leiM Com t".
Tweede Blad.
BINNENLAND.
Uit de Omgeving.
Woensdag 5 November 1919
GOEDE DAGEN.
Onder dezen titel geeftin de laatste afle
vering van „De Beiaard" een (niet met-
name genoemd) Ned.-Hervormd predikant,
die deelnam aan de Roomsche Ileere-n-
Rdtraitc voor niet-katholieken, zi in indruk
ken weer.
,,Ik weet," zoo •schrijft hij, ,,dat de in
drukken. van verreweg de meeste ret-rai-
tanten zich groepeeren aldus:
lo. wij ontvingen een zuiverder kijk op
het Roomsoh-Kat-holicisme. leerden het
honger schatten dan te voren,
2o. wij doorleefden een innige, zalige
devotie,
3o. er was in ons, Protestanten,. een
'ons-één-voelen met de Katholieke leiders
en de enkele Katholieke mecTe-retrai-
tanten in het Allerhoogste, één in de eeuwi
ge Stilte Gods.
Wat het eerste betreft, eerlijk zij erkend:
wat leven en woekeren «in onze Protestant
fiche wereld een tal van dwaasheden voort
inzake de beschouwing van Roomsche leer
en praxis! Dat er zelfs bij velen onzer theo
logen een verkeerd b e g r ij p e n en
tekort a a nkenni s van de Roomsche
leer is, wist ik persoonlijk te voren reeds.
Ik wil hierover niet- uitweiden, noem in
het voorbijgaan slechts: liet misverstand
aangaande de Katholieke beschouwing dei-
Sacramenten, werkende ..exopere operato"
in dien zin opgevat-, alsof de goaindiheirl
van dèngeen, die ze ontvangt, volgens de
Roomsohen van geen invloed zou zijn; en
de onjuiste interpretatie van het begrip
..alleen .zaligmakende Kerk", alsof dit in
zou sluiten het eeuwig-verdoemd-zijn van
alle nict-Roomschen!"
Do komst van de Protestantsche retrai-
tanten in het Clemenshuis berustte op een
gevoelen, in grooten deele tegenovergesteld
aan het, helaas, nog maar al te zeer ver
breide anti-papisme.
„Maar," zoo gaat de predikant na deze
bemerking verder, ,,hoe werden onze goede
verwachtingen nog overtroffen! De oude
ascese, het gebed, de meditatie en comtem-
platie der christelijke mystieken, door die
per en ruimer gezinde Protestanten
ook wel in studie genomen en bemind
liet verbaasde mij te ontdekken," dat nog
immer de Moederkerk en bare -vroomste
kinderen door zoo velerlei middelen, litur
gie, orderegels e. d. in die zware doch
zaligmakende richting der oude heiligen
vermogen op te voeden! En dit naar de
verscheidenheid van temperament en ka
rakter.1'
,,Ool< mocht ik opnieuw ervaren in mijn
gesprekken met de wetenschappelijk zoo
wél gevormde commissieleden en leiders
dezer Refraile, dat r e d e Jij k denken
in echt-Katholieks harten een eereplaats
kan innemen."
,,Er kan achter die eeuwenoude leer van
Rome meer redelijkheid, philosophisehe en
zielkundige, schuilen dan zoovele waan
wijze Söc-eeuwertjes, die de vcrlichtings-
klok hoorden luiden, niet wetend waar de
klepel van diep denken hangt, kunnen
droomen!" merkt de oud-retraitant.
scherp op aan het adres van zoovele
waamvijzige ongc-loovigen en anti-Room-
schen!
Dan geeft- de predikant de indrukken"
van de „devotie", in het St. Clemenshuis
te Noord wij kexhout gewekt. En deize rega
len zullen bij vele helaas nog te- weini
ge katholieken in heerlijke herinnering
roepen de „goede dagen" door hen zelf
'in een retraite doorleefd.
„Ik schrijf de doorleving hiervan in zoo
sterke mate voor een niet gering deel toe
aan de uitnemende dagverdeeling. Zeer
zeker in de eerste plaats: een woord van
hulde en dank aan de beide paters Jezuie-
ten, die de „overwegingen" bielden, in het
gebed voorgingen, enz. -Aan pater dr. van
Ginncken. den hoofdleider, met zijn kunst
volle taal, zijn boeiende, hartstochtelijke
en toch mistige voordracht en heilzaam
suggestieve kracht. Aan pater Kemper,
een vriendelijke, vertrouwen wekkende ver
schijning stichtend was het ook naar
zijn eerbiedige, wei-doordachte woorden te
luisteren.
Eerc aan deze voor hun. taak geheel be
rekende leiders: onder de, stellig juist door
hen erkende, reserve, dat de eerc toekomt
aan God alleen.
Maar voor het. welsTagen eener Retraite
lijkt mij mede een belangrijke voorwaarde
toe, dat vooraf geregeld worde, hoe ieder
uur van heur dagen zal worden besteed.
In Protestantschen kring wordt het retrai
te-element tegenwoordig meer on meer ont
wikkeld. Zou men hierbij het oude beproef
de- Kathclüeke systeem niet wat méor tot
modal moeiten nemen? Zooved' hoofden,-
zooveel zinnon. Maar ik voor mij mis b.v.
in de We-odbrookers-confcrenties. welke ik
heb bijgewoond, die vele tijdsruimten,
voor welke aan de gedruiseh zoekende
mcnschenzüel tot haar heil door gebod of
dringend vejzoek slilteisopgelegd
Door die langdurige stilten eerst leert
de zie! geheel tot zichzelf komen, in zich
hooren „het suizen van de zachte stilte".
waarin.de „de Heer.e is". Alle luider klin
kende woord van lezing of gesprekken na
de lezing moge als het gedruiseh, waarvan
dat oude Bijbelverhaal over den profeet
Elia spreekt, de komst van God aankon
digen, geheel openbaren doet Hij
zich daarin niet.
En zit het redenceren onzer probleem-
zware dogen ons niet zoozeer 'in het bloed,
dat zoo groote vrijheid om te praten aan
een retraite het karakter van retraite, wijk
van het hart naa.r zijn innerlijkst heilig
dom, zou dreigen te ontnemen?
O, cfcie stille uren of halve uren in liet
Clemenshuis, op het kloosterachtig ka
mertje met het bidstoeltje of in de kapel;
waarin wij voor-de vragen en noodeh onzer
ziel waren aangewezen op... God al
leen!
Dat knielen houding van eerbied
dat meerdere Protestanten, preaies als do
Rccmsehen deden hoe werkte dat louter-
uitwer.dige mede om ons als kleine, af
hankelijke menschjes door de tegenwoor
digheid van God' te voelen groot en vrij
gemaakt! Wat deed het e.r toe, dat het
knielen voor onzen eigen kring een tamelijk
vreemd gebruik was? Het ging er maar
om, dat het uitwendige ons bracht naar
onze diepste innerlijkheid.
Ook de godsdienstoefeningen in de kapel.
Mis, -Lot en Kruisweg, en de treffende
liturgische demonstraties van pater Van
Ginneken brachten ons menige zegenende
Wijding."
De schrijver wijst er*dan op, dat de
priesters en misdienaars in de kapel van
bet Clemenshuis hun heilige handelingen
devoot eerbiedig verrichtten.
„Ik sluit hierbij het koorknaapje in, dat
reeds bij de Mis op den eersten morgen
ons aller aandacht trok. Wij konden aan
zijn gezicht en houdingen zoo zien, dat
hij „er <in lééfde"."
(Ligt- hier niet in een aanwijzing, hoe
w ij allen ons in de kerk earbiodiig heb
ben te gedragen, óók, opdat de katholiek:e
eeredienst op Protestanten wiet een min
der gunstigen indruk make? Red. L. Crt.)
Ten slotte wijst- de predikant op „de on
derlinge eenheid", „de onderlinge liefde",
die er tusschen -de retra/itan-ten en hunne
leiders heerschte.
En hij besluit:
„Er was ook wel een enkele, voor wien
de druk van ascese, regel en voorschrift
wat al te zwaar was. Openhartig warden
dan de bezwaren geuit. En de tafelgesprek
ken, waarin dit gemeenlijk geschiedde,
waren niet van alle gemoedelijk-humoris-
tische geestelijke botsing ontbloot! Maar
ook de wat meer wereldsgezind en onder
ons toonden hooge waardeering voor de
diep-ernstige prediking der leiders en in
dank namen zij de hartelijk-sehortsendo
wijze aan, waarop zij door degenen, die
meer „er in" waren, tot volhouden werden
opgewèkt. a
Ik kan deze eerste proef met een Hoeren -
Retraite voor met-Katholieken niet anders
dan uitnemen,d geslaagd noemen.
Was mijn schrijven zoo vol lof: doordat
ik als Herv. predikant den Katholieken
wilde-vleien, met ze „coquetteeren"? Waar
zou dit mij dienstig voor zijn? Mijn naam
blijft trouwens den lezer onbekend."
Huurverhooging.
Aan „Het Volk" wordt gemeld:
In een onzer buurcommissies was het
verzoek binnengekomen om, op grond van
hoogere uitgaven voor onderhoud, een
huurverhooging toe te staan.
Heel netjes werden dé rekeningen over
gelegd, waaruit kon blijken, dat de bewe
ringen van den eigenaar juist waren.
Het scheen der commissie echter, dat de
rekeningen tamelijk opgeschroefd waren,
eri besloten werd, de huurders en de leve
ranciers "op te roepen öm Iïun te verzoeken,
de juiste inlichtingen te verschaffen. De
rekening van den metselaar, waarop voor
kwam rioolreparatie, was groot pl.m. f 160,
terwijl de huurders verklaarden, dat slechts
ten hoogste 2 dagen aan dat riool gevverkt
kon zijn.. Voor arbeidsloon stond aangege
ven het bagatel van f 52.
De metselaarsbaas vond het nu maar be
ter te verklaren, dal hij op verzoek de reke
ning zoo hoog had opgevoerd, hij was
kort baas en wilde zijn cliënten behouden.
De stukadoor had een rekening groot f 385,
waarvan het bedrag echter volgens hem
maar f 85 moest zijn. Dit was echter een
abuis. Een tweede rekening groot ruim f 300
was bij vergissing ingediend. Ook hem was
verzocht een nieuwe rekening in te dienen
voor den eigenaar.
Tegen dezen eigenaar zal een strafvervol
ging worden ingesteld, wegens het ver
schaffen van valsclie inlichtingen.
De burgemeester van Alkmaar.
Men bericht uit 's-Gravenhage aan de
„Alkm. Crt..": Binnen enkele dagen is te
v.erwachten de benoeming van mr. W. C.
Wendelaar. referendaris aan het Departe
ment van Oorlog, tot burgemeester van
Alkmaar.
De heer Wendelaar is in 1882 te Amster
dam geboren. Na aldaar het gewone lager
onderwijs-en het gymnasiaal onderwijs ge
volgd te hebben, studeerde hii van 1001 tot
1906 aan de universiteit te Utrecht in de
rechten.
Na ziin promotie vestigde hii zich in 1007
in Den Haag als advocaat. In 1912 werd hij
aangesteld als commies bij de Juridische
afdeeling van het Departement van Oorlog.
In 1917 werd hij bevorderd tot hoofdcom
mies en 1 Juli 1919 tot referendaris.
Tijdens de mobilisatie was mr. Wende
laar in dienst als reserve-le luitenant bij
het 3e regiment huzaren..
Als men. z'n organisatie wil nekken,
1. Ga dan nooit naar een vergadering.
3. Maar als je gaat, kom dan vooral erg
laat.
3. Als het weer niet mooi genoeg is, denk
er dan zelfs niet over om nog te gaan.
4. Ga je eens een enkelen keer naar de
vergadering, maak dan aanmerkingen op
het werk van bestuur en leden.
5. Neem nooit eenige functie aan; 't is
veel gemakkelijker te critiseeren dan het
zelf te moeten doen.
6. Wees daarom niettemin beleedigd als
ge niet gekozen wordt voor eenige functie;
wordt ge echter wel gekozen, ga dan nim
mer naar een vergadering van het bestuur.
7. Mocht ooit de voorzitter naar uw mee
ning vragen, zeg dan dat- ge immers het
woord niet heb gevraagd. Is echter de ver
gadering afgeloopen, vertel dan aan ieder
een; die het hoorei; wil, hoe het uws in
ziens eigenlijk had moéten worden gedaan.
8. Doe nooit iets meer dan hoog noodza
kelijk is, maar als andere leden meer' doen,
zet dan een grooten mond open over een
kliekjes-regeeiing in uwe organisatie.
9. Betaal de contributie zoo laat moge
lijk, of als het even kan, lieelemaal niet.
10. Maak je nooit druk over het werven
van nieuwe leden. „Laten zullie dat maar
doen." „.British Printer".
Gemengde Berichten.
Lage Markenkoers en Nederlandsche
kooplust. Men schrijft uit Limburg aan
de „N. Crt.": Tal van bewoners uit de
grensstreek willen profiteeren van den
lagen stand der Duitsche valuta. Zij gaan
zonder behoorlijke pas in Aken, Munchen,
Giadbach, Kaïdenkirche» of nog verder
inkoopen doen.
Menige dame of heer wordt aangehou
den, moet boete betalen of wordt door de
bezettingstroepen eingesperrt.1
Een hotelhouder, dlie iemand zonder pas
herbergt, wordt zwaar beboet.
Meer dan een Nederlandsclie kooplustige
koopt echter bij onze buren een strop. Veel
goede artikelen zijn al door de bezettings
troepen opgekocht en er is in het bezette
gebied heel wat Kriegswahr uitgestald.
In Duitsdhland maakt men bijv. oud
bont keurig op en etaleert het als nieuw;
laeren koffers blijken vaak gedeeltelijk van
papier, kookgereedschap o. a. van alumi
nium was van slechte kwaliteit, zoodat
menschen, die er uit aten, ongesteld wer
den. enz.
Dames, zonder bont over de grens ge
gaan, kwamen met bont behangen terug.
Ër werd zelfs in een inspectie ten zuiden
van Yenlo een auto met in het bont ge
hulde dames on aluminium kookgerei
wegens poging tot invoer zonder recht te
betalen aangehouden door de Nedorland-
schc kommiezen.
Men is niet tevreden goedkoop te heb
ben gekocht, maar men concurreert op een
dergelijke oneerlijke wijze tegen den mid
denstand, die van zijn artikelen rechten
betalen moet.
Menig winkelier in de grensstreek voelt
de concurrentie van de winkels aan de
overzijde der grens duchtig. Hij kan geen
slechte waar leveren, want men heeft op
hem verhaal.
Treinbotsing. Door de gladheid van de
rails tengevolge van de sneeuw, reed gis
teren een personentrein hij het binnenko
men te Valkenburg door en gieed dwars in
een anderen trein. Eenige rijtuigen wor
den vernield en uit de rails geworpen. Do
locomotief kwam over 'het spoor te liggen
en is nog niet in het spoor gebracht kun
nen worden. Wonder boven wonder kwa
men er geen persoonlijke ongelukken voor.
De materieele schade is aanzienlijk.
Zonder water. Naar het „Hbld" meldt
zit het ir.eerehdeel der bewoners yan Oss
zonder water. Ooitzaak hiervan is, dat de
groote fabrieken dag en nacht het water
uit. den bodem pompen tot op plm. 30 M.
diepte. De groote fabrieken en nog vele
kleinere zijn in de bebouwde kom geves
tigd. Door den heer Elsbaeh is een request
met honderden handteekeningen aan den
gemeenteraad gericht om de watervoorzie
ning spoedig ter hand te nemen.
Da moord op. korporaal Vos. Veld
wachter Kraayenbrink te Harskamp heeft
Maandag nabij het hol van verdachte Smit
twee korporaalsstrepen, waarvan één be
bloed, gevonden. De verdachte Smit heeft*
op zijn reis naar Arnhem de politie een
plaats bij zijn hol bekendgemaakt, waar
een onontploft projectiel log. De granaat
is inmiddels reeds gevonden en onschade
lijk gemaakt.
Gestolen. Bij den landbouwer G. Sinib
N. Pekela (Gr.) is een. vet varken .van 500
pond gestolen.
Paardendiefstal. Maandagnacht is uit
een weide, gelegen in liet Bosschorveld bij
Maastricht, een paard gestolen, ter waarde
van f 1600, toebeh oorend e aan den heer
Markens te Wijk-M aast richt. Naar de ge
vonden sporen te oordeelen bestaat- het ver
moeden, dat het paard de Belgische gans
overgebracht en aldaar te gelde gemaakt is
Aan de gevolgen overleden. De gi'ond-
werker J. W. te Maastricht, die de vorige
week aan de bruinkolen werken „Graethei-
de" onder neerstortend zand bedolven raak
te en inwendige kneuzingen bekwam, is
gisternacht in het gesticht Calvariënberg
aan de gevolgen overleden. De man laat
een groot gezin na.
Mijnongeluk. Maandagmiddag heeft
in de dominate mijn te Iverkrade in afdee
ling 10 een ongeluk plaats gehad. Bei ige
jongens hadden zonder verlof gebruik ge
maakt van een lift. in een opbraak. Of het
remtpcstel functioneerde .is niet bekend. De
jongens zijn. circa 50 meter diep gevallen
en bekwamen, volgens den behandel enden
arts, dr. Schmiers betrekkelijk weinig let
sel. De zwaarst getroffene heeft een 1. een
breuk en is met 2 andeven naar het hospi
taal gebracht.
Tragisch. Terwijl de oude klokluider
Joh. Zorg Maandag de klok van de Sint
Janskerk te Gouda luidde hij een begrafe
nis, gaf hij zelf plotseling den geest. Door-
dak men de klok niet meer hoorde, werd
het tragisch geval ontdekt.
Brand. Maandag is te Numansdorp
een groote schuur geheer gevuld met. vlas,
toebehoorgide aan de N. V. Vlasindustrie,
tot den grond afgebrand. Verscheiden ar
beiders zijn werkeloos geworden. Verzeke
ring dekt de schade die op ongeveer
f 100,000 wordt geraamd.
Plotselinge dood. Te Roermond werd
cle heer F. uit Maasniel bij het bezoeken
der markt door een beroerte overvallen en
was plotseling dood.
Uit een kerk gestoten. In de St. Mat-
thiaskerk te Maastricht wordt een koperen
kandelaar vermist. De kandelaar is in el
kander getrapt door de recherche in be
slag genomen. De dader is A. G .W.
De brutale inbraak te 's Gravenhage.
In verband met den brutalen inbraak bij
de firma Goudsmit op de Plaats te 's Gra
venhage zijn nog enkele personen aange
houden, die ook verdacht worden in deze
zaak betrokken te zijn. Hoogstwaarschijn
lijk is hier van een heel complot sprake.
Gemeld wordt nog, dat waarschij dijk
veel van het gestolene den eigenaar zal
kunnen worden teruggegeven.
Motorongeluk. Twee 'heeren, die op
een motor van Zoutkamp naar Winsum
reden, botsten tegen een boom. De bestuur
der werd bewusteloos opgenomen met ge-
FEUILLETON.
VERWISSELD.
Het was tegen het eind van Juli. Holm's
villa lag op een derm ooiste punten in de
omgeving der hoofdstad. In het boudoir der
vrouw des huizes zat deze met haar echtge
noot te praten. Advocaat Holm, dien men
thans gerust een oud man mocht noemen,
had een open brief in de hand,
,,Ge zult begrijpen", 6prak hij, na zijn
vrouw het- schrijven te hebben voorgelezen,
„dat ik Siegfried Weidenhof, nu hij zijn
studiën voltooid heeft, wel moet uitnoodi-
gen, bij ons zijn tenten te komen opslaan,
totdat hij meerderjarig is. Eer we zoover
zijn, zal er wel een Ibrief van zijn vader uit
Brazilië komen. Alles wat er intusschen" te
doen is, kan het gemakkelijkst in orde ge
bracht worden, als hij hier in huis is en
tusschen hem en ons de meest vriendschap
pelijke betrekkingen bestaan."
„Het heeft mij altijd verwonderd", begon
zijn vrouw, „dat ,ge huiten de weinige brie
ven, die de jonge man van je ontving en
het korte bezoek dat ge hem eens per jaar
bracht, u steeds zoo weinig aan Siegfried
Weidenhof gelegen hebt laten liggen. Nog
nooit hebt ge hem in al die jaren uitgenoo
digd, zijn vacanlie hier te komen doorbren
gen.
„En wat had hij "hier dan moeten begin
nen? Emile en Alfred zijn heel wat .ouder
dan hij, en de meisjes hoorden nog bij
haar gouvernante. Overigens noodigde zijn
oom hem iederen zomer bij zich."^
„En zal liij dan nu niet verbaa'sd staan
over uw voorstel, bij ons te komen wonen?"
„Hij heeft mij onlangs meegedeeld, dat
hij voornemens was naar een betrekking bij
een der ministeries te solliciteeren. Niets
natuurlijker dan dat ik, nu hij hier in de
stad een werkring zoekt, hem gastvrijheid
aanbied."
„Hebt ge daarbij misschien ook aan Oiga
gedacht? Ik betwijfel nochtans sterk of de
jonge graaf ooit een burgermeisje ten hu
welijk zal vragen."
„De tijden zijn veranderd", antwoordde
Holm. „Wij staan niet meer op hetzelfde
standpunt als vóór vijf en twintig jaren,
én Olga mag thans zelfs voor iemand van
adel een goede partij heeten. Bovendien kan
de oude graaf Weidenhof na zijn huwelijk
met een tooneelspeelsler, voor zijn zoon niet
meer zoo heel moeilijk in 'zijn keuze zijn."
„Dat is waar, maar of Olga er in slagen
zal, op den jongen Siegfried een diepen in
druk te maken, is nog zeer de vraag. Daar
toe is ze te traag en te lusteloos. Ik heb nog
nooit een jong meisje gezien, dat zoo weinig
moeite doet om te behagen en zoo onver-
i schillig is voor geheel haar omgeving
als zij."
„En toch blijft ze maar voortgaan, aan
prachtige toiletten en andere kostbare din
gen bét geld met handen vol weg te wer
pen", sprak Holm bitter. „Wat een drukte
maakte ze, toen ik haar meedeelde, dat we
dit jaar niet naar een badplaats zouden
gaan."
„Nu ja, ze was alleen maar zoO opgewon
den in de vrees, dat de menschen ons be
sluit aan zucht tot bezuiniging zouden toe
schrijven."
„En daar zou men maar al fe groot gelijk
in hebben",.ging Holm met gefronst voor
hoofd verder. „Het is eenvoudig vreeselijk,
zooveel geld de kinderen ons al gekost heb
ben en nog kosten. Emile's wetenschappe
lijke opleiding, Alfred's zoogenaamde kunst
reizen, en de dwaze geldverspilling voor de
meisjes er kornt bijna geen eind aan!"
„Hè, wat ben je vandaag misantropisch
gestemd", klaagde mevrouw Hohn. „Waar
om zouden we niet genieten van onzen rijk
dom! Het spijt mij alleen maar dat Olga
nergens pleizlcr in heeft. Ze verveelt zich
overal, en neemt niet eens de moeite «om te
luisteren naar de jongelui, die haar het
hof maken. Maar iets anders. Zijt ge
niet- bang dat graaf Siegfried' het oog tal
laten vallen of Stefanie in plaats van op
Olga?"
„Maar Louise, dal kun je toch niet mee-
nen. Zou je wezenlijk denken, dat dit blee-
ke, onbeduidende ding voor onze schoone,
schitterende Olga gevaarlijk zou kunnen
worden?"
„Steffi is volstrekt niet onbeduidend, en
ze heeft ongewoon mooie oogen. Bovendien,
laten we het erkennen, voor wie niet alleen
op uiterlijk schoon let, moet Stephanie verre
de voorkeur hebben boven onze Olga."
„Welnu, zend het kind voor een poos uit
logeeren, als ge wezenlijk meent dat er ge
vaar is."
„Ik zal er over denken, ofschoon ik Ste
phanie in huis zeer ongaarne mis."
„Daar komen de meisjes juist met Alfred
uit den tuin", sprak Holm opstaande, „een
blik op die twee is voldoende om te zien dat
je bezorgdheid geheel zonder grond is."
HOOFDSTUK" VII.
Het was een heerlijke Augustusavond.
Olga en Stephanie zaten samen op een
bank in den prachtigen tuin van de villa
Holm.
„Hoe komt liét toch, Olga", sprak Steffi,
„dat ge al sinds zoo lang zoo somber en ter
neergeslagen zijt, en dat niets in staat blijkt
je uit je onverschilligheid voor alien en al
les om je heen op te heffen? Laat dan
zelfs al de bewondering, die de heeren voor
jc toohen, je volkomen koud?"
broken onderkaak; ïdjn metgezel bckwanï
geen letsel. Eerstgenoemde is in vrij ernsti-
«gen toestand naar het Diaconessenhuvs te
Groningen vervoerd.
Tragisch. Vermoedelijk door de Iele
inspanning om door de sneeuw te komen
met- zijn kar, viel de 63-jarige melkventer
H. Z. te Sneek dood achter zijn melkkar
neer.
Een klap van een molenwiek. Te Bor-
kel en Schaft kreeg het 3-jarig dochtertje
van den molenaar H. een klap van een
molenwiek. De kleine werd bewusteloos
neergeslagen. Toch vertoonde Jch v>r-
spronkelijk slechts een klein hoofdwondje.
Intusschen is.de. kleine echter reeds aan de
gevolgen bezweken.
Aangereden. Zekere landbou-ver F.
uit Asten, diie zich in dronken toestand te
gen de rails van de tram had te slapen
gelegd, werd aangereden, zoodat hom beide
beenen werden verbrijzeld. De machinist
"treft geen schuld, daar de man juist, om
een draai lag en de machinist dus de 'in
volle vaart zijnde tram niet tijdig kon stop
pen. Het slachtoffer is naar het ziekenhuis
te Helmond overgebracht.
BODEGRAVEN.
Gemeenteraad.
Na opening worden de notulen gelezen
welke met een opmerking van den heer
Batelaan worden goedgekeurd.
Ingekomen is proces-verbaal van kas
opname sluitende in ontvangst.f 180.584.78^
in uitgaaf f 178.207.75i. alzoo met een
batig saldo van f 2377.03.
Van Ged. Staten is ingekomen de goed
keuring omtrent aankoop van grond voor
asch en vuilnisbelt in Oud-Bodegraven, on
geacht echter de uitspraak inzake de Hin
derwet.
Deze stukken worden voor kennisgeving
aangenomen.
Van Ged. Staten as ingekomen mededeó-
ling inzake de abusievelijke regeling op de
heffing van schoolgelden. Ged. Staten stel
len den Raad voor die verkeerde regeling,
waarop de Kon. goedkeuring is verleend,
in te trekken, en de nieuwe verordening
aan te bieden B. en W. «tellen voor aldus
te besluiten, doch daar aan toe te voegen,
dat het herflialingso nderwïjs kosteloos is.
Aldus besloten.
Een adres orn over 1919 een subsidie toe
te staan van f 900 aan de Vereenigiing tot
bestrijding der tuberculose. Het dag. be
stuur stelt voor een subsidie van f -100 te
verleenen. De heer v. Dijk acht het vensoek
dezer vereeniging wel wat voorbarig,omdat
het juiste tekort nog niet bekend is. Spr.
zou wensehen, dat deze vereeniging „op
doekte" en de gemeente de bestrijding zelf
ter hand nam. De heer Beijen stelt voor dit
bedrag te bepalen op f 700. Bij stemming
wordt het voorstel van den heer Beijeni
verworpen met 7 tegen 2 stemmen, die van
de heeren Heusdens en Beijen. Het voorstel!
van B. en W. wordt zonder hoofdei, stem
ming aangenomen.
Een adres van ouders van kinderen van
school C., die aandringen op aanstelling
van een 3e leerkracht en bijbouwing van
een Se lokaal. B. en W. hebben ^econfe-
reerd met den distriet-schoolopziener, die
zich heeft uitgesproken, dat school A niet
geschikt is om ook school C daarin onder
te. brengen, temeer waar liet aantal leer
jaren binnenkort wellicht ook van 6 op 7
zal worden gebracht. Hij is er voor een 3a
lokaal bij te bouwen. Het dag. bestuur acht
het gewenscht "naar een en ander een on
derzoek in te stellen. De heer Claushuis tin-
formeert of het wel noodig ós, dat de ge
meente voor deze U.L.O.school zorgt. Ook
van Zwammerdam gaan liier kinderen. Do
katholieken en christelijken moeten ook
wet voor hun scholen opkomen. De voor
zitter zegt, dat de school van de gemeente
/is. De heer Veerman zegt, als anti-rev. van
openbaar onderwijs geen voorstander te
zijn. Als raadslid verplicht de wet hem ech
ter om het openbaar lager onderwijs te
helpen vezorgen.Hij wenscht zich van dezfn
plicht eerlijk te kwijten. Het gemeentelijk
U.L.O.schooltje is oohter voor spr. niets
anders, dan een buitenbeentje, dat te kwa
der ure de gemeente op het dak is ge
schoven Spr. gunt den vrijzinnigen een
echte M.U.L.O die klinkt als een klok:
men moet echter de kosten daarvan niet
willen verhalen .op hem en een ander.
Spr. gunt iedere oprechte overtuiging hef
allerbeste onderwijs, maar de gemeente
lijke Overheid hoeft wel wat anders te doen
dan schooltje te houden. Spr. raadt daar
om aan: geen man en geen cent voor deze
U.L.O.school. De Voorzitter merkt op, dat
er een tijd kan komen dat dc Raad ge-
„Ach Steffie", begon Olga, „je weet zelf
hoe aangenaam liet mij in liet begin was,
door hen allen gehuldigd te worden; toen
meende ik dat liet wezenlijk mijn schoon
heid en mijn talenten waren, die zij bewon
derden. Ik geloofde inderdaad, dat ik hef
zelf was, die zij huldigden, maar sinds ik
heb leeren ondervinden en inzien, dat zelfs
de besten onder hen slechts denken aan het
goud cn den roem mijns vaders, sinds
dien tijd ben !k zoo onverschillig en mis
moedig geworden. Ziet ge, de gewone genie
tingen van ons leven ben ik reeds lang
moede en ik voel rne er zoo weinig door be
vredigd dat ik maar het liefst den 'hcelen
dag slapen zou om het leven te vergeten."
„Maar het is toch wezenlijk hoog tijd, dat
je je uit die ziekelijke gemoedsstemming los
rukt, Olga", sprak Stefanie bijna veront
waardigd. „Als ik niet wist dat je zenuwen
er voor een groot deel de schuld van dra
gen, zou ik je ondankbaarheid jegens God;
verwijten, die je zulk een heerlijk leven ge
schonken heeft.
„En ge hebt het recht, mij dat te verwij
ten, Steffie, gij die 'al zooveel geleden 'hebti
en toch nog zoo tevreden zijt. Herinnert ge
u die vreeselijke geschiedenis van het ster
ven uwer ouders nog?"
„Toch niet veel anders meer dan dat de
vlammen over mijn bedje sloegen en dat dea
morgens bij mijn ontwaken de hand miineï
