BUITENLAND.
blad verschijnt eiken da», uitgez. Zon- en Feestd.
lil Abonnementsprijs bedraagt, bij vooruitbetaling,
beiden 17 ct. p. week, f2.25 p. kwartaal; bij
„agenten 18 ct. p. weck,f2.40p.kwartaal.Franco
1061 f2.70 p. kwartaal. Het Geïllustreerd Zondags-
ie voor de Abonnó's verkrijgbaar tegen betaling
25 ct. p.kwaitar.l,bij vooruitbetaling. Afzonderlijke
jmcrsü ct.,met Geïllustreerd Zondagsblad 8 cent.
lie Jaargang. MAANDAG 24 NOVEMBER
Bureau STEEKSCKUUR 15 LEIDEN. Interc. TePefcon
1919.
S35.
No. 3073
Postbus 11.
Do Advertentieprijs -beclraagl .JfoVh- cent per r.egél
voor gewone'advertentiën; Zaterdags 80 cent per régel.
Voor ingezonden mededeelingen .wordt het dubbele van
het tarief berekend.
Kleine Advertentiën, waarin betrekkingen worden
aangeboden of gevraagd, huur cn verhuur, koop en
verkoop 50 cent; Zaterdags 75 cents, van SOwoordea
oductie en handel in het
algemeen belang.
rij dag ia in de Tweede Kamer de vol
le motie aangenomen:
,,De Kamer,
van oordeel, dat de voortbrenging
(productie) en de -distributie van goede
ren (handel) meer moet worden dienst
baar gemaakt aan het algemeen be
lang;
noodigt.de Regeering uit een Com
missie to benoemen tot het instellen
van een onderzoek, door welke wette
lijke maatregelen, dat kan worden be
reikt;
en gaat over tot de orde van den clag.'
:t om zijn „meerzinnigheid" door
ister Ruys do Beerenbrouck zoo terecht
raakte woord „socialisatie" komt in
gewijzigde, motie van den vrijzinnig-
jcraat Marchant niet voor.
zal nu komen met vrijwillige mode
ling der regcering een .studie
missie.
;t katholieke Kamerlid M r. v.
a i k ging de motie eigenlijk niet ver
ieg, omdat zij te weinig aandacht
rikt aan bet sociale element,
in den b e d r ij f s v o r m een
voorname plaats moet innemen, en te
gericht schijnt op het oeconomische
ent in industrie en handel,
gcheele katholieke Kamrfractie heeft
de motie gestemd.
rede, door de heer .y. Schaik bij de
Ken over deze en andere moties ge
en, is de lezing o. i. ten zeerste waard.
omdat daarin zoovele voor ons,
olieken, nieuwe gezichtspunten zouden
fcn geopend, maar juist omdat en in-
ver daarin eenige a'gemeenekatholiek-
rle .begrippen worden na-ar voren ga-
ht begrippen inzake socialen be-
ivorm en Overheidsbemoeiing, ook
zoo langen tijd door de voormannen
S. A. gepropageerd,
ij laten bier dan eenige passagc-s der
clde rede volgen.
ialiscering ehverlïooging
dor productie,
ils de twee grpote, bijna als de twee
redmiddelen, om liet ontwrichte
omisclie leven te redden van eon alge-
ineenstorting, worden aangewezen:
x-ialiscering en de verliooiiing van de -
actie. Pn do practischo politiek gelden
lijna als een antithese. De socialisee-
is in de oogen harer-aanhangers het
(overtreffend medicijn om a] de maat-
ipclijkc en zedelijke ellende uit de \ve-
le bannen en de mcnschlieid eon para-
op aaixle te geven. Anderzijds ver
men, dat door verhooging van de
uctie het wereldtekort zal worden aan.
ld, de onvoldoend bevredigende levens-
leften zullen worden gestild, nood, ar-
3e en gebrek vanzelf zullen -verdwij-
En zijn die eenmaal uit do wereld ver-
dan zulilen de tevredenheid en. de
ids1 u st terugkeer en, de overspannen
lesrichtingen, die nu het maatschappe-
Icven onveilig maken," haar bestaans-
id onder de voeten voelen wegzinken,
en rust voor den tegenwoordigeai op-
gen geest in de plaats treden,
ijnheer'fte Voorzitter! Ik wil voorloopig
>n beganen grond blijven, de éociali-
mg voorloopig ter zijde laten, en mijn
voegen bij hen, die in het welbcgre-
volksbe1ang op krachtige bevordering
voortbrenging aandringen. Intusschen
ik dadelijk de-ze reserve maken, dat,
oert men de productieve kracht van
volk nog zoo hoog op, en al zou men
azijn en vol voorraden weten te verga-
desondanks de- orde en rust niet we
lware intrede zullen doen, Indian
niet voor do bevolking in haar geheel
oerwaarden word en in het leven geroe-
oen behoorlijk aandeel in de voort
elen van den arbeid te erlangen. Ik
k do™ ormerking. omdat niet volko-
juist. is 't standpunt van den lieer v.d.
fdon, die de levensmiddelencrisis van
oogenblik ook in ons land alleen aan
chaarschte toeschreef. Ons eigen land
rto.a. een overvloed van vleesch on zui-
roducte.n. Als desniettemin een deel der
'king buiten zijn -schuld niet in staat
th in voldoende mate van deze levens-
«ften te voorzien, terwijl anderen zich
overvloed daarvan kunnen verschaffen
1 er iets .te haperen aan het. vesrcleo-
ijprocos, wordt er aan de vcrdeelende
'vaardigheid to kort gedaan."
rzaak van den ontevreden
geest.
fijnheer de Voorzitter! Van den arbei-
keeft zich, behalve een zucht naar ver
fing van zijn algemeene levenspos? tTe,
tester gemaakt een "gerechtvaardigd
^en naar verbetering van zijn posi-
'sproduceerendc kracht. Door verkor,
van arbeidsdag in het bedrijfsleven,
ooging van loop, uitbreiding van rust.
i. hygiënische en veiligheidsmaatre-
fin fabrieken werkplaatsen en andere
-iflsaangelegenheden wotfdt weli aan
stoffelijke en andere lichamelijke be
ton voldoening geschonken, maar daar
'is aan zijn van God gegeven geteste-
vermogens geen voldoende recht ge-
Sinds Paus Leo de XIII in~T891 6prak
j'ot slavenjuk der proletariërs zijn hnq
'3woorwaarden wel verbeterd, maar
"hun persoonlijke verhouding"tot de
Severs, in hun verhouding tot de be-
waarin zij werken, weinig veran
dering ten goede gekomen. Door dc sterk
doorgevoerde arbeidsverdeeling in do in
dustrie, die een steeds eentoniger worden
den arbeid met zich medebracht, is dc ar
beider meer clan ooit te voren in dc fa
briek lot een levende machine geworden.
In tegenstelling daarvan heeft zijn geest
zich ontwikkeld, zijn denken zich verruimd
de door hem verworven cultuurwaarden
zijn vermeerderd. Zoodoende is er een
wanverhouding ontstaan tusschcn het gec-s
telijk kunnen van den arbeider en dc wijze
waarop hij dat als produccerend wezen
lean aanwenden. In. de onderneming was
hij vóór alles de loon dienaar; hij-is het ge
bleven tot op dit oogenblik.
Ziedaar, naar mijn gedachte, een der
hoofdoorzaken van den wrevcligcn, onte
vreden geest onder do werknemers, daar
onder zelfs begrepen vele ambtenaren en
beambten."
M i cl de J terverbetering.
„Als een voor de hand l'ggende midde
len, die? in dezen toestand verandering
kunnen brengen is te noemen: uitbreiding
van de rechten en "bevoegdheden van den
werkmap als medeprodiicëerende kracht in
het bedrijf. Ik vat de van Katholieke
zijde voorgestane samenwerking van pa
troons en arbeiders niet op als een holle
leuze. Die samenwerking is echter alleen
mogelijk, is alleen tot resultaat te maken,
indien de arbeiders in staat worden gesteld
hun volle persoonlijkheid niet alleen als
loondienaars, maar ook als medevoort
brengers en als bezitters van geestelijke
(gaven te ontplooien. In de bedrijven,- die
immers kleine organismen zijn in het groo-
te organisme, de maatschappij, moet dc
medezeggenschap van alle producenten
haar intrede doen. In de tijden, dat er meer
persoonlijk contact bestond tusschcn pa
troon en arbeider, had men hot. gemeen
overleg, den gezamenlijken arbeid vanzelf.
In de grootindustrie en den groothandel is
elk persoonlijk contact tusschen den werk
gever on de werknemers teloorgegaan.
Vandaar dat de grootbedrijven als mcn-
scbelijke gemeenschappen hun natuurlijk
organisch karakter missen eh louter me
chanische inrichtingen zijn geworden. Is
het ook niét kortzichtig, te meenen, dat oen
ondernemer of beöiijfshoofd dé al leem-én-
allesweter is, dat hij alles zelfstandig het
best kan regelen en afdoen, dat hij do beste
organisatie en de hoogste rentabiliteit van
zijn bedrijf kan verkrijgen, zonder dat zijn
arbeiders daarbij tot eenige medewerking
worden' geroepen?
Medezeggenschap van den arbeider in clc
loons- en arbeidsvoorwaarden, maar ook
iii'i alles wat tot de becliijl's-polilirk in di-n
rmmsten 7in van 't woord behoort, zal aan
-het bedrijf ten goede komen. Immers de
arbeider heeft ook een stuk ervaring én
inzicht, waarover de werkgever niet be
schikt, en de wetenschap, dal hij recht-
streeksche.n invloed zal kunnen uitoefenen
op de bed rij fsverhoudingen en-de ■bedrijfs.
toestanden, zal hem daarvoor te belang
stellender maken. Het autoerotism© van
den werkgever kan in dezen tijd niet meer
staande blijven. Indien men in de onder
nemingen van industrie-en. handel oen ge
zonde democratie invoert, zal daardoor
m. i. èn hun productieve capaciteit ver
hoogd worden èn de geestesstemming van
de arbeiders verbeteren. Is het niet tref
fend, dat juist in de kleinere indüstrjce'o
ondernemingen veel naarstiger dk zeg
niet doelmatiger <en goedkoop er, maar
naarstiger wordt gewerkt, en dat, dank
jzij hot schoon niet officieel georgani
seerd gezamenlijk overleg tusschcn pa
troon en arbeider de onderlinge verhoudm--
gen daarin beter en aangenamer zijn dan
in de groot ere bedrijven?
In 'hoeverre die medezeggenschap moet
worden gegeven aan de arbeiders in het
bedrijf, waarin zij werkzaam zijn. dan wel
aan de werhliedenorganisaties als hun ver
tegenwoordigers, is een vraag van practijk
en tactiek. Het eene behoeft het andere
niet uit te sluiten.
In hot dezen zomer hier ter stede gehou
den gehouden R.-K. bedrijfsradencongres
is de volgende stelling aangenomen:
,,Do organisatVïs" der werknemers
worden door de organisaties der werk
gevers geraadpleegd ten aanzien van
prijsregelingen en de overige bedriifs-
pólitiek in verband met de arbeids
voorwaarden."
Door detze stelling, is de eerste stan gezet
in de richting van medezeggenschap krach-
tens gezamenlijk besluit van patroon en
arbeiders. Overigens zijn in dit congVes
zeer belangrijke grondslagen gelegd voor
samenwerking tusschen werkgevers en
werknemers."
Overheidsbemoeiing in do
be d r ij v e n.
„Mijnheer de Voorzitter! Zoo al niet ge
scheiden, dan toch onderscheiden van de
vraag aangaande de verhouding tusschen
werkgever en werknemer en de inwendige
bedrijfsregeling is de vraag naar de ver
houding van de bedrijven zelf in het eco
nomisch en maatschappelijk leven. Op
eenige uitzonderingen na zijn allo onder
nemingen van nijverheid, handel en ver
keer in particulier bezit, terwijl de uitoefe
ning dor bedrijven aan het particulier in
zicht is overgelaten. De Ovenheid heeft
slechts eenige beperkende bepalingen ge
maakt, o.a. ten aanzien van de veiligheid,
do gezondheid en thans ook van den ar
beidstijd, maar overigens zijn de onderne
mers in hun gestie volkomen, vrij; zij kun
nen hun persoonlijk initiatief vrij uilvie-
'ren. in den goeden maar ook in den kwa
den zin.
Ontkend kan niet worden, dat dit stelsel
aan de maatschappij groote diensten heeft
bewezen. De schitterende uitkomsten der
moderne industrie, de uil vindingen, de
vervolmaking in de techniek, de vernufti
ge toepassingen van de natuurkrachten,
do vormipg van grootkapitalen en jiet tot
stand komen van reusachtige nieuwe on
dernemingen zijn de onmiskenbare resul
taten van het z.g. kapitalistische stelsel.
Daarnaast kan niet worden ontkends dat
de fouten van dit stolsel,.al thans zooals het
zich in zijn tegenwoordige gedaante aan
ons voordoet, in het oog loopen. Een drie
tal gebreken trekken de bijzondere aan
dacht. De heer v. Schaik wijst clan op de
lougelloozc vrijheid van vestiging van on
dernemingen, Waardoor er een groote ver
snippering van arbeidskracht plaats heeft.
ISpr. heeft 'hier niet het oog op landbouw
bedrijven, "waarvan do geringe omvang
dikwijls dc voorwaarde is voor de grootst
mogelijke capaciteit, maar bedoelt speciaal
de kleine winkels en in geringere mate ook
de kleine nijver/icidsondcrncmingon.
Jn de tweede plaats houdt'dc vrijheid van
productie in', dat liet den ondernemingen
volkomen vrijstaat, te fal» ie?eren, wat zij
willen, ongeacht de vraag, of de maat
schappij er al dan geen behoefte aan hoeft,
ongeacht de vraag, of dié'fabricage al dan
niet i|n hot belang is van het algemeene,
ongeacht de vraag, of voortbrenging van
andere artikelen con uit liet-algemeen wel
zijn beschouwd nuttiger effect zou kunnen
opleveren.
Als de derde schaduwzijde, a'dus de heer
v. Schaik in de ongebreideldheid der par
ticuliere exploitatie moge gelden de moge
lijkheid van het maken van onevenredig
groote winsten.
Na over deze cuveVn cenigszins te heb
ben-uitgeweid, vervolgt s.|>-:\: -
..Mijnheer de voorzit ter! De. absolute Vrij.
beid in de bedrijfsuitoefening, is een over-
Iblijfsél van lief .economisch -liberalisme,
waarvan de tijden voorbij zijn. De tegen
woordige tijd eischt, dat de gestie-der be
drijven worde dienstbaar g.maakt aan het
algemeen welzijn, eri niet d zooals thans,
het algemeen weizijn dienstbaar is aan de
bed lijven.
Do sociaal-democratie komt nu Ynet de
oplossing, socialisatie <ler bedrijven: hot is
het universeel recept, hét helpt tegen de
uitzuiging vair dé - arbeiders dóór de pa
troons, tegen de schanrechte, tegen do
duurte, liet breng-taniouWe middelen in de
schatkist. Zooals de heeren Schouten en
Marchant reeds terecht hebben aangetoond
leert de ervaring dear socialisten .in andere
landen, dat het geheel iels anders is op dit
gebied fiemenigte veel voor té spiegelen,
dan ook maar iets daarvan in werkelijk
heid om te 'zettón."
roering in dor. la rul":'. -u ia - -kenen of me«k-
hrehgeh onteigening van alle productie
middelen, dan zou ik mij daarmede niet
kunnen véreenigen. Het eigendomsrecht
op de stoffelijke goederen, daaronder be
grepen de productiemiddelen, komt den
nrensch van nature too. llenr alles ontno
men zou strijdig zijn nret het natuurrecht.
'Ik zie ook niet in onx. welke reden déze
'massa-onteigening redelijkerwijze zou moe
ten -plaats grijpen. Immers niet het bézit
van de productiemiddelen; rnaar hét ver
keerd of ongewensebt gebruik er van leidt
tot. de excess on, die vallen te bestrijden."
De heer v. Schaik geeft dan verder «aan
in groote trekken, hoe hij zich die oplossing
denkt.
„Prac-tlseh is het vraagstuk zeer gecom
pliceerd en ik wcnsch mij dan ook voor de
oplossing daarvan aan geen economische-n
vorm te hinden. Het persoonlijk initiatief
is en blijft in mijn oog do scheppende
kracht in de maatschappij, cn als sociali-
seering tót inhoud zou hebben het doodon
van dat initiatief, dan is het reeds daarom
veroordeeld.
De" heer Troelstra sprak reeds meerma
len in deze Kamer het doodvonnis uit over
de groote industrieën. Alsof deze liet niet
waren, waarin de geestkracht, de durf cn
de vindingrijkheid der ondernemers, het
meest nuttig effect aan de maatschappij
hadden opgeleverd; alsof zij niet liet meest
economisch producèeren.
Ik zeg dit, zonder blind te zijn voor de
groote schaduwzijden, waarop ik zooeven
reeds duidde.
Het is niet mogelijk in één woord aan te
geven hoe het productie- en verdeolings-
sbeïsel moet worden gewijzigd. De Rcgee-
ringsbemoéiingen in den oorlogstijd spro
ken boekdoelen voor hot gevaar van een
onberaden en niet wcloverdacht ingrijpen.
Dcheer v. d. Waonlen moei daarvan blijk
baar ook .niet veel hebben. Het eenige
goede, wat volgons hem van dit Pegeerlngs
bemoeiingen is overgebleven, is de Kodibu.
Ik zou den heer v. d Waorden willen vra
gen, of de Kodibu nu het schema is van een
op socialisatie .gegrondveste inrichting van
een staatsbedrijf'? Hij- heeft dat niet gezegd,
maar wanneer dat niet zijn bedoeling is.
blijkt er uit. dat men ook zonder socialisa
tie kan -komen tot een staatsins'elb.ng, die
in zijn oog groote verdiensten heeft.
Naar mijn meening zal de overheidsbe
moeiing veelzijdig dienen to zijn: zij zal
b.v. voorwaarden van verscheiden aard
kunnen verbinden aan de vestiging of ex
ploitatie van (bepaalde bedrijven; zij zal in
zekere gevallen de productie in de ge-
wenschte richting hebben 1c leiden; zij zal
ook wel p rij sr egel end moeten optreden; zij'
zal de kapitaalsrente hebben te regelen,
de 'speculatie liebbe-n aan tc tasten; zij zal,
zoo noodig, Voortbrengingsbediijven heb
ben te vestigen of over te nemen, verkoop
van zekere producten zelf of onder haar
•sterke controle hebben for hand tc nemen;
zij zal het. coöperattewcze.n moeten steu
nen. wellicht publiekrechtelijke bevoegd
heid geven aan de coöperatie.
Als men de overigens belangwekkende
beschouwingen, van den 'lieer y. d. Wacrdcn
over de toekomstig© maatschappij aanhoort
dan rijsf het beeld op van één groote ma
chine, waarin alles vanzelf draait en in
elkander sluit, en waarin de grootst mo
gelijke volmaaktheid is bereikt.
Alsof nie,t de zeer. verschillende natuur
der menschen zich tegen een dergelijk vol
maakt gemeenschapsorganisme verzet.
Al verschil ik dus ten eenenmale in uit
gangspunt en gevolgtrekkingen met hen,
die den lof der socialisatie zingen, met hen
deel ik de meening, dat aan de productie
wijze fouten kleven, die dringend om voor
ziening eischen. Dc ontevreden geest in het
volk is daaraan voor een deel toe te schrij
ven; dat misdaad en prostitutie zoo welig
tieren, vindt zijn medeoorzaak in de weel
de-en-uitspattingen van den een, in het
•gebrek en dc degeneratie van den ander;
ook .in do tegenstelling van beide. Ik sta
ook op het standpunt, dat de zonde is de
uiting van den innerlijken vrijen wil, maar
zij wordt sterk bevorderd door uitwendige
oorzaken, zooals dc maatschappelijke zijn.
Zoo staan hier dan ook wel degelijk gods
dienstige en zedelijke belangen op het spel
Zeker, dc Katholieke godsdienst leert den
airrae en nederige deemoed en berusting,
omdat het aardsche leven slechts een voor
bijgaand middel is om een hooger doel fc
bereiken, en den rijke prent zij in zich niet
te verlustigen in de aardsche goederen. Ons
hcele leven wordt beheerscht door de ge
dachte, dat wij voor een hooger leven zijn
'bestemd, en ons tijdelijk bestaan op aarde
slechts als een middel tót bereiking van
iliet eeuwig leven van geluk hebben te be
schouwen.
Maar naast ons godsdienstig beginsel
hebben wij ook deze Christelijke staatkun
de, dicj tot taak heeft een rechtsorde te
scheppen, die naar de leer van den H.
Thomas de orde, de rust, de eenheid des
vredes in het volk sticht, waardoor dat
volk het best in staat is God te dienen en
zijn eenige bestemming te bereiken.
Mijnheer de -Voorzitter! Thans nog een
onkel worrd over de moties Het spreekt
vanzelf, dat ik mijn stem aan de motie des
'hoeren van Ravesteijn niet zal kunnen
geven.
Wat. betreft dc moties van de heeren
Marchant. en Ti polstra siel ik voorop, dat
een onderzoek naar de vraag, hoe dc ar
beiders meer medezegïrenschap in tie be
drijven moet worden verleend en op welke
wijze productie, en distributie meer aan het
algemeen belang kan worden dienstbaar
gemaakt, van urgentie acht. Ik zou het
daarom op prijs stellen, indien de Regee
ring tot het instellen eerier commissie voor
zpodang onderzoek znu hesluiten.
De inhoud der be'de moties beantwoor
den rvhbw rfret ginuffjMum mijij,*crl;m -
'gelis. Zij spreken ovor .dert wcnsch naar
socialisatie van bedrijven en van geleide
lijke vervanging van het particuliere be-
drijfswezén door soc'aüsatie der bedrijven,
terwijl niemand weet, wat onder die socia
lisatie precies moet worden verstaan.
Daarenboven bevatten zij slechts liet al
ternatief: de kapitaUst'sche voortbrenging
van thans of do socialisatie. Deze tegenstel
ling is a's basis voor oen onderzoek n:et
juist. De laak van zoodanige commissi©,
moet. veelzijdiger zijn en zich niet reeds bij
voorbaat aan twee standpunten vastklam
pen.
Indien dc lieer Marchant aan zijn motie
oop (ruimere strekking kon geven in den
door mij bod oei den zin, zou zij voor mij
aannemelijk worden.''
DE RATIFICATIE VAN HET VREDES
VERDRAG.
Nieuw uitstel mogelijk.
De uitvoering ervan.
Het vertrek der Duïische delegatie.
DE KOLEHCRISIS IN AMERIKA.
OVERZICHT.
Het vertrek naar Berlijn van Von Sim-
son, vergezeld van al zijn technische mede
werkers, lokt verscheidene opmerkingen
«uit in officioele kringen. Von Simson ver
klaarde dc rc-dcn van zijn vertrek en zcide,
'dat het protocol, dat door Duitschland on
derteekend moet worden) wat'betreft den
schendingen, van het wapenstilstandsver
drag en de. onderhandelingen over details
der toepassing van hot verdrag, een be
raadslaging nooclig maakt van liet. Duit-
sche kabinet.. Hij voegde er niet bij, op
welken datum hij zal terugkomen.
Do „Presse de Paris" merkt op, dat zijn
vertrek de uitwisseling der ratificaties
vóór der. lsten December bijna onmogelijk
maakt. Zooals men weet was dez© datum
vastgesteld door den Oppersten Raad voor
liet van kracht worden van het vredesver
drag.
Hetzelfde blad zegt, dat Duitschland in
elk geval van alle staten, die moeten feeko-
«nen, «liet meeste belang er bij heeft, om
haast te maken met de uitwisseling.
Ter uitvoering van het vredesverdrag
heeft een commissie van toezicht, samen
gesteld uit 37 Franschc officieren, en ver
gezeld van 62 beambten, opdracht ontvan
gen zich naar Stuttgart te begeven. Zij zal
daar aankomen 15 dagen na de ratificatie
van het vredesverdrag en in hotels worden
ondergebracht.
Naar aanleiding van het vert-rek der
Duitsche delegatie merkt do Temps" op,
•dat het er don schijn van 'had, alsof de
Duilschers den indruk wilden geven, dat
zij gevolg gaven aan drie beweegredenen:
Ten eersten liun verbazing over de voor
waarden, die men hun te Parijs heeft me
degedeeld. Het is echter vreemd, dat zij
met deze „verbazing" gewacht hebben tot
don 22cn November, daar zij toch reeds
drie weken van te voren met deze voor-»
waarden in kennis waren gesteld.
Vervolgens schenen zij er verontwaott»
digd over te zijn, èn niict te kunnen begrij
pen, dat het terugzenden der Duitschél
krijgsgevangenen eerst kan plaats hebben*
wanneer «liet vredesverdrag van kracht Ï3
geworden. Weliswaar hebben do geallieer
den den 28on Augustus verklaard, dat zij
er in toestemden, dc Duitsche krijgsgevan
genen reeds eerder terug te zendon, doch
dit was hij wijze van gu'nst, en slechts op
voorwaarde, dat Duitschland nauwgazcü
aan al zijn verplichtingen zou voldoen, het
geen niet is geschied!
Eindelijk oordeelt do Duitsche delegatie
■het noodig, haar .regeering te raadplegen
en een beslissing der Nationale Vergade
ring uit te lokken. Wanneer hot er echter
slechts om ging, tc Berlijn nieuwe instruc
ties in ontvangst te gaan nemen, behoef
den toch niet alle leden dor delegatie zich1
daarheon ie begeven, en zouden zij in ieder»
geval moeien welen, wanneer zij terug
konden zijn!
Wat het noodig gachte votum der Natio
nale Vergadering betreft, vervolgt do
Temps", zij zal slechts kunnen stemmen
over een reeds van tc voren gesloten over
eenkomst, of ct zou niets overeengekomen
(moeten zijn.
De arbeiders en de eigenaren van da
bruinkolen mijnen in Amerika kwamen tot
heden niet tot een 'overeenkomst maar de
Staatsecretaris voor arbeid, Wilson, zcide,
dat er vorderingen gemaakt waren.
Volgens de „Newi-Yofk Times" heeft bij
definitief voorgesteld, een einde te maken
aan. den loonstrijd en den kolennood af ta
wenden, cn men gelooft, dat hij een alge
meene verhooging heeft voorgesteld van
ongeveer 31 pet. De Brewster mijneigenaars
stelden de volgende drie stelsels van ge
dwongen arbitrage voor, welke allo docr
dc mijnwerkers werden verworpen.
1. Dat de president eenrechtbank zotf
aanwijzen, om over'de geschillen te beslis
sen;
2. dat er een rechtbank zou gevormd
Iworden uit vier afgevaardigden van do
eigenaars, vier van do arbeiders en een lid
gekozen door deze acht
3. dat er een rechtbank zou gevormd
worden door drie afgevaardigden van da
eigenaars, drie van do arbeiders, én drie
aangewezen door den president der Ver-
eenigdc Staten. c
De Volkenbond.
De Se^viëre teekenein.
Dc .regéering te Belgrado machtigde da
Servische delegatie hij de vredesconferen
tie tot ondertëekening van het vredesver
drag van St.-Germain.
Oostenrijk.
Rennsr over den noodtoestand.
In de Vrijdag gehouden zitting der Na
tionale Vergadering te Weencn heeft staats
kanselier Renner den ontzettenden toestand
der stad uiteengezet. Hij wees op het stij
gende aantal eterftcgèvailen van kinde
ren cn riep" namens de regeering de afge»-
vaardigden op tot het slaken van een kreet
van vertwijfeling tot het geweten der na
burige volken, groote mogendheden, ge-
•ljpéle wereld. Alle verzoeken om hulp, die
tot.Parijs, zijn gericht hij zelf heeft er
meer dan dertig naar den Oppersten Raad
gse.ind zijn onbeantwoord gebleven.
De staatskanselier schetste vervolgens da
pogingen, welke de regeering lieeft. aange
wend om brood en kolen, te erlangen. Aan
vertrouwen der Entente onbrcekt het Oos
tenrijk echter niet. Wij bezitten talloozc be^
wijzen, aldus spr., dat dc rogeeringen der
staten, die tot voor korten tijd met ons in
oorlog waren, ons regeeringsstelsel welwil
lend gezind zijn. Hij is overtuigd, dat Oos
tenrijk hulp mot, graan en met credieten za!
krijgen, doch te laat. Het. verieenen van
«steun is een cjuaésiie van uren.
Amerika.
De mijnwerkors toonen een concilianter
houding.
Do mijnwerkers toonden een eeni'gs-
zins verzoeningsgezinder geest cn lieten
hun eisch van een loonsverhooging van 00
pCt. vallen en stéllen zich tevreden met. 40
pCt. verhooging te vragen en een 7-urca
dag. Dg -eigenaars hadden 20 pCt. verhoo
ging aangeboden en men gelooft nu, dat
een schikking zal kunnen Worden getrofV
fen, waarschijnlijk op een basis van 30 pCt4
Van het Vaticaan.
Kardinaal Feirsjari.
Kardinnaal Ferrari, aartsbisschop van
Milaan, lijdt in ernstige mate aan kanker
in de stembanden. Hij is van de II.HV
Sacramenten der Stervenden voorzien*
Buitenlandsche Berichten-
Spaansche griep.
De griep is te Parijs teruggekeerd en eij
(moeten reeds weer onrustbarend veel ga-
vallen voorkomen.
Degeneratie.
Te Pcrigueux (Frankrijk) is 'door da' po
litie oen jongen van 13 jaar aangehouderi^
die zonder eenige reden, maar enkel onj
eens le dooden, een geweer had genomeii
en een knaapje van 5 jaar had doorfg^j»
scholen.
De gruwelen van het bolsjewisme.
De „Times" publiceert een inUtöerffl*
schrijven van een Engelsch officie" dié bij