buitenland.
binnenland.
Dit blad verschijnt eiken dag, uilgez. Zon- en Feestd.
pc Abonnementsprijs bedraagt, bij vooruitbetaliug,
voor Leiden 17 ct. p. week, f2.25 p. kwartaal; bij
Inre agenten 18 ct. p. we^k, f 2.40 p. kwartaal. Franco
post f2.70 p. kwartaal. Het Geïllustreerd Zondags
blad is voor de Abonné's verkrijgbaar tegen betaling
van 25 ct. p. kwartaal, bij vooruitbetaling. Afzonderlijke
nummers 5 ct., met Geïllustreerd Zondagsblad 8 cent.
10e Jaargang. WOENSDAG 30 JULI 1919.
Bureau STEENSCHUUR 15 LEIDEN. Interc. Telefoon 935.
No. 2976
Postbus 11.
ï)e Advertentieprijs bedraagt I7V2 cent per regel
voor Handelsadvertentiën; Zaterdags 25 cent per regel.
221/2 cent per regel voor gewone advertentiën; Zater
dags 30 cent per regel. Voor ingezonden mededeelingen
wordt het dubbele van het tarief berekend.
Kleine Advertentiën, waarin betrekkingen wordea
aangeboden of gevraagd, huur en verhuur, koop en
verkoop 50 cent; Zaterdags 75 cents, van 30woorden
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
Capitulatie der Hongaarsche raden-regee-
ring? Het verdrag met Bulgarije, -r Op
yieg naar Kief.
OVERZICHT.
Kenner, de kanselier van Duitsch-Oosten-
rijk, heeft zijn uitstel van "10 dagen voor de
beantwoording der vredesvoorwaarden ge
kregen.
Volgens berichten uit Weenen wil de
Radenregeering in Boedapest weer eens
over haar verdwijning van het looneel on
derhandelen. Het geluk 'dient haar blijk
baar op het oogenblik in den strijd tegen
baar vijanden niet.
t)e aanval der bolsjewistische troepen op
het front Prosloero-Kamenetz-Podolsk is
overal afgeslagen. De roode troepen trok
ken terug tot Doebno en Rovno, vanwaar
pij gekomen waren. De aanval der Polen
in Galicië noodzaakte tot terugtrekking
,van een gedeelte der Oekrajiensche troe-
jpen, waardoor het front verzwakt en de
bolsjewikt succes hadden in westelijke
richting.
De Oekrajiensche troepen in Galicië heb
ben opnieuw Potloera's leger versterkt en
de beweging van alle Oekrajiensche troe
pen gaat'langzaam maar zeker naar het
hoofddoel Kief. In Wolhynië konden de
Polen niets doen tegen de bolsjewistische
beweging in de plaatsen waar de Oekra-
jieners zich terugtrokken voor de over
macht van Halter's leger.
Volgens Poolsche bladen strekt de boe
renopstand, tegen de bolsjewiki 'onlangs in
de omstreken van Ostrog uitgebroken, zich
hit. tot Jampol, Zaslaf, Sjepetofka, Zdolhoe-
noyo en Sjoemak. De roode troepen hebben
een groote nederlaag geleden bij Kampol,
dat bijna geheel uilgebrand is gedurende
den strijd.
De Vredesonderhandelingen
Controle op het vredesverdrag.
De opperste, raad der geallieerden heeft
besloten een commissie van samenwerking
te benoemen voor dc opvatting en de uit
voering van het vredesverdrag, nadat dit
van kracht zal zijn geworden. De leden
Öer commissie zijn nog niet aangewezen.
Het verdrag met Bulgarije.
De Raad van Vijf heeft het onderzoek
van het verdrag met Bulgarije voortgezet.
Heden zal de verificatie der volmachten
van de Bulgaarsche afgevaardigden te
Neuilly plaats vinden.
De Petit Parisien" beweert dat -de Bul
gaarsche grensregeling in de streek, die
Bulgarije en Griekenland elkaar betwisten,
in het voordeel van Griekenland zal ge
schieden.
De vrede met Oostenrijk.
Maandagavond is te Parijs, naar draad
loos van daar uit wordt gemeld, de heer
Otto Franz aangekomen, die qp verzoek
der Oostenrijksche gevolmachtigden ter
vredesconferentie is ontboden om van adr
vies te dienen en bij het opstellen van het
Oostenrijksche antwoord op de voorwaar-
den der Entente behulpzaam te zijn.
België.
Het herstel der verwoeste gebieden.
Eenige oud-bewoners van het gehucht
Korentje" onder Komen keerden dezer
dagen naar hun gehucht terug ten einde
den opbouw van hun vernielde woningen
te beginnen. In hun gehucht, aangekomen,
werden ze overvallen door een bende gewa-
ipende Annamieten, die in dienst der En-
-gelschen in het verwoeste gebied werkzaam
E*ijn. Na een heftig gevecht tusschen de
Belgen en hun gele bondgenooten werden
de laatsten verslagen en op de vlucht ge
dreven. Een dergelijk voorval had denzelf
den nacht plaats te Houthem.
De bewoners van Komen hebben daarop
een bijeenkomst gehouden, waarin tegen
de rooftochten der Annamieten werd ge
protesteerd en hun terugzending naar hun
vaderland geëisc.ht werd.
De minister van binnenlandsche zaken,
«e Brequeville,. heeft zich daarop, volgens
i.La Mètropole", persoonlijk met de quaes-
«e bemoeid, waarop door de Engelsche
lon n teiten is Beantwoord dat er in totaal
WO,000 Chineezen in het verwoeste gebied
Kampeeren en dat er 20,000 per maand
laar hun vaderland worden teruggebracht,
fcoodat het, zegt het genoemde blad
Vijf maanden duren zal voor we van dat
gespuis verlost zijn.
De minister heeft daarop opnieuw óp
spoed aangedrongen, opdat wij zoo spoe-
'g mogelijk bevrijd mogen worden van
schoeljes, die het werk der opbouwing
an het verwoeste gebied belemmeren.
..Van je bondgenooten moet je het heb-
zullen de Belgen denken.
Duitschfand.
DE ONTHULLINGEN VAN ERZBERGER.
Briefwisseling tusschen Michaelis, Hin-
flenburg en LudendOrff. De brief van den
Engelschen gezant bij het Vaticaan.
en ernstig vredesaanbod?
Het telegram van den Engelsclien ge-
ant bij het Vaticaan, dat de pauselijke
"nuntius te Munchen bij zijn schrijven aan
J-'jkskanselier Michaelis had ingesloten,
'&n men moeilijk opvatten als een En-
gelsch vredesaanbod.
P-e 8£z.an£ spreekt slechts de mecning uit.
dat de bemiddelingspoging van den Paus
wel geen succes zal hebben, als de Centra-
len geen officieele verklaring omtrent hun
oorlogsdoel afleggen, zooals de Geallieer
den dat'in hun nota aan Wilson omtrent
het hunne hebben gedaan, en hij consta
teert dan verder, dat zelfs met betrekking
tot België nooit een besliste verklaring
aangaande Duitschlands plannen is bekend
geworden.
Met uitzondering van de „Vorwarts" zijn
de Duitsche bladen het er over eens, dat
dit geen ernstig vredesaanbod kan worden
genoemd.
Men .weet, dat Michaelis niettemin in een
kroonraad een verklaring aangaande Bel
gië heeft doen opstellen. Hij vertelde er
niet precies bij, hoe de vork aan den steel
zat, maar toch wel, dat door mededee
lingen van een onzijdigen vertegenwoordi
ger in opdracht van Engeland een moge
lijkheid tot vredesonderhandelingen ge
opend scheen, als Duitschland geheel van
België afzag.
In dien geest raadde hij de vergadering
aan een beslissing te Deinen. De keizer
schaarde zich aan zijn zijde, volgens Helf-
ferich, en ook de kroonprins schijnt er niet
tegen geweest te zijn. De chef van den ad
miralen staf wilde echter de Vlaamsche
kust en de opperste legerleiding Luik niet
prijsgeven.
In de verklaring, die ten slotte in den
kroonraad werd vastgesteld, werd de an
nexatie van België bedenkelijk genoemd,
van de mogelijkheid van herstel van Bel
gië gesproken, het. belang der Vlaamsche
kust erkend, doch toegegeven, dat men die
kust alléén niet kon behouden en ten slotte
op de noodzakelijkheid van een "nauwere
aansluiting van België hij Duitschland ge
wezen.
Michaelis heeft na dien kroonraad Hin-
denbu'rg's "steun tegen de annexionisten
ingeroepen. Hindenburg en Ludendorff
hebben hem daarop echter nog eens precies
gezegd, wat zij omtrent België verlangden,
n.I. annexatie van Luik met de daarbij
beboerende strategische glacis, economi
sche aansluiting van België door militaire
bezetting afgedwongen en wel zoodanig,
dat volgens Ludendorff de politieke aan
sluiting van zelf moest volgen.
Het ontwijkende antwoord van Michaelis
aan den pauselijken nuntius wordt daar-
•door verklaarbaar. Had hij zich tot don
Rijksdag gewend, die immers kort te 'voren
zijn motie ten gunste van een vrede zonder
annexaties* en zonder oorlogsschattingen
had aangenomen, misschien ware liet an
ders geloop,en.
Een staatsgerechtshof.
Het voorstel .van Loebe tot instelling van
een' staatsgerechtshof, is met een groote
meerderheid door de Nationale Vergade
ring. aangenomen."
Dc minister van binnenlandsche zaken,
dr. David, verklaarde daarna, dat de regee
ring allé geheime documenten, en in het
bijzonder die betreffende het uitbreken van
den oorlog en die betreffende den wapen
stilstand, zal openhaarmaken.
Er zal eerst en zoo spoedig mogelijk een
commissie van onderzoek uit de Nationale
Vergadering worden benoemd, bestaande
uit leden van alle partijen, 0111 een critisch
onderzoek van de feiten en de stukken
te leiden.
Het staatsgerechtshof zal dus zijn te be
schouwen als een tweede en hoogste in
stantie.
Het staatsgerechtshof zal, aldus dr. Da
vid, allen, die daarmede in contact moe
ten komen, een zekere bescherming bieden
tegen de eenzijdig-geïnspireerde Entente-
hoven en tegelijkertijd, door een weten
schappelijk, onpartijdig onderzoek, het mo
gelijk maken, dat. de volle waarheid aan
het licht treedt.
Het onderzoek zal voor velen smartelijk
zijn en voor velen ook groote noodlottige
gevolgen hebben, maar aan de gemeen
schap kan het slechts ten goede komen.
Oostenrijk.
De steenkolennood.
Rijkskanselier Renner richtte een' nota
tot den president van de vredesconferentie,
waarin hij den. wanhopigen toestand, die
in Duitsch-Oostenrijk door den kolennood
geschapen is, tot in details uiteenzet. Hij
voorspelt in het bijzonder voor Weenen
groote ellende tegen den aanstaanden win
ter, een ellende, zóó gröot, dat zelfs het
geduldigste volk die niet zou kunnen dra
gen.
Een oplossing is alleen dan mogelijk,
wanneer de geallieerden een deel der dcior
Duitschland te leveren kolen, tot een be
drag van 15,000 ton, aan Oostenrijk willen
afstaan. Verder vraagt de nota aan de vre
desconferentie om de kolenleveringen,
waartoe Tsjecho-Slowakije en Polen ver
plicht zijn, maar die zij tot nu toe ver
traagden, te doen uitvoeren.
Hongarije.
Carbai wanhopig.
Het Hamburger Fremdenblatt" ver
neemt uit Boedapest:
In de jongste zitting van den raad van
Volkscommissarissen heeft de president
der Hongaarsche sovjet-republiek, Garbai,
verklaard te willen aftreden, daar het
raden-systeem op een catastrophe uitliep.
Toen zijn ontslag niet werd aangenomen,
trachtte hij zich met een revolver van het
leven te berooven'. Hij is thans zenuwziek.
Capitulatie der Radenregeering?
Tengevolge van den nederlaag' van het
roode leger is, naar Wolff uit Weenen
seint, de positie van de Hongaarsche Ra
denregeering zeer geschokt. Gister kwam
een afgevaardigde van de Radenregeering
der Entente te Weenen met hgt v0.Qrs.tel
onderhandelingen te beginnen, die ten doel
zouden hebben den vreedzamen terugtocht
dgr Radenregeering en instelling van een
nieuw regime in Hongarije. Dit voorstel
is door kolonel Cunningham naar Parijs
doorgezonden.
Frankrijk
Een beproefde familie.
Een voorbeeld van het geweldig lijden,
clat de oorlog in de huisgezinnen heeft ge
bracht, is wel het volgende: .Vanhee, een
Fransche boer, te Reminghe nabij Yperen,
heeft in den oorlog 13 zonen verloren, ter
wijl er 3 zwaar werden gewond en 1 zelfs
viermaal is getroffen. Bovendien werden de
vader zelf en een zijner dochters op weg
naar Rijssel door de Duitschers doodge
schoten, terwijl een andere dochter te Duin
kerken werd gedood door een Duitsche
granaat.
Vanhee had 36 kinderen, 22 zonen en 14
dochters, die, toen de oorlog uitbrak, allen
nog in leven waren. Een zijner zonen was
kamerdienaar bij Z. H. Paus Pius X.
Deze keerde naar Frankrijk terug om te
strijden en werd 4 maal gewond. Een an
dere zoon verloor beide beenen, een derde
keerde blind en doof van bet front trug,
terwijl een vierde een schedel-operatie on
derging.
Engeland.
Een rattenplaag.
In het Hoogerhuis heeft de tweede lezing
plaats gehad van de ,,rat-destruction bilt".
De plaatselijke autoriteiten krijgen door
deze wet het recht de eigenaars te dwingen
maatregelen te nemen, om te voorkomen
dat bun land of huizen door den ratten-
plaag worden aangetast.
Lord Bledisloe drong cr bij de regeering
op aan een meer drastisch karakter aan
deze wet te geven, daar elk jaar voor mil-
lroenen ponden door de ratten wordt ver
nield.
Rusland.
Gedenkschriften over de Bolsjewistische
revolutie.
Boris Savinkof, minister van oorlog in
het kabinet-Kerensky, publiceert in de
Parijsche „Matin" zijn gedenkschriften
over de October-revolutië van 1917. Er zijn
tot nu toe drie vervolgstukken verschenen;
nieuws ig er slechts weinig in te vinden
en het tot nu toe gepubliceerde lijkt wel
een pamflet en een heftig pamflet tegen
Keren sky.
Kerensky krijgt al de schuld van de in
eenstorting der democratische parlemen
tairs republiek..onder d" «lagen van Lenin
en Trotsky; meer nog', zijn oud-collega in
het ministerie tracht hem door allerlei
anecdoten belachelijk te maken.
Zoo verhaalt Sa'vinkof van een leerling
officier, die weigerde de hand van Ke
rensky, die toen opperbevelhebber was, te
drukken en op de vraag, waarom hij dit
weigerde, antwoordde, dat hij geen hand
kon geven aan wien Rusland in 't verderf
had gestort. De opperbevelhebber liet daar
op zijn adjudant, generaal Krasnof, ont
bieden en eischte van dezen, dat hij den
jongen luitenant zou straffen. Krasnof was
het echter volkomen met den laatste eens,
riep hem bij zich es zeide, dat hij hem na
tuurlijk gezien bet bevel straffen
moest, maar dat er toch te weinig mannen
waren om al de gestraften te bewaken,
zoodat hij dus gaan kon.
Een andere anecdote is van denzelfden
aard en toont ons eveneens Kerensky als
door zijn heele omgeving geminacht. Kort
voordat de bolsjewiki zouden zegepralen,
wilde aldus het verhaal Savinkof, die
zichzelf als een buitengewoon moedig man
voorstelt, nog een laatste poging wagen om
den toestand te redden: hij zou door de
vijandelijke linies heen naar Longa trek
ken en trachten de daar aanwezige troepen
te bewegen, tegen Trotsky op te rukken.
Voor hij vertrok kwam hij nog even in het
hoofdkwartier. Kerensky zat op een stoel
bij de kachel; hij stond niet eens op,
maar zei:
Ga er maar niet heen.
Waarom?
Gij komt er toch niet door; wij zijn
van alle kanten omringd.
Wij zullen zien.
Ik weet precies, hoe de toestand is.
Toch zal ik het wagen!
Het heeft geen nut. Blijf hier; alles is
verloren
En Rusland?
Kerensky sloot daarop de oogen en fluis
terde: Rusland?... Wanneer het lot wil, dat
Rusland verloren gaat, dan zal dit gebeu
ren. Rusland gaat in het verderf. Rusland
gaat te niet. Toen stond de marine-kapitein
Kovanko, dre ook aanwezig was, echter op
en vroeg:
Alexander Teodorovvitsj (Kerensky),
wil ik u een middel noemen, dat Rusland
nog kan redden?
Noem het!
De opperste'leiding aan een krachti
ger persoonlijkheid te geven!
Dit werd altijd naar Savinkof's ver
haal op harden, bijtenden toon gezegd.
Kerensky antwoordde niet.
Polen.
Bolsjewistische propaganda.
De Poolsche politie heeft te Warschau
den bekenden bolsjewistischen leider Wan-
delbaum gearresteerd. Hij heeft te Peters
burg de plaats ingenomen van Leszcynski.
Met hun beiden hebben zij de executie van
vele Polen in Rusland bevolen. Ook in de
bolsjewikische regeering te Moskou beeft
Wandelbaum een hooge positie ingenomen
en hij was naar Polen gekomen om de
bolsjewikische agitatie te leiden.
Qekrajina.
Gregoriefs pogrom.
De Parijsche correspondent der „Daily
Herald" meldt, dat de grootste Joodsche
pogroms in de geschiedenis zijn uitgebroken
onder leiding van Gregorief, wiens troe
pen van dorp tot dorp trekken om hun
werk van barbaarschheid te verrichten.
De vredesconferentie wacht meer bijzonder
heden af. voor zij optreedt*
Italië.
Stakingen.
Gisteren hebben de vertegenwoordigers
van 30,000 metaalarbeiders te Milaan be
sloten de algemeene werkstaking te pro-
clameeren. In Bergamo hebben 50,000
textielarbeiders het werk neergelegd..
Vereènigde Staten.
Z. Em. Kardinaal Mercier.
Z. Em. Kardinaal Mercier zal, volgens
berichten uit Washington, in September
een bezoek brengen aan de Vereenigde
Staten. De primaat zal te New-York aan
wal gaan, en vervolgens Baltimore bezoe
ken, waar hij de gast zal zijn van Z. Em.
Kardinaal Gibbons. Daarna zal de prelaat
zich begeven naar Washington, waar hij
op uitnoodiging de Senaatszittiog zal bij
wonen. Het Amerikaansche gouvernement
heeft het plan gevormd den Kardinaal offi
cieel welkom te lieelen.
China.
Onderscheiding.
De president van Chi'na heeft Mgr. Paul
Marie Reynaud, vicaris-apostolicus van
Che-Kiang, begiftigd met bet gouden kruis
der tweede klas, voor zijn toewijding voor
het welzijn van het Chineesche volk gedu
rende 40 jaar. Mgr. Reynaud schonk 60,000
francs voor de gezinnen die hadden geleden
van de overstroomingen in het Noorden
van China in 19171918.
Van het Vaticaan.
Een der laatste vaders van het Concilie
gestorven.
De oudste Engelsch-sprekende priester in
Amerika is onlangs gestorven. Het was
father George Richard Northgreaves, een
priester uit Canada, die met Kardinaal
Gibbons van Baltimore de eer genoot de
eenige man te zijn in Amerika, die in de
jaren 1869—1870 het Yaticaansch Concilie
te Rome bezocht. Z. Em. Kardinaal Gib
bons is de laatst levende vader, die het
Concilie medemaakte.
NIET IN ORDE!
De ,,N. Haarl. Crt." schrijft:
Onder de landbouwers in de Haarlem
mermeer heerscht groote ontstemming. We
zijn geneigd er aan toe te voegen: terecht.
Wat toch is het geval. De landbouwers
"zullen hunne granen kunnen inleveren bij
de Regeering tegen de vastgestelde prijzen
in een hoeveelheid als het vorige jaar werd
ingeleverd. Op het papier lijkt deze maat
regel heel mooi: wanneer in den vrijen
handel de granen goedkoopër zullen wor
den dan de door de regeering vastgestelde
prijzen, zullen de heereh smokkelaars nu
prachtig de kous op den kop krijgen; im
mers zij zullen heel weinig mogen inleve
ren.
Wat blijkt nu echter. Op het graan
bureau te Hoofddorp liggen de lijsten ter
inzage, toegezonden door het bureau van
den Regeeringscommissaris uit Amsterdam,
waarop staat vermeld hoeveel iedere boer
mag inleveren. En dat schijnt een groote
chaos te zijn!
Er schijnt totaal niets van in orde te zijn:
landbouwers, die bekend slaan als groote
smokkelaars, mogen een kwantum leveren,
zoo groot als nimmer per hectare geoogst
kan worden. Daartegenover staat dat land
bouwers, die al hun granen te goeder
trouw aan de Regeering hebben ingeleverd
nu bijna niets, althans een belachelijk klein
kwantum mogen inleveren. Sommige boe
ren worden veroordeeld 150 mud (zegge en
schrijve honderd vijftig hectoliters!) van
iedere bunder te leveren.
De ontstemming is groot: bijna van geen
enkelen boer schijnt men aan het hoofdbu
reau in Amsterdam te weten, wat de man
heeft ingeleverd.
En van betrouwbare zijde deelt men ons
mede, dat men dit aan het graanbureau te
Hoofddorp tot op het kilo af weet.
Maar waarom, vraagt men zich terecht,
af, heeft men van het Rijksgraanbureau te
Amsterdam, wanneer daar de administra
tie in.de war is, dan niet even geïnformeerd
aan het graanbureau te Hoofddorp.
Hoe dit-zij, het laatste woord in deze
zeer belangrijke zaak zal nog wel niet ge
sproken zijn! De landbouwers schijnen het
er niet bij te zullen laten zitten. En daarin
kan men hun geen ongelijk geven.
De Belgische grens open.
Men meldt van de grens aan de „Msbd.":
Zaterdagmorgen om 10 uur is de Belgi
sche grens geopend. De Belgische soldaten
zijn vertrokken. Joelend vertrokken ze uit
Putte-Capellen, hun wachthuizen irt brand
stekend.
De uitvoer van kaas.
A. G. A.'s correspondent te Berlijn seint:
Het bericht, dat de Nederlandsche regee
ring voor onbepaalden tijd den uitvoer van
kaas verboden heeft, is in handelskringen
met roote ontstemming ontvangen. Duitsch
land heeft behoefte aan kaas. Nederland
kan zonder bezwaar uitvoeren en bij de,
ondanks alle moeilijkheden^ voortgezette
kolenlevering, had Duitschland daar ook
stellig op gerekend. De Necferlandsche re
geering zal haar houding en zeer spoe
dig hebben te herzien, wil Duitschland
naar beste krachten steenkolen blij ven-
leveren.
Zou dit telegram uit Berlijn naar Neder
land nietuit Nederland via Berlijn zijn
gekomen?
Koleninvoer over zee.
In de afgeloopen week werden slechts
648 ton steenkolen uit Schotland in Am
sterdam aangevoerd.
De uitlevering van dan Keizer.
De „Voss. Ztg." bevat een lang arfikel
van zijn Haagschen correspondent, dat den
titel draagt: „Wilhelm II en Nederland",
in sympathieken toon gesteld is en verstan
dige dingen zegt over de moeilijkheden,
waarin ons land zich ten opzichte van de
keizer-kwestie bevindt.
De strekking van het artikel is,. Duitsch
land duidelijk te maken, dat Nederland,
in geval van een verzoek van Engeland
om uitlevering, volkomen objectief door
de Utrechtsche rechtbank zal doen onder
zoeken of de wet de uitlevering voor
schrijft of verbiedt en dat men zich daar
aan houden zal, onverschillig of één of
twintig naties de uitleveringsartikelen in
het vredesverdrag onderteekend hebben.
Lloyd George, die heel goed weet, dat
Nederland in deze niet zal afwijkin van
zijn rechtsstandpunt, zal volgens de „Vos-
sische Ztg." trachten op Nederland invloed
te oefenen door dat land te beschuldigen
van dynastieke neigingen, kni'poogen naar
Duitschland enz. Men moet het 1111 van
Duitsche zijde Nederland niet moeilijker
maken, door met allerlei smeekbeden en
telegrammen betreffende den keizer te ko
men, maar liever zwijgen en het aan Ne
derland- overlaten zijn eigen beslissing te
nemen. Elke Duitsche sympathiebetuiging
voor Wilhelm II aan het adres van Neder
land is volgens den correspondent in deze
dagen misplaatst. „Hbld."
Nederlanders.
Er is zoo schrijft men aan de „N.
Crt." op het oogenblik een groote animo
•bij tal van gegoede Duitschers om in ver
band met de belastingen uit het Duitsche
staatsverband te komen. Verscheidene Duit
schers, die hier een pied a terre hadden,
zullen zich laten naturaliseeren. Zij willen
alleen Nederlanders worden, om van de
Duitsche belastingen enz. af te komen. Ne
derlanders voelen zij zich overigens heel
matig.
Daarom is een scherpe controle op do
aanvragen van naturalisatie ook in de
Staten-Generaal zeer gewenscht, zegt heb
Haagsche blad.
Men is dus blijkbaar in Duitsehland ja-
loersch op onzelage belastingen!
Huldiging Commissaris der Koningin in
Noord-Brabant.
Er heeft zich, naar de „Msbd." mede
deelt, uit de verschillende industrieplaat
sen van Noord-Brabant een comité ge
vormd met het doel den Commissaris der
Koningin bij gelegenheid van zijn zilveren
ambtsjubilé namens industrieel Noord-Bra
bant- een huldeblijk aan te' bieden uit er
kentelijkheid voor hetgesn baron Van
Voorst tot Voorst gedurende <jijn 25-jarig
bestuur over dit gewest in het bslang der
industrie heeft verricht.
Het- huldeblijk zal bestaan uit een monu
ment naar een ontwerp van den bekenden
kunstenaar Huib Luns, op te richten op -
het plein voor het Gouvernementsgebouw.
In het midden van het hoofddoel wordt de
beeltenis van den Commissaris „én profil"
aangebracht.
Een professoraat Pater van Ginneken S.J.
In verband met de bezwaren, die van
sommige (anti-Roomsche!) zijden worden
ingebracht tegen een eventueele benoe
ming van dr. Van Ginneken tot prof. aan
de gem. Amstcrd. Universiteit, heeft „Het
Centrum" zich telegrafisch gericht tot eeni
ge hoogleeraren aan onze Néderlandscha
Universiteiten, met hét verzoek hun oor
deel te willen zeggen over de vraag of de
heer Van Ginneken voldoet aan de te stel-,
len eischen van wetenschappelijkheid.
Op dit verzoek ontving het blad verschil
lende antwoorden, waarvan hier cle in
houd volgt: -
Prof. dr. C. G. N. De Vooys, hoogiee-r-
aar in de Nederlandsche- taal- en letter
kunde aan de Universiteit te Utrecht, gaf
als volgt zijn oordeel-.
„Wanneer men dr. Van Ginneken gebrek
aan wetenschappelijkheid verwijt, dan
komt dit m.i. voort uit ergclijke kortzich
tigheid. Onze vaderlandsche wetenschap
mag trotsch zijn op een taalgeleerde vart
zoo buitengewone gaven en verdiensten.
In het bijzonder heeft de Nederlandschei
taalstudie en het taalonderwijs aan zijn
grondige levenwekkende studie veel te
danken."
Prof. dr. D. C. Hesseïïng, buitengewoon
hoogleeraar nieuw-Grieksch aan de Uni
versiteit te Leiden, gaf als volgt bescheid:
„Uw vraag: vólïïóet dr. Van Ginneken!
aan de te stellen eischen van wetenschap
pelijkheid voor het professoraat, beant
woord ik met ja, in zeer hooge mate."
Prof. dr. J. T. Salvarda de Grave, hoog-
lécraar in de Romaansche philologie,
meefr in *t bijzonder in de Fransche taal*
en letterkunde, aan dc Universiteit te
Groningen, seinde:
„Op CFwvraag antwoord ik gaarne, 'dat
dr. Van Ginneken ten volle voldoet aan de
te stellen eischen van wetenschappelijk
heid volgens mijn meening."
Prof. dr. H. Zwaardemaker, hóbgleeraaé
iil de physiologie, te Utrecht^ aptwoordde:
