„I LeiisÉ Ciiiiriiiif. Tweede B!ad. Zaterdag 23 Augustus 1919 De R.K. Esperantistenbond. 24 Augustus. Het ligt. inde bedoeling door boven staande» datum de aandacht te vestigen èn op de herleefde Esperanio-beweging èn ai> 'het tweede lustrum van den R. K. Es perantisten-Bond, dat op dien dag te Rot terdam wordt gevierd. Nu iu den ïaatsten tijd nog artikelen werden opgenomen over Esperanto in Katholieke bladen als Maas bode" „Tijd", „Gelderlander" „Nieuwe Eeuw", en de Zeereerw. heer L. Poeh in de „De Tijd" Esperanto „het middel" jioemde yoor krachtige, katholieke, inter nationale samenwerking, zullen ook zij, die jnjït op de hoogte van de kwestie blijken, bij den eenigszins pompeusen titel met van "pacturiunt monies"... durven spreken, dat vrij vertaald bëteekent: veel geschreeuw en weinig wol. Het feitenmateriaal, dat ten dienste slaat ten bewijze van hat tegendeel, is overstelpend. In 1914 werd hèt aantal in Esperanto uitgegeven boeken en brochu res, die in den handel waren gebracht, door den Zeereerw. pater dr. Tilus Brands- ma op minstens -=4000 geschat. Esperanto- tijdschriften waren ct toen meer dan 100. Steéds ontvangen wij toezendingen van nu verschijnende In Dresden -alléén maakten enkele jaren geleden 169 handelshuizen yoor hun correspondentie gebruik van Es peranto. Dr. Schramm bood in 1910 aan, itegen vergoeding der portkosten, 20,000 prijscouranten, in Esperanto uitgegeven, te zonden aan ieder, die er om vroeg. Eén enkel van de vele Esperanto-leerboeken werd door Hachette bij 259,000 exemplaren .verspre kl. Op de 9 internationale Esperanto-con- gressen heeft men elkander volmaakt be grepen, ofschoon soms 40 verschillende na ties vertegenwoordigd waren. „De beweging ontkennen baat niet. Zij is er en zij zal opk zonder ons haar weg vinden, doch als" wij ons niet van haar meester maken, zal zij zich koeren tegen ons." (Mgr. Doutreloux). Maar de hoofd mannen" in het katholieke kamp zijn niet achter gebleven. De uitspraken van Paus Pius X en van zoovele Kardinalen: blijven onuitwisbaar. „Esperanto heeft een groote toekomst voor zich". {Paus Pius X). „Esperanto zal aan de Kerk groote diensten bewijzen." (Kard. v. Rossum.) De namen van Mgr. Diepen, Zijne Excel!. Minister Aalberse, Staatsraad Borret z.g. mogen ook in het meest beknopte Espera»to-artikei voor Ka tholieken niet vergeten worden. Ook de Katholieken loopen mede in de beweging, maar onze mededingers loopen zóó hard, dat zij ons zullen voorbijhollen als wij onze Kath. energie, die nu zóó door bladen van andere richting dan de onze worclt bewon- dertJ, ook niet aanwenden voor dit emi- BBhte werk. Socialistische E spejraoio-tij dschrifte n verschijnen er meer en meer. Cursussen Bfsdhijncn in ontelbaar vele neutrale en socialistische periodieken. Op het Con gres in Bern vond Esperanto vele voor- sl anders. De „Hungara Revue" wordt ook naar ons land ive-rflonden. tDeze Hongaarsche Esperanto-krant verzamelt het meest pak kende uit de revolutionaire bladen en ver zoekt dat geschrijf in de nationale talen Pver te zetten en -te publiceeren. Ia China maken „La Revolucio'' en „La Voco de l'Popolo" openlijk propaganda voor bet anarchisme. Het Bohajisme, een Perzische godsdienst, vordert van zijn meer dan 2,000.000 aan- -luingcrs kennis van Esperanlo, en'door middel van Esperanto introduceert het zijn tcosofisch-pantheistisch stelsel zeker niet vonder succes ook in deze streken. Be aanmaning van prof. Gauthcrot van hor c-cnige jaren, is meer dan ooit ac.tu- „Wat zou er gebeuren, als de verde digers, der sociale orde aan haar onderwij - zers het monopolie lieten in de interna- fwr-ale taal?" Zal er misschien toch nog gevraagd wor den waarom Esperanto loeren aan de Ka tholieken? Pater Ermann S. J. antwoordt tor loops: „Denk eens, om maar iets te poemen, aan een Eucharistisch of een Kath, internationaal congres tegen het al coholisme.., denk aan vreemdelingen, die taad willen plegen, geestrijke hulp béhoe- wn, verlangen te biechten, enz." Bp het oogenblik is het antwoord dat andere terugdringt: Denk aan onze Kath internationale. Be eminente mannen, die het initiatief arcen voor dat groote werk, moeten men den van breed inzicht zijn. Zij zullen ■totgrootmiddel, dat hun van andere zijde *°rdt voorgesteld om hun doel te bereiken, j®10' on-onderzocht laten. ••De offers aan de studie van Esperanito -toonden zijn zoo gering, en de voor- eelen die er uit kunnen voortvloeien zoo ^•zaghjk, dat men niet mag nalaten cr •to Proef mee te nemen." (Tolstoi). Ms het woord van prof. Boirac waar is: .^volgen van Esperanto zullen op de -«■havingsgeschiedenis nauwelijks van roder invloed zijn, dan de uiïvinding ;n ^tterschrift en boekdrukkunst" zijn Katholieken dan ter wille van de CQschhe.id niet verplicht zich van Espe- Jw> meester, te maken? devies van onzen Katholieken Espe- ^-Bond is: Katholikismo per Espe- 'diif6 ^ew'c''lige diensten, die het Espe- ak* Ö^a dG Ka^= Kerk zal bewijzen" 1 ui den dag van 'het tweede lustrum,- -8% tot gen gewidhtigen dag. De, H. Mis en "de Esperanto-preek van den Zeereerw. heer L. Poell zullen Esperanto weer wijden tot een Kath. wapen in den Kath. strijd. P. COLL. PRELLER O P. Uit de Pers. EEN WAARSCHUWENDE SOCIALIST!', SCHE STEM. Staking en nog eens -staking, al was ze zelfs ïiïonsteraehtig-üiirechivaardig, is steeds het parool geweest der roode or ganisaties. En ook in dezen benarden tijd, nu het bedrijfsleven meer dan ooit een tijdperk van rust moet kunnen geöieten, wil het niet binnen korten tijd tot een algemeene catastrophe komen, waarbij de arbeider zelf het meest gedupeerd zal worden, gaan de socialistische organisaties met dikwijls tergend onverantwoordelijkheidsgevoel voort haar leden in de meest-dolle avontu ren te werpen. Opvallend is het daarom, dat uit den socialislischen hoek een waarschuwende stem daartegen opklinkt. In een hoofdartikel in Het Volk schrijft n.l. de heer dr. Th. v. d. Waerden over loonsverhooging, prijsstijging en so cialisatie. Enkele uitlatingen van .dezen socialistische» doctor lijken ons wel ver meldenswaard: „Het levc-n is ondragelijk duur gewor den, dus moeten de loonen naar boven. Die weerzin tegen het stelsel is tot feilen haat uitgeschoten, de mentaliteit voor al- gemeencn strijd is aanwezig; nu of nooit moet de levensstandaard worden opge voerd. Maar wat in een wereld van over vloed kan, zonder een onmiddellijke af wenteling der loonstijging op de kosten van het produkt, is thans in vele gevallen uitgesloten. Er is graan tekort, of wat in zijn werking op het zelfde neerkomt er is geen seheepsruimie voldoende. De vrachten zijn enorm, en zouden zelfs zeer hoog zijn, indien wij ze in het huidig systeem konden verminderen met de schandelijke reeöerswinslen. Vóór de mest stoffen geldt hetzelfde, ook voor het vee voer, dus voor alle landbouwproducten, voor de melk, voor het vléesch. Het koper is in prijs gestegen tot het dubbele van voor den oorlog, het ijzer tot het driedub bele; de k o s t p r ij s van de steenkolen in onze staatsmijnen dus zonder O. W. is verdriedubbeld. Natuurlijk zal de verkorting wan den arbeidsduur, ook al wordt er harder gewerkt of maar even hard als vóór die verkorting stijging van de .zelfkosten meebrengen, tot tijd en wijle dat de nijverheid zich door verbete ring der techniek zich daarom zal hebben ingesteld. Men kan in dat opzicht vol vertrouwen zijn, maar een werk van een oogenbiïk of van een zeer kort tijdperk is het niet. Zoo' worden de levensmiddelen duurder, zelfs zonder extra uitpersing van liet publiek, de woningen worden duur, het drukwerk, de sigaren, de trein, het gas. de electriciteït. de tram; en een socia listisch wethouder motiveert de prijsver- hooging van dc tramkaartjes met de kos- tè'nverhooging door de invoering van den aclilurendag en de hoogere loonen. Nog i één zoo'h opslag, vreezen wij, en de tram is als algemeen verkeersmiddel weg, een prachtig overheidsbedrijf is vernietigd. Loonsverhooging, arbeidsduurverkorting, priisvèrhooging... loonsverhooging, en de tweede en derde ronde beginnen hun auto mat ischen loop. Het moet toch ergens vandaan komen en een kikker blijft toch altijd maar een beest zonder veeren. Onbestemd gaan velen gevoelen, dat de loonsverhooging afgewenteld wordt op henzelf. Zij hopen, dat het niet strikt- automatisch zal gaan, dat zij, al is het dan maar ten deele, nog van de verhooging zullen profiteeren, dat zij zal afgewenteld worden op anderen. Met belastingen kun nen toch vooral de nieestdraagkrachtigen gepakt worden; in. ieder geval zóó kan het niet blijven! Andere arbeidersgroepen beseffen al vol komen het ijdele van verhoogingen, en stellen den begripvollen eïsch: Loonsver hooging of vermindering der duurte. Dat is het begin van bewusten strijd tegen de woekeraars, tegen den tusschenhandel, tegen de parasieten. Maar het is nog niet het volle begrip, dat de wereld in het .moeras zit, en dat strijd tegen de oorzaak der misère noodig is. Maar d at het eerst n o ó- dige om succes te hebben in dien strijd is: Productie (we spatieeren). En hier komen wij wederom tot die al tijd weerkeerende schijnbare tegenstrijdig heid in het kapitalisme: Verhooging der productiviteit is een belang voor liet ka pitalisme, het is de leuze die de heerschers dagelijks alom verkondigen, en waardoor zij den kapitalistischen wagen weer in het oude spoor in gang willen brengenEn het is óók een belang: en wei het onmid dellijk belang, van het proletariaat. Want wie om een concreet voorbeeld te noemen zal het meest lijden onder de gevolgen van de kolencrisis, waarin de wereld in de komende maanden gestort zal worden? Natuurlijk weer de arbeidersklas se; en niet alleen door de eigen misère in de steenkoude winterwoning, maar vooral door de prijsstijging der steenkolen, welke prijsstijging wederom alles de.hoogte in zal jagen. Zoo is het niet twijfelachtig, dat de achtereenvolgende stakingen in de Duitsche mijnen, de anarchie in de productie, de vermindering van ruilmiddelen van het zwaar getroffen Duitschland in de eerste en voornaamste plaats bezocht zullen wor den aan de armen en de armsten. Nu kan men wel op het standpunt staan, dat het nog erger moet worden wil er ver betering komeni men kan wel de theorie verkondigen, dat de stelselmatige bevorde ring van den janboel, dat alleen de ver- nietiging van het fijne productie-apparaat, het. stopzetten van de voortbrenging, de arbeiders paar de vrijheid en het geluk zal brengen;""zoolang de soèiaal-démocïjatie,1 zoolang het M^r^ne, oiizg leicteter lijven zal in den strijd opwaarts, zoolang zullen wij de arbeiders blijven waarschuwen te gen deze theorie van wanhoop, avontuur en anarchie. Juist omdat wij den principieelen óp bcoiw der maatschappelijke orde voorstaan, juist daarom is ons werk thans zoo moei lijk. De ontwrichte verhoudingen en de jarenlange ontbering hebben de geesten ontvankelijk-gemaakt voor de avontuurlij ke gedachte van den „revolutionairen" chaos, den kladderadatsch, den „grooten dag". Men moet al zeer geschoold en ge harnast zijn tegen oogenbliksstroomingen, om bij den ouden weg de taaie worsteling en de schijnbaar langere baan te blijven volharden. Merkwaardig is wel, dat zij, die in tijden van goede conjunctuur, klim mende loonen, successen der vakorganisa tie, ruime werkgelegenheid, de arbeiders moeten voorhouden, dat de bloei-periode slechts schijnbaar is, dat zij zich niet moe ten aanpassen bij het kapitalisme, maar de opheffing van het kapitalisme moeten nastreven, thans schijnbaar naar matiging drijven. Thans moeten zij echter opnieuw waarschuwen legen al te snelle aanpas sing, ditmaal aan de wilde mentaliteit en tegen de onmogelijke verwachtingen van wat als met één dag verwezenlijkbaar schijnt." STADSNIEUWS. VERKORTE ARBEIDSDAG EN VRIJE ZATERDAGMIDDAG. In de laatste Raadszitting a.s. Don derdag zal de Raad nog een overbelang- rijk ontwerp van B. en W. te beslissen heb ben een ontwerp dat de activiteit van B. en W. alle eer doet. We rklieden. B. en W. stellen ten aanzien van de werklieden het navolgende voor. Vooreerst zouden zij den gewonen arbeids duur op niet meer dan acht uur perc dag willen bepaald zien en voor hen, die in het zoogenaamde continubedrijf in af wisselenden dag- en nachtdienst werkzaam zijn, een „gemiddelden" werktijd yan 45 uur in de week willen voorschrijven. Dat hier van een gemiddelde sprake is vindt zijn reden in do noodzakelijkheid, om een zekere vrijheid te laten ten aanzien van dc vaststelling van de dienstroosters, opdat deze zóó kunnen worden ingericht, als met het oog op het belang van dèn dienst en de wenschen der werklieden het verkieselijks! wordt geacht. De gelegenheid moet openblijven, om dcsgewenscht b.v. weken van 48 uur rnet weken van kortoren werktijd af te wisselen. Voorts geven zij in overweging, hun college bevoegd te verklaren, om als maxi mum een tienurigen arbeids dag vast te stellen voor al die werklieden, wier werkzaamheden geheel of gedeelte lijk uit wacht- en waakdiensten bestaan of daarmede ten aanzien van dc gevorderde lichaanisinspanning zijn gelijk .fe stellen en verder voor hen, die belast zijn met het gereedmaken van werklokalen, werktui gen en toestellen voor den aanvang van den bedrijfsarbeid of 't verzorgen daarvan na afloop van dien arbeid. Voorzoover deze laatste categorie van arbeiders betreft, meiken B. en W. op, dat. de nieuwe Ar beidswet bepaalt, dat een algemeene maat regel van bestuur voor hen eveneens een tienurigen arbeidsdag zal kunnen voor schrijven. Wordt bovengenoemde bevoegd heid aan B; en W. verleend, dan zijn zij van plan, om daarvan b.v. gebruik te ma ken ten aanzien van een groot deel van het personeel van gemeentereiniging, ten aan zien van de tuinlieden, weg- en vaartwer kers, dc brandstoffencontroleurs, ook in hun zomerfunctïe van zwembaas en zwem- knecht, de werf- en hoofd magazijnknech ten, de brandwachts, enz. B. en W. vesti gen er in het bijzander do aandacht op, dat tien uur de ma xi mu ra arbeidstijd zal zijn; indien zij, gelioöjd de hoofden van takken van dienst, van oordeel mochten zijn, dat er met een minder aantal uren per dag kan worden volstaan, zijn zij vol komen bevoegd, om een andere dienstrege ling te treffen. Wanneer dit mocht geschie den, blijft echter ten allen tijde de bevoegd heid bestaan, om, zoo de dienst dit vergt, op gegeven dagen de arbeiders tot een maximum van tien uur te laten werken, zonder dat dit door betrokkenen als over werk, dat aanspraak op extra loon geeft, beschouwd zal kunnen worden. Naast den aditurigen werkdag wenschen B. en W. de 45-urigè werkweek in te voe ren, naast den tienurigen werkdag de 55- urige werkweek, door n.l. aan den werk man een vrijen Zaterdagmiddag of daar voor in de plaats tredenden anderen vrijen middag te geven. Aan het géheèie werk- liedenpersoneel een vrijen Zaterdagmiddag te geven, gaat natuurlijk niet, omdat er nu eenmaal werkzaamheden zijn, die op Za terdagmiddag moeten geschieden, als b.v. de reiniging der straten: daarom zal aan hen, die op Zaterdagmiddag moeten wer ken, een andere vrije middag worden toe gekend. Voor zoover mogelijk, zal daarbij een stelsel van beurtwisseling worden toe gepast, waardoor hijdie dc oene week den Zaterdagmiddag dienst moet doen, de an dere week dien middag vrij kan krijgen. Voor dc werklieden, die in het continube drijf werkzaam, gaat echter zulks uit den aard der zaak niet op. Ten allen overvloede wijzen B. en W. er op, dat voor de werklieden, die des Zater dagsmiddag moeten arbeiden, deze dienst tot den gewonen werktijd zal behoören en clus geen aanspraak zal geven op betaling wegens overwerk. Voor de berekening van den duur van een verlof (vacantie) zal do dag, waaop de vrije middag valt, evenals do Zondag, als èen verlofdag aangemerkt worden. ip B. ei\ W. wenschen er voorts den vollen nadruk op te leggen dat aan dc sociale strekking van de verkorting van den ar beidsduur te kort zoü wórden gedaan! .in dien het overwerk niet binnen de^.engste grenzen werd teruggebracht. Zij meenén - da^ditjbfiïpTdSjrd, ni^^wörden door te bepalen, dat voor het vervolg voor de eerste twee overuren niet meer dan het gewone uurloon wordt uitgekeerd, en eerst voor arbeid daarboven een zeker percen tage van het uurloon als toeslag wordt uit gekeerd, n.lTvoor het derde en vierde over uur 10 pCt., voor verdere uren 30jpCt. van het uurloon. Het uurloon zal op 1/45 van het week loon m'oeten worden bepaald, ongeadht of de werkman per dag 8 uur of meer arbeidt; dit maakt eene wijziging -van de salaris-" verordening noodzakelijk. De Hoofden van takken van dienst zul len voor het vervolg de machtiging van B. en W. behoeven, om een werkman meer dan twee uren per dag te, laten overwer ken; een zoodanige machtiging zal uit den aard der zaak door ons slechts in zèèr bij zondere gevallen worden verleend. De werklieden zullen zich zoo wil het ook de nieuwe Arbeidswet ervan be lmoren te onthouden, den vrijgekomen tijd te benutten door loonarbeid in dienst van anderen te verrichten. B. en W. geven daarom in overweging te bepalen, dat de Hoofden van takken van dienst aan de werklieden geen vergunning meer mogen geven, om loonarbeid voor anderen te ver- 1 richten, gedurende den tijd.'waarin de ge meente hunne diensten niet behoeft, waar toe artikel 4 van het Werklicdenreglement «hans nog de gelegenheid opent, en e.q. de loopende vergunningen moeten intrekken. Ambtenaren. Voor de Ambtenaren zal eveneens eene verkorting van den arbeidsduur moe ten worden ingesteld. Dc gewone maxi mum-arbeidsduur zal 'ook voor hen 8 uur per dag en 45 uur per wéék worden, het geen den vrijen Zaterdagmiddag of ande ren daarvoor in de plaats tredenden mid dag in zich sluit. Wat van de beperking van den vrijen Zaterdagmiddag is gezegd ten aanzien van de werklieden, geldt ook voor de ambtenaren. Bij eonige takken van dienst, zooals de Gemeentelijke Bank van Leering. zal des Zaterdagsmiddags nim mer vrij kunnen worden gegeven; de amb tenaren daarbij werkzaam, zullen bij toer beurt een anderen middag in de week vrij krijgen. Het is bekend, dat van de administratie ve ambtenaren repds nu vrijwel allen min- •idetr 'dan 8 uur daags arbeiden; B. en W. zouden er bij deze g^'^penheid echter nog eens den nadruk op willen leggen, dat het hoofd van dep betreffenden diensttak ten allen tijde bevoegd is, om. wanneer de dienst dit zijns inziens vordert, hen lan ger dan den gewonen werktijd te laten ar beiden', zonder dat "lit door betrokkenen voor overwerk mag aangezien worden. B. en W. stellen verder voor hun college te machtigen, om' als maximum een tien urigen arbeidsdag en 55-urige arbeidsweek voor te schrijven voor al die ambtenaren, wier werkzaamheden geheel of gedeeltelijk uit wacht- en waakdiensten bestaan of daarmede ten aanzien van de gevorderde inspanning zijn gelijk te stellen (bijv. de apothekers-assistentende portiers, de con cierge's. de taf el juffrouw) en een bijzonde re regeling te treffen ten aanzien van hen, wier werkzaamheden naar haar aard geen scherpe begrenzing door maxirnum-arbeids tijd en vrijen middag toelaten, zooals de keurmeesters, de dienstboden en het keu- kenpersoneel. Voor de brugwachters, de havenrechcrcheiirs en het verplegend per soneel zal óók als maximum een tienurige arbeidsdag en 55-urige arbeidsweek dienen te worden vastgelegd. Het ligt in de bedoeling van B. en W. dat deze nieuwe regeling van den arbeids duur in het algemeen zoodra mogelijk in werking treedt. Eenig voorbehoud zal eclv ter at dadelijk moeten worden gemaakt, voorzoover die functies betreft, waarvoor nieuw personeel zal moeten worden aange steld, dat een vooropleiding behoeft. Het is daarom noodig te bepalen, dat de nieuwe regeling in working zal treden, zoodra en naarmate dit door B. en W. in overleg met de hoofden van takken van dienst zal wor den bepaald, doch uiterlijk óp 1 Januari 1920. De. jaarlijksche kosten, die uit deze nieu we regeling zullen voortvloeien, bedragen, gespecificeerd naar da verschillende tak ken van dienst, doch globaal geraamd: Voor de Stedelijke Fabrieken van Gas en Electriciteïtf 50.000 Voor Gemeentewerken - 20.000 Voor den Markt.- en Havendienst t> 5.000 Voor Gemèenteremigï'ng 3.200 Voor de gestichten „Endegeest", „Voorgeest" en „Rhijngeest" - 2.150 Voor Gemeentereiniging zal bovendien een som ineens van f 5250 benoodigd zijn voor aanschaffing van boxen in den- paar denstal en van materialen. Voor het Openbaar Slachthuis kunnen B. en W. de kosten zelfs nog niet bij benade ring opgeven, aangezien er nog een nader onderzoek zal moeten worden ingesteld naar de vraag, of voor dezen tak van dienst de achturige arbeidsdag mogelijk moet worden gemaakt door invoering van een ploegen stelsel, dan wel door een aan zienlijke inkrimping van den tijd, gedu rende welken de inrichting voor belang hebbenden is opengesteld; beide oplossin gen bieden eigenaardige moeilijkheden, die een grondige bestudeering van dit vraag stuk noodzakelijk maken. Indien met een inkrimping van den tijd van openstelling kan worden volstaan, zullen de kosten ver moedelijk niet meer dan f 5000 bedragen. B. en W. vertrouwen den Raad binnenkort de resultaten van hun onderzoek te kun nen mededeelen en. dienaangaande een voorstel te kunnen doen. Politie. De burgemeester neemt zich voor o.ok voor de politie een verkorten arbeids dag in te voeren. .Voor dezen tak van dienst zal een 8J-urige arbeidsdag worden ingesteld; het halve uur zal dan dienen voor het appèl houden. Met de invoering van deze regeling zal echter uit den aard der zaak cenige tijd gemoeid zijn. De kos ten daarvan zullen ongeveer f 60,000 be- In totaal zal de invoering van den ver korten arbeidsdag de gemeentekas dus. bet- houdens eventueel© Invoering van het ploo- genstelsel bij 'het Openbaar Slachthuis,, jaarlijks op ruim f 145,000 komen le staan. Gemengde Berichten. De mcord te Hees. Do moord, den Ïaatsten avond van de kermis to Ileés ge pleegd, houdt nog steeds dc gemoederen bezig. En thans, nu hot politie-onderzoek ten einde is en de verdachte II. The un is sen uit 's Hertogenbosch bekend I'ieeft zijn slachtoffer van Rosmaion den dooaelijken steek 1e hebben toegebracht en 'ook naar. Creemers te Ubbergcn er zijn mes gericht te hebben, kan do juiste toedracht der. zaak nader worden medegedeeld. Zeker en juist is, dat hot onderling een groote smokkelaffaire was, welke de par tijen al jaren lang met elkaar in rclaiiio had gebracht en waaruit ook veeten wajren ontstaan. Maar de eigenlijke oorzaak van den moord en moordaanslag is een oude vijandschap welke er bestaat iusschen sommige vechtlustige naturen van Hees en van Neerbosch; wc-lke veete reeds tot uiting gekomen is op de laatste Neerbosche kermis, toen eenige drift-kerels uit Hees en Ncerbosch in de Zwanenstraat aan luit bakkeleien waren gegaan en onder dio vechtersbazen waren toen de dader Th. en zekere N. uit Hees. Deze Th. en N. ontmoetten elkander nu Dinsdagavond in café Buitenkist te Hees; en daar zag N. zich in de minderheid, om dat Th. er met meer mannetjes was dan hij. N. wilde wijken,/en waarschuwde eerst eenige zijner kennissen', w. o. ook behoorde de nu vermoorde v. R. en de gestoken Cr. en Br., allen uit Nijmegen, die allen be hoorden tot een bekend Nijmeegsche smok kelaarscomplot, op welke rekening menig vies smokkelzaakje staat. Deze nu en anderen spraken N". moed in en zouden hem helpen. De politie had .dit gevaarlijk spelletje aangezien en stak er een stokje voor, zoo dat er vooreerst nog geen gevaar dreigde. Maar de partijen wisten elkander na do scheiding toch weer te vinden; en toén be gon het voor goed en Ifplijk ook. Brinkhof had al dadelijk, na een felle woordenwis seling een messteek in het hoofd, terwijl de politie direct daarop den Neerbossche naar Peters in bedwang wist te houden en weg te loodsen. Inmiddels was op een an der punt van den weg bij Buitenlust Th. met anderen aan het. vechten geraakt, on der welk bedrijf de Ubbergenaar Cr. den gevaarlijken steek in den rug kreeg waar door deze buiten gevecht gesteld werd en in Buitenlust moest worden binnengedra gen. Na deze messentrekkerij schijnt de moord en stee.klust tot het hbftigst te zijn opge voerd en'moet, volgens ooggetuigen, (het. slachtoffer van Rosmalen, een struisclio kerel, op Th. zijn afgevlogen met de bedrei ging dezen een ongenadigen roespor te ge ven Op dat oogenblik schijnt Th. meer aan zelfverdediging dan aan moordplan nen gedacht te hebben; hij heeft toen ten minste naar zijn soldaten mes gegrepen on maar raak gestoken, overtuigd: „raak ik niet, dan heeft hij mij..." Door zucht tot zelfverdediging gedreven heeft Th. in het wilde, terwijl de duisternis zijn snoode daad nog begunstigde, wegge stoken en trof toen van R. die vlak tegen over hem stond, in het ha ét. De getroffen® wankelde even, en werd opgevangen door den inspecteur van politie Smeets. Kort. daarop gaf hij- den geest, de wonde was te klein, om dadelijk opgemerkt te worden, de ongelukkige is dan ook bezweken aan inwendige overbloeding. Onmiddellijk ging de politie tot de noo- dige arrestaties over, en zoo gebeurde hek ook, dat de Groesbecker H., die mei een mes rondliep, ook gepakt werd, cn later nog de Groesbecker M. De Groesbeekers werden weer op vrij® voeten gesteld. Th. zit thans nog in arrest. De toestand van Cr. betent steeds en Br. kan al weer de straat op. De drie slachtoffers van den moordaan slag te Hees zijn geen onbekenden bij de politie, ze zijn meer 3an eens in conflict gekomen met eigen handlangers, en ook met de politie, welke zelden vat op hen had De overledene van R. moet zich meer dan eens ten onrechte vobr soldaat commies hebben uitgegeven en in die pseudo-funclie smokkelaars goederen ontnomen hebben. Dat was bekend bij de sluikers, die nog altijd met van R., die nimmer bsng bleek, maar steeds zijn mannetje stond, een ap peltje te schillen hadden. Verdronken. Te Akersloot is het 2-ja rig zoontje van .den heer V. in een wasch- lebbe verdronken. Nekkramp. Te Lonneker is oen geval van nekkramp geconstateerd bij een 4- jarig jongetje» Aanranding. Tp Haarlemmer meer werd aan den Lisserweg een jonge dame aangerand door een jongen kerel van naar schatting 25 jaar. Om van het heer schap af te komen, gaf het meisje hem haar taschje, inhoudende een portemon- naie met geld. Schandelijk zet',,De Tijd" boven het vol gende on als 't juist is terecht: Ter wijl er steen en been wordt geklaagd over de hooge prijzen der groenten, kon 'mëh dezer dagen waarnemen, dat in de Ring vaart van den Haarlemmermeer, op last van een tuinder uit L i s s e, eenige duizenden kilo's wortelen te water worden geworpen, omdat it" niet genoeg komlen opbrengen. Eenige toeschouwers hebben zich terecht geërgerd aan dit schandelijk bedrijf, waar op de Rijkspolitie een onderzoek heef£ in gesteld en tegen den tuinier Gr. proces verbaal is opgemaakt! Een indringerige os. De zuivelfabriek' cle Landbouw, Noordvestsingel te Schie dam, heeft bezoek geliad vaii^ een <jie de fabriek binnèndraafde en tyssch m^bines ep zijn weg zqv

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1919 | | pagina 3