BUITENLAND. blad verschijnt eiken da», uitgez. Zon- en Feestd. lil Abonnementsprijs bedraagt, bij vooruitbetaling, beiden 17 ct. p. week, f2.25 p. kwartaal; bij „agenten 18 ct. p. weck,f2.40p.kwartaal.Franco 1061 f2.70 p. kwartaal. Het Geïllustreerd Zondags- ie voor de Abonnó's verkrijgbaar tegen betaling 25 ct. p.kwaitar.l,bij vooruitbetaling. Afzonderlijke jmcrsü ct.,met Geïllustreerd Zondagsblad 8 cent. lie Jaargang. MAANDAG 24 NOVEMBER Bureau STEEKSCKUUR 15 LEIDEN. Interc. TePefcon 1919. S35. No. 3073 Postbus 11. Do Advertentieprijs -beclraagl .JfoVh- cent per r.egél voor gewone'advertentiën; Zaterdags 80 cent per régel. Voor ingezonden mededeelingen .wordt het dubbele van het tarief berekend. Kleine Advertentiën, waarin betrekkingen worden aangeboden of gevraagd, huur cn verhuur, koop en verkoop 50 cent; Zaterdags 75 cents, van SOwoordea oductie en handel in het algemeen belang. rij dag ia in de Tweede Kamer de vol le motie aangenomen: ,,De Kamer, van oordeel, dat de voortbrenging (productie) en de -distributie van goede ren (handel) meer moet worden dienst baar gemaakt aan het algemeen be lang; noodigt.de Regeering uit een Com missie to benoemen tot het instellen van een onderzoek, door welke wette lijke maatregelen, dat kan worden be reikt; en gaat over tot de orde van den clag.' :t om zijn „meerzinnigheid" door ister Ruys do Beerenbrouck zoo terecht raakte woord „socialisatie" komt in gewijzigde, motie van den vrijzinnig- jcraat Marchant niet voor. zal nu komen met vrijwillige mode ling der regcering een .studie missie. ;t katholieke Kamerlid M r. v. a i k ging de motie eigenlijk niet ver ieg, omdat zij te weinig aandacht rikt aan bet sociale element, in den b e d r ij f s v o r m een voorname plaats moet innemen, en te gericht schijnt op het oeconomische ent in industrie en handel, gcheele katholieke Kamrfractie heeft de motie gestemd. rede, door de heer .y. Schaik bij de Ken over deze en andere moties ge en, is de lezing o. i. ten zeerste waard. omdat daarin zoovele voor ons, olieken, nieuwe gezichtspunten zouden fcn geopend, maar juist omdat en in- ver daarin eenige a'gemeenekatholiek- rle .begrippen worden na-ar voren ga- ht begrippen inzake socialen be- ivorm en Overheidsbemoeiing, ook zoo langen tijd door de voormannen S. A. gepropageerd, ij laten bier dan eenige passagc-s der clde rede volgen. ialiscering ehverlïooging dor productie, ils de twee grpote, bijna als de twee redmiddelen, om liet ontwrichte omisclie leven te redden van eon alge- ineenstorting, worden aangewezen: x-ialiscering en de verliooiiing van de - actie. Pn do practischo politiek gelden lijna als een antithese. De socialisee- is in de oogen harer-aanhangers het (overtreffend medicijn om a] de maat- ipclijkc en zedelijke ellende uit de \ve- le bannen en de mcnschlieid eon para- op aaixle te geven. Anderzijds ver men, dat door verhooging van de uctie het wereldtekort zal worden aan. ld, de onvoldoend bevredigende levens- leften zullen worden gestild, nood, ar- 3e en gebrek vanzelf zullen -verdwij- En zijn die eenmaal uit do wereld ver- dan zulilen de tevredenheid en. de ids1 u st terugkeer en, de overspannen lesrichtingen, die nu het maatschappe- Icven onveilig maken," haar bestaans- id onder de voeten voelen wegzinken, en rust voor den tegenwoordigeai op- gen geest in de plaats treden, ijnheer'fte Voorzitter! Ik wil voorloopig >n beganen grond blijven, de éociali- mg voorloopig ter zijde laten, en mijn voegen bij hen, die in het welbcgre- volksbe1ang op krachtige bevordering voortbrenging aandringen. Intusschen ik dadelijk de-ze reserve maken, dat, oert men de productieve kracht van volk nog zoo hoog op, en al zou men azijn en vol voorraden weten te verga- desondanks de- orde en rust niet we lware intrede zullen doen, Indian niet voor do bevolking in haar geheel oerwaarden word en in het leven geroe- oen behoorlijk aandeel in de voort elen van den arbeid te erlangen. Ik k do™ ormerking. omdat niet volko- juist. is 't standpunt van den lieer v.d. fdon, die de levensmiddelencrisis van oogenblik ook in ons land alleen aan chaarschte toeschreef. Ons eigen land rto.a. een overvloed van vleesch on zui- roducte.n. Als desniettemin een deel der 'king buiten zijn -schuld niet in staat th in voldoende mate van deze levens- «ften te voorzien, terwijl anderen zich overvloed daarvan kunnen verschaffen 1 er iets .te haperen aan het. vesrcleo- ijprocos, wordt er aan de vcrdeelende 'vaardigheid to kort gedaan." rzaak van den ontevreden geest. fijnheer de Voorzitter! Van den arbei- keeft zich, behalve een zucht naar ver fing van zijn algemeene levenspos? tTe, tester gemaakt een "gerechtvaardigd ^en naar verbetering van zijn posi- 'sproduceerendc kracht. Door verkor, van arbeidsdag in het bedrijfsleven, ooging van loop, uitbreiding van rust. i. hygiënische en veiligheidsmaatre- fin fabrieken werkplaatsen en andere -iflsaangelegenheden wotfdt weli aan stoffelijke en andere lichamelijke be ton voldoening geschonken, maar daar 'is aan zijn van God gegeven geteste- vermogens geen voldoende recht ge- Sinds Paus Leo de XIII in~T891 6prak j'ot slavenjuk der proletariërs zijn hnq '3woorwaarden wel verbeterd, maar "hun persoonlijke verhouding"tot de Severs, in hun verhouding tot de be- waarin zij werken, weinig veran dering ten goede gekomen. Door dc sterk doorgevoerde arbeidsverdeeling in do in dustrie, die een steeds eentoniger worden den arbeid met zich medebracht, is dc ar beider meer clan ooit te voren in dc fa briek lot een levende machine geworden. In tegenstelling daarvan heeft zijn geest zich ontwikkeld, zijn denken zich verruimd de door hem verworven cultuurwaarden zijn vermeerderd. Zoodoende is er een wanverhouding ontstaan tusschcn het gec-s telijk kunnen van den arbeider en dc wijze waarop hij dat als produccerend wezen lean aanwenden. In. de onderneming was hij vóór alles de loon dienaar; hij-is het ge bleven tot op dit oogenblik. Ziedaar, naar mijn gedachte, een der hoofdoorzaken van den wrevcligcn, onte vreden geest onder do werknemers, daar onder zelfs begrepen vele ambtenaren en beambten." M i cl de J terverbetering. „Als een voor de hand l'ggende midde len, die? in dezen toestand verandering kunnen brengen is te noemen: uitbreiding van de rechten en "bevoegdheden van den werkmap als medeprodiicëerende kracht in het bedrijf. Ik vat de van Katholieke zijde voorgestane samenwerking van pa troons en arbeiders niet op als een holle leuze. Die samenwerking is echter alleen mogelijk, is alleen tot resultaat te maken, indien de arbeiders in staat worden gesteld hun volle persoonlijkheid niet alleen als loondienaars, maar ook als medevoort brengers en als bezitters van geestelijke (gaven te ontplooien. In de bedrijven,- die immers kleine organismen zijn in het groo- te organisme, de maatschappij, moet dc medezeggenschap van alle producenten haar intrede doen. In de tijden, dat er meer persoonlijk contact bestond tusschcn pa troon en arbeider, had men hot. gemeen overleg, den gezamenlijken arbeid vanzelf. In de grootindustrie en den groothandel is elk persoonlijk contact tusschen den werk gever on de werknemers teloorgegaan. Vandaar dat de grootbedrijven als mcn- scbelijke gemeenschappen hun natuurlijk organisch karakter missen eh louter me chanische inrichtingen zijn geworden. Is het ook niét kortzichtig, te meenen, dat oen ondernemer of beöiijfshoofd dé al leem-én- allesweter is, dat hij alles zelfstandig het best kan regelen en afdoen, dat hij do beste organisatie en de hoogste rentabiliteit van zijn bedrijf kan verkrijgen, zonder dat zijn arbeiders daarbij tot eenige medewerking worden' geroepen? Medezeggenschap van den arbeider in clc loons- en arbeidsvoorwaarden, maar ook iii'i alles wat tot de becliijl's-polilirk in di-n rmmsten 7in van 't woord behoort, zal aan -het bedrijf ten goede komen. Immers de arbeider heeft ook een stuk ervaring én inzicht, waarover de werkgever niet be schikt, en de wetenschap, dal hij recht- streeksche.n invloed zal kunnen uitoefenen op de bed rij fsverhoudingen en-de ■bedrijfs. toestanden, zal hem daarvoor te belang stellender maken. Het autoerotism© van den werkgever kan in dezen tijd niet meer staande blijven. Indien men in de onder nemingen van industrie-en. handel oen ge zonde democratie invoert, zal daardoor m. i. èn hun productieve capaciteit ver hoogd worden èn de geestesstemming van de arbeiders verbeteren. Is het niet tref fend, dat juist in de kleinere indüstrjce'o ondernemingen veel naarstiger dk zeg niet doelmatiger <en goedkoop er, maar naarstiger wordt gewerkt, en dat, dank jzij hot schoon niet officieel georgani seerd gezamenlijk overleg tusschcn pa troon en arbeider de onderlinge verhoudm-- gen daarin beter en aangenamer zijn dan in de groot ere bedrijven? In 'hoeverre die medezeggenschap moet worden gegeven aan de arbeiders in het bedrijf, waarin zij werkzaam zijn. dan wel aan de werhliedenorganisaties als hun ver tegenwoordigers, is een vraag van practijk en tactiek. Het eene behoeft het andere niet uit te sluiten. In hot dezen zomer hier ter stede gehou den gehouden R.-K. bedrijfsradencongres is de volgende stelling aangenomen: ,,Do organisatVïs" der werknemers worden door de organisaties der werk gevers geraadpleegd ten aanzien van prijsregelingen en de overige bedriifs- pólitiek in verband met de arbeids voorwaarden." Door detze stelling, is de eerste stan gezet in de richting van medezeggenschap krach- tens gezamenlijk besluit van patroon en arbeiders. Overigens zijn in dit congVes zeer belangrijke grondslagen gelegd voor samenwerking tusschen werkgevers en werknemers." Overheidsbemoeiing in do be d r ij v e n. „Mijnheer de Voorzitter! Zoo al niet ge scheiden, dan toch onderscheiden van de vraag aangaande de verhouding tusschen werkgever en werknemer en de inwendige bedrijfsregeling is de vraag naar de ver houding van de bedrijven zelf in het eco nomisch en maatschappelijk leven. Op eenige uitzonderingen na zijn allo onder nemingen van nijverheid, handel en ver keer in particulier bezit, terwijl de uitoefe ning dor bedrijven aan het particulier in zicht is overgelaten. De Ovenheid heeft slechts eenige beperkende bepalingen ge maakt, o.a. ten aanzien van de veiligheid, do gezondheid en thans ook van den ar beidstijd, maar overigens zijn de onderne mers in hun gestie volkomen, vrij; zij kun nen hun persoonlijk initiatief vrij uilvie- 'ren. in den goeden maar ook in den kwa den zin. Ontkend kan niet worden, dat dit stelsel aan de maatschappij groote diensten heeft bewezen. De schitterende uitkomsten der moderne industrie, de uil vindingen, de vervolmaking in de techniek, de vernufti ge toepassingen van de natuurkrachten, do vormipg van grootkapitalen en jiet tot stand komen van reusachtige nieuwe on dernemingen zijn de onmiskenbare resul taten van het z.g. kapitalistische stelsel. Daarnaast kan niet worden ontkends dat de fouten van dit stolsel,.al thans zooals het zich in zijn tegenwoordige gedaante aan ons voordoet, in het oog loopen. Een drie tal gebreken trekken de bijzondere aan dacht. De heer v. Schaik wijst clan op de lougelloozc vrijheid van vestiging van on dernemingen, Waardoor er een groote ver snippering van arbeidskracht plaats heeft. ISpr. heeft 'hier niet het oog op landbouw bedrijven, "waarvan do geringe omvang dikwijls dc voorwaarde is voor de grootst mogelijke capaciteit, maar bedoelt speciaal de kleine winkels en in geringere mate ook de kleine nijver/icidsondcrncmingon. Jn de tweede plaats houdt'dc vrijheid van productie in', dat liet den ondernemingen volkomen vrijstaat, te fal» ie?eren, wat zij willen, ongeacht de vraag, of de maat schappij er al dan geen behoefte aan hoeft, ongeacht de vraag, of dié'fabricage al dan niet i|n hot belang is van het algemeene, ongeacht de vraag, of voortbrenging van andere artikelen con uit liet-algemeen wel zijn beschouwd nuttiger effect zou kunnen opleveren. Als de derde schaduwzijde, a'dus de heer v. Schaik in de ongebreideldheid der par ticuliere exploitatie moge gelden de moge lijkheid van het maken van onevenredig groote winsten. Na over deze cuveVn cenigszins te heb ben-uitgeweid, vervolgt s.|>-:\: - ..Mijnheer de voorzit ter! De. absolute Vrij. beid in de bedrijfsuitoefening, is een over- Iblijfsél van lief .economisch -liberalisme, waarvan de tijden voorbij zijn. De tegen woordige tijd eischt, dat de gestie-der be drijven worde dienstbaar g.maakt aan het algemeen welzijn, eri niet d zooals thans, het algemeen weizijn dienstbaar is aan de bed lijven. Do sociaal-democratie komt nu Ynet de oplossing, socialisatie <ler bedrijven: hot is het universeel recept, hét helpt tegen de uitzuiging vair dé - arbeiders dóór de pa troons, tegen de schanrechte, tegen do duurte, liet breng-taniouWe middelen in de schatkist. Zooals de heeren Schouten en Marchant reeds terecht hebben aangetoond leert de ervaring dear socialisten .in andere landen, dat het geheel iels anders is op dit gebied fiemenigte veel voor té spiegelen, dan ook maar iets daarvan in werkelijk heid om te 'zettón." roering in dor. la rul":'. -u ia - -kenen of me«k- hrehgeh onteigening van alle productie middelen, dan zou ik mij daarmede niet kunnen véreenigen. Het eigendomsrecht op de stoffelijke goederen, daaronder be grepen de productiemiddelen, komt den nrensch van nature too. llenr alles ontno men zou strijdig zijn nret het natuurrecht. 'Ik zie ook niet in onx. welke reden déze 'massa-onteigening redelijkerwijze zou moe ten -plaats grijpen. Immers niet het bézit van de productiemiddelen; rnaar hét ver keerd of ongewensebt gebruik er van leidt tot. de excess on, die vallen te bestrijden." De heer v. Schaik geeft dan verder «aan in groote trekken, hoe hij zich die oplossing denkt. „Prac-tlseh is het vraagstuk zeer gecom pliceerd en ik wcnsch mij dan ook voor de oplossing daarvan aan geen economische-n vorm te hinden. Het persoonlijk initiatief is en blijft in mijn oog do scheppende kracht in de maatschappij, cn als sociali- seering tót inhoud zou hebben het doodon van dat initiatief, dan is het reeds daarom veroordeeld. De" heer Troelstra sprak reeds meerma len in deze Kamer het doodvonnis uit over de groote industrieën. Alsof deze liet niet waren, waarin de geestkracht, de durf cn de vindingrijkheid der ondernemers, het meest nuttig effect aan de maatschappij hadden opgeleverd; alsof zij niet liet meest economisch producèeren. Ik zeg dit, zonder blind te zijn voor de groote schaduwzijden, waarop ik zooeven reeds duidde. Het is niet mogelijk in één woord aan te geven hoe het productie- en verdeolings- sbeïsel moet worden gewijzigd. De Rcgee- ringsbemoéiingen in den oorlogstijd spro ken boekdoelen voor hot gevaar van een onberaden en niet wcloverdacht ingrijpen. Dcheer v. d. Waonlen moei daarvan blijk baar ook .niet veel hebben. Het eenige goede, wat volgons hem van dit Pegeerlngs bemoeiingen is overgebleven, is de Kodibu. Ik zou den heer v. d Waorden willen vra gen, of de Kodibu nu het schema is van een op socialisatie .gegrondveste inrichting van een staatsbedrijf'? Hij- heeft dat niet gezegd, maar wanneer dat niet zijn bedoeling is. blijkt er uit. dat men ook zonder socialisa tie kan -komen tot een staatsins'elb.ng, die in zijn oog groote verdiensten heeft. Naar mijn meening zal de overheidsbe moeiing veelzijdig dienen to zijn: zij zal b.v. voorwaarden van verscheiden aard kunnen verbinden aan de vestiging of ex ploitatie van (bepaalde bedrijven; zij zal in zekere gevallen de productie in de ge- wenschte richting hebben 1c leiden; zij zal ook wel p rij sr egel end moeten optreden; zij' zal de kapitaalsrente hebben te regelen, de 'speculatie liebbe-n aan tc tasten; zij zal, zoo noodig, Voortbrengingsbediijven heb ben te vestigen of over te nemen, verkoop van zekere producten zelf of onder haar •sterke controle hebben for hand tc nemen; zij zal het. coöperattewcze.n moeten steu nen. wellicht publiekrechtelijke bevoegd heid geven aan de coöperatie. Als men de overigens belangwekkende beschouwingen, van den 'lieer y. d. Wacrdcn over de toekomstig© maatschappij aanhoort dan rijsf het beeld op van één groote ma chine, waarin alles vanzelf draait en in elkander sluit, en waarin de grootst mo gelijke volmaaktheid is bereikt. Alsof nie,t de zeer. verschillende natuur der menschen zich tegen een dergelijk vol maakt gemeenschapsorganisme verzet. Al verschil ik dus ten eenenmale in uit gangspunt en gevolgtrekkingen met hen, die den lof der socialisatie zingen, met hen deel ik de meening, dat aan de productie wijze fouten kleven, die dringend om voor ziening eischen. Dc ontevreden geest in het volk is daaraan voor een deel toe te schrij ven; dat misdaad en prostitutie zoo welig tieren, vindt zijn medeoorzaak in de weel de-en-uitspattingen van den een, in het •gebrek en dc degeneratie van den ander; ook .in do tegenstelling van beide. Ik sta ook op het standpunt, dat de zonde is de uiting van den innerlijken vrijen wil, maar zij wordt sterk bevorderd door uitwendige oorzaken, zooals dc maatschappelijke zijn. Zoo staan hier dan ook wel degelijk gods dienstige en zedelijke belangen op het spel Zeker, dc Katholieke godsdienst leert den airrae en nederige deemoed en berusting, omdat het aardsche leven slechts een voor bijgaand middel is om een hooger doel fc bereiken, en den rijke prent zij in zich niet te verlustigen in de aardsche goederen. Ons hcele leven wordt beheerscht door de ge dachte, dat wij voor een hooger leven zijn 'bestemd, en ons tijdelijk bestaan op aarde slechts als een middel tót bereiking van iliet eeuwig leven van geluk hebben te be schouwen. Maar naast ons godsdienstig beginsel hebben wij ook deze Christelijke staatkun de, dicj tot taak heeft een rechtsorde te scheppen, die naar de leer van den H. Thomas de orde, de rust, de eenheid des vredes in het volk sticht, waardoor dat volk het best in staat is God te dienen en zijn eenige bestemming te bereiken. Mijnheer de -Voorzitter! Thans nog een onkel worrd over de moties Het spreekt vanzelf, dat ik mijn stem aan de motie des 'hoeren van Ravesteijn niet zal kunnen geven. Wat. betreft dc moties van de heeren Marchant. en Ti polstra siel ik voorop, dat een onderzoek naar de vraag, hoe dc ar beiders meer medezegïrenschap in tie be drijven moet worden verleend en op welke wijze productie, en distributie meer aan het algemeen belang kan worden dienstbaar gemaakt, van urgentie acht. Ik zou het daarom op prijs stellen, indien de Regee ring tot het instellen eerier commissie voor zpodang onderzoek znu hesluiten. De inhoud der be'de moties beantwoor den rvhbw rfret ginuffjMum mijij,*crl;m - 'gelis. Zij spreken ovor .dert wcnsch naar socialisatie van bedrijven en van geleide lijke vervanging van het particuliere be- drijfswezén door soc'aüsatie der bedrijven, terwijl niemand weet, wat onder die socia lisatie precies moet worden verstaan. Daarenboven bevatten zij slechts liet al ternatief: de kapitaUst'sche voortbrenging van thans of do socialisatie. Deze tegenstel ling is a's basis voor oen onderzoek n:et juist. De laak van zoodanige commissi©, moet. veelzijdiger zijn en zich niet reeds bij voorbaat aan twee standpunten vastklam pen. Indien dc lieer Marchant aan zijn motie oop (ruimere strekking kon geven in den door mij bod oei den zin, zou zij voor mij aannemelijk worden.'' DE RATIFICATIE VAN HET VREDES VERDRAG. Nieuw uitstel mogelijk. De uitvoering ervan. Het vertrek der Duïische delegatie. DE KOLEHCRISIS IN AMERIKA. OVERZICHT. Het vertrek naar Berlijn van Von Sim- son, vergezeld van al zijn technische mede werkers, lokt verscheidene opmerkingen «uit in officioele kringen. Von Simson ver klaarde dc rc-dcn van zijn vertrek en zcide, 'dat het protocol, dat door Duitschland on derteekend moet worden) wat'betreft den schendingen, van het wapenstilstandsver drag en de. onderhandelingen over details der toepassing van hot verdrag, een be raadslaging nooclig maakt van liet. Duit- sche kabinet.. Hij voegde er niet bij, op welken datum hij zal terugkomen. Do „Presse de Paris" merkt op, dat zijn vertrek de uitwisseling der ratificaties vóór der. lsten December bijna onmogelijk maakt. Zooals men weet was dez© datum vastgesteld door den Oppersten Raad voor liet van kracht worden van het vredesver drag. Hetzelfde blad zegt, dat Duitschland in elk geval van alle staten, die moeten feeko- «nen, «liet meeste belang er bij heeft, om haast te maken met de uitwisseling. Ter uitvoering van het vredesverdrag heeft een commissie van toezicht, samen gesteld uit 37 Franschc officieren, en ver gezeld van 62 beambten, opdracht ontvan gen zich naar Stuttgart te begeven. Zij zal daar aankomen 15 dagen na de ratificatie van het vredesverdrag en in hotels worden ondergebracht. Naar aanleiding van het vert-rek der Duitsche delegatie merkt do Temps" op, •dat het er don schijn van 'had, alsof de Duilschers den indruk wilden geven, dat zij gevolg gaven aan drie beweegredenen: Ten eersten liun verbazing over de voor waarden, die men hun te Parijs heeft me degedeeld. Het is echter vreemd, dat zij met deze „verbazing" gewacht hebben tot don 22cn November, daar zij toch reeds drie weken van te voren met deze voor-» waarden in kennis waren gesteld. Vervolgens schenen zij er verontwaott» digd over te zijn, èn niict te kunnen begrij pen, dat het terugzenden der Duitschél krijgsgevangenen eerst kan plaats hebben* wanneer «liet vredesverdrag van kracht Ï3 geworden. Weliswaar hebben do geallieer den den 28on Augustus verklaard, dat zij er in toestemden, dc Duitsche krijgsgevan genen reeds eerder terug te zendon, doch dit was hij wijze van gu'nst, en slechts op voorwaarde, dat Duitschland nauwgazcü aan al zijn verplichtingen zou voldoen, het geen niet is geschied! Eindelijk oordeelt do Duitsche delegatie ■het noodig, haar .regeering te raadplegen en een beslissing der Nationale Vergade ring uit te lokken. Wanneer hot er echter slechts om ging, tc Berlijn nieuwe instruc ties in ontvangst te gaan nemen, behoef den toch niet alle leden dor delegatie zich1 daarheon ie begeven, en zouden zij in ieder» geval moeien welen, wanneer zij terug konden zijn! Wat het noodig gachte votum der Natio nale Vergadering betreft, vervolgt do Temps", zij zal slechts kunnen stemmen over een reeds van tc voren gesloten over eenkomst, of ct zou niets overeengekomen (moeten zijn. De arbeiders en de eigenaren van da bruinkolen mijnen in Amerika kwamen tot heden niet tot een 'overeenkomst maar de Staatsecretaris voor arbeid, Wilson, zcide, dat er vorderingen gemaakt waren. Volgens de „Newi-Yofk Times" heeft bij definitief voorgesteld, een einde te maken aan. den loonstrijd en den kolennood af ta wenden, cn men gelooft, dat hij een alge meene verhooging heeft voorgesteld van ongeveer 31 pet. De Brewster mijneigenaars stelden de volgende drie stelsels van ge dwongen arbitrage voor, welke allo docr dc mijnwerkers werden verworpen. 1. Dat de president eenrechtbank zotf aanwijzen, om over'de geschillen te beslis sen; 2. dat er een rechtbank zou gevormd Iworden uit vier afgevaardigden van do eigenaars, vier van do arbeiders en een lid gekozen door deze acht 3. dat er een rechtbank zou gevormd worden door drie afgevaardigden van da eigenaars, drie van do arbeiders, én drie aangewezen door den president der Ver- eenigdc Staten. c De Volkenbond. De Se^viëre teekenein. Dc .regéering te Belgrado machtigde da Servische delegatie hij de vredesconferen tie tot ondertëekening van het vredesver drag van St.-Germain. Oostenrijk. Rennsr over den noodtoestand. In de Vrijdag gehouden zitting der Na tionale Vergadering te Weencn heeft staats kanselier Renner den ontzettenden toestand der stad uiteengezet. Hij wees op het stij gende aantal eterftcgèvailen van kinde ren cn riep" namens de regeering de afge»- vaardigden op tot het slaken van een kreet van vertwijfeling tot het geweten der na burige volken, groote mogendheden, ge- •ljpéle wereld. Alle verzoeken om hulp, die tot.Parijs, zijn gericht hij zelf heeft er meer dan dertig naar den Oppersten Raad gse.ind zijn onbeantwoord gebleven. De staatskanselier schetste vervolgens da pogingen, welke de regeering lieeft. aange wend om brood en kolen, te erlangen. Aan vertrouwen der Entente onbrcekt het Oos tenrijk echter niet. Wij bezitten talloozc be^ wijzen, aldus spr., dat dc rogeeringen der staten, die tot voor korten tijd met ons in oorlog waren, ons regeeringsstelsel welwil lend gezind zijn. Hij is overtuigd, dat Oos tenrijk hulp mot, graan en met credieten za! krijgen, doch te laat. Het. verieenen van «steun is een cjuaésiie van uren. Amerika. De mijnwerkors toonen een concilianter houding. Do mijnwerkers toonden een eeni'gs- zins verzoeningsgezinder geest cn lieten hun eisch van een loonsverhooging van 00 pCt. vallen en stéllen zich tevreden met. 40 pCt. verhooging te vragen en een 7-urca dag. Dg -eigenaars hadden 20 pCt. verhoo ging aangeboden en men gelooft nu, dat een schikking zal kunnen Worden getrofV fen, waarschijnlijk op een basis van 30 pCt4 Van het Vaticaan. Kardinaal Feirsjari. Kardinnaal Ferrari, aartsbisschop van Milaan, lijdt in ernstige mate aan kanker in de stembanden. Hij is van de II.HV Sacramenten der Stervenden voorzien* Buitenlandsche Berichten- Spaansche griep. De griep is te Parijs teruggekeerd en eij (moeten reeds weer onrustbarend veel ga- vallen voorkomen. Degeneratie. Te Pcrigueux (Frankrijk) is 'door da' po litie oen jongen van 13 jaar aangehouderi^ die zonder eenige reden, maar enkel onj eens le dooden, een geweer had genomeii en een knaapje van 5 jaar had doorfg^j» scholen. De gruwelen van het bolsjewisme. De „Times" publiceert een inUtöerffl* schrijven van een Engelsch officie" dié bij

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1919 | | pagina 1