
het, kerkhof te gaan), wond de andere reis
gezel (een naar huis keerendo soldaat), die
naast, den koetsier van don postwagen zat, zich
zeer daarover op, en nog lang praatte hij er
met den koetsier over.
Ilc zelf hield mij er totaal buiten en heb
slechts toegeluisterd. Door mij is ook vorder
niets aan het verhaal toegevoegd; slechts nu en
dan heb ik bet gehoorde in een gesprok vorder
verteld, zonder er ook maar de geringste be
doeling bij te hebben gehad om bet te publi
ceeren. Dat ik zelf dit geval voor algemeen er
kend en voor waar heb gebonden, kan mij niet
kwalijk worden genomen, daar do vrouwen mij
als dezulken waren voorgekomen, die werke
lijk midden in de zaak leefden. Zulk een groo
te waarde bechllc ik niet aan de zaak, om mij
ter plaatse de waarheid te laten bevestigen.
Ds. v. d. Vaart Smit was dezen zomer gedu
rende vier weken onze gast en toen heb ik kern
p. a. deze geschiedenis medegedeeld. Op zijn
verzoek, of hij baar zou mogen publiceeren,
heb ik zonder aarzelen toestemming gegovon,
haar voor zijne „brieven" te gebruiken, wijl
hot mij oen karakteristiek' voorbeeld leek van
liet liier heorschcndo bijgeloof. Van een „in de
kerk met eigen ooren gehoord bobben" kan in
mijno amblshoedanighcid wel geen sprake zija.
Iïet gaat er alleen om, dat ik het gehoorde ver
der heb verteld.
FRIEDRICTI KRUSE, Vicar.
ïïaÏÏein, 14 December 1921.
Deze officieelc verklaring schildert, zoo
gaat de „Tijd" na deze authentieke verkla
ring scherp maar raak voort, ongezocht 't
karakteristieke milieu en den eigenlijken
oorsprong va-n den laster; een postkoets
met een paar babbelzieke wijven. En een
brave dominee zit in die giftige atmosfeer,
hoort de kwaadsprekerij aan, gelooft
haar, omdat do neiging in hem ligt, alles
van dien aard te gelooven, e.n vertelt
haar gnuivend aan Jan en Alleman ver
der zender dat het zelfs in hem opkwam,
een onderzoek in te stellen naar de waar
heid van hetgeen daar gefabeld werd
door vrouwen, wier namen hij niet kendo
en van welke hij nocli wist, waar zij thuis
'hoorden, noch of zij betrouwbare tongen
'hadden. En toen de HoLlandsche gast
kwam hebben do beide dominees zich ver
maakt om het gevalletje.
Dat werd een goed exportartikel voor
HollandDe beide ambtsbroeders bega
ven zich op heb oorlogspad, dat zij al za
gen als een overwinningspad, want
schreef Ds., Dr. v. d. Vaart Smit immers
godzalig „den predikant van Hallein
zult ge daar eveneens ontmoeten, Gode zij
dan, die ons de overwinning geeft door
Christus onzen Heere in deu geestesstrijd
dor eeuwen."
Ziedaar een weinig eerbiedige predikan-
ton-oarricatuur, maar het ligt evenmin
aan ons, dat zij een volkomen werkelijk
heid is, als het feit, dat deze beide domi
nees in hun te hulp roe-pen van kwaad
sprekerijen en in de zwoele begeerte, om
dat Katholieke Kerk in do zuiverheid vaa
haar handel en wandel te treffen, herin
neren aan de Suzantia^-belagers. Maar
Goddank, cok hier heeft een wrekende, ge
rechtigheid over hun anti-paapsehen las
ter gericht gehouden door de tegenspraak
van hun getuigenissen en zelfs van hun
onderlinge verwijten.
Immers ds. dr. v. d. Vaart Smit be
riep zich, toen hij zag, dat do zaak mis
ging, op Vikar Kruse, alsof die de schuld
van alles was, maar Vikar Kruse verklaar
de aan onzen Oostenrijksehen eorresp.
dat de Hollander van alles aan het ver
haal had toegevoegd„dat heb ik niet ge
schreven, dat zijn de gedachten van den
heer v. d. Vaart Smit". Nog sterker, hij
logenstrafte als onwaar, dat er destijds een
kerkeraad te Hallein heeft bestaan, en zei-
de, dat „er nu slechts één curator en zeven
heoren zijn, die allen van de, zaak niets af
weten." Waarlijk ligt vóór ons een schrif
telijke verklaring van den d.z. Kurator en
van dengeen dien Ds. Dr. v. d. Vaart
Smit voor een „ouderling" uitgeeft het
officieele stuk- is eveneens ter inzage
dat hem van de geschiedenis te St. Martin
„niets bekend" is, zij bekrachtigden
deze verklaring met handteekenlng.
Niet enkel is het dus volslagen onwaar,
dat de 's-Gravonlandsoho Dominee „de
■geschiedenis letterlijk" heeft gehoord, ge
lijk ze hem toen reeds in een voren van
kwaadsprekerij was medegedeeld, maar
even onwaar, dat hem het verhaal „door
twee ouderlingen van den Halleiner Kerk
raad" werd „bevestigd", of dat nog
„meerderen zich beschikbaar stellen, om
desverlangd nog nadere gegevens te ver
schaffen.'
De heeren moeten lnm onderlinge tegen
spraken en ruzies, nu do openbare mee
ning zich met hun kstcr-campagnc heeft
bemoeid, maar onderling uitvechten. Vast
evenwel staat, dat Ds. Dr. v. d. V. S. den
naam van geen enkelen ouderling kan noe
men, om zijn praatjes te „bevestigen". De
lust der ouderlingen is bekoeld, zij spre
ken hem vlakaf tegen en zoeken zelf zoo
goed mogelijk hun reputatie to redden, rm
de Suzaima-bola,gerij is ontdekt en voor 't
publiek oordeel gebracht.
Trouwens in zijn jongste verweer be
proeft- de hoofdschuldige in dit la-sterpro-
ces 't zelfs niet meer. Hij presenteert tlians
niet meer „zooveel bewijzen, als ge wilt".
Wij hobbon hem thans zoover, dat hij er
kent: „do bewijzen zijn verdwenen."
Dc getuigen zijn verdwenen, ziedaar
dan eindelijk de uitkomst van al zijn met
hooge borst gedane verzekeringen, da.t hij
zooveel bewijzen zou overleggen, als maar
verlangd zouden worden, daar hij wel zou
zorgen,- „dat go uw 25.000 royaal ver
beurt ook al versmaden wij ze aan te ne
men."
Voor hem zijn inderdaad do getuigen
verdwenen, want de vrinden, die. uit den
mond van onbekenden do eerste laster
praatjes opvingen, ze geloofden en er el
kander mee ophitsen, hebben hem in den
steek gelaten, en hij heeft niets meer. ten
zij nieuwo praatjes, draaierijen en on
waarheden als laats to uitvluchten.
In werkelijkheid zijn echter do g-ebuige-
nissen niet verdwenen, al schrikt Ds. Dr.
■v. d. Vaart Smit voor die zooveelste on
waarheid niet terug. Zij bestaan, wij heb
ben ze in ons bezit en zullen ze publicee
ren, om eiken lasteraar van den aangeval
len katholieken geestelijke buiten gevecht
•te stellen. Wij zullen* tegelijkertijd gele
genheid vinden, om de reeks van acht brie
ven, in „Do Amsterdammer" aan de Ka
tholieke Kerk in Oostenrijk gewijd, te ken
schetsen als één doorloopond© Iastervold-
bocht, en dengene, die dezen veldtocht on
dernam in gezelschap van „den predikant
te Hallein, Gode zij dank, die ons door
Christus do overwinning geeft", te dwin
gen ook van andere afschuwelijke beschul
digingen de bewijzen te leveren of haar
in te trekken!
Tot zoover „De Tijd."
Zelden is misschien wel een anti-papïs-
tisoh lasteraar zoo aan do kaak gesteld als
dezo do eter-predikant.
Rapporl-Van Best.
Do „Maasbode" solirijfl
Wanneer wij hef. rapport, uitgebracht
door den eero-raad, met aandacht bcsclion
wen, dan treft ons allereerst, dat aan Mr.
van Best niet wordt of kan worden ver
weten wat indertijd het socialistische
hoofdorgaan „corruptie" 'noemde. Van
kwade trouw is geen sprake, Alleen, in
terugblik op den tijcl van veel onvastheid
in zaken 'en ideeën, moeten wij nu zeggen,
dat Mr. van Best in 1915 juister en cor
recter had kunnen handelen, dat hij meer
do voorzichtigheid liad kunnen betrach-
ten, iets wat hij zelf trouwens in 1919
beeft erkend; maar van een opzettelijk of
voorbedacht misbruik maken van zijn po
sitie als regccringscommissaris is niets
komen blijken, wel is er aanleiding te spre
ken van gebrek aan juist inzicht.
Wc mcenen en hopen, dat de zaak hier
mede baar eindpunt bereikt heeft. De
II.-IC Kamerfractie toch heeft met haar
uitspraak van 1917 niet anders geoordeeld.
Het „incorrect handelen" had in haar
mond geen andere beteekenis dan nu ook
het rapport feitelijk verklaart: zonder
dat men de lionorabiliteit van zijn persoon
in twijfel trok werd sleehts da geste van
Mr. van Best gekwalificeerd als onjuist.
Na zoo langen tijd van onderzoek moge
deze beslissing afdoende blijken.
Iï.-K. Universileits-actie.
Wij lezen in de „Volkskrant":
Do algemeene vergadering van onze
Federatie beeft een besluit genomen. Met
algemeene stemmen en met geestdrift.
Gedurende tien jaren zullen al onze af-
deelingcn een geregelde bijdrage storten
ten bate van onze R.-K. Universiteit.
Do hoogte dezer bijdrage houdt ver
band met het ledental. Zij is geregeld als
volgt:
Tot 100 leden f2.50; van 101 tot 200 le
den f5.van 201 tot 300 leden f7.50;
van 301 tot 400 leden f 10.—; van 401 tot
500 leden f 12.50; van 501 tot 600 leden
f 15.van G01 tot 700 leden f 17.50; van
701 tot 800 leden f20.van 801 tot 900
leden f22.50; van 901 tot 1000 leden f25;
van 1001 tot 1250 leden f27.50; van 1251
tot 1500 leden f30.—; van 1501 tot 1750
leden f32.50; van 1750 tot 2000 leden f 35;
van 2001 tot 2500 leden f37.50; van 2501
tot 3000 leden f40.van 3001 tot 3500
leden f42.50; van 3501 tot 4000 leden f45;
van 4001 tot 4500 leden f47.50; van 4501
en hooger leden f50.
Natuurlijk staat het iedere afdcoling
volkomen vrij, om meer bij te dragen, en
wij hopen,dat niet weinigeD dit zullen doen
Uit dc flcssehen industrie.
Do Yerceniging van Glasfabrikanten
heeft aan de arbeidersorganisaties voorge
stcld, het beslaande collectieve contract,
dat met 31 December afloopt, voor korten
tijd te verlengen, op voorwaarde, dat do
organisaties een loonsverlaging aanvaar
den, variccrende van 2275 pet.
•De li oofdbes Luren liebben liet voorstel
als absoluut onaannemelijk van de hand
gewezen. Do onderhandelingen met de
fabrikanten worden voortgezet.
Collectief contract in het. Bloembollen-
bedrijf.
Het collectief contract voor het bloem
bollenbedrijf bevat de bepaling, dat, in
dien aan partijen niet 3 maanden te voren
is opgezegd, het contract stilzwijgend met
een jaar zal zijn verlengd.
Nu door geen der partijen opzegging
plaats bad, wat tot uiterlijk 1 December
j.l. mogelijk was, is daarmede de over
eenkomst geldig tot 28 Februari 1923.
Ongevallenwet,
Bij Kon. besluit wordt het tarief, vast
gesteld bij Kon. besluit van 14 September
1921 (Ongevallenwet) met ingang van 1
Januari a.s. vervangen door het navolgen
do tarief:
De premie bedraagt per-één gulden loon
zooveel duizendste deelcn van een gulden
•als liet gevarencijfer eenheden bevat,
Posttarieven.
Y/ij herinneren er aan, dat met 1 Ja
nuari wijziging wordt gebracht in verschil
lende voor het internationaal en voor het
binncrdaixlseh. postverkeer geldende tarie
ven en verkeersbepalingen.
Deze wijzigingen betreffen in hoofdzaak
vorm en afmeting van groote poststukken
en de frankcering van drukwerk bij abon
nement. In de gewone port voor brieven
in binnenlnndsek en buitenlandsoh ver
keer komt geen verandering.
Het hoofdbestuur der Posterijen en Te
legrafie heeft een nieuwe uitgave van heb
tarievenboekje voor de Posterijen, uitge
geven.
De wijzigingen., voor namelijk in den in
ternationalen dienst, welke met ingang
van 1 Januari 1922 ingevolge de overeen
komsten van Madrid ingaan, maakten'heb
wensehelijk voor liet publiek een nieuwo
uitgave bijgewerkt tot op heden beschik
baar te stollen.
Evenals dc vorige oplage, is de prijs op
10 cfc. gesteld.
Dat dc. druk der omstandigheden een
Heine uitbeelding op dit boekje heeft ge
vonden, zal het publiek wel billijken. Dq
toekenaar Ton van Tast heeft op de hem
eigen wijze geheel naar de bedoeling de
tweeledige gedachte, welke voorzat, op
voor en achterzijde van den omslag weer
gegeven. De ploeger, als een beeld van in
spanning en volhouden ondea* de ongimsb
der tijden, gesterkt door het vertrouwen
dat toch éénmaal in beteren tijd de ver
diende oogst zal zijn gerijpt.
Prov. Almanak voor Zuid-Holland.
Do 34© jaargang van de Provincial© Al
manak voor Zuid-Holland ten dienste van
gemeente-, watcrschaps-,polder- en andere
besturen voor 1922, uitgave van do firma
N. Samsom, te Alphen aan den Rijn, is
weer verschenen.
Do Almanak is samengesteld uit offi
cieel© bronnen door den referendaris ter
Prov. Griffie, A. Kames, bijgestaan door
de heeren W. J. A. van Kasteel en F. G.
Rab, resp. commies en adj.-commies.
Een verhoogde subsidie uit de Provin
ciate fondsen heeft de uitgave van dezen
practischen en nuttigen Almanak weder
om mogelijk gemaakt.
-x-
Uit d© Pers.
FELLE CRITIEK.
De Nieuwe Leidsche Crt,
schrijft:
Op last van hooger hand, heeft, gisteren
ook de Leidsoho Bestuurdersbond do werk-
lo ozen laten demonstreeren on een wan
deling laten maken door een deel van de
stad, nadat t© voren eon vergadering was
gehouden om de betoogers in de rechte
stemming te brengen.
„Felle critiek, zoo lezen we in een van
de bladen, werd uitgeoefend op deze Chris
telijke Regeering, die geen geld heeft voor
werkverschaffing en steunverleening aan
de werkloozen."
De Christelijke rogeering heeft het dus
alweer gedaan.
Maar wat schrijft nu De S trijd, het
orgaan van het N. V. V., waarvan do
Leidsche Bestuurdersbond een onderafdee-
ling vormt:
Het is waar, zooals vanwege de
Rogeering werd betoogd, dat in ons
land meer op dit gebied
wordt gedaan dan in ande
re landen.
En omtrent de werkverruiming, zegt
het zelfde artikel, dat wat op dit gebied
gedaan wordt van niet geringe be
teekenis is.
Hier wordt dus volmondig toegegeven
dat onzen Regeering inzake den steun aan
werkloozen moer doet dan de Regeerin
gen in andere landen, waar de roode Ar
beidersbeweging grooton invloed heeft_ en
waar de socialisten zelfs in het Kabinet
waren opgenomen, en dat ons land, wat
betreft de werkverruiming mee vooraan
staat.
En toch wordt zonder blikken of blozen
aan de Leidsche werkloozen voorgehou
den dat „de Christelijke regeering geen
geld heeft voor werkverschaffing en steun-
verleening" en deswege de houding van
die Regeering aan felle critiek onder
worpen.
Het is wel treurig dat op een dergelijke
wijze met de werkloozen wordt gesold.
Maar een verheugend verschijnsel is,
dat de felle critiek alleen mogelijk is, als
de waarheid wordt verzwegen en leugen
aehtigo voorstellingen worden gegeven.
VALUTARECHTEN.
De Tijd bespreekt dc vraag, of men
onder de huidige omstandigheden de voor
keur moet geven aan Valuta-rechten dan
wel aan staatscredietcn voor de bedreigde
takken van nijverheid. Dezo crcdicten zul
ten, vreest het blad, wel cp subsidiën uit-
lo op en.
Het verschil tusschen het subsidiestel
sel en- een valuta-toeslag zit hem noodza
kelijk bier in, dat de subsidiën even
als trouwens de uitkeeringen aan werk
loozen door alle belastingbetalers wor
den betaald, terwijl door bet heffen van
een valuta-toeslag de schatkist wordt ge
stijfd ten kosto van do consumenten van
het belaste product, in dit geval: de af
nemers van drukwerk.
Terwijl het blad besluit:
Het is mogelijk, een stelsel voor het hef
fen van valuta-toeslagen te bedenken,
waarhij het te heffen bedrag zou op en
neer gaan volgens den stand der valuta.
Werd de valuta weer normaal dan zal do
valuta-toeslag automatisch omlaag wor
den gedrukt, geleidelijk tot nul geredu
ceerd cn haast vanzelf weer verdwijnen.
De reden, waarom de valuta-toeslag werd
gegeven zal dan ook hebben opgehouden
te bestaan.
Aan elk stelsel zitten praclische moei
lijkheden vast en het heffen van zulk
een schommelende valuta-toeslag lijkt
ons even uitvoerbaar als het vcrlecnen
van crcdioten, waarmede noodzakelijker
wijze overheidscontrole op de gesubsidi
eerde bedrijven moet gepaard gaan.
Een feit is cn blijft, dat ook de S.D.A.P.
de bedreigde industrie tijdelijk wil „be
schermen" tegen de moordende concur
rentie. Do. Fransche economist Charles
Gide noemt het stelsel van subsidiën zeer
terecht: „een middel om bescherming
zonder beschermende rechten (invoerrech
ten) toe to passen."
Het komt er derhalve op aan, zonder
nuUelooze discussie over mooie theorieën,
te zoeken naar een practisch cn goedkoop
stelsel.
Zonder hartstocht, doch met spoed,
want: do nood dringt!
Uit De Standaard:
Wij gelooven, dat men dc voorzichtighcd
niet uit het oog moet verliezen. Maar als
do wedren rondom ons aanhoudt en als
steeds meer onze nijverheid in druk komt,
dan rijst toch de vraag, of wij niet tot ver
weer zulten moeten komen.
Mot theorieën vordert men tegenover do
harde werkelijkheid niet veel. Den eisch
van die werkelijkheid onder de oogen te
zien, dat is het, wat ons althans ecnigc uit
komst bieden kan.
Gemengde Berichten.
Do malversaties to Gemhingen.
Do afwikkeling van de finantïeete ope
ratics van den ex-burgemee3ter van Gen-
dringen is thans zoover gevorderd, dat,
dank zij bet stellen van borgen, de ge
meente Donderdag weer in het bezit is ge
komen van do 45 aandeden ad 1000 der
Gelderscho Stoomtram. Het nadeel der Ge
mecnlo bepaalt zich thans nog tot de
ƒ15000 van het Ievcnsmiddetenbedrijf en
de 1830 van de brandstoffencommtesie,
die de Burgemeester ten eigen bate heeft
aangewend en voor welke bedragen zich
tot heden nog niemand borg heeft willen
stelten.
Dc „Wesl-Hinder" spoorloos verdwenen..
Men meldt uit Ostende aan het „ïïbld.
van Antwerpen1::
Woensdag kwam do kapitein van de
mailboot, die uit Dover was aangekomen,
op het Loodwezen berichten, dat hij 't
vuurschip van den „West Hinder11 niet
meer had gezien,
Onmiddelijk deed de inspecteur .van!
dienst draadloos aan alle schepen seinen,
in zee uit te zien, maar de nacht verliep,
zonder eenig nieuws.
Eerst Donderdagmorgen kwam bericht,
dat het vuurschip drijvende en ontred-,
derd was ontmoet op 17 mijlen ten N. van
Ostende.
Een loger is den vluchteling gaan halen
en hem naar Ostende gebracht. Alles was
wel aan boord, doch men begrijpt, welke
ontroering die verdwijning te Ostende te
weeg had gebracht.
Een brutalo inbraak.
Donderdagnacht heeft te Amsterdam
een brutale inbraak plaats gehad, dieech
ter voor dc operateurs weinig succesvol
is geweest.
Toen het personeel der firma .Fröli, een
Duitsche groothandelsfirma in porcetein
cn aardewerk, 'smorgens op het kantoor
kwam, gevestigd in perceel Prinsengracht
1075, vond het een schrijfbureau openge
broken. Daaruit was een bedrag van onge
veer ƒ200 verdwenen.
Meer was bier voor de inbrekers niet te
halen.- Zij zetten liun onderzoekingstocht
door het perceel evenwel voort en kwa
men op "een der bovenverdiepingen in de
kantoren der N.V. Theehandel E. B'rands-
ma. Alle schrijf bureaux, kasten cn laden
werden opengebroken en aan nauwkeurige
inspectie onderworpen, waarbij de inhoud
links en recht over den grond werd
verspreid. Wat van hun gading was, na
men do inbrekers mee. Ook hier echter
wachtte hun een teleurstelling. Een vrij
groote brandkast werd omgekeerd en de
achterwand gelijk een sardineblikje open
gesneden. Bij cte „poet" waren de „linke
jongens" toen echter nog niet. Hoewel zij
een vrij groo gat in de brandkast hadden ge
maakt, bleef de ruimte waarin het geld go
♦borgen was voor hen onbereikbaar.
Vermoedelijk ontbraken hun de noodige
instrumenten om de brandkast geheel te
forceercn. Do heeren hebben hun woede
gekoeld aan allerlei voorwerpen en arti
kelen die zij moedwillig vernielden
Ondanks alle gedane moeite moesten
zij zich dus met ongeveer ƒ200 tevreden
stellen. Zij hadden zich toegang tot het
perceel weten te verschaffen door forccc-
ring van de kelderdeur
Do brand in de Oude h: k n Drift.
In verband met den ernsligcn brand wel
ke 23 September j.l. in de Oude Kerk te
Delft beeft gewoed, heeft de daa/loe be
noemde commissie van deskundigen, oe-
staando uit do heeren H. v d. Wal er, bouw
kundig ambtenaar ie kl. en B. O. Spoel-
stra, onder-commandant van de Haagsche
brandweer, het resultaat van het door
haar ingesteld onderzoek neergeicgd in
een rapport uitgebracht aan den rechter
commissaris in het arrondissement 's-Gra-
venhage.
De commissie komt tot de conclusie, dat
het niet is aan te nemen, dat de brand
door andere oorzaak dan door hel gebruik
van een brandende benzinelamp is ont
staan op een plaats waar een gedeelte van
de gootbedekking, hetwelk noodzaken ik
vernieuwd moest worden, ter breedte van
pl. m. 50 c.M. verwijderd was. en eon be
gin gemaakt was met het vastsoldeeren
van een nieuw stuk lood met overlappen
van eenige centimeters. Dit vastsoldeeren
is geschied met een benzinelamp. Nadat
aan een zijde bet nieuwe stuk wns vast-
gesoldeerd. is bet werk te ongeveer 11
uur 'smorgens gestaakt om in den middag
te worden voortgezet. Zeer waarschijnlijk
is bij het gebruik van de brandende ben
zinelamp de vlam in aanraking gekomen
met de daar aanwezige droge stof en het
vermolmde houtwerk, of heeft de br.rine-
lamp brandende benzïnedeeltjes tusschen
dc overlap doorgespoten, waardo e deze
stoffen in brand zijn geraakt, welke door
de toetreding van versche lucht langzamer
hand ook het aanliggend houtwerk in
brand hebben doen geraken, De brand
heeft zich daarop met razende snelheid
verbreid, tengevolge van de in ruime mate
aanwezige hoeveelheid uitgedroogd hout
werk van de bekapping.
Do commissie meent in antwoord op de
vraag, of het gebruik van een benzinelamp
bij een reparatie als in casu aan de- Oude
Kerk te Delft roekeloos of onvoorzichtig
is te achten en in 't algemeen of bij een
dergelijke reparatie bijzondere maatrege
len van voorzorgen of veiligheid belmoren
te worden getroffen, er de aandacht op
to moeten, vestigen, dat bij dergelijke sol
deerwerken cr steeds kans op gevaar
voor brand bestaat en dat dit gevaar groo
ler is bij het gebruik van een vloeistof
brander dan bij het gebruik van bouten
of koevoeten, omdat bij het gebruik van
vloeistofbranders do mogelijkheid bestaat,
dat de brandende vloeistof in half vergas
ten toestand op het licht ontvlambare
houtwerk wordt gespoten. Wanneer to
taal geen voorzorgen worden getroffen om
brandgevaar te voorkomen en geen behoor
lijke bluschmiddelen bij de hand zijn
zooals te Delft dan wijst dat op een
groote mate van gemis aan verantwoorde
lijkheidsgevoel.
Waar ondanks het bekende verbod van
do kerkvoogden, toch gebruik is gemaakt
van een benzine-soldeerlamp en geen maat
regelen' van voorzorgen of veiligheid wa
ren getroffen, daar acht de commissie het
gebruik van zulk een soldccrlamp bij een
reparatie als in casu aan de Oude Kerk te
Delft een daad van groote onvoorzichtig
heid. „N. Crt."
Te Zutphen is weder
om een stuk nieuwbouw van de St. Wal-
burgskerd gewaaid en terecht gekomen
voor den hoofdingang op het s-Gravcnhof,
gelukkig zonder ongelukken te vcroorza-
ken.
Te Delft is een 5 j a-
rig knaapje op den Rotterdarnschen weg
van een wagen gesprongen en door een
van do tegenovergestelde zijde komend'
motorrijwiel, bestuurd door den student'
W. A. N. overreden. Gruwelijk verminkt
en in hopeloozcn toestand wcrcl het kindi
naar liet gasthuis vervoerd.
