®e£ö4cbclve (2oma/rvfc
n
BUITENLAND.
BINNENLAND.
jjjtblad verschijnt eiken dag, uitgez. Zou- en Fccatd.
De Abonnementsprijs bedraagt, bij vooruitbetaling,
.«or Leiden 17 ct. p. week, f2.25 p. kwartaal; bg
ntP turen tea 18 ct. p. we^k.f2.40p. kwartaal. Franco
poet f2.70 p. kwartaal. Het Geïllustreerd Zondags
blad is voor de Abonné's verkrijgbaar tegen betaling
an 25 ct. p. kwartaal, bij vooruitbetaling. Afzonderlijke
\iramers5 ct.,met Geïllustreerd Zondagsblad 8 cent.
10e Jaargang. DINSDAG 2 SEPTEMBER 1919.
Bureau STEENSCKUUR 15 - LEIDEN. Interc. Telefoon 935.
NO. 3004
Postbus 11'
De Advertentieprijs bedraagt 171/2 cent per regé
voor Handelsad verten tien; Zaterdags 25 cent per regil
22V2 cent per regel voor gewone ad verten tien; Zater
dags 30 cent per regel. Voor ingezonden mededeelingen
wordt het dubbele van het tarief berekend.
Kleine Advertentiën, waarin betrekkingen worde*
aangeboden of gevraagd, huur en verhuur, koop en
verkoop 50 cent; Zaterdags 75 cents, van 30 woorden
'jent,
De Wethouders.
De uilslag der welhoudersverkiezingen,
die vandaag in alle gemeenten aan de orde
eijn geweest, zal het bewijs leveren, dat de
lust. om wethoudersfunctïes le aanvaarden
bi/de S. D. A. P. niet bijster groot is!
VVordt haar program niet onderschreven,
0f vvenschen andere partijen tegenover
liare eischen en voorwaarden eenvoudig
Jiaar v r ij li e i d te behouden, dan trekt
7ij zich terug.
I» Leiden lieeft de S. D. A. P., kort
bondig, 0 n v o 0 r w.a a r d e 1 ij k:
jieen gezegd. Hier niet het voorleggen van
oen z.g. urgentie-program, maar niets dan
een botte afwijzing.
Blijkbaar is men huiverig de verantwoor
delijkheid te aanvaarden, welke hel wet
houderschap vooral in een grootere ge
meente met zich brengt Men laat de ver
antwoordelijkheid liever aan anderen over.
om zich, zooals het in een hoofdartikel van
een der socialistische organen heette, „heel
,wel te bevinden in de oppositie".
Inderdaad is zulks veel gemakkelijker!
Men kan dan onophoudelijk eischen stel
len, voortdurend critiek oefenen, en
jjlijft zelf buiten schot.
In de tegenwoordige omstandigheden,
die liet gemeentebestuur zoo buitengewoon
moeilijk maken, heeft zulk een houding
voor tie S. D. A. P. blijkbaar een bijzon
dere aantrekkelijkheid.
Maar intussclien verliest daardoor de S.
1. A. P. in de oogen aller weidenkenden
het recht een hoogen toon aan te slaan te
genover de partijen en personen, die voor
de verantwoordelijkheid aan de wethou
dersfunctie verbonden niet terugdeinzen.
De rechtsclien, en inzonderheid de Katho
lieken, hebben, voor zoover wij weten, ner-
pens een hun aangeboden wethouderszetel
geweigerd (alleen hebben we gelezen, dat
de Katholieken in Hoofddorp zouden afzien
van liet recht een wethouder uit hun mid-
len te kiezen). Wel is het hier en daar
met de personen-keuze moeilijk geweest en
wat dit betreft het resultaat niet overal
100 geweest, als de rechtsehe parijen zelf
zouden wenschen. Doch desondanks heeft
rechts nergens geaarzeld de verantwoorde
lijkheid te aanvaarden, waardoor haar
Hiding in het oordeel aller welden
kenden scherp lihtend afsteekt bij die
ir* socialisten.
DE VOORWAARDEN VOOR DU1TSCH-
OOSTENRIJK.
Sen HET LOT VAN DU1TSCH QOST-AFR1 KA.
OVERZICHT.
lieden zal het definitieve vredesverdrag
ban Duitsch-Oostenrijk worden overhau
led. De groote commissie van de riatio-
vergadering in AVeenen is tegen
l'oensdag bijeengeroepen om er over ie
«raadslagen.
Dat Duitsch-Oostenrijk tegemoetkomin
gen zijn gedaan wat de financieele en eco-
liDraische bepalingen betreft, is al gemeld.
Ook, dat de grens bij Marburg ten gunste
ïan dat land eenigszins anders is ontwor
den dan in het oorspronkelijke tractaat.
llaar daartegenover staat, dat Duitsch-
Oostenrijk verboden zal worden zich bij
taitscbland aan te sluiten. Waar echter
tri. G1 van de nieuwe Duitsche grondwet
pfl zulk een toekomstige aansluiting reke-
fcioghoudt, zal de Opperste Raad een nota
lol de Duitsche redering richten, met ver
leek dat artikel te schrappen.
Zooals in den Belgischen Senaat is me
egedeeld, zal België een belangrijke ge-
jfedsvermeerdering in Oost-Afrika krijgen,
dat eigenlijk in zijn werk zal gaan,
tot heden niet duidelijk. Oost-Afrika
Mi, was algemeen bekend, zou door En
geland bestuurd moeten worden in" op
dracht van den Volkenbond. Reuter ver
aasde daarop de wereld met de mededee-
'rag, dat Engeland de districten Roeanda
*1 Oeroendi eenvoudig aan België uit
dankbaarheid had ten geschenke gegeven.
'e 'ian echter een stuk gebied worden
reogogeven door een land, dat slechts be
urder er van is?
Roeanda en Oeroendi vormen het vrucht-
^arsle gedeelte van de Duitsche kolonie;
de inlandsche bevolking is 3 millioen sterk
(bijna de helft van de geheele bevolking
van Oost-Afrika).
De „Times" is over het Reuter-bericht
al gevallen. Was het niet aan den Volken
bond, om desnoods België het beheer over
Roeanda en Oeroendi op te dragen? De
aanval van de „Times" gold hier natuur
lijk ook Lloyd George, die bij elke gelegen
heid in dat blad een veer moet laten.
Thans komt Lloyd George's blad, de
„Daily Chronicle", de zaak rechtzetten. Er
is een overeenkomst tot stand gekemen
tusschen Engeland en België, .onderricht
dat blad, maar die zal aan den Volkenbond
ter goedkeuring worden voorgelegd.
Het blijft toch nog een eenigszins zon
derlinge geschiedenis.
De Vredesonderhandelingen
Oostenrijk en Duitschland.
De Volkenhond zal beslissen
over de aansluiting.
In een zitting van den Oppersten-Geal
lieerden Baad te Parijs is een nieuwe clau
sule gevoegd in liet. vredesverdrag met
Oostenrijk, waarvan liet doèl is Oostenrijk
te verhinderen zich bij Duitschland aan te
sluiten zonder toestemming van den Vol
kenbond. In de nieuwe clausule wordt ver
klaard, dat de onafhankelijkheid van Oos-
tenrijk .onvervreemdbaar is zonder toe--
stemming van den volkerenbond en dat
Oostenrijk zich daarom verplicht, geen en
kele daad te doen, die zijn onafhankelijk
heid in gevaar zou kunnen brengen zonder
daarvoor toestemming van den volkereri-
bond is verkregen. Verder wordt in deze
clausule bepaald, dat in geval van een bot
sing tusschen de belangen van Oostenrijk
cn andere staten, waarmede voornamelijk
de nieuwe naburige staten worden bedoeld,
het onderwerp van het geschil zal worden
voorgelegd aan de voornaamste geallieerde
en geassocieerde mogendheden, totdat Oos
tenrijk tot den volkerenbond wordt toege
laten. In verband met déze clausule houdt
de Opperste Raad zich nog bezig met art.
61 van de nieuwe Duitsche grondwet, dat
de toekomstige vereeniging van Duitsch
land cn Oostenrijk behandelt. Een nota tot
de Duitsche regeering, met verzoek art. 61
uit de niéuwe grondwet te schrappen,
wordt voorbereid en de Opperste Geallieerd
de Raad zal ér over beraadslagen.
De financieele en economi
sche bepalingen.
De tekst, zooals die aan de Oostenrijk-
sclie delegatie.zal w.orden overhandigd, zal
een weinig verzacht zijn; de hoofdverande
ringen betreffen de financieele en econo
mische bepalingen.
"Wat de financieele bepalingen- aangaat,
is verzachting aangebracht voor de schul
den van Oostenrijk vóór den oorlog. Men
blijft het onveranderde standpunt houden,
dat Oostenrijk de verantwoording van de
schulden, tijdens den oorlog afgesloten, op
zich moet némen. Tot op hel oogenblik,
dat het het verdrag teekent, wordt het nog
als een vijand beschouwd.
In economisch opzicht verliest de herzie
ne tekst wat van zijn vroegere strengheid.
De geallieerde mogendheden houden reke
ning met den voor Oostenrijk ontstanen
toestand door het verlies van al zijn kolen
bekkens, die aan Polen en Tsjecho-S1 owa-
kije komen. Bijgevolg is aan die twee lan
den gevraagd, aan Oostenrijk de onont
beerlijke kolenleveringen te geven in ruil
voor grondstoffen.
België.
Uitvoer'van kolen.
Aga's correspondent te Brussel meldt,
dat de Belgische rgeering den uitvoer van
kolen heeft toegestaan en wel voorloopig
naar Frankrijk 300,000, Italië 50,000 en
Zwitserland 30,000 ton. Over den uitvoer
van 10,000 ton naar Nederland wordt
nog onderhandeld.
Hongarije,
De Roeemeniërs uit Boedapest?
De .Chicago Tribune" verneemt uit Boe-
depest, dat de Roemeniërs van plan zijn
zich -10 a 50 K.M. van de stad terug te
trekken. De aftocht zal beginnen, zoodra de
Skolnekrcmisbrüg in orde is.
Friedrich gevallen?
Een draadloos bericht uit Berlijn meldt,
dat volgens een tot nu toe onbevestigd par
ticulier bericht uit Weenen, hot ministerie
Friedrich te Boedapest reeds zijn ontslag
heeft ingediend.
Duitsch-Oostenrijk.
Geen staatsbankroet.
Dr. Schumpeler, de Duitsch-Ooslenrijk-
sche minister van financiën, heeft in een
vergadering te Baden (bij AVeenen) ver
klaard, dat een Duitsch-Oostenrijksch
staatsbankroet vermeden zal worden.
De Nederlanders in Ischl.
De aankoop van het bad Ischl en van de
terreinen bij Sulzkammergut door N e-
derlanders heeft hij de bevolking
groote opwinding veroorzaakt. De Natio
nale Vergadering zal zich mede bezig
houden en bij den ndtionalen raad zal een
interpellatie worden ingediend, ómdat de
aankoop een zware economische schade
voor liet land beduidt en omdat de Neder
landers tc Ischl een speelbank zouden wil
len openen.
Engeland.
Bemiddeling tusschen werkgevers tn
arbeiders.
Do beslissing van de Amalgaled So
ciety of Engeueors, om de invoering van
een 44-urige werkweek op tc schorten zoo
lang hel onderzoek 11 tar het verband tus
schen productie cn aantal werkuren
voortduurt, wordt toegejuicht.
De heer Biownley, bestuurslid van den
bond. noemt dez» beslissing de belangrijk
ste die ooit gevallen is tusschen werkge
vers en werknemers.
Vereenigde Staten.
Hoover en House.
Hoover zal de organisatie, die belast is
Europa van levensmiddelen te voorzien,
blijven besturen.
Kolonel House, die in Engeland zit, zal
het vasteland 10 September verlaten om
naar de Ver. Staten te vertrekken.
Gompcrs vermaant de arbeiders.
De arbeiderstoestand in de \rer. Staten is
zeker gunstiger door de terugkeer van
fóompers, aldus wordt uit New-York ge
seind.
Gompcrs drong aan bij de georganiseer
de arbeiders om niet naar het bolsjewisme
over te gaan. 11i j voorspelde een vreedzame
oplossing van de staalquaestie. De tegen
woordige^ acties van de arbeidersleider5 toe
kende hij als belemmerend en conservatief.
In een andere verklaring drong liij cp de
ratificatie Van het vredesverdrag aan.
H. M. de Koningin.
Men meldt uit Apeldoorn:
H. M. de Koningin wijdde den Zaterdag
1.1. geheel aan ziekenbezoek of bracht troost
in gezinhen, waar de dood zijn offer
eischte.
A'ergezeld van de hofdame L. P. v. d.
Poll bezocht II. M. eerst te Hoog-Soeren
den arbeider .T. Bossenbroek, die in de af-
geloopen week zijn vrouw grafwaarts
bracht; daarna bezocht de Koningin mej.
Pol in de Koningstraat, die reeas lang aan
tuberculose lijdende is en vervolgens de
wed. van S. de Beer in de Sumatralaan,
wier man langen tijd werkzaam was als
houtzager op den houtbrink van Het Loo,
om ten slotte af te stappen bij den heer
Bernard, den voormaligen Hofmeester van
Z. M. Koning Willem ill, later van H. M.
de Koningin, een in dienst volslagen blind
geworden beambte.
Des Zondags woonden H. M. de Ko
ningin, H. M. de Koningin-Moeder, Z. K.
H. Prins Hendrik en H. K. H. Prinses Ju
liana in de Ned. Herv. kerk aan den Arn-
hemschen weg de godsdienstoefening bij
onder gehoor van Apeldoornsch oudsten
predikant ds. C. Hattink. Deze had als
tekst gekozen: Joh. 4 13 en 34.
Nederland 'en België.
De Belgische propaganda heeft weer wat
nieuws bedacht, om den Belgischen eischen
ten aanzien van de Schelde en Limburg
kracht bij te zeiten:
ITet „Petit Journal" ontvangt een tele
gram uit Brussel, waarin de hoop wordt
uitgesproken dat Amerika met meer kracht
het Belgische standpunt zal ondersteunen.
AVant als de Belgische zee- en landgrenzen
open blijven voor een Duilschen aanval en
geregeld naar het goeddunken van Neder
land, dan zou het Amerikaansche leger
eerder de kans loopen den Atlantischen
Oceaan te moeten oversteken om aan zijn
garantie ten aanzien van België s veilig
heid te voldoen.
OE DURE KLEEREN.'
Do.minister ver wij t den con-
fectiefabrikaiitcn een te
ih 0 0 g e w i ri s t.
De fabrikanten ontkennen
z u 1 ks stellig.
I-Iet bestuur van den Landelijken Bond
van Corifectiefabnikanten heeft, zoo meldt
,,Do Confectiefabrikant", van den minister
van Landbouw den volgenden brief ont
vangen:
„Van velerlei zijden komen klachten bin
nen over het herhaaldelijk verhoogen der
prijzen van fabrikanten van leden uwer
vereeniging.
Het zal u duidelijk zijn, dat zulks, in
dien deze prijsverhooging niet terdege ge
motiveerd is, mij zal dwingen tot het ne
men van zeer scherpe maatregelen, bij
voorbeeld een verbod van uilvo.er, of het
niet medewerking van de Nederlandsche
Uitvoermaatscliappij invoeren van zeer
hooge uitvoerheffingen, dan wel andere.
Hoewel ik mij volkomen rekenschap geef
van de gevolgen van dergelijke maatrege
len, zoo acht ik deze niet te voorkomen,
tenzij het u mogelijk is om mij afdoende
aan te tooneri, dat de sedert het begin van
dit jaar door uwe leden genoteerde ver
hoogingen een logische oorzaak vinden in
omstandigheden bu.iteri uwen wil.
Kunt u dergelijke bewijsgronden niet
bijbrengen, dan acht ik het in het alge
meen belang roodzakeüjk. dat de genoem
de prijsstijging niet alloen ceïreinde neemt
doch plaats make voor een evenredige ver
laging.
Ik verzoek u het bovenstaande onder de
aandacht te willen brengen van uw leden,
alsmede van die fabrikanten, welke op het
zelfde gebied werkzaam zijn, en niet bij
uwe vereeniging zijn aangesloten.
Uw gemotiveerd antwoord zal ik gaarne
voor ultimo Augustus tegemoet zien."
Hel bestuur van den Bond van Confectie-
fabrikanten schrijft in zijn antwoord o.m.:
,i.Van oenige onreëele prijsbepaling is
ons niets bekend. Het Nederlandsche con
fectiebedrijf heeft van het jongste voorjaar
af groote verliezen geleden, omdat liet niet
mogelijk bleek met de te bedingen prijzen,
de verhoogde gnrndstófprijzen en bedrijfs
kosten te dekken. Bijna algemeen is in onze
bedrijven de achturige werkdag ingevoerd,
de loonen zijn enorm gestegen, de onkos
ten worden bijna telken week hooger, de
vrachten zijn buitensporig hoog, de kolen-
prijzen verzesvoudigd, de belastingen wor
den steeds zwaarder, onze exploitatie is
dus aldcor kostbaarder geworden.
Onder deze omstandigheden zcu een zécr
aanmerkelijke prijsverhooging alleszins
gemotiveerd wezen.
Doch dit is volstnet niet het geval. Noemt
men de genoemde omstandigheden in aan
merking. dan zijn integendeel de prijzen
laag gebleven."
Het bestuur geeft den minister in over
weging, opdat geen prijsverhooging in het
binnenland afgedwongen Worde, elke be-
moeielijking van uitvoer door de N.U.M.
zooveel mogelijk te beperken.
Koolzaad.
De heer Kruseman te Halfweg kreeg in
antwoord op zijn protest tegen de vermoe
delijke gedeeltelijke levering van het ver
bouwde koolzaad aan de Regeering, van
den Minister bericht, dat de geheele op
brengst geleverd kan worden.
Ambtenaren Raden van Arbeid.
De voorzitter van den Raad van Arbeid
te Nijmegen, mr. J. J. A. Bakker, heeft
aangesteld als ambtenaren bij den Raad,
inzonderheid voor den Buitendienst, de
heeren W. Buchel, voorzitter van den Nij-
meegschen Bestuurdersbond, A,. J. Heijen,
voorzitter van den Nijmeegschen R. K.
A'olksbond en lid van den Nijmeegschen
Gemeenteraad, C. van AA'estrenen, voorzit
ter van den Nijmeegschen Christelijken Be
sturenbond.
Naar aanleiding hiervan schrijft men:
Door de aanstelling dezer ambtenaren
zal het mogelijk zijn het ook door den Mi<
nister van Arbeid gewenschte contact mei
de organisaties van werknemers en werk*
gevers voortdurend in stand te houden.
Door samenwerking met de werkgevers-
en werknemers-organisaties meent de voor
zitter van den Raad van Arbeid te Nijme
gen niet alleen een vlotte inschrijving der
verzekeringsplichtige arbeiders te kunnen
bewerkstelligen, maar ook, wanneer na 3
Dec. a.s. de Invaliditeitswet geheel in wer
king is getreden, de uilvoering dier weti
zelve voor de werkgevers zoowel als voor
de werknemers zoo degelijk mogelijk te
doen worden.
Wanneer daarbij bedacht wordt, hoezeer
na het in werking treden der Invaliditeits
wet op 3 Dec. a.s. de Raden van Arbeid
door hunne adviezen over sleunverleening
aan de arbeiders ter voorkoming van in
validiteit, aan het welzijn der werknemers
en dus ook aan de belangen der betrokken
patroons kunnen medewerken, dan springt
het voordeel van een dergelijk contact wel
duidelijk in het oog.
Ned. R. K. Bond voor Groote Gezinnen.
Zaterdagvoormidda g werd de Centrale
Raadsvergadering van gemelden Bond
voortgezet en bijgewoond door den bonds-
adviseur, den zaereerw. pater De Groot S.J.
Ook de burgemeester van Den Bosch
kwam ter vergadering en werd verwelkomd
door dr. Vriens, voorzitter.
De burgemeester antwoordde met een
korte toespraak, waarin hij groote sympa
thie betuigde met den Bond. Reeds in het
Oude Aterbond, aldus spreker, werd de va
der van een talrijk kroost geëerbiedigd..
Terwijl door de tijden heen nakomeling
schap als huwelijkszegen werd beschouwd
is hij er van overtuigd dat nu en ook in de
toekomst ieder weldenkend mensch hoog
achting zal betoonen voor groote gezinnen.
De Zeereerw. Pater De Groot S.J. hield
een treffende rede, waarin hij deed uitko
men hoe de Kerk het groote gezin hoog
houdt, hoe de Bond staat voor een prachtig
doel en wenschte dat er naar zal worden
gestreefd het kinderrijke gezin bij te staan
in de moeilijkheden die het eigen zijn. Spre
ker ging na hoe de Kerk de ware besciïa-
ving leert en toonde in heerlijke beeld
spraak de hooge waardigheid aan der moe
der van een talrijk kroost, in tegenstelling
met de vrouw van de wereld, de vrouw die
de moderne dwaling is toegedaan niet meer
„beschaafd" te heelen, wanneer zij moeder
is van een groot aantal kinderen.
Spreker trok een parallel tusschen de
moeder die in ware beschaving hare chris
telijke moederplichten vervult en claardooi'
in hooger licht straalt en de al te modteijse
vrouw met haar opvattingen van onzen
tijd, en de sterren van concert en podium,
die verbleeken bij dat licht der plichtsge
trouwe, zich verloochende moeder, die eer
bied verdierf.. Spreker tfees op de lasten
gelegen in het onderhouden van een groot
gezin, maar ook tegelijk op liet. bijbel
woord: „Zoekt eerst het Rijk Gods en het
overige zal U worden toegeworpen".
Hoe God het overige zou „toewerpen", f
kon spreker niet nagaan. Doch wel weten
we dat die belofte een Godswoord is, dat
God dan ook naar Zijne inzichten en ver
volgens Zijne Goddelijke voorzienigheid in
vervulling doet gaan. En daarom, wij zul
len in ons streven voor de groote gezinnen
steeds veld winnen en God zal Zijn woord
getrouw zijn.
Na een dankwoord aan de spreker wor
den de bestuursleden de heeren dr. P. E.
G. van der Heijden te 's-Bosch en G. Bul
ten te Hillegom resp. als 2e voorzitter en
le secretaris herkozen. In de vacaure dr.
E. Beekman e Delft werd gekozen de heer
L. J. J. Lobach te 's-Bosch.
Door den voorzitter der commissie voor
kindertoeslag, prof. Aengenent, werden
de volgende conclusies aan de vergadering
voorgelegd:
le. Ateor personen in dienst van publiek
rechtelijke lichamen zal de Bond zich uit
spreken voor een streven naar het stelsel
kindertoeslag in uitbreiding over de
geheele lijn;
2e. Loonarbeiders in dienst van parti
culier werkgevers zullen door stichting van
een kinderfonds, aangesloten bij de Invali
diteitsverzekering eveneens kindertoeslag
bekomen.
FEUILLETON.
DE DOCHTER VAN DEN
BEELDHOUWER.
ig kerel, ik geloof, dat je paard nog
vurig is, niet? riep hij.
- Spreek er niet van, mijnheer de rui-
Fi 'Spreek er niet van. Sinds we van
poyes vertrokken zijn, heeft dat paard
Nnog al eens kwaad gemaakt. Mijn han-
D bloeden er van, zoo vast heb ik de
Mgels moeten houden.
En waar ga je heen?
- Naar Rumilly, om u te dienen.
- Heb je geen soldaten gezien?
i*~ Neen, maar sinds dat u bij mij zijt,
pof ik, dat u me gevangen wilt nemen.
Bah. Het is niet de zaak van de sol-
en des konings om het gewone volk te
"nderen en af te zetten.
Ah. Dat weet ik wel, mijnheer de rui-
(r' antwoordde de andere, en ik verheug
Pover de ontmoeting van ons beiden,
len wercl vertrouwelijk.
e jjoor was spraakzaam, en de renbode
dat zijh paard een weinig kon
Bij de eerste de beste herberg wilde de
rr ol drinken. De soldaat bestelde wat
haver voor zijn paard en ledigde met zijn
metgezel een flesch van zeer middelmatigen
wijn.
De boer betaalde met goed Fransch geld
wat hem nog deed stijgen in de achting
van den renbode. Vervolgens gingen bei
den huns weegs.
Zij moesten van elkaar scheiden aan den
zoom van een bosch; de eene moest naar
het Oosten, naar Rumilly, de andere meer
naar het Zuiden in de richting van Chaonr-
ce. Zij reden langzaam en praatten nog
even met elkaar, voordat zij afscheid na
men.
De soldaat had vele vermaak in de gui
tigheid van den boer en lachtte, dat nij
schudde. Er heerschte een zeer openhar
tige toon tusschen hen beiden.
Aari den zoom van 'het bosch ging de sol
daat vooraan rijden, daar hij zag, dat het
pad smaller werd. Hortend volgde de wa
gen hem..
De dorper neuriede een liedje en klapte
met de zweep.
De eerste blaadjes begonnen uit te botten
en gaven iets vrooüjks aan de grijze door
elkaar staande twijgjes.
De ruiter, die ook vroolijk werd, evenals
zijn makker, begon een krijgsdeunlje te
zingen. Zij waren in het midden van het
bosch gekomen.
Plotseling meende de soldaat achter zich
een zonderling geluid te hooren, het geluid
van een wapen, dat men laadt.
Hij keerde ziet levendig om.
De soldaat liet zijn paard een sprong ma
ken. Het eerste schot brandde los, doch hij
bleef- ongedeerd. De kogel trof denwagen.
Maar een tweede losbranding gaf hem
de volle laag.
Met uitgestrekte armen slaakte hij een
kreet en viel achterover.
Zijn paard, dat schichtig werd, steigerde
en wierp zijn belijder af. Het lichaam van
den ongelukkige dat aan de stijgbeugels
bleef hangen, werd eenigen tijd langs den
grond gesleept en van den eenen boom te
gen den anderen geslingerd.
Eindelijk scheen het dier te bemerken,
dat het zijn meester in zijn dolle vaart mee
sleepte, daarom begon het allengs langza
mer te loopen. Eindelijk bleef 't arme dier
staan en hinnikte zonder ophouden.
De valsche boer was met zijn wagen het
lange bloedspoor gevolgd.
Eenige minuten later haalde hij 't paard
in. Hij grinnikte toen hij van zijn kar
sprong.
Weer een minder, mompelde hij.
Hij naderde zijn slachtoffer en begon zijn
wapenrusting te vernielen en hem zijn
helm te ontnemen.
Een rol perkament kwam van onder zijn
harnas te voorschijn. De onbekende las het.
Het waren de instructies van den raad der
notabelen aan de burgers van Tonnerel
- Hé, zeide de boer, dat is een meeval
lertje voor me. Die goede burgers van Tro-
yes kunnen lang op de versterkingen, die
ze vragen, wachten. Nu mijnheer de graaf
van Bourgondië, als u me den dienst dien
ik uw bewijs, niet betaalt, dan ga ik on-
middelijk uit uw dienst. Is er niets meer
bij dien kerel le halen? Neen... Nu ik ver
van Troyes ben, zijn die vodden voor mij
van geen nut.
Toen de boer zijn kiel en zijn slobkousen
'uitgetrokken had, bleek het dat hij een sol
daat was.
Het was een bode, die door de Bourgon-
dieërs gezonden was om de troepen der
kaamgezworenen met de veranderingen van
het complot in kennis'te stellen en hun de
noodige orders te geven.
Het geluk scheen de zaak des konings te
verlaten.
Vooruit, zei de Bourgondiër vroolijk,
alles gaat naar wcnsch. Het paard van die
slungel is beter dan het mijne. Mijn wagen
zal ik ook maar hier laten... Maar ik wil
dat niemand van mijn knol gebruik maakt
Dit zeggend, schoot liij het arme dier
dood. Dan, 11a de rol perkament zorgvul
dig opgeborgen te hebben gaf hij zijn paard
de sporen en vertrok in galop.
Nog vóór het vallen van den nacht wilde f
hij Atendeuvre bereiken en hij verheugde
"zich reeds over de ontvangst, die men hem
Nzou bereiden, als hij hun zou gaan vertel
den, welk een poets hij den bode van de
burgers van Troyes gebakken had.
Geheel in gedachten verdiept, bemerkte
hij de afdeeling ruiters niet, die bij een ri
vier kampeerden. Toen hij hen ontdekte,
was hij zelf ook reeds ontdekt.
Plotseling bracht hij zijn paard tot staan
■,AVat waren dat voor soldaten? Soldaten
'van den koning, aanhangers van den her
tog van Bourgoridië of roovers, die men bij
massa's in deze streken had?
Op zulk een afstand was het onmogelijk
om te ontsnappen. Zijn voorzichtigheid
Iveerhield hem om dichterbij te komen in
geval dat er gevaar bestond, zou de vlucht
.nog moeilijker zijn.
Nu hij,toch ontdekt was, was het maar
(het beste om onmiddellijk te vluchten; de
(tegenwoordigheid van de Bourgondiërs,
■zoo dicht bij de stad, leek hem onwaar-
fschijnlijk.
Hij maakte dus rechtsomkeert. De rui
ters riepen hem na. De soldaat verloor zijn
itijd niet. Onder de vreeselijke spoorslagen,
Idie zijn flanken deden bloeden, begon zijn
paard te steigeren: dan scoot het dier als
een pijl weg, hinnikend van pijn.
{Wordt vervolgd.»