weed® Blad.
jan miserie.
BINNENLAND.
I Isitts CoHfont".
oensdag 10 November 1920
lolet leven aan boord.
»l s.s. „Limburgia", §5 Oct. 1920.
[et leven op zee is een leven van wei-
(wisseling. Eenmaal goed aan liet va-
en wanneer geen zwaar weder den zee-
[jet rusten onmogelijk maakt, gaat
f 5 zijn gewonen gang en kan men het
'J- p aan boord eentonig noemen.
)|ty is echter geen „saai" leven en toch
ujj verloopt zoo langzaam.... En we
li gewoon zoo snel te leven.
1 b passagier heeft men steeds het doel
I den reis voor oogen en verlangt men
i te komen op de plaats van bestem-
J> jg.'Ik geloof, dat juist dit verlangen een
jijj oorzaken is, waarom een passagier het
leven eentonig vindt. Dezer dagen zeide
dan ook een der officieren„Hoe mooier
ip, lioo beter. De passagier komt aan
i jrd, vinclt het schip prachtig, de salons
ooii, is tevreden met zijn hut, vindt aan
ld allerlei gemakkenhet eten is best
overvloedigbij slaapt goedin één
ird: hij leidt een heeren-leventje.
hlochna.eenige diagen krijgt hij er
|s genoeg van. lederen dag is 't hetzelf-
iet wordt eentonigDoch tegen den
i dat de passagier er te veel van krijgt
lij al bijna op de plaats zijner bcstera-
e, eu geeft dat alles hem weer moed om
wat geduld te oefenen."
,an boord van een schip als de Limbur-
beeft men gelegenheid te over om met
irlci soort van menschen kennis te ma-
l. Men vindt op een groot Hollandsch
ip een uitgebreid en talrijk personeel,
kj Hollaudsche zeeman is rond en oprecht,
inzen is hem vreemd, er blijft hem ech-
altoos iets naiefs bij, wat men bij land
meten, tevergeefs zou zoeken. Die een-
idige manier van praten van kapitein
matroos, van machinist tot stokers, van
iser" tot zijn ondergeschikten, valt on-
ildcllijk op. Men is goed, men is voor-
ipnd jegens elkandermen maakt el
der het leven niet lastig. Alleen onder
civiele personeel treft men soms deu
of andere „steward" aan, die als zee-
i heel niet mcdctellende zich toch in-
Idt 'n gewichtig mensch te zijn en daar-
soms laat blijken. Deze is wat men
boord noemt een fooitjes-jager.
ie zullen nu eens even rondkijken en
wat er alzoo voor passagiers aan boord
ii dan vallen me al aanstonds op twee
Bclien, passagiers van de Ie klasse, een
p man en eene jeugdige vrouw. Zij
itnict, dat schepseltje, hoe zich te
Ben en te pommadeeren om toch maar
ooi" te zijn. Zij kent geen maat in het
opzichtelijk Hceden; zij begrijpt niet
dame hoe indecent het is met over-
•n uitgesneden blouse en te hoog opge
ien rokjes over het promenade-dek te
itelcn.Zij weet zich niet behoorlijk te go
gen als ze zich wenscht neer te vleien
ten dckstoel, ze rookt haar „cigarette"
la sultana"zij wil in de „lcijkert" loo
senmen lacht om hare onbenullig-
Eu hij naast haar een beeld
i verlepte- jeugd en excessen. We zien ze
Meren zij aan zij op het dek. Hij
uit van links naar rechts en omge-
ri,met fletse oogen rondturende waar-
^nlijk kent mijnheer (ik schat hem op
jaar) 't gebruik van cocaiiig en opium' of
ift hij ether
lan boord reizen ook zeer vele Duit-
In. Over het algemeen zijn het be-
kafde lieden, die zich zelf en anderen
ten te respecteeren. Het zijn meestal
fes, die zaken doen en hun „home" lieb-
I in Chili of Argentinië. In de verbeterde
b klasse de intermediaire reizen
baron cn een baronesse Vori Puttkam-
i waarschijnlijk afstammelingen van den
Mndon Bismarckiaanschen Staatsman,
n reizen met een paar Engelsche fami-
Ze zijn wat stijf en terughoudend, maar
Mgens nette lieden.
Pb Vigo (Hespanza) kwamen een 200 tus-
idekkers aan boord. Arme Spanjolen,
toch op huil manier goed gekleed en
r^b wat er gisteren (24 Oct.) te Lisboa
^tiigal) aan boord kwam als emigrant,
kat zich niet beschrijven. Portugal is
voorbeeld van een decadente staat. De
fcjk, het gebrek, de verwaarloozing
pbysiekc en moreele plichten grijnst u
F van het gelaat van die ellendig er uit-
HMisclien, die wat hun vaderland
wet meer geven kan meenen te zul
len in Brazilië en Zuid-America. We
FtÜiLLlfüN?"
Naar P. LOUIS COLOMA S. J.
'sarna ging zij naar een hoek liarer cel,
daar neder en bleef geruimen tijd
-ff^coglijk zitten.
ör trad pater Paquilo binnen, met een
de hand.
at doet ge daar, Salamanca?" vroeg
_y^*°nderd, toen hij haar in die zoudcr-
J bonding bemerkte.
j b'd den rozenkrans!" antwoordde zij.
i'ozonkrans hebt ge in de hand
.eo duivel in het hart," zeide de pater,
stem klonk geheel anders dan ge-
'jk, zoo toornig cn zoo hard.
»JWnca echter zweeg en verroerde
oogetiblik zag do pater hoofdschud-
naar dc ineengedoken figuur daar
daarna plaatste hij het licht op
JJwerbank, want een tafel was er niet,
r'";R toen met nadruk„Hebt ge de
3sio gezien, Salamanca?"
.Pater," antwoordde zij en een zuclit,
S en ontroostbaar, kwam uit hare
namen een 30ü van dergelijke ïiedeu mede..
Nog zijn pasagiers der Ie klasse de oud-
president v. d. Braziliaansche Republiek,
maarsclialk Hermes da Fonseck met zijne
gemalin cn schoonouders, de Baromien de
Fonseck; verder de Zwitaersche gezant bij
de Braziliaansche Regeering, Mr. A.
Gertsch en nog meerdere Brazilaanschc en
Argentijnsche families, die allen zeer te
vreden met do behandeling op dit Holl.
schip ondervonden vol lof zijn over de
Real Lloyd Holl and ez.
In de lie klasse reizen nog mede zes lief
dezusters (4 Duitsche, 1 Brazil aan, 1 En
gelsche), voor welke we dagelijks in de sa
lon het II.-Mi so ff er opdragen.
Alles bijeengenomen kunnen wc dus te
vreden zijn met ons reisgezelschap. Onder
de zon is niets volmaakt en tekortkomin
gen -vindt men overal, dus ook op zee.
Terwijl ik deze regelen schrijf varende
tusschcn Lisboa en Las Palmas (Canar-
eilanden) bemerk ik reeds zeer goed het
zachtere klimaat. De zon is warmer dan
tliaus in het koude vaderland, de zee diep
blauw met schakeeringen van groen. Zoo
nu en dan passceren wc op groot ea afstand
een schip, waarmede we in draadlooze ver
binding zijn, cn voor het overige slechts de
wijde zee.... de hooge lucht.... water en
luchtlucht en water
't Is eentonig en toch niet „saai" op
zeeM. L.
BINNEN LAN OS CHE STAATKUNDE.
In De Maasbode schrijft mr. A. ba
ron v. Wijnbergen:
Met genoegen nemen wij steeds kennis
van de artikelen, herhaaldelijk voorkomen
de in „Het Vaderland" blijkbaar geschreven
door den politiekcn hoofdredacteur, den
heer Roodhuyzen, waarin deze met- taaie
volharding, die bewondering afdwingt, aan
stuurt op een andere richting, te volgen
op het terrein onzer binnenlandsche staat
kunde.
Niet daarom lezen we ze met- genoegen
wijl we het met de strekking er van eens-
zijn, maar wegens de openhartigheid, die er
in ten toon gespreid wordt, en die welda
dig aandoet.
Men behoeft niet tussehen de regels to
lezen om er achter te komen, wat de heer
Roodhuyzen eigenlijk wil: neen, het wordt
zoo onomwonden mogelijk meegedeeld.
De coalitie moet verbroken, de Katholie
ken moeten zich los maken van hun Chris
telijke boiidgenooten, en als die scheiding
heeft plaats gevonden, staan de liberalen
gereed met de Katholieken een accoqrd aan
ïb gaan. Met het oog daarop moet een val
van het huidig ministerie vóór 1922 tot el-
ken prijs worden voorkomen. Zulks toch
ware het is duidelijk uit het bovenstaan
devoor de liberalen ten eenenmale ontij
dig. Zij zouden dan toch wellicht gedwon
gen worden met de S. D. A. P. een compro
mis te sluiten, wijl de Katholieken nog niet
vrij waren, en van de schoone toekomst
plannen, die dc lieer Roodhuyzen zich
droomt, zou in afzienbaren tijd niets ko
men.
En de wijze waarop de hoofdredacteur
van „Het Vaderland" schrijft over dat ver
breken der coalitie toont aan, dat het voor
hem ontwijfelbaar vaststaat-, dat het bin
nen korten tijd daartoe komen moet-.
Persoonlijk genieten wij zoo nu en dan
hét voorrecht met name genoemd te wor
den, en ook daarvan nemen we steeds met
genoegen kennis'' èh om de gemoedelijke
wijze, waarop Ifet geschiedt, èn wijl we er
telkens uit ontwaren, dat de heer Roodhuy
zen ons politiek streven steeds goed heeft
begrepen, cn er uit weet af te leiden, hoe
danig onze gedragslijn in de toekomst
noodwendig wezen moet.
Meent hij blijkbaar in beminnelijke naic-
veteit eenmaal de Katholieken voor zijn
plannen te zullen winnen. op ons heeft
hij absoluut geen hoop, en hij geeft zich
dan ook niet de minste moeite onze zelfs
maar geringste medewerking te verkrijgen.
Wij waardeeren zulks zeer. en verklaren
gaarne dat hot volkomen juist is gezien.
Niet slechts in het belang der Katholieke
Staatspartij, niet slechts in 't belang der
Christelijke partijen, maar ook. en wel in
zeer bijzondere mate, in het algemeen
landsbelang, achten wij een voortzetting
der staatkunde, gelijk die de laatste tien
tallen jaren door de rechtsche partijen is
gevoerd, gebiedend noodzakelijk, en wij I
zullen niets onbeproefd laten om zulks te
bevorderen.
En daarom doet bet ons ook genoegen,
dat de heer Roodhuyzen het zijne er toe
bijdraagt om hem, die zien wil, te doen
zien, wat in die richting gebeuren moet-.
Gaan wi/'terug tot Juni 1913. dan zijn on
getwijfeld feiten gebeurd, of, laat ons lie
ver zegen, clan zijn omstandigheden gewor
den en verhoudingen ingetreden, die al
thans kunnen leiden tot verflauwing der
hartelijke samenwerking van de drie Chris-
Zonder zijne verwondering te laten blij
ken naderde de monnik haar en vroeg, half
schertsend, half deelnemend„Wat is or
toch gebeurd Salamanca?
Heeft de duivel in u zich omgedraaid,
toon go den Heer aan het kruis hebt ge
zien?"
Sprakeloos bleef Salamanca zitten en
weende.
„Kom eens hier, Salamanca", zeide de
Paicr nu, en greep haar bij den- arm.
„Vrouw gij zijt koud en gij beeftKom
ga nu eens hier zitten. Ge behoeft toch niet
te wanhopen zij hangen u nog niet op
Terwijl hij zoo sprak, hing hij haar zijn
eigen mantel om en geleidde haar naar bet
bed. het cenige meubel dat in do cel aan
wezig was.
„Weet gij wel," ging hij vriendelijk voort,
„dat ik den rechter gesproken hebt? Ja, hij
is waarlijk een braaf en best mensch.Ik
vond hem zeer gunstig gestemd
Salamanca weende nu niel mee;-, maar
hief het hoofd op en zag den Pater aan.
„Hij zeide mij: Wel, als Salamanca* het
ergste wil ontgaan, dan is dat in hare
macht. Gij kunt haar beloven, dat ik een
genadig rechter voor haar zijn wil, indien
«ij....
Pater Paquito vestigde een doordringen-
telijke partijen, en zóó tot verzwakking dor
coalitie.
Wij brengen gaarne den heer Roodhuy
zen hulde, dat hij dat alles zóó voortreffe
lijk ziet, en wij zijn hem or dankbaar voor,
dat hefc openlijk wordt gezegd. Immers, nu
het door den politieken tegenstander zelfs
opgemerkt wordt, is er voor hen, die op be
houd der coalitie prijs stellen, reden te
meer tijdig voorzorgsmaatregelen te ne
men, terwijl, de zwakke plekken aangewe
zen zijnde, het gemakkelijk is te vindon,
waar en hoe herstel té zoeken en te vin
den is.
Op dit laatste echter gaan wij althans
voorloopig in het openbaar niet inwij
zonden meenen toch alsdan een openhartig
heid te betrachten, die aan het doel dat we
Plakzegels.
De directeur-generaal van de posterijen en
telegrafie maakt bekend, dat in het vervolg
plakzegels (beursbelastingzegels inbegre
pen) tot een gezamenlijke bedrag van
meer dan 100 niet kunnen worden inge
slagen bij do kantoren der posterijen in
plaatsen, waar mede kantoren der registra
tie en domeinen zijn gevestigd. Plakzegels,
welke bij hoeveelheden als bovenbedoeld,
worden verlangd, behoren te worden aan
gevraagd bij lipt kantoor der registratie ter
plaatse.
De Poststakers.
Het verhoor van een dertig a veertig be
ambten der telegrafie,'die aan de staking
deelgenomen hebben, zal weldra beëindigd
zijn. Inspect. Joosteri heeft aan de beamb
ten verschillende vragen gesteld, aangaan
de dc motieven, die tot de staking geleid
hebben, en de aansporing tot staking op de
seinzaal.
De proeessen-verbaal zullen dan naar
den procureur-generaal gezonden worden,
die zal hebben te beslissen, of nog een ver
volging ingesteld zal worden. Nws.
De Oostenrijksche Gobelins.
Men meldt uit Weenen d.d. 7 November
aan de „Msb.":
Heden wordt, officieel medegedeeld, dat
de kabinetsraad tot de commissie voor
schadeloosstellingen het verzoek richtte, do
gobelins aan Holland te verpanden. Ge
noemde commissie verklaarde, hierin
slechts te zullen toestemmen, indien er in
hefc geheel geen andere uitweg kon gevon
den worden, maar verlangde vooraf in ken
nis te worden gesteld met alle bijzonderhe
den en voorwaarden.
Mr. M. Slingenberg Eerste Kamerlid.
De Provinciale Staten in Noord-Holland
hebben, zooals reeds gemeld in buitenge
wone zitting als lid der Eerste Kamer (va
cature-Staal) gekozen mr. M. Slingenberg
(V.-D.) met 37 stemmen.
Op Professor Diepeuhorst(AëR.) waren
31 stemmen, terwijl blanco 2 stemmen wa
ren uitgebracht.
Mr. M. Slingenberg is in 18S1 te Beersta
geboren, promoveerde in de rechten en be
haalde ook het radicaal voor candidaat-no-
taris. Hij vestigde zich te Haarlem als ad
vocaat en associeerde zich met mr. Tjeenk
Willink.
In 1910 werd hij lid van den Gemeente
raad, in 1913 lid van Provinciale Staten en
in 1916 lid van Gedeputeerde Staten. In
1919 is,hij ten gevolge van de gewijzigde
politieke omstandigheden, niet herkozen
als lid van Gedeputeerde Staten. In het
zelfde jaar werd hij herkozen als gemeente
raadslid en gekozen tot wethouder van pu
blieke werken.
Ziektewet-Talma.
Naar de Haagsche redacteur van de
„Msb." verneemt heeft de «Minister van
Arbeid naar aanleiding van het advies
van den Hoogen Raad van Arbeid om niet
over te gaan tot invoering der ziektcwet-
Talma alvorens een onderzoek te hebben
ingesteld naar den stand van^iektegelduit-
keering in ons land, zich opnieuw tot den
Hoogen Raad gewend om een nadere,
meer zuiyere uitspraak in deze quaes tie.
De Minister toch is van oordeel, dat hefc
gegeven advies qieb duidelijk de bedoeling
van den Hoogen Raad van Arbeid weer
geeft. Onder degenen, die voor een nader
onderzoek stemden, kan men twee catego
rieën onderscheiden. Op de eerste plaats
degenen, die een geheel ander stelsel van
ziekteverzekering wensclien.
In deze groep vindt men tezamen de ver
tegenwoordigers der fabrikanten (groep-
Posthuma) en der moderne vakbeweging
(bien étonnés de se trouver ensemble), die
do ziekteverzekering gelegd willen zien in
handen van de arbeiders- en werkgevers-or
ganisaties.
De andere catagorie, die voor een on
derzoek stemde, omvat o.m. de vertegen
woordigers der Katholieke en Christelijke
vakbeweging. Dezen kunnen zich wel met
het stelsel der ziektewet-Talina vereeni
gen, maar achten een. onderzoek naar den
stand van ziektegeld-uitkeering in ons land
in het algemeen geweneclit.
De Minister heeft er nu den Hoogen
Raad van Arbeid op gewezen, dat een on
derzoek naar den stand van ziektegeld-uit
keering in ons land inhi8teD3 vijf h zes
maanden zal duren en de ziektewet zoo al
niet in gevaar zal brengen, dan toch de uit
voering ervan geruimen tijd zal tegenhou
den.
Verwacht mag worden, dat de Hooge
Raad van Arbeid op zijn vergaderiug tegen
het einde dezer maand tot een meer zui
vere uitspraak in deze materie zal komen,
zegt het blad.
Sociale berichten.
Het Bakkerscontract.
Naar het „Volk" verneemt, is nog geen
overeenstemming bereikt tussehen de cn-
derhandelingscomniissie der werkgevers en
werknemers in liet Bakkersbedrijf over Je
herziening van de collectieve arbeidsover
eenkomst.
Dreigend conflict te Tilburg.
Te Tilburg is een conflict dreigende tus
sehen patroons en arbeiders in de textiel
industrie, Er heerschfc bij de arbeiders on
tevredenheid over de voorstellen van do
Fabrikantenbond, o.a. inhoudende loonda
ling van 1 cent per uur voor verschillende
groepen op grond van prijsdaling, de ab
normale handelsmarkten en de lage valuta.
In een vergadering van de arbeidersor
ganisaties „St. Lambertus" werd overwo
gen om in verseliillende deelen der stad
pro! est vergader ngen te houden en een
groote vergadering voor de Tilburgscue
burgerij, om daardoor de houding der fa
brikanten duidelijk kenbaar te maken, ten
einde wanneer de patroons voordrollen on
gewijzigd, blijven, den strijd nog heviger
dan in 1914 te aanvaarden.
„Hbld."
Zegels voor Waschmeisjes.
Hefc bestuur van den R.-K. Vakbond voor
de Wosch-industrie heeft zich tot den Hoo
gen Raad van Arbeid gewend, mot het ver
zoek, nu er toch wijzigingen aanhangig
zijn in de Invaliditeitswet ook do preiniën
eens te herzien.
Het wenscht dit, omdat er naar zijn
meening een onbillijke maatstaf bestaat bij
de berekening van de zegelpremiën.
Manneer het bestuur nagaat, dat het
personeel hoofdzakelijk bestaat uit meis
jes, die na cc-, arbeid van 4 it 5 ;«*ur het
bedrijf geheel verlaten en dan meestentijds
tot een huwelijk overgaan, waarbij dan van
premie-doorbetaling geen sprake meer is,
en zoodoende de gestorte premiën aan bij
na allen, riet als peasioenuPketring fen
gu de komt en mr.i gaat daarop na dat
men voor zulke meisjes plm. 50 cent nor
week zcgelpremie moet betalen bij een loco
vat- gemiddell 15, terwijl voor een werk
nemer in welk bedrijf ook, die zijn gehecle
leven in datzelfde vak doorbrengt en dus
ten volle zijn pensioen verdient, voor een
loon van over. onder de 10 per week,
maar GO cent premie behoeft betaald te
worden, dan meent het bestuur van boven-
gemclden bond dat die maatstaf niet billijk
is en wenscht. het daarom een andere bere-
Icening voor hefc vrouwelijk personeel In
dergelijke bedrijven.
Gemengd Nieuws.
Te Hilligeraberg is gis
terochtend een boerenwagen, waarin twee
bejaarde vrouwen zaten^Le water gereden.
Toen na veel moeite de beide vrouwen op
bet droge gebracht waren,.bleek een hun
ner reeds te zijn gestikt. De andere is in
hoogst zorgetijken toestand per automobiel
naar het ziekenhuis gebracht.
Zondagnacht is de 6 6-
jarige mevr. A. J. O.C. op het Hofplein
te Rotterdam cloor een auto overreden. De
dame wilde de straat oversteken, werd1 door
de auto gegrepen/ en' tegen een lantaarn
paal geworpen. Zij bekwam een hersen
schudding en verder inwendige verwondin
gen. Kort na haar overbrenging naar het
ziekenhuis Is zii overleden.
Zond a g m i d! cl a g ii a d op
den Sehieweg te Rotterdam een botsing
plaats tussehen -een auto eni een motorrij
wiel. De vrouw van den bestuurder van
den/ motor, mevr. Van B.. werd van de duo
zitting geslingerd en brak beide armen en
beene n.
Een 56-jarig werkman te
Amsterdam dacht goedkoop aan a nth ra -
ciet te kunnen komen. Hij kocht een zak
van dden brandstof voor de som van één
gulden van een waker bij kolenschuiten
in de Prinsengracht. Een burger slóeg de
transactie gade, hield den kooper aan en
bracht hem naar het politiebureau Leid-
scheplein.
den blik op de oude vrouw en vervolgde
toen langzaam en met den meesten na
druk: „indien zij hare lasterlijke beschuldi
ging tegen Jan Miserie herroept."
Salamanca sprong op en riep uit
„Al zou ik juist daardoor aan de galg
komen, dan zou ik het toch doen. Ja, ik doe
het., ik herroep.hetik herroep alles."
Ten hoogste verwonderd, ging de pater
onwillekeurig een stap achteruit. Hij had
zich voorgesteld, dat hij den taaien weer
stand, de leugens cn uitvluchten en draaie
rijen vari die oude vrouw zou moeten over
winnen, en nu kwam Salamanca hem te ge-
moet en bespaarde, o God, hem allen ar
beid als belooning voor hetgeen hij reeds
gedaan had.
Salamanca zag, hoe hij terugweek, zij hief
hare gevouwen handen tot hem op en zei
de „Ach Pater, geloof mij toch. Ik doe
hefc zeker.... ik heb hefc beloofd aan 'de
allerheiligste Maagd, en al zou ik daarvoor
gehangen worden, ik herroep het!
Overmeesterd door hare opgewonden
heid, sloeg zij achterover en z;ou op den
grond gevallen zijn, indien de pater haar
niet ondersteund had. Hij droeg haar naar
bed, wikkelde haar in de deken* en legde
zijn mantel over haar. En terwijl hij met
bezorgdheid lette op Salamanca, mompel
de hij„Nu zegt men nog, dat de boom niet
bij den eersten slag valt. Als God den
boom wil treffen, is zijn adem genoeg en
hij valt."
In gedachten verzonken zette hij zich
naast het bed, en hij, de afstammeling
van Spaansche „Grandes", waakte dien
nacht bij eene arme zondares.
Op Paaschdag biechte Salamanca bij pa
ter Paquito en ontving uit zijne handen de
H. Communie. Daarna spraken zij nog lang
met elkander, en besloten werd, dat Sala
manca na Paschen aanstonds voor den
rechter vormelijk haar aanklacht, tegen Jan
Miserio herroepen zou.
Groot was de verbazing en de droefheid
van den Capucijn, tqen hij zich op den be
paalden dag nogmaals naar Salamanca'3
cel begaf en die ledig vond. Van den di
recteur der gevangenis vernam hij, dat
deze op den vorigon avond de oude vrouw
op hoogerfbevel had vrijgelaten, en dat zij
aan do gevangenis was afgehaald door
twee hem onbekende mannen.
Vreezend, en met reden, dat deze gebeur
tenis al zijne verwachtingen kon doen mis
lukken, begaf hij zich aanstonds naar den
Erwtenhof. Hier echter had men de oude
vrouw niet gezien, noch. in hare vroegero
woonplaats, noch ergens anders had men
De zak aChthraciet 1; ••am
staan. En ook de b-wvak u luid i.:,
plezier van de gulden, waai or bij
brandstof van zijn patroon .'mu rku-btc.
want even later kwam de hem in
rekenen.
D-e arrestatie» /an ver.
dachten i-n verband1 met de onl-dekte dief
stallen in .hot havengebied le Amsterdam
gaa.n aiog voort en ook worden steeds meer
goederen van diefstal afkomstig, opge
spoord.
Intusschcn schijnen deze aanhoudingen
nog niet erg afselirikwekkend te hebben
gewerkt, althans Maandagavond bleek uit
een loodö in de Siadsriellanden weer een
aantal balen manufacturen ta zijn ont
vreemd ter waarde van f7000.
De politie te Sf'heamd-a.
(Gron.) heeft ecnige arbeiders gearresteerd,
toen ze op heeterdaad werden betrapt bij
het slachten van een schaap in een weide.
Zondag is te Leerdaifr,
bij den steiger, opgehaald hot lijk van deA
ruim 50-jarigen P. W. V., tnaclrifvrat bij
do Leerdamsche -Stoombootmaatschappij.
Hoogstwaarschijnlijk is hij to water ge
raakt, toen hij uit een roeiboot op eeni van.
de booten van genoemde maatschappij
wou stappen.
M o n s c h r ij f t uit F r a n e-
ker aan het „Hbl.": Het vriezend weder van.
de laatste weken heeft zeer groote schade
toegebracht, aan de opgeslagen voorraden
winteraardappelen. Door het niet voldoen
de kunnen dekken der aardappelhoopen,
door de nogal plotseling en hevig invallen
de vorst, zijn reusachtige hoeveelheden van
deze vruchten of bedorven of ongeschikt
voor mensch el ijk voedsel geworden. Vooral
in de omstreken van Franeker moet de
schade zeer groot zijn. Naar ruwe bereke
ning zijn zeker 100,000 korven klei-aardap-
pe'er#, meest borgers e-n redstor, voor de.
consumptie verloren.
Maandag is ia de Rijn-»
haven te Rotterdam binnengekomen het
s.s. „Toba". Aan boord bevond zich de be-v
manning van het Duitsche loggersehip
„Stella", den 2den dezer van Hull met een
lading pek naar Antwerpen vertrokken.
Zondagochtend was het loggerschip in zin-*
kenden toestand, nadat het in de Noordzee^
tegen oen wrakstuk was gevaren. De f-r
manning, bestaande uit schipper A. Ki n-
ger, •stuurman H. D. Wilsterman en: de ma
trozen P. Koch en P. Popa'i, lieeft zich|
daarop in de reddingsboot begeven en -té
naar het lichtschip Noord Hinder geroeid.,
Van dit lichtschip heeft de „,Toba" hen<
overgenomen en -hierheen gebracht. Dei
bemanuing zal zich naar Hamburg Lege-,
ven, waar de reederij van de „Stella" ge
vestigd is.
Door de aanhoudende»
droogte is er op het Frieeche platteland
groot gebrek aan regenwater. Voor drinken
en wasschen wordt nu veel water uit ka
nalen en vaarten gebruikt. Burgemeesters
waarschuwen het water eerst te koken,
wat te meer noodig is, nu kanalen in de
gemeente Opsterland: door typhus besmet
verklaard zijn.
Men s c h r ij f t aan het
„Vad.": In de ochtendbladen heb ik ver
geefs naar het bericht gezocht, ook in het
uwe, dat toch nog al eens de andere kran
ten vóór is. Maar de mare van een ernstig
spoorwegongeluk, dat zich gisteren om
streeks 5 uur in het station^ van Amster
dam heeft voorgedaan, vond ik niet.
Er is toen namelijk een. trein op tijd
aangekomen. Op-tijd, d.w.z. vijf minuten le
laat en daarom is liet gelukkig nog goetf
afgeloopen. Ware de trein precies op lijdi
geweest, dan zouden we heden misschien
de gevolgen van de ramp nog niet kunnen
overzien.
Alle reizigers hadden al het vage voor-#
gevoel, dat er iets buitengewoons ging ge
beuren. Toen de trein vijf minuten, tb laa-tj
onder den kap van Den Haag binnenreed,
doch zoowaar slechts met drie minuten
vertraging vertrok, toen voelden ze nl, da3
er iets niet pluis was. In I.eidon waren zq
zoowaar bijna op tijd. In Haarlem badder»
zo gelukkig wat vertraging on menig ge
zicht klaarde al op. toen ze opeens tot da
ontstellende ontdekking kwamen, dat da
trein toch op tijd uit Haarlem weg ging.
Toen tot Amsterdam too hebben za
in angstige afwachting gezeten van de on
vermijdelijke ramp. Horloge-s worden voor
den dag gehaald en vergeleken-, spoorboek-
jes werden met zenuwachtige vingers door.
bladerd. Eindelijk stil! geen mensch
dorst wat zeggen zijn ze Ln Amstenbim
aangekomen. „Gelukkig, ton -minste' vijf
minuten te laat zei er een. bedrukt, alsof
liem één steen van den kruiwagen keien,
die hem op het hart lagen, afgevallen was.
Zwijgend, diep onder den indTuk van hot
ernstige ongeluk, snelden de reizigers het
spoorhuis uit.
.Een kortstondige, doch
zware brand, die Maandagavond vermoe
delijk tengevolge van broeiing van pyriet
was -ontstaan in eers der houte-n loodsen
erm^r:
iets naders omtrent haar vernomen.
Mcordero jaren later, toen verschillende
personen uit dit verhaal roeds gestorven
waren, vonden eenigo arbeiders, bij het
reinigen van een afvoerkanaal, een lijk, in
lompen gehuld en reeds geheel in staat
van ontbinding. Het was onmogelijk, de
idenditeit vast te stellen, doch de gerech
telijke lijkenschouw wees met zekerheid
uit, dat dit het lijk was van een oude
vrouw, wier dood veroorzaakt was door
slagen, op het hoofd toegebracht door een
bijl of een dergelijk werktuig. Men schonk
toen niet veel opmerkzaamheid aan heb
feit, dat de saamgeknepen rechterhand
twee stukjes wol omsloten hield, die den
vorm hadden van een scapulier en door
banden vereenigd waren. Ondanks het
tijdsverloop van eenige jaren, kon men dib
toch herkennen, en eenigen meenden met
zekerheid te kunnen zeggen dat het een
scapulier was, zooals de leden der „Broe
ders- I'.ti van den stervenden Zal.- •uakor','
di
