1 Utah burnt'
Tweede Blad.
Zaterdag 8 October 1821
lignare me Laudare Te...*)
II.
Dogmatisch beschouwd komt deze „Ware
lodsvrucht'' of „Liefdeslavernij van Jezus
Maria" 'hierop neerde menseh is be-
Ijnid en verheven tot een bovcnnatuurlijiK
jjeleinde, 11.I. God in Christus hier op
jjjo bovennatuurlijk verheerlijken en
[cm zalig 'bezitten in den hemel. Dit
locciuiaiuurlijk leven 'gaat hot natuurlijk
eten en vermogen en werken- van den
casch volstrekt, te boven. De mensch, zijn
jluur, zijn verstand en wil en al zijn
[tamelijke en geestelijk kunnen, a.l zijn
nichten, plannen en werken hebben des
invulling en hef kracht no o dig der Godde-
jb genade, om iets to vermogen dn de
dier hovennatuurlijke bestemming. Op
oogenblik zijn wij afhankelijk van den
vloetï der genade om bovennatuurlijk te
joficji zijn en handelen. De mensch
Jus ook voortdurend afhankelijk van
die de. genade aanbrengen n.l.
de H. Drievuldigheid, als van
eerste oorzaak der genade, v.an Jezus
h rist us als van ido verdienende en
tfkeade oorzaak der genade, van Maria
s van de algemeen© Middelares der ge
ide. Het gaat er dus cm bewust die
jeheeie afhankelijkheid te erkennen:
is de acte van toewijding als liefdes laai
a Jezus door Maria. Het gaat er verder
die erkende afhankelijkheid in ons
n practisch om te zetten in daden, op-
alls in ons volledig naar-, Jezus' geest
Jezus' kracht door en in Maria strekke
t de glorie der Allerheiligste Drieéén-
id: dit is het toepassen van de „inwen-
je oefeningen" der „Ware Godsvrucht",
ur Maria de glorie Gods het. beste kent
beoogt, zullen wij ons leven voor God
st meer dienstbaar kunnen maken dan
[ffl wat wij hebben, zijn en kunnen, aan
enden volgens Maria's wil, aan wie
>ns geheel bewust, zonder voorbehoud,
feee-1 overgeven. Hoe zullen wij hóóger
[fen cms leven dan wanneer Maria- het
idt en vormt? Waar worden onze goede
lien God aangenamer dan in de handen
n Maria, die ze hem opdraagt? Waar
wij beter bewaard met al ons hebben
:ijn dan bij Haar, die me.t ons Gods
ogste glorie en ons eigen grootste geluk
jtreeft. Welk een verheven leven voor
ui, vruchtbaar en veilig, wordt een leven
fens de „Ware Godsvrucht',
leze Mariale, genadeleer van den
igen de Mon-tfort heeft tot leuze en
fd'begimsel„God alleen, God in al-
Christus Alpha en Omega, begin en
■punt, beginsel en doel van al ons
Ten, van geheel ons leven, belijdenis
afhankelijkheid, offer van ons zelt,
n naar God, trachten gelijkvormig
rorden aan het Beeld Zijns Zooais"
laar het hoofdkenmerk van deze leer
hare toepassing op a.l onze levens uiton-
„Een leven voor God in Christus
volgens den 'besten en veilig-
d, den geheel zekeren wegMaria, Moe-
en Middelaresen daarom alles
in door Maria: d. w. z. naar Maria's
icht naar haar geestzoo wordt alles
de volmaakste en ordelijkste wij-ze in
j' geest verricht. Alles doen met
»ria,: d. w. z. „volgt haar' na in alles
bij iedere handeling" (Grign. de Monitf.)
a navolgen door met Maria te leven
Jezus navolgen in een meer voor ons
igeoden vorm. Alles doen voor
tria. Door de genade en de glorie loe
it er zulk een i»nige vereenigimg tus-
en Maria ©n Jezus datalles voor
na doen hetzelfde is alsalles zoo vol-
dt mogelijk voor Jezus doen. Alles
fain Maria. Dit is het moeilijkste en
b het vruchtbaarste element van de
atfortaansche leer. Hier wordt ook zijn
het meest- becritiekt omdat zij. in dit
i het minst begrepen wordt. Hiervoor
kn wij de dogmatische diepte van
„inwendige oefening" .peilen
doelt op de physische bovennatuur-
bet.rekkin.gen!, waardoor wij in Ohris-
mystiek lichaam onderling door de
uie verlxvnd'en. zijn. Dio genadebetrek
kingen zijn 'werkelijk, physieeh en verbin
den ons onderling. Zij brengen een phy-
sische vereeniging tot stand van onze zie
len inp.t elkander en van elke ziel met
Jezus Christus. Maria is dus ook een lid
van dat, ons, mystiek lichaamwij zijn dus
met haar door genadebetrekkingen ver
bonden, doch niet zooals met dc andere
Heiligen maar zooals onze betrekking tot
Jezus Christus is als die van lidmaat tot
hoofd, zoo is onze betrekking tot Maria
in dat mystiek tóchaaui als die van lidmaat
tot hals; onze v«reenaging met Maria is
dus zoer innig, cxnria,t Jezus Christus juist,
in die vereenigiimg ons zijn genadeleven
toevoert en vermeerdert, daar van het
hoofd door de,n hals van het mystiek
lichaam hot genadeleven, de bovennatuur
lijke kracht, het bovennatuurlijk licht toe
komt aan de ledematen. Wij zijn dus met
Maria, vereenagt els met een lid van het
mystieke Christus-Lichaam dat tevens de
genade-middelares is in dat lichaam. Zij
leeft niet alleen met ons van dat genade
leven, maar door haar, in de ver ©©na
ging met haar wordt dus het genade
leven toegevoegd, versterkt. Dit is dus
echt in Maria d. w. z. in de veree.niiging
niet haar „putten uit de bronnen des Zalig
makers"
Rechtens en noodzakelijk, volgens de
door God gewilde heilsorde zijn wij dus in
de bovennatuurlijke orde in sllca af
hankelijk van Christus on Maria. De,
•naar onze .overtuiging streng .bewezen, leer
van Maria's Middelaarschap„geen ge
nade dan door Maria" sleept met ziek me
de de practisch© gevolgtrekking„dus ook
geen medewerking met de genade dan in
afhankelijkheid van Maria-." Als wij een
maal weten, dat God niets voor ons doet
dan voor en in Maria, is het dan niet de
redelijkeste dienst van God, dat wij den
zelfden weg volgen in het beantwoorden
aan de genade?.
De zalige Grignion de Montfoomt zeide
het op zijn© wijze: „Door Maria, is Jezus
in de wereld gekomen, door Blaar ook
moet hij aldaar rogeeren"
Het is een variant op het bekende Ber-
narduswoord„laten wij zorgen door Ma
ria op te gaan tot Christus, die door Haar
afgedaald is tot ons".
Willens of niet, wij zijn afhankelijk van
Jezus Christus door Maria; wij zijn Zijn
slavenWelnu, laten wij dan gaarne
en bewust, laten wij liefde-slaven zijn.
Verliezen wij echter niet uit het oog dat
deze Montfortaansche weg naar God, hoe
wel in beginsel de noodzakelijke, in de. al-
gekcolc toepassing een weg is van vol
maaktheid, waartoe niemand absoluut ver
plicht. is. Den weg moeten wij bew>amde-
len, doch de wijze, waarop de Montfort
door de „Inwendige Oefeningen" oms dat
leert, is de volmaakste, de veiligste, de heer
lijkste
Z.E. Kardinaal van Rossum schreef over
de „Ware Godsvrucht"„De Ware Gods
vrucht tot Maria, in. het boek van den
Zaligen Grigionde Monhfort aangeprezen,
lis niet anders dan de volmaakt© verlooche
ning van zichzelf, de, volledige opoffering
van al het aards eh© en vervolgens de in
nigste vereeniging met God, in wezen en
werken bereikt langs dan korsten en
zekers te,n weg, die Jezus en Maria is.
Daarom zal hij, die de-ware Godsvrucht
gestadig ©n trouw beoefent zeker tot het
toppunt komen der Christelijke volmaakt
heid ad. tot de innigste vereeniging met
God"
(Wordt vervolgd.)
„Sta mij toe U t© loven."
G. P. J. v. d. BURG, pr.
Hageve'd, Voorhout.
Uit de Pers.
DE „NEUTRALE"
VOLKSUNIVERSITEIT.
De. Volksuniversiteit te 's-Gravenhage
heeft een leergang ingericht over „De Vrij
metselarij alsreligieus ethisch en maat
schappelijk verschijnsel".
Deze leergang is geheel bezet en de
leider, ds. Jirnod is bereid een tweeden
leergang te geven.
Loge en Volksuniversiteit, de roem
ruchte „neutrale", gaan in* nauw verband
Méér dan eens is daarop gewezen.
In het Dagbl. v. Noordb r ab. le
zen. we nu het volgende:
„lil het Haagische geval zit daai ook
niets merkwaardigs,, of 'het ,moet zijn dat
•daar eeai leergang wordt gegeven in iets,
waarvan de nief-Io gamannen onkundig
werden gehouden, en. waarvan meer dan de
helft der in de Loge ingewijden zelf de
war© beteekenis nooit 'te weten komen. Dat
immers is slechts voor eenige weinigen
weggelegd.
Toch spreekt ds. Junod over de vrijmet
selarij als „religieus ethisch en maatschap
pelijk verschijnsel."
Het religieus verschijnsel is weinig an
ders dan dat in het geheim vergaderd
wordt, in geheimzinnige logegebouwen,
waar in het geheim wordt heen geslopen en
waarbij onder dure beloften, geheimhou
ding wordt geëisoht over alles wat in de
Loges wordt verhandeld.
Ook ds. Junod zal daarover wel gee>n
boekje open doen, zoodat de toehoorders
bij die. leergangen niet veel wijzer zullen
worden.
Wel zullen zij' over de Loge gedachten te
hoeren krijgen, welke zonder twijfel als pro
pagandistische kracht zullen moeten wer
ken.
In de „N.RjGrt." van 24 Juni 1917 schroef
een zekere A. E. F. Junod over het jubi
leum der Vrijmetselarij. Wij zullen ©r wel
niet heel ver af zijn als wij meenen dat
deze dezelfde is als de Volksuniversiteit-
leader in kwestie.
Hoo liet zij, in dat artikel wordt door
A. E. F. Junod een soort oorlogsverklaring
•tot Romo gericht. Als Rome de vrijmetse
larij voorbijziet, zoo zegt hij, dan rekent
•het buiten den waard. „Dat zal blijken,
vroeg of laat. Haar vrienden zeggen het
welbewust."
Nu kan het noodt kwaad, te w;eten wat
men aan den vijand, de Loge beschouwt
Rome als haar ergsten vijand heeft, ook
al behoeft een Junod niet nog eens te ver
klaren, dat de Vrijmetselarij Rome zal la
ten voelen dat zij' nog steeds bestaat.
Misschien ook za-1 het in Den Haag bij
de leergangen der Volksuniversiteit wei
eens zoo ronduit worden gezegd.
„Een maatschapelijk verschijnsel" echter 1
is liet, dart. op een neutrale Volksuniversi
teit op een wijze als wordt aangekon
digd, over de Vrijmetselarij als religieus
en ethisch verschijnsel zal worden gespro
ken.
D© kennis daarvan hangt in de lucht en
wordt opzettelijkzwevende gehouden.
Toch worden de mensehen tot luisteren
genoopt, tot luisteren naar iets dat niet ge
controleerd kan worden."
Het iteekent weer eens het gevaarlijk
karakter der neutrale Volksuniversiteit.
DE DEMOCRATISCHE PARTIJ.
Naar aanleiding van de oprichting der
bovengenoemd© nieuwe partij 'begint Het
Vaderland een beschouwing aldus
„Wat wij verwacht had-den is gebeurd
Prof. Heeres heeft geen kamp gegeven, en
in Leiden, de stad, die hem in 1913 naar
de Tweede Kamer afvaardigde, ds een De
mocratische Kies vereeniging opgericht om
te geraken, althans mede te werken -tot de
oprichting van een nie.uwe partij met het
.program der L. U„ zooals dit is aangevuld
met het Novembermanifest van 1918 als
beginselprogram. Men zal bij de stichting
van deze nieuwe partij goed. doen twee ele
menten t© onderscheiden, te weten de per
soonlijke grieven van Prof. Heeres en zijn
verschil in politieke richting met den Vrij
heidsbond. Die persooailijke .grieven zijn in
de eerste, plaats zijne 'niet-herzie.ning tot lid
van de Tweede Kamer in 1918. Deze slechts
half persoonlijke maa-r ook zeker zakelijke
grief is alleszins billijk. De voorzitter van
de L. U. moest toch deel uitmaken van de
Tweed© Kamer, wilde hij genoegzaam op
de hoo-gte blijven van de politiek, om lei
ding te geven aan de partij. Zoo is het on
der Borgesius en Fock ge.gaam, en Heeres
was in de eenmaal als juist bevonden lijn,
toen hij zich alleen voor het in. 1917 zeer
weinig benijdbar© voorzitterschap beschik
baar stelde, mits men hem een Kamerzetel
verzekerde. Dat hij voor zichzelven ook
prijs stelde op het 'behoud van zijn zetel in
de Tweede Kamer doet hierbij niets ter
zake. Maar hij is in 1918 gefopt. Altijd
goed van vertrouwen, zooals een absoluut
eerlijk man als hij moest wezen, heeft hij,
hoewel gewaarschuwd, juist daar vertrou
wen geschonken waar juist de allergrootste
voorzichtigheid was geboden, on het ge
volg is geweest dat de Hx. Heeres eene
plaats op de lijst gekregen heeft, die. niet
.de minste zekerheid gaf voor zijine herkie
zing tot lid van de Tweede Kamer. Maar 't
is een niet zoo .geringe fout, dat hij zich
me.t die plaats heeft -tevreden gesteld. Een
fout, die uit zeer lofwaardige karakter
eigenschappen voortkwam, in de eerste
plaats uit schroom con zich naar voren1 te
dringen, maar de fout blijft daarom zeer
groot. Heeres had, bij de definitieve vast
stelling van de lijsten, de L. U. moeten zet
ten vóór de .keuze Of gij zet mij in één
der kieskringen No. 1 op de lijst of ik treed
af .als voorzitterhet -ging toch niet om den
persoon van den Hr. Heeres, maar om de
positie vaai den voorzitter der p.artij; die
positie werd feitelijk op den dag dat Hee
res ophield deel uit te maken van de. Twee
de Kamer, onhoudbaar. In dit licht zal
men alles .hebben te bezien wat er met
Heeres vorder als voorzitter van de L'. U.
gebeurd is.
Tweede grief van den Hr. Heeres is, dat
hot hoofdbestuur van de Liberale Unie, te
gen de uitgedrukte, bedoeling van het be
sluit harer jaarvergadering van 8 Mei 1920
in, overleg over .program en fusie heeft ge
pleegd met de hoofdbesturen van den Eco-
momaschen Band en. van de Vrije Liberalen,
wat juist in. bedoelde vergadering was bui
tengesloten. En die grief is te ©r.ger, omda.t
hij juist, nadat hij reeds als voorzitter had
bedankt, het praesidium nog eens op zich
nam onder voorwaarde, dat er geen aan
sluiting zou geschieden met bovengenoem
de partijen."
Deze laartstebeweriug noemt hot „Vad."
een „afschuwelijk misverstand".
Verder betoogt het blad, dat de nieuwe
partij niets zal uithalen. En het artikel
besluit
„Dit artikel bedoelt niet ©ene verdediging
van den Vrijheidsbond, waarin ook niet al
les naar onzen zin gaat, maar bedoelt te
zijn eene. waarschuwing aan den man die
alle reden van beklag heeft over de L. U.,
waaraan hij. in den, moeilijkst en. tijd van
haar bestaan onschatbare diensten heeft
bewezen, en die hem met groote ondank
baarheid heeft bejegend. Moge het als zoo
danig worden opgevat, en de moeite der
overweging waard bevonden."
Uit Wassenaar.
M. de R.,
De koffie, was klaar en 'k bad juist mijn
laatsten aardappel geschild, toen mijn
vrouw en dochters binnenkwamen -uit de
vergadering van den Vro u wen bond. De
Heintjes sliepen a*ustag en om me niet te
vervelen had ik me op die manier verdien
stelijk 'gemaakt.. Het was anders een. ge
schikte avond om m© te ontwikkelen.
Zoo geheel alleen kan ©en mensch zich
nog eens in d© krant „verzepen". Het
ongeluk wilde echter, dat er dien avond
weinig ongelukken waren, en ik meende,
da.t ik me door koffie te zetten en patatten-
jassen ook verdienstelijk maakte voor- de
sociale actie.
„En?" riep .ik welgemoed tegen mijn
vrouw, die zich voor 't eerst had laten
overhalen door haar dochters om de ver
gadering van den Bond bij. te wonen. „Heb
je er spijt van dat je nou eens geweest
beni"
Ik zag eigenlijk wel aan d'r gezicht
„Da's eens, maar nooit weer„Nou", zei
de oudste „moeder 'heeft 't .slecht getrof
fen. 't Was ma air stemmen, stemmen tot in
't onednidigo. Je werdt er (naar van."
„W.as 't een periodieke verkiezing?" vroeg
ik op mijn beurt. Ik was blij, dat ik dat
woord periodiek eens gebruiken kon.
Indertijd heb ilc me wèt geëxerceerd om
dat woord goed te kunnen zeggen, want ik
bad altijd in de. ga,ten, dat er gegdcheld
werd, als er een op 't werk over „piredie-
ke" verkiezingen begon.
„Weineen" zei .nummer twee, maar een
tijd geleden bad de. voorzitster bedankt en
toen is een ander gekozen, die ©r eigenlijk
wel geschikt voor was maar die 't niet kon
aannemen, omdat de zorg voor 't huishou
den 't. niet -toeliet."
„Da's heel verstandig" viel mijn vrouw in
de reden, ,,'t Zijn allemaal mooie dingen,
maar huishoudeai moet er niet ander lij
den. Als jij ze nou niet geschild had, had
ik er mor geno oh tend geen reed mee gewe
ten."
„Er zitten verstandig© vrouwen in den
Vrouwenbond" merkte ik op.
,.En ja" ging mijn dochter voort, „ik ge
loof eigenlijk, dat 't een beetje hokte, want
.toen er één bedankt had, was de» voorzit
ster al -gauw aangewezen."
„En wat e©n gebabbel over die naai
school'", zei mijn vrouw. „Dat ding is zoo
maar in eens opgeruimd en ze kunnen
'lang praten, maar daarmee hebben w.e nog
geen andere, 't Is anders zonde en jammer,
Jaais leerde er wat go.ed- Jans kan al aar
dig wat voor me uit den weg ruimen en
idat niet alleen maar een w.ouw moet toch
i wat kunnen, els z© in'd'r hulshondeci zifc,
In een dienst leer en ze wel werken maar
een vrouw moet meer kunnen, dan vegen
en boenen. Hoe hadden wij 't moeten ran
ken, als ik alles ©ens had moeten laten
doen
U vindt 't zeker wel goed, M. de Redac
teur, dat ik de sluis maar sluit. Als de
vrouwen bier over de naaischool begin
nen, dan is er geen eind aan. Een gevolg
van die vergadering is, dat e-r hard ge
werkt wordt om weer zoo'n inrichting te
krijgen, d.w.z. het bestuur is in actie. Vol
houden maar
Over de tram is maar een Hein© twintig
jaar gepraat eai die zal er ook wel komen,
„Zeg vader", zei de oudste „w© krijgen
van den winter een ontwikkelingscursus.
Op de vergadering zeiden ze, dat de vrou
wen zou weinig van 't kiesrecht weten en
dat zal ons nu eens worden .uitgelegd."
Nu was t mijn beur.t. „Wat zeg je daar?
Zullen ze de politiek in de,n Vrouwenbond'
halen? Verbeeldt je, als je bij ons in den
Volksbond of in de afdeeding en over zoo
iets begint, dan is 't altijdIn sociale
vereenigdingen mag nie:t over politiek ge
sproken worden. Die hoort thuis in de
kiesvereeniging en nou zullen ze bij jelui.....
Zeg, is .d© Vrouwenbond een sociale of een
politieke vereeniging? Bij ons niet en bij
jelui welNeen
„Mensch, schei uit, riep mijn vrouw. Nu
zouden we waarachtig nog ruzie in huis
•krijgen om die veree.nigingem. Anna, schenk
eens in."
M. do R., Zoo gauw er een verga
dering Van de kies vereeniging .geweest is
zal ik U weer schrijven.
Uw dw. dn.
P. v. d. Z.
STADSNIEUWS.
GEMEENTERAAD.
Hier volgen de nog niet vermelde voorstel
en van B. en W. voor de Raadsvergadering
an a. s. Maandag.
Verhocging der jaarlijksche toelagen aan
Wijkvereeniginoen.
B. en "W. stellen voor de jaarfijksche sub-»
srdies aan de wijkvereenigiDgen te vorhoogen
van 750 op 1500 gld. op voorwaarde:
a. dat d'e veTeenigingen voor wijkverpleging
het reinigen van personen, die van gemeen
tewege voor ddl doel naar haar worden ver-
w ..en, op zich nemen;
b. dat de vereenSgingen voor wijkverpleging
hare hulp verleenen bij onderzoek van kinde
ren, die eventueel uit de gemeente naar bui
ten wOrden gez inden en van krad'eron, die tij
delijk in deze gemeente verblijf komen hou
den;
en vertier on/dier de gebruikelijke voorwaar
den, aan subsidieverfeeningen .verbonden."
Herfstvacantie.
B. en W. stehon den raad voor, een herfst
vacantie in te voeren voor het gymnasium, de
H. B. Scholen en de kweekschool voor onder-
wijzere en onderwijzeressen, welke vacantic zal
omvatten den Zaterdag van de week, waarin
de 1ste November valt, en den Maandag en
Dins'dag d. a. v. Zij wenscbon die vier dagen
niet van de overige vacanrtiedagen te korten.
In October van het vorige jaar was een
voorstel lot invoering van eau 'herfstvacantie
van dé agenda afgevoerd. B. en W. hebben
mi over deze zaak het advies ingewonnen van
het college van curatoren, van het gymnasium,
de commissie van toezicht op 'het middelbaar
onderwijs en dte. directeur van de kweek
school, en: zidh met dezer advies vereeuigd. De
directeur van de kweekschool wilde de herfst
vacantie op een.week bepaald zien.
Gratificatie aan een lecraar' der Kweek
school voor Onderwijzers(cssen).
Op grond van billijkbeidsoverwegkigaa go-
ven B. en W. den Raad in overweging om te
beoluiten aan den heer A. 0. G. de Thouare,
leer&ar aan de gom een lelijke Kweek
school voor Onderwijzers on .Onderwijzeressen,
een gratificatie voor ear.s toe te kennen van
125, voor de waarneming van het Directoraat
dier school over het LijdVak ivan 5 Maart tol en
met 30 April 1921, gedurende welken tijd do
•directeur d'oor ongesteldheid verhinderd was.
Het Rijk vergoedt 'daarvoor 43.56.
Afwijzing verzoek R. K. Bouwvakarbeiders.
In een adres verzocht het bestuur van de
af dealing Leiden van den Ned. R K. Bouw-
vakarboiderslbond „St.-Joseph", om d'e uitge
trokken werklooze leden vatï dezen' bondi voor
steun krachtons de bijzondere gemeentelijke
steunregeling in aanmerking te brengen.
De leden van dezen Bond hebben regie-
FEUILLETON
schot op het spook
IISPKONKELIJKE DETECTIVE-ROMAN
door
WILLIAM HOLT.
(Nadruk verboden).
toch greep 'bij 's avonds wel >gTetig naar
dagblad, want hij wilde weten, wat dit
yan zeggen zou. En hij las;
AL GEHEIMZINNIGER.
zaak van denl moord op de vrouw
•kul Rus DLmitri wordt al geheimzin-
lp. De moordenaar of een van z'n tra-
Ql«n schijnt de ontstellende vermetel-
'1 gehad te hebben in het huis, waar de
"laad gepleegd werd, terug te komen,
heeft dit gedaan ondanks het feit, dat
huis bewaakt werd, en allen tijd ge-
om heel het huisraad in wanorde te
ia?crt Blijkbaar heeft de man alles
fóocht op zoek óf naar kostbaarheden,
!li) torbergen waande, óf naaT gewich-
documenten misschien voor heon van
waarde. Men vermoedt met it ij
zekerheid, dat dit laatste het geval
jtQ vraagt zich af hoe zulk een stout
lemen mogelijk kon zijn.
seliulduge is op bijzonder handige
te werk gegaan en' hoeft gebruik ge-
van de verregaande onnodzelheid
en ou.l hoertje, die zich de ongeloo-
Me dingen liet wijsmaken ©nj zicli,
misschien onder den; invloed van te veel
grocjes, verbroederde met een gemeenen
Jbandiet",
To©n Addison lot zoover gekomen was,
dacht hiij een beroerte te krijgen) van er
gernis. Hij sprong op, hij kneep de cou
rant tot een prop samen en wierp die in
een hoek van de kamer.
„Het is een! schandaal, riep hij, de kamer
"op ent neer loopend, „dat hier die ellendi
ge persmuskieten vrijheid hebben hun gif
tige steken toe 'te brengén. Zoo'n elendige
courantenschrijver maakt ine voor de ge-
lieele wereld te schande. De menschen moe
ten meeneni, dat ik dronken geweest ben,
dat. ik driekwart idioot ben."
(Rij was in heftige woede, maar eindig
de toch met de weggegooide courant weer
op te rapen om het relaas verder te lezenj.
Daarin werd dan, tamelijk wel in over
eenstemming met de waarheid, verteld,
hoe Addison, door een persoon, die zich
Jac. Purdy noemde, om den tuin geleid'was
en wat zich op de kamer van Addison had
afgespeeld. Het geheele verhaal was in ta
melijk humoristischen toon gesteld en Ad
dison had er geheel de rol in van een on-
noozelen hals, terwijl het gedrag van den
agent ook becritiseerd wend.
Natuurlijk werd in het verhaal onder
steld, nat Jac. Purdy, die zoo handig tich
geloond had, de man was, die. daarna het
huis waar de moord gepleegd werd, onder
steboven gehaald had.
Wij weten, dat. dit niet waar was, maar
bij haar onderzoek had de justilio niets
gevonden, dat. er op wees, dat. nog iemand
anders dan Purdy in liet huis binnen
gedrongen zou zijn.
'Begrijpelijkerwijs stelde de justitie er
boegen prijs op, dienj Purdy in handen te
krijgen, eni dus werd overall zijn signale
ment verspreid, terwijl de knapste detec
tives van de geheime Londeulsche politie
zioh aan het werk zetten om klaarheid Ie
brengen in 'de-ze geheimzinnige zaak!
En de cenige, die hen dadelijk wellicht
op het goede spoor zou kunnen brengen,
de man van de vermoorde vrouw, zelf
zwaar gewond, weigerde t© spreken.
Natuurlijk hielden de bladen zich noor
dagenllang met den moord bezig, wat ook
mijnheer Addison ondervond want hij
pntving verscheiden bezoeken) van repor
ters, die graag een mooi stukje in de cou
rant schreven. Maar die stukjes strekten
moor tot. genoegen der lezers, dan tot ver
maak van Addison, die in deze dagen aan
alle courantengeschrijf een ontzaglijken
hekel kreeg. Bovendien zag hij met groot
wantrouwen ieder aan, dien hij niet kende
en die zich aan hem opdringen wilde. Naar
de club durfde hij 'savonds niet te gaan,
hij meenlde dat hij geducht gesard zou
worden en hij vreesde ook wel, dat hij
weer ontmoetingen hebben zou met Jac.
Purdy, den moordenaar. Want het stond
bij Addison als een paal boven water, dat
Purdy de moordenaar was eni hij had een
bang voorgevoel, dat hij Purdy nog niet
voor het. laatst gezien had.
Spoedig zou blijken', hoe «juist dit voor
gevoel geweest was.
HOOFDSTUK II.
Precies een week na het avontuur ont
ving Addison bezoek van een jonge dame.
Het was zijn nicht., z'p zusters dochter,
een zeer opgewekt eru vroolijk meisje.
Haar bezoeken, die geregeld twee of drie
maal in het jaar plaats hadden, .waren
Adidison meestal welkom. Trouwens zij
bleef maar heel kort, want in den regel
kwam zij niet terwille van haar oom naar
Londen, doch logeerde zij bij eeni vriendin.
Maar znj zocht toch altijd oom Addison op.
En deze mocht het vroolijke meisje wel.
Zij was de eeniige dochter van zijn zuster.
Z'n zuster was lange jaren a'l getrouwd
met den rentmeester van een groot Iand'-
goed, dat een paar uur sporens van Lon-
dert lag. En Lyde, zoo heette Addison's
zwager, die in de bladen gelezen had, hoe
de broer van z'n vrouw in een onaange
name zaak betrokken was, had z'n dochter
opgedragen hem uit te noodiger} eenige
weken naar buiten te komen.
Toen Addison dit van zijn nichtje ver
nam had hij er wel ooren naar.
„Hm", zeide bij, „ik zou wel een paar
weken naar buiten kunnen gaan."
„Ja zeker oom, dat kunt u heel goed
En dan raakt u ook eens uit uw akelige
gedachten over moord en moordenaars.
Moeder zei dat ai daarover natuurlijk veel
te veel 'liep te denken!."
„Gh jullie hebben natuurlijk gelezen,wat
hier gebeurd is."
„Natuurlijk oom".
„En, wat zegt uw vader ervan?"
Mary Lydo wilde niet zeggen, dat ook
haar vader zich over de snuggerheid van
z'n zNvager Addison allesbehalve vleiend
had uitgelaten.
„Papa zei, dat u 'dan toch met. oeni erg
geslepen boef te doen gehad hebt".
„Ja kind het is verschrikkelijk. Maar
jweet ge wat het ergste is, dat de meest©
menschen meerion,' dat ik al bijzonder dom
geweest ben, zij zouden zeker anders ge
daan hebben, maar ik verzeker je, dat zij
evengoed bij den neus genomen zouden» zijn
Enfin, het is nu voorbij".
„Juist oom en u neemt. du3 do uilnoodi-
ging aan".
„Ja, ik wil wel, maar
„0 geen maren, u is immiers geheel en al
vrij man. Zullen we dan afspreken, dat u
morgen meegaat.. Welke trein. Past, u die
van 's middags 'twee uur. We zijn dan nog
voor het eter. thuis. Nu oom, dan kom ik
morgen om één uur hier en» rijden we sa
men naar het station".
IZoo werd beslist dat Addison voor een;
paar weken Londen zou verlaten en.bij zijri
familie zou logeeren.
En zoo vinden we hem een paar dagen
later terug in een uitmuntend humeur»
's morgens al vroeg. Het was een praohtig©
zomerdag en Addison zou eeris z'n geluk
met visschen gaan beproeven. Hij herin
nerde zich dat hij vroeger, toen hij nog
jong was, "Van visschen een dol liefhebber
geweest was. Maar he,t spreekt van zetf
dat hij in de stad die liefhebberij niet had
kunnen botvieren, doch nu bij zijn zwager
was daarvoor de gelegenheid meer dab
schoon.v
Door en langs de goederen, waarover
Lyde rentmeester was, liep eenriviertje,
dat helder, vlug, stroomend water bevatte
en waarin veel forellen zic-h ophielden.
■Dat had Addison opgewekt zich nog eenfe
weer mét visschen» te vermaken. En toen
hij den vorigen dag dit idee geuit had, hatf
z'n zwager dadelijk voor vischtuig gecorgt!^
zoodat. Addison wel toegerust er al heden
i op uitging.
