M Leidsehe Coyrant"
Tweede Blad.
Woensdag 2! September 1921
UIT ÖE LEIDSCHE VROEDSCHAP.
Wanorde in de discussies Ander-
dermaal: Oe uitgetrokken werk-
1 cozen De 3de October Wie
mag er in het stembureau voor
zitter zijn?
Do Raadszitting vain Maandag 'bood een
koeld van groöte wanorde in 'do discussies.
Daarvan de leiding van 'don voorzitter ais de
hoofd- of eenige oorzaak aan 4e wijzen, zou
(getwijfeld: onbiilijk zijn. Misschien zijn cr
vrel, die zulks doen, maar dan geschiedt dit,
nzic-ns, mot eon bij-bedoeling. Wis toch
niet ziende blisid en hoerende doof was kon
Iconslateeren, dat de socialisten 't -er eens op
hadden, om obstructie te voeren. En zij
hebben obstructie gevoerd.... 'i Zij hun. tot
eere gezegd, dat zij hun dool hebben be
reikt.
'4 Begon al bij hot voorstel van B. en W.
om ipmc-advies op do adressen en voorstellen
inzake steunverleening aan uitgetrokken werk-
Joozen. Deze adressen on voorstellen beoog
den, om af to wijken van het in do vori
ge raadszitting genomen besluit, volgens het-
trelk de z.g. „uitgetrokkenen" inog tot 1 Octo
ber de vastgestelde aiitkeoring ontvangen en
dan op het Burg. Armbestuur voor steun zijn
aangewezen. '4 Zou ons niet verbaasd: hebben,
(al liaddon wij 't jammer gevonden) «Is B. en
W. hadden voorgesteld: afwijzend beschikken.
Maar zij stelden, aooails gezegd, pnae-advies
voor, en nog wel zéér spoedig; wethouder v. d.
lip zegde zelfs toe oen behandeling to deze
aangelegenheid in het collogo von B. en W.
oor alle andere. Tóch dreven do sociaal
democraten door on wilden, nota bene, den
Raad laten besluiten, oen in de vorige Raads
vergadering genomen beslissing in 4e trekken...
Gelukkig was voor dit onwaardig epel nie
mand buiten hun rijen 4e vinden. Het lokaas,
loor den 6ociaal-democraat v. Stralen ©enigen
leden, der rechterzijde toegeworpen, trof geen
dool!
Een ander ingekomen adres weid, eveneens
aanleiding voor een onfrissche discussie. "4 Was
dat, waarin door de gemeertteworklieden zoo
veel mogelijk vrijaf wordt gevraagd op 3 Oc
tober. Aan deze traditie schijnt min of meer te
worden geknabbeld althans hot gevaar
dreigde terwijl o. i. aan het vrijaf op dien
dag zooveel mogelijk ui threading moet worden
jegeven.
De 3de October 4och is een. stedelijke, aTge-
eene feestdag. Wij zouden het kuomen noe
men: Een volksfeestdag. Ook voor de Sodalis-
Och, waarom niet? Hosvcle «niet-socialis
ten hebben al tientallen keoron 3 October ge
vierd zonder er ook maar een «ogenblik aan 4e
denken wat „eigenlijk" herdacht wordt. Niet
loozeer om wat herdacht wordt als wel om den
dstorischen groei van dezen feestdag is hij
algemeen, in den meest uitgobreïden zin,
aldus constateerde o. i, 4orech4 een Katholiek
Raadslid en kunnen do socialist en dam ook
bost mee doen en vieren deze ©enig© /princi
pieel n" uitgezonderd, dien dag dan ook fei
telijk mede, aiaar het ischijnt met een heel op-
«ruimd geweten!
De leider der S. D. A. P. in den Loidschen
Raad, Mr. v. Eek, dacht er echter anders over
en hij wilde den 3d en October «alleen vrij af
geven on dor voorwaarde, .dat dé-
genen, die zulks wenschten, ook den loten Moi
ionden kiezen. Deze verklaring (wij spati-eeren
opzettelijk de woorden: order voorwaarde) was
voor den heer Widmor aanleiding, om een
motie in 4 e dienen, waarin de Raad don wensch
uitte, dat B. en W. op den 3den October aan
let gera onte-personeel zooveel mogelijk, den
thee)en dag vrijaf zullen geven zonder
nigo verdere voorwaarde.
De indivnor dezer motie wilde blijkbaar door
«n stemming daarover de socialisten zetten
toor de consequentie van hun zoo juist aaai-
ï«?oron meening. Toen echter de heer Van
Eek verklaarde desondanks voor dozo motie te
zuilen stemmen, werd deze -als overbodig B.
en W. hadden reeds 4e voren verklaard in een-
mlfden geest te zullen handeleningetrokken.
De heer v. Eek diende een motie in. beoogen-
de om het gemeente-personeel de keuze 4e la
ten: 3 October of 1 Mei vrijaf. Do legenstel-
tusschon 3 October eai 1 Mei ds aio
mooning wij hebben rdi4 Tcods uileengezotj"
en er zouden nog andere argumenten aan kun
nen' worden toegevoegd. een ongemotiveerde.
Door den lieer Oo.ddam werd daarop voor
gesteld: op 3 October, op 1 Mei of op een Kath.
feestdag. Ora de namens B. en W. aangevoerde
practisclic bezwaren tegen een dergelijke rege-
tling, en misschien ook wol om "theoretische
■overwegingen, (rok de heer Oostdam deze aan
vulling in maar.de heer v. Eok nam ze
over. Bij de stemming over de aldus gewijzigde
motie-v. Eok gingen met de saci u ui - domoor a-
4en de hoeren Oostdam en Heemskerk, mede.
'Deze debatten bij de ingekomen stukken had
den een groot g ode el ie van den middag in be
slag genomen.
Bij do nieuwe (voorloopige) regeling van het
Y ervolg-on d er wijs .hield mevr. v. Ilallie haar
maüfcn-spcech. 't Bleek wel, dal idiezo dame
(niet bescheiden zal zijn in haar wonsc-hen-
program!
Ais aardigheid zij er bier nog .mededceling
van gedaan, dat de scLaal-democraat Elkcrbout
er tegen protesteerde op zeer heftiger, toon!
dat hü een'sge malen achtereen in het stem
bureau was benoemd, en oog nooit aan een
sociaal-democraat do eervolle!! benoeming
was. gedaan van voorzitter in hot stembureau.
B. en W. moeten du maar eens oen jaartje
iang oen sociaal-democraat tot vorzitter be
noemen; dan is de eer ruimschoots voldaan en
niemand der andere leden zal er boos om zijn!
HOE DE OOSTENRIJKERS
HOLLANDERS ONTVANGEN.
Al 'heel spoedig werden wij wederom ge
roepen om 'a avonds tegenwoordig te zijn
bij eene gymnastick-idtvoering, die dn de
haast was voorbereid, waart niet alles was
even volmaaktmaar he.t hart sprak, en
dein ziet men niet zo!o nauw.
Opvallend voor on9 hierbij was dat men
hier een andere methode schijnt te volgen
bij de meisjcs-igynrnastdek daai bij ons. Mij
dirnkt., ze dedeai wel wait hl te zwaire toe-
a-en aan rekstok, brug en paard. Somwijlen
wat gewaagd. Ook hier weer klopte het
dankbare ha.rt en «traaidë heit dankbare
oog. In een flinke ■toesprak deed de voor
ganger uitkomen dat Heiland ook dit
feest mogelijk had gemaakt want wat zou
een gymnast kunnen ais hij niet goed ge
spierd was, en voor dit laatste had Hol
land gezoogd. Met genoegen werd ge con-
sta.t>ecad' dat vaar deze flinke groep 63 jon
gens en meisjes in Holland maandenlang
hadden geleefd.
In Vv'eanon was het inderdaad een en al
hartelijkheid
Jammerlijk was het ons niet vergund
onze opwachting te mogen maken bij den
Kardinaal. Zijn© Eminentie was voor een
maand afwezig.
Velen boden ons aan iom ons alles in
Weeaien te laten zien. De Kapelaan van
den Stephariskerk, de Eerw. Heer Papp
heeft ons zeer groote dienst bewezen door
zijn inlichtingen en zijn leiding, eveneens
de secretaresse van K. Vr. Org. die heel
wat gedaan heeft, om het de-n Hollanders
(toch maar zoo aangenaam mogelijk te ma
ken.
De indruk welken een. vreemdeling ont
vangt, wanneer hij eenige dagen in de
hoofdstad heeft verkeerd, moet wel zijn
deze: Wat heeft het socialisme hier toch
ontzaglijk veel kwaad gedaan. Het heeft
duizenden ontevreden gemaakt, duizenden
arbeiders worden 1 etter! ijk getyraatoiseerd
Het is in vele grootbedrijven niet mogelijk
voor een Katholiek om daar werk te vin
den. Op zeer vele fabrieken mag men al
leen komen, als men tot de partij bekoort.
Votxral is dit het geval in de kleinere voor
steden van de grootstad. Daar moet men
(tot de soci's bekoorenanders verhongert
men. En 't volk, ge-en godsdienststrijd ge
woon, bezwijkt helaas voor de hem toe
schijnend© noodzakelijkheid. Wat er van
komen moet? God weet het. Maar dit is
zeker dat de roede democratie vooral in
Oostenrijk rondloopt als een briezetnd©
leeuw om zooveel mogelijk slachtoffers te
maken en aan het kind vooral het vertrou
wen op God te ontnemen. Droevige dagen
zullen komen over het verhongerde land
als God daar niet voorziet.
Hot schijnt mij' in Weeaien zelf nog beter
'toe dan in de omliggende steden. Ofschoon
in Weeneai parochies zijn van 80 tot 90 dui
zend zielen vindt men toch in Weeneai al
lerlei godsdienstige congregaties die men
soms in kleinere steden niet vindt. Poli
tieke vereend gingen, genoeg maar gods- j
dienstige zeer weinig. Vandaoir dat "het
godsdienstige leven hier ©n door kwijnt.
Vandaar voortdurende strijd die niets
goéds uitricht, vandaar igëötï vasten; grond
onder de voeten waarop men iets verhe
vens kan opbouwen, .veel ijverzucht,
geen eenheid.
De Wiener-Mossc brengt, aan Oosten
rijk ook al geen voordeel, wijl de voedings
middelen in Weetven blijven en do omlig
gende plaatsen nóg meer moeten hongeren
daar de kroon steeds lager wordt. Voor een
Hollandsohe gulden kouden we deze week
4-30 kronen bekomen. Voor een Hollander is
hot schrikkelijk goedkoop leven. Vo.or 'in reis
van Weeneu naar iSalzburg bijvoorbeeld,
die 5 uren duurt per sneltrein betaalt men
754 kronen, dat is au Hollandsch geld nog
geen 2 gulden en dat nog wel lie klasse.
Do Ille klasse is de holfb goedkooper, zoo
dat men voor 75 cent een afstond aflegt
van ongeveer AmsterdamRoermond. Men
dineert er kostelijk vor 75 cent. Hoe kan
Oostenrijk op die manier bestaan, 't Is me
©on raadsel. W. d. G.
DE PERS OVER DE TROONREDE.
Do Maasbode besluit een beschou
wing:
Terwijl do drie eerste -alinea's geheel
in mineur gecomponeerd staan, zoodat
over den eoonomischen toestand van
het land, den toestand der schatkist en
het zorgvol verschiet voor de Koloniën
geen enkel hoopvol geluid vernomen
wordt, iter wijl bovendien, gegeven de
.onmogelijkheid om de belastingsohroef
nog straffer aan ito zetten, inrichting
op meer bescheiden voet van het pu
blieke leven (zoo goed als van het in
dividuele) als onafwijsbare eiech
wordt gesteldzien we .tegelijkertijd
aan den donkeren horizon een nieuwe
dcaikerkop verschijnen, die aan. defen
sie-uitgaven voor de .eerstvolgende
itwaalf jaar wel met. weinig minder dan
een 400-millioen offer van het zuinig-
levende Nederland on zijn koloniën-
vorderen zal.
Inderdaad „zorgwekkend" zou zulke
noodzakelijkheid zijn.
Moeten we eeai aaaiduiding dier nood
zakelijkheid zien in de buiteniandscke
paragraaf, welke behoedzaam spreekt
van „velerlei reden bot voldoening""?
In elk geval zal deze Jobstijding
ons 'land de volle zwaarte doen ge
voelen vau ,der tijden oaigunst, waarvan
dit staatsstuk zoo talrijke sporen
draagt. Bij de klemmende noodzakelijk
heid va-u angstvallige spaarzaamheid
en zuinig beheer zou men geneigd zijn,
zulke plannen, hoe gewenscht op zich
ook, voorloopig maar 4e laten rusten.
De Tijd constateert.
Ook degenen, die na hot politiek
debat der vorige week voor de Itegee-
ringsverMaring enkel dankbaar, maar
iniet volcla-aai zijn, zullen thans mot
groot© ingenomenheid vernemen, dat
de Troom-edo het alles beheerschende
vraagstuk der economische y'erhoudin-
igen op don voorgrond stolt.
En het blad besluit:
Met voortvarendheid zal er in de
'Sta.ten-Gcoeraal moeien worden gear
beid, cm dit veel omvattend program
van wetgeving nog voor de volksraad
pleging in 1922 af te werken.
De Standa a-rd vindt, .dat de troon
rede sporen van zorg draagt. Do fimancieeio
paragraaf is somber gestemd.
Het .inzicht, in do Troonrede tot
uiting gebracht, dat niet alleen ijver
en spaarzaamheid ons uit de moeilijk
heid moeten brengen, maar 't ook zal
moedig zijn ons publieke lessen op be
scheidener voet in te richten, doet- ver
wachten, dat do Regeering wel terdege
zal 'toezien dat op den weg der uitbrei
ding van Staatsbemoeiing (niet dan
met de allergrootst© behoedzaamheid
mag worden voortgegaanzoo we ten i
minste niet .genoodzaakt zijn een eind.-
weegs terug te koeren.
De Nieuwe L e i d s c h e C r fc.
schrijft o.m.:
Laten wij hopen, dat de komende be
groeting heb bewijs zal brengen, dab
het cl er regeering inert haar streven
naar bezuiniging ©nnst (is en dab die
begroeting daarvan do duidelijke spo
ren zal dragen.
Mek woorden alleen "komen we
niet- verder. Daden zijn noodig.
Het Y ader'land me-ent dab de Troon-
rede een „mab ©tuk" 'is on leest, er in. (Men
1 neemt tgauw aan, wab men graag wenscht
dat het een afscheids-sluk is
De lozing van de Troonrede maakte
op ons daai ook den indruk van het:
Ave Caesar, moraturi -te salutant.
De Nieuwe Robt. Cr b." vindb al
leen 'gelegenheid om critiek te uiten op
woordenkeus en inhoud (vooral op de woor-
"(donkeus) en besluit:
Het matte ©tuk zal in ergens bezieling
wekk;
Du N'ieuwe Cr>t."lucLt. m hare be
schouwing haar békende aiktipartihid tegen
do 'sociale wetgeving.
Summa siunmarum een troonrede,
die tot ernstig nadenken ©temt, al
komt ze in verschillend opzicht een
paar jaren te laat, -die het bewustzijn
kan verlevendigen-, dab er zal moeten
worden geworsteld', willen wij in den
econoinisc-lietn stormvloed niet onder-
Wij hadden in overeenstemming
daarmede gaarne ronduit erkend ge
zien, dat de regeering zelf mede schul
dig staat aan de malaise en dat schuld
bewustzijn gaarne zien spreken an een
moedig terugkomen op de dwalingen
haors weegs, waar liet sociale maat
regelen geldt, die een hoogst onznaat-
aciia-ppelijk gevolg hebben. Zoolang
de xegeerirug den moed daartoe aiiet
heeft, blijft haar werk voor -een groot
deel gedoemd bob onvruchtbaar he id.
Het Handelsblad is beter gestemd
en getuigt eerlijk:
De Troonrede bevat geen fanfares,
geen juichkreten. Zij zegt: de tijden
zijn heel, heel moeilijk; wij moeten oma
wat inkrimpen, heel zuinig zijn, hard
werken en betere bijden afwachten.
Mogen volksvertegenwoordiging en
volk dien raad opvolgen.
Verder zegt het blad o.m.:
Van de aangekondigde wetsontwer
pen begroeten wij mat sympathie in
het bijzonder dab, waarin de wettelij
ke regeling van de a-uil verkaveling en
de bepalingen betreffende do pacht
overeenkomst zullen worden herzien.
Een betere regeling van 'deze materie
kan inderdaad zonder directen steun
uit 's rijks schatkist de productie be
vorderen, en vooral goedkooper ma
ken.
Het Volk spreekt van „een mager
shaatsst.uk". De bijzondere kortlueid van
'de troonrede wijt het blad eensdeels aan
het feit, dab wij het laatste jaar dezer wet
gevende periode ingaan.
♦Blijkbaar is echter ook nog om een
andere -rede de troonrede uiterst sober
.gehouden. Het magere, ja kille van
liaar bewoordingen en inhoud zijn op
zet. Dit hangt samen met de inleiden
de zinsnede, waarin „angstvallige
spaarzaamheid" tot pldoht verklaard
wordt.
Het blad vindt- natuurlijk spaarzaamheid
•a priori uit den bo.o ze
Uit de Ofïigeving.
ALPHEN A'AN DEN RIJN.
Personalia. Te Amsterdam slaagde
voor de hoofdacte onze plaatsgenoot de
heer J. G. Baart Janzn.
LEIMUIDEN.
Gemeenteraad.
Voorzitter Dr. L. Bouthoorn, "wethouder.
De notulen hebben ter visie gelegen en
worden goedgekeurd.
Ingekomen zijn van Gedeputeerden en
kele goedkeuringen van genomen Raadsbe
sluiten, en goedkeuring rekening dienst
jaar 1919.
Ingekomen ie verder van Gedeputeerden
een schrijven, met verzoek een paar leden
van den Raad af te vaardigon om in con
ferentie met Gedeputeerden on den heer
Ninaber te sproken, over de vordering van
f 300.door den Raad, van woge hefc sto
len van een schrijfmachine, toebéhoorendo
aan de gemeente.
Do voorzitter stelt den Raad voor,
om zoo mogelijk op die conferentie met
den heer Ninaber tot een schikking te ko
men. en- den eisöh van f 300.— te verlagen
tot f250.—, als het kan zonder proces.
De l:eer Visser zegt dat bedrag nog
FEUILLETON
VORSTINNE STRIJD.
Even treurig ging het den Saksers. Tenf-
gevolgc van Frcderiks trouweloosheid
hadden zij zich van hem gescheiden en den
«ruglocht aangenomen. Van de 15000 Sak-
ïert die in Moravis gevallen waren, za-
fte&i slechts 7000 half verhongerd en geheel
Mgeput hun vaderland terug.
CzasluiL
In Bohemen gekomen, trok Frederik het
'6cCi' tot zich, d'at onder commando van
ouden prins Leopold van Deesau in
»'lezië stond. Daar hij nu nogmaals over
yduid'ende strijdkrachten beschikte, be
goot hij do aanrukkende Oostenirijkers af
le wachten. Prina Karei van Lotharingen,
ue zwager van Maria Thercsia, voerde de
wstenrijksche troepen aan. Hij stelde orde
°P de zaken in Moravië en volgde de Prui
sen in Bohemen.
Meerder bloedvergieten/ was in het ver-
oinet. De Engelsohen drongen bij Maria
ineresia onophoudelijk aan tot sluiten
jan den vrede met den Pruisisohen koning
0 dochter van Karei VI gaf eindelijk aau
"«n aandrang van het Engelsohe Hof toe
«n droeg lord Hyndford de taak op den,
Opper-Sil azië en het graafschap
atz aan -te bieden onder voorwaarde aari
e Franse hen den oorlog te verklaren, zij—
J roePen met de Oostenrijkers te ver-
i»Xu en dcn viian<I hes Rijks uit Duitsch
and lo werpen.
J^lijks hoorde Dessau van deze
ellen, of liij snelde tot den koning.
Dessau's meeningen waren onverander
lijk dezelfde gebleven. Hij beschouwde den
oorlog tusscben Pruisen en) Oostenrijk als
een onnatuurlijken krijg, als een burger
oorlog. In het bondgenootschap tuss/tien
Frankrijk enPruisen tot vernietiging van
Oostenrijk zag hij een verraad jegens hM
Rijk, een daad, die eeuwigen smaad wierp
op het Huis van Brandenburg.
Leopold maakte van zijn meenjing geen
geheim. Bij iodero geschikte gelegenheid
deed hij een Joeroep op het geweten d>s
kondngs, maar Frederik beklaagde de
angstvalligheid van den ouden man en!be
greep niet dat eow zoo bekwaam generaal
een zoslecht politi© s zijn kon.
Op zekéren dag vond lifopold den ko
ning bezig met het beschouwen van een
kaart van Bohemen.
„Sire," zeide Dessau, „ik kan mij het ge
noegen niet onthouden u geluk te wen-
scben met het prachtige, geschenk, dat
Maria Thercsia u aanbiedt".
Frederik zag den prins verwonderd aan,
doch begreep eindelijk den zin zijn'er woor
den en liet zrijne blikken nu weder op de
kaart rusten.
„Ha, ik versta u!" zeide hij onverschil
lig, „ik heb reeds sinds lang bemerkt dat
politiek uw fort niet is".
„Gij hebt gelijk, Sire, maar eenitnan van
zestig jaren meent dat het verstandiger is
eed land als een geschenk aan te nemen
idari het door bloedvergieten te winnen/".
„Een man van uw leeftijd moest min
der angstvallig wezenI Bemerkt gij dan de
arglistigheid niet van de groot-hertogin
van Toscane?" riep de koning ontstemd.
„Ik zou mijn troepen moeten geven om de
Fransche te helpen verslaan en daarna
door de Oostenrijkere verslagen te worden!
Iioe ÓwaasHoe kortzichtig".
„Ik geloof niét dat Maria Therosia in
staat is een! verdrag te schendien", zeide
Dessau. „En gij, Sire, hebt niet één enkel
bewijs tegen mijne bewering."
De gedachte dan zijne eigente trouwloos
heid deed bij Frederik ©enige verlegenheid
ontstaan. Doch spoedig geraakte hij in
eene halsstarrige opgewondenheid.
„De groot-hertogin van Toscane zal mij
nimmer vergeven! Zij is eene vrouw, eri
vrouwen stellen geen pork aan hare wraak
zucht-. Haar vredesvoorstel is niets anders
dan een aanslag op mijne sterke en) veiLi-
ge positie, een kunstgreep om mij van mij-
fcio bondgenoolcn te scheidon, ©en lokaas
om een bedrogen dwaas te vangen. Het is
Ontzettend, dat do koningin mij voor zoo
dom houdt. Maar ik zal mij wreken!" riep
hij opspringerfd. „Haar voorstel, dat op
mijn ondergang- berekend is, zal mij nog
nauwer met de Franschon verbinden".
Prins Leopold liet den koning aan zijn
toorn lucht geven'; toen Frederik eenige
malen door de kamer had gewandeld, werd
hij rustiger.
„Wanneer zich Maria Theresïa tcg»n
don aandrang harer vijanden zoekt to ver
dedigen", zeide Dessau, „vind ik dit zeer
natuurlijk on zie daarin geen' motief van
wraakneming. Openjhartig gesproken, Sire,
naar mijne volste overtuiging zijt niet gij,
jmaar Maria The res ia de beleedigdc par
tij. Niet de dochter van Karei VI heeft don
oorlog begonnen), Maria Th er es ia heeft
geen stuk van Pruisen afeoscheurd en
g-:on bondgenootschap met Frankrijk tot
wel wat te willen verminderen, aüs over
deze vordering geen proces behoeft gevoerd
•te worden, want hij i» bang dart. heb dan
de gemeente geld zal kosten, en dat is toch
niet. in het belang der Gemeente.
De Raad besluit met het voorstel vaa
den voorzitter mee te gaan, en benoemt na
6temming en herstemming tot afgevaardig
den voor die conferentie op 26 September
in Den Haag tb houden, de boeren J. van
Dam en G. D. van Leeuwen.
Voorts is ingekomen van do Directie
dor lichtfabrieken te Leiden een verzoek
om de grond, waarop het (transformator
gebouw staat, van de Gomeenie te huron.
voor den tijd van 26' jaar.
De voorzitter stelt don Raad voor,
genoemd terrein to verhuren voor één
gulden per jaar; aldus besloten.
Enkele posten van af en overschrijving
worden door don Raad goedgekeurd. Bij»
de r o nd v raag, wijst dc hoor van
Dam op de noodzakelijkheid, om in het
cachot o»:k eleetrisck licht te brongen, wat
nu pas weer noodig gebleken is bij con ge
vangene, dio in den nacht erg te kcor ging;
mot algomeene stemmen wordt hiertoe be
sloten.
De heer v. d. A kk e r vraagt of de
pachttijd van den tol aan den Bilderdam
nog niet ten ©inde is; hij vindt dio tol
wed walt duur. Wethouder Bernard
antwoordt dat ook heb tolgeld 40 pCt. is
verhoogd; d© duur van de verpachting is
Dog ÏVi jaar.
De heer Visser vraagt nog of Vermei
tijdig uiit het huis der gemeente is.
Do Voorzitter zegt, dart er nog met
hem wordt onderhandeld, maar dat. er allo
hoop bestaat, dat er tijdig voor hom een
andere woning zal zijn.
Hierna sluiting dor vergadering.
LIS9S.
Worst In meerdere ge®Lnaen alhier
deden zich gasteren en eergisteren ver
schijnselen. van vergifriging voor, y'ermoc-
dciijik door het gebruiken vatn werst, welke
bij den slager O. alhier moet. zijn gehaald.
Bij enkelen was het goheele gezin onge
steld.
NIEUWKOOP.
Landweer. De burgemeester van
Nieuwkoop hooft -door aanplakking bekend
igemaa/kt, dat het onderzoek, bedoeld bij
art. 29 der Landweerwe.tdit jaar alleen
zal worden gehouden voer d-e lichting 1920
en dat dit onderzoek voor de in hert- y-erlof-
gangersregist-er van de landweer dezer ge-
meent© ingeschreven verlofgangers zal
plaatbs 'hebben te Nieuw veen dn hot Ont-
houdersgebouw Kerkstraat, op 9 November
tan 11 uur.
Pruisens ondergang besloten. Men moet de
feilen bij hun naam noemen om do hel
derheid zijns oordeels te bewaren".
'sKonings oogien bliksemden. Bijnarei-
gend zag hij den spreker aan. Maar Des
sau's mannelijke moed en de waarheid
zijner opmerkingen maakten indruk op
Frederik.
„Zooals ik zeide," vervolgde Leopold,
„Oostenrijk heeft den oorlog nüet begon
nen. Gij kent mijne meening over dezen
rampzaligen krijg."
Frederik wilde een scherp antwoord ge
ven, maar hij dacht aan den overwinnaar
bij Mollwitz en zweeg.
„Mijne vrees is gedeeltelijk reeds be
waarheid. De erfvijand van Duitschland
staat in het Rijk, schrik on verwarring
vervullen de gemoedereu, Pruisei^ wordt
door alle patriotten gehaat."
„Dat is niet waar", riep de koning.
„Ik heb ten minste de voldoening u de
waarheid te zeggen; ja, Pruisen wordt ge
baat. Men wantrouwt het; mom vreest zij
ne veroveringszucht. Philoaofea em schrij
vers hebben wel is waar door allerlei
kunstgrepen de waarheid verdraaid, doch
(hunne pogingen hebben geen gelukkig ge
volg. Gij wordt in Silezië begroot als de
IhersteHer van het zuivere woord Gods, als
bevrijder van papistischen dwarg. Hoor
nu wat de Sileziërs 'zeggen! Allen) wen-
schen Oostenrijks zachte heerschappij te
rug' on is ons heden het krijgsvolk ongun
stig, dan is alles verloren."
„Al weder de oude klaagliederen!" riep
de monarch ontevreden. „Zw+ijg, ik wil
daar niets van hoored. Ik val uw verou
derd patriottisme niet aan, laat mijj het
VOORSCHOTEN.
Burgerwacht. Maandagavond vergaderde ia
Hotel „Deurloo" de Voorscltoteasche Burgerwacht
onder voorzitterschap van den commandant, den:
heer M. Lakeman, die de vergadering opende mot
een korte toespraak, waarin hij er aan horianora
de. dat in do af deeling na jarigen lijd van op-
gowekt leven een inzinking gekoméu. waar
aan zoowol bestuur als leden schuld treft. Ook
waren or geen patronen voor oefening verkrijg
baar geweest.. Spr. 6prak den wensch uit, dat.
nu er wederom patronen aanwezig zijn, de af-
deoling moge opbloeien en wekte de loden op om
daartoe hunne medewerking te verleeruen. De
secretaris, de heer C. Eggink Jr., bracht daarna
verslag uit en memoreerde liet kwijnende bestaan
van de afdceling. do hoop uitsprekend, dat hier
in verandering zal komen. De commandant, do
heer M. Lakeman. deelde» hierna do vergadering
mede, dat hij wegens gezondheidsredenen zich
genoodzaakt ziot, zijn ontslag te nonmn, als zoo
danig. Hot bestuur hooft dit bedanken gebillijkt
en stelde in dozo vacature 2 candid aten n.l. de
hccren SchrasscrtBert on A. Elskainp. Gokozcn
werd de hoor A. Elekamp, die do benoeming aan
nam. Als voorzitter blijft aan do hoer M. Lake
man. Besloten werd dozen winter schietavondcn
te houden met- Marga-paJronon in het gymnas
tieklokaal dor 0. L. School (Dorp). Tevens deol-
de hot bestuur de vergadering medo, dat or maat
regelen ia voorbereiding zijn, dio kunnen leiden
tot het houden van oen propaganda-ay ond.
Aan hot oinde van de vergadering werd de af
getreden commandant, do hoer M. Lakeman, op
zeer waardeorondo wijze toegesproken door den
heer SchrassertBort voor al lietgoon hij heeft
gedaan in het belang dor Voorschotenscuo Bur
gerwacht. Daarna word dozo geanimeerde ver
gadering, die zeker good© vruchten zal afwer
pen, gesloten.
m'ijno behouden, en dit is la nation X->i*us-
■sienne. Ja, Pruisen is Duitschland. Alle
domme polilic-k, alio Duitsehe clweeperij
'wekt mij afkeer op. Hierdoor wordt Prui
sen niet groot en machtig. Ondertusschen,"
(vervolgde hij op gcbelgden. toon, „het zou
geheel overbodig zijn u mijne grondbegin
selen le verkondigen"'.
„Inderdaad, Sire, grondbeginselen van
dergclijken aard overtreffen mijn begrip
van vaderlandsliefde", antwoordde Des
sau, tot 'in zijne ziel geschokt. „Maar dat
zie ik duidelijk in. dat c-en diepe afgrond
(in Duitschland ontstaan moet en argwaan
en wantrouwen niet zullen sterven, als
(zulke grondbeginselen in Pruisen de heer
schappij bekomen."
„Prins von Dessau", riep dc koning
woedend, „elk woord over deze zaak wordt
u verder verboden".
„Ik zal gehoorzamen, Sire. De krachten
van mijn ouderdom heb ik u gewijd. Ver
oorloof mij u nog slechts te zeggen, dat
deze dienst, tegen mijne innigste overtui
ging in, mij het smartelijkst offer oplegt.
Daarom herhaal ik nogmaals mijne bed©
om ontslag".
„Onmogelijk! Zou ik mijn besten) gene
raal wegzenjden, als Pruisen oorlog voertI
Zoudt gij zoo iets van mij verlangen? Neen,
m'ijn waarde Dcssau, uw koning ie tot
zulke dwaasheid niet in staat. Ik alken
draag de verantwoordelijkheid voor mijn
politiek, en uw krijgskundig genie ver-
(slaat den vijand die zich tegen deze poli
tiek verzet."
(Wordt vervolgd).
