jda
albowor --
Volks
b'oboui
,o
w&eüe
terdag 3 December 192!
oor Va»
3
■?obo3T
ïlt
7e Jaarverslag der
jlogetische Vereenigsng
„Petrus Ganissus".
nA jarne wilde ik ©enige punten iiit go-
ad verslag naar voren brengen voor
Katholiek Leiden en oiuga,Ting on
si- dLbefc volgende Ier nlgcmeone kc-anis-
ïooijSpng- Zooals ik bij oca vroeger schrij-
ftlrcads vermeldde., verricht de vcrecni-
7 J; eoue uitgebreide propaganda-arbciil
door het plaatsen van advortcatiöü
iel-Katholieke bladen. In 1920/21 wer-
2 ad verten tien geplaatst, waarop
Kli algeinceuo en 184 bijzondere aan-
inkwamen. Als resultaat hiervan
to boeken 3 bcieeriugen cn 20 aan-
Kaaj ah) bekeeringen41 aanvragers zijn
in geregelde correspondentie mc,t do
I, Van een tiental dezer schijnt het
el. 523 goed als zeker dat zij tot do overbui-
>n do waarheid van het Katholiek
zullen komen. Tal van geschriften
dea gratis verspreid o. a. op do in Oc-
tr 1920 gehouden Missietentoonstelling
to Amsterdam en ook bij gelegen-
van do lezingen van Pater v.d.
npcl O.P. on bij de conferentie voor
denkenden te Leeuwarden- Op 21
LL organiseerde de lï.-K. Voetbal-
1 tc Abcoude een wedstrijd ten bat©
P. C., waarvoor do verccnïguig 2
tailles had geschonken en 'b avonds
in een plechtig Lof door den secre-
een woordje, gezegd over het doel en
werkzaamheden van P. CL. waarna een
etóc gehouden werd die ƒ250 opbracht,
lan bestaat orn ook in andere paxo-
voetbalwedstrijden to doen houden;
rover is reeds geschreven aan do
ieratio van R.-K. Voetbalbonden in
Ierland. Moge ook dc onlangs opge-
ite bond te Leiden, zich voor dit doel
vindon. Ten slotte eindigt heb jaar-
g mot don wcnsch dat dc Zoor Eer w.
iron Pastoors het voorbeeld van Ab
ide zullen velgen cn ter gelegener tijd
collecte zullen houden in hun kerk,
hat© van P. CL, welko collcclo zij zelf,
ioor een ander predikant to voren aat\.
geloovigon hebben doen aanbevelen,
dit nu zoo noodig is? Z-eer zeker 1
het finaaltieei verslag sluitend in
traagst en uitgaaf mot 5820.33 rcr-
It dat o. a. nog ƒ240 noodig zijn om
onbefcaa-klo schulden af te doen. Deze
lulden, geachte mede-Katholieken, over
gemaakt cm dc genoemde resultaten
behalen in bekee-riugen tot ons schoon
if. Op dc sinds 1911 geplaatste ad-
intiön in niet-Kalhcliekc bladen k.va-
:0C0 algemeen© en meer dan 1000
Bdoro aanvragen in. Twoo h onderd
serlingen worden gewonnen cn bij
ia werd een vooroordeel tegen ons ge-
weggenomen. Voeg hierbij het aantal
beringen ten gevolge van gratis ver-
cide boekjes welko bckccringen hc-t bc-
van P C. niet altijd ter oorc kwa-
ro cn men zal inzien, dat «Ie gemaakte
ïuld niet to vergccfsch is gemaakt,
.ar tot heil der zielen en Clod ter core,
mh.... die schuld drukt en werkt rem
ind zij moet uit den weg geruimd wor-
q. Helpt daarom dc verceniging Petrus
hetzij door .begunstiger tc wor-
a it 1.minstens per jaar. hetzij door
«isNv.r te worden a minstens ƒ2.50 per
ar hetzij door als beschermend lid op tc
den a minstens ƒ10.per jaar. Vooral
helpt men door een abonnement te.
t op het door P. CL uitgegeven Apo-
sch-maandsclirift „Het- Schild."
geldelijk© uitgaven der vercemging
ï'ndo do 17 jaren van haa-r bestaan
lippen meer don G5000er is dos veel
w her goede doe! besteed.
Opgaven als beschermend lid, donateur
begunstiger kunnen geschieden bij don
icrctoris van P. CL, Dr. Mag. Th. H. van
tpenrnay, Seminarie te Kijsonburg en
abonré voer „Het Schild'' bij den Pen-
igmoester J Ph. M. Corbière te liij-
nbnrg. Omk-rgcteckcnd© neemt ook
«me opgaven aan om ze ter bestemder
tse te bronnen.
FEUILLETON
Maan,
huis,
lo 101
heeft
jeten
dtal
ilijlt
Het sc;iot op hst spaak
llHöi'ROAKLL^IÜl. OK'iL.liVli. RoMAiL
door
WILLIAM HOLT.
{Nadruk verboden),
..Gi-note God", mompelde Addison, „dat
gendarmen, daar heb je liet al, cr Is
wad ra het spel".
Inderdaad cr trad een mijnheer op licn
van twee politiemannen vergezeld,
bo heer groette beleefd en vroeg:
•Zou ik uw namen niogoo wctcu?"
.Met alle gcno-egeu",, antwoordde Jac.
wae heer in professor Addiso^ van Lon-
H ik ben zijn bediende, Jao Purdy".
ba heer zag op een papier, dat liij in
'Ti hand hield.
bat komt uil", zei hij „zou ik do hoeren
fcnige vragen mogen stellen?"
„Natuurlijk wel", antwoordde Jac. .„Al-
maar, wo zouden graag welen, met
f'k doel. En ik zou u willen verzoeken
Jet ons meo to gaan naar onze woning.
is niet hier. Do bewoner van dit hu:s
stervende, wij hebben juist bijgewoond
i hem de lpatsfc© Sacramenten zijn loe-
Nfct"
Zijn ondervrager knikte. Dij scheen hier
lu op do hoogte.
„Goed", zei hij, „de woning van dc hce-
is niet ver weg, geloof ik. Ik zal hen
irne volgen. Maar mag ik u waarschu-
Jte geen poging to doen om to vluchten,
'■ju manschappen zouden u enverbidde-
Mogo dit schrijven ar toe leiden, 3at In
ouzo stad cn omgeving t ch eens meer op
P. C. gelet worde. Het aanbal steu
nenden van dsx©, ter eer© van God door
uitbreiding van Let Katholiek geloof, wer
kende vci'ccniging vindt éi Leiden on
om-ge ving tot nu toe helaas maar al tc
weinig waardoering. Kom© hierin spoedig
verbetering.
H. J. TAVERNE,
Werkend lid van P. CL
Eersige getuigenissen over
de H. Familie.
III.
Om onze lezers cn Iczoresse-n zoo moge
lijk nog meer hoogachting en liefde to
doen op vatton voor zulk een 'actueel© cn
verdienstelijke ©rgaaisaii© als dc E. Fa
milie is, laten wo hier conigo tuigonl^en
volgen van hoogstaande personen.
Op d© allereerste plaats ko-me hier
do uitspraak van onzen H. Vader Paus
Benedictus XV, wiens woord, als dat van
Christus' PIaatsbokk-oder juist voor onzen
tijd zeker bijzondere waard© liceft. De-n
12 April 1918 schreef dc IL Vader aan den
Hoogwaardige a Pator Generaal dor Re
demptoristen over ©en© in Ierland baar
gouden jubilü vierende a.fdotiing der EL
Familie:
„Wij hebben hooge liefde voor dergelijke
vc-rccnigra gen en wenechon vurig, dat niet
alleen in Ierland, maar overal ter wc-reld
raw dergelijke verecnigingea worden ge
vonden, daar niets moor geschikt schijnt
om den Chaisieüjkoc. gerst in liet huisge
zin tc voeden.''
Bljjkt uit deze gezaghebbende woorden
niet aHeKkiidelijkst de onschatbare waar-
do der H. Familie juist in onzen tijd,
waarin de Christelijke gerst dor huisge
zinnen aan zoovele, gevarenis blootge
steld 1
In den geest van ëcn H. Vader heeft
ook rec-ds meermalen gesproken ©n ge-
KcliTOvc-n Zijn© Eminentie, Kardinaal m
Rok sum. Toen op den Oen .Juli lt>13 de zes
mannen a filcclingen dor II. Familie welko
Amsterdam toe-u telde, don. Kerkvorst een
giootfche hulde haddon gebracht in de
Sint Willi brord buiten dc Veste, sprak in
zija dankwoord Zijne Eminentie aldus:
,,'t Is mijn innige overtuiging dat d©
A aria-brae d era chap dor K. Familie een der
voix'licJistolijksfcc, con der nuodzakolijkstB
vercMiiginge.u is ia onzen tijd.
Onze Goddelijk© Zaligmaker .spreekt ia
hot H. Evangelie ran dm zuurdeesem die
het geheel© beslag door trekt en doet rij
zon.
Dafc is .de, A ar te broeders eltap der K. Fa
milie» Zij is de zuurdcesem onzer OlirLsle
lijke- samenleving cn onzer Katholieke vcr-
ccnigingen
lk aarzel daarom ook geen oogcnblik
to verklaren, dat do Aartsbroederschap
der H. Familie Üvaats meer dan ooit eea
alloniutl'rgstc, c-cu ie ve.obrc ogende cc a
noodzakelijke vereeniging is. Men zou ze
onmiddeliiik in het leven moeten roepen
zoo ze niet bestond."
Na dezo hoogst eerbiedwaardige woor
den van E. don Paus en vau den Ne-
dcrlandsohen Kardinaal over het nut der
H. Familie willen wij ook nog een paar
lofspraken onzer Bisschoppen daaromtrent
vermelden.
Gp het Breuasche priestercongres sprak
Z. D. Mgr. IT o p ra a toen Yuxrrïs-
Generaal van het Bisdom, ia het slot
woord Mog© mija vurig© wer.scli eenmaal
ia vervulling gaar», dat alle mannen c-n
vrouwen van Katholiek© sociale actie In
gelijfd worden in de H. Familie, waar hun
ia overvloed zal worden toegediend het
geestelijk voedsel, dat zij wellicht niet
voldoend© in de social© ve-rconigingeu ont
vangen. Laten v/o huiswaarts koeren mot
het vast besluit om. ieder in zijn omge
ving, als ijverig© propagandistoa vaar de
Aartsbroodcrschnp dor 11. Familie op l©
treden cn uaar best vermogen, waar zo
bestaat-, in stand t-e houden, waar zo
kwijnt to vcrlovwdigcn, waar ze niet be
staat op to richten.
Wat ©en zegen t»u het zijn voor ons
Bis il orn. nh iedoro parochie zich mocht
veilicugon in oevn bloe-lcirdc H. Familie.
En wat getuigd© onze bemimlc Bis
schop Z. D. H. Mgr. Gallier op he4 dï.a-
inaalcnfco-at dor IL Faiuilio le Schiedam
3 Augustus 1919? Ouder diepe stilte
verklaard o hij dat hc-t familic'evcu in on-
zon tijd deerlijk bad geleden cn dat tl o
Aartsbroederschap dor E.
hjk necrscJiieten".
„Wij hebben geen reden om tc vluch
ten", antwoordde J?.c iraelbiocJig.
Zonder meer gingen zij op weg. De arnb
gingen eeiiige gendarmen.
Zwijgend liepen zij voort, lot zij bij dc
boerenhoeve gekomen waren, waar zij een
karacr ha del© gehuurd. Hier bemerkten
dc beide Engelochon, dat die kamei ge
heel ondersteboven gelraald was. Ook dc
sloten van hun koffers waren verbroken
en de inhoud was aan een grondig onder
zoek onderworpen. Addison had moeke
ecu vloek terug t© dringen, maar Jac bleef
merkwaardig kalm.
„Zijn hier in onze afwezigheid dieven ge
weesi?" vroeg hij, „of is clip een justi
tieel onderzoek
„Wij hebben bier huiszoeking gedaan".
„CL ik hoop cl-al u de regels die daarvoor
gelden, in acht genomen hebt, mijnheer".
„Maak u daarover geen zorg".
,Ik? Wclnecn, dat is uw werk. Wij zijn
buitenlanders. Mijn meester hier is een
man van naam. Onze passen zijn volko
men in orde. De Engicsehe regeering zal,
indien os o recht gedaan wordt, daarvoor
zeker genoegdoening cischen".
„Dat weet 'k", luidde hel antweórd, ,.u
zult zich dan onk niet te klagen hebben.
Ik zal mijn bevoegdheid niet to buiten
gaaru"
„Prachtig", zei Jac, „als ik dat maar
weet. Welnu wat verlangt u?"
„Allereorsl uw passen".
Dc pmssen werden liern overgereikt. Hij
onderzocht zo nauwkeurig, n aar scheen
cr nicls onregelmatigs aan. le kunnen ont
dekken.
„Die zijn in orde, geloof ik", zei Addi-
Familie gwoapen is om dit onder har©
leden te herstel Ion. dewijl zij hem voor-
boude het voorbeeld van hetvol ma-aks te
huisgezin dat ooit op dezo wereld bc-
«looxd, hel Huisgezin an NazareLli. Mogen
dan steeds meer mannen en jongelingen
uit cl leen stand zich scharen onder
dc banier der II. Familie van Nazareth. Zij
zclv© ea hun no gezinnen, Ivct Katholiek
leven in stad en bisdom zullen ex wel bij
varon."
Na hot. lezen dezci' voor dc H. Familio
zoo eervolle geluigeni.sscn zal men haar
nut cn hare voortreffelijkheid kwalijk te
hoog aanslaan c-n wat vooral onzen Icgca-
woordigen tijd betreft, waarin socialisme
cn eominunismc nog altijd trachten altaar
cn trcon omver tc slootcn, zal men begrij
pen en waardceren do woorden door
Neerland in Catkolioa neergeschreven
Waar do H. Familio bloeit, vinden de ver-
dcrfclijkc beginselen van het socialisme en
liet comnumismc een machtig leger tegen
zich in de duizenden leden der H. Familie.
P.
De Derrls Internationale
Arlieidsconfererdie
Spcci ale correspondent io).
rv.
D© derde- Iut©raa.üonaIo Arbeidsconfe-
rcnt.ie te Gencvo behoort thans tot liet
verleden. Haar mag ongetwijfeld ten goe
de worden geschreven, dat zij do haar toe
vertrouwde taak ernstig heeft tor harte
gonomejidat zij gedurende ruim een
maand opgewekt heeft gearbeid. Maar
■niet kan worden ontkend, dat in deze ver
gadering meor dan in een der beide voor-
gaanilc d© tegenstelling tusschcn de belan
gen van werkgevers en werknemers, die
tevoren min of meer kunstmatig was vcr-
doczold, lot uiting is gekomendat boven
dien bij beide groepen is gevoeld, dat het
voorschrijven van regelingen, reeds natio
naal maar zeker internationaal, nog niet
heleckcnt het doorwerken dier regelingen
ia het ie venda-t bovendien is gevoeld
hoezeer de Internationale arbeklsorgani-
salic slechts dan krachtig kan werken, in
dien zij steunt op don goeden wil weder
zijds cn de overtuiging, ook wederzijds,
dat zij algemeen© beJangon dient»
Voor liet eerst in deze conferentie kon
een Jaarverslag van dc» Directeur ca
dea Baad van Beheer worden behandeld.
Deze behandeling ia niet zender belong
geweest. Inuuors, in de vergadering ro
Genevp is tlians uitgesproken wat in dc
afgeloopon maanden zoo dikwerf werd
gefluisterd cn gezegd, dat weliswaar lo
Washington in 1919 cn to Genua in 1920
tal van regelingen zijn vastgesteld, maar
dat de uitvoering dier regelinge.n, dc rati
ficatie van de betreffende overeenkom
sten nog steeds op zich Iaat wachten. Al-
bert Thomas hoeft, geenszins daartoe ge
drongen. maar als liet ware geheel uit
zichzelf toegegeven, dat- hot-aantal ratifi
caties nog zeer gering is e.n dat daarmede
do effectiviteit en dc realiteit van het
work der achtereenvolgende conferenties
toet groot is. Toch verliest Albert Tho
mas den moed nie.t, omdat hij dit gering
aantal ratificaties aan velschillend© om
standigheden toeschrijft. Wel in het bij
zonder, rrndat in dc pr-actijk gebleken is,
dat, hetgeen hy zeer Ijegrijpelijk noemt
en. ook zeer begrijpelijk is heb eeac
land niet wil ralificceren voordat liet een
vrijwel afdoende zekerheid heeft, dat een
ander, concurrec-rcnd land zulks eveneens
zal doen. Bij liet tegenwoordig stelsel van
ratificecren is dit vrijwel uitgesloten, cn
daarom heeft Albert 'Thomas thans bi
overwoging gegeven ora te komen tot een
and-er stelsel van ratificatie, hetwelk hij
meent te hebben gevonden in het stelsel
der toorwaardolijke ratificaties. Niet vier
voorwaardelijke in den zin als men het
vroeger «al reeds heeft opgevat, Wcan,rdoor
dezo ratificatie, slechts gedeeltelijk zou
binden, maar in dien zin. dat men kan rn-
iifieee-ren cm der mededeeling b.v.. dat de
ratificatie slechts van kracht wordt, wan
neer dit oï dat land insgelijks he"ft gera
tificeerd. Geschiedt dat, dan gelooft Al-
bert Thomas, dat bij velen bczwaraJ te
gen ralificaties zullen wegvallen, hetgeen
natuurlijk neg gedeeltelijk te betwijfelen
valt» maar welk uitorst deskundig oor
dcel van den Directeur van het. Arbeids
bureau toch ongetwijfeld to belangrijk >s
son tot Jac in liet Engolscii.
„Natuurlijk".
„Maar dau is do grap, hoop ik, hiermee
■uil".
„ïlc hoop hot cokf doeh laten ivo af
wachten".
Do commissaris vroeg Jac:
„Verslaat uw meester- geen andere laai
da Enge!scIr?"
..O jawel", antwoordde Jac, ..ruaar druki
zien er minder gemakkelijk ia uil. Daar
om laai hij mij u aid woorden. Hij vroeg
mij nel of hiermee de grap lilt zou zijn".
,.fk moei Iicnii cn u nog eenige vragen
stellen".
„Goed, we zullen antwoorden".
„Wat koiu,. gij hier in Polen doen?"
-.Mi.Piiiieesicr maakt oen studiereis, ik
vergezel hem".
„Wat bijzonder belang hebben deze
streken voor u?"
„Mijn meester stelt bijzonder belang in
dc oorlogen welke Napoleon tegen Pius-
la ;d voerde» Een deel van het verslagen
Franschc i. gcr trok na den tocht naar
Moskou hierlangs teurg. U begrijpt mis
schien liet belang daarvan niet, nu ik ook
niet, hoor, Maar daarom zijn we Uier".
„Kent u hier veel menschcn?"
„Wij? Ileclcmaal niet. D© lui, waarvan
wo deze kamer huurden, een oude Pool
Dimitri, die echter zeer ziek is op het
©ogenblik. Dat is alles, behalve nog den
directeur van het naaslbijgelegen post
kantoor. dio ons gdedo benewi
heeft".
„Zijn zo dat alle?"
„Mijn hemel ja, wc hebben natuurlijk
wel meer mcnscïien gezicn,zooals vandaag
eonigc boerenlieden, die niet een priester
orn het zonder meer voorbij ie. ga&oi' Men
zal dit moeten afwachten.
Het geschil, dal Diss ch on de Nederland-
sehe regcering ©n de International© vcr-
©eniglng vau werksiemons was ontslaan
met be trekking tot de «aanwijzing van den
heer fcferrarens <als gedeJege-erdc de.r ar
beiders van Nodcrlandsch© zijdo heeft,
zij het ook wat heel laat, een oplossing
gekregen, die werkelijk een gunstig© mag
worden geoordeeld. Do Comtnisdo voor de
geloofsbrieven zat met het vra-agstuk niet
weinig bezet, omdat haar uit dc mededee-
lingcn, dia haar van vers chili end© zijden,
bereik ton, wol block, dat het niet zoo'n
heel eenvoudige zaak was. Do juridische
gedelegeerde van d© Arbeidsorganisatie
le.gdc de v/oorden van het Verdrag van
Versailles nib vrijwd op da wijze als dit
door de Internationale der vakvereenigin-
gen was gedaande juridische sectio van
den Volkenbond daai'anlogen vclg-Ic do
uitlegging der Nederlandsehc regecring. Ir.
deze omstAiKligiiedcn. heeft de Gommissie
ao,n de algeineeno vergadering voorge
steld de. toelating vaji den heer Berrarcns,
op grond van het feit dat deze voorloo-
pig had zitting genomen, gestemd en zelfs
meermalcoi cenc commissie gepresideerd
Maar tegelijkertijd steldo zij voor dat
de «oJgcmeeae vergadering den Baad van.
Behoor der Arbeidsorganisatie zou vev-
zooken om advies omtixmt een juiste uit
legging van het batreffend© artikel van
liet Verdrag van Versailles te vlagen aan
hc-t nieuwe Hof van den Volkenbond.
M.a.v. d© heer Serravens is toegelaten,
want d© algemeen? vergadering ging mei'
dit voorstel mede, cn aan het nieuwe Hof
zal nu een «advies warden gevraagd over
een juist© uitlegging van het bestreden ar
tikel. Dat advies bindt tot nicls in geen
enkel opzicht, rnaa.r het hoogste Tnieina-
lionalo BochtseoUeg© doet het niet wel
dadig aan dat men daarvan lean spreken
zal nu zijn oord-cel geven over de uit
legging. die aan dit artikel ten deel moet
wallen.
Zoo kon men scheiden in vrede cn
vriendschap. Trouwens, geheel tegenover
gesteld aan de verwachtingen, die men
aanvankelijk koesterde, heeft do conferen
tie inderdaad nog heel wat beslissingen
te bookoa gehad. Weliswaar ia de bclce-
kenis van dc o ver© enke raste odie. aange
gaan zijn, heel wat minder dan die van
do aanbevelingen, maar ten slotte is er
tusschen aanbeveling e.n overeenkomst ook
weer niafc zoo'n groot verschil. Beid© leg
gen cm>ii zeker© vea-plichtir.g op elke re-
geeriug, die. dezo jiaoir beste welen moot.
nakomen. Aangenomen zijn tenslotte over
eenkomsten betrekking hebbende op: ge
deeltelijk verbod van loodwit; don mini-
inum leeftijd van stolecrs aan boord v;m
schepen; het geneeskundig onderzoek van
kinder©a en jongelieden aan boord van
schenenliet recht van vexeenigiag der
1 and ho u wa r beider s ongevallen verzokc-
riug der land bouwarbeidersgelrruik va a
kinderen in de:ii landbouw en een v»-oke-
iijksehen ruskla.g ia do nijverheid. Daar
nevens aanbcvcliageii ten aanzien van een
wokolijkscheu rustdag in ue-n handelhet
landbouwonderwijs; d© werklooslickl iu
den landbouwde sociale verzekeringen
«andere dan de ongevallenverzekeringdon
uacht oiil>eid van vrouwen den nachtar-
bcid van kinderenarbeid van iTouwen
in dc i/©rieden voor on na baar bevalling
en voorwaarden betreffende hc-t nachiver
blijf der arbeiders in den landbouw. Bc-
de.nkt men voorts, dat een drietal niet on-
belauprijlve ros olu talies zijn aangeno
men. die betrekking hebben cp de verdee-
lin-g der grondstoffen, de werkloos
heid in het algemeen cn een we
ke! ijkschen rusttijd van 3G nar, dan mcr-t
toegegeven worden, dat. de conferentie,
niet het minst cLn-nlc zij de verstandige cn
geduldige leiding va-n. Lorei Burn ham,
©enig succes te boeken heeft. Een succes,
dat, juist omdat het minder gevraag»!
heeft cn minder ge-nomen heeft, wel eens
van duurzamer an rd «oa kunnen blijkoa
dan het sc-hijnsuoccs van do twee voor
gaande conferenties
(Blot volgt).
STADSNIEUWS.
CEf/5EENTE-B£GROCTlNÜ.
Alyeinesne Seschouwinsen.
IV.
iniging en Financieel o
Teesland.
instemming namen wij kennis van de
meDwainen, toon dc oude Pool bediend
werd, ra aar we hebben die menschcn uiet
gesproken".
„En wanneer dacht, u Mcder te verdek
ken?" veocg tlo ambtenaar.
Jac haalde de schouders op.
„Mijn meester is tamelijk grillig", zci-
dc he en wendde zich toen tot Addison;
„Hij vraagt wanneer wij heengaan?"
Addison haaide ook dc schouders op.
„Mijn meester weet het nog uiet. Ver
lang! u nog meer tc weten?"
„Nce-n, dank u, voor het ©ogenblik niet."
„Hebben onze inlichting© ti tevreden ge—
s Leid
De ambtenaar haaide op zijn beurt de
schouders op.
„Wal zal ik daarvan zeggen, als alles
waar is, wat ge zegt, maar dal kan ook
•niet het geval zijn. In ieder geval wacht
ik nadere instructies af".
„Wat bedoeit ge?" z
..lk heb de opdracht gekregen uw gan
gen na tc gaan, u een verhoor ar te ne
men, passen na te zien, enz. En bij het
minste, dat verdacht scheen, moest ik u
beiden arresteeren. Daar vind ik echter
geen vrijheid loc op het ©ogenblik en
daarom wacht ik nader af'.
„Wc zijn dus vrij".
„Ja voorloopig althans, inaar ik ste! u
tot zoolang onder bewaking".
„Wo moeten met andere woorden hier
blijven".
..O m'n waarde heer. Do Engelsthen zul
len toch 's nachts ©ok wel slapen. En als
u morgen uitgaan wilt, wel dan zal ccn
gendarme u volgou, dal is alles".
„Mooi", zei Jee en hij vertelde hot Ad-
dison, wiens gelaat echter niet zoo vrien-
ONS HOEKJE
OVER
OPVOEDING.
EEN DROOM.
Oom Jan -hield veel van kiudcren. Niet al
leen zijn eigen kinderen ,,'n ïicf stel" zoe.ols hij
gewoon was lo zeggen, maar al wat kind waa
had zijn belangstelling. En een kind in nood?.^
Hij moest bard werken om do mondon tevxö-»
den le stellen, may toen by boorde wat cr ge
loden werd door vele buitenlandsehe klein en,
dacht bij: „zou ik arrnoo lijden om een mond-
jo meer?"en bij nam cr eon hij zich. Toch
was bij «iet flauw cn sentimenteel. Zyn liefdo
wan sterk. Ilij kon streng zijn doch het was
dc liefde voor bei ware heil der kleinen, die
maakte dat zijn gestrengheid geen hardheid
werd. Men behoefde nooit to vrcozen, dat
Oom Jun zyn kinderen zou bederven. Hij wist
hoever li ij gaan kon, hij kon do buitengewoon
gor-d den eersten plicht van een opvoeder: zeli-
bebeorscbing in alios.
Oom J.an had eon droom! Hij klopte aan do
hemeldeur cn Petrus, d'.- trouwe slcutcldrager,
stond licm welwillend to woerd. Het oordeel
r.am een aanvangt Oom Jan z«ig, dat zijn 1ê-
verishook werd ©pongedagt-n en.men begoa
adel bij do eerste bladzijde. Hé! docht onza
gedaagde, „wat is dat vriend?".O. L. Heer,
die „harten en nieren doorgrondt", zag zijn
gedachte. „Wij beginnen eerst maar bij bot
latere leven'', zeidc do Rechter; „bij 't onder
zoek van bet latere leven van vele gehuwden
blijkt een onderzoek van lraa vroegere leven
dikwyls onncoddg: wie in de opvoeding zijner
kinderen nalatig is gc-wecst, heeft van God geen
vergiffenis te verwachten" bob ik u cons door
mijn dienaar Jc»a Chrj'-sostomus laten zeg
gen".... Het werd oom .Tan bang om het hart
maar toch rond hij vclo redenen <>m op dat
punt gerust tc wezen. Goddank! het gelaat vaa
den Rechter vertoonde tevreden trc-kken: „gy
hebt uw best gedaan Toer uw tin deren gij
licht hen naar Viel cn lichaam goed verzorgdt
Gij, goede cn getrouwe dienstknecht, ga binneaz
in de vreugde ivsts Hoeren!" „wie andere®
tot de gerccbliglicid brengt, bedekt oen menigt©
zonden.".
Een ander kwam voor den Rechter. Een ra
der vau 7 kinderen. Veel had hij gearbeid,
goede poaiiio in do maatschappij bad bij bun.
bezorgd.... toch ccn vorocrdeeler.d vonnLvol
airengbeld: „wat baat bet den menseb de go-
bee! e wereld te winnen, zoo hy schade lijdt
aan zijne ziel? Wat hebt gij uw kinderen ge
leerd te gevea «aan God. omdat bot Godes is?"
Een moeder van twee, zegge twee kindereiu
Haar levensboek word niet eens opengeslagen.
Gaat weg van mij, ellendeling. Ik bad u ioeer-
dere kinderen wilte-n toevertrouwen, maar gij
licht niet gt-.vüd. Waar zijn mija schatten, die
ik u Ier leen wilde schenken?....
Een vader werd nog zonder vorm van pro
ces veroordeeld, omdat bij door drinken
niet eens „le veel"! zijn gezin bestolen h-aï
cn zijn kinderen dc-n zelfden weg doer zijn
voorbeeld had opgejaagd. Een vader kreeg
de eeuwig© verv!coking, omdat hij las on liet
Ic-zca: „nu ja, jo nroct cok overal tegen kun
nen tegenwoordig?*'."..
Neg een: 'n moedor, die vc-el niïging. vc-al
vriendinnen bezocht en ontving; trouwe be-
zcekstor van theater cn schouwburg Zij las
liever *n reman dan *i hart van baar kinde
ren. Op partij cn bij vermaak gevoelde zij zich
beier fhuis dan in de kinderkamer of bij Tiet
ziekbed barer kleinen. Bij hare vermaken had!
zij 't liefst haar echtgenoot niet bij zich...»
De Rechter sloeg haar levensboek dicht ca
veiwec-t haar dat zij door zuik een leven d©
schuld droeg van dc ongodsdienstigheid hirer
iiudoren, van het mislukken van Gods piaa-
tïcn niet dc baai- toevertrouwde, ter leen gage
ren schallen.
Een huivering v,in afschuw hoving Osm Jan
en hij was uakier.
Oom Jan kooit ve«ei onder de menschcn...
en hij denkt dan veel aan zijn droom....
G. P. J. v. A BURG, pr.
Hs gerold Voorbout.
ir.t-dedeeling, dal in ello afdctlingf-n gewezen
werd op de noodzakelijkheid, om zooveel mo
gelijk tot bezuiniging en verlaging der belas
tingen tc geraken. Gok -ons College kcunt hei
voor, dat met hel oog cp den si te-hl c-n finaa-
cioclen toestand c-a dc boogo helastirigen hot
bolcacbUu der euiuigbvid moor d-an ooit e<-bo-
<U-n is c-n alle nir-t strikt Bor-dzakeHike uit-
«agaaB3^|
tlcnjic blond, dat men daaruit besluiten
zou, dat hij dit alles ook mooi vond. Maae
Jao voeg do ucm tee:
„Maak j© niet driftig, het dient ucrgeaa
toe'.
Dc Russische ambtenaar verliet met da
twee gendarmen, die met hem naar bin
nen gegaan waren, de kamer ca een cor-
rroten groet.
„Nu. nu", zei Jac, „na alles wat ik van
Ruesischo ambtenaren gehoord heh. is
deze van een bijzonder wellevende soort.
Of, cn dat lijkt m-e veel waarschijnlijker,
hij is niet bijzónder zeker van zijn zaak,
Wo zullen dus maar kalm afwachten"
„Kalm afwachten?" riep Addison, .hoe
kunt go zoo iels meencn, het spreekt. \an
zelf, dal we zoo spoedig naar Dimitri te
rug uwe ten."
„Met een gendarme op ouzo hielen.?.
Lijkt..u dat zoo wenscliclijk?"
„Neen, naluuiiijk niet-, maar...."
„Ik heb het er juist op aangelegd, daft
wij daar zoo vlug mogelijk wegkwamen.
Veronderstel, dat zij daar ccn ïmiszoekiQg
hadden gehouden. Neen, Audison, wij mo
gen niets doen om de opmerkzaamheid vart
de politic te trekken <zp het liuis van on
zen zieken vriend. Hem zouden ze niet
veel meer kunnen deren, maar vergeet
niet, dat de schat cr ligt cn heel weinig
verborgen en dat juffrouw Do Saintango
er vertoeft".
„Ja juisL", zei Addison, „zij moet ge
waarschuwd worden".
„Dat is iets anders» Maar dat moet dan.
toch zoo gebeuren, dat wij haar niet daar
door juist in moeilijkheden brengen.Maap
misschien is het beter, dat wo eerst rus
tig gaan slapen en morgen verder zien".
