veede Blad.
aterdag II Juni 1921.
een Zilveren Jubileum.
12den Jani a.s. viert de Congregatie
LH. Haaien van Jezus en Maria het
van hare vijf- en twintig-jarige veati-
ia Nederland.
[iciren to midden van de groot© om-
fling op Jiet einde" der XVTIIe eeuw
Congregatie de oudste der moderne
Ondanks de revoluties tornnen, die
90 en 48 op zoo versdhrikikelij.ke wijze
trijli eisterden, kwam zij e>r spoedig
rooten bloei en telde in korten tijd een
il huizen en 2 Groot-Seminaries te
rs en Rouen, totdat door de anticle-
wetten van don onlangs
•ven kerkwervolger Combes en zijn
joke handlangers al haar bezittingen
geconfisqueerd en de Paters naar
buitenland verbannen.
Moederhuis werd toen van Parijs
België overgeplaatst. Van daar foreid-
Congre ie zich op buitengewone
uit, vooral toen Pater Damiaan, de
tel der Melaatschen, die 'in 1889 als
partelaar van liefde op het eiland Mo-
gevallen was, voor zijn dood z'n huLp-
de wereld had ingezonden„Spoort
snderen aan om zioh bij ons te komen
luiten en bereidt hen voor tot het mis-
risdeven
antwoord op dien hartewenseh wer-
door zijn confraters achtereenvolgens
Belgische, Duitsche en Hollamdsche
lui Damianus-Stieht-ingen opgericht,
werd 7 jaren na den dood van Pater
ian, in het oude, historische stadje
i, 'n. echt Middeleeuwsch hoekje aan
[aas, de ïïollandsohe Damianus-staoh-
gevestigd naast het bekende Blinden-
uut der Fraters. Groote diensten wer-
daarbij de Paters bewezen door den
•waarden Pater de Beer, die bij hen
onbekende Was, daar hij als voorbe-
voor zijn groote taak als eerste al-
e Overste van de in Nederland zoo
aangeschreven Onderwijs-Congre-
zijn noviciaat maakte in hunne kloos-
tó Leuven, Parijs en Issy (Fr.) Klein
tt begin, finantieel zwak, voorzien van
beperkt personeel had het missie-
jaren lang met vele moeilijkheden van
rlei aard te kampen, maar dank 'ai taaie
irdin-g en met onwrikbaar vertrouwen
de Voorzienigheid slaagden do Paters
hun inrichting hot hooger bloei te
jen.
is de school, aanvankelijk geheel op
Bohen deest geschoeid, niet altijd
spoedig in haar roepingen, toen ze een-
verhoUa-nds-cht was en 'n Hodl&ndsoh
isiaal onderwijs program had inge-
kwamen talrijke jongens zioh bij
aanbieden, zoodat herhaaldelijk uit
ing van het gebouwencomplex nood-
lijk bleek.
do oorlo.gsja.reai, toen hun studenten in
ogie en wijsbegeerte uit België de
moesten nemen, konden de Paters ze
koste van zware finantieele lasten in
andere kloosters onderdak brengen,
i uitbreiding deed het algemeen ka
der Congregatie", dat in 1919 werd
Bden tot de opportuniteit besluiten
oprichting eener Nederlandsche .pro-
1 te lande ijveren de Paters sinds
iet onverdroten ijver aan de Introni-
beweging, die vooral sinds den kruis-
t van Pater Mateo, hun ordegenoot,
itwege ingang gevonden heeft en door
hoofdseoretariaat in Gïnneken is over
men.
■tijdschriften worden door hen uit-
'en„De Vriend der H.H. Har.ten",
aisatie- en Missieorgaan en „De Zela-
een geil lis treerd Missietijdsclöftje
de jeugd.
voornaamste Missiegebied der Co.ii-
e zijn de Sandwich en Cook-eilaai-
Vicariaat der Sandwicheilanden, om
natuurschoon bekend als „liet Para
na den Stillen Oceaan" werd haar in
opgedragen. Daarmede waren de Ba
ar H.H. Haaien de eerste Missiona-
in geheel Oceanië.
ien ze er in 1827 aankwamen, waren
Protestantsehe zendelingen hen voor
<®8t en daar ze geen „Roomsohe eon-
entie" naast zich dulden, bewerkten ze
gewelddadige vervolging: de Missiona-
werden verdreven en de Katholieke
dienst verboden. De eerste Apostoli-
feuilleton
n slechte handen.
Maar als ik je intmidrtels, tusschen
hag en overmorgen als (moordenaar
ioklagen? zei Sabino, door d'e dr-cige-
van haar vader schier tót waanzin
abt.
Kijk, mijn schatje, jij zoudt je eigen
f gaan aanklagen? Kom nou, ik 'ben
k Br an, dat je dat niet zult doen. Wat
to wereld er wel van zeggen, en dan,
topjo, men is geen moordenaar voor*
men een moord gepleegd heeft. Snap
niet? En wat voor bewijs heb jo
to-voeren, dat ik inderdaad anoordda*
plannen heb? En gij, als mijn doch*
lunt toch niet tegen imij getuigen.
Sabine-lief, van dat uitleveren aan
Jlitie omt niets!
Maar«naar als je eulk een al
rijke misdaad zoudt 'begaan... dan
toch gauw genoeg in handen van
4io vallenen men zal je
&a zal mij ophangen, meen je? Ja,
is zoo goed als zeker, dat ik
toor aan de galg zou komen als'ik er
"i zou slagen, te ontsnappen. Maar Jos
'met vergeten, al hang ik aan de galg
togeleu, dat je daarmee diet den man
«cho Vicaris stierf zelfs in 1837 op zee ten
gevolge van do mishandelingen.
Nadat eindelijk de godsdienst vrijheid
was afgekondigd begon de Missie weddr.a
te bloeien en telt op het oogenblik van al
de 19 Missiegebieden van Oceanië het
grootste aantal Katholieken. Van de 25G912
bewoners, verdeeld onder een mengelmoes
van een twintigtal verschillende rassen,
waaronder vooral Japamieezen, Hawaï-
anen, Portugeozen, Ohineezen, Philipino's en
Blanken zijn er 70000 Katholieken, dus
ruim 1/4 van de geheele bevolking. Als men
nagaat-, dat die 70000 Katholieken met hun
versohillende talen door 'n 40 Missionaris
sen, allen Paters der Congregatie (10 er
van zijn Hollanders) moeten worden ver
zorgd en in 't geheel 120 kerken en kapel
len door hen te bedienen zijn, dan begrijpt
men gemakkelijk, hoe bier de Missionaris
sen de handen vol hebben. Bovendien heeft
do Amerikaansohe beschaving, die de
eilanden is binnengedrongen, do -bevolking
groolendeels in moderne heidenen omge
doopt en is daardoor bot bekecringswerk
zoo niet overgroeid, dan toch veel moeilij
ker gemaakt.
Ook op de Cook-e.il anden, verloren in de
eenzaamheid van den Stillen Oc-eaan, is
door verschillende Hollandsche paters zwa
re arbeid verricht.
Zwaar, als -men bedenkt, hoe er de Mis
sionaris een 'gedwongen kluizenaarsleven
leidt op een stukje grond van 'n paar uur
lang en 'n paa'r -uur breed met- geen ander
gezelschap dam z'n kana-kken, terwijl de
naaste buurman-Missionaris honderden
mijlen verder woont- over de wijde zee.
Alleszins begrijpelijk is het, dat de Pa
tere der H.H. Harten, die buiten het werk
in eigen land' nog 'ai 25-tal Missionarissen
naar den vreemde konden zenden, met
vreugde li-ua zilveren jubileum hoopten -te
vieren. Des te zwaarder viel hun d© slag
toen in een Deeomberna-cht van -het vorige
jaar hun Missiehuis, de Damianusstichtiag
van Grave door brand t-obaal vernietigd
werd. Wed werden ze door hun Duitsche
Confraters in Simpel-veld (L.) liefderijk
opgenomen en konden sinds eenige maan
den de studenten hun cursussen hervatten,
maar deze toestand kan slechts een voor-
loopige zijn.
Uiteraard zal daarom het feest- -beschei
den zijn en voor de Paters een weemoedige
bedenking beteekenen van de verwoesting
van hun klooster eenige maanden gele
den.
Even stilstaande bij dit noodlottig gebeu
ren moet mij -als goed vriend der stichting
en van missie-actie een opmerking uit het
hart.
Ppaoli'tig, iedereen heeft hot- in de laat
ste jaren kunnen constateeren, is de Mis
sie-actie in ons vaderland opgebloeid.
Er is veel geleden, vee-1 gepropageerd,
veel gegeven voor de Missie. Schitterend
waren de inkomsten der twee groote Al
gemeen© Missievereoniginigen: de Propa
ganda en het Genootschap der H. Kinds
heid.
Toch geloof ik, dat men in de laatste
jaren ook wel 'n beetje de Missiehuizen
over het hoofd heeft gezien ©n dat men
hier en daar de bewering gangbaar tracht
te maken, dab door de particuliere missie
vore eori gingen de algemeeno missïekracht
verdeeld wordt. Ofschoon, volgens mijn
b©scheiden meening, ten onrechte.
Wij mogen niet vergeten, dat de bloei
van do Missies groot-endeels -afhangt van
de.n bloei der Missiehuizen.
Bij het algemeen gebrek aan een Lnland-
schen clerus in de Missielanden, gebrek,
dat -uit den aard der zaak langdurig zoo
-niet blijvend zal zijn, is de Missie aange
wezen op personeel uit het moederland en
zullen onze missiehuizen blijven wat ze
thans zijn de -kanalen, waarlangs de breede
stroom der liefde Gods wordt afgeleid tot
aan de uiteinden der wereld.
Wie derhalve bidt voor de Missiehuizen,
bidt voor de Missie. Wie geeft aan de Mis
siehuizen, geeft, aan de Missie. Zou de
Missiest-eun ca* niet daadwerkelijk door
worden, als ons Katholieke volk er meer
van overtuigt! was, éérst do algemeeno
Missievereeriigingen -te moeten steunen en
de particuliere (niet- te mogen vergeten?
Dat de aankondiging van dit jubileum te
vens 'ai bede zij om blijvende -sympathie
en hechter steun voor onze Nederlandsche
Missiehuizen, die het- vaak -hard t© verant
woorden hebben en hun grootste, om niot
te zeggen 3mn eenigst© 'bron van inkom
sten bezitten, in de Roomsche charita-s.
AMICUS.
Uit de Pers.
DE VROUW EN HET KIESRECHT.
Op het soc^dem. congres te Amsterdam
heeft ook Scha,per -het woord gevoerd.
Hij zeide ktaar deze enormiteit:
„Men heeft haar (de vrouwen) het- kies
recht gegeven, opdat zij door haar politieke
dien, je liofliebt in 't loven .terugroept.
Sabino brak, in al haar ellende, i-n oen
hartdoorgrievencl weeklagen uit: Wat
moet ik toch doen! Wait moet ik toch
doen! jammerde eij.
Verstandig zijn en doen wat ik zeg. Jo
vertélt je aanbidder, dat je je op 't oogen
blik in geldverlegenheid 'bevindt, en dat
je oen groote som noodig "hebt, en verder,
dat je zielsveel van hem houdt, en dat Je
met hem wilt trouwen, in geval hij bij zijn
(aanzoek blijft. Dat is liet, wat je te doen
hebt. Volg de raad van je vader op en al*
les komt in 't reine. Ik geeft je tijd tot
overmorgen-, jc hoe.ft dus 'heel niet over-*
haast te werk te gaan. Dus wees een goed,
verstandig meisje en volg mijn raad op. Ik
heb het Qieusch nog niet zoo slecht met je
voor.
En haar met een handgebaar goede-dag
•toewenkende, -trad hij Lenig in liet kreu
pelhout, waar hij spoed'ig aan haar blik
ken onttrokken was.
En nauwelijks was hij verdwenen, of
geroep van stemmen, van den "kant waar
het huis van den pachter st-ond, klonk tot
Saibimo's ooren ckw>r. Men scheen haar to
zoeken, -men riep herhaalde analen haar
naam. Zij 'liep snel naar den kamt van
waar 't geroep kwam. Daar stond hun rij
tuig al gereed vcnor do deur: alle manden,
en korven waren weer opgeladen, en hars
ongeschooldheid 'de reactie zullen steu
nen."
Wie hebben het hardst geroepen om het
v-rouwenkiesrecht en wie wilden altijd, dat
men het liaar zou geven.
De eoeLaad democraten.
Niet do katholieken en Christel ij ken.
Toen -liet er komen imoest, deed men ten
slotte mee.
Daarmee -uit-.
Natuurlijk zal men er nu partij-van trek
ken.
In Het Dagblad v. Noordbr.
lezen we nu:
„Als Schaper zegt, dat men partij trekt
van politieke ongeschooldheid, dan is hij er
vlak weg maast.
Nergens is men zóó in de weer dan
juist onder de Katholieken, om de vrou
wen voor te lichten. Vanzelfsprekend niet
in sociaJistisohen geest.
Maar Schaper moest over ongeschoold
heid der vrouwen en ongeschoold laten!
van de vrouwen -toch zijn rnohd houdten).
Indertijd hebben de heeren in „Het Volk"
getwist over de manier, waarop de vrou
wen, de arbeidersvrouwen, do vrouwen uit
het volk, het beste zouden kunnen worden
gewonnen. Misleiding was daar troef. Men
luistereIn Januari 1915 schreef de heer
Sohaper in „Het Volk"Wees zoo geëman
cipeerd als go wilt op het gebied van gods
dienst en zedelijkheid, zoo vooruitstrevend
mogelijk in economisch opzicht als ge maar
wilt, maar houdt daarover den -mond tegen
over de vrouwen, indien ge de zaak niet
in den grond wilt bederven. De -gemiddelde
vrouw, zoo schreef hij, anoet- van. vrijdenke
rij, van vrije liefde, van ontheffing van ge
zinszorg en al dergelijke nieuwigheden
aiiete hebben, eüi indien -haar direot al die
zaken als socialistische -beginselen worden
voorgehouden, keert zij deze en daarmee
de sociaal-democratische camdidaten den
rug toe. Da-t schreef Schaper.
En dat wil nu praten over oiigesohoold-
heid der rechtsehe vrouwen."
HET BEGIN VAN DEN WERKTIJD.
Het is niet genoeg zoo schrijft pater V.
Spauwen S.J. i-n de Maasbode den
8-uren werkdag te hebben, het is ook noodig
don arbeidsdag goed' to verdeelen. Verleden
jaar reeds in. de Volkskrant van 9 Fe
bruari heb ik ervoor gepleii, om den werktijd
des morgens om 8 uur te beginnen. Daarenbo
ven schreef ik in den „Leiddraad voor Spro-
kore" van September 1920: „Zorgt, dat bet
werk op de fabriek -niet te vroeg begint. To
Maastricht neemt in vele bedrijven het werk
een aanvang om balf acht, in sommige eerst
om 8 uur. Mij dunkt, voor onze Katholieke
vakbonden «noot het parool zijn: niet voor 8
uur beginnen."
Thans heb ik aan de directeuren der diver
se fabrieken en aan den Wethouder voor So
ciale Aangelegenheden een circulaire ter hand
gestel-di, door R. P. van Ruth en mij onder-
tèekond, waarvoor ik hier openlijk alle aan
dacht vraag.
(Maastricht, "20 Mei.
Geachte Heer Directeur,
Als Directeur der Cahlsi^sVongregatie heb
ben wij do Godsdienstige belangen te behar
tigen van ruim vijftienhonderd Maastricht
se!) e arbeiders. Gehoor gevend aan de ver
maning van Z. H. Paus Pius X z. g., spo
ren wij onze congreganisten aan tot het da
gelijks bijwonen der H. Mis en het dage-
lijks'communiceeren. Hieraan zullen de con-
greganisten des te gemakkelijker gevolg ge
ven, indien in de verschillende bedrijven de
arbeidstijd des morgens om 8 uur begint.
Wijl uwe directie, waar mogelijk, ons gaar
ne tegemoet komt bij de vervulling van onze
verantwoordelijke taak. richten wij beleefd
tot UEd. het verzoek, om, in de afdeelingen
van uw bedrijf, waarin dit geschieden kan,
bot begin der werkzaamheden om 8 uur le
6tellen. Wij vragen UEd. derhalve, te willen
overwegen of de arbeidstijd als volgt kan
worden verdeeld: des morgens van acht tot
twaalf en des middags bijv. van half twee
tot half 7.06. ofwel van kwart voor twee tot
kwart vóór zos. Deze verdeeling toch.verdient
de voorkeur boven eene, welke een langen
vrijen avond geeft, -maar geen langen mor
gen.
Wij slelJen prijs er op. UEd. mede te dee-
len. dat de HoogEerw. Heeren Dekens der
6tad met bet bovenstaande verzoek volko
men instemmen.
Infusschen verblijven wij, geachte Heer
Directeur,
Uw dienslw. enz.
Dit verzoek is met bijzondere welwillendheid
ontvangen en op enkele fabrieken, waar het
work om balf acht begon, is reeds toezegging
gedaan, dat het begin van den werktijd op
acht uur zal wordon gesteld. Derhalve op Maan
dag 6 Juni is nagenoeg in alle grootbedrijven
to Maastricht het werk om acht -uur begonnen.
Aan het bestuur der plaatselijke R. Iv. W. V.
moeder en Dora wilden juist instijgen:
mien (had op haar gewacht.
Waar ben jo Loch zoo lang geweest,
kindlief? riep -mevrouw von Rechten van
verlo al haar dodli-ler -togen. En toen deze
ademloos ihqt rijtuig bereikt had, trachtte
zij op haar golaat te lozen wat or tussdhen
Kurt en haar was voorgevallen. Zij 'brand*
do van nieuwsgierigheid om den afloop van
hun samenzijn te vernemen. Zou hij zich
nu hebben verklaard. Waren ze 't nu eens
geworden? Toen zij Kuit eenigen Lijd te
voren uit hot bosch alleen had zien terug*
koeren had zij (hem niets durven vragen.
Zijn gelaat verried haar niets, en hiij
scheen mot opzet haar uit den weg te gaan
Kom, stap gauw in! zei mevrouw von
Rechten tot Sabine. De heeren jagen weer,
maar het begint koud te worden: we zul
len ons hier maar «iet langer ophouden.
Zonder een woord te zeggen steeg Sa
bine in 't rijtuig. Dora van uit haar ihoék*
je, zag verstolen naar Sabino en merkte
wel, hoe bleek zij eruit zag. Maar verdes»
ried zij niots. De tragiek yan hetgeen het
beklagenswaardige meisje daarnet was
overkomen had zij ook niet kunnen ver*
moeden.
De dirio vrouwen, zwegen tijdens den ge*
boelen duur van den terugrit. Toen zij op
Wildhofen «aa-nlkwa/non begon de scheme*
ring reeds te vallen.
héb 'ik verzocht do aandacK der betrokken
afdeelinssbesturen op deze aangelegenheid te
vestigen, eoodat met reden kan verwacht -wor
den, dat ook in do talrijke kleine bedrijven het
werk niet onnoodig vóór acht irur begonnen
wordt.-
Dan hebben wij te Maastricht de beste verdee
ling van den arbeidstijd.
Van harte wensch ik aan het bovenstaande
een zoo ruim mogelijke bekendmaking. Want
bij de invoering van den achturen-werkdag
don arbeidsdag goed verdeelen, is zoowel een
godsdienstig als een sociaal belang.
Ten 6lotte, om misverstand te voorkomen,
herhaal ik hierbij deze opmerking: Er is wel
eens gezegd, dat de beslissing, door Z. H. Paus
Pius X gegeven, slechts van tijdelijken aard
aou zijn, en dat reeds de tegenwoordige Paus
een andeic meening zou zijn toegedaan. Welnu,
niets is minder waar dan -dat! Want de beslis
singen over do dagelijkscho, Comtmunie zijn in
(het nieuwe kerkelijke wetboek, dat door onzen
roemrijken Paus Benedictu' XV werd vol
tooid, definitief opgenomen en ik lees dan ook
in canon 863: „'De geloovigen moeten aange
spoord worden, dat izij dikwijls, zelfs dagelijks
zich verkwikken met het Eucharistische Brood',
volgons de regelen, in aposto
lische decreten- geste ld, en ver
volgens, dat zij bij het Mishooren niet alleen
op geestelijke wijze, maar ook door het sacra-
ment°cl ontvangen der Allerheiligste Eucha
ristie waardig communiceeren."
SPORT.
Voatbal voor vrouwen.
„De Sport" wijdt een beschouwing aan de
ontaarding van hol voetbalspel en wijst daarbij
op de moer en meer ingang vindende idee der
vrouwen om ook aan het voetbal mede te doen.
•Het artikel zegt o. m.:
„Voetbal is een spel van vlugheid en van
kracht, alleen met vlugheid komen wij er niet
en reeds alleen om deze reden moet het
mits op de wijze, waarop het tegenwoordig
door mannon gespeeld wordt ongewenscht
voor vrouwen worden genoemd. Ultra-feminis
ten zullen misschien hier tegen op willen ko-
m«u omdat zij in de gelijkstelling van man en
vrouw eijn gaan zoeken in het beoefenen van
mannenwerk voor vrouwen, maar ieder, die
blijk geeft van meer gezond verstand, zal moe-
ton erkennen, dat eon spel waarhij, en helaas
iang niet altijd als uitzondering, brute (kracht
aangewend wordt, niet het meest gewenscht is,
om door het zwakste deel van de menschkeid
te worden beoefend
Nemen wij nu de vlugheid Vlug is een vrouw
ongetwijfeld maar is zij het meer dan een
man? Die vraag willen wij hier niet beant
woorden, omdat de vlugheid, die bij bet voet
hal vereischt wordt ®ulk een lichamelijke in
spanning vordert, dat zij alleen reeds daarom
niet van con vrouw verlangd mag worden. Bij
athletiek vinden wij nummers voor mannen en
vrouwen, nummers van dezelfde soort athletiek,
inaar voor do vrouwen worden de afstanden
korter genomen, de eisdhen minder zwaar ge
steld. Hardloopen -gaat over 4 maai 80 meter,
estafette over 4 maal 60 meter. Bij het roeien
denken tvij er niet aan de vrouwen, snel to la
ten roeien, maar wordt alleen op stijl gelet.
Waarom moet nu bij het voetbal ineens aan
vrouwen dezelfde eischen worden gesteld als
aan mannen?
Men zal ons tegenwerpen dat in Frankrijk
en Engeland reeds competities voor vereeni-
gingen van vrouwen bestaan, maar we meenen
hier do vraag tegenover ie moeten stellen: heeft
het spelon van die competities eigenlijk iets met
het voeïbal te maken? Zeker, er spelen 22 vrou
wen tegen elkander, maar balletje trappen is
daarom -nog geen voetbal. Het publiek schept
groot vermaak in deze vertooningen, voorna
melijk het mannelijk deel van het publiek,
maar het zou dat evenzeer doen bij wielerwed
strijden of bokswedstrijden voor vrouwen, in
een woord, bij elke „sport", waarbij vrouwen
optreden in kostumes die weinig te raden over
laten. Do belangstelling geldt hier minder den
uitslag dan wel de speelsters. De „impressa-
rioY' van de elftallen vrouwen, die in het bui
tenland hobben „getoerd", geven zoo weinig om
het spel of den uitslag, dat zetfs getracht is
hieT te lande Engelsche en Franséhe vrouwen
elftallen te laten optreden, en het plan was
liefst tien wedstrijden in 14 dagen.
Het* plan is afgestuit, omdat -men terecht
moest komen op velden van reeds bestaande
verccnigingen; de bond zou dus ook een duit
in het zakjo kunnen" doen en een onderhand-
soho informatie liet weten, dat van die zijde
alles gedaan zou worden om de voetballende
dames van de Hollandsche velden -te houden.
Het plan is daarop niet doorgegaan.
Van het variétóachtigo vertoon en van voet
bal door vrouwenelf tallen die 10 wedstrijden in
14 dagen zouden moeten spelen, zijn wij dus
gelukkig verschoond gebleven, maar even goed
als dit publiek demonstrecren van een.ontaar
ding van de sport voorkomen is, imoet ge
dacht worden aan intijds keeren van mannen-
voetbal door vrouwen."
X.
-Zij hooft mijn. aanzoek van de hand
ge.we«zett, Dora! rk 'ben do ongelukkigste
men-séh ter wereld!
Kurt von W ildliofen zat in de kamor van
tfijn moeder, in den 'hoek tbdj den haard,
•alken, to droamen. Hier trof Dora hom,
toen zij hier binnenkwam -om een. boek
voor haar tante te halen.
Het liep tegen half zes, en in den salon
eat het gezelschap bij elkaar. Kurt had
zich stilletjes teruggetrokken, om alleen
te zijn.
Toen I>ora them zag, 'pookte zij het vuur
in den ihaand tot heller gloed op. In de
klaarte dor opflakkerend© vlammen zag
zij, hoo bleek èn vertwijfeld Kurt eruitzag
Hij w-as nog in zijn jachtcostuum, zóóais
-hij thuis gekanien was, en had zich zon*
der er aan te denken eiöh te verkleeden,
•hier in dezen stoel neergeworpen.
Och, laat het me jou eens vertellen,
Doortje! Ik heb zoon behoefte om 't
iemand te zeggen! Zoo zette hij eijn ge*
dachten voort-. Nu voel ik pas dat ik in
jou een zuster bezit. Ik geloof, dat ik mijn
ongeluk makkelijker zou dragen, als ik
wist, dat ik haar onverschillig was: maar
ik w-cet dat zij mij liefheeft, al wil rij het
ook -niet bekennen. Wat. kan het, toch rijn.
Misschien een soort, trots, omdat zij arm
üemengde Berichten.
Honden bij den, luchtpostdienst.
Voor -don luchtpostdienst in de Vt-.eemigda
Staten worden, naar de Daily Chronicle ver
neemt, honden geoefend. H;.-t eorst is een fox-
terrier afgericht. Hij is gewoon, aan een klein©
parachute bevestigd te worden, waarna man
hem van een hoogte van 1500 voet laat vai-
len. Nauwelijks is fox met zijn poolen op den
grond, of hij maakt zich los van de parachuto
cn 6poedl zioh met een kleinon mailza-k van
het vliegterrein weg.
Do 's -n-imcn proeven hel/ben zooveel succe»,
dn' '.I honden vast bij den luchtpost-
d'- n worden ingedeeld.
Schip omgeslagen.
Gislermorgen vertrok va-n Enkhuizen het
jacht „Friso", met aan boord 4 dames en 3
•heeren, waaronder de commissaris der Ko
ningin in de provincie Friesland, baron Van
Harinxma thoe Slooten. Er woei 'n harde wind
uit het Noord-Westen en voor bet uitvaren
weTd de schipper er dan ook door vissehers-
lieden nog op gewezen, dal het raad-zamer was,
om maar binnen te blijven. Nog maar een klein
eind buiten bet Krabbcgat bleek, dat de vis-
schcrslieden goed hadden gezien. Het vaartuig
kapseisde bij rukwind en sloeg om. Gelukkig
passeerde juist do veerboot van Hasselt, kapi
tein Oostinga, van den veerdienst Enkhuizen—
Stavoren, die een sloep uitzette en de schip
breukelingen behouden aan boord wist te
brengen. Later zijn zij te Stavoren aangebracht.
De veerboot kreeg hierdoor ongeveer een uur
vertraging. Een der stoomponten die van hier
uitvoer, om zoo mogelijk assistentie te verlee-
nen, keerde onverrichter zake in de haven te
rug.
Vlellieden zullen trachten het wrak binnen
te brengen.
In den afgeloopen nacht
te kwart voor twee is te Rotterdam door onbe
kende oorzaak brand ontstaan in de galvani-
seerinrichting der maatschappij Feijenoord. De
kap stond over een lengto van 40 M. in brand.
De brand ie met 8 slangen gebluscht Zoo fel
was do brand, dat tijdens de blusschlng het
dak instortte. Eerst te 5 uur in den morgea
kon de brandweer inrukken.
Men meldt uit Hengel©
(•0.)Een veenbrand op Duitsch grondgebied is
overgeslagen op Nederlandsch giondgébied. Ia
do gemeente Ambt Hardenberg zijn honderden
menschen aan weerszijden der grens bezig met
blusscbeo.
Te Heerlen zijn een per-
sonen- eni een vrachtauto tegen elkander gere
den. De bestuurder van den personenwagen,
de ongehuwde L., is kort na het ongeluk aan
het daarbij hekomen letsel overleden.
Te Buren herdacht (het
echtpaar W. van der Zanden en A. van der
Heiden in goede gezondheid hun 65-jarige echt-
vorconiging.
Te Enra is de molenaar Hu
bert, woonachtig te 'Goevorden, die aldaar bezig
was met het herstellen van een molen, van een
stolling gevallen on onmiddellijk overleden.
De expeditieknechts G. H.
B. en W. J. V. en de electricien J. H., zijn te
Rotterdam, aangehouden als verdacht in den
nacht van 23 op 24 November jl. uit spoorwa
gens een groote partij onderdeelen van twee
auto's, ter waarde van 30.000 mark, gestolen
te hebben ten nadeele van do Auto-Rijtuig-On-
dorneming. Het gcstolene is in de woning van
J. H. in beslag genomen, waar odk gevonden
eijn 246 doosjes gramofoonnaalden. een partij
kralen en halssnoeren, vermoedelijk eveneena
afkomstig van op dat spoorwegterrein ge
pleegde diefstallen.
In 'het perceel Weesper-
zijdo 8, te Amsterdam, woont de arbeider B.
Molenaar. Bij hem logeerde een zwager uit
Australië. Die zwager hoorde gisterennacht ru
moer in het portiek en waarschuwde Molenaar.
Deze ging kijken en nam een jachtgeweer moe.
Hij zag dat twee mannen zich verwijderden op
de fiets in de richting van Duivendrecht. Ook
een derde ging dien kant uit, echter te voet.
Molenaar dacht dat het inbrekers waren en
zond de vermeende vluchtelingen een schot
aohterna. Hij trof den voetganger in den rug.
Do gewonde eakte spoedig ineen en overleed!
spoedig daarna. Het lijk is naar het Binnen-
Gasthuis vervoerd. Het bleek te zijn de 53-jari-
gc L. Koot uit Diemcn.
Molenaar beeft zich bij de politie aange
meld.
Dczo stelde onmiddellijk een uitvoerig on
derzoek in. In de woning van Molenaar ie
geen enkel spoor van braak gevonden. De mo
gelijkheid is dan ook niet uitgesloten, dat do
mannen in de portiek -hadden geschuild voor
den regon.
In. elk -geval heeft de-politie het noodig ge
acht Molenaar in arrest te houden. Hij zal
tor beschikking van de justitie worden gesteld.
Alsof dat ook maar -het geringste te
beteekenen. hcoft! Hoo kan rij mijn aan*
aoek van dc hand wijzen, als rij mij toch
liefheeft! Als zo, als ze mo niet lieiUiobben
zou, dan zou ik mijn smart als een man
dragen. Maar: rij hooft mij lief, zij heeft
-mij lief!....
Kunt u n'iot clen'ken, 'dat rij bizonder®
reden er voor imoet -hebben, om uw aan*
'zoeik van do 'hand te wijzien, .lieve Kurt?
vroeg Dora, en ze nam, vertrouwelijk, zijn,
hand en drukte die zacht Haar hart sloeg
daarbij zoo rustig. Niet. het geringste go*
voel van jaloezie ovor rijn 'liefde voor
Sabino, ook niet het geringste gevoel van
hdfmolijka genoegdoening au/r 'het feit
dat Sabine hem afgewezen had, kwam on-*
rust brengen in haar gemoed. Het waa
alleen maar warmo sympathie en een
warme milde meegevoelen met het lijden
van hen beiden, dat haar hart door*
stroomde.
Kurt, hoor eens, ik ben heuscii over*,
luigd, dat mettertijd alles nog wel in ord»
eal komen. U moet maar goed vertrouwen
oip haar hebben, en u door nisets erloa
laten brengen, haar ie wantrouwen of tai
denken dat u niet weet, wat u aan haai}
hebt 1
(Wordt vervolgd"),
