ji \Mi taf.
Tweede Blad.
Woensdag 17 December 1019
Uit de Pers.
EEN NIEUWE LOOT AAN EEN
OUDEN STAM.
Oudersavonden.
In D e Maasbode schrijft de heer
l H. J. Uylings:
„Rijk is het arme hutje waarin Gods
jegen een wieg plaatste; arm, daarentegen,
tiet vorstenpaleis, door welks zalen' en hal
len geen kinded stemmen opklinken.
Met deze woorden deed nu bijna een .jaar
geleden 't Tijdschrift voor R. K. Ouders en
Opvoeders zijne intrede in de wereld.
Met dezelfde woorden ving onze groote
voorwerker prof. G. P. J. v. d. Burg, van
Hageveld, zijne lezing aan op den eersten
Ouderavond, op 8 December te Voorhout
gegeven.
Deze gebeurtenis was voor den Eerw.
spieker, zoowel als voor ons de vervulling
van een langgekoesterd ideaal.
De wereld zucht en martelt onder den
iiruk van talrijke rampen, Angstig zien
pelen de zoo onzekere toekomst tegemoet.
Godsdienstloosheid, weeldezucht en wereld-
lin vieren hoogtij.
Immer dieper vreet de tijdgeest in, in de
gemoederen van oud en jong. 'Liefde tot
den art£id verdwijnt, gezagsverhoudingen
gorden niet meer erkend, blinde gehoor-
laemheid heeft plaats gemaakt voor rebel
lie en bolsjewisme.
Men vergat allengs dat in het leiden van
een practisch christelijk leven het geheim
lag, zich ondanks alles tevreden eh geluk-
[üg te vcelen; men dacht er niet meer aan
hoe gevaarlijk het was, de jeugd van thans
- het geslacht der toekomst volgens den
hieuwen tijdgeest groot te brengen.
Zoo werd langzamerhand bij hen, wien
'd* toekomst van Kerlt» en Maatschappij ter
harte ging, het verlangen geboren, in den
geest der ouden, allen, die tot het heilig
werk der opvoeding geroepen werden, nauw
ie vereenigen, ten einde gezamenlijk de
middelen te bespreken, hoq het best ons
opkomend geslacht beveiligd en gesterkt
kon worden tegen de haar omringende ge
varen, anders gezegd, Oudersavonden te
organiseeren.
Een nieuwe loot dus aan den sterken,
buden stam.
En dat verlangen werd 8 December om
gezet in een daad.
Rüiin 200 rnqeders en vaders hadden zich
fender het gehoor van Prof. v. d. Burg ver-
ieenigd. Zij waren nieuwsgierig, vol af
wachting geweest Tjan wat zoo'n Ouder-
'avond hun zou brengen. Een nieuwsgierig
heid, die waarschijnlijk door velen zal wor
den gedeeld. Zou het een avondje worden,
waarop de hoorders nu eens goed gekapit
teld werden om hun talrijke tekortkomin
gen op paedagogisch gebied?
Zou de taaie dorheid der stof, niet alle
belangstelling verbannen?
Zou het geen utopie blijken, op 'n derge
lijke bijeenkomst iets goeds uit te werken?
0, konden de hoorders hier getuigen, ze
Zouden u vertellen, 'hoe ze van den beginne
af geboeid, zeer hoog gestemd, de zaal ver
lieten; ge zoudt van hen vernemen, hoe
slaande de Vergadering, reeds orn herha-
liug werd gevraagd.
En geen wonder. Hoe talrijk zijn de on
derwerpen niet, waarover men met goedge
zinde ouders kan spreken: De offervaardig
heid in het huwelijk; het afdwingen en goed
gebruiken van het door God aan de ouders
verleende gezag; het heerlijk groote' voor
deel dat een vroeg-Roomsche opvoeding
biedt; "de karaktervormende waarde van
aen gezellig huiselijk leven, jeugdlectuur,
de vern\aken der kleinen enz. Een lange,
lange lijst zou zijn te geven, van practischa
en interessante onderwerpen. Gelukkig
dus, dat de eerste daad werd gesteld. Zij
Jft'erd een spoorslag tot niéuwe daden. Het
katholieke Onde.rwijzersgezelqchap te Am
sterdam gaf aan vele organisaties het
voorbeeld. Van oordeel zijnde cfat tiQt gevpn
van Ouderavonden èn opvoeders lën kiiïde-
iren tot zegen zou zijn, stelde het een. per
manente commissie in, tot het bevorderen
lï&n de uitvoering der weder nieuwe idee.
.En van meening, dat. alle Roomsche or
ganisaties hierin moeten en kunnen mee
werken, stelde de commissie zich in verbin
ding anet vele Roomsche organisaties.
En waarlijk zou het niet gemakkelijk zijn
voor Rccmsche Vereenigingen als bijv. R.
K. Volksbond. R. K. Vrouwenbond, 'R. K.
FEUILLETON.
ZIJN PROEFSTUK.
-
r Niels Pedersen. zweeg en zag loerend tot
den jonker op. Déze had bij de woorden des
hofmeesters qndanks zijn bedorven gemoed
een huivering door zijn. leden voelen gaan,
schoon- de hofmeester met -de meeste koel
bloedigheid had gesproken. Spoedig echter
zegavierde de diep ingewortelde haat tegen
Sigurd in hem.
Ni-els!" riep hij, niet te vergeefs zult
p mij het Bornholmer recht hebben ge
leerd ik doe het. Maar", onderbrak hij
zich, „mijn oom houdt van den knaap en
Margaretha's tranen zullen het hare doen.
™jn o.om zal genade voor recht laten gel
den."
Niels Pedersen schudde ontkennend bet
hoofd.
i,Dat mag hij niet", zei de rechtskundige
holmeester, „begenadigen kan slechts één,
en ilnt is de koning.
i.Die zal het doen!
w. "Koning Christiaan heeft gezwoi'en, het
«ornholrner recht nooit aan ,te tasten. Hij
Kpn zijn eed niet schenden, vooral niet, als
Pi op uw recht staat,"
..Zoo zij hef', riep Jens triumfeerend. ,,Nu
-ornt het er nog slechts op aan, hoe ik den
Middcnstaridsvereenigingen enz. een hun
ner gewone ledenvergaderingen in te rich
ten tot Ouderavond, terwijl ons comité voor
sprekers zorgt.
Zouden de verschillende propaganda-
clubs niet het voorbeeld van een harér te
Amsterdam willen volgen, diie bij ons
kwam met de aanbieding van een zaal,
wanneer wij voor sprekers zorgden?
Waarlijk, dien weg moet "het uit.
Hoog moet de Roomsche vaan wapperen
in geheel ons land. Waar de Roomsche
geest de revolutie voorloopig vermocht te
breidelen, moet ze ook sterk genoeg zijn
onze jeugd te behoeden voor de besmetting
van den tijdgeest.
Daarom geen moeite geschroomd, alle
zeilen bijgezet. Ouderavonden moeten er
gehouden worde^ overal in den lande.
En wie kan, is verplicht daartoe mee te
werken door daadwerkelijken steun of door
het toon mi van levendige belangstelling.
De oude stam moet nog vele nieuwe lo
ten dragen,
NOG EEN CRISIS.
Onder dit ironisch kopje schrijft D e
T ij d:
Op het Duurte-con gir es van het Ned.
Vakverbond en het Ned. Arbeidssecreta
riaat hebben de anarchisten het moeten af
leggen. Men heeft zijn knoopen nog eens
geteld en men kwam tot He slotsom: niet-
doen. Dat wil zeggen, dat men de voorge
stelde resolutie aannam zonder de daarbij
voorgestelde clauteules, waarin op directe
actie, algemeene werkstaking enz. werd
aangedrongen.
Dat wil natuurlijk niet zeggen, dat het
Congres tegen directe actie is en ook niet,
dat het geen algemeene werkstaking zal
proclameeren, maar het zal alleen nog
maar wat wachten, tot het getij gunstig is.
Want wel rekende nog dezer dagen een
'anarchistisch Gemeenteraadslid, vermoe-«
delijk op grond van een verkeerd begrepen
uitlating van een katholieken spreker, op
de medewerking der katholieke arbeiders
maar bet Congres was daar nog niet zoo
zeker van en ging onder den. boom zitten,
om de poes er uit te kijken.
Nu bet zoo verliep, heeft de heer Snee
vliet, die met Buurman de Federatie van
Transportarbeiders vertegenwoordigde, zijn
portefeuille neergelegd. Hij heeft bedankt
voor de functie van gesalarieerd bestuurder
van het Nat. Arbeidssecretariaat, waarin
hij .met 12000 van de 15000 stemmen was
aangesteld. Dat is dus een tweede voor
name politieke vacature.
De heer Sneevliet had, vandaag of mor
gen. nog vóór het vergaan van de we
reld door de planeten-combinatie de
rrrrrevolutie willen hebben. Het Congres
heeft dit uitgesteld.
Portefeuille vacant!
Gemengde Berichten.
Kacheiontploltêng. Te Pannerden aan
der: Rijn is de kachel der gemeente-secre
tarie, waarschijnlijk door ontploffing van
een dynamietpatroon, uit elkaar gespron
gen alles verbrijzelende wat er in het ge
bouw was. Gelukkig was het personeel
niet op de secretarie aanwezig.
Verbrand, Zondag heeft op het Lut-
terharte bij Slagharen (O.) een ernst
ongeluk plaats gehad.
Toen H. Nijkamp des middags weer zijn
woning betrad, waarin hij des morgens
zijn izieke vrouw had achtergelaten, vond
hij. de kamer vol rook. Zijn vrouw, wier
kleeren blijkbaar aan het haardvuur vlam
hadden gevat, lag dood op den grond. Blijk
baar had zij nog beproefd 'haar brandende
kleeren te dooven, want een omgeworpen
emmer lag naast haar, terwijl water over
den vloer was gevloeid.
Vetfabriek afgebrand. Gisternacht
brandde de vetfabriek „Noorwegen" van
den heer A. E. Dudok van Heel te Naarden
tot den grond toe af. De nabijgelegen wo
ning van den directeur der roomboter
fabriek „Gooiland" werd eveneens in de
aseh gelegd. Duizenden kilo's vet en grond
stoffen zijn verbrand. 80 werklieden zijn
tengevolge van den brand werkloos.
Een dievenbende op het spoor. De
gebr. B. uit Wamel, verdacht van diefstal
van 2 koeien, zijn naar de gevangenis te
Tiel overgebracht. Daar er in den laatsten
tijd nog rneer veediefstallen hebben plaats
gehad in Maas en Waal, denkt men op
het spoor te zijn van een geheele dieven
bende.
Spoarwegdiefstal. Door dé politie te
Woerden is de hand gelegd op een com-
plot van spoorweg-dieven. De iin het com-
plot betrokken spoorwegemployé's schij
nen op bepaalde plaatsen aan de spoor-
knaap te pakken zai krijgen*. Waar val ik
een gunstige gelegenheid" vinden, om dit
plarr uit «te voeren?"
Weer lachte de hofmeester op zijn eigen
aardige wijze. „Deze gelegenheid kan ik u
wellicht reeds vroeger wijzen dan ge denkt",
antwoordde hij. „Laat de koning maar eerst
vertrokken zijn. Ik vervolg reeds sedert
eenigen tijd een spoor, waarvan ik denk,
dat het u van nut kan zijn; mogelijk, dat ik
het u morgen reeds wijzen kan."
„Maar nu is het de hoogste tijd, dat ik
aan mijn plicht ga denken", zoo besloot hij
het gesprek. „Houdt goeden moed, jonker
Jens, Niels Pedersen helpt den erfgenaam
van het slot Sture aan zijn liefste en be
vrijdt hem van zijn doodsvijand."
„En de erfgenaam van het slot Sture. zal
zich dit herinneren", voltooide Jens, terwijl
hij de smalle, geelachtige hand van zijn
bondgenoot 'drukte*.
En hiermede scheidden de beide mannen,
ongelijk in jaren', maar gelijk in lage ka
raktertrekken.
HOOFDSTUK II.
In, de eenvoudige, maar gezellige hoekka-
iner, die vrouwe Juta op het slot Sturq be
woonde, zat de oude huishoudster aan het
spinnewiel. Zij was, ondanks haar grijze
haren, met ha,ar blauwe oogen en onge-
lijnen hun medeplichtigen te hebben.
Kwam b.v. des nachts langs een zeker
traject'een goederentrein, twaarop eenige
tot de bende behoorende beambten dienst,
deden, en de kans was schoon, dan werden
op zulk een vaste plaats de pakertten enz.
van hun gilding uit den trein geworpen
en door den handlanger in de een of an-,
dere schuilplaats verborgen. Het ligt voor
de hond, dat het ontdekken van op deze
wijze gepleegde fraude zeer moeilijk is,
daar fouilleering of huiszoeking bij het
betrokken spoorwegpersoneel natuurlijk
zonder resultaat blee'f. Aan deze moeilijk
heid moet het 'dan ook worden geweten,
dat de politie zoolang in het. duister is
blijven tasten omtrent de eigenlijke bedrij
vers van de spoorwegdiefstallen, die, voor
al op het traject Utrecht—Gouda den laat
sten tijd zoo veelvuldig zijn voorgekomen.
Aan het postkantoor. Het orgaan van
den Ned. Post- en Telegraafbond meldt:
ITet gebeurde op een bijkantoor op 4
Dec 1919.
Er hangt een drukkend warme atmos
feer van kachelwarmte en menschengeur.
Vóór ieder van de loketten een onrustig
wachtende filé publiek.
Achter de loketten zenuwachtige jach
tende ambtenaren, hopeloos worstelende
om bij te blij ven.
Dame met langizaam Indisch accent, ein
delijk aan de beurt geholpen te worden.
Meneerr wat... kost... een briefkaart...
naar... Engeland?
Ambtenaar: 5 cent. mevrouw.
Dame: En... hoeveel kost... ie... naar...
België?
Ambtenaar: 5 cent, mevrouw.
Dame: En... hoeveel... te Den Haag?
Ambtenaar: (haast aan het eind van zijn
geduld), 5 cent, mevrouw.
Dame (onverstaanbaar): En... hoeveel...
naar... Rijswijk?
Ambtenaar (val uit. den toon): 5 cent
en naar Lombok ook 5 cont!
Dame (bijt): Zat... er... maarr!
Ambtenaar (bijt terug): Was u er maar
gebleven!
Dome nijdig af.
Ambtenaar (opgelucht): Wie volst?
„Vad."
Meine Mutti hungert so. Een moeder,
dat een Wec-nsch kindje tot zich genomen
heeft, vertelt- in de „Ni R. Ct.":
Het kind zelf 'is zoo opgewekt, zoo ver
rukt met het nieuwe speelgoed, zoo voort
durend bezig.
Dan -een van de eerste dagen komt
de reactie. Ze speelt zoo angstig stilletjes
in een hoekje en geeft eenlettergrepige
antwoorden, als wij nog trachten haar af
te leiden.
Misschien i's het ooit maar beter, dat
niet te probeeren. Dan het gezichtje tegen
het raam, waar niets te zien is 'te de don
kere straat, gegrabbel naar een zakdoek
de huilbui.
Nu maar eens eventjes uithuilen en ver
tel hei, dan eens.
Méxne Mutti......
Stakkertje, nu komthet heimwee. Voe
len wij ons ooit zoo machteloos als tegen
over een kind, ditt heimwee heeft en dat
wij niet op hetzelfde oogenblik kunnen te
rugbrengen in de armen van liaar eigen
moeder9
Nu praten "wij verschrikkelijk verstan
dig: dat zo hier is om weer dikke wangen
.te krijgen; hoe blij moeder zal zijn, als ze
dan terug komt; hoe moeder nu 'ook ge
zonder zal worden, nu zij zelf haar melk
kan drinken.
Maar zij mompelt altijd door iets onver
staanbaars, dwars door het verstandige
betoog heen.
Een dan versta ik het ineens: „Meine
Mutti hungert so
Neen, hot is nog iets anders de hartver
scheurende berichten in de couranten te
lezen, dan de snikkendo werkelijkheid zelf
op je schoot te hebben.
Het is aangrijpend te lezen van ouders,
die schreien om het lot van hun kinderen,
maar alles in ons komt in opstand, als we
de snikkende kinderen moeten troosten,
die schreien over de reëele ellende van hun
©aiders.
En telkens hooreai wij het van de kan
deren, die hier gekomen zijn: ..Het is hier
zoo heerlijk, ik wou, dot ik vader en móe
der wat kon meegeven
„Als mijn kleine broertje ook maar hier
aan tafel-zat..."
Wat een wereld van ellende toch!
Maar heerlijk ook, iets van die ellende
te kunnen lenigen.
Gloeikousjes uit aardappel vezels. De
nieuwe uitvinding, volgens welke het mo
gelijk is, vezels van aardappellof te gebrui
ken voor textaql-technische doeleinden,
schijnt, naar de „Berliner Borsen-Cou-
rimpeld, licht blozend gelaat, nog een sta
tige verschijning. In hare nabijheid stond
aan het smalle boogvenster met de in lood
gevatte ruitjes een jong meisje van slanke
gestalte, met rijk donkerblond haar, vol
gens de mode van dien tijd hoog opgemaakt
auaar zonder eenig sieraad dan een blauw
lint. Een eenvoudig gewaad van lichte
kleur, maar van fijne als zijde glanzende
Indische stof, omsloot dej sierlijke gestalte
en stond uitstekend hij het fijne ovaalvor
mige gelaat, waarvan de donkere oogen een
opvallende tegenstelling met den; blonden
haartooi vormden. Minder schoonheid dan
bevalligheid en vooral goedhartigheid blon
ken uit het gelaat van Margaretha Han
sen, de dochter van een overleden zeer ber
roemden geleerde. Sedert jaren was zij als
pleegkind van den slotheer op Sture, werd
als een geliefde dochter van heer Henrlk
beschouwd en door vrquwe Juta met bijna
'moederlijke liefde en zorg bewaakt.
Van- haar spinnewiel had de huishoudster
reeds een poos naar het jonge meisje ge
zien, dat zwijgend en in gedachten verzon
ken naar (buiten staarde, op de in den zon
neschijn als een zilverspiegel glanzende
onbeweeglijke zee. Op' eenigen afstand lag
het fraaie schip voor anker, dat koning
Christiaan van Kopenhagen naar Born-
bolm gevoerd had en waarop men zich ge
reed maakte om éen volgenden dag den
rier" bericht, ook ,in andere takken van in-
dustrie to kunnen worden gebruikt. Het is
gebleken, dat de aurcl&ppelvezel in zijn or-
ganischen bouw een zeer groote gelijkenis
vertoont met den remisvezel, welke tot dus
verre voor de fabricatie van gloeikousjes
werd gebruikt, dat het zelfs van tijd tot tijd
voor vaklieden moeilijk is, de beide veizels
te onderscheiden. Hierdoor zou het, naar
het blad constateert, voor een belangrijken
tak der Duitsche industrie, die tot dusverre
gdheel afhankelijk was van vreemde grond
stoffen, mogelijk zijn, zich gedeeltelijk
van het buitenland onafhankelijk te maken
Uit de Omgeving.
NIEUWKOOP.
Cursus. Zooals blijkt uit de Roomsche
agenda in dit nummer, zal alhier op Dins
dag 2i3 Dec. 1919, des avonds om halfacht
door den vveleerw. heer kapelaan een bo
ging worden gemaakt met den apologeti
sche n en socialen cursus.
Het pi comité der K. S. A., dié dezen
leergang laat. geven, stelt dezen toeganke
lijk voor alle katholieken boven de 14 jaar,
zoowel voor vrouwen als voor mannen.
Het comité is er van overtuigd, dat in-
onzen tijd een meer dan gewone kennis
van de godsdienst en van de brandende
maatschappelijke vraagstukken voor ieder-
een dringend noodzakelijk is.
Het Comité is van meening, dat het uit
gebreid godsdienstonderwijs, wat de jon
gens in de herhalingsschool ontvangen,
dient te worde voortgezet voo-r alle perso
nen boven de 14 jaar-en dat daaraan zullen
verbonden moeten worden lessen over de
sociale vraagstukken.
Katholieken, komt dus allen trouw luis
teren, want de onderwerpen verdienen ons
aller belangstelling en de leider van den
cnrsus waarborgt óns met zijn sprekersta
lent een prettige behandeling. Ongeveer
éen keer in de 14 dagen zal een les gegeven
worden.
NOORDWJJKERHOUT.
Bloembollencultuur. Iri het voorzaaltje
van café „Het Fortuin" hield de afdeeling
alhier van de Alg. Yereeniging van Bloem
bollencultuur een ledenvergadering onder
voorzitterschap van den heer G. J. G. van
Parijs.
Tot nieuwe leden werden na ballotage
aangenomen de heeren H. G. de Over, E.
Boogaards en |G. van der Voet Jr.
Inzake een circulaire van B. B. C. over
de piijsuitlcfvingen te Londen, besloot de
vergadering, nog maar even een- afwach
tende houding aan te nemen, omdat zulks
weer heel wat geld kost aan de leden indi
vidueel, daar de kas met de tentoonstel
ling in 't gezicht geen aderlating kan
verdragen.
Met de circulaire van het H.B., om op
de a-.s. algemeene vergadering het salaris
tvan don alg. secretaris-penningmeester op
f 2CC0 te bepalen, ging men accoord.
Daarna was de Commissie aan het woord
die de collectieve inzending «voorbereidt
voor de groote tentoonstelling van 1921.
Deze Commissie) meende, dat men het
best zou kunnen uitkomen met drie perken
tulpen: één perk met enkele tulpen, be
staande uit tien soorten van elke soort 600
stuks; een perk met dubbele «tulpen, be
gaand© uit 10 soorten, van elke soort 500
stuks; en een perk met- Darwins, bestaande
uit 13 soorten, van elke soort 400 stuks.
De tulpensoorten, die doorader Commissie
Waren uitgezocht, en wel zóó, dat een perk
in zijn geheel in bloei kan staan,'passeer
den de revue; en behoudens een enkele
sooit, waarvoor men in den bloeitijd een
andere zou willen zoeken werden de ge
kozen soorten als goede erkend..
Daarna stelde de Commissie de aanwezi
gen in de gelegenheid, om soorten «van het
plan in bruikleen af te staan-, of andere
soorten ter beschikking van de commissie
ite stellen, welke laatste dan verkocht kun
nen worden-, van welke opbrengst de an
dere onkosten bestreden kunnen worden.
Zoowel met bet een als met het ander had
de commissie, staande de vergadering, veel
succes. Aan de Commissie, bestaande uit de
heeren Dom. van Konijnenburg, Johan van
Konijnenburg en Jan van der Meer CJLz.,
werden neg als leden toegevoegd de hee
ren V. Ph. Br aan, G. van Eeden P.Jizn. en
Jac. de Groot Jac.zn.
Aan de commissie wercl dank betuigd
voor het w erk, dat zij tot heden mei succes
verrichtte.
De heeren Jan v. d. Meer C.Jzn., en Jo
han van Konijnenburg, die periodiek als
bestuursleden der afdeeling moesten aftre
den, weiden met op één na algemeene
stemmen als zoodanig herkozen.
Daarna werd behandeld de beschrijvings
brief voor de 139e alg. vergadering. Inzak ei
beheer,sefc-er van Denemarken en Noorwe
gen weder terug te voeren naar de hoofd
stad van zijn rijk.
„Margaretha!" zei eindelijk de oude
vrouw met halfluide stem, om de droomen-
de maagd niet te verschrikken.
De jonkvrouw ontwaakte uit haa'r mij
mering, eein lichte blos bedekte haar gelaat.
„\\rat zeidet gij, moeder Juta?" vroeg zij.
„Vergeving, ik was met mijn gedachten
elders."
De huishoudster lachte. „Dat bemerk ik,
kind", zeidêj zij, „want ik heb heel niets
gezegd."
De blos van verlegenheid op Margare-
tha's gelaat werd dieper. „Vergeef me,
moeder Juta." bad zij zacht.
„Wat is er te vergeven, kind?" antwoord
de de oude vrouw hartelijk. ,,ïk ben zelf
ook eens jong geweest en- lieb ook op uw
jaren tijden gehad, waarop ik heb ge
droomd ,en gedacht en .als -ik mij later
vroeg „wat" dan wist ik het mij nau
welijks te herinneren'. Bij u echter meen
ik, moet het iets liefelijks zijn- en ook iets
goeds, want mijn oude oogen. lezen op uw
gelaat den aard der gedachten."
„Of het iets goeds is, dat, mij bezig houdt,
moeder Juta, dat weet ik niet", antwoord
de het jonge meisje, „maar zeker is er niets
slechts bij, en toch was het mij, als moest
ik, wat mij overkwam, als een geheim diep
<3e «verkiezing voor het II. B. kregen de af
gevaardigden vrij mandaat, wat betreft
den vacatures, ontstaan door het periodiek
aftreden der heeren E. H. Kruijff Czn., en
G. J. van Meeuwen
Eenige hoofdbestuursvoorstellen, om:
a. de bijdrag^ der donateurs op f 20 te be
palen; b. een plaatsvervangend voorzitter
•te benoemen «voor het scheidsgerecht; c.-
hei tarief van het scheidsgerecht zoo te
maken, dat niet de kas van het H. B.,
maar de clienten de onkosten, betalen; d.
•den leden van het scheidsgerecht vacatie
geld toe te kennen, vonden algemeene in
stemming bij de vergadering.
De begrooting voor 1920 werd, in inkom
sten en uitgaven, sluitende met f 19215,
goedgekeurd.
Tot afgevaardigden voor de algemeene
vergadering werden gekozen de heeren G.
J. G. v. Parijs en Johan v. Konijnenburg
•tot plaatsvervangers de heeren Jan van d.
Meer C.J.Lzn., en Jan Braan. Daarna be
sprak men nog de opengestelde mogelijk
heid, can aan te sluiten aan een „streek-
net-Lisse" van de telefoan. Men hoopte
dat de Noordwijksche pbonné'k algemeen
zich voor die aansluiting zouden aanmel
den.
Nog kwam de Commissie tot wering
van diefstallen ter sprake, die bezig is eeni
ge plannen uit te werken; in genoemde
commissie kreeg nog zitting de heer Joh.
Konijnenburg. Daarna sluit de voorzitter
de vergadering.
Land- en Tuinbouw.
HAARLEM. De bloembollenbeurs was
Maandag goed bezocht. Er werden echter
weinig zaken gedaan. De volgende prijzen
'werden besteed voor gladiolussen van 12
c.M. en op: America f 5.50, Baron Hulot f 6,
Chris f 10, Empres of India f 5.50, Glory of
Holland f 6.25, Halley f 3, Liebesfeuer f 11,
l'Immaculee f 8, Lucie f 10, Mr. Mark f 6,
Panarua f 6, War 5.50, Diclytra Specta-
bilus f 16, Enkele Begonia's op kleur f 8,
dubbele begonia's op kleur f 10, Anemone
de Caen f 2.35, Lilium Lancifolium Album
f 27.50, Lilium Lancifolium f 27.50.
Aardappelen.
De N. V. De Nederlandsche Fruithandel
te Tiel, ontving van den directeur van het
Rijkskantoor 1 voor Aardappelen op haar
vraag naar inlichtingen het volgende ant
woord:
Voor den garantieprijs komen niet in
aanmerking alle aardappelen van de zand
en veengronden, die an normale tijden
hoofdzakelijk voor verwerking in fabrie
ken, of voor uiitvoer werden bestemd, be
nevens die aardappelen, verbouwd op ont
gonnen landen, waarvan de ontginning
na 1 Januari 1917 geschiedde.
Examen bloementeelt.
In „De Tuinbouw" wordt medegedeeld,
dat zij die 'in 1921 v enschen deel tc nemen'
aan het examen in de bloementeelt, dat
vanwege de Nederlandsche Maatschappij
voor Tuinbouw en Plantkunde wordt afge
nomen, zich voor 1 Januari 1920 bij den
secretaris den heer E. J. Cunaeus, Witte
Singel, Leiden moeten doen. inschrij
ven.
Uitvoering Scheurwef 1918.
Daar er bij meerdere landbouwers en
grondbezitters twijfel blijkt te bestaan over
de vraag of grasland, dat. ingevolge de
Scheurwct 1918 werd gescheurd, nu weer
in gras mag worden gelegd, heeft de mi
nister van Landbouw ter algemeene kennis
gebracht, dat zulks dan alleen niet zou
mogen geschieden, indien de minister, ge
bruik makend van de bevoegdheid, hem
gegeven bij artikel 1 de,r Scheurwct, voor
schriften, zou geven omtrent de bebouwing
van deze gescheurde gronden, dat zulks
echter niet in zijn voornemen ligt, zoodat
de tezaa'iiing er van thans zonder bezwaar
kan geschieden.
^luchtvaartT^
De vlucht naar Ncd.-lndië.
De bekende Vickers-fahrieken in Enge
land hebben voor de vlucht van Nederland
naar Ned. Oost-Lndië een Vickers-Saundcrs
vLiegboot beschikbaar gesteld ten behoeve
van een tweetal officieren, door onze re-
ge er Lng aan te wijzen.
De „Tel "deelt mede, dat luit. F. J. Bac
ker commandant van het vliegkamp De
Mok, en de off .-mach. Ie kl. IJ. Steensma,
chef vari den Technischen Dienst der M. L.
D., «den tocht met deze boot zullen maken.
Sir John Alcock zal zich belasten met de
in mijn hart verbergen, zelfs voor u, moe
der Juta, voor wie ik toch sedert de jaren
mijne kindsheid, van mijn denken en
bandelen niets lieb- verzwegen. Maar gij
zult het hooren en beslissen, of ik mii ver
der daarover in stilte mag verblijden, of
dat ik een mij nog onbekend gevaar moet
vreezen."
Zij trok een lagen zetel, een soort voe
tenbankje bij den leuningstoel der oude
vrouw en zette zich aan de voeten van moe
der Juta, die bij het verhaal van Marga
retha Opnieuw haar spinnewiel deed snor
ren.
„Ge kent de kleine grot aan het strand'
wel, moeder Juta", begon Margaretha,
„slechts op een korten afstand van den uit
gang van het slotpark; zeer weinigen wet
ten, dat zij bestaat en zelden, of nooit be
treedt een lyreerride voet deze) verborgen!
ruimte."
„Jawel, ik ken die grot", gaf de huis
houdster ten antwoord, „meer dan eens
heb ik op het stille, rustige plaatsje een
oogenblik getoc-fd en ik weet ook, dat gij
dit in de vroege morgenuren opzoekt om
uw gebed uit te spreken en dat uw hart
dubbel aandachtig gestemd wordt, wanneet)
het zich voor de beeltenis dér Heilige Maagdi
tot God verheft."
(Wordt vorvolgd.l
