[ran afca frame, die ten huizo zijner oucTers
logeerde, wegnam, Beklaagde ging met
de juweel en naar Botterdam, waar hij ze
verkocht.
Beklaa.gdo heeft reeds een jaar tucht
schools traf ondergaan en onmiddellijk na
den diefstal was de verdenking op hem
gevallen.
Het O. M., mr. v. Lier, eisehte, gezien
het verleden van beklaagde, zes maanden
gevangenisstraf.
Beklaagde: Het feat is bijna, een jaar
geleden en na dien tijd pas ik goed op.
Mr. v. Lier: U past altijd goed op?
Heeft u niet onlangs voor de Vierde Ka
mer terechtgestaan wegens verduistering
in het begin van September 1
Beklaagde: Ik pas sedert September
goed op.
President Dit feit is gebeurd in Juni.
Wat hebt u voer het feit van September
Beklaagde: In hooger beroep negen
maanden gevangenisstraf.
Buitenlandsche Berichten.
Mgr. Szeptycki over Nederland.
De Brusselsche redacteur van de „Msb."
schrijft:
Wij hadden de eer een onderhoud te hebben
«net den bekenden Aartsbisschop van Lwnberg,
mgr. dr. graaf de Szeptycki, die enkele dagen
geleden van ztjn rondreis in Nederland te
Brussel is teruggekeerd, waar hij zijn intrek
heeft genomen bij de paters Redemptoristen
uit de Beliaröslraat.
Monseigneur verklaarde zich bijzonder op
getogen over de geestdriftige en hartelijke ont
vangst die hem in Nederland te beurt was ge
vallen.
In uw land, aldus mgr. Szepkycki, heeft mij
vooral getroffen de eensgezindheid van de
katholieken en van alle Katholieke instellin
gen. Nergens zag ik op dat gebied een 6teviger
hand dan in Nederland. Vooral de kranigheid
Van den bissehoppelijkfn maatregel, waarbij
aan Katholieken verboden wordt lid te zijn
van socialistische, neutrale en andere niet-
christelijke vak verceni ging en, heeft op mij
groot en indruk gemaakt.
Ik bon, zoo vervolgde nisc», ten volle ge
slaagd in mijn doel om de Nederlandsche Ka
tholieken te intëressceron voor mijn missie-
arbeid in Rusland. De Katholieken zagen on
middellijk do noodzakelijkheid1 van dien ar
beid in en overal waar ik kwam gaven zij zich
geheel en onbaatzuchtig aan eene voor mijn
streven uiterst nuttige propaganda. Het ge
moedelijk maar altijd dooi zettend karaker van
den Hollander is mij bijzonder sympathiek. Ik
stel dan ook een' groot vertrouwen in do hulp,
die mij door de Nederlandsche Katholieken,
«al gegeven worden.
Dank zij de medewerking van het Nder-
landsche Episcopaat hoop ik, dat mij uit Hol
land niet aleen materieele, doch vooral ook
geestelijke hulp zullen bekomen doordat Neder
landsche priesters zich tot het missiewerk in
Rusland zullen geroepen gevoelen.
Nog sprak mgr. over de organisatie Van de
Nederlandsche Roomsche pers, die hij de boste
van Europp, noemde. De Aartsbisschop had in
dit verband bijzondere woorden van lof voor
„Do Maasbode" en haar inrichting, die hij
grondig had bestudeerd, en hij aarzelde niet
om als zijn overtuiging uit te spreken, dat
„De Maasbode" het beste Katholieke dagblad
van de geheelo wereld is.
Ik kende Holland reeds van vroeger, ver
volgde mgr., door zijn wereldberoemde schil
derschool, met den onvergelijkbaren) Rem
brandt aan het hoofd.
Geen land is er, dat zoo pieus zijn eigen
kunstgewrochten door alle tijden heen in prach
tigo collecties heeft bewaard als Nederland.
De kunstzin van de Hollanders is de wereld
door bekend.
Nog kendjj ik uw land door die honderden
bewonderenswaardige missionarissen die het
vooribracht. Dat alles wist ik reeds, toen ik
nog in hot verre Lemberg woonde. Doch nu ik
Nederland met eigen oogen heb gezien, nu ik
lijn prachtige landschappen doorkruist en met
lijn gemoedelijk volk gesproken heb, nu bemin
ft het meer dan ooit.
Ik vernam vandaag, dat er in de streek van
Lemberg niet minder dan 80.000 Nederland
sche kolonisten wonen. Zij gaan door voor
Duitschers. doch, nu ik hun karaktertrekken
heb kunnen toetsen aan de menschen uit het
moederland', herken ik in deze voor mij tot nu
toe als Nederlanders onbekende kolonisten, de
«elfde hoedanigheden die mij in Holland zoo
«ec-r zijn opgevallen."
Bij het afscheid nemen deelde mgr. Szep-
tyeki ons nog mede, dat hij, na zijn oonferen-
tiee in België, zich over enkele weken op-
niuw naar Nederland zal begeven voor een
verblijf van pl.m. acht dagen.
Pauselijke audiëntie aan Nederlanders.
Van Wclie in liet Vaticaan,
Do Romeinsche correspondent van „De Tijd"
bericht d.d. 21 April:
Dezen morgen ontving Z. H. de Paus im.
particuliere audiëntie den Nederlandschen
schilder A. van Welie, die hier sedert een
paar maanden vertoefde om te werken aan
zijn groolo schilderij, verieden jaar begonnen.
De schilder bood nu, daar hij voor talrijke be
stellingen naar Nederland moot vertrekken,
den H. Vader diens portret aan, hetwelk door
den Paus zeer geprezen werd en een plaats
zal bekomen in de Vatikaansohe Pinakotheek.
De H. Vader wonschte den schilder een goede
reis en sprak den wensch uit, hem spoedig
weder te zien ts Rome.
Van Welie vertrok van hier naar Parijs en
hoopt, in September naar do Eeuwige Stad te
rug te keeren om het schilderij te voltooien,
hetwelk dan met eenige andere werken o. a.
het portret van Mgr. Sans de Samper in het
Vaticaan zal geëxposeerd worden.
Roofaanval op een trein.
Een allerbrutaulsle aanslag heeft Woensdag
middag op het traject KattcwitzBreslau
plaats gehad. Vier gewapende bandieten hielden
daar plotseling een personentrein aan, be
stormden den postwagen en terwijl twee hun
ner de beambten met de revolver in bedwang
hielden, plunderden de anderen 4 postzakken
en gingen met 'n half millioen mark er van
door.
Het was geld van de spoorwegdirectie van
Ka'towitz, bestemd Toor uitbetaling aan het
personeel. De toovcts moesten van dit geld
transport kennis hebben.
De dieven konden zich met het geroofde geld
door een nabijgelegen bosch uit do voeten ma
ken. Slechts een hunner 'heeft men kunnen
grijpen' en deze werd door de woedende me
nigte gelyncht. Van het geroofde geld werd
intusschen niets terug gevonden,
Dc werkloosheid in Engeland.
Op 22 April U. waren in Engeland 1.774.400
werkloozen bij de arbeidsbeurzen ingeschreven
terwijl 1.007.000 personen op verkorten werk
tijd waren gesteld,
Een gunsteling van Fortuna.
Een correspondent van een Engclseh blad
maakt melding van een zonderlinge gril van
Fortuna. Aan de tafels te Monte Carlo ver
scheen Zondag een lange blonde man, in ge
zelschap van een vrouw, die mot zoo'n buiten
gewoon geluk roulette begon te spelen dat hij
spoedig, met hulp van een croupier, op twee
tafels tegelijk begon te zotten. Zes maal achter
elkaar liet hij de bank springen, hetgeen zeg
gen wil dat hij evenveel malen 65.000 francs
won. Tenslotte verloor hij weer wat, maar hij
ging toch heen met een zoet winstje van
350.000 francs in zijn zak.
Zijn ongekende veine veiooTzaakte zoo'n
opwinding, dat de anderen met spelen ophiel
den en onder ademlooze belangstelling zijn.zet
ten volgden, telkens hartelijk applaudisseerend
wanneer hij flinke sommen kon opstrijken.
De gunsteling van Fortuna moet een Deen
zijn, die voor liet eerst in „Monto" was
Mid-Zomertïjd in Engeland?
Naar gemeld wordt, overweegt dc Engelsche
regeering om het verschil tusschen zomer-- en
wintertijd, dat thans één uur bedraagt, twee
uut te maken.
Dokte rsstakïng te Ween en?
Volgens berichten van den „Berl. Lokal An-
zeiger" uit Weenen hebben de Weensche ge-
neesheeren bij wijze van protest togen de wet
op de tandtechnikers, besloten in staking te
zullen gaan. De staking zou reeds heden be
ginnen.
Mislukte socialisatie-poging in Tsjech-
Siowafcije.
De „Narodny Listy" bespreekt in een artikel
de mislukking, van de eerste proef tot sociali-
seering, welke toegepast is in de gToote glas
fabrieken te Zliechowgapl in Slowakije. De
exploitatie daarvan door de werklieden heeft,
ondanks het feit, dat do Praagscho Ban que
Syndicale 1 millioen werkkapitaal beschikbaar
had gesteld, na een bedrijf van 5 maanden een
tekort van 600.000 kronen opgeleverd1.
Dit verlies zal nog grootor worden, indien
men de groote voorraden gaat realiseeren, in
verband met de dreigende prijsdaling. Dienten
gevolge staan de 550 arbeiders voor een wan-
hopigen toestand-
De onveiligheid in Amerika.
Troepen bewaken de pos'kantoren, stations
en banken te Chicago, wegens het optreden van
georganiseerde benden mail-roovers. De ver
liezen gedurende bet afgeloopen jaar worden
officieel op 2.500.000 pd. st. geschat.
Een dure lachspier'.
Een dertienjarige jongen, die in KanS^s Ci
ty dn een, boom was geklommen om walnoo-
tcn te plukken, kwam daarbij in aanraking met
een clectriscbe geleiding, waardoor bij aan de
wang werd gewond. Zijn ouders stelden de
Power and Light Company verantwoordelijk
voor dit geval, en eischten 20 000 dollar scha
devergoeding.
De rechtbank bekrachtigde dezen eisch we
gens het bijzonder droevige feit dat de jongen
ten gevolge van de opgeloopen verwonding een
wangspier is kwijtgeraakt, zoodat hij zijn....
.jeugdige glimlach" voor altoos heeft verlo
ren.:
26 jaar in eenzaamheid.
Na 26 jaren lang als 't ware van de wereld
te zijn' afgesloten geweest, is in Engeland te
ruggekeerd Edwin Hathaway, die 26 jaar lang
seinwachter was op het Engelsche seinstation
voor schepen op Kaap Spartel aan dc kust van
Marokko.
Sinds 1893 heeft hij met een onderbreking
van 2 jaren, op Kaap Spartel de wacht ge
houden <en daar de waren der passeerende
schepen geregistreerd en, wanneer noodig,
seinen aan vaartuigen gezonden.
Hij is 'de eerste en de laatste seinwachter
van Kaap Spartel geweest, want do ontwikke
ling der draadlooze telegrafie heeft zijn post
oveilbodig gemaakt.
Zijn vrouw en kinderen woonden to Gibral
tar, zoodat bij 26 jaar lang, behoudens een
korte periode in den oorlog, van do wereld
afgesloten en geen ander gezelschap had dan
oen inlander.
Vanwege den meleorologischen dienst werd
hom een gouden horloge geschonken ter erken
ning zijner verdiensten.
Toon do man to Londen aankwam was hij
naar hij verklaarde, „bijna gek" geworden van
de drukte. Thans gaat hij in een stil dorp wo
nen, waar hij géboren is.
Een kleindochter van Napoleon I.
Bij alle praal en pracht der aanstaande fees
ten tor honderdjarige herdenking van Napoleon
zal een eenzame en eenvoudige figuur op den
achtergrond blijven, schrijft de Parijsche corres
pondent van oen Engelsch blad. Zij is een onder
wijzeres aan ©en lagere school in de buurt van
do Boulevard St. Michel. Zij is een vrouw van
over de vijftig, oen dame, wier open fijnbesneden
gelaat de teokenon draagt van ccn harden strijd
can het bestaan. Hot salaris van Fransche on
derwijzers ie n.l. zeer goring. En toch leeft zij
heel.tevreden met haar kat en drie, vier kloinoo-
diën, waaraan zij gehecht is. Haar vader was een
zoon van Napoleon en een Eléonoro de la Plai-
que, een gezelschapsdame van Caroline Mmat.
Hij kreeg later den titel van graaf Léon. Na een
wild leven -r- hij was o.a. de grootste duellist,
en do dolzinnigste speler van zijn tijd stierf
hij in 1881,. en liet drie zonen na en één doch
ter, Charlotte Leon, die goboren was, toen haar
vader reeds moer dan 60 jaren tolde. Een van de
zonen woont nog ergens in de Vogezenhij is een
rustig landbouwer.
De weduwe en do dochter bleven in kommer
volle omstandigheden achter, doch het meisje wist
door hard werken haar moeder voor broodsge
brek te bewaren. Zij begon haar loopbaan als
.onderwijzeres te Boghari in Algjers. Naderhand
kreeg zij een betrekking te Vitz-Villoroy aan de
Somine, waar zij het vorstelijke inkomen van 90
francs per maand had. Daarna was ze te Bry aan
de Marne en ten slotte ging zij naar Parijs. Zij
huwde daar oen zekeren Mesnard, doch uit piëteit
voor haar vader, die bij al zijn gobreken een bes
te man was, bleof zij zich Mme Mesnard-Léon
noemen. Thans wordt zij oud, en zij leeft een
zaam en armoedig op haar zolderkamertje, waar
alleen de herinneringen aan het verleden en
aan haar zoon, die voor Rheims sneuvelde, haar
gezelschap houden.
Een moordenaar-Filosoof.
De massamoordenaar Schumann te Fal-
kenhagen die, zooals -bekend ös, indertijd
door het hof to,t de doodstraf werd ver
oordeeld, wacht in. de gevangenis te Plöt-
zensee reeds 9 maanden, op de voltrek
king van zijn vonnis. Volgens de „Lokal
Anzeiger" hoeft hij thans tot den Pruisi-
schen Minister van Jus tilde een schrijven
gericht, waarin hij zic-h er ten zeerste over
beklaagt, dat hem slechts geestelijke lite
ratuur -ter beschikking wordt gesteld, ter
wijl hij snakt naar andere boeken. Voorts
zegt hij, geenerlei arbeid te willen ver
richten, daar hij zich voldoende kan. bezig
houden met aan zijn tweede „ik" te den
ken. Van een doodstraf is bij hem dan ook
geen sprake, men kan. slechts spreken van
een overbrenging uit he-t leven naar den
dood. Ook daarvoor is hij niet bevreesd,
want hij is soldaat. Hij dringt echter op
de voltrekking van het vonnis aan, daar
het inconsequent zou zijn, om een dood
vonnis niet uit te voeren, terwijl de dood
straf nog bij de wet bestaat.
Land- en Tuinbouw.
ec li erts te ze, de pierrot en de pierrotte die
Idansen samen in de maatéén, twee
één, twee...., jij je voeten op eni ik de
mijne. Hij la/ohte ejven, ae ikon soms zoo
aardig snappen.
In dit nummer, ja, maar dan, jij alleen,
daar hoog, je had 't niet op je moeten
nemen.
En de arme LüHy dan?
Je bent te goed, ze heeft 't nie»t aan
Je verdiend.
Je bent vwrejed, plaagde ze, jou mocht
ik wel helpen toen je zidk waart en niet
haar!
Ze heeft mdj geholpen- Ze helpt ieder
die in nood is. Ze zou het zeker ook den
directeur doen, -wanneer hij eerst maar
Bens ziek was; peinsde hij bitter.
Ja, zij had hem geholpen, zooa good, zoo
Sief, *11 jaar géledejn was t mu. Door haar
goodie zorgen was hij die zware koortsen
aelcer te hoven gekomen. En hij had maar
liggen te denken de uren <Jie (hij alleen
moest doohbrengsen Ofp z'n ziekbed, aan
haar, die zachte Lieve Enny.... En toen
hij op een mooien lente-morgen voor 't
eerst weer buiten kwam, steunende op
haar arm, toen was 't hom te machtig ge
worden. Dkkr onder de hoornen in 't park
had hij zta overvol dacfldbaar gemoed ge
uit, ennog meer van haar gevraagd,
durven vragen om hcur liofdie. Ze had hem
laten uitspreken, nieit onderbroken, maar
dan, o, had 't lieve kopje vastberaden
„meen" geschud. Hij had 't willen uit
schreien, maar ze had hem zoo kalm toe
gesproken on hij had (moeben toegeven,
ae had gélijk. Zij (haeild niet van 't circus,
hiij wed, met hart en zied, hij noemde 't z'n
(kunst en dat was 't ook, koo mooi, zoo vol
toewijding, ale 'hij z'n toeren verrichtte
had ze gezegd. Maar haar hart trok zoo
zeor naar iets anders, naar 'm stil gelukkig
thuis en dat kon hij haar niet schenken,
hij anet z'n emotievol leven. En ze had ge
lijk. Zoo had hij berust als 'n sterk maai en
er niet tmoer over ge-sproken en zij was
hem haar vriend blijven noemen, meer
niet. Doch aJls ooit een ander mocht komen,
die haar 't ge/luk waar 'hour hart om vroeg
ikom schenken, dan zou ook dat moeten ein
digen. Dam molest hij haar lasten gaan
laten vertrekken. Met vreugde? Neen, met
bemusting. To goed besefte hij: zo was hier
als 'n teer kasplantje, nog niet verschroeid
door den verzengenden gloed. En hij ver
langde toch haar gelukHij zuohte diep. s
Ze schudde hem bij den arm.
Of hij slaap had? Waaraan dacht hij
mu weer?
En ze 'lachten beiden, 'n lach omi e'kaars
gedachten te verbergen was 't en zij liepen
toen maar zwijgend voort
Ze haddep hun succesnummers „La
dance de 'la Pierrette" voleind, men had
geapplaudisseerd, men applaudisseerde nog
en zij bogen. Toen werd er van eien kant
„bis" geroepen, van 'n anderen kant ook,
van verschillende zijden. Hij keek haar
wagend aam. Zo knikte.
't Was immers „zijn schepping" mocht hij
daar niet trotscli op zijn, mocht hij daar
geen lauweren mee behalen? Ze gunde die
„haar vriend" Ie graag. Hij gaf 't orchest
een teek ende muziek zel'bo weer in en
daar woefue ze weer aan z'n arm. Licht, o
zoo licht, als ware ze een vlinder dfie vroo-
lijk van bloem tot bloeim vloog, maar zij
zag geen (bloemem, meen zo voehDe slechts
doorrijen. Al begreep 't publiek dat niet, al
dacht het publiek, dat 't hier een pierrot
en een pierrette wanen, pooals er duJizendlen
zijn... Soms ging 'het in duizel indekkend
tempo en dan was ze aJls 'n tol, 'n groote
tol, zwart-wit beschilderd en dan was 't
orkest de zweep die haar al maar sneller
en sneller deed draaien, dan weer ging 't
langzaam, heel langzaam, als wiegde zij
zich zacht op de tonen der muziekMaar
wat gaf zij daarom, wat gat, ze oen de be
wondering, waarmede het publiek haar
volgde, daarvoor deed zo niet haar 'best,
ze deed 't om hem, omdat het „zijn schep
ping" was, die. moest schitteren, dan was
hij er gelukkig om, dan had ze hem iets
gegeven, zooveel als ze kon, nju ze hean niet
De Melkmachine.
Wat is e»r vóór, wat er tegen de melk
machine te zeggen 1 Ln ons 'Land hooft het
machinaal melken niet dan bij uitzoude-
rimg .toepassing gevonden. De moeilijkheid
om geschikte melkers te vinden, en de loo-
nen, door dezen gevraagd, zullen er mis
schien toe meewerken, dat ook ten onzent
in een niet verre toekomst de aandacht
der veehouders meer on meer op do melk
machine zal worden gevestigd, 't Is dus
goed, dab het juiste licht valt zoowel op
de voordooien als op de bezwaren, voor
het gebruik er van verbonden. Hiertoe
kan waarschijnlijk het volgende bijdragen.
Allereerst deelen we mee, wat het „Alg.
Zuivelblad" er onlangs o.rn. over schreef:
„In verschillende landen, met name in
Noord-Amerika en in Australië, heeft de
melkmachine het melken met de haard
voor een belangrijk deel vervangen. Deze
verbreiding van dc melkmachine is door
het gebrek aan geschikt melkpersoneel in
die landen ten zeerste bevorderd.
Een voordeel van de machine in het al
gemeen is, dat zij het werk goedkooper
doe.t dan de arbeider. Indien dus de melk
machine zoodanig geconstrueerd is, dat zij
haar werk goed doet, en een krachtbron
tegen niet te hoogen prijs beschikbaar is,
zal het te voorzien zijn, dat meer en meer
de melkmachine het werk van den hand
melker zal overnemen. Wij denken hierbij
aan onze groote boerderijenop de kleine,
waar de boer of de boerin zelf de koeien
melkt, zal van het aanschaffen van een
melkmachine in de naaste toekomst wel
niets komen. Een andere faotor bij vele
boeren is hun gehechtheid aan het beken
de, het al jaren lang beproefde, en het
zich niet gauw kunnen vereenigen met- het
nieuwe, het voor hen onbekende.
Inderdaad zijai er melkmachines, die hun
werk goed doen. Doch er is een „maar" bij.
Met do melkmachine krijgt nl. de boer in
de pra-ctijk gemiddeld een minder duur
zame melk, dan bij het melken met de
haaiden.
Oppervlakkig gezien lijkt dit vreemd.
Bij het melken met de hand staat de melk
aan allerlei besmetting bloot, welke kan
sen de melkmachine niet heeft. De melk
machine is een gesloten toestel, waarvan
de zuigbuizen direct met de tepels van de
koeien verbonden worden, terwijl het mel
ken met de hand in den regel in geheel
open, en in ieder geval gedeeltelijk open,
emmers geschiedt. Dus bij de melkmachi
ne geen kans op besmetting met bacte
riën uit de stallucht en van de niet 'altijd
even schoon© handen van den melker, en
geen kans op het invallen van vuil (met
bacteriën) van het achterdeel van de koe.
Doch en dit is eigenlijk geen fout van
do melkmachine op zichzelf de melkma
chine eischt eenige kennis van het schoon
maken van toestellen, die met melk in aan
raking komen, en deze kennis ontbreekt
zeer dikwijls bij den stalknecht, ja zelfs
bij den boer.
Uit bovenstaande blijkt dat alleen dan
•resultaten met. do machine zijn te beha
len als deze steeds voldoende gereinigd
wordt.
Doet men dit, dan is het melken met
de machine te verkiezen boven het mel
ken met de handen."
Ln 'het „Friesch Lbld." van 11 Maart
vonden we een ingezonden schrijven van
J. J. de Boer te Chicago, die verhaalt van
een bezoek, dat hij bracht aan de
Mooscheart nederzetting, niet ver van Chi
cago, een stichting, waar' een 800-tal wee
zen worden verpleegd. In de boerderij dier
stichting zag hij het machine-melken en
deelt zijn bevinding als volgt mee:
„De „foreman" (opzichter, onderbaas)
bracht me van liet kantoor naar de stal.
Binnentredende zag ik al dadelijk dat ze
als een moderne stal ingericht was. Er
stonden 80 koeien in twee rijen, koppen
naar het. middenpand. Er was nog een
dwarsmiddenpad zoodat de stal in 4 sec
ties van 20 ingedeeld was.
De bevestiging was door middel van
stanchions. De kop is dan omsloten door 2
gebogen gasbuizen, welke in den vloer en
zolder draaibaar bevestigd zijn of aan
kett.in.gs opgehangen zijn. 't Heeft wel iets
van de wijze van vastmaken gelijk in Zuid
Holland, de kop tusschen twee palen. Lik
ken is natuurlijk: onmogelijk.
De eigenlijke stallingen zijn kort, pl.m.
1.60 M., een breed© voedergoot maakt de
korte standplaatsen goed, 'pl.m. 0.70 M.
Gang- en etalvloer zijn even hoog.
De stal was luchtig en koel met veel
licht, 't Vee was niet bijzonder in condi
tie, 't was van het Holst-Frisianslag.
Er waren 39 melkkoeien, de anderen wa
ren droog. Om half vier kwamen de ma
chines voor den dag. Om er een goede be
schrijving van te geven ie een uiterst las
tige zaak.
'Schenken kon, nooit waarom hij liaan*
eens gevraagd' had, wat (hij stil nog wensch
to; heur hart... 't Giing nu weer langzaam
en cze zag hoe (hij haar nauwSe.tüend gade
sloeg. Ze vond' b# 'hem van avond iets ang
stig in z'n Mik. Zo lachte he,m toe, dlat 't
zoo goed ging en ze hief haar voetjes weer
op, zette ze. dan in vlugge-snel'l© beweging
weer neer, heel even, zooals hij ook deed,
"Op en neer, zooals ook hun armen deden,
zooals soms gansch hun lachaam meedoen
tmoest, want 't was een en al rhythm iscli
bewegen van bevallige levende lijnen. Dat
»was immers liet „vak" der pierredes. *t
schouwspel, dat 't publiek vermaakte, in
i(be.wondering bracht, haar deed toejuichen,
veel bloemen schenken cn dan dacht: „Ze
moet we/1 er gelukkig zijn diie pierrette van
Circus MesoT'.
Dan hoorde ze de eerste tonen der fina
le: gelukkig nu nog -eenmaal snel, heel snel
en dan bij den üaatstèn -stoot plots
stonden ze stil, onbewegelijk stil. Dan brak
't applaus weer los, groeide aan tot ovatie
en daar kwamen de bloomen weer; prach
big (mooie. Hij vatte haar hand. ze moest
weer buigen, 'bedanken voor iels waar...,
maar neen, 't publiek kende immers 'haar
ziel el-eed niet, T was toch goed en mooi be
doeld, dat moest ze apprecieerenEn ze
hoog bevallig..., en ae lachte..., en ze
\vienp kushandjesterwijl ze voelde dat
Hoofdzaak was een bus, inho
20 L., van boven nauwer worden
me niet vergis, noemden we 'het!
een afgeknotte kegel. Er paste e
op met rubberring tusschen de j
gen. In de kegel was een rond
glaasje. Wanneer geen melk mee,
uier vloeide bleef het schoon.
Aan het deksel waren verbond
mislangen, .twee voor de zuiginhc
twee voor de 4 „cups".
De „cups" bestaan uit een hol],
cylinder en een gummi wand. Bij,
pless Mylker" is de cup zoo ingg
beurtelings een zuiging im. de cup
en daarna eem druk door birnnei
lucht .tusschen gummi en metalen
Daardoor maakt het gummi
opwaartscho beweging, wat gunsj
bloedcirculatie in de spcenen s-
werken.
Twee slangen worden aau ees
vestigd, welke de heele stal roa
met een motor leeg gepompt vj
doeld wordt: de spanning vaai
wordt op pl.m. een halve c.M.
bracht. De bevestiging is heel,
lijk, ook het plaatsen der cups.
De koeien worden niet gosps
houden zich .rustig. Bij een koe
cups eenmaal af, deze was heel!
melken. Een andere, welke wol e?
te, kreeg een touw om 't lichaam;
den uier en achterste be enen. Ifó
dan tracht te slaan, schijnt ze.
mentrekking van spieren zich zei
doen.
Een man bediende 4 „enkel9j
Een „enkel" machine heeft dit \j
een dubbele, dat ze meer econq
bruikt- kan werdentwee koeien
zelden gelijktijdig „gedaan" em
de halve machine geen werk.
Er waren 5 knechten, die del
molken. Ik kreeg de idee dat:
domed© waren. Het ma-melken lei
nig melk op, minder dan 0,5 p;
De totaal opbrengst per koe
5 L., wa-t gezien 'rt gevorderd zij
•tatieperiode en 't voer, nog niet
was.
Binnen 't uur was de heele m
geloopen. Het voordeel moet mi
hierin gezocht worden, dat in
de hoofdzaak, „'t rugsto", vaa
gedaan is. Het gaat er mee a!i
maaimachine, men moet voor-
maaien. Een melkmachine heeft
deel boven andere „greidboen
zij kan per dag 2 maaFgebruiH
Een -bezwaar voor Friesland a
mers de koeien in het land loo]
Een ander bezwaar van maclj
ken vormen de kosten van aai
dollar is 360 doll. I
Dan komt nog de pijpaanïflj
-tor, verzending, installatie. Hic
go kon men mij helaas geen co
gevens verschaffen. Maar alles
zal naar de 700 doll, wijzen, v;
ment eel met 3 moet vormciiigj
einde het bedrag aan guldens-A
Nu is dit het duurste mcriq
goedkooper in de markt. En
werd een niiixi-nxnru onderhoud^
aanneem, daar do constructie;
is cn 't materiaal so-lied."
H«!;:hetccsi aan
Oostenrijksche Seesie
AI wat wc tot heden, hebbs
had betrekking op den nood,
en op de dankbaarheid der
van Oostenrijk. Docli ook in
heers vb te nood, en ook daar
priester-comité dank aan uwe
heid kunnen helpen. En ook va
dank gebracht. Dc Hongaarse
voor ons onverstaanbaar. Ea F
daarom, dat de Hom-gaarsche 1
danken in de taal der Kerk in
Mogen wij in het Hollandschj
overreiken den dankbrief, die
richt aam liet priester-comité,
eigenlijk bij u thuis hoort- Dc
datcerd van 15 Maart 1921 ca
volgt-Vcnerabiles in *C-hris
Eerbiedwaardige Broeders in C
edelmoedige cn zeer nobele Ne
volk, wiens buitengewone
yschitteren in de beoefening des
heid en bij wie de eerbied voq
leving van den chmtclijke-n go
hoogste wet -geldt dient a-!s
worden -gesteld, in het steun ei
zwakke dm het voeden en Ide-cü
gemergelde en have-looze kind
ter hulp snellen van broeders,
gaan onder de diep droevige jj
den oorlog. En gij Eerbiedwas
ders, in het voetspoor tri
edelmoedige landgenooten
uw besluit- om de Ho/ngaarschi
heid in haar droevig lot em in
bering ter hulp te komen, eei
't iii haar hart treurdeZe
Niemand giste toch haar gecï
neen, hier was 't alleen die f
uiterlijke», naar 't innerlijke
niet. Ze voelde, hoe- hij ihaar %a
■drukte, instinctmatig 'begreep
maal haar bevaliHg-grac-ieuse
moeten maken; toen g'ingen ze
Weer stond ze voor 'L voetlii
niet als 'n pierrette, neen, nu
(bate, do koorddanseres, nu 'las
ime'.end gefookel de tallooz© kj
ben en schubjes op haai* W
Sluitend „kuras" hun praohl/j
ren uit en straks zouden de r
de kleine vleugels doen schj
zo symbolisch -op haar rug ge
O, als ze hoog in 't circus;
stond dan zou zc als 'n prach,
mooie groote vlinder, zijn Vj
kleurenschittering van lokkei
'tp ulbliek zou ademloos naar
omdat 't wist dat dat geen
imaar 'n mensch, 'n meisje,
moer kon dan vele vele andd
zicht althans entoch ni
(S!<
