Valsche munters.
I)e Weausoiie politie heeft otsi hênd© valsebo
«mui-ters aangehouden, die ei- in was geslaagd
ongeveer 600.000-kronen iu vafecfoe Tsjeeiio-
S-towaaksche hom] erdkronenkiijeu-en ondier te
breng on. Onder de gearreeteei d»n bevindt zich
dr. Julius von Sheezaras. n-n-iveïwileiteprofes-
sor te Boedapest.
Clemenceau ovor Hijmans.
De Bmssc-Lschë Standaard schrijfl:
Een „Tijger" is natuurlijk geen kal om zon
der handschoenen aan te pakken. Te dier zakk
iezen wij in de Observer:
Zijne collega's ter Vredesconferentie waren
dikwijls het voorwerp van ziju aardigheden en
bijtende grappen. Naar men zegt, heeft Hy
mens, de Belgische Minister van Buitenland -
eche Zaken, verklaard', dat er mei Cflemenceau
geen huis ie te houden.
Hij maakt zich boos om een kleinigheid, en
•laat u len gronde met een vloed vau Parijsoh
argot, waarvan ik geen jota versta.
Clemenceau kon van zijn kant Hymens niet
uitstaan», wien© flauwe, min- of meer hyste
risch aangelegde speeches hem zenuwachtig
maakten. Zekeren dag, toen. Hymans in dat
opzicht weer eens zwaar had gezondigd, zag
bij. toen -de conferentie was afgeloopen, Cle
menceau op hem toekomen, en hem zoggen:
„M. Hymans, gij zoudt aan uw land een groe
ten dienst kunnen bewijzen...." De -heer Hy
mans maakte een© buiging. Hij dacht waar
schijnlijk imd'ruk op den grijsaard! gemaakt te
hebben. „Wel M. Clemenceau", vroeg hij, „en
waardoor?"
„Door zalf moor dl te plegen!" -luidde het
antwoord.
De débacle van liet Sovjet-regime.
Een correspondent van de „Times" in- Bus-
land zegt in een beschouwing over den deso-
teten toestand van het oude Tsarenrijk.
Op een of andere geheimzinnige wijze en
ten koste van oneindig imeer leed vernietigt
Rusland Lenin, zooal het Napoleon vernie
tigde.
Do nationalisatie der industrie heeft ge
leid tot een volkomen verlamming der nijver
heid. De groote staatsmachine van productie
en distributie is, nu de voorraden, achter ge
laten door het oude régime, verbruikt zijn,
thaus slechts in staat alleen haar eigen bu
reaucratische staf te onderhouden.
Do steden, die seen eindproducten meer
leveren era haar functie aks markt hebben ver
loren, zijn de parasieten van het platteland
geworden, dc woonplaatsen van de nultelooze
ambtelijke personen, wier voornaamste doel is
levensmiddelen aan de plattelandsbevolking te
onttrekken.
De laatste, vertoornd door de voortdurende
roquisities en niet in staat goederen to erlan
gen in ruil voor hun producten, beperkt de
bewerking van den grond' tot- datgene, wat vol
doende h vcct haar eigen behoeften.
De werklieden in de steden, eens do voor
naamste a-tc-un van bel sovjet-régime, weigeren
te werken, omdat zij geen voedsel kunnen krij
gen en maken aldus de mogelijkheid om le
vensmiddelen te bemachtigen nog giooter.
Het resultaat van het communistisch régi
me is een nooit vertoonde economische reac
tie. een terugkeer tot een barbaarsche staat
huishoudkunde. net transport wordt slechts
gaande gehouden door drastische maatregelen.
De productie van kolen, petroleum, brandhout
en alle soorten van grondstoffen, vermindert
me! rampspoedige snelheid.
Door wanhoop gedreven 2iju de communis
ten gedwongen de strengheid van lmn- stelsel
te wijzigen. Zij hebben de h-pelooze poging
om van de boemi communisten te makeu
opgegeven.
Dc werklieden, zegt lenin, kunnen de so
ciale revolutie niet volbrengen, tenzij zij ka-
meiaadsi-hap sluiten met de kleine burgerij,
«le hoeren, die de groote meerderheid vor
men in Rusland
Derhalve Werd' dit voorjaar afgezien van
de roquisitie van het koren-surplus en werd
een koren-belasting ingesteld, terwijl den
boer worrl toegestaan zijn surphis-produetie
te verkoopen of le ruilen.
Een proces met een tragisch eincfe.
ïfei parket le Namen heeft Donderdag
f. -der zeer bijzondere omstandigheden uit-
LIEFDE EN OFFER.
ï.n het schoonste gedeelte van Provence
was Margaret ha de M.onl aviour opgegroeid
bij haar vader, den edelen graaf Raymmi-
dus. Ze deelde volgens de overlevering der
familie ruimte giften uit onder de armen.
En verder vermaakte zij zich met het or-
ga.ni.scoren van toemoois-pelen, het afleg
gen \a:i bezoeken, het luisteren naar de
minnezangen der troubadours en het dic-h-
oen van balladen. (Jroot. en schoon als ze
.was, leek Margaret!i;l bestemd om te be
hagen en te heers:chen. Talrijk waren de
ridder», die naar haar hand dongen. Of
liever, ze waren talrijk geweest, want het
groote nieuws barer verloving had hun alle
hoop ontnomen.
Op eenige uren afstand van het ka-s te ei
der Montaviours lag op een woesten heu
vel een eenzaam slot. Het behoorde aan
een familie, niet minder beroemd dan die
der Montaviours. Rogerius en Raynaldas
van Ta-ra-nne* de huidige bewoners, waren
wee/.en. Geen vrouw dan de oude huis
houdster, die hen had opgevoed, verbleef
daar. De jongelingen waren schoon en dap-
per gelijk hun voorvaderen hel in hun
jeugd waren geweest. Hnn vrienden spoor
den hen herhaaldelijk a aai om aan'het
Vasleel een bevallige bewoonster te schen
ken. En -werkelijk, de tijd scheen voor de
jongelieden te zijn gekomen om een keus
te doen. Rogerius nam 'fc eerst een besluit.
Bij het laatste steekspel was hij verschenen
met. do kleuren van Montaviour en vóór
Margaret ha was hij neergeknield om den
prijs voor zijn dapperheid te ontvangen.
Reecis bereidde uien de vorstelijke brui
loftsfeesten op Montaviour voor.
Op zekeren dag wandelden de verloof
den in de lusttuinen vaai het slot. Mavga-
retha neuriede een melodie, welke" een van
haar geliefde dichters had gecomponeerd.
Plotseling werd haar gezang onderbroken
door een twistgesprek, dat niet ver vaai
hen af werd gevoerd. Een bedelaar vroeg
brutaal om een aalmoes, welke door de
dienaren werd geweigerd. Margaretha
werd verstoord cn beval, dat men de poort
bou s-luiien.
spraak gedaan inzake een edscli tot scha
deloosstelling.
Tien jaar geleden brandde te Dinani een
winkel af. In hei. it-uns daarnaast, dat door
het vuur werd aangestoken en eveneens
afbrandde, kwamen 2 vrouwen in de vlam
men om, alsook een zekere juffrouw
Rouaaid, die bij deze dames in dienst was.
De heer Rouaard, vacler van liet slacht
offer, deed den eigenaar van den afge-
-hrandon winkel een proces a-aai cn eis oh te
tienduizend francs schadeloosstelling. Na
tien jaar procédéeren heeft de rechtbank
den winkelier verantwoordelijk verklaard
voor den dood van flash meisje, op grond
van het feit, dat hij haar niet bijtijds had
gewaarschuwd voor bet gevaar, waarin zij
zicli bevond, on de winkelier werd ver
oordeeld tot betaling ee-ner schadeloos
stelling van zesduizend francs.
Het meest tragische van het geval is
evenwel, dat. de veroordeelde winkelier
een paar maanden geleden na een scène
van jak>nzie door zijn vrouw is vermoord,
zoodat de eischer wel groote moeite zal
hebben om Sm het bezit te komen van het.
hem toegewezene. „Tel."
Vliegtuigenfabriek afgebrand.
De groote \1 iegbuigenf abriek van Niel
sen en W'hinter te Kopenhagen is geheel
afgebrand. Vele vliegtuigen on auto's zijn
vernield. De brand was ontstaan doordien
meebauicdens ondanks hét verbod hadden
gerookt.
De verdwenen Amerikaansche schepen.
Het bekende orgaan op scheepvaartge
bied „Loyd-s List", -geeft ccnige ophelde
ringen omtrent de twintig schepen, die de
bolsjewisten zouden hebben ver-meesterd.
Het .blad zegt, dat de lijst der twintig
schepen twee schepen vermeldt, die in het
geheel niet zijn verdwenen en een der-de
schip, dat schier zonder twijfel reeds veer
tien maanden geleden gestrand as. Dat
wil zeggende -lijst vermeldt helt Brxtsche
tankschip „Gymeric" als uit. Thames Ha
ven op 21 Februari vertrokken, het. B-ra-
ziliaansche stoomschip „Cabel-lo" en het
Amerikaansehe stoomschip „William
O'Brien" als vertrokken op 14 Aprilter
wijl „Loyd's lust" meklt, dat ceisj-lge
noemd schip eerst 17 dagen geleden naar
Mexico vertrok en in draadlöozc verbin
ding' was met Valentie op 10 Juni, de „Ca
bello" 2 Februai uit Norfolk vertrok en
op 22 Februari te Oran aankwam, de
.William O'Brien" 15 April vertrok en drie
dagen later om hulp seinde. Van de an
dere op de lijst voorkomende schepen er-
lieten twee de kust van den Atlanfischen
Oceaan op 2 Februari, waarvan het blad
zegt-, dat er ongelukkigerwijs weinig reden
is te vermoeden, dat zij niet gegrepen zijn
door den orkaan, die begin Februari heeft
gewoed.
Het blad, aldus het „Hbld.", geeft ver
der met groote preciesheid alle bijzonder
heden, die bekend zijn omtrent het lot
van de overblijvende schepen, waaruit
blijkt, dal optreden door zeeschuimers zoo
goed als uitgesloten is.
Een vliegenplaag.
De „Daily Chron." maakt melding van
een vliegenplaag, die Woensdagavond de
Londensche voorstad Edmonton teisterde,
's Avonds omstreeks half zeven streek een
geweldige zwerm, kleine vliegen over de
plaats neer en de menschen in. de straat
hadden vaak moeite hun oogen open te
houden. In Fore Street was een -trambe
stuurder genoodzaakt zijn wagen te ©top
pen, omdat zijn oogen vol zaten vair de
insecten en achter liem moesten vele ande
re tramwagens stoppen. Op Edmonton
Green werd een verkooping gehouden,
doek men moest ophouden, aangezien de
vliegen zwerm de menschen in het. ver
kooplokaal aanviel. Een groep wielrij
ders op een der wegen, was genoodzaakt
a-f te stappen en liet spel op de Edmonton
cricket club moest worden gestaakt. Het
was halftien in den avond voor de vlie-
genzwerm verdwenen was.
- (o) -*
Rogerius stond verbaasd. „Ontvangt ge
dan de armen niet, Margaretha V'
„Op uw verlangen zal ik 't doen," ant
woordde ze tamelijk koel. Ze Het den arme
tot haar komen.
De man vertelde een lange geschiedenis
van lijden en armoede. Margaretha tastte
in haar beurs en gaf hem een aalmoes. De
ridder van Taranne volgde haar voorbeeld
en sprak den ongelukkige eenige troosten
de woorden toe.
,,'t Zou rno genoegen doen, Margaretha,
wanneer we onze onderhoorigen steeds zelf
ontvingen. Veel onrechtvaardigheden wer
den hierdoor voorkomen. En daarenboven,
de armen zijn de geliefde vrienden van
Christus".
Margaretha keek den jeugdigen ridder
verbaasd aan.
„Mijn vader geeft veel en ik leerde 't van
hein. Maar.... om die smerige menschen
zelf te ontvangen. Waartoe -zou 't goed
zijn? Is dat werk voor een edele dame V'
„Vorstinnen hebben hen met eigen han
den verzorgd", fluisterde Rogerius.
Margaretha vervolgde haar liedje.
Toen dién avond, op een vergevorderd
uur, Rogerius Nan. Taranne zijn kasteel
binnenkwam, verwonderde hij zioh, dat
heb venster vaai zijn broers kamer, nog ver
licht was.
Een weinig onrustig begaf hij zioh er
heen. -Ray-na-ldus was niet gewoon lang op
te blijven.
De huishoudster lichtte hem in„Hij is
den geheel en dag alléén gebleven".
Rogerius crof zijn broeder aan mei roode
oogen en een afgemat geüaat. „Wat is er
broeder V'
„Wat gaat 't u aa.n 1 Gij komt van Mon
taviour, nietwaar, met een opgewekt ge
moed. Wat ontbreekt, aan uw geluk?"
„Wat ecu taalHeb ik dan zoo'n a rooi ijk
gezicht En al was ik ook niet bekommerd,
meent ge dan. dat ik de smart van een an
der niet gevoel Zie ine eens aan, broeder."
Ru\ naldus keek op en zag' een gelaat,
dat al eren bedrukt, keek ais he; zijne.
„Ziji ge dan niet ge?ukk% I Zij bemint u
ALLERLEI.
De slimheid der dieren.
Over de slimheid der dieren worden in de
Revue der uitvindingen en ontdekkingen en
kele merkwaardige voorvallen vermeld. Zou
ook kon men voor eewgon tijd geleden te Pa
rijs in hot Zoologisch Instituut een ponsion-
naire zien. die zich door zijn hatelijk karakter
eu anti-sociaal humeur onderscheidde, n.l. een
prachtige kever van de soort Lucane (vlie
gend hert) uit de bosschon van Arcaohon af
komstig. Om soortgenootcn aan zijn slechte he-
baudeling te onttrekken was men genoodzaakt
hom afzonderlijk te plaatsen en evenals een
gevaarlijk wild dier in een stevige kooi op te
sluiten, waaruil hij niet eens gedurende de
maaltijden vrij gelaten werd om zich met de
andere vliegende herten om een- schotel met
honig te verzamelen.
De opsluiting had geen andere uitwerking
dan de woede vau het insect tot hef uiterste te
drijven. Hij was in beweging, ging heen en
weer, wierp rich met geweld op de ijzeren tra-
lies van zijn Looi en deed ze met kracht schud
den.
En wat zag men op zekeren dag'? Het deur
tje van de kooi, waarvan het slo! alle pogim-
gen van het insect scheen te tarten stond op j
een kier en het vliegend hert was verdwenen;
de kooi was -ledig. De natuurkundigen stonden
er verstomd van. Hoe was het dier er in ge
slaagd) de vrijheid terug to krijgen 1 Men ving
den vluchteling weer op, die van zijn vrijheid
gebruik had gemaakt om de ergste misdrijven
te begaan en een mannetje van zijn soort to
dooden; men zette hem weer in zijn kooi en
bewaakte hem zeer scherp. Hij ontsnapte her
haaldelijk weer; men wist nu hoe de gevange
ne tc werk ging. Zijn instinct, had liern niet di
rect in het mechanisme van de deur den weg
gewezen, ouk was hij eerst tastend te werk ge
gaan. Hij schudde de tralies van zijn kooi de
ceno na de andere, zonder verpoozing, door
met een buitengewoon geduld en langs de wan
den klauterend zijn gevangenis rond le gaan.
'Eindelijk ontdekte hij do beweging die bij
moest doen. Het deurtje ging van beneden naar
boven open. Onder de onderste tralie stak bij
een van zijn groote scharen en deed een krach
tige poging. Het deurtje gloed in de sponningen
en ging omhoog. Geleidelijk nam het aantal
verkeerde manoeuvres af; -bij de dertigste ont
vluchting opende het insect zijn gevangenis mot
de onberispelijke zekerheid van een ouden ci
pier. Dit geval slaat niet alleen: meer daD een
gevangene van het dierenrijk is op dergelijke
wijze door den zucht naar vrijheid geïnspi
reerd geworden. Henri Milne-Edwards vertelt
het geval van een oerang-oetang, die in een
vertrek opgesloten, het slot niet kunnende be
reiken, een stoel ging halen, er op klom cn de
kruk omdraaide.
Millot deelde laatst de geschiedenis van een
dwergmuis mede, die hij in een met een stuk
doek afgesloten stopflesch had. Toen men aan
de gevangene een paar strootjes had gegeven
om er mede le spelen, maakte zij er een! ladder
van, knaagde de afsluiting barer gevangenis
door en ontsnapte.
Alplionso Milnc-Edwaxds liad een Chimpan
see die voor ontspanning op een louw-schom
melde. Daar het zeer Jaag was, legde men er
een' knoop in. Toch bleef het over den grond
sleepen. Onze aap beschouwde den knoop met
aandacht-... maakte een anderen knoop en
kon naar hartelust schommelen.
■Een spin had iu een corridor een web ge
maakt, waarvan een dor slekdraden, midden
op den vloer was bevestigd en dus door het
voorbijgaan werd stuk giloopen. Daar de draad
echter noodig was om het web gespannen te
houden, bevestigde de spin aan den loshan
genden draad een gruisjo kiezel, doch zoo hoog
dat iedoieen er vrij dóór kon loopen.
Dat instinct.- echter nog geen versland is,,
kan blijken uit het volgende:
Zoo bericht dr. L. Oreppin, dat een jacht
hond wel het verband bekend is iusschen het
opheffen van het geweer, het schot, eDi het
vallen van den buit cn het appprteeren, maar
toch begrijpt bij niet de bcleekonis van een
schol. Hij is bijv. wel bang voor een zweep,
maar blijft rustig staan, als men het geweer
op hel dier aanlegt.
Een klein kind dat le voren nog geen begrip
toch O, als ze in ij lief had
't Wa-s eenige oogenblikken ©til. -Daarna
legde Rogerius zijn hand op d-eai schouder
van zijn broer. „Dank voor uw openhartig
heid, Raynaldus. Thans is ine allies duide
lijk Ik ga bidden."
Hij verliet de kamer en begaf zich naar
de kapel. Een lamp verlichtte zwakjes de
plaats, waar onder een grooten grafsteen
de laatste vrouwe van Taranne was be
graven.
Rogerius knielde op den steen neer en
baclIn zijn hart was iets als gebro
ken Die ontdekkingHij had ze reeds
lang te voren moeten doen! Hoe kon hij,
arme, -dwaa-s, aoo onnadenkend zijn droom
beeld vervolgen.
Hij kende zijn broer door en door. Hij
kende de hevigheid van zijn aandoeningen,
de ontembare wilskracht van zijn karakter.
Hij beminde Raynaldus' met een innige
liefdeen thans had hij afgunst in
diens oogen gelezen
Toen R-o-gerius opstond; was de strijd, de
•heftige -strijd der merasohelijke ziel vol-
streden en 'hij was overwinnaar gebleven.
Toen zijn broer, voor wien die nacht ook
•niets dan w,rcede uren gebracht had, bij
het eerste morgenlicht de kapel binnen
trad, ging Rogerius maar hem toe en leidde
hem naar .liet graf -hunner moeder.
„Bij dit graf zweer ik u, dat ik nooit de
echtgenoot van. Margaretha. de Montaviour
zal zijn," sprak hij, terwijl hij zijn hand
op den steen legde.
Daarna verliet iliij hei. bidvertrek. Toen
de zon haar volle licht uitgoot over het
dal, was Rogerius verdwenen van het kas
koe!
Sedert- twee jaren leefde Margaretha als
lil de eenzaamheid. -Droevig was ze niet,
maar toch minder gehecht aan de genoe
gens welke ze vroeger zocht.
De onbegrijpelijke handelwijze- van haar
verloofde had haar liet, hart- niet gebro
ken. Voornamelijk haar trots had geleden.
Zij was nadenkend geworden en had over
wogen, waarom ze dien ridder niet waar
dig was.
heeft a .in i-en svhot. brengt c-hler schol en
verwonding van een uier met elkaar in be
trekking en vreest tevens, dat bpf geweer ook
hem zelf schade-zou kunnen doen.
Hieruit kari men condudeeien, hoe een dier
in slaat is op grond van zinnelijke waarnemin
gen. nieuwe individueel verworven handelin
gen uil te voeren, de normale mensch bcsehikt
daarentegen -niet alleen over deze bekwaamheid
doch hij kan ook naar zijn zinnelijke waarno
mingen nog vergelijkingen tusschen dc buiten
wereld en zijn eigen persoon makon. Het dier
leert slechts de omstandigheid kennen, waar
aan aangename en onaangename gewaarwor
dingen verbonden zijn; het kan echter nooit
zoo als dit bij een mensch het geval is, naar de
oorzaken era het doel dezer oorzaken zoeken-,
„Linrh. Dgbl.
De slimme onde-vrijster.
In de Weensche bladen kwam eens do aankon
diging voor van het aanstaand huwelijk van een
bejaarde „jongedame", Me-j. Freistad.
Maar zonderling, de naam van den aanstaanden
echtgenoot v.ord er niet bij vermold.
Op haar leeftijd! Zij is gek! dachten haar
kennissen.
Maar allen haastien zij zich haar een huwelijks
geschenk te doen toekomen.
Do tijd verstreek. En diezelfde kennissen ver
wonderden er zich over, dat. zij nog altijd den
datum van het huwelijk niet vernamen
Tot. zij op zekeren dag het- volgende bericht
kregen
„Mej. Freistad dankt' allen, van wie zij ter
gelegenheid van haar beweerde huwelijk stoffe
lijke blijken van belangstelling moclit- ontvanger,
hartelijk. Zij zou echter stapel moeten zijn, wan
neer zij, nu zij de zestig al is gepasseerd, nog
cp ecu man hoopte. Maar zij heeft in haar lango
levera al zooveel huwelijksgeschenken moeten- ge-,
ven, dat het niet meer dan billijk was, dat zij
er ook eens eenige terug ontving."
Personen te Leiden gevestigd,
Mej. >S. RozeboomRozier, Alexanderstraat
62 F. Domna, K. M. Invalidenhuis L.
Mekel. Zijlsingel 64 A. G. S. van Boekei, K.
M. Invalidenhuis Mej. A. v. d. Berk,
Hooigracht, 47a Mej. M. C. v. d. .Steen—.
Kwakkestijn, Parkstraat 71 Mej. H." Planje,
dienstbode, "W. Pyrmoutstraal 42 Mej. G.
Kahrc, dienstbode, Breeslraat 52 L. Maar-
tousc, Kk M. Invalidenhuis Mej. G. van
Peursum, verpleegster, Acad. Ziekenhuis
Mej. M. Beigen, Oude Rijn 100 H. Erades
en gozioi-, kelluer. Oude Rijn 176 A. H.
Spaaij, arbeid tv, Haarlemmerweg 5 Mej. J.
Ivorporshoek, d'.ensLb dc, Zijdgracht 11 Mej.
A. M. Tombrock, Hopital "Wallon Mej. D
Ml Oorf, Plantsoen 66 H. J. van Veen,
Reiziger. Lango Mare 25 P. H. C. Verlaan,
besteller, Morscliweg 76 J. Th. Wijsman,
los werkman, Janvossensteeg 5 J. P. C. v.
Velzen, bloemist. Stadhouderslaan 19 Mevr.
F. C. v. d. Werf--Evers, Noord einde 18 H.
C. Vermij, Molens-teeg 14a Moj. J. W. Huijs
verpleegster, Langebrug 23a G. G. Groene-
wegen en gezin, gvanictwerker, v. d. Wcrfstr.
46 K. van der Weide, dienstbode, Bree
slraat 73 H. M. van Hald- renv. Ulden,
H. Rijndijk 152 Mej. A. Snellen, godsdienst-
onderwijzeres, Witte Singel 3a. H. O. Slok
en gezin, koopman, Haven- 22 H. J. G.
Speel en gezin, Rijn en Schiekade 82 O. C.
Onderwater, winkelbediende, Rijn en Sehieka-
de 45a. J. Looijé .Koningstraat 9 G. J.
Bots, Rijn en Schick ad e 123 J. J. C. Gus-
senhoven en gezin, -banketbakker, Groenhoven-
straat 3 B. van der Lelie, broodsnijder, Ze-
gersteeg 8 Mej. J. B. van Weerden1v. d.
Kaaij, Br eest ra at 68 Mej. H. Rodenburg,
Lage Rijndijk 77 Mej. J. C. HeusWar
ning, N. Beestenmarkt 4a H. P. Verbij en
gezin, kcliner, Hoogewoewl 72 Mej. E. Dan-
nen, r.aaisiciRijrasbu-rgerweg 80Mej. D. L.
van Ra-alte, Leerar s H. B. S„ Steen schuur 3
J. Hh. H. Bols, Zoelerweudscli-esingel 76
G. G. A. J. M. Geels, winkelbediende, Visch-
mark-t 21 W. J. Hoogc-veon. schilder, G-roe-
nesteeg 86 Mej. J. M. du Rieu, Hépiial
Walton G. J. J. Kno-1, slager, Lage Rijn
dijk 87.
Personen uit Leiden vertrokken.
Fr. H. P. van Buchem, Maastricht, Groote-
Wer-ke-lijk had geleidelijk een verande
ring in ikaar plaats. Zij las minder ridder
romans, 'luisterde minder naar troubadours
en was hartelijker geworden voor de ar
men. A3^ ze 'hen -persoonlijk verzorgde kwam
iioms een blos van schaamte haar op de
■wangen, -bij de gedadhte. dat- Rogerius on
getwijfeld om haar hardvochtiejiieid zijn
verloofde had veriaten
Op zekeren dag sprak graaf Raymundus
tot zijn dochter
„Lieveling, -wilt ge de laatste levensja
ren van uw vader veraangenamen door
uw gehoorzaamheid 1"
„Doe ik dat dan niet, vader?" vroeg ze
teeder.
„Zeker, maar in één zaak niet. Ik wilde,
da t. ge een -huwelijk aaragingt."
Een schaduw t.ro-k over het gelaat- van
Margaret/ha. Haar vader deed edh-ter, of hij
baar pijnlijke verrassing niet bemerkte.
„Ik weet, dat Raynald van Taranne u
i'lef'hecf-t. Gij weet evenzeer als ik, dat hij
een braaf en dapper edelman is."
„Geef u mij twee dagen om na te den
ken," sprak ze beslist. En hij stemde toe-
Twee dagen later -knielde ze vóór den
graaf neer.
„Va-der, ik -zal u gehoorzamen," zeide ze.
„Mijn eenige wensch ie echter, dat ik
eerst een belofte mag volbrengen, welke
ik heb gedaan. Ik wen-schte ter pelgrims
tocht naai" Assisië te gaan."
Graaf Ra.ymund-us dacht een o.ogenblik
na. Dat vrouwen op pelgrimstocht gingen,
was geen .gebruik.
„Welnu, lieveling, we zullen samen gaan,"
antwoordde hij.
Bij het kerkje van Por-tiuncula in Assi
sië had Francdscus eenige j^ren te voren
een nieuwe Orde -gesticht. Hij eischte van
zijn. volgeflinge-n alg-eheele veiiza-king aan
de goederen der wereld, eai do room zijner
heiligheid was reeds iu geheel Italië door
gedrongen.
Margarehha. was in verruk,king gebracht
door de schoonheden van het dal van Um-
•brië. Tusschen haar vader en -Ravnafld van
Tara-mie, die haar mocht- vergezellen, doo-r-
grackt 90 - H. J. -da Koning, C idem borg,
Oosterwal 44 Mej. H. v. d. Yiaiue, Leek
(Gr.), verpleegster J. B. Bussemaker,
Twello (G.), B. L. Kroon, Deventer, Flo-
ris Rodewijnelraat 3 H. J. Braudligt, Den
Haag, Zuid wal 52a J. E. F. N. Onzen, Den
Haag, Kritzaiig-eri traat 194 W. P. Swaab,
Den Haag, 2e Schuijlstraat 185 A. C. J.
Keet, Den Haag, Columbusstraal 93 D. P.
Jansen-, Haarlem. Velserstraal 9 Mej. H. C.
M. Wijtenbung. Ellen en Leur, Anthoniusgest.
D. Nosvol-d, Voorschoten, Rijndijk 213b
Mevr. de Wed. 0. v. d. Slok, Apeldoorn, Hoo-
ven van Oordtlaan 2 Mej. N. Seip, '©-Gra
vendeel, verpleegster W. R. van Leeuwen,
Amsterdam, Haarl. Houttuinen 36 A. C.
Slruijk, Gon-da, Rolterd. dijk 5 Mej. N. Fr.
Doornik, Oegstgee-st, Kempenaerstraat 22
A. J. M. Duijnstee, idem, Leidsche straatweg
15 R. P. Veld, Haarlem^ Marias lichting -
J. I. Web er, Wijclien-, Knapstraat 41 R.
Boontjes, Velseroord, Steen f abri ok G. O.
Libert, LeouwardtD, Groot H-ek 32 J. P-h.
Duijvcadak, Schiedam, Oranjestraat 2 Moj.
S. A M. Pont, 's Bosch, Poslelstraat 44
J. M. Plantend*, Oude Delft, no. 163 G.
Gloos, Rottei'daui, DeHstraat 42 J. Chr.
Marasvep, 's Bosch. Ververstraat 17.
burgerlijke Stand.
LEIDEN.
1 Juli.
Geboretn: Jan z. van A. v. d. Luit en
P. Ohrispijn Loberlus z. van C.Feijen en
J. Meijer Willebrordus Petrus z. van
W. P. van Acker en Th. B. Hofman.
Gerritje d. van P. v. d. Neut cn H. J.
K-u/ijk Jan Lennar-t Jacobus z. van J.
Kruijff en G. S. Svensson.
Overleden: A. van der Heijden, on
gehuwde vr. 57 j. J. J. Broodrnan m. 24 j.
HAARLEMMERMEER.
GeborenAntjo d.v. J.Grosscurt enM.GJEilan
der Jan Piel er z. van J. Hulsbos en G.
A. van Splanter Huibert z. van J. Hui-
berts en G. Kelderman Gijsbert z. van
C. A. van W'ijge.rden en G. Verduin.
OndertrouwdH. Ivoffijberg 27 j. en T.
Wesselius 27 j. J. Vaandering 59 j. wedr.
en B. Graairwerman, wed. 58 j. T. Boll
24 j. en M. Vaan (tering 25 j.
Gehuwd: C. Vdri-g wedr. 25 j. en H. G.
Laan 25 j.
Overleden: Adriaan Cornells van Nicu-
fwenhuijzen 63 j. wed. van L. A. Burgers.
RIJNSBURG.
Geboren: Gerrit, z. van D. Heemskerk
en A. Star Dirk, z. van J. Heemskerk en
A. Bcrkhoij.
Getrouwd: Cornelis Gotijn, 23 jaar en
Klazina Johanna van der Zwan, 20 jaar.
Ondertrouwd Amerik Vermeij, wedr.
32 jaar en Maria Johanna van Heijningen jd'.
34 jaar Cornelis Bogerd, jm. 22 jaar, te
Koudekerk en Adriana Hogewonin-g, jd. 20
jaar Gerrit Glasbergen jm. 21 jaar en A-li-
da Margareliha Visser jd. 21 jaar, te Oegst-
geest.
•Overleden: Henrietta Wilhelmiona Geer-
truida Hiebing, 78 jaar, echtgenoote van K.
Zandbergen.
SASSENHEIM.
Ondertrouwd: II. C. J. van Gin-
hoven 24 j. en C. A. van Dijk 21 j.
Geboren: Robert Johannes z. v. J. van
Zonneveld en G. A. Mè De Coster Jo
hannes Jacobus z. v. A. Wa-rnaar en S. Bak
ker Quirina Mijndrina d. v. I. Luijk en
M. Vos. Cornelia d. v. T. Vos en G.
Ravenhorst.
Overleden: Cornelia Vreeburg 82 j. wed.
v. J. van Reisen. Gerritje Ivroes 73 j.
wed. v. II. Dannijs.
Ingekomen: Mej. M. Los, Jacoba van
Beierenlaan 5, van Alkemade.
VertrokkenMe-j. C. J. Duiyn, van Hoofd
ri.raat 248c-, naar Leiden Mej. M. Haver,
K an Florissschoulenstraat 35 naar Le.iden.
trok zij het dal en verwonderde zioh over
alles, wat zij vernam aangaande Franciscuo
en zijtti broeders.
Wat Raynald betrof, was hij gelukkig?
Daar hij in twee jaar niets over Rogerius
vernomen ha-d, kon hij denken, dat deze
dood was. Toch durfde hij zichzelf niet -be
kennen, dat- hij hieraan kon denken zonder
eenig zelfverwijt.
„Laten we in het kerkje van Port-iuncula
wat gaan bidden", stelde Margaretha- voor.
Mavgareblia knielde devoot voor het al
taartje, waar men zooals verteld werd
des nacht-s engedengezang hoorde. Op
dit ocgenblik. trad een Minderbroeder bin
nen.
„Rogerius riep Raynald plotseling met
een vreemden blank iu zijn stem.
Hij was 't- werkelijk. Hoezeer wa-s hij
echter veranderd. Alleen een broer kon
hem herkennen.
Verbaasd naderde de monnik het gezel
schapHij had spoedig al-les begrepen.
Hij maakte een zegenend gebaar en ver
dween
Toen Margaretha weer tot- zichzelf
kwam, weende 'ha-ar vader aan hare zijde.
Zij troostte he-m en vertelde vasi-besloten,
wat- haar plan was. Ze wist-, dat Clara om
Z-ich heen een groep v.rouiwen had vcr-
éenigd, die met haar binnen de stille Idoos--
term uren Franciscus' leefwijze volgden. Bij
haar wilde zij haar leven doorbrengen en
eindigen.
Graaf Raymundus boog het hoofd, lil
die tijden van levendig geloof onderwierp
men zich in zulke omstandigheden gemak
kelijk.
Raynald leefde als een braaf en dapper
ridder. Met één hlik had Rogerius hem zijnj
verloofde ontnomen om haar geheel te gé
ven aan Go-d. Maar in dien blik had ook
•hij het edele van zulk een offer gelezen e,nJ
ook wilde 'hij zich opofferen. Als moedig
kruisvaarder stierf hij bij de verdediging
van het H. Land tegen do vijanden dep
Kerk. „Sint Antonius".
